Tekstweergave van CC_1898-09-15_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
( o . 73 . DONDERDAG 15 SEPTEMBER 1898 MWÉ^M^fiiMiüUlMttfiM 39 *' Jaarg , AlH'emeen Nieuws - en Advertentieblad VOOR DE 8TAD De prijs der Advertentiën is van een tot drie regels 30 cent , voor lederen regel daarboven 6 cents j grootere letters naar de plaatsraiiate , welke zij beslaan , gj^l "" Bij driemaal plaatsing eener annonce ^ wordt dereivo alechtö tweemaal in rekening " gebracht . Do uitgave heeft plaats elke .» WOENSDAB - EN ZATERDABAVONB , Brieven , Adverteniiêc , enz . franco te « enden aaa de Uitgevers BLOM & 0LIVIBS8B , te Ouiemborg . AbonnementepriJB p . jsar / S . — franco p . poat / 3.&0 . EN OMSTREKEN . Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door alle BonKHAiTDiii/AESiir , Pobtdibio - TBüBHH en Bbebviinqaabdïbs . Voor Bmischland door de H . H . Haabbkstbiit & Yosixa en Khqjjs Stbinbb te Hamburg . De Compagnie générale de pnblicité Btrangère Jobb . F . Jotras , te Par^i ^ Londen , Frankfort ajM ., Berlin , JTeemn . Zurick in ». De H . H . Nijöh & vait Diütuau , !® Rotterdam en Anuterdam ; H . VA3f Dmra , te Amtterdam 3 VIANBÜ ia den Boekhandel . De inzending van Advertentiën kan geschieden tot op den dag der uitgave vóór 2 ure , des namiddags . Ingezon den stukken tot daags te voren . De Burgemeester der Gemeente oolemboes , Brengt ter kennis van militie - plichtigen , dat de Ministervan Oorlog aan den Commissaris der Koningin de bevoegdheid heeft verleend om , in ve^and met de uitbreiding van art . WW&ex militiewet , aan verlofgangers der militie te land die zich voor hun bestaan of onderhoud naar een der vreemde Eijken in Europa wenschen te begeven of deel willen nemen aan de kust - of haringvisscherij buitenlands , een verlof van twaalf maanden te verleenen ; dat de verlofganger , die zich in den vreemden in Europa wenscht op te houden , voor zooveel hij niet verblijft in België , in de Duitsche provinciën Hannover , Westphalen of de Evjnpro - vincie , of in het Groothertogdom Olden - burg , kan worden vrijgesteld van de verplichting tot het bijwonen van het bij art . 138 der Wet voorgeschreven onderzoek ; dat aan den verlofganger die zich in bovengenoemde aangrenzende land - streken ophoudt , en evenzoo aan den l4 . Haar Lieve}in §. Uit het Engelsch , DOOR Mevr . E . Sm . — v . R . 3 ) — I — ^§— - 1 - Tot zijn eer moet ik echter zeggen dat de vreugde des wederziens hem in het eerste oogeublik geheel vervulde . Zijn niet de eerste indrukken vaak de reinste en de beste ? (/ Moeder , moederlief !" riep hg , ver - rast en verheugd opspringende , uit en hij sloot haar in zijn armen , verge - tende de deur te sluiten en niet ziende hoe stoffig en onfrisch zij er door die lange reis uitzag en dat zij haar over - schoenen op zijn open boek gezet had . Hartelijk kuste hij herhaaldelijk haar gerünpelde wangen en bevochtigde ze met zijn tranen , steeds ;, moeder !" roepend . Het verheugt mij inzonderheid voor deze brave , oude vrouw , dat hij zich harer niet schaamde . Het waren de schoonste oogenblikken in haar leven , die haar een onbeschrijfelijk genot schonken en alle ontberingen en ver - moeienissen deden vergeten . Zou het niet een voorproef zijn van de zaligheid die de geloovigeu eenmaal hierboven smaken zullen ? Snikkend omarmde de moeder haren zoon . Haar oogen waren te zeer door tranen verduisterd om zijn gelaat goed te kunnen zien ; zij had er ook geen