Tekstweergave van DT_1971-01-07_005
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
DE TOREN — donderdag 7 januari 1971 — pag. 5
TEE-SET
IN THE MORNING OF MY DAYS
Met zestien singles, waarvan er
veertien op de vaderlandse hitpara¬
de hebben gestaan en twee op de
Amerikaanse en andere buitenland¬
se hitlijsten (te weten „ma belle
amie" en „If you do believe in
love"), zo'n dikke vijftig teevee-
shows in binnen- en buitenland, zo'n
vijf jaar optreden met een gemid¬
delde van een keer of vier, vijf per
week, en nu met een vierde lang-
speler is de Tee-Set toch wel een
van de groepen die tot de hoogste
regionen van het Nederlandse pop¬
wezen gerekend moet worden. Wat
het opmerkelijkst daarbij is dat zij,
in een in de loop der jaren n< _
wisselende bezetting van het prille
begin af aan bijna zonder onderbre¬
king in die top hebben meege¬
draaid. En dat is iets wat niet veel
nederpopgroepen kunnen zeggen.
En dan niet alleen maar meege¬
draaid, maar vaak de boventoon
gevoerd ook nog. De vaste kern die
de muzikale tweeling Hans van
Eyck-Peter Tetteroo binnen de Tee-
Set vormt is hiervan wel de voor¬
naamste oorzaak. Deze van het be¬
gin af aan voor Nederlandse begrip¬
pen al bijzonder geslaagde combi¬
natie bepaalt nog steeds de zo eigen
Tee-Set sound En ondanks he feit
dat velen Uit de scène hun verwijten
dat ze van die lullige eenvoudige
melodietjes maken blijven Hans
van Eyck en Peter Tetteroo zich op
deze lullige eenvoudige melodietjes
baseren. Want van deze simpele
dingen uitgaande weten ze via ex¬
perimenten, ritme en tempowisse¬
lingen, toevoeging van effecten en
aparte arangementen toch nog al¬
tijd bijzonder interessante en suc¬
cesvolle songs te maken. Het een¬
voudige voorbeeld daarvan hebben
ze onlangs weer eens geleverd met
hun laatste hit ,,She likes weeds".
Veranderingen in het hitwezen
hebben betere parade tot gevolg
Dit jaar zal het er waarschijnlijk
wel van komen dat de diverse Ne¬
derlandse hitparades anders van
opzet worden. Tot nu toe was het
sedert jaar en dag zo dat de Veroni-
ca Top 40, de Hilversum III Top 30,
de JOP 20. de hitparade van Radio
Luxemburg en die van de Neder¬
landse muziekbladen samengesteld
werden aan de hand van verkoopge¬
gevens van grammofoonplatenza¬
ken. Meestal ging dat dan via een
telefoniste, die iedere maandag een
aantal platenzaken in het hele land
opbelt (alle twaalfhonderd platenza¬
ken bellen is onmogelijk, dat
spreekt voor zich) met het verzoek
opgave te doen van de tien, vijftien
of twintig best verkochte singles
van de afgelopen week. Dit wordt
allemaal braaf opgeschreven, en
als alle zaken opgebeld zijn, wordt
er geteld en gerekend, en nog eens
nageteld en gerekend, en dan komt
er op den duur vanzelf een num¬
mertje een, twee, etc. te voorschijn.
Hieraan kleven diverse bezwaren,.
Op de eerste plaats* zijn er heel wat
mensen die geloven dat er met die
hitparades nogal eens geknoeid
wordt door de instanties die ze
uitgeven of verspreiden. Laten we
een ding voorop stellen: Dit is
meestal niet het geval. Er zijn
uitzonderingen, dat spreekt, want
er zijn altijd en overal uitzonderin¬
gen, maar met de hitpuree wordt
door radio, t.v. en kranten bijna
nooit „geknoeid". Wij hebben het
ook wel eens gehad dat er mensen
waren die zeiden dat ,,die JOP 20
ook een grote oplichterij was"
maar die mensen zijn gauw genezen
üls je ze uitnodigt 's maandags eens
bij de telefoon te komen zitten en
het allemaal eens te controleren.
