Tekstweergave van CC_1932-01-01_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No . 1 1 JANUARI 1933 7Sste Jaargang CULEMBORGSCHE COURANT Algemeen Nieuws - en Advertentielslad VOOR DE STAD . ^ EJV OAI8TREKE1K ^ 1 De uitgave heeft plaats eiken ZATERDAGMORGEN . Brieven , Advertentiën , enz . franco te zenden aan den Uitgevei ' A . T . ViBRSCHOOR v/h . firma Blom & Olivierse , te Culemborg . Abonnementsprijs 65 cent per 3 maanden ; per jaar f 2.69 . Franco per post : per 3 maan - den f 0.80 ; per jaar f 3.20 ( met verhooging Il van dispositie-kosten ). Losse nnmmeis 5 cent . AD-M . en REDACTIE Telef . Interc . No . 67 . De prijs der Advertentiën is van een tot zes regels 90 cent , voor lederen regel daar - boven 15 cents , grootere letters naar de plaatsruimte welke zij beslaan . VRAAG EN AANBOD k contant ƒ 0.60 . ( ïeïllustreeTd Zondagsblad van de Culemborgsche Courant . Kost per 3 mnd . 65 et . of per jaar ƒ 2.60 ; per 3 maanden franco per post ƒ 1.94 of per jaar franco per post ƒ 3.80 . Proefnos . gratis op aanvraag . Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door alle BOEiKHANDEJ^iAREN , POSTDIRECTEUüREiN en BRIEVENGAlARDERS . Voor LhdtscMand door de H.H . HAASENSTElLN & VOGLER en DAUBE & Co ., M . B . IH . te Berlijn . De Comp . générale de publicité Etrangère JOHN F . JONES te Parijs , Londen , Frankfort alM ., Berlin , Weenen , Zurich , enz . De H.H . NIJGH & VAN DITMAR , te Rotterdam en Amsterdam , ROUMA & Co ., te Amsterdam ; VIANEN in den VIA'NENiSCHEiN ' BOEKHANDEL en Advertentie-bureau „ HOLLANDTA ", Den Haag . n - d - is Ie Q - . 1 - in n - ve 0 - a - f .- e - in DE INZENDING VAN ADVERT . KAN GESCmEDEN BESTEMD : VOOR POST - EN STADS-EDITIE TOT VRIJDAGSM . 12 UUR ; VOOR STADS-EDITIE ( ZATERDAGMORGEN ) TOT VRIJDAGAVOND . JAARWISSELING . Het Oude Jaar gaat van ons scheiden , ' t Is haast gedaan . Zoo zijn er in den loop der tijden Zooveel gegaan . Doch zeker waren ze niet alle Zoo zwaar belast . Met armoe , crisis en malaise ' Hoog opgetast . Het ' Nieuwe Jaar komt hoopvol binnen . Gelijk een kind . Vol goede hoop , omdat het ' t leven ' Nog pas begint . Het kijkt niet om naar ' 31 , Dat is voorbij . ' En ' 32 vangt weer aan met Een schoone lei . Misschien is ' t einde van de crisis Welhaast in ' t zicht En volgt er op het nacht'lijk duister Weer hoopvol Jicht . De eeuw'ge wisseling der tijden Gaat steeds baar gang . Al duurt de nacht die wij doorworst'len iSoms eindloos lang . Zoo moge ' t Nieuwe Jaar er uitzien Ate op deez ' plaat , Een lokkend beeld dat straks U allen Te wachten stamt . Moog ' er een tijd van voorspoed volgen Op leed en druk , Wij wenschen U vanuit dit hoekje Thans veel geluk ! J . S . samenwerking , voorlichting en op - beuring . ' We zullen van het nieuwe stuk levensweg iets moois zien te ma - ken , zoover de omstandigheden dat zullen veroorlooven , — al zouden we zelfs het schoone moeten zoeken in de distelen . ' We wenschen het u allen toe , dat het u in 1932 waarlijk goed moge gaan . Dat materieele welvaart , uw deel moge zijn en vooral dat een sterk vertrouwen op de uiteindelijke bedoe - lingen der Voorzienigheid u een gees - telijke rust moge verechaffen , die het leven ook in tijden van beproeving minder zwaar zal maken . iZóó versta men onzen wensch : EEN GELUKKIG INIEUWJAAR ! BEMOEDIGING . Het is een wondelijke wereld tegen - woordig en het is een wonderlij'ke win - ter bovendien . Toen ik van morgen 6 December , mijn slaapkamerraam openzette , toen zag ik de akkers over de Eng zoo helder groen in het mor - immers vertelt in haar redactie — en advertentiekolommen , wat de families ter plaatse onderling beleven en wat ze elkaar hebljen te bieden . In moei - lijke oogenblikken staat de krant ■ klaar om de kleine gemeenschap tot ouderlingen steun en