Tekstweergave van NL-TlRAR_0660-00715-1871_0386
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
DE
OLIJFTAK
.
meê
;
hij
wilde
het
niet
gelooven
.
Ik
moest
hem
herin
-
neren
dat
Lucilla
blind
was
,
en
de
liefde
,
die
in
andere
gevallen
zich
het
eerst
door
de
oogen
een
weg
tot
het
hart
baant
,
zieh
in
haar
geval
alleen
door
de
ooren
een
weg
kon
banen
.
Deze
uitlegging
had
ten
gevolge
dat
zij
hem
tot
nadenken
bracht
.
"
Het
geluid
zijner
stem
,»
zeide
hij
tot
zich
zelven
,
terwijl
hij
nog
steeds
over
het
vraagstuk
peinsde
.
//
De
menschen
zeggen
dat
mijn
stem
dezelfde
is
als
die
van
Oscar
,//
ging
hij
voort
,
terwijl
hij
zich
eensklaps
tot
mij
wendde
.
»
Vindt
gij
dat
ook?//Ik
ant
-
woordde
hem
dat
daaraan
niet
was
te
twijfelen
.
Met
eene
vluchtige
lichte
rilling
,
als
iemand
die
huiverig
is
,
stond
hij
van
zijn
stoel
op
—
en
stapte
van
het
onderwerp
af
.
Bij
de
volgende
gelegenheid
toen
hij
en
Lucilla
elkander
ontmoetten
,
was
hij
,
wel
verre
van
nu
gemeenzamer
met
haar
te
zijn
,
nog
veel
gedwongener
dan
ooit
.
Zooals
het
tusschen
die
twee
was
begonnen
,
scheen
het
ook
tot
het
einde
toe
te
zullen
blijven
.
In
mijn
gezelschap
was
hij
altijd
op
zijn
gemak
.
In
Lucilla's
gezelschap
nooit
!
Welke
duidelijke
gevolgtrekking
had
iemand
van
mijne
ondervinding
uit
dit
alles
moeten
opmaken
?
Ik
weet
thans
maar
al
te
wel
wat
het
was
.
Op
mijn
woord
als
fatsoenlijke
vrouw
,
zag
ik
'
t
toen
niet
zoo
in
_
Laat
ik
u
mogen
herinneren
,
dat
wij
niet
altijd
ons
zelven
gelijk
blijven
.
De
verstandigste
mensehen
begaan
somtijds
domheden
—
evenals
de
domme
menschen
som
-
tijds
heldere
inzichten
hebben
.
Gij
kunt
Maandag
,
Dins
-
dag
,
Woensdag
met
uw
gewoon
gezond
verstand
uw
zaken
hebben
gedreven
;
maar
daaruit
volgt
nog
niet
dat
gij
Donderdag
geen
dwazen
stap
zult
doen
.
Gij
moogt
er
van
denken
wat
ge
wilt
—
maar
gedurende
een
veel
langer
tijd
dan
mijn
eigenliefde
mij
gedoogt
te
bekennen
,
vermoedde
en
ontdekte
ik
niets
.
Ik
vond
zijn
gedrag
in
Lucilla's
bijzijn
dwaas
en
onverklaarbaar
—
maar
niets
meer
.
Gedurende
de
eerste
veertien
dagen
die
ik
hierboven
beschreef
,
kwam
de
Londensche
dokter
Oscar
nog
eens
opzoeken
,
en
verliet
hem
zeer
voldaan
over
de
uitkom
-
sten
zijner
behandeling
.
De
vreeselijke
vallende
ziekte
zou
den
patient
en
de
vrienden
in't
rond
niet
langer
kwellen
;
het
huwelijk
kon
gerust
op
den
bepaalden
tijd
plaats
hebben
.
Oscar
was
genezen
.
Het
bezoek
van
den
dokter
dat
onze
belangstelling
in
de
uitwerking
der
medicijn
op
nieuw
gaande
maakte
,
bracht
ook
op
nieuw
het
gesprek
op
Oscar's
valsche
houding
tegenover
Lucilla
.
