Tekstweergave van CC_1895-01-06_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

Ho . 2 . ZOIVDAGr 6 JANUARI 1895 . 36 "° Jaarg . ULEM GSCH OURANT Alg'emeen Nieuws - en Advertentieblad VOOR DE STAD De uitgave heeft plaats eiken WOENSDAQ - EN ZATERDAQAV0N9 . Brieyen , Advertentiën , enz . tranco te zenden aan de Uitgevers BLOM & OLIVIEESE , te Oolemborg . Abonnementeprgs p . jaar / 2 . — franco p . post / 2.50 . De prya der Advertentiën is van een tot drie regels 30 cent , voor iederen regel daarboven 6 cents j grootere letters naar de plaatsruimte , welke zij beslaan . fr^f Bij driemaal plaatsing eener annonce wordt dezelve slechts tweemaal in rekening gebracht . EN OM8TREKE1V . ^ Lbonnementen en Advertentiën worden aangenomen door alle BoHKHAiroiiiiAEKir , Pobtdibbo - TKUEBN en BBTKTBïraAAHDBBS . Voor 2)»8<*c ^» door deH . n . Haabïkstbiw & Vostis en Apoii Stbikbb te Hamburg . De Compagnie générale de publicité Btrangère Jobs . F . Joiras , te PariJi , Londen , Frankfort a/M ., Berlin , Weenen , Zurich en ». De H . H . NueH & tajs Dmu.B , te Rotterdam en Amtterdam ; H . tajt Duijü , te Amiterdam ; FIJNEN in den VianenSClieB BoekUandel . De inzending van Advertentiën kan geschieden tot op den dag der uitgave vóór 2 ure , des namiddags . Ingezonden stukken tot daags te voren . ONZE HUISHOUDING . :] S.e3a3alsseA7-ln.s > BUBGEMBESTEE EN WeTHOUDEES DBB Gemeente Culemboeg , Brengen bij deze ter kennis van de ingezetenen : dat op grond van art . 19 der Wet van 19 Aagustus 1861 ( Staatsblad ] So . 72 ) alle manns - l^ke ingezetenen , die dit jaar achttien jaren ond z^n geworden of nog zullen worden , zich ter inschryving Toor de nationale militie moeten aan - geven in de maand Januari lS93 ; dat zij , die eerst na faun ISde jaar , doch vóór het volbrengen van hun20ate ingezetene worden , eveneens tot die aangifte verplicht zijn , zoodra zij de hoedanigheid van ingezetenen ver - krijgen ; dat volgeus art , 15 yan boveogemelde Wet Toor ingezetenen wordt gehouden : !"• hy , wiens vader , of , is deze overleden , wiens moeder , of , zijn beide overleden , wiens voogd ïe - gezetene is volgens de wet van den 28sten Juli 1850 ( Staatsblad No . 44 ) (*) ; 2 ». hij , die , geen ouders of voogd hebbende , iawjde . de laatste , gjiiv het in de-eeratfi zin - snede van dit artikel vermelde tijdstip vooraf - gaande , achttien maanden in Kederland verblijf hield ; 3 °. hij , van wiens ouders de langstleveüde ingezeten was , al is zijn voogd geen ingezetene , mits hij binnen het rijk verblijf houdt ; Wordende voor ingezetene niet gehouden de vreemdeling , behoorende tot eenen Staat , waar de Nederlander niet aan den verplichten krijgs - dienst is onderworpen , of waar ten aanzien der dienstplichtigheid het beginsel van wederkeerigheid is aangenomen-Burgemeester en Wethouders roepen mitsdien by deze op , alle jongelingen , ingezetenen deier gemeente , die gebaren zijn in het jaar 1876 om zich ter inschrijving voor de militie aan te geven FËUILLËTOl . P OOOB 4 ) N . VAN HARPEN . ( Overgenomen uit de Amsterdamscke Courant ). „ Kom , kerel , maak je nu maar niet van streek j je weet , dat is niet goed voor je borst . Je maakt mij ook treurig en ' c is zulk lieerlijk weer . Zeg , zie je die villa daar ; zoo heb je ze bij ons ook , maar dan mooier zie je , met veel meer bloemen . Ja , ' t is mooi bij ons . Je moét toch eens komen als je met verlof bent ." „ Och , dat gebeurt immers nooit ." „ Waarom niet ?" „ Dat weet je wel ." „ Zou je graag willen ?" „ Hoe kan je dat vragen ?" „ Maar je zoudt je bij ons erg moeten behelpen . We zijn thuis met zijn achten en ' t zit er niet an ." „ Liever droog brood met jou bij je thuis , dan in weelde bij mijn voogd ." „ Maar je bent ' t thuis zoo goedgewoon en in onze eenvoudigewoning " „ Zou er kans op zijn ?" „ Wil ik het eens aan mijn vader vragen ?" „ Ik durf geen ja zeggen ..." „ Ik doe ' t , maar je moet mijn thuis