Tekstweergave van CC_1920-01-17_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
'%.. Mo . 6 ^ m ~ 2ATËRD4G 17 JAlUABlI 1920 . 61 *** Jaarg . 6ni @ eiken De uiligave heeft plaats Woensdag en Zaterdagmorgen . Brieven , Adverlentiën , enz . firanco te zendeo aan den ' uitgever A . T . VEeSCH©OR , rjh . firma Bl«m ; & Olivseese , teOulemborg . iboanementsprBS f 0,85 per 3 maanden ; per jaar f3,40 ; franco per post : per 3 ïïaaoden f ©. 95 ; per jaar f8.80 ( met Tferhoo^ng van diapositie-kosten ). ieuwi - en Ad?erteiitieMa EM OM8TBEKEN . AdmaMstratie en Redactie Telefoon Tnterc . No 67 . De p^s der Advertentiën is van een tct zes regela 75 cent , voor lederen rage ] daar - boven 12^/3 cents ; grootere letters naar de plaatsmitate welke beslaan . RUBRIEK VRAA ® EN AANBOD / 0.60 bg opgave te - voldoen . Abonnementen en Advertentién worden aaagenomen door alle Bokkhandel^ïei , Postdireo - Tmsm en Bbeevbkqaasdbbs , Voor Duitsohlmd door de H.H . HAA^aisTEm & Yoqüeb en Adou STEaNEB te Hamburg . De Compagnie générale de publicité Etrangère Jomf . F . * onk3 , te Parus Londen , Frankfort a/M ,, Berlyn , Weenen , Zurich , em . De H.H . Nuan & vak Dhmab , te Rotterdam en Amsterdam -, Roüma & Co ., te Amsterdam ; VIANEN in dea Yiiuaeasolien BoeMuuidel . Be mzendmg van Adveït . kan gesdjieden test-emd : voer Post - en Stads-editie tot Dinsdagsavonds en Vrijdagsm . X2 uut ? voor Stads-edHie ( Merdfsg-morge-n ) ^ t Vrgdagsavonds Aviatlek . Heil U , gij verwinnaars der heem'len , Die daar aangordt ' n heftiger , strgd , Met een reeks van verwoed ' elementen , En uw weg gaat , den stormen ten spijt ; Die daar klieft ook ' t blauw van den ether , Als de zonne doet glanzen uw schuit , Ljjk een kever met zilveren tinten . Die ' t azuur vult mei zoemend geluid . Heil u , gij verwinnaars der luchten , Aan u is een leven van striid ; Maar aan hen , die den dood er bg vonden , Moet een traan van herinn'ring gewijd . A . KLEIN—v.d . Leij . Culemborg , Jan . ' 20 . Van week tot week . ( Nadruk verboden '^. Een tevreden noensch is eën geluk - kig mensch , zegt het spreekwoord Eilacie ! Wie is er in onzen i^d nog tevreden , wie nog gelukkig ! Als je ' s morgens b ^ toeval eens niet den verkeerden kuierstok het eerst over ' t ledikant gegooid hebt , met andere woorden , je stemming is niet bene - den het middelmatige , tien tegen een of ze nadert , naarmate de dag vor - dert het vriespunt en eer de avond er ia , viert de oude Adam hoogtij en ben je in opstand met alles en nog wat . Je salaris , ' t welk je's morgens nog behoorlijk toescheen , l^kt je een kongerloon , als je boort , dat een eoUega idem zooveel per week meer bg moeder de vrouw biengt en je pgpje tabak , waar je aoo juist wel - rrnuï ] Afhter eeo MaÉer . 8 ) Bij dozijnen !" Daarbij bleef het . Een paar jaren nog , en Lady Alicia zou onherroepelijk passée wezen . Al - gemeen vond men dit jammer . Zij liet de menschen praten en maakte ondertusschen van hare vrij - heid het aangenaamst mogelijke ge - bruik . Haar klein salon was eene verzamelplaats vooi beaux esprits , bg voorkeur van het mannelijk ge - slacht . Nergens kwamen hare vele vrienden liever . Nergens voelden zij zich prettiger ongedwongen , dan op ee 1 kopje thee bg Lady Alicia . » Alicia ," zeide Lady Luxmoore het was op een namiddag in No - vember , en de oude dame zat te suffen over liare breikous , terwgl de jonge aan hare schrijftafel brieven schreef » Alieia , ik vrees bepaald dat die man op je verlieven zal ". ï > Welke mail , tante ?" vroeg Lady Alicia , opkgkende van haar geschrgf . » Wel , Jasper Vellacot . Vroeg jemij daareven niet of ik dacht dathg in de stad was ?" « » 0 , dat is al twintig