erg in dat hij zulk een lange , slanke , knappe man geworden was , Nadat zij eindelijk tot zitten gekomen was en haar oogen had afgedroogd , haalde zij een bril uit haren zak en zeids : ;, Nu moet ik je toch eens van alle kanten bekijken , jongen lief ." Was ' t niet haar beschermengel die haar belette te zien welk een verandering bij haren zoon had plaats gegrepen ? Zeker waren haar oogen niet heel scherpziend meer of nog verduisterd door de pas afgedroogde tranen . Zijn ter visscherij afwezige , op hunne aan - vrage , kan worden toegestaan het onderzoek , eerst in November of December te ondergaan ; dat genoemde Minister echter op verzoeken om toestemming tot verblijf in vreemde werelddeelen of tot verblijf buitenslands voor langer dan één jaar , de beslissing daaromtrent aan zich gehouden heeft . Ouiemborg , den 7 September 1898 De Burgemeester voornoemd , TADEMA . De Burgemeester van Oulemboeg . Brengt ter openbare kennis , dat het kohier der bedrijfsbelasting , dienst 1898/1899 , van de Gemeente Ouiem - borg , door den Directeur der directe belastingen te Arnhem den 9 Septem - ber 1898 , executoir verklaard , op heden aan den betrokken ontvanger is ter hand gesteld , en dat de daarop voor - komenden verplicht zijn , hunnen aan - slag op den bepaalden tijd en plaats te voldoen . Culnmborg , den 13 September 1898 . De Burgemeester voornoemd , TADEMA . gelaat straalde niet meer van vreugde en blijde verrassing , hij had een uit - drukking van onrust en wrevel in zijn donkere oogen . ^ Hoe komt u zoo hier , moeder ," vroeg bij met kwalijk verborgen spijt . // Met den trein , kind , in ' t begin was ik wel een weinig bang , dat wil ik niet ontkennen , maar dat ging later over , men went er aan . Bij mijn aankomst wist ik in het begin niet waar ik blijven zou , ik werd duizelig van al die drukte en lawaai . Ik wist niet wat te beginnen , toen onverwacht een lange , slanke man op mij afkwam en vroeg waar ik heen wilde . Hij geleek veel op onzen dokter buiten en was heel vriendelijk tegen mg ." // Waarom hebt u niet vooruit ge - schreven dat u komen zoudt ," viel haar zoon haar in de rede . // Ik wilde je liever verrassen en ik wist dat je het heel naar zou vinden en je zeer ongerust zou maken als je wist dat ik alleen die verre reis deed . JSu zie je toch dat ik geea hulpelooze , oude vrouw ben ." i>En wie zorgt nu voor uw woning ?" jMgn woning is verkocht en die moest ik dus verlaten . Ik dacht dat je wel een plaatsje voor je oude moeder zoudt willen inruimen , veel heb ik niet noodig . Misschien kan ik je huishouding waar - nemen , ( iod zegen je , mijn zoon ! Ik heb zooveel aan je gedacht en aan het genoegen je weer te zien , dat ik hee - lemaal vergeten heb dat ik het graf van je vader heb achtergelaten en het waar - schijnlijk nooit weer zien zal ." // Wanneer gaat u weer weg ?" // Als ik je begin te vervelen en je genoeg van me hebt . Misschien blgf ik tot aan mijnen dood . Gaarne zou ik bij je vader liggen , als het niet te veel geld kost ." Terwijl zgn moeder hem aanhoudend bezig hield met verhalen over het dorp en de lieden , die hij gekend en niet gekend had , hield de dokter zich met het vuur bezig , rakelde de kolen bgeen en stapelde hout op , ofschoon het niet vroor en het weder heel zacht was . Bij luisterde maar half naar haat Pensïonneering van werklieden . Na drie jaren arbeidens is de staats - commissie tot onderzoek van eene wet - telijke regeling der