Tekstweergave van BOMC_1887-11-09_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
14DE JAARGANG. WOENSDAG 9 NOVEMBER 1887. NO. 101. VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG- EN VRIJDAGAVOND. ABONNEMENT per jaar binnen en buiten de stad f2,50, afzonderlijke nummers . . , f 0,06, voor het buitenland met verhooging v. porto x^0_ EN TJIT0pn> <óP ZALTBOMMEL, -Gty. BIJ A. 6. Brnnings-Gising. ADVERTENTIÊN van 1 tot 6 regels ... f 0,50, voor eiken regel daarboven. f O.O?1^, Driemaal wordt slechts tweemaal berekend BERICHT. Men wordt beleefd verzocht advertentiën in te zenden Dins¬ dags en Vrijdags voor 2 uren des namiddags en ingezonden stukken uiterlijk Maandag- en Donderdagavond, beide in de bus bij de Firma A. G BRTJ- NINGS-GISING of aan onder¬ staand adres. Klachten, de bezorging of expeditie betreffende, worden ingewacht bij den Redacteur C. L. RAMBONNET, Gasthuisstraat, heek Steigerstraat. ZALTBOMMEL, 8 Nov. Voor de zooveelste maal wordt op nieuw eene samenkomst var» den Czar niet den Duitschen keizer be¬ richt, thans echter schijnt het er werkelijk toe te zullen komen in¬ dien namelijk de gezondheidstoestand van keizer Wilhelm het toelaat. De grijze vorst namelijk heeft eene koude gevat en de toestand was voor eenige dagen, vooral met het oog op de hoogejaren, verontrustend, zelfs werd het bericht van het over¬ lijden gemeld, doch dit bleek slechts eene beursmanoeuvre te zijn. De keizer gaat vooruit en heeft weder zijne bezigheden hervat, zoodat thans ten minste het gevaar als geweken kan beschouwd worden. Evenwel is het nog niet zeker dat het herstel zoo volkomen is dat de Czar met de gebruikelijke plechtigheden kan ontvangen worden. Ruiten dit geval echter zal het wel doorgaan, want het schijnt besloten dat de Czar zijne terugreis naar Petersburg over Duitschland zal doen en in dat ge¬ val ware het een onbeleefdheid niet een bezoek aan den keizer te bren¬ gen, evenals wij het onvriendelijk zouden achten indien een onzer ken¬ nissen, die wij in lang niet gezien hadden, hier vertoefde zonder ons op te zoeken. Bij vorsten heerscht nu eenmaal die gewoonte. Eene staatkundige strekking, zoo beweren de Duitsche en Russische bladen, zal het bezoek in geen geval heb¬ ben ; Von Bismarck blijft te Frie- derichsruhe en Von Giers blijft ook thuis om zelfs den schijn daarvan te vermijden. In een woelige zitting heeft de Fransche Kamer Donderdag hel conversie-ontwerp in eerste lezing met groote meerderheid aangenomen (276 tegen 161 stemmen). Er was eene sterke oppositie tegen dit voorstel, maar de regoering had c. eene cabineis-kwestie van gemaakt en dit schijnt den doorslag gegeven te hebben. De kamer begreep dat men in de tegenwoordige omstan¬ digheden niet gemakkelijk een ge¬ schikt plaatsvervanger voor Rouvier zoude vinden, die over eene meer¬ derheid kan beschikken om te kun¬ nen regeeren. Ook met eene Presidentscrisis is de Fransche republiek bedreigd ge¬ worden, die eveneens bezworen is. De heer Grévy schijnt zich namelijk de houding der Kamer tegenover zijn schoonzoon zoozeer te hebben aangetrokken, dat hij eerst verklaarde te zullen aftreden, wanneer het be¬ kende voorstel van den afgevaar¬ digde Cuneo d' Ornano werd aan¬ genomen. Men heeft hem echter weten te bejegen hierop terug te j komen, want de aanneming was te voorzien, en ook de heer Grevy zoude niet gemakkelijk te vervangen zijn, daar tegenwoordig niemand in Frankrijk prestige genoeg bij de verschillende partijen bezit, om als Hoofd van den Slaat op te treden. Veel genoegen verschaft de heer Wilson zijn schoonpapa tegenwoor- mg niet en eer nog minder. Einde¬ lijk echter heeft de schoonzoon het • Elysée- verlaten en zijn »bureau* elders gevestigd. A's een bewijs welk een onbeperkt gebruik daar van het zegel van het presidentschap ge¬ maakt werd, kan dienen dat Wil¬ son 40.000 frs. in de schatkist ge- stord heeft om de daarmede ontdo¬ ken briefport te restitueeren. Som¬ mige Fransche bladen bewee-den dat Wilson den stempel als speel¬ goed gebru'kte; zij zullen echter moeten bekennen dat zelden speel - goed zooveel aan de spelers opbracht. Volgens: de >Paris, is de terugbe¬ taalde som volstrekt niet voldoende en zij geeft eene becijfering ten beste, volgens welke er nog eene boete van 32.850.000 frs. aan tekort komt! In de vergadering der commissie evenwel verklaarde de Rouvier dat, naar zijne meening niet alleen de President der Republiek, maar ook zijn geheele Huis wel degelijk aan¬ spraak op portvrijdom had. De an¬ dere beschuldigingen waren wanbe¬ drijven en in handen der justitie, haar moest men deze dus overlaten. Niette¬ genstaande deze verklaring werd bijna eenparig bes'.uten zich vóór de enquête te verklaren. Wat het eerste punt betreft was de commissie misschien van oordeel, dat al geniet ook het geheele Huis van den President vrij¬ dom van briefport, het toch niet aangaat dat een der leden daarvan FEUILLETON. EL1SE ELAASSEN. Eene Walchersche Novelle, DOOR C. L. RAMBONNET. 