minuten ge - leden ," lachte Alicia . U hebt zeker zitten dutten , tantetje . Ik was hem al lang weer vergeten ". Zoo zoo ? Nu , maar let op miJn woorden ! Hg verliett nog op jel " » Dat doen ze immers allemaal , volgens u , tante Phoebe ! Waarom behagelijk van genoot , begint opeens erg bitter te smaken , als je het Havana-sigaartje tusscben de lippen ziet van je medebroeder dien ge maatschappelijk een paar treden lager achtte dan je eigen persoon . Indien ü ' t hart tot spreken dwingt . Zoo spreek ! zegt De Genestet , en dat doen de meesten dan ook , al houdt hel ge - sproken » niet altgd steek . Een Amster - damsch commies die driehoog woont heeft eens een vergelijking getrokken met zijn buurman van twee hoog , een timmermansknecht . Hoe hij de zaak ook bekeek , de balans wees steeds in zga nadeel aan . De tim - merman verdiende f45 , per week , de commies f2500 per jaar , waar wekelgks f 5 ,— peasioenstorting af ging . Als het Zaterdag was trok de timmerman met zgn vrouw naar Flora , de commies moest thuis blij - ven . De timmerman mocht voor 2X6 oent trammen , de commiei kost het 25 cent . De eerste betaalde f 100 ,— belasting , de tweede f 250 ,—. Voor Amerikaansche schoenen kwam de timmerman wel in aanmerking , de andere niet . Houdt op zoo'n manier nu maar eens : Vrede met uzelven . Vrede in uw huis . Vrede met een ieder , Vrede roet uw kruis . Wie niet slecht boert ? De Neder - landsche Staat . 80 milUoen kreeg ze het vorige jaar meer in ' t laadje dan in 1918 . Dat is mooi , maar lö^/j millioen bracht het drankdui - veltje ten offer . En dat is minder prijzenswaardig . Jammer dat de Nederlandsche Schatkist zoo bodem - loos is , gooien 50 handen er wat in . dus ook ni«t Jasper Vellacot ? Maar eigenlijk verwacht ik het van hem ' t allerminst , na de onhebbelijke ma - nier waarop hij te Aix van mg weggeloopen is . Ik ben wel veel te goedig , dat ik nog eenige notitie van hem neem . . . Overigens kan ik het hem desnoods wel vergeven . De man is als een schuwe , oudach - tige jongen maar er is veel goeds in hem héél veel goeds . Verkoopt hij niet al zijne goederen , om ze aan de armen te geven ? En boven - dien , hij is immers ook een neef van Van dit laatste was zij vast over - tuigd . Zijn blijkbaren onwil , om over dit punt te spreken , schreef zg toe aan beschroomdheid over de tragedie van zijne geboorte . Zijne moeder zoo had hij haar naar waarheid ver - teld ^ had zich in haar bange oogenblik voortgesleept tot in een ruw mgnwerkerskamp . Hier had zij hém in de wereld gebracht , en een paar uren daarna was zij gestorven . Dit was alles wat hg van zgné af - komst ooit had kunnen te weten komen . Het ruwe volkje had hem in de eerste jaren bij zieh gehouden , en had hem gezegd dat zgn naam was Jasper Vellacot . Nu stond het vast , dat de broeder van Alicia's moeder in Australië was getrouwd , en de datum van dit huwelijk kwam met Jasper's ouderdom ongeveer overeen . De gansche geschiedenis , met al wat er nog op volgde , was - - wel erg romantisch , maar juiat daar - om vond zg bij eene vrouw als Alicia des [ te gereedelgber ingang . Deze neef , aan wiens neefsohap zg niet twgfelde , was haar om het drama 100 grissen er naar en op een sur - plus kan ze nooit bogen , allerminst na deze crisisjaren . Nu weten we wel , dat de huishoudelijke Staat heel wat monden te voeden heeft , want een gausch heir van ambtenaren is wach - tende , dag en nacht de een in nut - tiger functie , dan de ander , maar allen doen een greep uit de Staats - ruif en .... veel - varkens , dunne spoeling , zegt ' t spreekwoord , en van overblgven is gewoonlgk geen sprake . Bovendien men zet de tering naar de nering . Kijk maar