pensionneering van werklieden voor den dag gekomen met de vrucht van haar beraadslagingen : een lijvig boekdeel met velerlei meenin - gen , doch zonder conclusie . Weliswaar verklaarde de commissie zich ten slotte in beginsel voor verplichte verzekering tegen invaliditeit en ouderdom , maar dat is een groot woord hetwelk men met des te meer gerustheid kon uit - spreken omdat men onmiddellijk er op moest laten volgen de verklaring , dat bij de uitwerking van het beginsel het onderlinge meeningsveischil zoo groot was , dat men zich wenschte té ont - en zocht naar een middel om haar met eere kwijt te raken , zonder haar in ' t minst te kwetsen of te beleedigen . Eén ding stond vast bij hem ; hij wilde niet in Londen met haar wonen . Door haar tegenwoordigheid zou hij in een valsche verhouding met anderen ge - raken . Wat zijn verloving betrof , daar wilde hij niet eens aan denten . Wel kende hij enkele dokters , die met hun moeders samenwoonden en zelfs veel menschen zagen , maar die moeders waren dames . Dat zijn moeder bij hem blijven zou en drie of vier be - dienden om zich heen zou hebben , vond hij belachelijk . Wat had zgn knecht wel gedacht over zgu ontmoe - ting met haar ? Wat werd er nu al misschien in de keuken over gebabbeld en gelachen , spoedig zouden de buren het weten en verder vertellen . Het zweet begon hem uit te breken en de zware koperen tang gleed uit zijn handen . Verschrikt stond de oude vrouw op . « Ik ben zeker nog een beetje zenuw - achtig en moe van de verre reis ,* zeide zg bevende . De aanblik van haar oud , bleek , ontroerd gezicht maakte het hart van haar zoon week . // Ja , u ziet er bleek en moe uit , moeder ; u moet eerst thee drinken en dan dadelijk naar bed gaan , hoc eer hoe beter . « // Dat vind ik heel lief van je , mijn beste jongen . Ik heb veel trek in een warmen kop thee . Je weet nog hoeveel ik daarvan houd .« Snel veiliet hij de kamer om thee en andere ververschingen voor haar te bestellen . De nacht zou raad schaffen en uitkomst verkenen . Men zegt dat een man nooit een held is , in de oogen van zijnen kamer - dienaar . Dit echter is zeker , onze jonge dokter was gevreesd en gezien bij üijn onderhoorigen . Ik weet wel , placht Jacob tegen zijn kameraden te zeggen , dat onze meester van weinig komaf is , maiir hij is niet kwaad en eigenlijk houden van bepaalde voorstellen . En op die uitwerking komt het toch zeker in de eerste plaats aan . Dit beloop der zaak is weer een bewijs te meer dat de benoeming van een commissie niet steeds het beste middel is om een moeielijke kwestie op te lossen . In de parlementaire geschie - denis der laatste jaren stuit men herhaal delijk op staatseommissiën die ijverig of niet ijverig vergaderden , eenstemmig of niet eenstemmig waren , veel of weinig van zich lieten hooren , maar wier optreden in ieder geval tengevolge had vertraging in de behandeHng der aan haar oordeel on derworpen kwestiën . Ons burgerlijk recht is niet herzien , onze waterstaats - belangen wachten op eene betere wet - geving , de organisatie onzer marine is nog steeds onvolmaakt , enz . en voor deze en dergelijke zaken waren juist staatsüüfijtïissies in het leven geroepen , veel beter dan de een of andere graaf of baron wien de gierigheid uit de oogen kijkt en die alles zorgvuldig wegsluit . Nu liep het van avond echter de spuigaten uit en bleek zijn meester van veel mindere afkomst te zijn , als hij gedacht had . Moest dat