21) Hoewel zeer teleurgesteld over de mislukking harer verrassing ging Elsje zich weldra in haar gewoon pakje steken. Toen zij zoo terug¬ kwam was alle verdriet spoedig ver¬ geten want haar verloofde was blijkbaar verheugd. Elsje, zeide hij hare hand vattende, hoezeer wenschte ik, dat ik je kon behouden zooals je nu zijt. Wil je mij beloven, dat je, in welke omgeving je ook komt, zult trachten te blijven wat je nu zijt. Laat je toch nooit bewegen de jonge dames, die je in het vervolg zult ontmoeten, tot voorbeeld te nemen. Mevrouw Keyzer moge zeg¬ gen wat zij wil, ik veracht die zoo¬ genaamd welopgevoede dames en zoude zelfs mijn Elsje niet meer kunnen beminnen indien zij werd zooals zij. Omdat je anders, omdat je beter zijt dan zij, die je nu mis¬ schien nog benijdt, omdat je haar niet kent, heb ik je lief; zoo mijne liefde voor je eenige waarde heeft, tracht dan niet te worden zooals zij. Denk toch nooit, dat gemaaktheid en veinzerij deugden zijn, dat het goed is vriendelijkheid te huichelen,' waar men onverschilligheid of alkeer ge¬ voelt en stoor je toch nooit aan hetgeen anderen van je zeggen of denken, maar stel je tevreden met naar eigen overtuiging te handelen. Elsje had hem gedurende die ont¬ boezeming, waarvan zij weinig be¬ greep, zeer verwonderd aangezien. Nochtans belooft zij zich naar zijne wenschen te gedragen maar voegt er de niet onnatuurlijke vraag bij Waarom moet ik dan eigenlijk naar. die school als je zoo bang zijt, dat ik daar slecht en onoprecht zal worden. Lief kind, is het antwoord van haren verloofde, die niettegenstaande zijnen leeftijd tengevolge van de on¬ dervinding, die hg in zijne jeugd had opgedaan van hetgeen men > de wereld* noemt eenen onoverwinne- lijken afkeer had opgevat, lief kind, je kent de wereld en mij nog niet indien je denkt, dat ik wensch dat je eene school zult bezoeken om eene gewone jonge dame te wor den. Misschien heb ik je te overijld dien raad gegeven, doch het is noo- dig, dat je eenige kundigheden op - doet, die je op de dorpschool niet kon verkrijgen ook dien je wel wat van de gebruiken der wereld te kennen maar denk vooral daaraan, dat je de onschuldige gewoonten van de misb:uiken, die je, zeer veel gebruik maakt voor allerlei onder¬ nemingen en zelfs om zijne dag¬ bladen zonder port te verspreiden. De meerderheid der commissie is echter nog niet die der Kamer en nog geheel onzeker is de uitslag. Langzamerhand begint het wel iets op te gelijken ol men de zaak in de doos wil stoppen, vooral om de houding van den heer Grevy, wien men met niets meer genoegen zoude doen. De Ëngelsche Staatslieden blijven zich onledig houden met redevoeren. Zoo heeft Hartington, het hoofd der Unionisten, nog eens de Iersche quaestie besproken. Wel wilde zijne partij, zoo betoogde de aanvoerder, Ierland geUjke vrijheid enzelftegee- ring ver!eenen ais aan Engeland, Schotland en Wales, maar nooit zoude zij de leren als eene afzonder¬ lijke natie beschouwen. Het gezag der Uilroerende Macht moest echter gehandhaafd worden.' De meerder¬ heid der natie, zoo ging de spreker voort, was op zijne hmd ondanks de beweging der Gladstouiaansche par.ij. Ook de meerderheid der Iersche natie ? Te Petersburg heeft de politie weder eene werkplaats tot vervaar¬ diging van dynamielbomraen ontdekt, waarschijnlijk om den Czar bij zgne terugkomst daarmede welkom te heelen. Welk een genot «Keizer aller Russen* te zijn. De Sobranja heeft een adres van antwoord op de troonrede aange¬ nomen, waarin de innigste dank aan Vorst Ferdinand wordt betuigd. De aanneming geschiedde met alge- meent- stemmen. Als men dat alles leest zou men denken dat Bulgarije een modelstaat van rust en tevreden¬ heid was, doch nader beschowd be- zult ontmoeten, leert onderscheiden. Schat die gewoonten ook vooral niet hooger dan zij waard zijn. Wie weet hoe lang Van Zenden op deze manier zoude voortgegaan zijn, ware hij niet door de komst van Rika in het vertrek gestoord geworden. Slechts zelden vond bij zulk eene gelegenheid om over zijne grieven tegen de maatschappij uit te wijden; bij zijne vrienden en kennissen te Leiden vond hij daar¬ voor weinig gewillige ooren. Naar zijne meening was alles wat bij zeide om Elsje te waarschuwen, dus in haar belang. Voor een groot deel was dit dan ook de bedoeling van zijn betoog, maar meer dan hij zelf daarvan bewust was, had de be¬ hoefte zijne grieven te uiten en zgne gedachten aan anderen voor te dra¬ gen hieraan zijn deel. Had bij ge¬ noeg zelfkennis bezeten dan zoude hij bespeurd hebben, dat ook zgne ijdelheid er evenmin vreemd san.