Tekstweergave van BOMC_1882-05-06_001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Negende Jaargang
Zaterdag 6 Mei 18€2
No 36
1ELSOIIB COURANT.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Van 1 tot fi regels......f (1.50
Voor eiken regel daarboven . , . fO.071,^
GEflrnH en ttit£e£cyen
A. G.
BÜF.EEL te Z ALT-E 0MMEL
ABONNEMENT
Per jaar binnen en buiten de stad . . f 2.50
Enkele nummers....... . f 0.00
Voor het Buitenland met verhoogiiig van poito.
Uitsluitende Agenten voor Frankrijk en België G L. 1UUBK k Co. te Parijs. Voor Duitschl.-ind alleen door APOLF STEKER te Hamburg.
Yerschijnt eiken
WOENSDAG- il
ZATERDAG-AVOND.
BERICHT.
Ingezonden stukken moeten
uite:lrjk één dag voor de uit¬
gifte der Courant aan het
bureel bezorgd worden.
Advertentiën voor dit Blad
kunnen worden aangenomen
tot
WOENSDAG- en
ZATERDAGMORGEN 10 uur
BUITENLAND,
— Dezer dagen is brand ontstaan
in een der groote onderaardsche
kanalen tot afvoer van faecale en
andere stoffen te Weenen en wel
voorwerpen een massa kleeding- . Als een ander bewijs lioeveel ge- ( modder te baggeren. We bedoelen
stukken van allerlei aard, oud en i bmik n Zwitserrand van de spaar- don zuogenaauiden Veerdam, die se-
nieuw en vooral nieuwe hoeden, bank gemaakt wordt, wordt uit het j dert de dijksverlegging Rtierfntoeder-
jassen, laarzon en schoeuen, in een kanton Un'erwaldcn berigt, dat al-
woord een voldoenden voorraad om : daar 0557 personen niet minderdan
meer dan eene uitdragerij op te ! drie nvllioen francs in de spaarbank
zetten. Men va'ten de zaak spoe-. belegd hebben,
dig op van de ware zijde; men had | _"In ie uubijheid van Sulz, in den
een slmphoek gevonden van een ; Elzas> [,eeft mcn een zeet rijk tr0_
btnde dieven die zich aldaar ver—, JeumvelÖ ontdekt, ter plaatse, waar
moede ijk reeds lang schud hadden ! reeds sedert eenigen tijd naphta wordt
gehouden. Den brand was men wel- gKWmm !n. Men neeft namo]ijk een
dra meeiter, de gevonden voorwer-: ondcrzo.k ingesteld door het doen
pen werden meegepakt om deneen-vaiJ boringen." Toen men een diepte
of anderen dag als stukken tot op- \ van mim 140 meter beDeden het üm.
sponng der dieven te strekken maar Üg^ndt bergachtige terrein had be¬
ul „L„! !!L.£! me" "0g i reikt' S'"ot een 'terke straal petro¬
leum, uiï het boorgat, van 55 inM,,
lijk is behandeld. Aan wien de schuld?
Zij, die het weten kuunen, zeggen dat
het Rijk dien weg in goeden staat
overdroeg aan ons polderbestuur met
bijbetaling eener som, voldoende om
in het gewone onderhoud te voorzien.
Van dat onderhoud komt eenvoudig
niets zoodat de weg niet alleen bijna
onbegaanbaar is maar reeds een halve
el lager, dan toen hij door het Rijk
werd opgeleverd. Bij her, minste
hooge water loopt hij onder, komt
veelal met kuilen en gaten weer
boven en niemand bekommert zich
om dien ellendigen toestand. Wel
ontvangt men kadegeld, maar de
weg, waarvan velen en ook des
avonds gebruik moeten maken, blijft
eenvoudig onbeheerd. Het is te
hopen, dal door tusschenkomat van
bevoegde autoriteiten, spoedig ver¬
betering moge aangebragt worden.
Arnh. Ct.
ZitT-Iiv«rM&<, -•> A[j.u. tfrueri
Fcuappfiitiet groote Kanaal cinnen. j der bladen van die stad, dat de pees rijken voorrmd van petroleum te be-; geroinien tijd' reeds zijn mr. A.
o
n
g
e
.
u
k
o
p
v
a
t
t
e
n
.
B
o
r
i
n
g
e
n
z
u
l
l
e
n
a
l
l
e
r
w
e
g
e
'
,
P
i
j
n
a
c
k
e
r
H
o
r
d
i
j
k
v
a
n
T
i
e
l
e
n
m
r
.Zjj bereikten kort daarna de plek,; van zij» derden vinger bij onge.uk op vatten. Boringen zullen allerwege ', Pijnacker Hordijk van Tiel en mr.
ongeveer gelijkstaande met S a 10
vaten per uur, dus 200 a 240 vaten
geen spoor ontdekt
— Een muziekonderwijzerin Pbi-
ladelphia stelt voor ter voorkoming
van de moeielijkheid, die bijna alle i per etma tl. Het specifiek gewicht der
pianisten ondervinden om den derden gewonnei petroleum is 8S0; zij is
vinger op de lichteu, eeue pees van \ na de v.ïsischte zuivering uituun-
dien vinger door te snijden. Ben zijner! tend gesshikt om ter verlichting van
in . de nabijheid van de monding i leerlingen heeft aangebode die opera- j woningen, enz. te worden gebezigd.
daarvan. Do brandweer was spoedig tie te ondergaan. Intussehen schrijft' Hetgatisfln- terrein, dat zich van Suiz
1
e
e
n
P
h
i
l
a
d
e
l
p
h
i
s
c
h
m
u
s
i
c
u
s
a
»
n
w
m
'
<
e
r
"
ïopgerukt en weldra traden de man-1 een Philadelphisch musicus a»n wm '
.oi im. _; ™ .01. -o
waar de brand was ontstaan, en i de voorgestelde wijze doorgesneden worden aangevangen,
nog voortdurend, maar langïaraer j is, en dat de vinger niet beter werkt
dan vroeger, zich verspreidde, want
de eigenlijke brandbare stoffen wa¬
ren reede iu rook en vlammen op-
dan te voren.