Een heel andere zaak is, en hierop
berust waarschijnlijk het fabeltje
van de knoeierij, dat je als radio¬
station een plaats in de hitparade
kunt krijgen („zetten") als je dat
wilt. Je zet 'm in de tipparade
en je draait 'm gewoon tot ie grijs
ziet. Den wordt die ook gekocht, en
komt vanzelf in de hitparade, dat is
iets wat zeker is- Maar dit alles is
geen knoeierij, maar „plugging",
en dat is een heel ander hoofdstuk
van het hitwezen, waar we later
wel eens op terugkomen. Als er
geknoeid wordt met de hitparade
dan is het door de verkoopsters of
verkopers in de platenzaken die de
lijst moeten samenstellen of hem
door moeten bellen op de wekelijks
terugkerende maandagochtend.
Dan kan het gebeuren dat een plaat
een hogere of lagere notering krijgt
dan verantwoord is. En hier is
weinig aan te doen. Maar gelukkig
Is er ook nu nog niet direct een kind
verdronken, want op het gemiddel¬
de dat het uiteind e lijke resultaat is
van de grote hoop van platenzaken
die er gebeld worden, is die kleine
afwijking vaak nauwelijks terug te
vinden. Het kan een plaat op zijn
hoogst t'°n plaatsje hoger of lager
doen belasjden. Anders is het als
vanwege drukte, feestdagen, door
de omroep, p'raat of krant bij wijze
van spreken illeen wat zaakjes in
de buurt (meostal de Randstad)
gebeld zouden worden, want dan is
de afwijking veel groter, maar ook
dat zijn uitzonderingen. De werke¬
lijk grote fout in het huidige hitsy-
steem zit 'm in het feit dat men 'n
hitparade samenstelt aan de hand
van „best verkochte platen", en niet
aan de hand van „aantallen platen
die verkocht zijn". Zo kan het ge¬
beuren dat plaat A nummertje een
staat omdat hij volgens de oude
normen „de best verkochte plaat"
is in een aantal willekeurige zaken,
terwijl plaat B, die bij wijze van
spreken nummertje vijf staat, veel
hogere verkoopcijfers heeft over
het hele land dan plaat A. De fout is
dat een zaak met een omzet van
tien plaatjes in de week even zwaai
meetelt als een grote zaak met een
omzet die in de duizenden loopt. En
ook dat men alleen grammofoon pla¬
tenzaken belt terwijl in supermark¬
ten bij fotografen, kruideniers en
boekhandelaars ook heel wat de
deur uitgaat. Terwijl in deze zaken
meestal juist een ander soort mu¬
ziek goed verkocht wordt als in de
platenzaken. Dit klopt gewoon van
geen kanten, dat ziet een kind Het
simpelste zou het zijn als de platen¬
zaken gewoon hun verkoopcijfers
iedere week door zouden bellen.
Mahalia
Jackson
Op het nieuwe sublabel van Co-
lumbia (CBS Amerika) „Harmony
Records" gaan heel wat goede ar¬
tiesten binnenkort platen uitbren¬
gen Nieuwe artiesten die speciaal
daarvoor aangezocht worden en ook
oudere en bekende artiesten die al
bij Columbia waren maar nu „over¬
geplaatst" worden op het Harmony-
label waar ze nog meer tot hun
recht komen- De naam „Harmony
Records" zegt in dit verband eigen¬
lijk al voldoende, maar men zal
alles in het werk stellen om de toch
al op een zo hoog peil staande
opnametechnieken nog meer te per¬
fectioneren, en om met nog meer
zorg voor produktie, arrangemen¬
ten studiomusici etc. de puntgave
outfit van deze platen te vervolma¬
ken. Een treffend voorbeeld hier¬
van is de release van de Mahalia
Jackson lp. „Sunrise, Sunset',
waarop deze gospelzangeres te ho¬
ren is als nooit voorheen. Een
voortreffelijke plaat zonder meer.
Binnenkort worden in deze serie
ook platen van Johnny Cash, de
Everly's en Frank Sinatra uitge¬
bracht.
