Tekstweergave van BOMC_1888-04-21_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
15T>E JAARGANG. ZATERDAG 21 APRJL 1888. j\7°. 32. VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG- EftJ VRIJDAGAVOND. ABONNEMEN NEMEN7 l| itfS EN ^/^ buiten de stad f2,50, Ü V^V t« ■*$&}% ïers . . . f 0,06, ^ zaltbommel, Aty per jaar binnen en afzonderlijke nummers voor het buitenland met verhooging v. porto A. G. Brunings-Gising. ADVÈRTENTIËN van 1 tot 6 regels ... f 0,50, voor eiken rege! daarboven. f 0,07iJ2. Driemaal wordtslechts tweemaal berekend Op alle plaatsen der TSommeler- en Tieler- waard, waar nog geene gevestigd zijn, worden COEEESPONDENTEN gevraagd tegen nad?r overeen te komen voor¬ waarden. Adres: Be Eed. Aan de Kiezers. Dinsdag den 24slen zijn de kie¬ zers dezer Gemeente wederom op¬ geroepen ter stembus, thans voor vervulling eener vacature in den Gemeenteraad, ontstaan door het ontslag van den heer P. H. Pen Ouden, die na ruim vijftien jaren in deze vergadering te hebben zit¬ ting gehouden, negens vertrek uit ■deze Gemeente zijn mandaat heeft nederglegd. In hem verliest de Raad «en zijner werkzaamste leden. Om de ledige plaats aan te vullen zijn reeds verscheidene candidaten genoemd, van wie slechts èèn kan gekozen worden. Wij achten het onnoodig iemand hunner aan te be¬ velen; het geldt hier toch geene verkiezing van polilieken aard,endaar de Raadsleden uit de inwoners wor- FEUILLETON. Il Tl Eene Walcüersche Novelle, DOOK C. L. RAMBONNET. 68) (S'.ol.) Terwijl zij hierover nadacht en middelen zocht te beramen om een oplossing te vinden in dit moeilijke geval, kwam de oude heer Van Zen¬ den haar smeeken aan den wensch van het kind gehoor te geven. «Mijn neef kan niets meer van u vragen, zeide hij« maar ik smeek u, red het kind. Gij alleen kunt dit, niemand anders is daartoe in staat. Zelf hebt ge gezegd, dat het kind niet mocht boeten voor de schuld van den vader, doe dan uw werk niet ter halve. Stel den gekozen, zijn allen den kiezers bekend. De eigenschappen voor een goed Raadslid vereischt, zijn geheel andere dan voor lid der volksver¬ tegenwoordiging, waar destaatskun- dige beginselen meer op den voor¬ grond treden. De Gemeenteraad is eene verga¬ dering van huishoudelijken aard, hoe meer de partijschappen, die ons va¬ derland zoo jammerlijk verdeelen, daar buiten kunnen gehouden wor¬ den, hoe beier voor de behartiging der gemeentebelangen. Weliswaar kan zich betrekkelijk de gemeentehuisbouding evenzeer verschil van inzichten openbaren,, ook hierin kan niet elk eensgezind zijn. Dit is evenwel geen groot na¬ deel ; uit cenige vrijving van ge¬ dachten 'wordt dikwijls hei goede geboden, toont dat men een eigen oordeel velt, want hoe meer toch elkeen zelfstandig leert denken en deelneemt aan de algemeene zaak hoe giooler het verschil zal zijn, dat zich bij de individuen openbaart. Daar echter bij eene gemeente¬ raadsverkiezing de candidaten den kiezers, vooral in eene kleine ge¬ meente zij meestal persoonlijk bekend zijn, ontaardt zij lichtelijk in eene personenquaestie, daar niet elkeen personen van zaken voldoende onder¬ scheidt. Hiervoor meenen wij niet genoeg te kunnen waarschuwen; niets is meer strijdig met de belangen onzer gemeente. Indien gij van oor¬ deel zijt dat deze candidaat hel best onze belangen in den Raad zal voor_ staan, kiest hem, ook al is hij uw persoonlijke vijand, meent gij dat de beginselen van gene strijdig zijn met het heil dezer gemeente, al is hij uw beste vriend, stemt hem niet. Laat u ook door niemand verlokken uwe stem uit te brengen om hem eene dienst te bewijzen, wanneer hij u niet kan overtuigen dat zijn can¬ didaat de meest gewenschte is. Het stemmen is geen vriend^chapsdienst, handel dus naar eigen inzichten, enkel met het oog op de belangen onzer gemeente. $ Wij hopen eveneens op eene trouwe opkomst ter stembus ; hetzij men te¬ vreden is over den gang der zaken, of niet, nooit mag dit aanleiding ïet lauwheid of onverschilligheid geven. Voor den verkozene, wie hij ook zij, kan slechts dan het mandaat waarde hebben wanneer het hem wordt op¬ gedragen door het grootst mogelijk getal kiezers. Slechte opkomst is een votum van wantrouwen voor alle candidaten, het