Tekstweergave van CC_1895-01-10_001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Mo
.
3
.
DOl^DERDAG
10
JAHIIiiRI
1895
.
36
^*^
Jaarg
>
ULEMBORGSCHE
bOURANT
Akemeen
Nieuws
-
en
Advertentieblad
VOOR
DE
STAD
Oe
uitgave
heeft
plaats
eiken
W0EN80A8
-
EN
ZATERDABAVOND
.
Brieven
,
Advertentiën
,
enz
.
franco
te
zenden
au
de
(
Jitgevers
BLOM
&
OLIVIEESE
,
te
Oolemborg
.
Abonnementaprys
p
.
jaar
/
2
.
—
fnmco
p
.
post
/
2.50
.
De
prijs
der
Advertentiën
is
van
een
tot
drie
regels
30
cent
,
voor
iederen
regel
daarboven
6
cents
)
grootere
letters
naar
de
plaatsruimte
,
welke
zij
beslaan
.
§
C
$~
Bij
driemaal
plaatsing
eener
annonce
wordt
dezelve
slechts
tweemaal
in
rekening
gebracht
.
EX
OMSTREKEN
.
ibonnementen
en
Advertentiën
worden
aangenomen
door
alle
BoBEHAiTDXLABiiir
,
Pobtdibbo
-
TBUEEif
en
Bbxhtbköaaedbbb
.
Voor
Bniüchlmd
door
de
H
.
H
.
HAASBrnüBin
&
Voölïb
en
Abol
»
STürNBB
te
Hamburg
.
De
Compagnie
générale
de
publicité
Btrangère
JoHir
.
F
.
Joirxs
,
te
Far
^»,
Londen
,
Iraukfort
a/M
.,
Berlin
,
Weenen
,
Zurich
en
*.
De
H
.
H
.
NusH
&
tak
Ditkab
,
te
Roiterdam
en
Amterdam
;
H
.
VAH
Ddijl
,
te
Anuterdam
\
VIANEN
in
d«i
Vianenscheii
Boekhandel
.
De
inzending
van
Advertentiën
kan
goscliieden
tot
op
den
dag
der
uitgave
vóór
2
ure
,
des
namiddags
.
Ingezonden
stukken
tot
daags
te
voren
.
Van
oyer
de
grenzen
.
Van
den
vrede
tusschen
CHINA
en
JAPAN
—
een
verzoek
om
wapenstilstand
is
door
laatstgenoemde
Mogendheid
geweigerd
—
schijnt
vooreerst
wel
niet
te
zullen
komen
.
Japan
wraakte
den
eenen
Chineeschen
gevolmachtigde
,
Shaoyulin
,
meer
dan
waarschijslijk
omdat
bij
als
gouver
-
neur
van
Formosa
in
het
beginvan
den
oorlog
openlijk
prijzen
heeft
ui^eloofd
voor
afgehouwen
Japan
-
sche
hoofden
,
en
zoo
moet
nu
de
andere
Chineesche
bode
,
Chang
-
Ying
-
Huan
,
zich
alleen
op
weg
begeven
.
Hij
had
Zaterdag
eene
afscheids
-
audientie
bij
den
Keiaer
,
—
maar
daarmede
sien
wij
hem
nog
niet
onderweg
.
De
Chineezen
noemen
dit
y,zoeken
"
van
Japan
,
dat
het
Shaoyulin
gewraakt
heeft
,
maar
de
Japanners
hunnerzijds
verwijten
den
Chineezen
opzettelijk
talmen
,
om
onderwijl
van
den
gewonnen
tijd
gebruik
te
maken
om
zich
te
ver
-
sterken
.
De
„
Riad
van
Oorlog
"
te
Peking
moet
druk
aan
hec
beramen
van
allerlei
plannen
wezen
,
aan
welke
beraadslagingen
ongelukkiger
wij
ie
de
nieuwe
Generalissimus
Lir.-Hur.-Yi
niet
kan
deelnemen
,
omdat
hij
inder
-
daad
wegens
ziekte
het
bed
moet
houden
,
althans
niet
te
bewegen
is
op
te
staan
.
