Tekstweergave van DEP_1904-10-22_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

Wat de pensioen- en verdere ver zekeringswetten belangt, hieromtrent zal nog wel van toepassing blijven, hetgeen een van onze maandschriften in haar jongste nummer verzekerde : „De arbeiders krijgen ze, maar eerst moet er gezorgd, dat de Tariefwet in orde komt.“ Pas d’argent pas de Suisse! Sm. individueele bestanddeelen, waaruit deze of gene maatschappelijk-atheïsti- sche corporatie is samengesteld, in eigen boezem God mogen erkennen en belijden, zoo blijft nochtans dus danige corporatie goddeloos of atheïs tisch, indien zij in hare statuten God niet erkent en belijdt, gelijk hare leden individueel mochten voorgeven te doen in hunne binnenkamers, aan hunnen huishaard. Degene, die de materiëele wereld uit het niet voortgebracht en haar geordend heeft, zal zeer stellig aan de ordening van de sociale wereld niet vreemd willen blijven. En — vragen we — wat nut heeft het, God in theorie te belijden, zoo men in de praktijk geene plaats voor Hem wenscht in te ruimen ? Zijn de heillooze gevolgen daarvan wel ooit uitgebleven ? Is niet van stonde, dat zij de leisels van het christendom heeft afgeschud, de democratie, aan teugelloosheid en ongeloof ter prooi een geesel en een verderf voor de maatschappij geworden ? Beschamend voor onze moderne atheïsten zijn zelfs heidensche wijs- geeren als b.v. een Plutarchus, Cicero en Plato, waar zij onderscheidenlijk zeggen: ,/t Is gemakkelijker een kasteel in de lucht op te trekken, dan zonder godsdienst eenen Staat te grond vesten.“— Erger dan de pest is voor eene maatschappij het niet-kennen van God. Wie de wapenrusting aangespt tegen den godsdienst, ondermijnt de grondslagen van de burgerlijke samenleving. — Als kweeker van de zeden, de rechtvaardigheid en de eer zaamheid is de godsdienst de grondslag van alle overige waarheden! Wij kennen door het christendom den geest, welke op den weg van de sociale actie ons geleiden moet: eerbied voor den eigendom, doch gerechtigheid voor den arbeider. Wij weten dooi’ het christendom hetgeen op stellige wijze ons verboden is : te speculeeren op de ellenden van den werkman; wat den werkman moet verzekerd zijn : christe lijke zeden, behoorlijk loon, eigendom, rusttijd. In den godsdienst alleen — mits volgens den geest des Instellers beoefend — vindt men duurzame ze delijkheid, stipte rechtvaardigheid, menschlievendheid, liefdadigheidszin, ongeveinsde oprèchtheid, ernstig stre ven naar hetgeen nuttig is, volkomen belangeloosheid, kortom alwat de sa menleving regelt, behoudt en bevordert, altemaal factoren, welke evenzeer in de sociale als in de sociaal-economische beweging den voorrang hebben. Gelukkig zijn we eenmaal zóó ver gekomen ten aanzien der vijanden van het christendom, dat hun geest en hart, hunne zeden en wandel voor ons als een opengeslagen boek geworden zijn en wij dus het eenvoudigste en zekerste middel in handen hebben om ons van de futiliteit van hunne woorden en geschriften te vergewissen. — En — vragen we ons na lezing af: Zijn dat nu de leidslieden, welke de menigte te volgen heeft.... dat degenen, welke zij zich ten voorbeeld heeft te stellen... dät de wijzen, wien zij eerbetoog ver schuldigd is ? * * * Het christendom is nooit afkeerig geweest, ook van de stoffelijke verheffing des volks, gelijk we later langs prak tischen weg aantoonen, het veroordeelt onzen modernen