Tekstweergave van DBWD_1950-01-03_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
maarde H.ongaai se violist Imre Hofbauer in zijn sprankelende muzikale-scène met Ballet en-zang; „Een ^acht in Boedapest" en de accordeonist Joop van Langen; dit alles omlijst met de muziek van het grote D.V.S.-Revue-orkest. Het Utrechts Nieuwsblad schreef op 21 Nov. j.1. o.a. dan ook: „Met de onontbeer¬ lijke vaart wisselden de nummers elkaar af en nauwelijks was het ene stuk geëin¬ digd of het andere was alweer begonnen. „Laat ie fijn zijn was fijn". Het Nieuw Utrechts Dagblad gaf haar mening als volgt weer: „De goed gevulde schouwburgzaal van het N.V. Huis heeft enige vrolijke uren be¬ leefd en zich kostelijk vermaakt met de ko¬ mische situaties die de firma „Schenk-de Vries en Brom" ten beste gaf." Aan deze zo belangrijke meningen van genoemde dagbladen iets toe te voegen zou dus volkomen overbodig zijn. Zonder twijfel is de Revue „Laat ie fijn zijn" waardig de naam „Revue" te dragen. Een bezoek aanühet Nutsgebouw op 7 Januari a.s. is de -moeite en de geringe toegangsprijs ten volle waard. U zult ge¬ nieten van een avond van ongekende vro¬ lijkheid en zich bij de „Verenigde Spelers" spoedig „thuis" gevoelen. Een geanimeerd Bal na afloop van het programma zorgt voor de voortzetting van de prettige stemming waarin „Laat ie fijn zijn" U zeker zal brengen. Het zal voor de „Verenigde Spelers" bij de aanvang van het nieuwe jaar een wens zijn U veel genoegen te verschaffen. Dat zij daarin zeker slagen zal garanderen U over¬ duidelijk de zo veel zeggende woorden van het Utrechts Nieuwsblad waarmede wij willen besluiten: „De Finale was het hoog¬ tepunt. Alle spelers riepen het publiek een „Tot ziens-" toe. Dit weerzien zal stellig plaats vinden." — Collecte. De op Oudjaarsdag gehou¬ den collecte ten bate van de Vereniging t. Bev. van de Gezondheid i. d. Graf Vakken heeft een bedrag van ƒ 197,50 opgebracht. Het bestuur -van genoemde vereniging brengt dank aan de gevers en vooral aan de jongedames collectanten. __ Arbeidsbureau. Aantal ingeschreven werkzoekenden 408'(384); werkzaam op DUW-objecten 185 (177); aantal personen dat uitkering van overheidswege ontvangt 105 (82). ' Gevraagd, worden: Plaatwerkers vor¬ mers en enige vakkundige automonteurs. Meisjes voor dag en nacht en voor in¬ dustrie. Cl, Ingeschreven' staan: Grondwerkers, on¬ geschoolde metaalarbeiders, mandenma¬ kers, landarbeiders, chauffeurs, vertegen¬ woordiger en kantoorpersoneel. Verkoopster", een dienstbode voor dag en nacht. — Luxor Bioscoop. Vrijdag en Zaterdag a.s. brengt Luxer ons de film „Sahara" en het behoeft geen betoog of een ieder van ons denkt aan de tijd die achter ons ligt, hoeveel bloed heeft er gevloeid in dit ge¬ deelte van Afrika. Deze film met in de hoofdrol Humprey Bogart laat ons zien, hoe een oorlog in de Sahara kan woeden, spanning en sensatie zult U dan ook Vrij¬ dag- en Zaterdagavond niet missen. Zondag en Maandag wordt in Luxor uit een'heel ander vaatje getapt. Als hoofd¬ schotel wordt U dan voorgesteld Esther Williams en Van Johnson in de kleuren¬ film „Het vergeten Bruidje". Iedere bios¬ coopbezoeker herinnert zich Esther Wil¬ liams nog wel uit de film „Waternimf", ook deze film is in dit genre en zal ook U een avond vol afwisseling bezorgen. We zien in deze film Esther Williams als zweminstructrice en als echtgenote van Henry Travers, als succesvol