hulp op te wek - ken en ze door een goed woord moreel te sterken . De uitgever heeft zijn abon - né's noodig en zijn adverteerders , maar dezen op hun beurt behoeven de krant . We kibbelen op z'n tijd wel eens met elkaar , zooals men dat in de beste families doet , maar scheiden van elkaar , — dat doen we nóóit , hoe - wel we ook niet „ aan elkaar getrouwd " zijn , zooals dat wel eens heet . We hebben in een jaar weer lief en leed met elkander gedeeld , — in dit jaar helaas wat al te veel van het laatste . Maar met moed en vertrou - wen , en sterk door de vereeniging van belangen , gaan we het nieuwe jaar tegemoet , waarbij we de heele gemeen - schap van onze lezers en adverteer - ders weer tot steun hopen te zijn , door Oudejaarsgedachte . Wees sterk en houl goeden moed . Wees gioot in al , waarin ,» ij groot kunt zijn , Wees sterk , ween m'ceidig en wees rein . Ga zoo in ' t nieuwe jaar uw wegen . Efe wat ' gij hebt aan gaven en aan goed , Zpo offer dat , ook ' t taaiste als het moet . Het zal in ' t end u zijn ten zegen . 1 ■ ■ En wordt uw taalt ook niet geheel volbracht , En vindt gij niet , wat gij ; verwacht , H^ud stand en wil dan niet versagen . Bedenk , dat een geslagene soms wint , riat ziende worden kan , wie eerst was blind . '|#.-. k <;'•■(*•' ■•:''■•■" ••- - • feu * a?«i Artaban , des Oosten vierden Wijze , iWe zijn bezittingen a erkocht , dat ' hij kon reizen ^ ai vmderi mocht het pas geboren Kind . fftjl voerde mee een parel , een saffier en een robijn , _ # e , als hiji slagen zoa , zijn offers mochten zijn : {> « at hij nu zijn Koning vind ' ! ' iaar Babyion voorbij treft hi | een zieken man , ,^ ie eig'hjk niet meer leeft , maar nog niet sterven kan . Dien liefd'rijk hij verzorgt en wekt ten leven . Zijn reisgezelschap is vooruit , dus moet hi | weer naar Bahylon , Omdat alleen door de woestijn hij toch niet reizen kon , En moet voor leeftocht en kameelen den saffier nu geven . Zoo komt hi | dan te Bethlehem , maar ' t Kindeke Is heen . Hij vindt een and're moeder met haar kind alleen Die hem verhaalt van Jozefs vlucht naar ' t ver Egypteland . Nauw heeft zij ' Artaban haar huisje ingelaten . Of daar weerklinkt de kreet : Zij dooden onze kind'ren , de soldaten ! Met den rob ij n is ' t , dat de vreemdeling hun hoofdman bant . Na moeitevollen todht staat hiji dan voor de Sphinx *) met strak gezicht : ' t Is , of op haar gelaat een wond're glimlach ligt , Houdt ' die belofte in , of is het medelijden ? Zegt zij , dat zelfs verslagenen nog kunnen overwinnen , Dat wij , teleurgesteld , opnieuw moeten beginnen , En dat wij eens de haven zullen zien , wanneer wij strijden ? Ook hier vindt Artaban niet , wien hij zoekt . Totdat een eerbiedwaardig man hem zegt : Er staat geboekt . Dat wie den Koning ooit wil vinden , Zich moet hegeyen tot belasten en tot armen . Zoo zwerft hiji voort , het harte vol erbarmen , Maar treft slechts zieken en gevangenen en blinden . De jaren snellen , en hij ko'mt in ' t feestelijk Jeruzalem . Daar hoort hij dan ten lest en voor het eerst van Hem : ' t Is Paseben en ; zijn Koning wordt aan ' t krtiis gehangen . Wanneer hij ' gaat naar Golgotha , zijn Meester tegemoet , Dan valt hem plotseling een meisje aan den voet : Men heeft haar als slavin gevangen . Hij geeft den parel nu , die voor zijn Koning was hedoeld , Als losprijs , en geen mensch ' zal weten , wat hij heeft gevoeld . *) Groot beeld in de Egyptische woestijn met het hoofd van een vrouw en het lichaam van een leeuw . Op de Grens . Halleluja ! Prijst den Onbegonnen ', Die bij jaar noch eeuwen teit . Die den loop der wentelende zonnen Onverwiikt heeft vastgesteld ; Die , wat imimer wlsslen moog of keeren , ' t Groot heelal blijft door Zijn wenk regeeren . Geeft Hem , aller schepselen Heer , Eeuwig , eeuwig roem en eer . Zoö zingen , op Oudejaarsavond , de menschen in de kerken : in groote , Irotsohe kathedralen en in kleine , eenvoudige zaaltjes , en ook in vele gezinnen . Merkwaai^dig : op den laatsten dag des jaars ont - komt ten slotte niemand aan de stemming en de w^eemoöd van het oogenblik , dien wij zouden willen noemen de stemming en den wee - moed van het vergankelijke . Een jaar Is dan voorbij . Hoesnel ! Als een ademtocht Een jaar . En wij maken de toa - lans op . Van ons leven . Van onze ' daden . Van ons werk . Van onze zaak . Wij hebben conclusies ; wij zijn tevreden en dankbaar , of wij zijn somber omdat het minder goed is gegaan . üudej aars-avond is de avond van het gezin.s-leven . Trouwens ; is dat niet de groote bekoring van de December - maand ? Paschen en Pinksteren , och , dan vliegen alle vogels het nest uit , maar in De - cemiber zoeken ze elkander op . Siiit^'Nicolaas , Kerstmis , Oudejaar : het zijn dagen van warm en innig gezinsgeluk . O , er is in onze dagen een teKort ^ an gezinsleven , verge ^ leken Wj vroeger . Het HoUandsche volk is van-ou'ds een volk geweest T — en het had die reputatie over de geheele wereld — dat de gezel - ligheid t h u i s zocht . Nog tot den huldigen dag is dat te bespeuren : er zijn weinig volken , die zich zoo weinig in het openbaar toonen , als het onze . Let alleen op het café - € n restaurant-ler\'en , dat in - andero landen veel sterker ont - wik'iel'd is dan nij ' ons . Het in eere houden van het gezinsleven is een der beste deugden van ons voor - geslacht geweest . . Helaas het kwijnt . Overel enzelfs bij ons . De „ uithuizigheid",vooral ook van de j«ugd , neemttoe . 1 Maar : dan komt ' December . Met z'n oude , trouwe feestdagen . En dan bloeit het weer op , ons oude , trou - we gezinsleven . Dan zoeken we el - kaar . En als we dan , naar het woord van Schiller , op Oudejaars - avond maar kunnen getuigen dat „ igeen dierbaar hoofd ontbreekt '", nu , ' dan hebben we al reden tot veel dankbaarheid . Is het wonder , dat de zaken-man ook speciaal aan z'n zaken denkt ? Dat ' hij vergelijkingen gaat maken met andere jaren , plannen maakt voor de toekomst , allerlei voor - nemens koestert ? Doch hoe dit alles zij : boven alle gedachten over het concrete gaat toch , op ' dezen avond , de stem - ming en ' de wee'moed van het ver - gankelijke . Tenslotte zijn wij , kleine men - schen , slechts als pionnen op het groote schaaJcbord , en de hand van den Almachtige verzet ons naar zijn welbehagen . De weten - schap hiervan doordringt ieder mensch op Oudejaars-avond , of hij er voor uitkomt of niet . Ieder onzer zit in ' den heiligen greep , en ge - voelt de macht van hem , die ( naar het woord van ' den Psalm-dichter ), „.... die werelden schiep , en zijwaren , die alle dropp'len geteldheeft ' der went'lende baren " Op Oudeijaars-avond , wèl , dan zijn vele huizen nog gesierd met de bloemen en de bessen en de takken en het groen van Kerst - mis ; dan wordt er gezongen en gemusiceerd ; dan worden de tra - ditioneele spijizen en dranken ge^ - bruikt , en als de klok twaalfuur slaat , ' dan ■ dan staan we eensklaps weer voor het nieuv . e jaar , voor het nieuwe werk , vc ) r ' de nieuwe taak . En dan lost zii . i onze stemming on in een stevigen handdruk , in een hartelijken wensch : Veel ge - luk , veel voorspoed ! Ook gij , lezer ! Van oud tot nieuw . Nuchter beschouwd , is Nieuwsjaars - dag een dag als de overige 364 dagen van het jaar . Van Oud tot Nieuw ver - spi'ingen we slechts één etmaal , juist als anders , — alleen de wereld heeft in haar algemeen bestaan een nieuw mijlpaaltje bereikt , waarvan de plaatsing door een astronomischen l^ringloop wordt bepaald . Omdat wij met de aarde meedraaien , daarom ontmoeten ook wij die mijlpaaltjes . Bij