tijd van stoffelijken vooruitgang niet. Doch maar al te dik werf heeft het christendom moeten ervaren, hoe juist in tijden, dat handel en industrie op reusachtige schaal bloeien, eene meerdere of mindere mate van zedelijk (zelfzucht en sensu alisme), godsdienstig (onverschilligheid, twijfelzucht) en staatkundig verval (on dermijning des gezags als gevolg van zedenverbastering)wordtwaargenomen. De bloeitijden van handel en indus trie zijn ach! maar al te dikwijls perioden van louter utiliteits systemen en tevens tijdperken van aanmatiging van den kant der rijken en van be geerlijkheid van de zijde der armen. . En vandaar dat het christendom met zijne onveranderlijke wet „Plicht boven genot” iedere verheffing des volks, dus zoowel de stoffelijke als de zedelijke, aan zijne vertrouwbare hand wil zien geschieden. Wat het onder stoffelijke en zedelijke verheffing des volks verstaat zal uit ons volgend artikel blijken. Herm. Smits Azn. Fe;! smet. 't Schijnt tegenwoordig tot de haute chique in de journalistiek te behooren, in elk nummer der Courant boven het feuilleton een aphorisme te plaat sen. Jongen, jongen, wat gebruik ik daar in één zinnetje een boel vreemde woorden, Ik ga ’t nog eens op z’n Hollandsch zeggen. 't Schijnt tegenwoordig tot den laat- sten smaak in de dagbladpers te be hooren in elk nummer van het nieuws blad boven het mengelwerk een kern spreuk te plaatsen. Zie zoo, dat is de letterlijke vertaling van bovengenoemden krantenzin. Want men kan tegenwoordig geen Hollandsch blad meer lezen, zonder grondige kennis der Fransche, Duitsche, Engel- sche en liefst ook de Latijn sehe taal en dan bij voorkeur nog met een kunst- woordentolk naast zich. Wat zijn onze Vlaamsche broeders ons op dit punt een eind vooruit, hè mijnheer de hoofdopsteller? Laten wij hen volgen. Laten wij onze ge dachten uitdrukken * in onze zoete, smijdige moedertaal, die rijk genoeg is van zich zeff, dan dat we met vreemde lappen en strikjes en kwik- jes haar behoeven op te dirken. In Vlaanderen Vlaamsch! Zoo ook in Nederland Nederlandsch ! Maar ik zou wat zeggen van die nieuwerwetsche aphor... ik bedoel, kernspreuken. Daar zit soms een heel leelijke, een enkele keer wel eens een vieze kern in zoo’n spreuk. Een bittere bijna altijd. Vooral in die van de Nieuwe Arnhemsche Courant. Dat moest Pyttersen niet doen. Dat is be drog, zoogoed als de Delftsche room boter van W. van Santen, waartegen de hoofdredacteur zoo fulmineert ... och, ik bedoel, waartegen Pyttersen zoo toornt, omdat je er de margarine oftewel Kunstboter bovenuitproeft. Je neemt zoo’n kernspreuk in den mond, mummelt er een beetje op, als op een katjesdropje of een salmiak-pastille en geniet den sterkgesuikerden buiten kant — lekker, lekker! Tot je op eens aan de kern, de pit komt en ze met een „bah” uit de mond spuwt, zoo leelijk soms, zoo vies een enkele keer, zoo bitter bijna altijd is dat ding, waar het toch eigenlijk op aan komt. Net zoo bitter als de HaagscheHopjes van Duinoorder, die slag op slag aan gebrand zijn. Ik vermoed omdat die hopjes-bakker z’n oven te rood stookt. Nog iets. Ik vind het ferm van Pyttersen, dat hij van Santen zoo op de kaak gesteld heeft en ik wed, dat hij geen advertentie van dien roomboter (?) fa brikant zou willen opnemen. Maar hoe rijmt zich dat met de onzedelijke, met de moordewan-raadvertentiën, zoo- als een Nederlandsch professor ze nog onlangs noemde, die bijna