Tekstweergave van DT_1971-01-07_005

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
DE TOREN — donderdag 7 januari 1971 — pag. 5 TEE-SET IN THE MORNING OF MY DAYS Met zestien singles, waarvan er veertien op de vaderlandse hitpara¬ de hebben gestaan en twee op de Amerikaanse en andere buitenland¬ se hitlijsten (te weten „ma belle amie" en „If you do believe in love"), zo'n dikke vijftig teevee- shows in binnen- en buitenland, zo'n vijf jaar optreden met een gemid¬ delde van een keer of vier, vijf per week, en nu met een vierde lang- speler is de Tee-Set toch wel een van de groepen die tot de hoogste regionen van het Nederlandse pop¬ wezen gerekend moet worden. Wat het opmerkelijkst daarbij is dat zij, in een in de loop der jaren n< _ wisselende bezetting van het prille begin af aan bijna zonder onderbre¬ king in die top hebben meege¬ draaid. En dat is iets wat niet veel nederpopgroepen kunnen zeggen. En dan niet alleen maar meege¬ draaid, maar vaak de boventoon gevoerd ook nog. De vaste kern die de muzikale tweeling Hans van Eyck-Peter Tetteroo binnen de Tee- Set vormt is hiervan wel de voor¬ naamste oorzaak. Deze van het be¬ gin af aan voor Nederlandse begrip¬ pen al bijzonder geslaagde combi¬ natie bepaalt nog steeds de zo eigen Tee-Set sound En ondanks he feit dat velen Uit de scène hun verwijten dat ze van die lullige eenvoudige melodietjes maken blijven Hans van Eyck en Peter Tetteroo zich op deze lullige eenvoudige melodietjes baseren. Want van deze simpele dingen uitgaande weten ze via ex¬ perimenten, ritme en tempowisse¬ lingen, toevoeging van effecten en aparte arangementen toch nog al¬ tijd bijzonder interessante en suc¬ cesvolle songs te maken. Het een¬ voudige voorbeeld daarvan hebben ze onlangs weer eens geleverd met hun laatste hit ,,She likes weeds". Veranderingen in het hitwezen hebben betere parade tot gevolg Dit jaar zal het er waarschijnlijk wel van komen dat de diverse Ne¬ derlandse hitparades anders van opzet worden. Tot nu toe was het sedert jaar en dag zo dat de Veroni- ca Top 40, de Hilversum III Top 30, de JOP 20. de hitparade van Radio Luxemburg en die van de Neder¬ landse muziekbladen samengesteld werden aan de hand van verkoopge¬ gevens van grammofoonplatenza¬ ken. Meestal ging dat dan via een telefoniste, die iedere maandag een aantal platenzaken in het hele land opbelt (alle twaalfhonderd platenza¬ ken bellen is onmogelijk, dat spreekt voor zich) met het verzoek opgave te doen van de tien, vijftien of twintig best verkochte singles van de afgelopen week. Dit wordt allemaal braaf opgeschreven, en als alle zaken opgebeld zijn, wordt er geteld en gerekend, en nog eens nageteld en gerekend, en dan komt er op den duur vanzelf een num¬ mertje een, twee, etc. te voorschijn. Hieraan kleven diverse bezwaren,. Op de eerste plaats* zijn er heel wat mensen die geloven dat er met die hitparades nogal eens geknoeid wordt door de instanties die ze uitgeven of verspreiden. Laten we een ding voorop stellen: Dit is meestal niet het geval. Er zijn uitzonderingen, dat spreekt, want er zijn altijd en overal uitzonderin¬ gen, maar met de hitpuree wordt door radio, t.v. en kranten bijna nooit „geknoeid". Wij hebben het ook wel eens gehad dat er mensen waren die zeiden dat ,,die JOP 20 ook een grote oplichterij was" maar die mensen zijn gauw genezen üls je ze uitnodigt 's maandags eens bij de telefoon te komen zitten en het allemaal eens te controleren. Een heel andere zaak is, en hierop berust waarschijnlijk het fabeltje van de knoeierij, dat je als radio¬ station een plaats in de hitparade kunt krijgen („zetten") als je dat wilt. Je zet 'm in de tipparade en je draait 'm gewoon tot ie grijs ziet. Den wordt die ook gekocht, en komt vanzelf in de hitparade, dat is iets wat zeker is- Maar dit alles is geen knoeierij, maar „plugging", en dat is een heel ander hoofdstuk van het hitwezen, waar we later wel eens op terugkomen. Als er