Tekstweergave van DBWD_1950-01-03_002
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
maarde H.ongaai se violist Imre Hofbauer
in zijn sprankelende muzikale-scène met
Ballet en-zang; „Een ^acht in Boedapest"
en de accordeonist Joop van Langen; dit
alles omlijst met de muziek van het grote
D.V.S.-Revue-orkest.
Het Utrechts Nieuwsblad schreef op 21
Nov. j.1. o.a. dan ook: „Met de onontbeer¬
lijke vaart wisselden de nummers elkaar
af en nauwelijks was het ene stuk geëin¬
digd of het andere was alweer begonnen.
„Laat ie fijn zijn was fijn". Het Nieuw
Utrechts Dagblad gaf haar mening als volgt
weer:
„De goed gevulde schouwburgzaal van
het N.V. Huis heeft enige vrolijke uren be¬
leefd en zich kostelijk vermaakt met de ko¬
mische situaties die de firma „Schenk-de
Vries en Brom" ten beste gaf."
Aan deze zo belangrijke meningen van
genoemde dagbladen iets toe te voegen
zou dus volkomen overbodig zijn. Zonder
twijfel is de Revue „Laat ie fijn zijn"
waardig de naam „Revue" te dragen.
Een bezoek aanühet Nutsgebouw op 7
Januari a.s. is de -moeite en de geringe
toegangsprijs ten volle waard. U zult ge¬
nieten van een avond van ongekende vro¬
lijkheid en zich bij de „Verenigde Spelers"
spoedig „thuis" gevoelen.
Een geanimeerd Bal na afloop van het
programma zorgt voor de voortzetting van
de prettige stemming waarin „Laat ie fijn
zijn" U zeker zal brengen.
Het zal voor de „Verenigde Spelers" bij
de aanvang van het nieuwe jaar een wens
zijn U veel genoegen te verschaffen. Dat zij
daarin zeker slagen zal garanderen U over¬
duidelijk de zo veel zeggende woorden van
het Utrechts Nieuwsblad waarmede wij
willen besluiten: „De Finale was het hoog¬
tepunt. Alle spelers riepen het publiek een
„Tot ziens-" toe. Dit weerzien zal stellig
plaats vinden."
— Collecte. De op Oudjaarsdag gehou¬
den collecte ten bate van de Vereniging t.
Bev. van de Gezondheid i. d. Graf Vakken
heeft een bedrag van ƒ 197,50 opgebracht.
Het bestuur -van genoemde vereniging
brengt dank aan de gevers en vooral aan
de jongedames collectanten.
__ Arbeidsbureau. Aantal ingeschreven
werkzoekenden 408'(384); werkzaam op
DUW-objecten 185 (177); aantal personen
dat uitkering van overheidswege ontvangt
105 (82). '
Gevraagd, worden: Plaatwerkers vor¬
mers en enige vakkundige automonteurs.
Meisjes voor dag en nacht en voor in¬
dustrie. Cl,
Ingeschreven' staan: Grondwerkers, on¬
geschoolde metaalarbeiders, mandenma¬
kers, landarbeiders, chauffeurs, vertegen¬
woordiger en kantoorpersoneel.
Verkoopster", een dienstbode voor dag en
nacht.
— Luxor Bioscoop. Vrijdag en Zaterdag
a.s. brengt Luxer ons de film „Sahara" en
het behoeft geen betoog of een ieder van
ons denkt aan de tijd die achter ons ligt,
hoeveel bloed heeft er gevloeid in dit ge¬
deelte van Afrika. Deze film met in de
hoofdrol Humprey Bogart laat ons zien,
hoe een oorlog in de Sahara kan woeden,
spanning en sensatie zult U dan ook Vrij¬
dag- en Zaterdagavond niet missen.
Zondag en Maandag wordt in Luxor uit
een'heel ander vaatje getapt. Als hoofd¬
schotel wordt U dan voorgesteld Esther
Williams en Van Johnson in de kleuren¬
film „Het vergeten Bruidje". Iedere bios¬
coopbezoeker herinnert zich Esther Wil¬
liams nog wel uit de film „Waternimf",
ook deze film is in dit genre en zal ook
U een avond vol afwisseling bezorgen. We
zien in deze film Esther Williams als
zweminstructrice en als echtgenote van
Henry Travers, als succesvol zakenman, en
Van Johnson als vliegerofficier.