zoo'n gelegenheid zuchten we eens zwaar om daarna , niet zonder eenlge ontroering , de handen van magen en vrienden te drukken en onze beste wenschen te uiten voor dezer geeste - lijke rust en materieele welvaart . Het is in vele opzichten goed , dat die paaltjes daar staan op onzen le - vensweg en het is ook goed , dat we ze niet zonder meer willen passeeren . Een oogen'blikjo van rust is noodig op een groote wandeling en daartoe noo - den ons die paaltjes . We zien eens om naar den weg , dien we hebben afge - legd , berinneren ons een wijle , wat we daar voor moois hebben ontmoet en welke leelijke dingen we er aan - schouwden of beleefden , misschien wel veroorzaakten ; ' dan wenden we den blik weer af en zien we vóór ons , naar den weg , dien we verder moeten gaan . iSlechts de dwazen of boozen zullen voortgaan , zonder zich de lessen van den afgelegden weg ten nutte te hebben gemaakt , — zij strui - kelen straks weer over dezelfde soort hindernissen , lukken dezelfde schoone bloemen af , die ze ook voordien ver - nielden en sloffende gaan ze verder , het vuil en de stof met hun voeten om zich heen stuivende . De verstandigen en goedwillenden nemen de lessen uit het verleden ter harte en ze zullen daardoor op den nieuwen weg meer geluk ervaren , meer schoonheid bele - ven , minder bederven en met grooter voldoening den nieuwen mijlpaal be - naderen . Straks staan we allen aan den mij;l - paal 1931/1932 . Welnu , dan is het goed , dat we elkaar daar even ophouden , opdat g«en ' der onzen zorgeloos , of door zorgen willoos geworden , voort - wandelt zonder de weldaad van de rust te hebben gesmaakt en het nut dat de overdenking afweiTJt , deelachtig te zijn geworden . Verwanten , vrien - den en bekenden , bieden elkaar daar - om bij het scheiden van het jaar en bij de intrede van het nieuwe , hun wenschen . We zullen die dezer dagen veel hebben te aanhooron en dikwijls hebben te uiten , maar het is geen mo - notonie , welke nutteloos is , omdat we er steeds door herinnerd zullen wor - den aan de beantwoording der vra - gen : hoe was het , wat leerden we . hoe kunnen we het nieuwe jaar beter gaan beleven ? Voor zeer velen bracht het oudejaar weinig vreugdevols . Dat was ten deele eigen schuld en die schuld moeten we zeker in het komende jaar zien te ver - minderen . iMaar veel vreugde moesten we allen ook missen door omstandig - heden buiten ons om . ' We banen allen zelf ons levenspad , maar de grond waarover dat pad gaat , wordt ons toe - gewezen . iEen pad , dat over een steen - achtigen ' bodem voert , kunnen we niet zoo opfleuren als een weg , welke een vruchtbare vlakte snijdt , maar altijd toch kunnen we er iets voor doen om ■ het aanzien van een pad of weg te verfraaien . Langs een vruchtbare vlakte wil alles ' groeien en bloeien , — voor een dorren Ix)dem moeten we de geschikte plantsoorten zoeken en aan derzelver verzorging tijd en moeite bestsden . Maar dan kunnen de resul - taten ook schoon zijn . ' Op het oogen'blik loopt veler levens - weg over een dorre vlakte . Welnu , la - ten we dan wat extra moeite doen om dien weg op de daartoe meest ge - eigende wijze te verfraaien . Waar geen rozen groeien , kan men nog vreugde beleven aan het eenvoudige Steen - bloempje ; zelfs in distelen is schoon - heid te vinden , als we de moeite ne - men om ze er in te zoeken . Het is een goede gewoonte , dat ook de uitgever en d « redactie van een krant tot den lezerskring bi | het wis - selen van het jaar hun heilwenschen richten . Een gewoonte , die groeit uit ■ de natuurlijke verhouding . Het plaat - selijke blad vooral is een goede ver - trouwde in het gezin , — de plaatse - lijke krant hóórt tot de familie Zij VROOLIJK tlOEKJE ■ De eene : „ Ik kan niet slapen . Ik lig uren wakker . De dokter noemt het