Onder
deze
otustandigheden
is
de
Amerikaansche
gezant
te
Peking
van
oordeel
,
dat
de
onderhandelin
-
gen
tot
niets
zullen
leiden
en
de
Japanners
naar
niets
anders
zullen
streven
dan
om
te
Peking
zelf
aan
den
overwonnen
vijand
de
vredes
-
voorwaarden
voor
te
schrijven
.
Te
midden
van
het
wapengeklet
-
ter
inmiddels
eene
idylle
!
De
Mikado
zoekt
voor
zijnen
i6-jarigen
Kroon
-
prins
eeae
vrouw
.
Maar
niet
onder
de
dochteren
des
lands
,
de
verruk
-
kelijke
,
kleine
,
zachtzinnige
en
lief
-
tallige
amandel
-
oogigen
,
ons
door
Pierre
Loti
coo
aantrekkelijk
be
-
schreven
,
laat
hij
zijne
oogea
weiden
,
—
neen
,
hij
wU
„
hooger-op
**,
hij
zoekt
voor
zijnen
zoon
eene
Euro
-
peesche
.
Eene
Europeesche
tot
schoondochter
te
hebben
is
zijn
ideaal
.
Reeds
moeten
de
vertegen
-
woordigers
van
Japan
bij
de
buiten
-
landsche
Hoven
instruction
hebben
ontvangen
in
dezen
geest
.
Prinsessen
uit
regeerende
Vorstenhuizen
zullen
natuurlijk
de
voorkeur
genieten
,
maar
toch
wil
de
Mikado
geen
al
te
hooge
dingen
begeeren
,
zoodat
men
zich
ook
tevreden
zou
stellen
met
eene
erfdochter
van
edelen
huize
ot
,
bij
ontstentenis
daarvan
,
zelfs
met
(
als
mode-artikel
tegenwoordig
vooral
in
Engeland
zeer
gewild
)
eene
rijke
Amerikaansche
.
Op
bet
stuk
van
godsdienstige
gezindte
wordt
alle
vrijheid
gelaten
,
ook
voor
later
,
als
de
dame
Keizerin
wezen
zal
.
Daar
de
Prins
,
die
in
1879
geboren
,
is
,
eerst
op
zijn
twintigste
huwen
zal
,
is
er
volstrekt
geen
baast
bij
,
zoodat
de
keuze
in
alle
kalmte
^
n
mee
het
noodige
overleg
zal
kunnen
geschieden
.
Erkend
moet
worden
,
dat
het
met
roembedekte
Japan
zijn
oogenblik
weet
te
kiezen
om
met
goeden
kans
van
slagen
zijn
aanbod
en
eene
goede
partij
te
doen
.
Verschot
van
huwbare
dochters
is
er
in
de
bedoelde
Europeesche
en
Amerikaansche
krin
-
gen
voldoende
,
en
een
geitoegcüjk
teeken
dezer
overigens
zooveel
droef
-
heid
en
ergernis
brengende
tijden
achten
wij
het
,
dat
de
Mikado
in
deze
in
ons
weielddcei
komt
rond
-
zien
,
in
afwachting
dat
ten
onzent
eens
de
eene
of
andere
Madame
Clirysanthè.ne
tot
hooge
eer
komt
.
Van
de
candidatuur
van
den
F&ANSCflEc
^
Minister
van
Marine
,
den
heer
Fclix
Faure
,
voor
het
Kamer-Voorzitterschap
als
vertegen
-
woordiger
der
gematigde
Republi
-
keinen
komt
niets
,
daar
de
heer
Faure
heeft
geweigerd
.
De
kansen
voor
de
verkiezing
van
den
radicaal
Brisson
zijn
dus
gestegen
.
Het
was
mede
een
radicaal
,
de
heer
Richard
,
die
bij
de
herstem
-
ming
in
het
13de
arrondissement
van
Parijs
tot
lid
der
Kamer
werd
gekozen
.
Hij
is
eigenlijk
selfs
soci
-
alist
,
die
op
het
oogenblik
gevan
-
genschap
ondergaat
wegens
beleedi
-
ging
van
den
President
der
Republiek
.
„
Een
lief
land
toch
I
"
zou
Forain
zeggen
.