voor lief nemen , zooals het is en als je er praatjes over maakt , kijk Ik je nooit weer aan . ' t Gaat geen mensch aan , hoe ik ' t thuis heb ; maar voor jou geneer ik me niet ; jij bent mijn vriend ." „ Ik zou het heerlijk vinden en wie weet ol mija oom , uit blijdschap ter Gemeente-Secretarie,afdeelingMilitie , tnsschen den Isten en den Sisten Januari 1895 ,^ onder mededeeling . Dat voor de militie niet wordt ingeschreven : l »- de in een vreemd Kijk achtergebleven zoon van een ingezeten , die geen Nederlander is ; 2 *- do in eea vreemd rijk verblyf houdende onderlooze zoon van een vreemdeling , al is zijn voogd ingezeten - 8 ". de zoon van een Nederlander , die ter zake vin ' s lands dienst in ' s Kijkt overzeesche bezit - tingen of koloniën woont . Dat de inschrijving geschiedt ; I °- van een ongehuwde in de gemeeate , waar de vader of , is deze overleden , de moeder of , zijn beiden overleden , de voogd woont ; 2 ». van een gehuwde en van een weduwnaar in de gemeente , waar hij woont ; 3 °- van hem , die geen vader , moeder of voogd heeft , of door dezen is achtergelaten , of wiens voogd buiten ' s lands gevestigd is , in de gemeente , waar hij woont ; 4 ". van den buiten ' s lands wonenden zoon van een Nederlander , die ter zake van ' s lands dienst in een vreemd land woont , in de gemeente , waar zijn vader of voogd het laatst in Nederland gewoond heeft ; Voorts wordt den ingezetenen verwittigd . dat , welke aanspraak op vrijstelling van dienst iemand ook meent te hebben , zelfs al bevindt hij zich in militairen dienst te land of ter zee , de aangifte ter inschrijving toch moet gedaan warden , dat bij de aangifte moet worden medegebracht het bewijs van geboorte-inschrijving en eene juiste opgaaf der woonplaats met aanduiding van de straat eo het huisnummer ; dat bij ongesteldheid , afwezigheid of ontsteor tenis de vader , of , is deze overleden , de moeder , of , zijn beideu overleden , de voogd tot het doen der aangifte is verplicht ; dat eindelijk op het niet nakomen van voren - staande voorschriften , de gestrenge strafbepalingen zullen worden toegepast - En zal deze tea minste tweemalen worden afge - kondigd en aangeplakt , waar zulks te doen ge - bruikelijk iS ' (*) De aangehaalde Wet van 1850 is sedert 1 Juli 1S93 vervallen , doch artikel 1 der met dien datum in werking getreden wet van 22 Juni 1893 ( Staatsblad No . 91 ), luidt : « Voor zooverre voor de toepassing der Wet dat ik niet naar huis kom , me niet wat meer dan reisgeld stuurt ." „ Ja voor reisgeld moet je zeil zorgen , want dat heb ik niet voor je en dat kunnen ze thuis ook niet missen . Maar eten , dat zal wel gaan . Waar er acht eten , kunnen er negen eten , zei mijn moeder altijd ." „ Met droog brood ben ik te vreden , als ik maar bij jou mag blijven , want ik zou het verschrikkelijk vinden als je een maand weg ging en ik moest alleen hier zijn ." „ Kom , kom , je moet niet zoo kinderachtig wezen ; dat is anti - militair . Maar ik zal van avond nog schrijven of ik je mee mag brengen , als we door ons examen komen . En als ik schrijf , dat je geen thuis hebt en dat je mijn vriend bent , dan zullen ze thuis wel zeggen : breng hem maar mee hoor , er is plaats genoeg aan tafel ." * * * Van Hul schreef den volgenden dag naar huis en verzuimde niechet medelijden op te wekken voor zijn vriend , die geen thuis had . Zijn moeder , zoo schreef zijn vader hem , had bij het lezen van zijn brief ge - huild en spoedig waren vader , moeder , zusters en broers het er over eens , dat men Kat zou vragen . Hij moest voor lief nemen wat de pot schafte , dan zouden ze hem gaarne ontvangen . De blijdschap van Kat was groot en Van Hul verheugde zich in die blijdschap van zijn vriend . Het aanstaande verlof leverde stof tot een druk gesprek , zoo dikwijls als zij elkaar zagen . Van Hul was onuitputtelijk over de schoone om - geving van zijn stad en spiegelde Kat de mooiste tochtjes in den om - trek voor . Toen de vot^d van Kat zijn toe - stemming had gegeven en zooals hij verwachtte met geen enkel woord „ betrekkelyk de Nationale Militie , ter aanwyiing , wie ingezetenen ia of wie voor ingezetenen wordt „ gehouden , de bepalingen gelden , voorkomende , iQ artikel 3 eerste , tweede en derde lid der wet „ van 28 Juli 1850 { Staatsblad No . 