Tekstweergave van CC_1927-01-01_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
ZATERDAG I JANUARI 1927 eS '" Jaai ^. meen Nieuws - en Advertentieblad VOOH DE STAD *^ EIS OMSTREKEN . Administratie en Redactie Telefofon Interc . No . g7 . De prijs der Advertentiën is van een tot zes legels 90 cent , voor iedereu regel daar - boven 15 cents ; grootere letters naar de plaatsruimte welke zij beslaan . RUBRIEK VRAAG EN AANBOD / 0.80 bij opgave te voldoen . No . 1 . Nieuwjaarsno . De uitgave heeft plaats elk-sn ZATERDAGMORGEN . Brieven , Advertentiën , enz . franco te zendeji aan den Uitgever A.T . VERSCHOOR v/h . firma Blom & Olivierse , te Culemhorg . Abonnemen^sprijè 65 cent per 3 maanden ; pet ' jaar f 2.S9 . Franco per post : per 3 maan - den f 0.80 ; per jaar f 3.20 ( met verhooging van d(spositie - kosten ). Losse nummers 5 cent . Abonnainent«n en Advartentlte wordaa aangaiiomsn door alle BOBKHANDSLARBN , POSTDIJRECTËURKN en BRIBinBNGAARDERS . Voor DuiUchUmd door de H.H . HAASENSTEIN & YOaLSa ea DAÜBS & Oo „ VI . B . B . te Berlgn . De Comp . general da pubUdté Etrangèra JOHN F . JOHBS » to Por #*, Londen , Prankfort alM ^ Berm , Weenen , Zurich , « w . De H.H . NIJGH * VAN DITMAH . U > Rotterdam on Anuterdmm ; BOUMA * Co ., to AmtUrdam ; YiANBN iB den VIANBNHCHBN BOBKHANDBL . DE INZENDING VAN ADVERT . KAN GESCHIEDEN BESTEMD : VOOR POST - EN STADS-iDITIE^TOT VRIJDAGSM . 12li ^ VOOR STAD'i:i^Bi^iliI^i5r^i5i^iiir ^^^ OUDE JAAR . We gaan nu verlaten het oude Tehuis ; D ' een vond er de kroon en de ander het kruis . We kwamen er saam en v^^e gaan nu alleen , Of zagen der kinderen bloei om ons heen . We staan op den drempel en groeten het huis . En nu gaan we verder met kroon of met kruis . We gaan nu het and're vertrouwend weer in . En hopen zooveel van dit nieuwe begin . We laten in ' t oude de vreugd en de smart . Maar nemen herinnering mee in ons hart . Zoo gaan we met moed naar het nieuwe Tehuis , Wat of ons daar wachte , de kroon of het kruis . 31 Dec . 1926 . W . V . L . OUDEJAAR . Het licht nam langzamerhand toe , de gloed van de zon werd milder , de knoppen begonnen in het voorjaar te ontluiken en in de jonge menschen begon het bloed ontstuimiger te slaan . Toen ontplooiden zich de bladeren en zij werden ons tot schaduw voor de steeds Iieeter brandende zon . Op de grasvelden speelde juichend de Jeugd bij het feest van zon e^i zomer . De dagen begonnen te korten , het licht werd teerder , de tinten inniger , toen kwam als een laatste diepe ont - roeiing de wonderlijk rijke melan - cholie van den herfst . Daarna vielen de bladeren , vervol - gens sneeuw , de vorst deed het leven van het water stollen en vernietiging bracht de storm . Het jaar spoedde , ten einde . Het ging snel , want wie van ons had tijd om te zien naar den bloei in den lente , de volheid van den zomer en het sterven in den herfst ? Wij hebben gecijferd , gehandeld , ge - intiigeerd , gezwoegd en het jaar is heen gegaan , zonder dat wij er naar om zagen . En nu ; de laatste uren van het oude jaar vorderen traag ; wij wachten . En wij beseffen dat ook wij een jaar verder zijn heengegaan naar het eind . Geenszins doet dit de ongeduldige jeugd voor wie de oudejaarsavond een feest is , ' n dag , waarin zij zich ten hoogste een weinig koesteren in de warmte , die uitgaat van het fami - lieleven , van het tehuis , als allen zich Van niets neemt men zoo langdurig afscheid als van de jeugd . Men waant dat ze nog altijd op den drempel staat , maar dan is ze meestal reeds lang