Maar zie ze maar eens zover te
krijgen. De belasting en de concur¬
rentie weet je wel. Maar er is toch
een oplossing gevonden, en het is
zoals gewoonlijk de meest voor de
hand liggende mogelijkheid. De pla¬
tenmaatschappijen gaan gewoon
hun verkoopcijfers ter beschikking
stellen voor het produceren van een
hitparade. Dit zou dan een overkoe¬
pelende organisatie als het CCGC
kunnen doen, dan heeft de welbe¬
kende Piet Beyshuizen ook eens wat
anders om zich druk over te maken
dan het jaarlijks terugkerende ge¬
konkel over Edisons bij het Grand
Gala. De platenmaatschappijen
hebben die cijfers toch iedere week
kant en klaar uit de computer, want
die moeten overgeseind worden
naar-de grote moedermij in Ameri¬
ka, naar de afdeling import en
export, naar publiciteit en plugging
etc, etc- En voor de Nederlandse
hitparade zou een dergelijke gang
van zaken wel eens heel grote ver¬
anderingen teweeg kunnen brengen.
De Brabantpop bijvoorbeeld zou een
enorme trap in de goede richting
kunnen krijgen. Want nu staat de
groep het hoogst genoteerd die over
het hele land verspreid een redelijk
aantal klanten heeft, maar als men
al die klanten op gaat tellen zou dat
wel eens stukken minder op kunnen
leveren dan de aantallen die er
alleen beneden de rivieren al van
groepen als bijvoorbeeld Shuffles en
Clover Leaf verkocht worden. En
daar zit de rest van Nederland dan
nog niet bij. Er zouden zelfs groe¬
pen zijn die er nooit meer in kwa¬
men, en van de andere kant zouden
er nu groepen in komen die nooit
hebben kunnen begrijpen waarom
ze niet in de hitparade staan, ter¬
wijl ze volgens de computer van de
maatschappij uitstekende verkoop¬
resultaten hebben. Want zulke din¬
gen maak je mee. Het is onlangs
gebeurd dat bij een maatschappij
de verkoop met sprongen omhoog
liep terwijl de desbetreffende single
in de hitparade daalde. Een tweede
probleem bij deze hele hernieuwde
aanpak is dan nog hoe men gaat
tellen. Gaat men iedere week de
hele rits opnieuw tellen en komt
zodoende de groep die heel lang¬
zaam aan iedere week net genoeg
singles verkoopt om niet in de
hitpuree te komen er nooit in, ter¬
wijl ze toch na pakweg drie maan¬
den evenveel verkocht hebben als
een groep die in twee weken met
datzelfde verkoopcijfer nummertje
acht staat, of gaat men aan de
andere kant de verkoopcijfers optel¬
len vanaf de release-datum. Maar
dan krijg je op een gegeven mo¬
ment een hitparade met bovenaan
een plaat (Corrie & Rekels bijvoor¬
beeld), die voor de komende vijf
jaar wel nummertje een blijft, om¬
dat er voorlopig niet meer zulke
verkoopcijfers gehaald worden.
Maar hoe het ook zij, er zal altijd
wel 't een of ander mankeren aan
de objectiviteit en betrouwbaarheid
van een hitparade, maar dat we er
in het komende jaai op vnoruili'nrm
wat dit betreft, is iets wat zonder
meer vaststaat.
En in het nog niet zo heel ver
verwijderde verleden zijn daar zelfs
in de Amerikaanse top honderd nog
duidelijk sporen van te vinden.