dagelijks de N. ]A. Crt. verpesten met hun Nieuw-Malthusiaansche vuiligheden. Dat is nog een slag slimmer, dan wat, dan veel vet zelfs door roomboter mengen. Want, als „vet smet”, dan doen het de „voorbehoedmidddelen,” nog erger, zou ik meenen. Die besmette zielen en vermoorden lichamen. Hoe rijmt zich dat ? In het hoofdartikel van „Het Volk"” van Zondag 16 October lees ik: «Neen, elke inbreuk op den levensstan daard, om wélke redenen oók, moet stuiten op het verzet der arbeiders en geven zij ooit toe, dan mag dat zijn, omdat zij zich te zwak gevoelen om door te zetten, nooit om redenen, aan hel belang van den werkgever ontleend.” En iets hooger: »Maar dit (die actie matigen of ver schuiven) is ver van een gezamenlijk over leg tusschen partijen, waarbij de arbei ders zich verbinden wat minder te gaan eten om de industrie m stand te houden.” En hetzelfde nummer bevat een schrijven van Van Kol aan Jean Gra ve, de redacteur van het anarchisti sche blad „Les Temps Nouveaux”, waarbij de Hollandsche kapi- talist-socialist zich tracht schoon te wasschen van een leelijke beschul diging van Domela Nieuwenhuis aan zijn adres, die hem „een uitbuiter van de inlanders, die huilt over de uitge- buiten”, noemde. »Terreinen ontdekt hebbende, die vóór mij door niemand waren betreden fzoo’n Colum bus !) heb ik ze tijdelijk in concessie ge kregen (Gedurende 75 jaar — nogal een tijdelijkheidje !) Ik heb ze overgedaan aan een naamlooze vennootschap. Ik ben een van het tiental aandeelhouders (Ei, ei !) en een van de kommissarissen. (Hoeveel geeft dat baantje ?) Ik heb al mijn in vloed aangewend om er een vaste bevol king te plaatsen in plaats van een trek kende (In wiens belang ?) en goede loonen doen betalen, (Dat is een staaltje van den plicht van een Kapitalist-Socialist!) on derwijs aan de kinderen doen geven, (Door onderwijzers van den Bond zeker !) genees kundige hulp aan zieken, (Door nonne- kes ?) pensioen aan de ouden van dagen (Bravo!) en deeling in de winsten voor allen. (Bravissimo!!)” Als het den lezer gaat als mij, dan denkt bij aan den pharizeër, die op ging naar den tempel om te bidden en bad, als van Kol schrijft. En nu komt het ongerijmde: »In een woord, men is daar zoover gegaan in de behandeling der arbeiders, alsdat in de Kapitalistische maatschappij mogelijk is, vooral nu, in den tijd van kri- sis in de koffieprijzen. Kijk nu, de arbeiders in Holland mogen dan hun kinderen „geen boter ham minder geven al maakt de patroon een slecht jaar" en van Kol doet zijn plicht niet tegenover de inlanders, omdat de koffie prijzen in een krisis verheeren. Want dat hij zijn plicht niet doet bekent hij zelf als hij zegt: »Zeker, daar is onrecht in dit alles ; men profiteert van de slechte betaling van den arbeid." Dat is nu socialistische prediking in Nederland en socialistische toepassing in Nederlandsch Indiö. Die prediking en die toepassing rij men als „inktpot“ op „pompstok“, zou Bilderdijk zeggen. Als „een tang op een varken”, zeggen wij, proza-men- schen. Buitenlandsch Overzicht ROME. Het is, zooals bekend is, in Italië den katholieken verboden aan politieken verkie zingen mede te doen. De verkiezingen voor het Parlement b.v. zijn den katholieken verboden. Den laatsten tijd deden geruchten de rondte, als zou Z. H. dit verbod, het »Non Expedit« opheffen. De »Osservatore Romano« kan deze geruchten beslist tegen spreken. De Paus is niet voornemens in den