Tekstweergave van CC_1895-01-01_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Wo . 1 . 1 JANIIARI 1893 . 36 "° Jaarg . ULEMBORGSCHE bOURA Algemeen ITieuws - en Advertentieblad De uitgave heeft plaats eiken WOENSSAQ - EN ZATERDAGAVOMO , Brieven , Advertentiën , enz . tranco te zenden aan de Uitgevers BLOM & OLIVIEESE , te Oulemborg . Abonnementsprya p . jaar / 2 . — franco p . post / 3.50 . DE STAD De prijs der Advertentiën is van een tot drie regeis 30 cent , voor iederen regel daarboven 6 cents j grootere letters naar de plaatsruimte , welke zij beslaan . 9 ^^ Bij driemaal plaatsing eener annonce wordt dezelve slechts tweemaal in rekening gebracht . Eiv OMSTREKEN . m^mt : Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door aUe BosKHAOTBLABBif , Postdimo . TEüBEir en BiraTBKöAAEDBEa . Voor BuitsMmd door de H . H . Haasbhstbih & Vogme en Apout Stedteb te Hamburg . De Compagnie générale de publicité Etrangère Jomr . F . Joiras , te Par^t , Londen , Frankfort a/M ., Berlin , Weenen , Zurich en ». De H . H . Nush & tan Detmab , té Rotterdam en Anuterdam -, H . vAK DtJiJi , te Amtterdam -, VIANEN in den Vianenschen Boekhandel . De inzending van Advertentiën kan geschieden tot op den dag der uitgave vóór 2 ure , des namiddags . Ingezonden stukken tot daag 8 te voren . Taarwel ! - Welkom snedin van geliefde betrekkingen , op de andere kreeg men te kampen met ziekte en zeer ; de een kwam ten prooi aan sommiger boozen lust om met het venijn van den laster veel smart te baren , de ander kreeg te tobben , een hevigen strijd te voeren met tegenspoeden op finan - cieel gebied , veJen , zeer velen hadden dikwerf veel reden om te weenen over diepe smarten , die over hun hoofd kwamen bf door samenloop van omstandigheden , bf door het begaan van dwaasheden , die zij hadden kunnen voorkomen , tenge - volge waarvan ze bewaard hadden kunnen blijven voor veel droefheid , leed en ellende . Het jaar 1894 eischte stroomen bloeds . Hoeveel oorlogen werden er niet gevoerd ! Honderden , neen duizenden vielen als slachtcffcrs van een der grootste kwelduivclen der volkeren , van den oorlog . Ea om voorbeelden te geven van de treurige gevolgen , de zware eischen van den krijg , is het niet noodig op het bui - tenland te wijzen , In ons vaderland Kijn vele gezinnen in rouw gedompeld over het verscheiden van geliefde betrekkingen , die in InsulJnde voor de eer van het vaderland vielen . Vele dapperen sneefden op het veld van eer , ver verwijderd van hen , die hun na aan het harte lagen . Vele ongelukkigen vielen door het moordend lood van onverlaten , die laag genoeg waren om zich over te geven aan gemeen verraad . In onze geschiedboeken zal 1894 aangetee - kend worden met zwarte letters , die duidelijk te kennen zullen geven hoeveel leeds er kwam over vele hoofden , maar die toch ook , Godlof ! luide zullen getuigen van den onver - den hobbeligen levensweg , waarop we dag in dag uit bloot staan aan de harde slagen van het noodlot . Vaarwel 1894 I We zullen u niet licht vergeten ! j Welkom , 1895 ! Wat zult ge gedurende uw kort bestaan ver - richten ? Wie onzer zult ge gelukkig maken met voorspoed en geluk ? Wien onzer zult ge geven , hetgeen vurig verlangd wordt ? Waar zult ge licht en leven en vroolijkheid en dankensstof brengen ? Wie onzer zult ge opeischen om den laatsten tol te betalen aan de natuur ? Hoeveel tranen zult ge doen vloeien , hoeveel leed en ellende zult ge aanbrengen ? Hoeveier hartewensch zult ge ver - vullen en hoe groot zal het aantal uwer teleurstellingen zijn ? Dit zijn alle vragen , waarop niemand ter wereld eenig antwoord geven kan . Of wij al vragen , we erlangen geen antwoord , verborgen voor ons oog . vermag in de toekomst Alleen valt er te rekenen Vaarwel , 1894 ! Uw komenen uw heengaan volgden kort op elkan - der . Immers van i Januari tot 31 December is slechts een zuchtje . Ieder uwer voorgangers ging als een scUm voorbij en gij deedt hetzelfde . Gij kwaamt , gij bestondt eene wijle en gij gingt . Wat heeft het dan toch voor waarde , notitie te nemen van uw komen , zooals we twaalf maanden geleden deden en van uw gaan , zooals een iegelijk thans doet ? Dat heeft veel , zeer veel waarde , want tusschen het oogcnblik van uw verschijnen en dat van uw ver - dwijnen hebt ge veel gecds geschon - ken en veel leeds berokkend . Toen ge kwaamt verwachtten allen zeer veel van U ; terwijl ge bestondt , deden duizenden de ervaring op , dat het niet alles rozengeur en mane - schijn , voorspoed en zegen was , wal . ge verspreidet en nu ge gaat , staan allen gaarne een oogenblik stil om een blik terug te werpen op uwe zegeningen en uwe smarten . Het jaar 1894 gal in veler gezin , in veler famüiekring onnoemelijk veel vreugde . Hier was het voor - spoed in zaken , daarc oudervreugde , hier werden vurige wenschen in hun geheel vervuld , daar kwamen zege - ningen , waarop in de verste verte niet gerekend , ja waaraan zelfs niet gedacht werd , op vele plaatsen klopten harten van innig geluk en van oprechte dankbaarheid . Hetzelfde jaar bracht ook veel leeds , eischte zware offers en dciardoor stroomen van tranen . Op de eene plaats werd de levensdraad afge - Alles is Niemand te zien . op zege praal na strijd — als er gezorgd worde voor zuiverheid van geweten . Alleen weten we , dat hij , die het goede najaagt , meer kans heeft op voorspoed en geluk dan hij , die maar voortleeft en zich niet het minst bekommert over de rekenschap en de verantwoording die hij aangaande zijne daden schuldig is aan zichzelven en aan zijn medemenschen . Ook weten we vast , dat hij , die den goeden weg bewandelt , krachtig en moedig zal zijn , als hij door zware slagen getrofifen wordt . Wat zal 1895 ons geven ? Weten doen we niets , voorspellen kunnen we evenmin — we kunnen had medegedeeld . FEIJILLETO.V . Dan hoorde hij de treurmuziek weer , die hem zoo had doen huilen en later den trom , die hem zoo'n pijn gedaan had , omdat de klank zoo in tegensteUing met zijn droef - heid was geweest en de doffe schoten , waarmee een stuk van zijn hart scheen weg te gaan . Als zij nog geleefd hadden , wat zou hij bUj geweest zijn met het vooruitzicht op een maand verlof ! En nu ? Zijn voogd zou hem natuurlijk wel ontvangen . Doch hoe zou die ontvangst zijn ? Even kond en hard als de behandeling die hij gedurende een paar jaar in zijn huis had geno - ten ; waar hij als vreemdeling was ontvangen , door de neefjes als een wilde eend in de bijt beschouwd , die goed genoeg was om hun afleggers te dragen , boodschappen voor hen te doen . Hij at immers het genade - brood van hun ouders , die hem iederen dag aanspoorden toch te leeren , te leeren , opdat hij door zijn examen voor Kampen zou komen . I Hij moest naar Kampen , omdat zooals oom zeide , zijn vader het gewild had , doch vooral omdat men gaarne van hem ontslagen was . De meid was de eenige , die har - telijk voor hem geweest was en hem nu en dan , wanneer de neven de kaas van zijn brood , het vleesch van zijn bord gegeten hadden , wat van het hare had toegestopt , met hem gespeeld en gestoeid had . Boch die zou nu wel weg zijn .... Waarom zou hij dus naar huis ver - langen ? Hij had immers geen thuis ... Maar hij zou Van Hul gedurende een maand moeten missen en dat dan sak ik ook . Samen er door of samen zakken . — O , neem me niet kwalijk , ik