oude wijf bediend worden en thee hebben en dat nog wel in die mooie kamer ? Toch moest hij zijn ergernis in toom houden en doen wat zijn heer hem gebood . i^Je leeft echt op zijn groote lui's mijn kind ," zei de oude vrouw , toen alles keurig was opgedischt met den ruiker bloemen in ' t midden van de tafel Jacob deed net of hij het niet hoorde en de dokter kreeg een kleur en verzocht zachtjes aan zijn moeder liever niet te spreken , als een der bedienden in de kamer was . Wel keek de oude vrouw verwonderd op , maar zij zweeg en was een half uur later niet veinig verwonderd en opge - togen toen haar zoon haar naar de logeerkamer geleidde , waar een heerlgk zacht gespreid bed met sneeuwwitte gordijnen en kanten aan de kussen - sloopen haar toelachte . Alvorens haar goeden nacht te zeggen , nam haar zoon haar hand in de zijne en die lief koozend streelende , zeide hij : // LVoeder , ik had toch liever vooruit geweten dat u komen zoudt .* # Wat doet er dat toe ,'' antwoordde zij , ,/ ik wist immers dat mijn komst je pleizier zou doen ." // Niet dat ik niet blij ben u te zien , moeder , ik was juist van plan tegen Kerstmis naar u toe te gaan ." En toen begon hij haar uit te leggen hoe verschillend het leven in Londen was van dat in andere plaatsen , hoe moeielijk zij er aan gewennen zou . Hij sprak heel snel , heel gejaagd en daardoor onduidelijk zoodat zijne moeder er weinig of niets van begreep . Overigens wist zg heel goed overal een mouw aan te passen . Zij zou en zij kon aan alles wennen , beweerde zij . Het voornaamste was dat zij hem hier bij zich had , haar lieveling , die min of meer behoorlijk haar taak verrichtten , doch wier arbeid aan onze wetgeving niet ten goede is gekomen . En zoo zal het met de pensioen - verzekering ook gaan . Het rapport zal gelezen en gecriti - seerd worden , doch terwijl de wet op de verzekering tegen ongevallen reeds een eind weegs naar het Staatsblad heeft afgelegd , terwijl minister Gort van der Linden zijn hoogst belangrijke sociale wetsontwerpen reeds ter tafel heeft gebracht zonder mede wei king of voorbereiding vau commissiën , komt er voorloopig niets van pensioenverzekering . Immers wat kan een minister , die het ernstig met de kwestie meent , met het rapport der commissie anders doen , dan het na lezing ter zgde leggen , zijn schouders er voor ophalen , dat de leden niet tot een collectief voorstel , vrucht van geven en nemen , kwamen en zelf - haar eenig kind ! ffMaak je niet ongerust ", zeide zij herhaaldelijk . Hoe haar ' aan het verstand te bren - gen welk een klove er bestond tusschen hem en haar ? Wat zou zij wel van hem denken als hij nog verder trachtte het haar duidelijk te maken . Hg kon , hij wilde haar niet bedroeven en toch kon ' t zoo niet blijven ! Hij voelde dat zij zgne handen vaster omklemde als hij ze los wilde maken ? Zij zweeg , toen hij verder zei dat hij een klein huisje in de buurt van Londen voor haar wilde huren en tevens een geschikt dienstmeisje . Hij zou alles zoo gezellig en geriefelijk mogelijk voor haar inrich - ten , het zou haar aan niets ontbreken en hij zou haar dikwijls bezoeken . Geen woord kwam over haar lippen . // Vindt u ' t goed , moeder , wat zegt u er van ?" vroeg hij eindelijk . // Ik ben moe , heel moe , sprak zij langzaam , ik kan nu geen plannen maken , misschien ben ik er wel te oud voor . Ik moet uu gaan slapen , goeden nacht , lieveling ." „ V hebt gelijk , ik heb u al te lang