Zielsbedroevend
is
het
schouwspel
geweest
,
Zaterdagmorgen
in
de
vroegte
,
der
degradatie
van
kapitein
Dreyfus
op
de
groote
binnenplaats
der
Ecole
militaire
,
waarvan
hij
eens
een
sieraad
was
.
Vreemde
journa
-
listen
—
een
der
weinige
kiesche
trekken
,
bij
deze
gelegenheid
aan
den
dag
gekomen
1
—
hadden
geen
toegang
,
maar
er
was
veel
toeloop
van
nieuwsgierigen
tot
de
bijwoning
van
een
schouwspel
,
door
een
der
ooggetuigen
geschetst
als
oneindig
meer
schokkend
dan
de
voltrekking
van
een
doodvonnis
.
Over
het
ge
-
heel
genomen
schenen
de
toeschou
-
wers
neer
onder
den
indruk
van
diepe
verachting
of
van
grenzeloos
medelijden
dan
van
meer
ruwe
harts
-
tochten
,
die
zich
plegen
te
uiten
in
kreten
.
Slechts
gejouwd
,
geschreeuwd
en
gescholden
werd
,
als
de
veroor
-
deelde
zijn
stem
deed
hooren
.
'
t
Begon
dan
met
de
voorbrenging
onder
tromgercfifel
voor
de
in
carré
opgestelde
compagniën
van
alle
Pa
-
rijsche
regimenten
van
den
veroor
-
deelde
.
Hij
liep
met
üinken
stap
tusschen
vier
artilleristen
in
,
in
uniform
en
met
de
sabel
.
Voor
het
front
werd
hem
het
vonnis
voorgelezen
,
waarna
de
bevel
-
voerende
Generaal
riep
:
Alfred
Drcytus
,
gij
zijt
onwaardig
de
wape
-
nen
te
dragen
.
Krachtens
de
wet
wordt
gij
gedegradeerd
.
Een
adjudant
van
de
Republikein
-
sche
garde
—
geen
„
mmdere
"
dus
—
trad
nu
nader
en
beroofde
den
veroordeelde
achtereenvolgens
met
onzachte
hand
van
de
te
voren
in
de
gevangenis
reeds
half
losgemaakte
onderscheidingsteekenen
van
zijn
rang
:
de
band
van
zijn
uniform-pet
,
zijne
epauletten
,
de
roode
bies
van
zijn
pantalon
,
zijn
sabel
,
die
In
tweeën
werd
gebroken
,
hetwelk
alles
smade
-
lijk
ter
aarde
werd
geworpen
.
Doods
-
bleek
,
maar
met
vaste
stem
,
riep
Dreyfus
bij
het
ondergaan
dezer
vernederingen
tot
tweemalen
:
„
Ik
ben
onschuldig
I
Ik
zweer
het
I
Leve
Frankrijk
!"
Uit
het
publiek
steeg
hierop
ge
-
fluit
en
gekrijscb
:
A
mort
!
hoorde
men
schieeuwen
en
„
Weg
met
den
Judas
,
den
spion
,
den
verrader
I
*^
Hierop
hoorde
men
Dreyfus
roe
-
pen
:
„
Ge
beleedtgt
een
onschuldige
I
Leve
Frankrijk
I
»*
Drie
minuten
had
dat
inrukken
geduurd
,
maar
nu
begon
het
tweede
,
pijnlijkste
gedeelte
der
executie
,
waarmede
,
in
het
geheel
,
een
half
uur
verliep
.
Ia
die
gehavende
kleedij
en
aldjd
tusschen
de
vier
kanonniers
in
,
werd
Dreyfus
nu
langs
het
front
van
den
troep
geleid
.
„
Rechtop
en
kalm
,
als
commandeerde
hij
nog
de
manschap
-
pen
,
die
hem
begeleidden
,
—
zegt
de
verslaggever
van
het
yournal
des
Débats
—
schrijdt
hij
daarheen
,
noch
rood
,
noch
bleek
,
en
men
moet
zich
wel
afvragen
:
„
Hoe
kaneen
mensch
,
zonder
er
onder
te
bezwijken
,
een
dergelijke
proef
doorstaan
?
Voelt
hij
dan
niets
?
Is
hij
er
zich
niet
van
lx
-
wust
?
