Tekstweergave van BOMC_1888-04-21_001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
15T>E JAARGANG.
ZATERDAG 21 APRJL 1888.
j\7°. 32.
VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG- EftJ VRIJDAGAVOND.
ABONNEMEN
NEMEN7 l| itfS EN ^/^
buiten de stad f2,50, Ü V^V t« ■*$&}%
ïers . . . f 0,06, ^ zaltbommel, Aty
per jaar binnen en
afzonderlijke nummers
voor het buitenland met verhooging v. porto
A. G. Brunings-Gising.
ADVÈRTENTIËN
van 1 tot 6 regels ... f 0,50,
voor eiken rege! daarboven. f 0,07iJ2.
Driemaal wordtslechts tweemaal berekend
Op alle plaatsen der
TSommeler- en Tieler-
waard, waar nog geene
gevestigd zijn, worden
COEEESPONDENTEN
gevraagd tegen nad?r
overeen te komen voor¬
waarden. Adres:
Be Eed.
Aan de Kiezers.
Dinsdag den 24slen zijn de kie¬
zers dezer Gemeente wederom op¬
geroepen ter stembus, thans voor
vervulling eener vacature in den
Gemeenteraad, ontstaan door
het ontslag van den heer P. H. Pen
Ouden, die na ruim vijftien jaren
in deze vergadering te hebben zit¬
ting gehouden, negens vertrek uit
■deze Gemeente zijn mandaat heeft
nederglegd. In hem verliest de Raad
«en zijner werkzaamste leden.
Om de ledige plaats aan te vullen
zijn reeds verscheidene candidaten
genoemd, van wie slechts èèn kan
gekozen worden. Wij achten het
onnoodig iemand hunner aan te be¬
velen; het geldt hier toch geene
verkiezing van polilieken aard,endaar
de Raadsleden uit de inwoners wor-
FEUILLETON.
Il Tl
Eene Walcüersche Novelle,
DOOK
C. L. RAMBONNET.
68)
(S'.ol.)
Terwijl zij hierover nadacht en
middelen zocht te beramen om een
oplossing te vinden in dit moeilijke
geval, kwam de oude heer Van Zen¬
den haar smeeken aan den wensch
van het kind gehoor te geven. «Mijn
neef kan niets meer van u vragen,
zeide hij« maar ik smeek u, red het
kind. Gij alleen kunt dit, niemand
anders is daartoe in staat. Zelf hebt
ge gezegd, dat het kind niet mocht
boeten voor de schuld van den vader,
doe dan uw werk niet ter halve. Stel
den gekozen, zijn allen den kiezers
bekend. De eigenschappen voor een
goed Raadslid vereischt, zijn geheel
andere dan voor lid der volksver¬
tegenwoordiging, waar destaatskun-
dige beginselen meer op den voor¬
grond treden.
De Gemeenteraad is eene verga¬
dering van huishoudelijken aard, hoe
meer de partijschappen, die ons va¬
derland zoo jammerlijk verdeelen,
daar buiten kunnen gehouden wor¬
den, hoe beier voor de behartiging
der gemeentebelangen.
Weliswaar kan zich betrekkelijk
de gemeentehuisbouding evenzeer
verschil van inzichten openbaren,,
ook hierin kan niet elk eensgezind
zijn. Dit is evenwel geen groot na¬
deel ; uit cenige vrijving van ge¬
dachten 'wordt dikwijls hei goede
geboden, toont dat men een eigen
oordeel velt, want hoe meer toch
elkeen zelfstandig leert denken en
deelneemt aan de algemeene zaak
hoe giooler het verschil zal zijn, dat
zich bij de individuen openbaart.
Daar echter bij eene gemeente¬
raadsverkiezing de candidaten den
kiezers, vooral in eene kleine ge¬
meente zij meestal persoonlijk bekend
zijn, ontaardt zij lichtelijk in eene
personenquaestie, daar niet elkeen
personen van zaken voldoende onder¬
scheidt. Hiervoor meenen wij niet
genoeg te kunnen waarschuwen;
niets is meer strijdig met de belangen
onzer gemeente. Indien gij van oor¬
deel zijt dat deze candidaat hel best
onze belangen in den Raad zal voor_
staan, kiest hem, ook al is hij uw
persoonlijke vijand, meent gij dat de
beginselen van gene strijdig zijn
met het heil dezer gemeente, al is
hij uw beste vriend, stemt hem niet.
Laat u ook door niemand verlokken
uwe stem uit te brengen om hem
eene dienst te bewijzen, wanneer hij
u niet kan overtuigen dat zijn can¬
didaat de meest gewenschte is. Het
stemmen is geen vriend^chapsdienst,
handel dus naar eigen inzichten,
enkel met het oog op de belangen
onzer gemeente. $
Wij hopen eveneens op eene trouwe
opkomst ter stembus ; hetzij men te¬
vreden is over den gang der zaken,
of niet, nooit mag dit aanleiding ïet
lauwheid of onverschilligheid geven.
Voor den verkozene, wie hij ook zij,
kan slechts dan het mandaat waarde
hebben wanneer het hem wordt op¬
gedragen door het grootst mogelijk
getal kiezers. Slechte opkomst is een
votum van wantrouwen voor alle
candidaten, het kan beteekenen dat
de tehuisblijvers geen van allen hun
vertrouwen waardig keuren. Dit even¬
wel zal in deze niemands bedoeling
zijn. Dat daarom niemand, die be¬
grijpt dat de algemeene zaak ook
de zijne is, Dinsdag tehuis blijve.