Doodsimpel van opzet en structuur,
iets vernuftiger in de uitwerking en
de arrangementen, maar met een
haarfijn gevoel voor verhoudingen
en een bijna profetisch hngevoel
leveren deze twee Delftse knapen
toch maar tophit na tophit. In die
eenvoud ligt namelijk nog steeds de
grootste kracht van het tweetal. En
dat blijkt keer op keer. Hun laatste
lp. „In the morning of my days"
(Negram NQ Stereo 20.002) is ook
deze keer weer voornamelijk ge¬
vuld met composities van dit ver¬
maarde duo. Met deze keer echter
een uitzondering voor „Black Gipsy
Tambourine Girl", een Ferry Lever
compositie, Ferry Lever ja. Want in
de gelederen van de Tee-Set heeft
een zoveelste verandering plaatsge¬
grepen. En ze zijn er deze keer niet
op achteruit geboerd, want een so¬
logitarist als Ferry Lever, die in
zijn tijd bij After Tea al tot Neder¬
lands beste gitaristen gerekend
werd, is beslist een aanwinst te
noemen. Van de oude Tee-Set spe¬
len op deze plaat vanzelfsprekend
Peter Tetteroo (zang-tekst), Hans
van Eyck (piano-p rgel-akoestische
gitaar-composities) en basgitarist
Franklin Madjid. En behalve Ferry
Lever is ook de drummer nieuw:
Max Sprangenberg. Zo zijn ze op
deze lp te horen. En die lp, nou, die
mag er zijn. Men kan 't met een
gerust hart de beste lp noemen die
de Tee-Set tot nu toe afgeleverd
heeft. Producer Peter Tetteroo kan
met recht trots zijn. Behalve hun
laatste hitsingle „She likes weeds"
(luister nog eens extra goed naar
die gitaren, oei, oei wat klinkt dat
goed) staat op deze lp. ook nog een
enigszins gewijzigde versie van de
oude hit „If you do believe in love".
De titelsong van deze lp. „In the
morning of my days" toont ons
misschien wel het best het veran¬
derde karakter van de Tee-Set
sound; een nummer van beslist
internationale klasse. Vooral de bij¬
zonder goed overkomende sfeer
hierin, die voornamelijk teweeg ge¬
bracht wordt door de afwisseling
van gevoelige maar uitstekende clo-
se-harmony met. zeer snelle swin.
gende loopjes op de Spaanse gitaar,
en de voortreffelijke tekst maken
dit tot een van de beste nieuwe
nummers op deze lp. (De teksten
van de songs zijn od de binnenkant
van de hoes afgedrukt, dus wat'dat
betreft kun je volop genieten). You
turned my green light red", „A
never ending melody", (met Delfts
kinderkoor van Die Nicolaeszang-
her), „Marie Claire" en de Van
Eyck solo-compositie „A perfect
way" borduren zonder grote afwij¬
kingen of vernieuwingen voort op
de oude welbekende Tee-Set sound.
Op de tweede plaatkant idem dito.
Maar in ,my whole life in his hands"
herkennen we plotseling een onver¬
valste gospel in de zo onderhand
wel overbekende stijl van de Les
Humphries Singers. Bijzonder uitge¬
kiend van die Tee-Set. Maar busi¬
ness is business nietwaar. En de
Tee-Set mikt nu eenmaal op de
hitpuree, daar komen ze rustig voor
uit. De rest van de lp. levert op de
bijzonder gave Ferry Lever compo¬
sitie na niet veel nieuws meer op.
Al met al een gave lp. voor de
liefhebbers van het genre, en voor
de trouwe Tee-Set fans natuurlijk
Strange Feeling
in Kerkwijk
KERKWIJK. — Zaterdag 9 janua¬
ri is er weer een soosavond in de
sociëteit te Kerkwijk. De avond
wordt verzorgd door de beatgroup
Strange Feeling. Deze nieuwe for¬
matie is een cominatie ontstaan
uit de groepen Sekmet en Manmaid.
Strange Feeling bestaat uit vijf mu¬
sici: Flip van Bruchem drums en
zang, Gijs Voorsluys zang diversen,
Hans de Waal sologitaar, Stieno van
Santen basgitaar, Coert Coehoorn,
orgel, zang. Het bestuur rekent er¬
op, dat de jeugd uit Kerkwijk en
omgeving er een succesvolle avond
van zal maken. Aanvang 19.30 uur.
(10)
(7)
(17)
20.
(19)
(4)
(12)
(12)
(8)
(S)
(5)
(5)
(20)
(6)
(14)
(14)
(—)
(19)
(-)
(-)
My sweet Lord „ .
George Harrison — Apple................................................... 1'** Pm-
She likes weeds . .