Als
hij
onschuldig
is
,
gelijk
hij
zweert
,
waarom
onderwerpt
hij
zich
dan
aan
eene
dergelijke
vernedering
?
Waarom
komt
liij
niet
met
zijn
geheele
wezen
in
verzet
?
Waarom
laat
hij
zich
niet
met
geweld
slepen
voor
al
deze
getuigen
zijner
schande
?
O
,
dit
persoonlijk
drama
,
waarin
wij
voor
goed
de
eer
van
een
officier
zien
ondergaan
,
doet
op
even
tragi
-
sche
,
schokkende
wijze
aan
als
de
groote
rampen
van
overwonnen
legers
1
"
„
Ik
ben
onschuldig
,
leve
Frank
-
rijk
!"
was
het
eenige
,
wat
men
hem
soms
hoorde
zeggen
en
,
toen
hij
in
de
nabijheid
van
een
troepje
ver
-
slaggevers
kwam
:
„
Zegt
gij
ten
minste
aan
Frankrijk
,
dat
ik
onschul
-
dig
ben
!
Maar
ook
hier
gewerd
hem
slechts
het
bescheid
van
:
„
ver
-
rader
,
Judas
,
spion
!"
Eindelijk
was
het
afgeloopen
.
Eene
verademing
mocht
het
voor
Dreyfus
heet
en
,
toen
men
hem
,
als
een
gewoon
misdadiger
,
de
handboeien
aandeed
,
in
den
celwagen
stopte
en
onder
de
kreten
der
menigte
,
die
nu
een
waar
gebrul
aanhief
,
weg
-
voerde
.
Hij
gaat
naar
Cayenne
,
Fransch
-
Guyana
,
niet
naar
Nieuw
-
Caledoniê
,
vanwaar
het
ontsnappen
te
gemakkelijk
schijnt
.
Volgens
Le
Temps
heeft
Dreyfus
in
den
wagen
tot
zijne
bewakers
nog
het
volgende
gezegd
:
„
Ik
ben
onschuldig
I
Heb
ik
stukken
aan
het
buitenland
uitgeleverd
,
dan
was
dit
om
als
lokaas
te
dienen
en
er
nog
gewichtiger
voor
mijn
vaderland
in
ruil
voor
terug
te
krijgen
.
Binnen
drie
jaar
zal
men
de
waarheid
weten
en
dan
iSal
de
Minister
Van
Oorlog
zelf
mijne
zaak
ter
hand
nemen
!"
Raadselachtige
slotwoorden
in
deze
raadselachtige
zaak
.
Maar
wanneer
die
werkelijk
dus
eens
werd
ont
-
raadseld
,
waar
dan
op
aarde
de
ver
-
goeding
voor
deze
schande
,
erger
dan
de
dood
i
Ia
HONOABIJE
verwacht
men
nu
voor
deze
week
,
en
wel
voor
het
begin
daarvan
,
de
oplossing
der
ministerieele
crisis
.
Naar
het
alge
-
meen
gevoelen
zal
Graaf-Hedcrvary
,
banus
of
baanderheer
van
Croatiöin
plaats
van
Weckerlé
,
met
de
vor
-
ming
van
een
Kabinet
belast
wor
-
den
.
De
Koning
(
Keizer
Frans
Jozef
)
is
uit
Weenen
wcêr
in
de
Hon
-
gaarsche
hoofdstad
teruggekeerd
.
Tegen
eene
mogelijke
twnoeming
van
baron
Banffy
,
voorzitter
van
het
Votkshuis
,
is
door
de
Duitschers
uit
Zevenbergen
—
van
welke
provincie
baron
Banüfy
een
tijd
lang
de
zeer
impopulaire
gouverneur
was
—
ten
krachtigste
geprotesteerd
.
Sedert
eenige
dagen
worden
te
Bnda-Pest
door
„
werkeloozen
"
op
-
tochten
gehouden
.
Bijeen
daarvan
zijn
er
50
gearresteerd
.
De
veelbegeerde
post
van
beul
te
Weenen
is
toegewezen
,
niet
aan
de
dame
,
die
met
hare
schoonheid
de
laatste
oogen
blikken
der
veroor
-
deelden
wilde
verzachten
,
maar
aan
den
broeder
van
den
vorigen
beul
,
Seyfn'ed
,
een
man
van
48
Jaren
.