dacht er niet zoo gauw aan , dat jij met minder vreugde aan ie thuiskomst denkt dan ik . ' t Is misschien erg ongevoelig van me maar heusch , Kat , ik dacht er zoo ' gauw niet aan en dan mijn verlangen , zie je . Gister was ik kamerwacht en toen de troep uitgerukt was , ben Ik op het dak geklommen om te zien of ik vandaar onze toren ook kon zien . Mal hè ?" „ Och neen , ik kan het me best begnjpen en ik zal ook blij zijn voor JOU als je er door komt , maar mij laat het verlof koud . Ik zal ' t ook maar niet nemen . Mijn oom weet wel dat fk verlof kan krijgen als ik korporaal-titulair word , want dat heb ik hem geschreven ; maar hij heeft me niet gevraagd of ik kwam . En vragen doe ik niet . Ik weet toch dat zij mij zuUen ont - vangen , omdat zij moeilijk anders kunnen ." „ Nou , nou , nu niet klagen voor den tijd . Je weet nc ^ niet wat ie voogd doet ." „ Ik weet het wel en bovendien . Ik houd niet van die menschen , die zoolang ik onder hun dak woonde geen enkel woord met me over mijn ouders gesproken hebben ; die me wel eten , drinken en kleeren , net genoeg , gegeven hebben , doch nooit een hartelijk woord , of een teeken van medelijden ." De kameraden , die de vriendschap tusschen Kat en Van Hul opgemerkt hadden , waren tegen den eersten reeds geheel anders geworden dan vromer . Vooral nadat van Hul eens zeer krachtig partij voOr zijn vriend ge - trokken had . Dat gebeurde op een avond , dat Kat bezig was zijn leergoed te poetsen . Een van zijn kamercollega's kwam bij hem en vroeg om wat was te leen . Kat antwoordde , dat hij het niet missen kon , wat werkelijk het geval was . De vrager gaf hem daarop een duw , met de woorden : „ bliksemsche jongcjufifrouw ." Van Hul , die in de onmiddellijke nabijheid zat , spro^ig op , pakte den aanvaller beet en gaf hem een pak slaag dat zoo hard aankwam , dat neus en mond bloedde . Kat was tusschenbeide gevlogen en wist hen te scheiden , waarbij de vechtenden en de omstanders ver - baasd gestaan hadden over de kracht , die de zwakke jongeling ontwikkelde . Een korporaal kwam op het lawaai af ; er werd rapport gemaakt en ieder kreeg vier dagen kwartier-arrest . Men had echter , zoowel voor Van Hul als voor Kat , achter wienmen in het geheel niet zooveel pootigheid gezocht had , respect gekregen en men liet hem voortaan met rust . De vriendschap tusschen beide jongelui werd er nog hechter door . 1 DOOR 2 ) N . VAN HARPEN . ( Overgenomen uit de Amsterdamscke Courant ). De sterke Vart Hul met zijn stevigen lichaamsbouw en gezond uiterlijk ; met zijn eerlijk en open gezicht , met helder bruine oogen als van een New - foundlander , waakte sedert als een tpoeder over zijn zwakken vriend . Hij bezuinigde op zijn zakduitjes van zijn ouders , — die ook niet veel te missen hadden bij hun zorg voor een groot gezin , — om Kat nu en dan op een glas melk te kunnen ont - halen , daar hij versterkende middelen noodig had . Kreeg hij een pakje van huis met mondvoorraad , wat wel niet dikwijls gebeurde , dan was het beste voor Kat en bracht hij hem dit met de mededeeling , dat hij voor zich nc ^ veel meer gehouden had . Nu en dan kocht hij stilletjes eieren en bracht ze Kat , onder voor - wendsel , dat hij ze van huis gekregen had . Kat stribbelde aanvankelijk wel tegen , doch de „ goeie lobbss " had hem gebluft door te zeggen , dat hij het hem immers terug kon geven , wanneer hij meerderjarig was en zijn geld kreeg , — enkele honderden guldens , waarvan zijn voogd nu de rente trok , ter vergoeding voor het jaar , dat hij kost en inwoning van hem genoten had , zooals hij Van Hul %* De recrutentijd was achter den rug . saagden moed der onzen , als er gestreden