PRINSES BEATRIXLYCEUM MOET
ZIJN POORTER GAAN SLUITEN
Na de devaluatie .konden de kosten niet
meer worden opgebracht
Helaas heeft het bestuur van het Prin¬
ses Beatrixlyceum te Glion sur Montreux
in Zwitserland ertoe moeten besluiten, het
lyceum op te heffen, daar de kosten van
het exploiteren van dat lyceum, waar Ne¬
derlandse kinderen die aan asthma lijden
worden verpleegd, na de devaluatie niet
meer kunnen" worden opgebracht. Er
wordt op het ogenblik echter al gepoogd,
te komen tot de oprichting van een tehuis
in Frankrijk voor Nederlandse kinderen
die aan asthrfoa lijden.
Een kindertehuis in Frankrijk zal min¬
der kostbaar van opzet behoeven te zijn
dan het Prins-Beatrix-lyceum, waar sinds
de oprichting zulk prachtig werk is ver¬
richt.
Het zou in de bedoeling liggen, ook dit
nieuwe kindertehuis op te richten in de
buurt van het meer van Genève.
H*e't is-wel zeer te betreuren dat het
Prinses Beairix-lyceum, waar kinderen
Vertrouwen op de toekomst.
Nog zie ik ons in de grote ongezellige
kamer van het block in Buchenwald bij
elkaar zitten op die oudejaarsavond van
het jaar 1940. We „vierden" de jaarswis¬
seling zo goed als dat onder die omstandig¬
heden mogelijk was. In onze gestreepte
pakjes zaten we langs de lange tafels en
dank zij een pas ontslagen lotgenoot, die
nog wat lekkers had weten te bewaren,
was er nog wat chocolade om te drinken
en een hartig hapje te eten. Zo heel slecht
hadden we het toen nog niet, althans niet
die avond.
De uren kropen om. Er werd wat gele¬
zen, wat zacht gepraat en enkelen zaten
met zelfgemaakte domino-stenen een spel¬
letje te doen. De stemming was bepaald
gedrukt deze oudejaarsavond, niettegen¬
staande de goede gaven en het saamhorig¬
heidsgevoel clat ons allen omvatte. Tegen
het uur der jaarwisseling werd er een toe¬
passelijk woord gesproken door een onzer
en ik herinner me ervan, hoe deze man,
nu nog een van de bekendste politieke
leiders in ons land, hierbij bovenal wees
op het vertrouwen in de toekomst. De
toekomst, die er voor ons toch zeker niet
erg rooskleurig uitzag.
Maar het wonderlijke is, dat de spreker
op die avond daarmede toch het gevoelen
van het merendeel onzer weergaf. Voor
zover we gelovig waren vertrouwden we
op Gods steun, vertrouwden we op de
kracht in ons zelf om de beproevingen te
doorstaan en vertrouwden op de toekomst,
dat die ons weer eens de vrijheid zou
brengen. De ploeg mannen, die daar toen
die avond bijeen was, had dat vertrouwen
in zich, behalve één. Deze ene liep met
het voorgevoel rond, dat hij niet meer le¬
vend uit dit Buchenwaldkamp zou komen.
Hij kon niet zeggen waarom, hij voelde
het zo en de enkelen, die ervan wisten,
konden hem niet tot andere gedachten
brengen. Zijn vertrouwen in alles wat
waarde had, was weg. En van de toen bij¬
een zijnde kamergenoten is hij ook de
enige, die niet meer uit Buchenwald is te¬
ruggekeerd----
Bij de overdenking hiervan doet zich de
vraag voor: is dit nu oorzaak of gevolg?
Heeft zijn pessimisme hem de kracht ont¬
nomen "om de ontberingen te dragen? Of
was zijn sombere overtuiging gevolg van
het zich te zwak weten? Hij heeft noch¬
tans, in de korte spanne tijds die hem na
deze oudejaarsavond nog restte, zijn lot
gelaten gedragen. En naar ik meen te we¬
ten, is hij ook vertrouwend op God de
eeuwigheid ingegaan. Niemand onzer was
daarbij, doch zo was toch zijn instelling.