De
politieke
toestand
van
BUL
-
GARIJE
i
^
van
meer
gewicht
voor
Europa
dan
die
van
menige
groote
mogendheid
,
omdat
bijna
alle
quaes
-
ties
,
die
het
volk
daar
in
staatkun
-
dige
partijen
verdeelen
,
internationale
quaesties
zijn
.
Zoo
weet
men
,
dat
de
voornaamste
onderscheiding
welke
op
staatkundig
gebied
in
Bulgarije
gemaakt
wordt
,
vóór
of
tegen
Rusland
is
.
In
deze
omstandigheden
kan
het
Rusland
niet
onverschillig
zijn
,
wat
er
in
de
Bulgaarsche
politiek
voor
-
valt
,
en
mocht
dit
groote
land
ein
-
delijk
eene
aanleiding
vinden
om
in
B&lgaarsche
zaken
in
te
grijpen
,
dan
is
er
alle
kans
dat
Oostenrijk
en
met
.
Oostenrijk
misschien
wel
de
andere
staten
van
het
Drievoudig
Verbond
(
Daitschland
en
Italic
)
een
woordje
gaan
meespreken
,
in
welk
geval
Frankrijk
niet
werkdoos
zal
blijven
toekijken
.
Men
ziet
het
,
er
is
alle
reden
voor
,
om
met
bezorgdheid
denlo
<^
der
zaken
in
Bulgarije
te
volgen
,
eene
bezorgdheid
,
die
verminderde
door
de
bekende
vredelievende
ge
-
zindheid
van
den
vorigen
keizer
van
Rusland
.
Men
herinnert
zich
zeker
nog
,
dat
met
de
vervanging
vaa
het
anti
-
-
Russische
Ministerie
Stamboelof
door
het
Russisch
gezinde
kabinet
Stoïiof
in
den
geheelen
staatkundigen
toe
-
stand
van
Bulgarije
een
ommekeer
plaats
had
.
De
eerst
zoo
gevleide
Stamboelof
werd
verguisd
,
bespot
,
ja
zelfs
eenige
malen
bedreigd
.
Thans
,
we
hebben
het
reeds
gemeld
,
rust
op
hem
een
zware
beschuldiging
.
Toen
in
het
jaar
1
891
de
Minister
BeltchefT
vermoord
werd
,
werd
er
door
niemand
aan
getwijfeld
,
dat
niet
hij
,
maar
Stamboelof
,
de
premier
,
bedoeld
werd
,
doch
bij
vergissing
Beltchefi
,
die
in
uiterlijk
veel
op
Stamboelof
geleek
,
getroffen
was
.
Als
verdacht
van
dezen
moord
werd
zekere
Ilia
GeorgieflF
in
1893
gearresteerd
en
in
eerste
instantie
ter
dood
veroordeeld
,
in
appel
werd
hij
echter
wegens
gebrek
aan
twwijs
vrijgesproken
.
De
publieke
aanklager
ging
van
dit
tweede
vonnis
in
cas
-
satie
en
weer
werd
Georgieff
vrijge
-
sproken
.
Bij
de
behandeling
nu
van
de
zaak
in
deze
hoogste
instan
-
tie
moet
de
beklaagde
verteld
hebben
,
dat
Stamboelof
den
geheelen
aan
slag
en
den
moord
besteld
had
,
ten
eerste
om
zijn
eigen
populariteit
te
verbe
-
teren
en
ten
tweede
om
zich
van
Beltchofi
te
ontdsen
.
Volgens
som
-
mige
bladen
moet
Stamboelof
in
eigen
persoon
de
moordenaar
geweest
zijn
,
wat
wel
zeer
onwaarschijnlijk
klinkt
,
zoo
ook
dat
de
weduwe
van
den
vermoorde
bezwarende
verkla
-
ringen
zou
hebben
afgel^d
;
immers
dat
liad
zij
dan
toch
reeds
vroeger
kunnen
doen
.