tegenwoordigen toestand verandering te brengen, * * Volgens Fransche bladen zou keizer Wil helm trachten pogingen aan te wenden om een verzoening tot stand te brengen tusschen het Vaticaan en het Quirinaal. Men leidde dit af uit de bijeenkomst van den Italiaanschen minister Giolliti met den i'ijkskanselier Von Bülow. Ook dit be richt is geheel bezijden de waarheid. * * * Turkije zou voornemens zijn bij Z. H. den Paus een gezantschap te vestigen, waaruit zou volgen, dat de Pauselijke dele gatie te Constantinopel eennunciatuur wordt. Dit zou een doorn in ’t oog zijn van de rogeering van Italië. Italië n. 1. zou dolgraag de verbreking zien der betrekkingen tusschen den H. Stoel en Frankrijk. Dan kon Italië trachten bij den Paus een wit voetje te krijgen door zich bereid te verklaren de bescherming der Katholieken in het Oosten op zich te ne men. Vestigt de Sultan bij Z. H. een ge zantschap, dan is voor Italië de kans ver keken. Nu, of die anders wel zoo heel groot zou zijn ? * * -X- Komende maand zal Z. H. een constito- rie houden, dat op denzelfden dag geheim en niet geheim zal wezen. Kardinalen zouden, in tegenspraak met een bericht van vóór veertien dagen, niet gecreëerd worden. FRANKRIJK. De Semaine rèligieuse van Parijs bevatte dezer dagen de volgende mededeeling. Dank aan de hulp van God en den offer- vaardigen arbeid der geloovigen, die ter stond moeite gedaan hebben om de midde len te verschaffen, om aldus de- vele gesloten congregatie-scholen te vervangen, is er thans geen kind meer te Parijs of het kan, wanneer de ouders zulks verlan gen, een christelijke opvoeding genieten. Het is overbodig een lijst publiek te ma ken of op bijzonderheden in te gaan. De ouders moeten, als zij twijfelen, zich slechts tot den pastoor of de kapelaans hunner parochie wenden. Zoodat, de Parijzenaars en de Franschen zijn aan het leeren, wat offervaardigheid is en vermag. Zij hebben nu al reeds, een mooi stuk werk gedaan. Hopen we, dat ze volharden. Nood leert bidden. * Een der voornaamste oorzaken van de ver wildering en het ongeloof in Frankrijk is de ontheiliging van den Zondag. Z. H. den Paus heeft hierover aan de „Vereeniging voor Zondagsrust“ een belangrijk schrijven gericht waaruit blijkt, dat Z. H. deze zaak zeer ter harte neemt. De „Zondagsrust” zegt Z, II. o. a. »dient bevorderd te worden door allen en onder eiken vorm.«: Een woord, dat ook in Nederland wel mag gehoord worden. Want ook hier wordt de Zondag door sommigen, zoo niet velen onteerd. Die de schoen past # * De prefect van het departement der Seine (Parijs en omgeving) vraagt de bagatel van 80 millioen franc voor het bouwen van nieuwe scholen en het verbeteren en ver- grooten der oude. Zegeningen van het anti- clericalisme. * * * Het Credit Fonder, een der voornaam ste bankinstellingen të Parijs, had aan ver scheiden kloosters voor millioenen hypotheek verschaft. Nu zijn de bewoners er van ver jaagd en de gebouwen zullen verkocht wor den. Maar wie zal er gebruik van kunnen maken. Zij kunnen niet anders dan aan hun bestemming van klooster voldoen. Zij zullen dus verre onder de waarde verkocht worden. Wie zal de schade mee dragen ? Het Cre dit Foncier. En daar de meeste aandeel houders van het Credit tot de kleine luiden behooren, kan men op zijn vingers uitre kenen op wie de meeste en zwaarste slagen zullen vallen. Daarvandaan een groote ont steltenis in Frankrijk, een gevolg, dat Com bes