Nugent
en
ik
hadden
er
een
woordenwisseling
over
.
Ik
opende
het
onderhoud
door
voor
te
stellen
dat
wij
onze
krachten
zouden
samenspannen
om
zijn
broeder
over
te
halen
openhartig
en
rond
voor
de
waarheid
uit
te
komen
.
Nugent
zeide
in
'
t
eerst
geen
Ja
of
Neen
op
dat
voorstel
.
Hij
die
dadelijk
een
oordeel
gereed
had
over
alle
andere
zaken
moest
tijd
hebben
om
in
dit
enkele
geval
een
besluit
te
nemen
.
//
Er
is
iets
dat
ik
eerst
moet
weten
,//
zeide
hij
.
//
Ik
zou
den
zonderlingen
afkeer
van
Lucilla
,
die
mijn
broeder
met
zooveel
angst
vervult
,
eerst
willen
begrijpen
.
Kunt
gij
er
mij
geen
uitlegging
van
geven
?//
»
Heeft
Oscar
zich
dan
moeite
gegeven
om
'
t
te
ver
-
klaren
?//
vroeg
ik
op
mijne
beurt
.
//
Hij
sprak
er
van
in
een
zijner
brieven
,
en
hij
trachtte
het
uit
te
leggen
,
toen
ik
bij
mijn
aankomst
op
Bruin
-
heuvel
vroeg
of
Lucilla
de
verandering
in
zijn
gelaatskleur
had
ontdekt
.
Doch
het
gelukte
hem
niet
mij
dit
aan
'
t
verstand
te
brengen
.//
//
Wat
begrijpt
gij
dan
niet
?//
//
Luister
.
Voor
zoover
ik
zie
,
schiet
haar
gevoel
te
kort
om
de
tegenwoordigheid
van
donkere
menschen
in
een
kamer
of
van
donkere
kleuren
in
het
ameublement
te
ontdekken
,
'
t
Is
alleen
wanneer
men
haar
vertelt
dat
zulke
personen
of
zulke
voorwerpen
zich
in
hare
nabijheid
bevinden
dat
haar
vooroordeel
zich
open
-
baart
.
Waaruit
vloeit
zulk
een
zonderling
gevoel
voort
?
'
t
Is
onmogelijk
dat
zij
eenige
duidelijke
voorstelling
heeft
van
kleuren
,
vroolijke
of
droevige
—
indien
'
t
waar
is
dat
zij
reeds
op
eenjarigen
leeftijd
haar
gezicht
heeft
verloren
.
Hoe
legt
gij
dat
uit
?
Kan
er
een
zuiver
instinctmatige
afkeer
bestaan
,
die
zich
niet
openbaart
wanneer
hij
niet
wordt
opgewekt
door
invloeden
van
buiten
,
en
die
op
geenerlei
practische
ervaring
berust
?//
//
Ik
geloof
wel
dat
zoo
iets
kan
bestaan
,//
hernam
ik
.
//
Waarom
,
toen
ik
nog
nauwelijks
kon
loopen
,
schrikte
ik
terug
voor
den
eersten
hond
dien
ik
zag
en
die
mij
aanblafte
?
Op
dien
tijd
kon
ik
toch
nog
niet
door
onder
-
vinding
of
van
hooren
zeggen
weten
,
dat
het
blaffen
van
een
hond
somtijds
de
voorbode
is
van
bijten
.
Mijn
angst
was
toen
toch
zeker
zuiver
instinctmatig
.//
//
Aardig
gevonden
,//
zeide
hij
.
//
Maar
ik
ben
nog
niet
voldaan
.//
//
Ge
moet
ook
bedenken
,//
ging
ik
voort
,
//
dat
zij
bij
sommige
gelegenheden
een
pijnlijken
invloed
van
donkere
kleuren
gevoelt
.