weg . ZOOALS DE ~ OUDEN ZON&£N ... Oorspronkelijke Roman - - 43 ) door LOUISE B . B . ( Nadruk verboden ). Betty knielde voor haar zieken stief - vader . Zij - sloeg haar armen om hem : „ Vader . . . geloof , vertrouw toch Jaap ! Hem kunt u vertrouwen , ik weet het , vader !" Zonder dat zij het zelve wist , sprak vaste overtuiging uit haar stem . Wer - kelijk zochten en vonden haar oogen die van Jaap . O , hoe verzachtte de zonnige , dankbare uitdrukking van die grijze oogen de hopelooze smart in haar hart . Hoe had zij diezelfde oogen eens kunnen vreezen ! Jaap wendde den blik weer naar zijn vader : „ Vader , hoort u wel , Betty spreekt als mama . Zij kon ook zoo be - slist zeggen , in oogenblikken dat u niet zeker van mij was , toen ik u vroeg die groote reis te mogen maken , onder anderen : „ O , Jaap zal geen dwaze din - gen doen , als hij'beloofd heeft zich in acht te nemen !" Het gezicht van den ouden man . verhelderde eindelijk : „ Ja . . . ja . t i te saam gevoelen in dezelfde sfeer van genegenheid . Maar de volwassenen , die den zin van het leven beginnen te begrijpen , die berusten in de kortstondigheid van alle menschelijk bestaan en daarvan de diepe beteekenis gaan vermoeden , denken na . Zij denken na en zij zien het ver - trouwde huis , als de wrakke beschut - ting tegen de eeuwigheid die rondom is . Tegen de seizoenen gaf het . huis bescherming ,* inaar de eeuwigheid laat zich niet buiten houden . Uit de huizen togen de jongelieden en de meisjes vol goede hoop weg , om zich een nieuw tehuis te vestigen , kinde - ren werden in de nachten geboren en van sommigen hunner vormden zich een donkere stoet , waarmede een , wiens tijd was gekomen , werd uitge - di'agen . Zoo speelde zich het menschelijke leven af en het ontleende zijn betee - kenis aan , den wljdschen achtei-grond van de eeuwigheid , waarin weer een jaar is ondergegaan . De volwassenen staan in gedachten , zien naar de jeugd en hopen , schou - wen naar den ouderdom en met wee - moed begrijpen zij , dat het leven snel ontglipt . Zij ervaien verbijsterd den loop der dingen , want in de volle kracht van hun leven zijn ze het gansche jaar verwaten geweest over hun maatschappelijke beteekenis ieder in zijn kring . , Maar de ouden , de goede ouden van dagen , zijn slechts dankbaar voor het jaar , dat hun nog gegeven was , om zich te vermeien in het geluk van hun kinderen , om het resultaat te zien Jaap ! Mama had altijd gelijk !" „ Zeker , vader ," klonk Jaap's stem , vriendelijk ernstig , „ de vrouw die ons liefheeft , vertrouwt altijd op ons , om - dat zij ons aanziet door de oogen harer liefde . En nu beloof ik u alles te doen , wat in mijn macht staat om de eer en den goeden naam van ons Huis op te houden , en dan wilt u mij beloven , o ^ mij te vertrouwen en bedaard te blij - ven onder alles wat u soms mocht hooren , niet waar ? Haal u geen mui - zenissen in het hoofd over iets , wat anderen u komen vertellen , zoolang ik het u niet bevestigd heb ! Belooft u dat vader ?" Hij strekte zijn hand uit , open , waarin zijn vader de zijne legde . Jaap hield die koude , bleeke , bevende hand lang vast ; toen zeide zijn vader , de oogen in de oogen van zijn jongen zoon , glimlachend , gedwee als een kind : „ Ik beloof , Jaap , ik zal me goed houden !" „ Eindelijk ! Dank u ! Betty zal voor uw persoon zorgen , dat maakt mij weer sterk , om den storm , mocht hij komen , het hoofd te bieden ! Zal-je goed voor vader zorgen , Betty ?" Betty knikte , reikte liem de hand : „ Ja , Jaap , zeker !" „ Goed , nu kan ik gerust gaan !" Jaap schreed door de kamer , knikte bij de deur , het groepje bij de kachel , zijn vader in den leunstoel , Betty voor hem op de knieën , nog eens toe , en verliet de kamer . Betty hoorde zijn vlug verwijderende voetstappen gal - mend opklinken in de langen gang . Het leek haar stil en donker geworden in de kamer na Jaap's vertrek , en om van hun zwoegen en de vruchten van hun opoffei'ingen . Hun gestalten dra - gen den stempel van de vriendelijke bescheidenheid van den mcnsch , die de eeuwigheid na is gekomen . Voor hen diende het geheele jaar lang , omdat al hun jaren oude jaren zijn . Zij vi-agen niet meer voor zich zelf , maar wenschen slechts voor an - deren . Als de klok twaalf uur slaat , laten wij elkander dan de hand drukken en omhelzen . Want het ontzaglijke feit , dat wij sterfelijk zijn , maakt de uren kost - baar en op den laatstcn dag van het jaar in zijn traagste uren , ga onze genegenheid uit tot de brooze en toch zoo dierbare levens om ons heen . Maar is onze kortstondigheid de tragiek , welke ons elkaar doet be - minnen , en al ging een jaar van onzen tijd heen , een nieuw jaar heeft zich geopend , een nieuw jaar om te leven en dit blijve ons een blijdschap . Gelukkig Nieuwjaar ! kfO : ric De ervaring heeft geleerd dat de verzachtende , slijmoplossende en genezende werking van Akker's Abdijsiroop bijzonder geschikt is ter bestrijding en genezing van griep , influenza , bronchitis , kink - hoest , hardnekkigen hoest en de meeste ziekten der luchtwegen . AKKER ', I * • iiroop zuiverend , verzachtend , genezend . Alom vcrkrijgbaur in kokers van + 230 gram " 1.50 ± 550 Brara/2.75 en + 1000 g,am ƒ 4.50 NIEUWJAAR . Zoo is dan wederom een jaar met rassche schreden voorbijgespoed . Nau - welijks begonnen , is het al weder ten einde en toch — hoeveel hebben wij zich zelve moed in te spreken zeide zij : „ Alles zal zeker goed gaan op het kantoor , vader , nu Jaap het zegt ." „ Jaap is sterk . Jaap kan al wat hij wil !" zeide Jaap's oude vader met va - derlijken trots . „ Al wat hij wil . . ." prevelde Betty hem na . Geknield voor haar stief - vader , boog zij het hoofd over haar armen op de ' knieën van den zieken man . En de liefde van zulk een sterk hart had zij verloren , versmaad , toen die haar werd aangeboden , voor goed verloren , want zelfs als zij haar hand in de zijne legde , drukte hij die slechts broederlijk . Het zij dan zoo . . . Hij gaf haar één zorg , één taak met hem samen . . . zijn vader ! Zoo was zij dan nog niet heelemaal arm ! Zij mocht met hem samenwerken tot bereiking van een zelfde doel ! Daar was haar dan toch nog één troost in haar leven gebleven ! * XIII „ Hoe is het mei vader , ben-je al bij hern geweest ?" Vei'langend klonk Jaap's viaag , toen hij , later dan ge - woonlijk , in de ontbijtkamer *. wam ; want hoewel vroeger opgestaan , had hij tot nu op het kantoor gewerkt . Nu gold zijn eerste vraag aan Betty zijn I zieken vader . I „ Ik ben bij vader geweest , voor ik I naar benoden kwam . Hij v/as wakker , I vei-kwikt door een goede nachtrust . Straks , al is het een uur later dan ge - woonlijk , wil hij opstaan en naar het kantoor gaan , „ om te zien hoe Jaap den boekla^t marcheeren !" Dit waren zijn eigen woorden , Jaap , en hij sprak dit jaar al weder beleefd ! Nog duidelijk herinneren wij ons de intrede van het thans afgeloopen jaar ; als was het een uur geleden , zoo dui - delijk hoor en wij nog de zware stem der klokken , die het oude jaar uit - en het nieuwe inluidden