zeker wel niet van zijn maatregelen zal verwacht hebben. REEGIË Het geruchtmakend proces over de na latenschap van de Koningin van Belgie zal hoogstwaarschijnlijk in den loop van de volgende maand bij het Hof van Appél in hooger beroep komen. * * Op de tentoonstelling te St. Louis komen onder de hoogst bekroonde onderwijsinrich tingen voor: de Katholieke Universiteit te Leuven, het Instituut Saint te Brussel en het College van O. L. Vrouw te Hamme. En toch schreeuwen de tegenstanders der vrije school maar steeds van de daken, dat het katholiek onderwijs minderwaardig is. »FITSCHEAND. In ons vorig nummer deelden wij een en ander mee omtrent de erfopvolging in het Vorstendom Lippe. De Keizer, die zich blijk baar vergallopeerd heeft, draait nu bij. Von Bülow, de Rijkskanselier deelde officieel mee, dat het niet in de bedoeling lag van den Keizer inbreuk te maken op de grond wettige rechten van het Vorstendom. Dit telt ongeveer 150.000 inw. en niet 15.000. zooals in ons vorig nummer stond vermeld. Die ongeveer 150.000 kunnen dus met en benevens hun »Vaterland« ruhig zijn. * * Koning George van Saksen is 15 Oct. ’s morgens 'ongeveer half drie te Pillnitz overleden. De Koning, die maar 13 voorna men heeft, is te Pillnitz geboren op den Sen Aug. 1832, en bereikte dus den ouder dom van 72 jaar. Hij nam deel aan den Duitsch-Oostenrijkschen oorlog in 1866 en stond in den Fransch-Duitschenoorlog aan ’t hoofd van het 12e legerkorps. Den 19 Juni 1902 volgde hij zijn kinderloos overleden broeder Albert op als koning van Saksen. Een zijner zonen, prins Max is priester en thans hoogleeraar aan de universiteit van Freiburg. De oudste, thans 39 jaar, Frede- rik August volgt hem op. Deze is, zooals be kend, op 11 Febr. 1903 gescheiden van zijn vrouw. Uit dit huwelijk werden zes kinderen geboren, van welke het oudste, Frederik August George, thans kroonprins, 11 jaar is. ENGELAND. Lord Methuen schrijft in den Spectator een brief, waarin hij het Engelands plicht noemt, de Japanners zoo noodig te hulp te komen. De Morning Post is’ het daarmee eens. Uit dit gegeven is het niet moeilijk af te leiden, dat gevaar voor uitbreiding van den oorlog volstrekt niet denkbeel dig is. OOSTENRIJK-HONGAR1JE Tisza is voornemens voor te stellen een wijziging van het reglement van orde voor de Hongaarséhe Kamer. Hij beoogt daar mee het noodeloos rekken der beraadslagin gen tegen te gaan. De oppositie misbruikt de gelegenheid tot spreken om de behandeling van alle wetten, die haar niet aanstaan, te beletten. De Hongaarsche Kamer is boven dien gewoonlijk rumoerig gestemd. Of ’t helpen zal ? ITALIË. De aanstaande Kamerverkiezing belooft een ernstig aanzien te krijgen. In Italië mogen de Katholieken niet deelnemen aan de verkiezingen voor de Kamer. Socialisten en anarchisten zullen dus den baas spelen. 40.000 militaire verlofgangers worden opge roepen om de orde te handhaven, ’t Staat te bezien of de regeering tegen den stroom zal kunnen oproeien. * * * Te Rome wordt gehouden een congres der katholieke rechtsgeleerden. Er werden besprekingen gehouden over den toestand, voortvloeiend uit het concordaat tusschen Kerk en Staat. Eén opmerking verdient vooral te worden onthouden: Nooit heeft de Kerk uit eigen beweging een of ander concordaat opgeheven. * Verschillende bladen geven de namen van die afgevaardigden, welke bij de laat ste algemeene werkstakingen een hoofdrol vervulden. Die