zakenman, en Van Johnson als vliegerofficier. PRINSES BEATRIXLYCEUM MOET ZIJN POORTER GAAN SLUITEN Na de devaluatie .konden de kosten niet meer worden opgebracht Helaas heeft het bestuur van het Prin¬ ses Beatrixlyceum te Glion sur Montreux in Zwitserland ertoe moeten besluiten, het lyceum op te heffen, daar de kosten van het exploiteren van dat lyceum, waar Ne¬ derlandse kinderen die aan asthma lijden worden verpleegd, na de devaluatie niet meer kunnen" worden opgebracht. Er wordt op het ogenblik echter al gepoogd, te komen tot de oprichting van een tehuis in Frankrijk voor Nederlandse kinderen die aan asthrfoa lijden. Een kindertehuis in Frankrijk zal min¬ der kostbaar van opzet behoeven te zijn dan het Prins-Beatrix-lyceum, waar sinds de oprichting zulk prachtig werk is ver¬ richt. Het zou in de bedoeling liggen, ook dit nieuwe kindertehuis op te richten in de buurt van het meer van Genève. H*e't is-wel zeer te betreuren dat het Prinses Beairix-lyceum, waar kinderen Vertrouwen op de toekomst. Nog zie ik ons in de grote ongezellige kamer van het block in Buchenwald bij elkaar zitten op die oudejaarsavond van het jaar 1940. We „vierden" de jaarswis¬ seling zo goed als dat onder die omstandig¬ heden mogelijk was. In onze gestreepte pakjes zaten we langs de lange tafels en dank zij een pas ontslagen lotgenoot, die nog wat lekkers had weten te bewaren, was er nog wat chocolade om te drinken en een hartig hapje te eten. Zo heel slecht hadden we het toen nog niet, althans niet die avond. De uren kropen om. Er werd wat gele¬ zen, wat zacht gepraat en enkelen zaten met zelfgemaakte domino-stenen een spel¬ letje te doen. De stemming was bepaald gedrukt deze oudejaarsavond, niettegen¬ staande de goede gaven en het saamhorig¬ heidsgevoel clat ons allen omvatte. Tegen het uur der jaarwisseling werd er een toe¬ passelijk woord gesproken door een onzer en ik herinner me ervan, hoe deze man, nu nog een van de bekendste politieke leiders in ons land, hierbij bovenal wees op het vertrouwen in de toekomst. De toekomst, die er voor ons toch zeker niet erg rooskleurig uitzag. Maar het wonderlijke is, dat de spreker op die avond daarmede toch het gevoelen van het merendeel onzer weergaf. Voor zover we gelovig waren vertrouwden we op Gods steun, vertrouwden we op de kracht in ons zelf om de beproevingen te doorstaan en vertrouwden op de toekomst, dat die ons weer eens de vrijheid zou brengen. De ploeg mannen, die daar toen die avond bijeen was, had dat vertrouwen in zich, behalve één. Deze ene liep met het voorgevoel rond, dat hij niet meer le¬ vend uit dit Buchenwaldkamp zou komen. Hij kon niet zeggen waarom, hij voelde het zo en de enkelen, die ervan wisten, konden hem niet tot andere gedachten brengen. Zijn vertrouwen in alles wat waarde had, was weg. En van de toen bij¬ een zijnde kamergenoten is hij ook de enige, die niet meer uit Buchenwald is te¬ ruggekeerd---- Bij de overdenking hiervan doet zich de vraag voor: is dit nu oorzaak of gevolg? Heeft zijn pessimisme hem de kracht ont¬ nomen "om de ontberingen te dragen? Of was zijn sombere overtuiging gevolg van het zich te zwak weten? Hij heeft noch¬ tans, in de korte spanne tijds die hem na deze oudejaarsavond nog restte, zijn lot gelaten gedragen. En naar ik meen te we¬ ten, is hij ook vertrouwend op God de eeuwigheid ingegaan. Niemand onzer was daarbij, doch zo was toch zijn instelling. En