en toch — hoe - vele malen heeït de klok in dien tus - schentijd geluid en hoevele malen heb - ben wij daar acht op geslagen ? Op Oudejaarsavond echter , luistert ieder ingespannen naar de eerste stemver - heffing van den bronzen wachter van den Tijd , omdat allen voelen , dat we - derom een Nieuw Jaar en een Nieuw Tijd-perk ons te wachten staat ; omdat wij aJlen , mët een lach soms , doch ook met een traan , afscheid nemen van het jaar , dat ons twaalf maanden ge - leden bij den slag van twaalven te wachten stond — onbekend , in den sluier dei ' onzichtbare toekomst ge - huld ; van datzelfde jaar , dat ons thans over - en overbekend is , dat wij geheel en al hebben door-leefd en dat thans niets verborgens of onbekends voor ons meer heeft . En opnieuw , zooals bij lederen terug - keer dezer gelegenheid , vragen wij ons af : wat zal het nieuwe jaar ons bren - gen ? En wederom moeten wij het ant - ^. i - urd op deze , ons zelven gestelde N'iltag , schuldig blijven , ' omdat ook 1927 zich aanmeldt als een zwaar ge - sluierde Vrouw , die haar indentiteit niet wenscht te verraden . En mis - schien is dit wel een van de bizonder charmes van het Nieuwe Jaar : dat , wat het ons brongen zal , ons volko - men onbekend is . Ieder heeft gelegen - heid zijn beste krachten in te spannen , om het komende jaar zoo vruchtbaar mogelijk voor hem te doen zijn en de hoop op een gunstige ontwikkeling van de verschillende factoi'en , die zich in den loop van een jaar kunnen voor - doen , steunt ons om met moed en ver - trouwen de komende gebeurtenissen tegemoet te zien . Wij willen deze gelegeniieid niet la - ten voorbijgaan , zonder onzen lezeis een zeer gelukkig Nieuwjaar toe te wenschen ; een Nieuwjaar „ vol heil en zegen " in den vollen zin des woords . Wij wenschen hen toe alles , wat kan bijdi'agen tot hun geluk en voorspoed : gezondheid en werkkracht , huiselijk , zoowel als maatschappelijk geluk , koitom , alles wat kan bijdragen tot een voorspoedig 1927 ! En ook den Lande in het algemeen mogen wij voorzeker dezelfde heilwen - opgewekt , hij scheen bijzonder in zijn humeur . Je kunt tevreden zijn , zijn vertrouwen is volledig . Hij laat het geheele kantoor aan je over !" Maar Jaap's gezicht verhelderde niet . „ Ben - je klaar met het ontbijt , Betty , ik heb haast !" „ Ja , zie maar , je kunt gaan zitten !" „ Dank je !" Hij viel op het ontbijt aan met gezonden eetlust , maar hij at haastig ; onderwijl haalde hij wel tien - maal zijn horloge uit . „ Heb-je zoo'n haast ?" vroeg Betty . „ Nog al ," antwoordde hij ontwij - kend : „ Ik wil op het kantoor zijn voor de anderen komen om ze in de goede stemming te houden . Zeg . . . Bétty , als vader naar ' t kantoor gaat , zend me dan eerst een boodschap , wil je ? Hm . '. . ik wilde wel , dat hij niemand anders dan mij sprak op het kantoor !'-' ,, Wat is ei - dan Jaap , ' n nieuwe Jobstijding ?" „ Ja !" barstte Jaap uit met grimmi - gen spot , „ de faillissementbacil schijnt besmettelijk ! Er is weer een firma ten doode opgeschreven , waarvan het bul - letin gisteren al hoogst verontrustend luidde : „ Toestand hopeloos !" „ Dodegaerde & Zoon ?" Jaap knikte . „ Och , het zou me koud laten , als vader zich niet zoo zenuw - achtig maakte ! Hoe zal Reyman zich nu wel aanstellen ! Als die met zijn fratsen weer begint , zooals gisteren , stuur ik hem naar huis , ik kan zulke huilebalken op het kantoor wel mis - sen ! Betty , zeg vader vooral niets van dat alles , laat mij hem inlichten !" Hij ging naar het kantoor on het