werkstaking was een enor me schadepost voor het land. Er uit dus met die lui 1 Zij tasten de bevolking in de beurs 1 De Italianen gevoelen de heerlijk heid van socialistisch regiem. Of zij er wij zer door zullen worden ? * * ■%r Te Turijn wilden de socialisten een krans leggen op het graf van een hunner partij gangers, gedood bij de jongste stakingen. De politie dreef zonder vorm van proces den heelen stoet uiteen. De Gemeenteraad van Brescia zal in het vervolg geen gelden meer uittrekken voor werkstakers. Vroeger was dit dus gebruik daar ter plaatse. Een mooie toestand. RUSLAND DE OORLOG. Onderkoning Alexejew bracht 6 Oct. een bezoek aan Koeropatkine en 10 Oct. sprak deze, zooals we reeds meldden, het voor waarts uit. Op hcog bevel ? ? Het heeft er allen schijn van. De uitslag van den strijd is in het nadeel der Russen uitgevallen, en het is zeer goed mogelijk, dat Koeropatkine gedwongen is geweest, aan te vallen. De strijd is veel heviger en hardnekkiger gevoerd dan die te Liao-yang. Ofschoon de Russen in de meerderheid waren, zijn zij hevig door den vijand aan getast, dat zij op alle punten achteruitge weken zijn. Meer dan 30 kanonnen zijn door de ^Japanners genomen. Het aantal ki ijgsgevangenen loopt in de honderden. Alleen voor het front Van Kouroki’s troepen lieten de Russen 4500 dooden achter. Hun geheele verliezen daar alleen zullen naar matige schatting 20000 man bedragen. Zes dagen is er verschrikkelijk gestreden. Het geheel verlies der Russen wordt geschat op 40.000 man aan dooden, gewonden en ge vangen genomen soldaten. Het is ondoenlijk in een kort bestek een eenigszins verstaan baar verhaal te gevep van den slag. Maar de Russen moesten wijken naar Moekden. En is dit voor hen geen vernietiging, het komt toch al zeer nabij een nederlaag. In ieder geval heeft Koeropatkine zijn doel niet kunnen bereiken. Ook de Russen erkennen dit volmondig en geven hun verliezen op als 30,000 man. Tengevolge van het hevige schieten heersch- ten op ’t laatst van den slag hevige storm omweer en piasbuien. Alles staat weer in ‘t water. * * * De Oost-zee-vloot is nu toch eindelijk op weg naar ’t Oosten. We zullen zien, wat ze er verrichten zal. * * Een Japansche kanonneerboot met 201 koppen is in de Duivenbaai op een mijn geloopen en gezonken. Dit is nu al het vierde Japansche oorlogsschip, dat bij Port- Arthur door die geduckten vernielingswerk- tuigen is getroffen. PORT-ARTHUR. De stad »houdt« het nog immer. De Ja panners hebben om de binnenwerken te be schieten nieuwe batterijen opgesteld. Het bombardement wordt dagelijks heviger. Op 7 October kreeg de vijand aanzienlijke ver sterkingen. Het weer is koud. De stemming der troepen uitstekend. Allen branden van strijdlust. CHINA. De gisting, in den laatsten tijd onder de bevolking van China ontstaan, duurt voort. Nieuwe secten, die vijandig gestemd zijn tegen den vreemdeling, treden op. Volgens loopende geruchten, zouden de Japanners de bevolking van Noord-China wapenen. Het aantal Tsjoengoezen neemt toe. AFRIKA. Uit Portugeesch-'West Afrika. Uit nadere berichten blijkt, dat in het gevecht bij de Cunene-rivier zijn gedood 259 man, onder wie 30 officieren, 84 Euro- peesche soldaten en 145 inlanders. Een nieuw plan van aanval zal in de kolonie zelve worden opgesteld, dat ongeveer hierop neerkomt : Men wil 5000 man uitrusten, verdeeld in 3 kolonnes van 1000 man ieder, die zouden trachten den vijand te omsin gelen. Er blijven dan nog 2000 man over als reserve. Uit Duitsch Z.