nu. staande voor de oudejaarsavond 1949, vraag ik mij af: verschilt dit in we¬ zen van die avond in Buchenwald? Wel¬ licht léék de dood toen dreigender, meer nabij, leek de toekomst somberder dan ooit. Maar wat weten v/ij op dit ogenblik van de toekomst en van onze dood? Geluk¬ kig weten wij dat niet en daarom kunnen we er even vertrouwend tegenover staan als dat'.dat ons in de gevangenschap in Buchenwald mogelijk was. Wij dienen te vertrouwen op de goede leiding, ook op de kracht in ons zelve, en daardoor de toekomst rustig verwachten, wat deze ons ook moge brengen. Zó ver¬ trouwend in het leven staan, betekent ook een steun zijn voor anderen. Dan vreest men geen tegenslagen, dan peinst men niet pessimistisch over wat komen kan, maar wellicht nooit op komt dagen. Die sterkte in zijn leven verkrijgen is mede 's mensen bestemming. Dan is ook de jaarwisseling niet iets dat tot weemoed stemt, doch niet anders dan een bereikte mijlpaal, waarvan men de weg verder herkent. En dan aanvaardt men die verdere weg blijmoedig, steeds vertrouwend hem tot het einde te kunnen afleggen in diezelfde gemoedsgesteldheid. Moge ook gij dan in deze jaarwisseling de mijlpaal herkennen, die u de weg ver¬ der wijst, blijmoedig en vertrouwend dat die weg ook voor u de beste is. H. VAN WERMESKERKEN Drog. „DE GAPER" Boschsir. 7 Zaltbommel wenst U allen een gelokkfg en 1QCA Toorspoedlg l-'Jv van alle gezindten herstel van gezondheid konden vinden en tegelijkertijd een Neder¬ landse school met Nederlandse leerkrach¬ ten konden bezoeken, niet meer kan blij¬ ven bestaan. Toen er enige jaren geleden financiële moeilijkheden dreigden, was een klein aantal Nederlanders bereid een garantie¬ fonds van een ton bijeen te brengen, maar ook dit bedrag was niet voldoende om de nieuwe moeilijkheden te overbruggen. Temeer zijn die moeilijkheden te be¬ treuren daar ook de armste kinderen van ons volk, dank zij het Zwitsers-Nederland¬ se asthmafonds, konden profiteren van deze unieke instelling, waar de kinderen van minderbedeelde ouders samen met kinderen uit gefortuneerde kringen naar school gingen en er een gemeenschap vormden, die enig genoemd kan worden, in een land waar zij allen zochten naar de genezing van hun kwaal. Het schooljaar zal in het Prinses Bea- trix-lyceum nog worden afgemaakt. Wan¬ neer dit jaar Juli echter ten einde is, zal het de grote vraag zijn of de zieke Neder¬ landse kinderen naar hun land zullen moe¬ ten terugkeren, dan wel of er elders al een inrichting zal zijn waar zij kunnen worden opgenomen. VEEVOEDERWINNING OP EIGEN BEDRIJF In een openbare vergadering van de Geld. Mij. van Landbouw, afdeling Lun- teren, die gepresideerd werd door de heer A. van Deelen, sprak ir J. Achterstraat, njkslandbouwconsulent voor de Veluwe over het zeer actuele vraagstuk van het winnen van veevoeder op eigen bedrijf. Twee mogelijkheden zijn er om ons bij de gewijzigde omstandigheden aan te pas¬ sen: de eerste in inkrimping van de vee¬ stapel. De oplossing moet echter niet na¬ gestreefd worden, omdat op de Veluwe bv. i meer dan 90 % van het inkomen der boe¬ renbevolking uit de veehouderij komt. Alleen een zo hoog mogelijke opgevoer¬ de veevoedervoorziening op eigen bedrijf zal tot een bevredigende oplossing van het vraagstuk kunnen leiden. Aan de hand van de resultaten van 42 Veluwse voorbeeld¬ bedrijven werd door ir Achterstraat aan¬ getoond, dat er speciaal op de West