scheen hem werkelijk gelukt te zijn . schen toeroepen . Ongetwijfeld kunnen er in het nieuwe jaar besluiten wor - den genomen door onze Volksvertegen - woordiging , die tot nut en heil der bevolking zullen strekken ; wenschen wij onzen Staatslieden een helder oor - deel , een scherpen blik en een critisch oog ; wenschen wij den politieken par - tijen bij groote besluiten de meest mo - gelijke samenwerking , éénlieid van ge - voelens en één-heid van besluit , zoodat voorspoed en welvaart in alle deelen der maatschappij en in alle rangen en standen des volks moge bloeien ; wen - schen wij ons Gemeentebestuur en Gemeentelijke instellingen ' kracht en volharding om voort te gaan op den goeden weg tot verbetering der toe - standen , bestendiging der goede instel - lingen en verfraaiing onzer Gemeente tot in lengte van dagen ! Aan allen een Gelukkig Nieuwjaar ! Bianenland Gaat prinses Juliana scicli verloven ? Een Zweedsche prins genoemd .. Men seint uit Berlijn aan de Ct . ' het volgende-bericht dat hoi l.lad — en na - tuurlijk ook wij — geheel voor reke - ning van het Stockholmsche orgaan laat : Uit Stokholm werdt gemeld . Vol - gens een bericht van Extrabladet " zal prinses Juliana zich binnenkort verloven met den tweeden zoon van den kroonprins van Zweden . De tweede zoon van den Zweed - schen kroonprins is Prins Sigvad , Oscar Frederik , hertog van Uppland , geboren op het kasteel Drottningholm 7 Juni 1907 en is dus 19 jaar . De belasting ontwerpen . De Eerste Kamer besloot in haar zitting van j.l . Vrijdag tot afschaffing van de 25 opcenten op de rijksinkom - stenbelasting ( belastingverlaging pl.m .. ƒ 26 millioen per jaar ); tot wijziging der personeele belasting ( verminde - ring van ƒ 6K millioen ); tot wijziging van de successiewet ( verlaging van ƒ 10 millioen ). Een bankbiljet van f 2Ö . Na 27 December ' 26 in omloop . De directie van de Nederlandsche zijn vader den geheelen ochtend in kalme stemming te houden , althans tegen koffietijd hoorde Betty beiden , druk en luid pratend , Jaap zijn vlug - ger voetstap regelend naar de lang - zame sloffende van zijn vader , door de lange gang de huiskamer naderen . „ Hooi't ze eens druk praten ," merk - te Fietje op , die , omdat het regende , thuis was dien ochtend : „ daar kan-je aan mei'ken dat het een interessante tijd is op het kantoor . Ik begi'ijp niet waarom vader gisteren zoo tobberig was ! Strijd is toch leven ! Dat weet ik . Een gewoon spel is lang zoo boeiend niet als een match ! Ik zou wel altijd willen matchen !" „ En dikwijls verliezen ?" „ Verlies is een prikkel om je des te beter te wapenen voor de toekomst !" zei Fietje ovei'moedig . Zij kwamen binnen , vader en zoon , ernstig maar opgewekt . Betty merkte het bij den eersten blik op : nog dreig - de er geen gevaar . „ Betty , beste meid , wij moeten gauw eten , het is druk van daag ." „ Alles is klaar , vader !" Zij schikten zich om de koffietafel en nauwelijks zag Betty haar kans schoon ; of zij vroeg zacht aan Jaap : „ En hoe hield Reyman zich , nu wer - kelijk Dodegaerde gevallen is ?" En luid , als om duidelijk te toonen dat hier geen geheimen bestonden voor zijn vader , antwoordde Jaap : „ Hoe Reyman de zaak opnam ? Bijzonder bedaard , ik zou zeggen , ijzig kalm ! Hij wist het nieuws voor hij op kan - toor kwam en hij toonde geen zweem van de lare opgewondenheid van gis - Bank maakt bekend , dat zij na 27 De - cember 1926 een bankbiljet van ƒ 20 in omloop zal brengen . De voorzijde _ van dit biljet heeft een in twee kleu - ren lichtbruin en lichtgroen , gedrukte vischgraatvormige guilloche als on - dergrond , welke rechts van het biljet een strook onbedi'ukt laat . In deze strook , welke lichtblauw van kleui - is , komt het watermerk ( 2 bijen ) vooi -. De tekst , luidende als volgt : De Ne - derlandsche Bank betaalt aan toon - der Twintig Gulden , is geheel boven in het midden van het biljet gedrukt . De i-uirate tusschen de letters word gevuld met een guilloche . Onder dezen tekst zijn tweo . vakjes , bestemd voor de handteekeningen van den President en Secretaris , ' l'usschen beide vakjes is het Nederlandsche wapen gecom - poneerd . Onderaanrechts van het mid - denveld bevindt zich een gravure van een stoeren visschersman in oliejas en zuidwester , de beide handen aan het stuurrad geklemd . Links hiervan een ornamentaal mohogi'am N.B . Ge - heel links van het biljet een decora - tief zeepaardjesraotief . In de vier hoe - ken is het cijfer 20 in een rechthoeki - ge versiering geplaatst . De geheele op - druk is in zwart aangebracht '. De achterzijde van het biljet is met vri^iaiing " van de vvatei-merkslrüok , geheel bedrukt met een groot geguilio - cheerd motief in een bruine en groene kleurenmengeling . In dit motief komt drie keer het cijfer 20 voor . Boven en onder op het grijze fond en aan de bo - venzijde van de watermerkstrook komt driemaal herhaald in bruin ge - drukt de serie-aanduiding en de num - mering voor ; aan de onderzijde van de watermerkstrook is in zwart ge - drukt het woord Amsterdam met den datum . In ' t grijze fond zijn in de vier hoe - ken vakjes uitgespaard , waarin een uittreksel van de artt . 208 en 209 van het Wetboek van Strafrecht is afge - . drukt . De biljetten worden gedrukt op aan alle zijden recht afgesneden papier van ongeveer 17 bij 9 centimeter . Zij worden ter voorzijde voorzien van een afdruk van een stempel der handtee - keningen van den President en den Secretaris . De biljetten zijn gedateerd van 2 Januari 1926 af . NIEUWJAARSKAARTEN Verschoor's Boekhandel . teren . Het geval scheen hem niet meer te raken . Hij is nog nooit zoo helder bij zijn werk geweest als heden och - tend , wel ijzig en glazig — ik kan ' t niet anders noemen , zoo stijf was hij , zoo koud bedaard , — maar heerlijk attent en wakker , handig en vlug . Nu kan ik eerst goed begrijpen , hoe vader huizon op hem bouwde indertijd , hij is volkomen berekend voor zijn taak , zooals hij , de malle zenuwachtigheid van gisterenmiddag uitgezonderd , de laatste week geweest is ; werkelijk een ijverig , bekwaam man !" Later , veel later , gaf het Jaap altijd voldoening dat zijn laaj,8te woorden over den ouden boekhouder waardee - rend en vriendelijk waren geweest . „ Hm !" meende nu de oude heer Bartels , „ de jeugd heeft te veel zelfin - genomenheid en wijsheid in pacht , om het greintje verstand te waardeeren van de oude lui , waarmede zij inder - tijd hun mannetjes wisten te kiezen !" De toon klonk goedmoedig plagend , hij scheen opgewekt , vol . vertrouwen en ook voor deze stemming van zijn vader was Jaap ; later in zijn herinne - ring van harte dankbaar ! Hij lachte zijn vader eens . toe en vond dat hij er heel goed uitzag , niettegenstaande het eenigszins vermoeiende uurtje op het kantoor doorgebracht . De.schrik van gisteren scheen geen andere gevol - gen te hebben gehad , dan dat de hand , die het kopje koffie vasthield , wat sterker beefde . „ Maar hoe komt het , dat jullie bei - den tegelijk kunt komen koffiedrin - ken ?" vroeg Betty . ( Wordt vervolgd ).