En nu. staande voor de oudejaarsavond
1949, vraag ik mij af: verschilt dit in we¬
zen van die avond in Buchenwald? Wel¬
licht léék de dood toen dreigender, meer
nabij, leek de toekomst somberder dan
ooit. Maar wat weten v/ij op dit ogenblik
van de toekomst en van onze dood? Geluk¬
kig weten wij dat niet en daarom kunnen
we er even vertrouwend tegenover staan
als dat'.dat ons in de gevangenschap in
Buchenwald mogelijk was.
Wij dienen te vertrouwen op de goede
leiding, ook op de kracht in ons zelve, en
daardoor de toekomst rustig verwachten,
wat deze ons ook moge brengen. Zó ver¬
trouwend in het leven staan, betekent ook
een steun zijn voor anderen. Dan vreest
men geen tegenslagen, dan peinst men niet
pessimistisch over wat komen kan, maar
wellicht nooit op komt dagen. Die sterkte
in zijn leven verkrijgen is mede 's mensen
bestemming.
Dan is ook de jaarwisseling niet iets dat
tot weemoed stemt, doch niet anders dan
een bereikte mijlpaal, waarvan men de
weg verder herkent. En dan aanvaardt
men die verdere weg blijmoedig, steeds
vertrouwend hem tot het einde te kunnen
afleggen in diezelfde gemoedsgesteldheid.
Moge ook gij dan in deze jaarwisseling
de mijlpaal herkennen, die u de weg ver¬
der wijst, blijmoedig en vertrouwend dat
die weg ook voor u de beste is.
H. VAN WERMESKERKEN
Drog. „DE GAPER"
Boschsir. 7 Zaltbommel
wenst U allen een
gelokkfg en 1QCA
Toorspoedlg l-'Jv
van alle gezindten herstel van gezondheid
konden vinden en tegelijkertijd een Neder¬
landse school met Nederlandse leerkrach¬
ten konden bezoeken, niet meer kan blij¬
ven bestaan.
Toen er enige jaren geleden financiële
moeilijkheden dreigden, was een klein
aantal Nederlanders bereid een garantie¬
fonds van een ton bijeen te brengen, maar
ook dit bedrag was niet voldoende om de
nieuwe moeilijkheden te overbruggen.
Temeer zijn die moeilijkheden te be¬
treuren daar ook de armste kinderen van
ons volk, dank zij het Zwitsers-Nederland¬
se asthmafonds, konden profiteren van
deze unieke instelling, waar de kinderen
van minderbedeelde ouders samen met
kinderen uit gefortuneerde kringen naar
school gingen en er een gemeenschap
vormden, die enig genoemd kan worden,
in een land waar zij allen zochten naar
de genezing van hun kwaal.
Het schooljaar zal in het Prinses Bea-
trix-lyceum nog worden afgemaakt. Wan¬
neer dit jaar Juli echter ten einde is, zal
het de grote vraag zijn of de zieke Neder¬
landse kinderen naar hun land zullen moe¬
ten terugkeren, dan wel of er elders al een
inrichting zal zijn waar zij kunnen worden
opgenomen.
VEEVOEDERWINNING
OP EIGEN BEDRIJF
In een openbare vergadering van de
Geld. Mij. van Landbouw, afdeling Lun-
teren, die gepresideerd werd door de heer
A. van Deelen, sprak ir J. Achterstraat,
njkslandbouwconsulent voor de Veluwe
over het zeer actuele vraagstuk van het
winnen van veevoeder op eigen bedrijf.
Twee mogelijkheden zijn er om ons bij
de gewijzigde omstandigheden aan te pas¬
sen: de eerste in inkrimping van de vee¬
stapel. De oplossing moet echter niet na¬
gestreefd worden, omdat op de Veluwe bv. i
meer dan 90 % van het inkomen der boe¬
renbevolking uit de veehouderij komt.
Alleen een zo hoog mogelijke opgevoer¬
de veevoedervoorziening op eigen bedrijf
zal tot een bevredigende oplossing van het
vraagstuk kunnen leiden. Aan de hand van
de resultaten van 42 Veluwse voorbeeld¬
bedrijven werd door ir Achterstraat aan¬
getoond, dat er speciaal op de West Ve¬
luwe in de omgeving van Lunteren en Bar-
neveld nog te royaal met krachtvoer
wordt omgesprongen.