— In Zwitserland bestaan tegen¬
woordig ongeveer 3000 spaarbanken
gegaan. Het zonderlinge van bet'' met 580,000 inleggers en 300 milli-
geval lokte de manschappen der oen francs kapitaal, hetgeen over ge-
brandweer uit den aard der zaak heel Zwitserland berekend per hoofd
uit tot het instellen van een nauw- 110 francs uitmaakt, terwijl deinge-
keurig onderzoek, en nu bleek het; legkt gelden in Engeland slechts 55
\
o
r
i
d
a
l
d
a
a
r
n
a
a
s
t
;
f
r
a
n
c
s
e
n
m
F
r
a
n
k
r
i
j
k
n
i
e
t
m
e
e
r
d
a
n
h
e
r
i
n
n
e
r
t
a
a
n
d
e
d
a
g
e
n
v
a
n
v
o
o
;
h
e
e
nvolgende. Men \orid aldaar naast; francs en m Frankrijk niet meer dan herinnert aan de dagen van voo; heen
de nog «meldende en brandende i 40 francs per hoofd bedragen. j toen men gewoon was door slijk en | verorberd 'had
BINNENLAND,
— Gameren, 1 Mei. Terwijl men
zich tegenwoordig bijna algemeen
verheugd over het bezit van goede
wegen, zien we hier dageliijks met
droeve oogen eer. weg aan, die nog
Aug. Philips van Amsterdam bezig
hier een pleidooi te voeren legen
La Fontaine's fabel van de oester
en de pleiters. Men kent het ver¬
haal van de twee pelgrims, die
Perrin üaudin lieten beslisaen, wie
van hen beiden de gevonde oester
zou genieten, en die ieder een
ledige schelp kregen, nadat Perrin
Dandin (met veel waardigheid) de
oester geopend en voor hun oogen
Men kent ook de
FEUILLETON.
Het pd van Je örion."
Kaar het hoogduiUck van
H. ROSENTHAL BONIN.
23
De stuurman Ritschard had zich naar Bremen
begeven met de vurige hoop, daar aanstonds
voldoende geld te krijgen, om zijne nasporin-
gen naar dien varensman te kunnen voortzetten,
die volgens zijne meening ongetwijfeld zich het
vermogen van Flora Lombardi toegeëigend
bad. Zijn geduld zou daar echter op een harde
proef gesteld worden. Er voor een schip naar
Londen af, een stoomschip van de regcering,
«n de plaatsvervanger van den consul — deze
zelf was op reis — wilde den schipbreukeling
op dit vaartuig gratis laten medevaren; dit
was echter volstrekt niet naar Ritschard's smaak.
die den consul verklaarde dat hij naar Noor¬
wegen wilde.
i/Nu naar Noorwegen!" was des consuls ver¬
baasde uitroep, „wat wilt ge daar doen, mijn
waarde? — Stokvisch kunt ge <;.ok hier en te
Londen eten."
„Ik ga niet om de stokvisch," gaf Ritschard
geërgerd ten antwoord. „Het sijn gewichtige
zaken, die mij daarheen roepen. Is u niets
bekend van den matroos, die zich van ons j
schip in Noorwegen zou gered hebben?" vroeg
Charles.
„Zou, mijn waarde," vroeg de consul dioog-
jes, „waarom zou, waarom trekt gij het in
twijfel ?"
Charles was, van ongeduld over deze breed¬
sprakige en overschillige engelsche maniereu
„Mijne bedenkingen zijn van een anderen aard,
overigens slechts persoonlijke gevoelens," voegde
hij er schielijk bij. „Ik zou alleen iets naders
omtrent dien zeeman wenschen te vernemen,
weet men niet hoe hij heet?"
„Ik niet," antwoordde de consul, een sigaar
aanstekend, „om koit te gaan, mijn waarde,
hoeveel geld hebt gij noodig?" vroeg hij aan
Charles.
„Kent men ook de plaats niet, waarde man
geland is?" hield Charles met viagen vol en
met eene stem, die den ambtenaar aanleiding
gaf, om op te kijken.
„O ja, mijn waarde," gaf deze daarop ten
antwoord, „ik heb hem gehoord, maar weer
vergeten. Ik behoef echter voor dien man
niet te zorgen, dat moeten de autoriteiten hier
van den ambtenaar bijna aan het stampvoeten i doen. Is vijf pond genoeg? het is de hoogste
som die ik u mag toekennen, wel te verstaan
als gij gezond zijt, anders mag ik er nog drie
pond bij doen, meer niet."
Charles was nu bepaald woedend. „Hoe
kan ik de plaats, waar die matroos is gered
gegaan. Het schoot hem echter nog bijtijds
te binnen, dat hij eenigormato van de goede
luim van dezen man afhing.
„Ik trek het feit geenszins ir. twijfel, sir,"
gaf hij dan ook zenuwachtig ten autwoord.