opgehouden . Morgen spreken wij elk - ander nader , rust wel moedertje ." Zijne moeder keek hem na en als uit eene verdooving ontwakend , slaakte zij eenen diepen zucht en zei zachtjes tot zich zelve : „ De goede jongen schijnt zich voor mij te schamen . Geen wonder , als men zoo rijk en voornaam is geworden ." Toen legde zij zich ter ruste . Toen Dr . W . zich weder in zijne eigene kamer bevond , meende hg het goed aangelegd te hebben , al was het dan ook heel onpleizierig geweest èn voor hem zelf èn voor zijne moeder . We ! klopte zijn hart luide , maar hij trachtte zich wijs te maken dat , hij heel verstandig had gehandeld en er eigenlgk ook niets anders opzat . Waarom voelde hij zich dan zoo on - aangenaam , waarom kon hij maar niet tot rust komen ? Had hij niet zijn leven lang in alles zijn verstand ge - raadpleegd en niet eerst zijn gevoel standig aan den arbeid tijgen ? Eu dat is maar het beste ook , wijzouden niet gaarne , willen dat de re - geering onvoorwaardelijk aanvaarddede meening die de commissie over talvan ondergeschikte punten heeft uit - gesproken . Al moge n.l . een g_efor - muleerd voorstel ontbreken , over on - derdeelen is herhaaldelijk gestemd enin het verslag vindt men telkens de mededeeling dat zich een ^ overgroote meerderheid * een ;;, niet geringe meer - derheid /', de // meerderheid * enz . voor of tegen eenig denkbeeld heeft verklaard , soms zelfs was er eenstemmigheid waar te nemen maar dat was dan ook over pun - ten , als een paal boven water stonden , b.v . dat de staat de verzekeringspremie heeft te voldoen voor dengeen die als militieplichtige wordt ingelijfd bij hetleger . Het tegenovergestelde ware tochai te dwaas . IJ , laten spreken ? Toen zette hij zich voor zijn schrijftafel neder , begon pa - pieren bijeen te zoeken en adressen te schrgven , ook schreef hij eenige briefjes om zich te verontschuldigen wegens veelvuldige bezigheden . Hij begreep dat er licht een paar dagen mee heen ging , alvorens hij zijn moeder onder dak en alles in orde gebracht had . De gedachte dat hij zich daardoor eenige moeiten en kosten op den hals haalde schonk hem bevrediging . Eindelijk sloeg het 2 ure en besloot hij zich ter ruste te begeven , Aan de deur zijner moeder gekomen , bleef hij even stil staan om te luisteren maar hij hoorde niets , haastig ontkleedde hij zich , de dag van morgen werd een drukke dag voor hem . Even nadat hij was ingeslapen , hoorde hij de deur zijner slaapkamer zachtjes opengaan en zag hij zijn moeder bin - nenkomen , gehuld in een graven wollen doek en met een groote vreemdsoor - tige nachtmuts op . Zij hield een lichi . in de hand , dat zij voorzichtig neer - zette . Hij keek haar verwonderd aan en vroeg : » Wat is er aan de hand , moeder ? Nog niet in bed ? ü is toch niet ziek ? Ga toch gauw naar bed ." // Neen , lieveling , ik heb al te lang naar dit oogenblik verlangd ,* antwoordde zij met bevende stem , „ Het is meer dan vijftien jaar geleden , sinds ik je ' t laatst heb toegedekt ; je placht te zeggen dat je . veel beter slapen kon als ik dat gedaan had *. Tegelijkertijd schudde zij zijn kussens op , streek het weelderige haar uit zijn gezicht , dekte hem zorgvuldig toe , kuste hem en zei : n't Is misschien de laatste keer dat ik het doe . Denk er aan als ik er niet meer ben . Slaap wel , lieveling , slaap wel ." Toen liep zg gauw weg en hoorde niet dat hg herhaaldelijk moeder , moeder 1 riep . ( Wordt vervolgd .)