Een verhoging van de stikstofbemesting
van grasland tot 400 a 500 kg kalkammon-
salpeter per ha, alsmede de toepassing van
het omweidings- of rantsoenbeweidings-
systeem kan de opbrengst van het gras¬
land nog beduidend verhogen, zodat de
veebezetting niet achteruit behoeft te
gaan.
Bovendien verdient het aanbeveling het
rogge-areaal in te krimpen ten behoeve
van de verbouw van rode klaver of zoete
lupinen voor het rundvee of voeraardap-
pelen voor de varkens.
Voor de kippenhouderij kan de aankoop
van voer beperkt worden door de verbouw
van een stukje mais.
„DE OFFERS VAN ONZE MILITAIREN
ZIJN NIET ZONDER ZIN GEWEEST"
Een klein volk kan
grote dingen doen
Zaterdagmiddag heeft de minister-pre¬
sident dr W. Drees voor de wereldomroep
een rede uitgesproken. De minister-presi¬
dent zeide o.m. het volgende:
Nederlanders, waar ook ter wereld,
Vergis ik mij als ik veronderstel, dat bij
velen van u het gevoel leeft, dat niet vroe¬
ger maar nu het Nederlands gebied is ver¬
schrompeld en de adem van grootheid van
ons is geweken?
Vier jaar lang hebben wij de weg ge¬
zocht naar een nieuwe verhouding tot wat
waren de overzeese gebiedsdelen van het
koninkrijk. Een moeilijke taak op zichzelf
als gevolg van de uitwekring van oorlog
en revolutie in Z.O.-^.zië, maar ontzaglijk
verzwaard door de diepe gespletenheid in
ons volk. Thans is de beslissing gevallen.
Indonesië kon nooit Nederlands heten of
worden in andere zin dan dat Nederlan¬
ders als een bovenlaag leiding gaven in
staat en maatschappij. Daarmede stond
vast, dat het ogenblik moest komen, waar¬
op in de bevolkiüg, mede door ons eigen
toedoen, de krachten zouden groeien, die
zelf het bestuur in handen zouden willen
nemen.
Het zou voor Nederland en Indonesië
een geluk zijn geweest, indien de ontwik¬
keling in die richting zich voor de oorlog
sneller en na de oorlog geleidelijker had
voltrokken dan het geval is geweest. Dat
na de oorlogsellende nog meer. dan vier
jaar van verwarring en strijd zijn gevolgd,
is van een diepe tragiek.
Ik zou er onze militairen van willen
doordringen, dat toch wat van hen ge¬
vraagd werd, wat zij gegeven hebben, het
hoogste offer ook, dat hun makkers heb¬
ben gebracht, niet zonder zin is geweest.
Niemand kan sterker dan ik vervuld zijn
van wat aan beide zijden geleden is, en
toch is mijn overtuiging ongeschokt, dat
het voor beide volkeren noodlottig zou
zijn geweest, indien Nederland in 1945 zich
eenvoudig uit Indonesië had teruggetrok¬
ken en het aan zijn lot had overgelaten.
Van het verenigd Koninkrijk der Neder¬
landen blijven deel uitmaken Suriname en
de Antillen. Gelukkig is dit jaar, ondanks
gerezen moeilijkheden, een verdere stap
gezet op de weg naar een zelfstandig be¬
stuur.
Ik ben overtuigd, dat ook voor de ge¬
meenschappelijke behandeling der rijks¬
aangelegenheden goede vormen zullen
worden gevonden in overleg met de rijks¬
genoten in de West. Het bezoek, dat Z.K.H.
Prins Bernard dezer dagen gaat brengen,
zal zeker ten goede komen aan het nau¬
wer aanhalen van de banden, die wij allen
in ere willen houden.
Mijn gedachten gaan verder uit naar alle
Nederlanders, die buiten onze grenzen
vertoeven. Gij, die in Canada, in Zuid-
Afrika, in Australië of andere landen een
nieuwe toekomst opbouwt, zijt pioniers,
die ons land een goede naam bezorgt.