Beknopt verslag
der Vergadering van het Gecomb.
College van Bommelerwaard boven
den Meidijk, gehouden op Dinsdag
17 April jl.
Tegenwoordig met den Dijkgraaf
14 leden.
Nadat de Vergadering door den
voorzitter is geopend, worden de no¬
tulen der voorgaande gelezen en
goedgekeurd.
Hierna geschiedt mededeeling van
de navolgende ingekomen stukken als :
a. Besluit van Ged. Stalen dd.
23 Maart jl. houdende goedkeuring
der Rekening van het district over
het dienstjaar 1886/S7.
b. idem der Maasafdeeljng.
V
I
a
a
l
a
f
d
e
c
l
i
n
g
.c. idem der VI aalafdecling.
Worden aangenomen voor ken¬
nisgeving.
Vervolgens geschiedt voorlezing
van een besluit van den Geërfdendag
der polders Nederhemert ben. de
Maas, i Ammer^oden en D^hyijnen
strekkende om na bekon-en mach¬
tiging een gemeenschappelijk eigen¬
dom publiek te (erkóopeiï en de
opbrengst daarvan te doen slrükki n
tot aflossing van schuld.
Wordt besloten de verlangde mach¬
tiging aan Gedep. Staten aan Ie
vragen.
Alsnu komt in behandeling een
besluit van den Geërfdendag van
Driel, strekkende lot afkoop deriop
den polder rustende tienden.
De Dijkgraaf stelt voor dit besluit
als zijnde van zeer belangrijke sirek-
king niet in de/e vergadering ie
behandelen maar te stellen in ban¬
den eener commissie Ier fine van
praeadvies.
De vergadering zich hiermede
vereenigd hebbende, worden tol lede,,
de voorwaarden zooals ge wilt.<
Het was moeilijk voor Elsje een
besluit te nemen, doch de liefde voor
het kind behield de overhand, zij
bleef. Slechts stelde zij de voorwaarde
dat Adriaan het ziekenvertrek niet
zoude betreden wanneer zij daar
toefde, hij kon zijn kind komen zien,
maar dan moest hij vooruit laten
waarschuwen, zij zoude zich dan
verwijderen.
Met de baboe nam Elsje dus de
verzorging van het kind op zich. Zoo
bevreesd echter was de kleine dal
Elsje haar zoude verlaten, dat zij
genoodzaakt was in het ziekenver¬
trek te rusten ook al had de babo«
tijdelijk de zorg voor de kleine pa¬
tiënte overgenomen.
Het kind herstelde onder de nauw¬
gezette zorg van Elsje doch slechts
langzaam. De afspraak werd trouw
nagekomen ; Elsje en Adriaan ont¬
moeten elkander nooit. Toen echter
het kind zoodanig in beterschap was
toegenomen, dat de dokier hel gevaar
voor geweken verklaarde, kon hij het
niet langer uithouden. Onaangediend
trad hij binnen. KIsje keek hem ver¬
baasd aan en wilde zich verwijderen
maar het kind hield hare hand om-
kneld en wilde die niet loslaten. Eer
zij er in kon slagen zich vrij te
maken, had Adriaan,hare andere hand
gegrepen. «Elsje zeide hij, ik kahu
niet laten gaan vóór ik u mijn dank
heb betuigd, voor alles wat gij voor
mij hebt gedaan ; die u zoo onwaar¬
dig heb behandeld». Elsje ging hij
voort, ik heb u dikwijls ongemerkt
gespied terwijl ge zoo trouw mijn
kind hebt verzorgd, 't is mij ondra¬
gelijk van u te scheiden zonder uwe
vergiffenis te hebbeu verworven. Zeg
kunt ge mij vergeven? Veel, zeer
veel heb ik jegens u misdreven, ik
weet dit maar ik ken ook uw liefdevol
hart, gij zelf het weder getoond te¬
genover mijne Emma. Laat het onze
Emma zijn ; laat het kind weder ver-
eerngen, wat de waan van een oogen-
blik heelt gescheiden. •
Elsje zweeg en sloeg de oog ■'■
beurtelings op den grond eii op lig,
kind. .Papaalje., riep op eens ri,
kleine Eiiiina vat heeft u toch ; n
juffrouw Elise ii; zeggen? Waaróm
schreit- juffrouw Elise. Zie ik heb :j
beiden lier, heeft Papajuffrouw Eli? •
ook lief. En heeli juffrouw E;ise l'.iju
ook lief? Ja, kind, riep Elsje op'euns
en drukte hel meisje aan haar hart,
juffrouw Elise heeft Papa litf en wil
uwe moeder zijn«.
Toen wen'dde zij zich ernstig tot
Van Zenden. Laat het verleden ver¬
gelen zijn - zeide zij; hoe ver ook
gescheiden, de omstandigheden heb¬
ben ons weder bijeen gebracht».
Zonder dit kind, z.uiden wij elkander
zijn blijven voorbijgaan zooals eens,
mokkend over werkelijk of vermeend
onrecht, en beiden loch ongelukkig
Dit heeft ons geleerd dat zoo men geene
beleediging kan vergeten, men rj'f