44 ) gewijzigd , by de Wet van 3 Mei 1851 ( Staatsblad No . 46 ), « blijven de bepalingen da»r»oor van kracht ." Oulemborg , den 4den December 1894 . Burgemeester en Wethouders voorn ., M . VAN HOOGENHUIJZB . De Secretaris , M . P . A . VAN HÜIJTEMA . Bubgkmeestkb en Wethoudebs van Culemboeg , Brengeu ler openbare kennis , dat de TWKEÜE ZITTINW van den Militie - raad zal gehouden te Tiel op Dinsdag don a2 Januari 1»95 des voirmid ' dags ten lO '/» urrt Verwittigen « ijders belanghebbenden , dat in gezegde zitting uitspraak vfordi gedaan , omtrent alle in de eerste zitting niet afgedane zaken en omtrent hen , die als plaatsvervangers of nummerver ' wisselaars verlangen op te tre'ien . Culemborg , den 28 Uec - 1894 . Burgemeester en Weihouders voorn . M . VAN HOOGENHUIJZE . Je Secretaris , M . p . A Van hoijtema . Büegemebstee en Wethoddees deb Gemsentb Cülbmboeg , Brengen ter openbare kennis dat het tweede Suppl . Kobiep der plaatselijke directe belasting dienst 1894 , door den Gemeenteraad vastfjesteld den 21 Decem - ber 1894 , en door Heeren Gedeputeerde Staten dezer provincie goedgekeurd den 2 Januari 1895 , in afechriit ter gemeente secretarie voor een ieder ter lezing is nedergelegd , gedurende vijf maanden en er op zinspeelde ook eenige dagen bij de familie te komen , was hij niet teleurgesteld . Van Hul kon echter , toen hij dien brief las , zich niet inhouden , en zond de noodige karakteristieke benamin - gen aan het adres van Katsoomaf . De goeie lobbes , eenvoudig doch met liefde opgevoed , kon zich de ongevoeligheid van die measchen niet begrijpen , vooral niet tegenover een zwakken jongen als zijn vriend , die zooveel behoefte aan hartelijk - heid had . Van huis-uit zat ' t hem in ' t bloed , zich tot dé zwakkere aiange - tfokken te gevoelen . Wat hadden zij thuis niet gedaan voor het jongste broertje dat hulpbehoevend was , Hoe hadden zij om strijd voor kleinen broer gezorgd en hem allerlei ver - rassingen bereid om hem zijn leed zoo licht mogelijk te maken . Hoe angstvallig wist men steeds elke zinspeling op zijn gebrekkigheid te voorkomen . Hoe was ' t mogefijk , dat men tegen - over Kat zoo ongevoelig kon zijn ! Hoe gelukkig gevoelde hij zich in het bezit van goeie oudeis ; hoe vulde zijn hart zich met medelijden voor den armen jongen , die zooveel moest missen . Wat was hij blij in staat te zijn hem misschien een vroolijke meiand te bezorgen . Dat zou hem wellicht geheel en al opknappen . De laatste dagen reeds was Kat onder het vooruitzicht van den heer - lijken tijd , dien zij tegen gingen , opgevroolijkt . Zijn gelaatskleur was minder bleek ; zijn oogen konden nu en dan schit - teren . Wat ging het leeren onder die omstandigheden gemakkelijker . Geen avond werd om uitgaan ge - dacht . - - Alleen Zondagsmiddags d/n ging men wandelen en maakte Van dat de daarop troorkomendeo , binnen drie maanden na de uitreiking van het aanslagbiljet op pngezegeld papier tegen den aanslag by den raad dezer gemeente beswaren kunnen inbrengen , terwijl door het indienen van bezwaren en het instel - len van beroep de verplichting tot het betalen voor den aanslag niet wordt opgeschort , alhoewel het te veel betaalde zal worden teruggegeven . Oulemborg , den 4 Jan . 