Tee-Set — Negram ............................................................ 1D1 *""■
Lonely Days
Eee Gees — Polydor............................................................ 8Z Pm'
Where have I been wrong
Cats — Imperial ............................................................ e8 Pm'
Tears in the morning
Beach Boys — Stateside ...................................................... bU Pni-
Yesterday when I was young
Ch. Aznavour — Barclay...................................................... ** Pm-
See me, feel me
The Who — Track ............................................................ 44 Pnt'
Love is all around
Sandra & Andress — Philips................................................ 4* Pnt-
Voodoo Chile
Jimmy Hendrix — Track ................................................... 4d Pm'
Over and over
George Baker Selection — Negram ................................. 38 pnt.
I hear knocking
Dave Edmunds — MAM ................................................... 36 Pnt-
Comme j'ai toujours
Mare Hamilton — Carrere .......:..................................... 33 pnt.
Memo
Mick Jagger — Phonogram................................................ 25 Pnt-
Chestnut mare
The Byrds — CBS ............................................................ 22 pnt.
Teardrop on teardrop
The Shuffles ~- CBS ......................................................... 21 pnt.
The Witch
Rattles — Fontana ............................................................ 18 pnt.
Hello Darkness
Shocking Blue — Pink Elephant .......................................... 16 pnt.
Geef mij de liefde
De twee Pinten — Phonogram ............................................. 12 pnt
Wang Dang Doodle
Living Blues — Phonogram ................................................ 11 pnt.
Both sides now
Euson — Polydor ............................................................ 11 pnt.
Deze JOP TWINTIG wordt samengesteld uit de gegevens van de volgende platenhandelaren:
Crusio, Schutte —Bergen op Zoom; Janssen — Etten Leur; Jongenelen — Roosendaal; Spronk, Actief,
Van Boxtel — Breda; Dankers, Rossmeisl — Tilburg: Van Leest, New Sound, Van Boxtel — Eindhoven;
Goosen & Swagerman, Van Mackelenbergh — Den Bosch; Postma ■
Van Wijlen — Zaltbommel; Sommer — Gorinchem; en Sure Shot — Uden.
Oss; Crescendo — Waalwijk;
THEPEDDLERS
Mooie hoes met kortgeknipte
kostschoolkoppen erin
In een prachtig mooie hoes — een
groenige hard afgedrukte foto van
een mooie blote vrouw — brengen
de Peddlers een soort muziek dat je
nou niet direct in zo'n soort hoes
verwacht. Velen zullen dan ook
door deze hoes misleid, met een kat
in de zak thuis komen. Want er is
nog steeds een vrij groot aantal
mensen dat een plaat koopt afgaan¬
de op de kwaliteit, illustraties en
foto's op de hoes. En afgaande op
de hoes zou je van deze groep vrij
progressieve pop verwachten. Als
je dan evenwel de koppen van de
heren Peddlers zelf aan de binnen¬
kant ziet begin je al een vlaag van
achterdocht tê krijgen omtrent de
soort en kwaliteit van de veronder¬
stelde inhoud van deze hoes. Want
die -kortgeknipte kostschoolkoppen
zien er nu niet direct naar uit dat ze
borg staan voor kwaliteitspop van
het welbekende betere soort. En
dit, beste lieden, is een enorm groot
en helaas maar al te vaak gehan¬
teerd vooroordeel. Maar het wordt
dikwijls gewoon als maatstaf ge¬
bruikt. Mensen met lange haren
maken muziek. „Beat", of Under¬
ground of hoe dat tegenwoordig ook
mag heten. En hoe langer de haren
van de muzikanten, des te beter de
muziek die ze maken. Dit vooroor¬
deel is ergens wel te begrijpen,
want het is een feit dat 99 procent
van de goede popmuziek vandaag
de dag gemaakt wordt door mensen
met een behoorlijke haardos — stu¬
dio-muzikanten daargelaten van¬
zelfsprekend, ofschoon ook hieron¬
der steeds meer haar te constateren
valt. Tot zover is er dus nog geen
vuiltje aan de lucht. Maar de ande¬
re kant van de zaak, die in feitelijk¬
heid niets onder doet voor de eerst¬
genoemde, is dat er duizenden en
duizenden figuren rondlopen met
minstens evenveel haar als de goe¬
de muzikanten voornoemd die even¬
wel abominabel slechte en middel¬
matige muziek maken, of zelfs hele¬
maal niets met muziek uit te staan
hebben. Een ander vooroordeel dat
hier ook zijdelings mee te maken
heeft is dat men ook iedereen met
een baard of lange haren voor een
schilder of muzikant verslijt, terwijl
zo iemand net zo goed gewoon op
school, kantoor of fabriek kan wer¬
ken, maar het normale wordt bij
voorbaat uitgesloten in zulke zaken.