Zij
brengen
somtijds
een
onaangenamen
indruk
op
haar
zenuwen
teweeg
,
door
middel
van
aan
-
raking
.
Zij
ontdekte
op
deze
wijs
dat
ik
een
donkere
japon
aanhad
,
toen
ik
voor
'
t
eerst
hier
kwam
.//
//
En
toch
raakt
zij
het
gelaat
van
mijn
broeder
aan
en
bespeurt
er
geen
de
minste
verandering
in
.//
Ik
weerlegde
die
tegenwerping
tot
mijn
groote
vol
-
doening
,
hoewel
niet
tot
de
zijne
.
//
Ik
ben
er
nog
zoo
zeker
niet
van
,//
zeide
ik
,
//
dat
zij
die
ontdekking
niet
zou
hebben
gedaan
,
als
zij
hem
na
de
verandering
van
zijn
kleur
voor
de
eerste
maal
had
aangeraakt
.
Maar
zij
betast
hem
nu
,
terwijl
zij
reeds
een
gevestigden
indruk
heeft
van
haar
vroeger
onderzoek
,
en
bedenk
daarbij
dat
het
alleen
de
kleur
en
niet
de
huid
zelf
is
die
verandering
heeft
ondergaan
,
en
gij
zult
'
t
met
mij
verklaarbaar
vinden
,
dat
zij
de
ontdekking
niet
heeft
gedaan
.//
Hij
schudde
het
hoofd
,
en
gaf
toe
dat
ik
de
zaak
juist
inzag
.
Maar
daarmee
was
hij
nog
niet
bevredigd
.
//
Hebt
gij
nooit
onderzoek
gedaan
,//
vroeg
hij
,
//
naar
eenige
omstandigheid
in
haar
kindsheid
voor
dat
ze
'
t
gezicht
verloor
?
Misschien
voelt
zij
nog
onbewust
en
onmiddelbaar
den
invloed
van
een
schok
dien
haar
zenuw
-
gestel
heeft
ondergaan
in
den
tijd
toen
zij
nog
kon
zien
.//
//'
t
Is
mij
nooit
in
de
gedachte
gekomen
dit
te
onder
-
zoeken
.//
^
Bevindt
zich
ook
iemand
in
onze
omgeving
,
die
haar
gedurende
haar
eerste
levensjaar
van
nabij
heeft
gade
-
geslagen
?
Na
verloop
van
zooveel
jaren
,
vrees
ik
echter
dat
zoo
iemand
niet
licht
gevonden
zal
worden
.//
//
Die
persoon
bevindt
zich
zelfs
hier
in
huis
,//
zeide
ik
.
//
Haar
oude
min
leeft
nog
.//
//
Laat
haar
dadelijk
hier
komen
.»
Zillali
kwam
.
Nadat
hij
haar
eerst
had
uitgelegd
wat
hij
eigenlijk
van
haar
wenschte
te
weten
,
begon
Nugent
het
onderzoek
met
de
volgende
vraag
:
//
Heeft
uw
jufvrouw
,
toen
ze
nog
geen
jaar
oud
was
,
ooit
geschrikt
van
een
donkerkleurig
mensch
of
voorwerp
,
dat
haar
plotseling
onder
de
oogen
kwam
?»
//
Nooit
,
mijnheer
!
Ik
paste
wel
op
dat
ze
nooit
van
iets
schrikte
—
zoo
lang
'
t
arme
schaap
ten
minste
nog
zien
kon
.//
//
Weet
ge
wel
zeker
dat
dit
zoo
is
?//
//
Stellie
,
mijnheer
—
hoewel
'
t
al
zoo
lang
is
geleden
.»
Zillah
werd
ontslagen
,
waarop
Nugent
,
die
tot
nu
toe
buitengewoon
gejaagd
en
ernstig
was
geweest
—
zich
met
een
opgeruimd
gelaat
tot
mij
wendde
.