-W. Afrika. De Herero’s, de Witboys en andere stam men in de kolonie maken het de »moeder- landers” aardig lastig. Zij beschikken over ■zoowat 1700 geweren, waarmee zij den Duitschers heel wat afbreuk zullen doen. De hoeren Von Trotha en Leutwein, de bevelhebbers der Duitschers; zien er geen gat in. Nog 3000 man meer om te vechten. Zij zullen spoedig uit Hamburg vertrek ken. En als die 3000 weg zijn, dan ? * * * In verband met de begrafenis van Kruger heeft zich te Kaapstad een talrijke commis sie gevormd, die voor de plechtigheid bij de aankomst van het lijk zal zorgen. Die plechtigheid zal eenvoudig, maar zoo in drukwekkend mogelijk zijn. ZUID-AMERIKA. Brazilië en Bolivia hebben Z. Heiligheid kennis gegeven van hun voornemen om den apostolischen nuntuis in Brazilië te kiezen tot scheidsrechter in de geschillen, hangende tusschen beide landen. Met levendige blijdschap heeft de Paus zijne goedkeuring geschonken aan dit voor nemen met den wensch, dat er vrede heer- sche tusschen beide landen, die hem beide zeer dierbaar zijn. In en óm de Kamer. i. Naar aanleiding van de Itveede-Ka- mer-verkiezing te Assen richt de socia listische bazuin het Volk allerheuschte complimenten tot de politieke school van Vader Treub, de vrijzinnige de mocratie. Wie vroeger wel eens oordeelden, dat „scharlaken- rooden“ met „de roo- den van minder geprononceerde tint” tamelijk wel overweg konden, hebben glad mis geraden. Wat er wel hapert aan de verst- vooruitstrevende liberale fractie ? Het Volk gaat het ons leeren : „’t Is haast niet te gelooven met welke wetten een goed vrijzinnig-de- mocraat al niet den eigendom te lijf wil gaan.(het stokpaardje.) „Hij wil het binden aan handen en voeten. „Hij trekt het zijne kiezen uit en snijdt zijne pezen door. „Maar.... Komt die eigendom dezen vrijzinnig democraat onder de oogen houden: „Ik ben noodig en nuttig voor de maatschappij,” dan ziet hij met eenen traan in het oog hoe hij den draak die de kapitalistische maatschap pij bewaakt, moet ontzien, na hem eerst allerlei kwaad te hebben gedaan. „Het gaat met de vrijzinnige demo oratie en den eigendom als met een grilligen baas, die zijnen hond nu en dan eens een danigen trap geeft, en dan weer hem aanhaalt. „Het hervormen is prettig, maar je doet er den particulieren eigendom zeer mêe, en dat is toch eigenlijk het heilig huisje van de vrijzinnige demo oratie. „’t Is om raêelij met ze te hebben : als ze maar even een aanloop neemt en een sprong wil wagen, dän voelt ze het kapitalistische touw aan het been. „Haar ééne been loopt vóóruit, het andere achteruit.” Enz Wat dunkt u van deze bloemlezing ? Er viel, terwijl we dit overzicht schreven, van Kamer noch Senaat, of van Senaat noch Kamer, zoo men wil, veel te boeken. Maar — men weet het — de gele genheid maakt den dief, en zoo kui erden we, in stede van „in de Kamer“ daaromhenen, overtuigd, dat de socia listische bazuin hare dithyramben nog wel eens binnen ’Rijks Raadzaal zal gelieven te bisseeren. Ten aanzien van de herziening der Lager-Onderwijswet vertrouwen we met den eerw. inzender van het degelijke Ti/cZartikel: „Het vaderland in ge vaar ?/’ dat nog vóór de verkiezingen van 1905 de wetswijziging tot stand moge komen, want als het volgende jaar de vrijzinnigen weer aan het roer kwamen, dan zou het gelijke recht voor allen al heel averechts toegepast worden.