Maar terug naar the Peddlers. Deze
jongens hebben inderdaad de kop¬
pen die passen bij de muziek die ze
maken en omgekeerd maken ze ook
net het soort muziek wat je van
zulke koppen verwacht: ongecom¬
pliceerde, ietwat gemoderniseerde
en aan zijn tijd aangepaste ever¬
greens op een basis van rock and
roll, wat dixieland, Jimmy Smith
toeren en toestanden, een handvol
soul en hier en daar wat blues, een
vleugje klassiek en een flinke
kwak Andy Williams/Frank Sinatra
c.s. Een typisch produkt van een
stelletje muzikanten van de zoge¬
naamde vergeten generatie. Men¬
sen die muzikaal gezien het bij de
Beatles niet meer zo zagen zitten en
op zijn hoogst Sergeant Peppers nog
net in de platenkast hebben liggen.
En het vreemde is dat ze even oud
zijn als bijv. — ik noem maar iets,
The Who. — En toch liggen die
mensen een hele generatie voor (of
achter, 't is maar net hoe je 't
bekijkt), qua levenswijze, denkbeel¬
den etc. En dit alles komt ook in
hun muziek tot uiting. Veel oude
nummers van Pete Seegers, Willie
Dixon etc. die net zonder voldoende
begrip en enthousiasme gespeeld
zijn, om bij de jeugd van deze tijd
nog over te komen. De oude begrip¬
pen: muziek moet of swingen of
gruwelijk mooi zijn, vieren nog
hoogtij op deze lp. Een vrij steriele
gladde produktie, met af en toe een
stevige uitschieter de goede kant
op, maar van de andere kant ook
vrij lange stukken „beschaafd amu¬
sement" waar de gladheid van af
druipt.
De Boemel
Zaltbommel
ZALTBOMMEL. — Zaterag j.1. had
in De Boemel het optreden plaats
van Jacky Hardin met zijn begelei¬
dingsgroep. Het is niet het succes
geworden, wat men ervan verwacht
had. De zanger zelf had totaal geen
goede zangsem, waar hij niet veel
aan kan doen, maar waar hij wel
wat aan zou kunnen doen, is het
vergroter van zijn zelfvertrouwen
en de presentatie van de liedjes, die
steeds op dezelfde monotone treurige
wijze werden aangekondigd. Zijn
houding was erg passief. De gitarist
kende te weinig akkoorden om ais
musicus een voldoende te halen. Hij
viel dan ook niet op. Het enige licht¬
punt was dit keer de fluitist van de
groep. Bij hem bleek het muzikale
zwaartepunt te liggen van de groep.
Wanneer deze de kans kreeg om
een flinke solo weg te geven ge¬
bruikte hij hem ook. He$ zou het
beste zijn, dat deze groep zo snel
mogelijk uit elkaar gaat. De fluitist
zal dan gemakkelijk bij een beat-
groep kunnen gaan spelen, waar hij
meer tot zijn recht zou komen.
Desondanks was het een zeer gezel¬
lige avond. De zondagavond ver¬
maakten de leden zich met het
bespelen van allerlei meegebrachte
instrumenten. Zaterdag en zondag
is er weer dansen op muziek van d«
dtsk-jockeys Little Frenk, Heavy
John en Jos, terwijl er ook twee
vrouwelijke disk-jockeys zijn aange¬
steld.