//
Toen
gij
mij
verzocht
mijn
pogingen
bij
de
uwe
te
voegen
om
Oscar
aan
te
sporen
de
waarheid
te
zeggen
,
was
ik
niet
gerust
over
de
gevolgen
.
Maar
na
hetgeen
ik
zoo
even
heb
gehoord
,
is
mijn
vrees
geheel
opgeheven
.»
//
Welke
vrees
?//
vroeg
ik
.
//
De
vrees
dat
Oscar's
bekentenis
eene
verwijdering
tusschen
hen
zou
ten
gevolge
hebben
,
waardoor
het
huwelijk
zou
kunnen
worden
uitgesteld
.
Ik
ben
tegen
alle
uitstel
.
Ik
ben
vooral
bevreesd
dat
Oscar
'
s
huwelijk
geheel
mocht
afgaan
.
Toen
wij
ons
onderhoud
begonnen
,
moet
ik
u
bekennen
,
dat
ik
'
t
met
Oscar
eens
was
,
dat
hij
er
wel
aan
zou
doen
zich
eerst
door
den
band
van
'
t
huwelijk
van
haar
genegenheid
te
verzekeren
,
voor
dat
hij
zich
aan
de
gevolgen
eener
bekentenis
bloot
-
stelde
.
Na
hetgeen
de
min
mij
zoo
even
heeft
gezegd
,
zie
ik
er
echter
geen
'
t
minste
gevaar
in
.»
»
Dus
zijt
ge
'
t
met
mij
eens
,»
zeide
ik
.
»
Ik
ben
'
t
ditmaal
met
u
eens
—
hoewel
ik
de
stijf
-
hoofdigste
man
ben
die
er
op
aarde
leeft
.
De
kansen
schijnen
mij
nu
allen
in
Oscar's
voordeel
.
Lucilla's
afkeer
is
niet
wat
ik
vreesde
—
een
afkeer
die
zijn
oorsprong
heeft
in
een
diep
geworteld
zenuwlijden
,
'
t
Heeft
niets
meer
te
beduiden
,»
sprak
Nugent
,
terwijl
hij
de
vraag
eens
en
voor
altijd
besliste
met
het
voorkomen
van
een
man
van
grondige
kennis
der
physiologie
—
'
t
heeft
niets
meer
te
beduiden
dan
een
ingebeelde
kwaal
,
een
ziekelijk
gevoel
,
door
haar
blindheid
veroorzaakt
.
Ze
moet
haar
best
doen
om
dit
te
overwinnen
—
en
ik
geloof
zeker
dat
ze
'
t
zou
overwinnen
als
ze
maar
zien
kon
.
Na
hetgeen
ik
van
morgen
heb
gehoord
,
zeg
ik
'
t
u
na
:
Oscar
maakt
een
berg
van
een
molshoop
.
Hij
had
Lucilla
al
lang
de
waarheid
moeten
zeggen
.
Ik
heb
een
onbegrensden
invloed
over
hem
,
en
ik
zal
uw
pogingen
ondersteunen
.
Voor
dat
de
week
nog
om
is
,
zal
Oscar
ronduit
met
zijn
aanstaande
hebben
gesproken
.»
Wij
reikten
elkander
de
hand
.
Toen
ik
hem
aanzag
—
zoo
levendig
,
zoo
fier
,
zoo
vastberaden
—
Oscar
,
zoo
-
als
ik
altijd
had
gewenscht
dat
hij
zijn
mocht
—
moet
ik
tot
mijn
schande
bekennen
,
dat
ik
er
heimelijk
spijt
over
gevoelde
,
dat
wij
Nugent
niet
in
de
schemering
hadden
ontmoet
,
op
die
avondwandeling
,
die
voor
Lucilla
een
nieuw
leven
had
ontsloten
.
Nadat
wij
elkander
alles
hadden
gezegd
wat
wij
te
zeggen
hadden
—
de
twee
gelieven
waren
in
dien
tusschentijd
een
wandeling
op
de
heuvelen
gaan
doen
—
namen
wij
,
zooals
ik
toen
meende
,
afscheid
van
elkander
voor
den
geheelen
dag
.