eens naar de Rijksge - bouwen , zeggen de menschen en de boerenbevolking greft het meest deze paleizen , de dure meubileering , lucra - tieve inrichting der gebouwen , d * hooge salarissen der hoogere ambtena - ren , enz . Dat is den boeren een doorn in het oog . Hoe sommige boeren in Friesland gekant zijn tegen de Invaliditeits - wet , blijkt hieruit , dat ze o.a . in de gemeente Opsterland , de controleurs dier wet niet op huii erf toelaten en ze er als honden afjagen . In een vergadering van protesteerende boeren verzocht de predikant van het dorp , daaimede niet voort te gaan . Iemand , die de Zuid-Hollandsche eilanden door en door kent , verzekert , dat geen vierde deel van de landbouwers deed aan zegeltjes plakken «. Allerlei trucs worden hu uitgedacht , om den dans te ontspringen ; zoo laten vele boeren nu « in het aangenomen * werken dan zg ze vrij , beweren ze een meening die natuurlgk ver - keerd is . Nu , we zullen het veto niet uit - spreken o - ver deze wet , maar » af - doend » is ze niet en gehoord de besprekingen , gezien de vele uit - van zijn verleden nog te interessanter . Zij had haar schrijven alweder hervat . Een kort , maar heel vrien - delijk uitnoodigingsbriefje aan den miüionair en daarop een tweede , veel langer , aan Bonamy Tredgold . Over dit laatste waren hare oogen vochtig geworden , en toen zg het in de enveloppe stak , slaakte zg een gevoelvol zuchtje . Het resultaat van al dit brief - schrijven was , drie dagen later , eene kleine bgeenkomgt van vrienden in de jonkvrouwelijke woning aan het Onslow Squaie . Daar waren o . a . Vane de schilder , en Charteris , de attaché , en Sir Samuel Dykes met zgne vrouw , en Elinor Currey , Alicia's veelbereisde vriendin , die haar ado - reerde . Niet ie vergeten natuurlijk de dichter Bonamy Tredgold , een soort van jongen ApoUo , slank , vlug , athletisch , met heldere bruine oogen en kort zwart krulhaar , en , als laatst gekomene , Jasper Vellacot , thans lid van het Lagerhuis . Toen hij binnentrad , ging Lady Alicia hem glimlachend tegemoet . « Hoe lief van u , dat u toch ge - komen bent zeide zij . » Ik was zoo verlangend , u met uwe overwinning te feliciteeren ! Uw triomf , mag ik wel zeggen Hg kon haar nu in het gelaat zien zonder vrees dat zijn hart zieh zou verraden . Hij had zichzelf in die maanden van afwezigheid geschoold . En toch deed de warme heusohheid van haar welkom hem inwendig we - der bloeden . Zg praatten samen wat . ü ziet er weer niet zoo goed uit gaven en vergeleken de toekomstige r3gultaten , betwgfelen we of er geen nuttiger werk tv3n bate van den kleinen man aan den winkel was . Maar de wegen van de hooge oomes in den Haag zgn onnaspeurlgk . De telegraaf werkt slecht . Kan je uren laten wachten . Wilt ge dat niet , ol duldt de zaak geen uitstel , dan kunt ge dringend seinen . Kost driemaal het tarief . En .,. is op zich zelf een on billijkheid , merkt iemand op in de » H.P Stel n voor dat we ons verdringen voor een broodkaartenbureau . Een der amb - tenaren komt naar buiten en zegt : » Wie mg een gulden geeft , zal ik het eerst helpens . Dan zouden de vooraanstaanden protesteeren . » Komt niet te pas , wij waren er het eerst , wjj moeten ook het eerst geholpen worden ». Worden de'duimschrooven te veel aangezet dan geraken de geesten in opstand . De 40 ingezetenen van Weststellingwerf hebben daarvan het voorbeeld g ( geven . Ze hebben zich tot den gemeenteraad gewend met verzoek , hun hoofdelgken omslag met de helft te verminderen . Wordt daaraan niet voldaan , dan —: aoo werd besloten zal men de beta - ling weigeien . » Betaling geweigerd !" Zoo advi - seerden ook de erfgenamen van een suikeroompje te Gorredgk , toen ze eendrachtelgk bgeen om den aap te deelen , een schuldbekentenis groot f 20,000 op ' t dak kregen , zgude een deel der nalatenschap van den dierbaren doode De gebr . V uit Op - sterland boden het document aan . » Dat kon niet luidde eenparig ' t oordeel der « diepbedroefden Gezien de goedgevulde brandkast , was oom als te Aix », zeide zij , vriendelgk be - zorgd . « Och wat ! Daar werd ik lui en vet . Hier ben ik normaal ... Maar u u blgft overal dezelfde - Het was bedoeld als een compli - ment . Maar het ging hem niet goed af . Zij stelde Vellacot aan de anderen voor . Sir Samuel en Lady Dykes kende hg reeds . Natuurlijk legde dit « geachte lid » als confrater terstond beslag op hem , om een parlementair appeltje met hem te schillen . « U hebt ' t er schitterend doorge - haald , mijnheer Vellacot », zeide hg . « En toch had u in het district een " kwaden opponent . Die Wickens moet naar ik hoor , dit jaar Lord Mayor worden . Hij heeft hier in Londen zeventien slagerswinkels , en hij moet ook sterk aan huisjesmelkeu doen . ' t Moet er een zijn , die het^yolk het bloed uit de nagels haalt ^^% « Zoo'n beest zeide Jasper ;' « Ja , dat ben ik volkomen met u eens . Maar met dit al heeft de . vent een droraiaelsch grooten invloed , en u zult moeten zien hem op uwe hand te krggen ' « Nooit stoof Jasper op . « Dan », hernam Sir Samuel « dan zult u hem moeten bevechten « En waarom niet ? Wa,arom aou men zoo'n gedierte niet onder den voet treden ?" « O , zeker , zeker beaamde de goedige Sir Samuel : « Als men dat wil , dan kan men dat wel of - schoon , gemakkelijk is het niet , met zulk slag van lieden aan te binden , en aangenaam nog minder . Ikvoor mij —» « Wij zullen eens zien !" viel Jasper tot dergelijke dingen niet in staat . De justitie werd in den arm genomen en ' t resultaat was dat de schuld - bekentenis van nul en geener waar - de is verklaard . Voor een Engelsche rechtbank stond onlangs een ma » terecht , be - schuldigd van inbraak . De verdediger zeide : Ik beweer dat mgn cliënt on - schuldig is . Hij vond het raam vande bibliotheek open , « tak zijn armnaar binnen en nam eenige dingenweg . Hg zelf bleef buiten staan . Hoekan nu het geheele lichaam aanspra - kelgk gesteld worden voor een daad,die door een der lichaamsdeelen ge - daan is ? Dat argument is logisch , zeide rechter : Wanneer ik het logischvolg , veroordeel ik den arm van denbeklaagde tot 6 maanden gevangenis - straf . Beklaagde kan meegaan ofthuisblijven , precies zoo als hij datverlangt . Het publiek lachte . En ook de beklaagde lachte . Want tot aller verbazing schroefde hij , geholpen door zijn - verdediger , zgn kunstarm af en overhandigde dien den rechter . Ik prefereer thuis te blgven,zei hij en verliet opgewekt het ge - rechtsgebouw . Nu we het toch over inbrekers hebben , memoreeren we tot besluit de inbraak te Albergen . ' t Was Zondagnacht ! Alles was in diepen rust gedompeld . Ook in een steen - fabriek , even buiten het dorp Tub - bergen . Tot een verdacht geluid de slapenden opschrikte , eerst op het kantoor , daarna in de huiskamer . Het eerzaam echtpaar , dat in het woonhuis sliep , durfde niet kikken , veel minder gaan kijken . Stellig wa - in . » Wij zullen eens zien of ik dat heerschap niet klein krgg I Juist aan zulke bloedzuigers heb ik den dood gezworen Dit gesprek werd afgebroken door de gastvrouw , die Jasper kwam weg - halen in een ander debat . Midden in een groepje stond Elinor Currey levendig te debatteeren . Zij was een mager , donker meisje , die niets moois had dan een paar groote zwarte oogen en een gaaf gebit . » Help mg toch eens , mijnheer Vellacot riep zij . « Ik beweer dat er in het moderne