1894 . Burgemeester en Wethouders voorn , M . VAN HOOGENHUIJZE . De Secretaris , M . P . A . VAN HOIJTEMA . EUROPA i M . Hij , die den gang der gebeurte - nissen in ons werelddeel gedurende het afgeloopen jaar gevolgd heeft , zal wel loc de conclusie gekomen 2ijn dat het in de annalen der historie alü een gewichtig jaar zal woiücn vermeld . Gewichtig , èn omdat in etn aantal Siaien groote veranderingen hebben plaats gegre - pen , èa oaidat bijna overal de kiem gclc^a is voor nieuwe toestanden . Nauwelijks had ' 894 zijn intrede gedaan , of de strijd aie reeds in 1893 over de zoogenaamde kleine haaueistractaten in Duitsclüaild ( inct Spanje , Rumeriië en Servië ) untbrandde , neemt hoe langer hoe gtooier afmetingen aan naarmate het zekerder wordt dat het aan den Rijkskanselier von Caprivi zal ge - Hul steeds vergelijkingen tusschen de omstreken hier en bij hem thuis . Van het kleine zakgeld dat men ontving , werd met groote zuinigheid alleen het hoog noodige gekocht ; het overige bespaard om in den verloftijd niet zonder geld te zijn . De tijd vloog om ; nog 14 dagen , dan zouden de examens beginnen . # * Op een Zondag waren ie weer gaan wandelen . Opgewekt waren ze de IJsselbrug opgewandeld en langs de buiten-^ociteit den weg naar den Zandberg opgegaan . „ Kom ," zei Kat , „ laat ons eens een flinken pas er in zetten ; dat zal goed doen ." Allengs begon men al sneller en snelier te loopen en elkaar aan te zetten . Kat kreeg er een kleur van en ofschoon zijn hart hevig bonsde , hij wilde hetniet tegen Van Hul opgeven . Toen men aan de Zandberg ge - kooaen was viel Kat , zoo spoedig hij een bank kon bereiken , uitgeput van vermoeienis neer . Zijn borst drukte hij met beide handen om het kloppen van zijn hart te be - dwingen . Hij kon geen woord uit - brengen ; zijn ademhaling bracht een geluid teweeg als van een zaag . Zijn gelaat was nog bleeker dan gewoon - lijk geworden . Van Hul was hevig geschrikt toen hij hem zoo zag en putte zich uit met vragen of hij wat voor hem doen kon . Toen bij eindelijk wat tot kalmte gekomen was , fluisterde Kat „ laat ons zachtjes naar huis loopen j ik gevoel me niet wel ". Toen Van Hul hem onder den arm nam om hem te steunen en Kat van de bank zou opstaan , kreunde het dof in zijn borst en een groote golf bloed vloeide hem uit den mond . Van Hul schrikte geweldig , hij lukken ook een handelstractaat met Rusland tot stand te brengen . Vinnig is de strijd , weike door agrarische , ant.—Semitische , in het algemeen door de conservatieve partijen tegen deze uiting van den nieuwen koers wordt gestreden . Toch is de Rijksdag zoo verstandig aan deze In Januari door den Rijkskanselier gesloten conventie zijn zegel te hechten , waardoor ook de politieke verhouding tusschen beide landen langzamerhand zal ver - beteren . Oostenrijk-Hongarije , reeds lang in onderhandeling met Rusland , volgt Duitschkna's voor - beeld en de tusschen Rusland en den Donaustaat gesloten handels - conventie is misschien uit een poli - tiek oogpunt nog belangrijker dan de zooeven genoemde . Intusschen greep in Engeland eene groote verandering plaats en vernam de verbaasde wereld dat de premier Gladstone was afgetreden en het tooneel verlaten had waarop hij zoolang een schitterende rol had gespeeld , en dat hij door Lord Rnze - bury werd opgevolgd . Al dadelijk na Gladstone's aftreding trok de buitenlandsche staal kunde van het ministerie de aandacht ; de befaamde Afrikaansche tractaten tusschen En - geland eenerzijds , den Congostaat en lialë anderzijds , lokten hevige op - positie uit in Fiankrijk^en in Duitsch - land . Wel gelukte het den Britschen staitslieden , door Duitschland ter wille te zijn , een gecombineerde han - deling van Duitschland en Frankrijk te voorkomen , maar , terwijl Duitsch - had nog nooit zoo iets bijgewoond . Hij wist niet wat hij zou aanvangen . Voorzichtig zette hij zijn vriend weer op de bank en toen snelde hij naar de naaatbijgelegen boerderij om hulp . Weldra kwam bij met den boer en een knecht terug en bracht hij water mee om den zieke te laten drinken . Voorzichtig nam men Kat op en droeg hem naar de boerderij , waar men hem neerlegde . De boer ried Van Hul aan naar de Imtirmerie te snellen , opdat men Kat met de brancard kon komen