Ve¬ luwe in de omgeving van Lunteren en Bar- neveld nog te royaal met krachtvoer wordt omgesprongen. Een verhoging van de stikstofbemesting van grasland tot 400 a 500 kg kalkammon- salpeter per ha, alsmede de toepassing van het omweidings- of rantsoenbeweidings- systeem kan de opbrengst van het gras¬ land nog beduidend verhogen, zodat de veebezetting niet achteruit behoeft te gaan. Bovendien verdient het aanbeveling het rogge-areaal in te krimpen ten behoeve van de verbouw van rode klaver of zoete lupinen voor het rundvee of voeraardap- pelen voor de varkens. Voor de kippenhouderij kan de aankoop van voer beperkt worden door de verbouw van een stukje mais. „DE OFFERS VAN ONZE MILITAIREN ZIJN NIET ZONDER ZIN GEWEEST" Een klein volk kan grote dingen doen Zaterdagmiddag heeft de minister-pre¬ sident dr W. Drees voor de wereldomroep een rede uitgesproken. De minister-presi¬ dent zeide o.m. het volgende: Nederlanders, waar ook ter wereld, Vergis ik mij als ik veronderstel, dat bij velen van u het gevoel leeft, dat niet vroe¬ ger maar nu het Nederlands gebied is ver¬ schrompeld en de adem van grootheid van ons is geweken? Vier jaar lang hebben wij de weg ge¬ zocht naar een nieuwe verhouding tot wat waren de overzeese gebiedsdelen van het koninkrijk. Een moeilijke taak op zichzelf als gevolg van de uitwekring van oorlog en revolutie in Z.O.-^.zië, maar ontzaglijk verzwaard door de diepe gespletenheid in ons volk. Thans is de beslissing gevallen. Indonesië kon nooit Nederlands heten of worden in andere zin dan dat Nederlan¬ ders als een bovenlaag leiding gaven in staat en maatschappij. Daarmede stond vast, dat het ogenblik moest komen, waar¬ op in de bevolkiüg, mede door ons eigen toedoen, de krachten zouden groeien, die zelf het bestuur in handen zouden willen nemen. Het zou voor Nederland en Indonesië een geluk zijn geweest, indien de ontwik¬ keling in die richting zich voor de oorlog sneller en na de oorlog geleidelijker had voltrokken dan het geval is geweest. Dat na de oorlogsellende nog meer. dan vier jaar van verwarring en strijd zijn gevolgd, is van een diepe tragiek. Ik zou er onze militairen van willen doordringen, dat toch wat van hen ge¬ vraagd werd, wat zij gegeven hebben, het hoogste offer ook, dat hun makkers heb¬ ben gebracht, niet zonder zin is geweest. Niemand kan sterker dan ik vervuld zijn van wat aan beide zijden geleden is, en toch is mijn overtuiging ongeschokt, dat het voor beide volkeren noodlottig zou zijn geweest, indien Nederland in 1945 zich eenvoudig uit Indonesië had teruggetrok¬ ken en het aan zijn lot had overgelaten. Van het verenigd Koninkrijk der Neder¬ landen blijven deel uitmaken Suriname en de Antillen. Gelukkig is dit jaar, ondanks gerezen moeilijkheden, een verdere stap gezet op de weg naar een zelfstandig be¬ stuur. Ik ben overtuigd, dat ook voor de ge¬ meenschappelijke behandeling der rijks¬ aangelegenheden goede vormen zullen worden gevonden in overleg met de rijks¬ genoten in de West. Het bezoek, dat Z.K.H. Prins Bernard dezer dagen gaat brengen, zal zeker ten goede komen aan het nau¬ wer aanhalen van de banden, die wij allen in ere willen houden. Mijn gedachten gaan verder uit naar alle Nederlanders, die buiten onze grenzen vertoeven. Gij, die in Canada, in Zuid- Afrika, in Australië of andere landen een nieuwe toekomst opbouwt, zijt pioniers, die ons land een goede naam bezorgt. Indien