Indien Nederland al klein is, in zijn be¬
perkt gebied wordt hard en met vrucht
gewerkt, en van dat gebied gaan naar alle
kanten de verbindingen over de wereld,
die tonen, dat een klein volk grote dingen
kan doen. Namens het moederland wens
ik u allen zegen in het komende jaar.
Moge dat jaar ook ons dichter biéngen
bij vrede en vrijheid in de wereld.
DE VORST ZET NIET DOOR
Het nieuiye jaar is wel met een heel
slecht geluid begonnen. Voor het eerst in
deze winter heeft het namelijk overal in
het land gevroren. Aan de kust was het
maar twee of drie graden, maar landin¬
waarts werden er temperaturen tot zes
graden onder nul gemeten.
Dit invallen van de vorst heeft niets te
maken met de Russische koude, waarvan
vorige week enkele malen sprake was. Het
was Zondagavond wel zeker, dat deze
lucht ons voorlopig niet zal kunnen berei¬
ken, zodat een echte vorstperiode niet in
zicht is. Maar de luchtdruk was tijdens het
weekeinde in West-Europa zo sterk geste¬
gen, dat de wind bijna helemaal ging lig¬
gen en dat de bevolking nagenoeg ver¬
dween, waardoor een sterkeafkoeling mo¬
gelijk werd. Die is dus uitsluitend een ge¬
volg van uitstraling geweest.
Deze sterke afkoeling bleef dan ook be¬
perkt tot de alleronderste laag, hetgeen
hieruit blijkt, dat de zwakke zonnestralen
in staat waren, de temperatuur overdag
tot bovsn het vriespunt te doen stijgen.
Inmiddels zijn de barometers in Scan¬
dinavië sterk gedaald. De hoge druk heeft
zich naa? het Zuiden verplaatst en is daar¬
bij ons land reeds gepasseerd. Dit heeft
tengevolge, dat de wind naar richtingen
tussen Zuid en West is gedraaid. Boven¬
dien zijn er wolkenvelden binnengedron¬
gen die de nachtelijke afkoeling sterk zul¬
len beperken.
Hoewel het weer nog wel even onder
de invloed van het gebied van hoge druk
zal blijven, is de kans op een vorstperiode
voorlopig verkeken. Zondagavond om 9
uur kwam alleen in het Zuiden van het
land nog vorst voor. Meer dan een graad
vroor het echter nergens, terwijl in de
Noordelijke helft van het land de tempe¬
ratuur al behoorlijk boven het vriespunt
PRIJS VAN GESMOLTEN VET
Voor gesmolten dierlijk vet geldt sedert
de opheffing van de vleesrantsoenering en
intrekking van de maximumprijzen van
rundvlees niet langer een maximum-ver-
koopprijs. Bak- en braadvet is evenwel nog
steeds aan een maximumprijs van 41 cent
per 1/4 kg voor de verbruiker gebonden.
NEDERLAND KREEG GOUD TERUG
Voor 131 millioen gulden
Vrijdagmorgen heeft de Commission Tri-
partité de la Restitution de 1'Or Monetaire
te Brussel in tegenwoordigheid van de Ne¬
derlandse zaakgelastigde aldaar, optredend
als vertegenwoordiger van de Nederlandse
regering, een zitting gehouden gedurende
welke de formaliteiten werden vervuld
voor de levering van de (tweede) toewij¬
zing aan Nederland van ca. 30.646 kg goud.
Deze voorraad goud vertegenwoordigt een
waarde van ca. ƒ 131.042.000.
De eerste toewijzing van goud (35.890
kg) vond plaats twee jaar geleden, op 12
November 1947.
Deze toewijzingen zijn het resultaat van
de overeenkomst tussen de geallieerde mo¬
gendheden inzake de van Duitsland te ont¬
vangen herstelbetalingen — welke o.m.
voorziet in de teruggave van monetair
goud — mede door Nederland te Parijs on¬
dertekend op 14 Januari 1946. Het goud is
afkomstig uit de op grond van deze over¬
eenkomst gevormde pool, die gevoed
wordt met goud dat in Duitsland is te¬
ruggevonden of in derde landen is achter¬
haald.