halen . Het kostte Van Hul moeite van zijn vriend te scheiden . Deze hield zijn hand zoo stevig omklemd als vreesde hij alleen te moeten blijven . Hij keek hem met die groote blauwe oogen zoo smeekend en angstig aan , alsof hij hem bad toch niet heen te gaan . Geen woord was er nog over zijn lippen gekomen . Met iets moederlijks in zijn stem vroeg van Hul : „ toe , vent , laat me nu naar de « tad gaan en om hulp vragen , want je kunt hier niet blijven ." Met een diepe zucht liet Kat de hand van zijn vriend los en wendde weenend het hoofd af . Van Hul ijlde den weg op en spoedde zich voort naar de stad ; als er geen menschen in zijn nabijheid waren , liep hij met den looppas . Ieder keek hem na , doch hij merkte het niet . Slechts ééne gedachte ver - vulde hem ; een dokter te halen om zijn arme vriend te redden . Aan de Infirmerie gekomen , trok hij zenuwachtig aan de bel , wat hem al aanstonds een standje van den portier deed beloopen . Hij hoorde het niet . In zenuwachtige opgewondenheid vroeg hij of er een dokter was . Het antwoord luidde ontkennend . Het land '? diplomatie de schrapping der pachtclausule verkreeg , triomfeerde de Fransche diplomatie te Brussel ; immers uit het tusschen Frankrijk en de Congostaat gesloten tractaat volgt dat laatstgenoemde nimmer van de bevoegdheid bij een bepaald aurtikel van het Anglo-Congoleesch tractaat verleend , zal gebruik maken . Tezelfdertijd dat deze Congotrac - taten de spanning in West-Europa gaande hielden kwam eensklaps de tijding uit het Oosten dat Stambu - lofï , de premier van Bulgarye , was afgetreden . Men verwactiite dat dit tot eene revolutie te Sofia aanleiding zou geven en de Oostersche kwestie opnieuw aan de orde zou doen komen , welke ongerustheid zelfs graaf Kalnoky , in diens rede in de Hon - gaarsche delegatie niet verheelde . Indien nu toch Bulgarije rustig is gebleven is dit wellicht minder te danken aan de houding van het kabinet-Stoïdoff , dan wel aan de sints de sluiting van het handels - tractaat tusschen Oostenrijk - Honga-rije en Rusland tot stand gekomen toenadering , waardoor ook de cotip - d'état van den jongen Servischen koning — die het land eenvoudig van Grondwet liet veranderen — geen bedenkelijke gevolgen heeft opgeleverd . Intusschen was in den nazomer de oorlog tusschen Japan en China over Korea uitgebarsten waardoor een geheel nieuwe groepeering der Europeesche mogendheden kan wor - den ingeleid . Japan scheen met jonge zweet parelde hem op het voorhoofd en toen de ziekenvader eindelijk verscheen , kon hij met moeite het gebeurde verhalen . Deze beval een oppasser aan Van Hul een gla « water te geven , en liet hem wat gaan zitten . Twee mannen werden gecomman - deerd de brancard te krijgen , en toe » toog men onder geleide van Van Hul op weg naar de boerderij , nadat de ziekenvader inmiddels een boodschap om een dokter gezon - den had . Kat lag n (^ in dezelfde positie , zacht weenend ^ op de boerderij . Toen Van Hul terug kwam , greep hij weer naar zijn hand en drukte die tegen zijn hart , terwijl hij bijna onhoorbaar , door zijn tranen heen fluisterde : „ blijf bij me ." „ Ik blijf bij je ," troostte Van Hul . De zieke werd in de brancard gelegd en naar de Infirmerie vervoerd , onder een toeloop van nieuwsgierigen . Bij de stad gekomen zei de zieken - vader tot Van Hul : „ Jongeling , je kunt nu wel naar de kazerne gaan en aan den commandant van de wacht zeggen wat er gebeurd is ." „ Sergeant , zou ik niet mede naar de Itifirmerie mogen gaan , ik wilde zoo graag weten wat de dokter zal zeggen ." Waarvoor zou dat dienen ? „ Och toe , ' t is mijn vriend en hij zou ' t zoo gaarne wenschen ." „ Nou vooruit dan maar , en dan met den looppas naar de kazerne hoor , want je hebt natuurlijk ge - mankeérd op ' t mlddagappèU Ik zal je een brieve meegeven ." Van Hul had de ziekenvader wel willen omhelzen , als ' t maar gecn sergeant was geweest . { Wordt vervolgd .)