Nederland al klein is, in zijn be¬ perkt gebied wordt hard en met vrucht gewerkt, en van dat gebied gaan naar alle kanten de verbindingen over de wereld, die tonen, dat een klein volk grote dingen kan doen. Namens het moederland wens ik u allen zegen in het komende jaar. Moge dat jaar ook ons dichter biéngen bij vrede en vrijheid in de wereld. DE VORST ZET NIET DOOR Het nieuiye jaar is wel met een heel slecht geluid begonnen. Voor het eerst in deze winter heeft het namelijk overal in het land gevroren. Aan de kust was het maar twee of drie graden, maar landin¬ waarts werden er temperaturen tot zes graden onder nul gemeten. Dit invallen van de vorst heeft niets te maken met de Russische koude, waarvan vorige week enkele malen sprake was. Het was Zondagavond wel zeker, dat deze lucht ons voorlopig niet zal kunnen berei¬ ken, zodat een echte vorstperiode niet in zicht is. Maar de luchtdruk was tijdens het weekeinde in West-Europa zo sterk geste¬ gen, dat de wind bijna helemaal ging lig¬ gen en dat de bevolking nagenoeg ver¬ dween, waardoor een sterkeafkoeling mo¬ gelijk werd. Die is dus uitsluitend een ge¬ volg van uitstraling geweest. Deze sterke afkoeling bleef dan ook be¬ perkt tot de alleronderste laag, hetgeen hieruit blijkt, dat de zwakke zonnestralen in staat waren, de temperatuur overdag tot bovsn het vriespunt te doen stijgen. Inmiddels zijn de barometers in Scan¬ dinavië sterk gedaald. De hoge druk heeft zich naa? het Zuiden verplaatst en is daar¬ bij ons land reeds gepasseerd. Dit heeft tengevolge, dat de wind naar richtingen tussen Zuid en West is gedraaid. Boven¬ dien zijn er wolkenvelden binnengedron¬ gen die de nachtelijke afkoeling sterk zul¬ len beperken. Hoewel het weer nog wel even onder de invloed van het gebied van hoge druk zal blijven, is de kans op een vorstperiode voorlopig verkeken. Zondagavond om 9 uur kwam alleen in het Zuiden van het land nog vorst voor. Meer dan een graad vroor het echter nergens, terwijl in de Noordelijke helft van het land de tempe¬ ratuur al behoorlijk boven het vriespunt PRIJS VAN GESMOLTEN VET Voor gesmolten dierlijk vet geldt sedert de opheffing van de vleesrantsoenering en intrekking van de maximumprijzen van rundvlees niet langer een maximum-ver- koopprijs. Bak- en braadvet is evenwel nog steeds aan een maximumprijs van 41 cent per 1/4 kg voor de verbruiker gebonden. NEDERLAND KREEG GOUD TERUG Voor 131 millioen gulden Vrijdagmorgen heeft de Commission Tri- partité de la Restitution de 1'Or Monetaire te Brussel in tegenwoordigheid van de Ne¬ derlandse zaakgelastigde aldaar, optredend als vertegenwoordiger van de Nederlandse regering, een zitting gehouden gedurende welke de formaliteiten werden vervuld voor de levering van de (tweede) toewij¬ zing aan Nederland van ca. 30.646 kg goud. Deze voorraad goud vertegenwoordigt een waarde van ca. ƒ 131.042.000. De eerste toewijzing van goud (35.890 kg) vond plaats twee jaar geleden, op 12 November 1947. Deze toewijzingen zijn het resultaat van de overeenkomst tussen de geallieerde mo¬ gendheden inzake de van Duitsland te ont¬ vangen herstelbetalingen — welke o.m. voorziet in de teruggave van monetair goud — mede door Nederland te Parijs on¬ dertekend op 14 Januari 1946. Het goud is afkomstig uit de op grond van deze over¬ eenkomst gevormde pool, die gevoed wordt met goud dat in Duitsland is te¬ ruggevonden of in derde landen is achter¬ haald.