kan beteekenen dat de tehuisblijvers geen van allen hun vertrouwen waardig keuren. Dit even¬ wel zal in deze niemands bedoeling zijn. Dat daarom niemand, die be¬ grijpt dat de algemeene zaak ook de zijne is, Dinsdag tehuis blijve. Beknopt verslag der Vergadering van het Gecomb. College van Bommelerwaard boven den Meidijk, gehouden op Dinsdag 17 April jl. Tegenwoordig met den Dijkgraaf 14 leden. Nadat de Vergadering door den voorzitter is geopend, worden de no¬ tulen der voorgaande gelezen en goedgekeurd. Hierna geschiedt mededeeling van de navolgende ingekomen stukken als : a. Besluit van Ged. Stalen dd. 23 Maart jl. houdende goedkeuring der Rekening van het district over het dienstjaar 1886/S7. b. idem der Maasafdeeljng. V I a a l a f d e c l i n g .c. idem der VI aalafdecling. Worden aangenomen voor ken¬ nisgeving. Vervolgens geschiedt voorlezing van een besluit van den Geërfdendag der polders Nederhemert ben. de Maas, i Ammer^oden en D^hyijnen strekkende om na bekon-en mach¬ tiging een gemeenschappelijk eigen¬ dom publiek te (erkóopeiï en de opbrengst daarvan te doen slrükki n tot aflossing van schuld. Wordt besloten de verlangde mach¬ tiging aan Gedep. Staten aan Ie vragen. Alsnu komt in behandeling een besluit van den Geërfdendag van Driel, strekkende lot afkoop deriop den polder rustende tienden. De Dijkgraaf stelt voor dit besluit als zijnde van zeer belangrijke sirek- king niet in de/e vergadering ie behandelen maar te stellen in ban¬ den eener commissie Ier fine van praeadvies. De vergadering zich hiermede vereenigd hebbende, worden tol lede,, de voorwaarden zooals ge wilt.< Het was moeilijk voor Elsje een besluit te nemen, doch de liefde voor het kind behield de overhand, zij bleef. Slechts stelde zij de voorwaarde dat Adriaan het ziekenvertrek niet zoude betreden wanneer zij daar toefde, hij kon zijn kind komen zien, maar dan moest hij vooruit laten waarschuwen, zij zoude zich dan verwijderen. Met de baboe nam Elsje dus de verzorging van het kind op zich. Zoo bevreesd echter was de kleine dal Elsje haar zoude verlaten, dat zij genoodzaakt was in het ziekenver¬ trek te rusten ook al had de babo« tijdelijk de zorg voor de kleine pa¬ tiënte overgenomen. Het kind herstelde onder de nauw¬ gezette zorg van Elsje doch slechts langzaam. De afspraak werd trouw nagekomen ; Elsje en Adriaan ont¬ moeten elkander nooit. Toen echter het kind zoodanig in beterschap was toegenomen, dat de dokier hel gevaar voor geweken verklaarde, kon hij het niet langer uithouden. Onaangediend trad hij binnen. KIsje keek hem ver¬ baasd aan en wilde zich verwijderen maar het kind hield hare hand om- kneld en wilde die niet loslaten. Eer zij er in kon slagen zich vrij te maken, had Adriaan,hare andere hand gegrepen. «Elsje zeide hij, ik kahu niet laten gaan vóór ik u mijn dank heb betuigd, voor alles wat gij voor mij hebt gedaan ; die u zoo onwaar¬ dig heb behandeld». Elsje ging hij voort, ik heb u dikwijls ongemerkt gespied terwijl ge zoo trouw mijn kind hebt verzorgd, 't is mij ondra¬ gelijk van u te scheiden zonder uwe vergiffenis te hebbeu verworven. Zeg kunt ge mij vergeven? Veel, zeer veel heb ik jegens u misdreven, ik weet dit maar ik ken ook uw liefdevol hart, gij zelf het weder getoond te¬ genover mijne Emma. Laat het onze Emma zijn ; laat het kind weder ver- eerngen, wat de waan van een oogen- blik heelt gescheiden. • Elsje zweeg en sloeg de oog ■'■ beurtelings op den grond eii op lig, kind. .Papaalje., riep op eens ri, kleine Eiiiina vat heeft u toch ; n juffrouw Elise ii; zeggen? Waaróm schreit- juffrouw Elise. Zie ik heb :j beiden lier, heeft Papajuffrouw Eli? • ook lief. En heeli juffrouw E;ise l'.iju ook lief? Ja, kind, riep Elsje op'euns en drukte hel meisje aan haar hart, juffrouw Elise heeft Papa litf en wil uwe moeder zijn«. Toen wen'dde zij zich ernstig tot Van Zenden. Laat het verleden ver¬ gelen zijn - zeide zij; hoe ver ook gescheiden, de omstandigheden heb¬ ben ons weder bijeen gebracht». Zonder dit kind, z.uiden wij elkander zijn blijven voorbijgaan zooals eens, mokkend over werkelijk of vermeend onrecht, en beiden loch ongelukkig Dit heeft ons geleerd dat zoo men geene beleediging kan vergeten, men rj'f