leven geen stof en plaats voor het romantische meer is « En ik beweer het tegendeel ,* riep Bonamy Tredgold . « Eerst moet u mij zeggen wat romantisch is zeide Jasper , in wiens oogen de gt^wone beschroomdheid nu weer terugkeerde . « Het is het schilderachtige , het ongewone en onverwachte . Het is kleur , verbeelding , mysterie , geloof », zeide Elinor Currey . « De definitie is maar iets halfs » viel de jonge dichter in . « Het ro mantische omvat nog veel meer . Het romantische is de artistieke uiting van de vreugde des levens ." » Dat komt op hetzelfde nee.r . Bunny is veel te logisch voor eeu dichter ... Maar ik vraag u , waar is er nog mysterie , in deze dagen van negatie en wetenschappelijke verklaring ? Hebben de stoom en de telegraaf niet alle mysterie van de aarde verdreven ?" » Wat ? Geen mysterie meer ?" riep Bunny . » Hoe kunt u weten wat voor mysteries er zgn zelfs in ren er eenige Bolsjewieken " b ^ Lan - geveen over de grens gekomen , om hier hun slag te slaan BoUandsoh geld is in Duitschland duur om voor het krieken van den dag als gesjochte jongens , thans binnenge - geloopen in Hannover terug te zgn . De nachtstoker en de werkbaas , elkander moed insprekend , gewapead met een lantaarn en een paar bib - berende knuisten , gingen op zoek , » tot ' t uiterste besloten , maar de dief liet zich niet gemakkelgk snap - pen : stellig een gewiekste guit ! ' Plotseling liet « ich een verdacht gekras hooren vanuit de huiskamer en voor de onstelde gezichten van het moedige tweetal vertoonde zich , gezeten op een choeoladekist , een steenuil . ' t Beest , dat vermoedelgk in deze doos zijn Sinterklaas-surprise ver - wachtte , was door een openstaand raampje binnengekomen . De » inbreker " is voorloopig , in afwachting van de komst van het parket uit Almelo , in arrest gesteld . Regeeringsartikelen . Burgemeester en Wethouders van Culemborg brengen ter opeabare kennis dat in het tijdvak van 19 t./m . 24 Januari verkrijgbaar zijn ; Op bon 16 der Rijkssuikerkaart 2Y2 ons Suiker . Broodkaarten 124ste week zgn geldig van 23 t/m . 81 Januari Voor Witbrood geldt uitsluitend de zwarte kleur op paarsen ondergrond . Culemborg , den 15 Januari 1920 . Burgemeester en Wethouders voorn . De Burgemeester , VAN WAL8EM ." Do Secretaris , A . R . VAN BEEKUM . deze kamer ? Welk ontzaglgker mysterie bestaat er voor een mensch , dan zijn eigen ik ? Wat is er ro - mantischer dan het gemoedsleven , ons allen onbekend , van onze mede - men schen ? Is dat niet een eeuwig geheim ?" » Goed ! Toegegeven wat het mysterie betreft ," wieip Elinor Currey tegen . » Maar de kleuren zijn toch weg . Alles is eentonig grauw geworden ." » Ook de zonsondergangen ? Ook de vuren van de fabrieken ?■ Ook de Oxford-straat met hare bont door - eenwoelende menschennaassa ?" » Maar het leven van het volk hoe grauw is dat !" ïGrauw ? Ons leven is kalei - doscopisch in vergelgking met het leven van onze voorvader,en ," riep Bunny opgewonden . » Omdat wg geen mantels en degens meer dragen , en niet meer duelleereu , en te paard geen meisjes meer schaken daar - om noemt u het romantische dood ? Maar dat is onzinnig ! On.s leven is honderdmaal levendiger . En wat het onverwachte betreft , dat gebeurt nog dagelij l;s . Worden er geen groote misdaden bedreven , geen groote tragedies ( ifgespeeld ? Meent u dat al de grooto hartstochten dood zijn ? . .. Ik beweer dat de wereld ronïartischer is dan ooit , en voller dan ooit van heerlijkheid .. . Wat zegt u er van ,, mijnheer Vellacot ?" Het enthousiastische jonge gezicht trok den ouderen man aan . Hij kon niet anders dan instemmen . Maar hij sprak soberder , uit rijpere er - varing . Werdt vervolgd . -^ M