Nugent
ging
naar
de
herberg
,
om
naar
een
stal
te
zien
,
dien
hij
van
plan
was
voor
een
atelier
in
te
richten
,
daar
geen
enkele
kamer
op
Bruinheuvel
ook
maar
half
groot
genoeg
was
,
voor
het
eerste
reusachtige
schilderstuk
waarmee
de
//
Groote
Vertrooster
,//
in
de
Kunst
de
wereld
wilde
verbazen
.
Daar
ik
niets
bijzonders
had
te
doen
,
ging
ik
uit
om
te
zien
of
ik
Oscar
en
Lucilla
op
hun
terugweg
kon
ontmoeten
.
Daar
ik
hen
echter
niet
ontmoette
,
wandelde
ik
naar
Bruinheuvel
.
Daar
vond
ik
Nugent
op
den
lagen
muur
tegenover
het
huis
een
cigaar
zitten
rooken
.
Hij
stond
op
en
trad
mij
,
met
den
vinger
geheimzinnig
op
zijn
mond
gelegd
,
tegemoet
.
»
Gij
moet
niet
naar
binnen
gaan
,»
zeide
hij
,»
en
ge
moet
niet
zoo
hard
spreken
dat
men
u
kan
hooren
.»
Dit
zeggende
wees
hij
om
den
hoek
van
het
huis
heen
naar
de
kleine
zijkamer
,
die
mijne
lezers
reeds
kennen
.
//
Oscar
en
Lucilla
zitten
daar
bij
elkander
,
en
Oscar
is
bezig
haar
de
bekentenis
te
doen
!//
Ik
sloeg
verbaasd
mijn
handen
en
oogen
ten
hemel
.
Nugent
ging
voort
.
»
Ik
zie
dat
gij
verlangt
te
weten
hoe
dat
alles
is
toegegaan
.
Welnu
,
ik
zal
'
t
u
zeggen
.
Terwijl
ik
naar
den
stal
keek
(
hij
is
niet
half
groot
genoeg
voor
een
atelier
voor
mij
!)
bracht
Oscar's
bediende
mij
een
met
potlood
geschreven
briefje
,
en
verzocht
mij
uit
Oscar's
naam
,
onmiddellijk
bij
hem
op
Bruinheuvel
te
komen
.
Ik
vond
hem
hier
vreeselijk
gejaagd
op
mij
staan
wachten
.
Hij
verzocht
mij
(
juist
zooals
ik
u
zoo
even
verzocht
)
niet
hard
te
spreken
.
En
wel
om
dezelfde
reden
.
Lucilla
was
in
het
huis
—»
»
En
ik
dacht
dat
ze
waren
gaan
wandelen
,»
viel
ik
hem
in
de
rede
.
//
Zij
waren
ook
gaan
wandelen
,
maar
Lucilla
klaagde
over
vermoeidheid
,
en
Oscar
bracht
haar
naar
Bruin
-
heuvel
terug
om
te
rusten
.
Ik
vroeg
hem
natuurlijk
wat
er
gaande
was
,
en
vernam
dat
het
geheim
van
Oscar's
donkere
gelaatskleur
Lucilla
ten
tweede
male
ter
ooren
was
gekomen
.»
»
Alwcêr
door
Jicks
!»
riep
ik
uit
.
#
Neen
—
niet
door
Jicks
.
'
t
Was
ditmaal
Oscar's
eigen
knecht
.»
»
Hoe
kwam
dat
?»
»
Het
kwam
door
een
van
de
jongens
van
'
t
dorp
.
Oscar
en
Lucilla
vonden
den
kleinen
snaak
buiten
het
huis
staan
huilen
.
Zij
vroegen
hem
wat
er
was
gebeurd
.
De
jongen
vertelde
dat
de
knecht
op
Bruinheuvel
hem