Door
den
militairen
rechter
van
instructie
Sofronieff
werd
een
bevel
tot
Inhechtenisneming
van
Stamboe
-
lof
aan
den
commandant
van
de
militaire
bezetting
te
Soffia
over
-
handigd
.
Deze
was
echter
huiverig
om
dit
bevel
zonder
meer
uit
te
voeren
en
vroeg
toestemming
aan
den
minister
vaa
oorlog
Marinof,die
deze
toestemming
ook
maar
liever
niet
gaf
wegens
het
verontwaardigd
protest
vaa
de
buitenlandsche
ge
-
zanten
.
F£IJILLËT01
.
OOOB
5
)
N
.
VAN
HARPEN
.
(
Overgenomen
uit
ét
AmsterdatHscke
Courant
).
Bij
aankomst
in
de
Infirmerie
was
de
dokter
er
al
.
Voorzichtig
werd
hij
naar
boven
gedragen
en
op
een
bed
gelegd
.
Met
zijn
oogen
zocht
Kat
naar
zijn
vriend
,
die
hem
bemoedigend
toen
men
hem
uit
de
brancard
droeg
een
handje
mocht
helpen
,
waardoor
hij
gelegenheid
had
hem
zachtjens
in't
oor
te
fluisteren
:
„
ik
kom
morgen
«
bijje
.'*
Op
de
ziekenzaal
werd
Van
Hul
door
den
dokter
w^gezonden
.
,
Met
een
brieQe
van
de
ziekenvader
meldde
hij
zich
aan
de
wacht
en
toen
ging
hij
naar
boven
waar
hij
op
zijn
stroozak
neerviel
,
uitgeput
van
vermoeienis
.
De
arme
jongen
poogde
te
slapen
,
doch
het
ging
niet
;
voortdurend
zag
hij
het
bleeke
bebloede
gelaat
van
zijn
vriend
,
hem
met
die
groote
blauwe
oogen
om
hulp
vragend
aanzien
.
Hij
peinsde
hoe
hij
bij
hem
zou
komen
.
Er
was
slechts
één
middel
,
zich
ziek
melden
.
Maar
hij
was
niet
ziek
,
dus
zou
de
dokter
hem
niet
opnemen
.
Hij
had
wel
eens
gehoord
dat
men
de
pols
sneller
kon
laten
slaan
,
door
met
den
elleboog
ergens
tegen
aan
te
stooten
.
Dat
kon
hij
probeeren
.
Die
gedachten
hield
hem
geruimen
tijd
bezig
en
verdrong
zoo
lang
het
akelige
beeld
van
Kat
,
dat
hem
vervolgde
.
Doch
toen
kwam
het
weer
terug
om
hem
te
beangstigen
.
In
zijnoverspannen
verbeelding
stelde
hij
zich
het
ergste
voor
en
kon
hij
'
t
niet
van
zich
zetten
,
dat
Kat
morgen
wellicht
dood
zou
zijn
.
Toen
hij
eindelijk
van
vermoeienis
insliep
,
kwamen
de
akeligste
droomen
hem
kwellen
en
werd
hij
verschrikt
wakker
,
om
naast
zich
het
verzoek
te
hooren
,
wat
bedaarder
te
zijnen
dat
geschreeuw
van
bloed
te
laten
,
daar
hij
op
de
kamer
de
lui
wakker
mciakte
.
Hij
hoorde
het
maar
half
en
sliep
in
,
om
weer
even
benauwd
te
droomen
.
Toen
hij
zich
'
s
morgens
ziek
meldde
,
verwonderde
zich
daarover
niemand
.
Zijn
oogen
stonden
zoo
vreemd
in
zijn
hoofd
en
zijn
gelaat
zag
zoo
bleek
,
dat
zoo
hij
zichzelf
niet
aan
-
gemeld
had
,
de
korporaal
van
zijn
escouade
het
stellig
gedaan
zou
hebben
.
Het
was
hem
niet
mogelijk
aan
de
gorttaf
el
te
gaan
.
Hij
vreesde
voortdurend
in
tranen
te
zullen
los
-
barsten
.
Met
moeite
onderdrukte
hij
dat
.
Zijn
gedachten
waren
voort
-^
durend
bij
zijn
vriend
in
de
Infirme
-
rie
,
die
misschien
reeds
dood
was
.