moet worden voor de eer van onze driekleur , voor het welzijn van Koningin en van Vaderland . Het jaar 1894 baarde op het ge - bied van landbouw en nijverheid , van handel en scheepvaart nu eens groote voordeden , dan weer veel tegenspoed . De landbouw was ten opzichte van eenige gewassen zeer voorspoe - dig , ten opzichte van andere pro - ducten en vooral ook van veeziekte zeer ongunstig . De nijverheid liet hier in geen enkel onderdeel iets te wenschen over , hai daar veel te kampen met werkstakingen en met hooge eischen der ondergeschikten . De handel was voor deze niet dan een bron van groote winsten , voor gene de oorzaak van diepen vaJ . De scheepvaart was nu eens gunstig , dan weer hoogst ongunstig door de ruwheid van het weder . Is het noodig er nog meer en nog langer op te wijzen , dat 1894 niet onder gedaan heeft voor al zijn voorgangers , in zake het verspreiden van lief en van leed , het aanleiding geven tot smart en tot vreugde , tot tranen en tot dankbaarheid ! Neen , een ieder weer , door ervaring , wat het jaar gaf . En moge het meer leed dan lief zijn , wat het verschatte toch ziet elkeen 94 met leede oogen heengaan , alsof er een vriend vertrok , dien we liefhadden en zeer zeker nimmer meer terug zouden zien . — Welnu 1894 , ge gaat , uw opvolger staat reeds te wachten — vaarwel ! Dank voor het goede dat ge gaaf t ! Het stemde ons en stemt ons nog tot dankbaarheid . Dank voor het leed dat ge gaaft I Het leerde ons moedig te zijn op Beide jongelingen hadden dikwijls samen hard gemopperd , zoodat zij hoopten tegelijk examen te doen voor korporaal - titulair . Van Hul deed zijn best met de gedachte aan de maand verlof , die aan het behalen van dien eersten graad verbonden was . Heerlijk voor - uitzicht : naar huis 1 Kat studeerde om Van Hul bij te houden ; als de een eerder bevorderd werd dan de ander , dan kon dit afbreuk aan hun vriendschap do , met het oog op den afstand , die tusschen den meerdere en den mindere behoorde te bestaan , zooals het regle - ment voorschreef . Het heerlijk vooruitzicht een maand naar huis te mogen , bestond echter voor hem niet . Hij zager tegenop , alsof het een straf voor hem zou zijn . Hier had hij ten minste iemand , aan wien hij zich kon hechten , een thuis bestond er voor hem niet meer . Als hij ' s avonds op zijn stroozak lag uitgestrekt en het had „ licht-uit " geblazen , dan kon hij uren liggen peinzen over zijn vroeger tehuis . Dan kwamen hem zijn heerlijke kinderjaren , toen het hem , den eenigen zoon , aan niets ontbrak , weer voor den geest . Dan zag hij aijn goeie , lieve moeder , die zoo trotsch op haar mooien jongen was , weer voor zsch 5 dan voelde hij de hand weer van zijn vader , die hem mee naar de kazerne nam , waar de officieren en al de anderen zoo aardig tegen hem waren . En dan doemde die noodlottige tijd weer voor hem op , toen hij in één week zijn vader en moeder ten grave zag dragen . alleen slechts wenschen . Ieder koestert voor zich zelven wenschen , wier vervulling voor hem van het grootste gewicht is en wie naastenliefde in zijn hart heeft wonen , uit ook welgemeende wenschen voor zijn evenmensch . Zoodra 1895 zijn intrede gedaan heeft , gaat het van mond tot mond en — zoo we hopen — ook van hart tot hart : „ veel heil en z^en I " In dit opzicht wenschen we voor een ander niet onder te doen . En daarom roepen we 1895 een hartelijk welkom toe en al onzen lezers : „ heil en zegen in het Nieuwe jaar ! l '' DANIËL ERÏÏL - TlBLEKWAAKD 31 Dec . 