insomnia neurotica paralaxitis ". iDe andere : „ Zloo iets heb ik een jaar lang gehad . Maar wij ' noemden het ' „ l)aby ". — o —■ Zijn oogen herinneren me altijdaan d © zee . Zoo blauw of zoo ■ diep ? Neen ; zoo waterig . — o — „ Ik hoor dat je vrouw je met een tweeling verrast heeft ? Meisjes of jon - ■ gens ?" ' Professor : „ Zoover ik me herinner een jongen en een meisje . Maar het kan ook wel andersom zijn ". genlicht schitteren , dat het was als of wij diep in Mei zaten in plaats van in het hartje van den winter , de don - kere dagen voor Kerstmis nog wel . En de temperatuur beantwoordde aan dit wondervreemde verschijnsel . Nog vroeg in den morgen 58 " in de - serre , gister op dien zachten , zoelenzonnigen iSt . Nicolaasdag zooals ik ernog nooit een beleefd heb , was dv warmte tot 70 ° gestegen en toen eenzonnestraal speelsgewijs cle thermo - meter kuste , wel toen vloog het bloednaar de hoogte en was het zelfs 80 ". En dat in December , de wintel - maanddie ieder wel , zoo niet om zich zelfswille , dan toch om de vele noodcn diedaarmee voor de behoeftigen zouden.aanbreken , . gevleesd heeft ! / O het kan nóg komen , eiken dag en elk uur , maar voorals nog waren d ©:: wegen vol van jachtende auto's , jagen - de fietsers , juichende kinderen en joe - lende menschen , allen er op uit , om iets van ' de ' St . ' Nicolaasvreugde deelachtig te worden . En hadden wij niet gedacht dat St . Nicolaas ongeacht en onge - merkt , stil en stom door de straten zou trekken ? En kwam hij toch niet , even zacht maar ook even zeker als het groen op de akkers , als de tallooze madeliefjes in een grasperk hier in mijn buurt ? Zijn we niet allen ver - warmd en verkwikt , niet door kolen en ■ kachels , maar door de alom te - genwoordige Warmtebron en door de altijd gereede en ■ gevende Liefdehand ? Hebtoen we niet allen meer ontvangen dan we konden hopen en gelooven in dezen tijd van algemeenen nood ? Laten we dan aan hopen en geloo - ven vasthouden ! Laat ons blijven ' gelooven , dat achter de wolken de zon schij - nt ! Laten wij er ons diep van doordringen , dat van alle nood , de moreele nood het ergste is . M'oed verloren — al verloren ! Laten wij daarom onzen moed het allereerst schragen , door vast te houden aan idealen , die wij in betere tijden ge - koesterd hebben . Hoe hooger wij ook thans onze idealen stellen , des te hooger zullen wij stijgen . Hoog boven allen nood uit , hoog tegen alle ver - wachting in , hoog in ons Geloof , hoog m de Hoop en in de Liefde . De wonderlijke wereld , die ondanks allen nood toch weet te geven , de won - derlijke winter , die warmte en groe - nende velden geeft , zij mogen ons ten voorbeeld en ter bemoediging zijn ^ ^ ^ TINE MARCUS . Soest , Etec . 1931 . Hij handelt naar den aandrift zijner plichtenNu trilt en beeft de aard ', een steen treft „.. . , hem aan ' t hoofd , Hij zinkt terneer en wijl zijn geest verdooft . Hoort hij een stem en ziet een heerlijk lichten . Hij hoort in ' t brekend licht die stemme aan : Wat gij den minste mijner broederen hebt gedaan . Dat hebt gij ook aan mij bewezen . Nu is zijn reis ten end , de staf ontvalt zijn hand , Zoo heeft hij dan bereikt zijns Konings land . Diens naam zij eeuwiglijk geprezen . Naschrift : „ Wie in het hemelsch heil slechts zieleredding ziet , „ Ziet wel zijn weg , maar ' t hoogste vindt hij niet . j^Siechts , wie in liefde gaat en haar zijn leven wijdt , „ Wordt door God zelf — na langen tocht — ten hemel ingeleid ." ' Naai - aanleiding van : „ De vierde Wijze uit het Oosten ", door Henry van Dijke . it sr n 9t Bt r-r-a-o - e - liCT ^ O e - : n n - ig ! U el . n ) r cl Is it > 8 ■ 1 - ot : n 3r > P ig Q - ir a - in ^ < 1 \ n r - 3r ts at . n 0 - ■ ir . e ^ r kt = fefe:i !: ? i . i jjjiiiii^ij^4.,u i» - ;^^^^; piipi