De
onzekerheid
maakte
hem
zoo
zenuwachtiger
,
zoodat
hij
,
voor
den
dokter
komende
,
het
kunstmiddeltje
met
den
elleboog
niet
noodig
had
.
Toen
hij
den
dokter
achter
zijn
naam
op
het
ziekenstaatje
zag
invul
-
len
:
„
Infirmeiie
",
had
hij
wel
willen
springen
van
blijdschap
;
hij
gevoelde
zich
reeds
veel
beter
en
toen
de
dokter
zei
,
dat
hij
dadelijk
naar
de
Infirmerie
moest
,
had
hij
moeite
een
blijden
uitroep
te
onderdrukken
.
Ia
de
Infirmerie
aangekomen
,
was
zijn
eerste
vraag
naar
Kat
.
Tot
zijn
groote
vreugde
vernam
hij
,
dat
deze
wei
heel
bedenkelijk
was
en
op
een
zaal
alleen
lag
,
doch
dat
hij
nog
leefde
.
Hoe
kwam
hij
bij
hem
?
Dat
was
nog
moeilijker
dan
om
in
de,Infirmerie
te
komen
.
Hij
gevoelde
zich
echter
nu
zoo
opgelucht
,
dat
hij
er
aan
dacht
om
den
dokter
te
bekennen
waarom
hij
zich
ziek
gemeld
had
,
doch
dat
ging
niet
,
want
dan
Z3u
hij
er
uitgestuurd
worden
en
bovendien
gestraft
.
Hij
moest
dus
geduld
oefenen
.
De
dokter
kwam
zijn
visite
maken
en
maakte
de
opmerking
dat
zijn
pols
veel
beter
was
dan
des
morgens
.
Een
recept
werd
geschreven
en
den
dokter
beval
den
oppasser
:
„
in
bed
blijven
;
goed
innemen
."
Dat
was
leelijker
.
Al
zijn
kleeren
werden
opgeborgen
,
zoodat
het
on
-
mogelijk
was
uit
bed
te
komen
.
'
s
Middags
kwam
de
ziekenvader
bij
hem
,
die
hem
aanstonds
herkend
had
,
bij
de
visite
des
morgens
.
„
Heb
jij
je
dat
geval
van
gister
zoo
aangetrokken
?"
vroeg
hij
vrien
-
delijk
.
„
Ja
,
sergeant
;
ik
had
nooit
zoo
iets
bijgewoond
."
„
En
hoe
is
het
er
nu
mee
,
voel
je
je
wat
beter
?"
„
Ja
,
sergeant
,
ik
voel
me
nu
heel
veel
beter
.
Ik
zou
wel
gaarne
er
uit
willen
.
Kunt
u
me
ook
zeggen
,
hoe
'
t
met
Kat
is
?"
„
Niet
best
;
hij
legt
hier
tegen
-
over
.
Weet
jij
'
t
adres
van
zijn
ouwelui
ook
?"
„
Hij
heeft
geen
ouders
meer
;
het
adres
van
zijn
voogd
kan
ik
«
wel
geven
."
„
Zoo
,
liier
heb
je
papier
en
pot
-
lood
,
schrijf
'
t
dan
maar
even
op
.
'
t
Kon
soms
noodig
zijn
."
Is
'
t
dan
zoo
erg
met
hem
?"
bracht
Van
Hul
angstig
uit
.
,
JulIie
schijnt
goede
vrienden
te
zijn
?"
„
Ik
ben
de
eenige
vriend
,
dien
hij
bij
'
t
bataljon
heeft
.
Zou
ik
niet
bij
hem
mogen
?"
„
Neen
,
dat
gaat
niet
,
de
dokter
heeft
immers
gezegd
,
dat
je
in
bed
moest
blijven
."
„
Och
,
als
u
'
t
wilde
toestaan
;
ik
zou
hem
zoo
gaarne
zien
.
Toe
,
sergeant
,
doet
u
'
t
maar
;
'
t
zal
mij
niet
hinderen
.
Ik
ben
zoo
sterk
,
u
behoeft
voor
mij
niet
bang
te
zijn
.
Hij
zal
zoo
naar
me
verlangen
."
{
Slot
volgt
).