1894 . Van over de grenzen . Czar Nicolaas van EUSLAND heeft thans ook den wegens zijne strengheid tegenover de Polen be - ruchten gouverneur van Wilna ontslagen . Tevens schonk Z . M . ^ tie , mét bevel tot onmiddellijke invrijheid » stelling , aan al de veroordeelden wegens verzet tegen de overheid bij gelegenheid der beruchte gewelda - dige sluiting eener katholieke kerk te Kroche , in datzelfde gouvernement Wilna , — een verzet , dat zoo gewet - tigd scheen , dat zelfs het Hof te Wiina , bij de veroordeeling der schul - digen , een maand of drie geleden , hen in de genade van den Czar aanbeval . Daaraan kon Keizer Alexander geen gevolg meer geven , en zijn zoon doet het nu pieuzelijk voor hem . Door den President van FRANK - RIJK heeft op den eersten Kerstdag smartte hem , want dan zou hij weer alleen zijn . En hij was zoo aan zijn gezelschap gewoon geraakt . Zou hij toch maar aan zijn oom schrijven , of hij met verlof mocht komen , als hij korporaal-titulair werd ? Misschien mocht hij Van Hul dan in zijn verloftijd wel eens opzoeken . Zoo ver woonden zij niet van elkaar . En het reisgeld zou zijn oom misschien wel willen voorschieten . Als hij meerderjarig was kon hij het terug - betalen . ... Zoo peinsde hij voort om eindelijk in te slapen , om den anderen avond weder met dezelfde gedachten te bed te gaan . *»* Op een Zondagmiddag wandelden onze vrienden in de laan die naar den Zandberg , het exercitie veld , voert , In de buitensoci'iteit speelde de muziek van het Bataljon . Onderofficieren , korporaals en jon - gelingen liepen om en bij de sociëteit om eenige tonen van de muiiek op te vangen . In de schaduwrijke laan was het niet vol met wandelaars . „ Zeg , Kat , nog drie weken , dan kunnen ze er op zitten . Lekker soo'n maandje verlof , hè ? En wat zal mijn moeder grootsch zijn als ik met zoo'n paar gele strepen op den mouw thuis kom . En vader , die in dertig ook soldaat geweest is , maar het niet verder heeft kunnen brengen dan tot bijkok 1 En dan de kameraden , die zullen gebluft zijn , want een nummer - ééa ben ik op school nooit geweest . Maar het valt me hier mee . En mijn zusters , wat zal ik ze plagen !" „ Ja ' t moet heerlijk zijn voor je ." , „ En voor jou dan ? Als jij zakt , op het Elysée te Parijs de plechtige ontvangst plaats gehad van Generaal Tchertkofif , den buitengewoncn gezant van den Keizer van Rusland , die het bericht kwam brengen van de troonverwlsseling daar te lande . Dat was juist iets voor Parijzenaars op Zondag : prachtige , vreemde unifor - men , pluimen en een zoo uitgebreid mogelijk militair vertoon . Half Parijs was dan ook uitgeloopen . Ten paleize was de ontvangst zoo plecht - statig , maar tevens hartelijk moge - lijk . Eerst werden door den Generaal en President Périer een paar toe - spraken gewisseld en daarna had een particulier onderhoud plaats van twintig minuten . Onophoudelijk speelde de muziek het Russische volkslied , wat in de eerste dagen dus nu wel overal gezongen of gefloten zal worden . Den dag te voren had de Kamer Kerst-vacantie genomen . Maar na welk eene zitting ! Wij zullen trach - ten er zoo kort en duidelijk mogelijk verslag van te geven . Nadat het eerste artikel was goed - gekeurd van het ontwerp , waarbij de Regeering gemachtigd wordt , bij ontstentenis eener geregelde begroo - ting , voorloopig voor twee maanden de belastingen te blijven heffen op den ouden voet , vroeg de Minister van Ooriog het woord , om namens de Regeering een wetsontwerp in te dienen , waarbij verraad , door mili - tairen gepleegd , met den dood en , wanneer een burger zich daaraan schuldig maakt , met levenslangen dwangarbeid gestraft wordt . { Wordt vervolgd .) Blijkbaar ziet dit op de veroor - deeling van kapitein Dreyfus tot „ slechts " ^ levenslange deportatie . Cest sa tëte , qu'il nous faut heeft