geknoeid wordt met de hitparade dan is het door de verkoopsters of verkopers in de platenzaken die de lijst moeten samenstellen of hem door moeten bellen op de wekelijks terugkerende maandagochtend. Dan kan het gebeuren dat een plaat een hogere of lagere notering krijgt dan verantwoord is. En hier is weinig aan te doen. Maar gelukkig Is er ook nu nog niet direct een kind verdronken, want op het gemiddel¬ de dat het uiteind e lijke resultaat is van de grote hoop van platenzaken die er gebeld worden, is die kleine afwijking vaak nauwelijks terug te vinden. Het kan een plaat op zijn hoogst t'°n plaatsje hoger of lager doen belasjden. Anders is het als vanwege drukte, feestdagen, door de omroep, p'raat of krant bij wijze van spreken illeen wat zaakjes in de buurt (meostal de Randstad) gebeld zouden worden, want dan is de afwijking veel groter, maar ook dat zijn uitzonderingen. De werke¬ lijk grote fout in het huidige hitsy- steem zit 'm in het feit dat men 'n hitparade samenstelt aan de hand van „best verkochte platen", en niet aan de hand van „aantallen platen die verkocht zijn". Zo kan het ge¬ beuren dat plaat A nummertje een staat omdat hij volgens de oude normen „de best verkochte plaat" is in een aantal willekeurige zaken, terwijl plaat B, die bij wijze van spreken nummertje vijf staat, veel hogere verkoopcijfers heeft over het hele land dan plaat A. De fout is dat een zaak met een omzet van tien plaatjes in de week even zwaai meetelt als een grote zaak met een omzet die in de duizenden loopt. En ook dat men alleen grammofoon pla¬ tenzaken belt terwijl in supermark¬ ten bij fotografen, kruideniers en boekhandelaars ook heel wat de deur uitgaat. Terwijl in deze zaken meestal juist een ander soort mu¬ ziek goed verkocht wordt als in de platenzaken. Dit klopt gewoon van geen kanten, dat ziet een kind Het simpelste zou het zijn als de platen¬ zaken gewoon hun verkoopcijfers iedere week door zouden bellen. Mahalia Jackson Op het nieuwe sublabel van Co- lumbia (CBS Amerika) „Harmony Records" gaan heel wat goede ar¬ tiesten binnenkort platen uitbren¬ gen Nieuwe artiesten die speciaal daarvoor aangezocht worden en ook oudere en bekende artiesten die al bij Columbia waren maar nu „over¬ geplaatst" worden op het Harmony- label waar ze nog meer tot hun recht komen- De naam „Harmony Records" zegt in dit verband eigen¬ lijk al voldoende, maar men zal alles in het werk stellen om de toch al op een zo hoog peil staande opnametechnieken nog meer te per¬ fectioneren, en om met nog meer zorg voor produktie, arrangemen¬ ten studiomusici etc. de puntgave outfit van deze platen te vervolma¬ ken. Een treffend voorbeeld hier¬ van is de release van de Mahalia Jackson lp. „Sunrise, Sunset', waarop deze gospelzangeres te ho¬ ren is als nooit voorheen. Een voortreffelijke plaat zonder meer. Binnenkort worden in deze serie ook platen van Johnny Cash, de Everly's en Frank Sinatra uitge¬ bracht. Maar zie ze maar eens zover te krijgen. De belasting en de concur¬ rentie weet je wel. Maar er is toch een oplossing gevonden, en het is zoals gewoonlijk de meest voor de hand liggende mogelijkheid. De pla¬ tenmaatschappijen gaan gewoon hun verkoopcijfers ter beschikking stellen voor het produceren van een hitparade. Dit zou dan een overkoe¬ pelende organisatie als het CCGC kunnen doen, dan heeft de welbe¬ kende Piet Beyshuizen ook eens wat anders om zich druk over te maken dan het jaarlijks terugkerende ge¬ konkel over Edisons bij het Grand Gala. De platenmaatschappijen hebben die cijfers toch iedere week kant en klaar uit de computer, want die moeten overgeseind worden naar-de grote moedermij in Ameri¬ ka, naar de afdeling import en export, naar publiciteit en plugging etc, etc- En voor de Nederlandse hitparade zou een dergelijke gang van zaken wel eens heel grote ver¬ anderingen teweeg kunnen brengen. De Brabantpop bijvoorbeeld zou een enorme trap in de goede richting kunnen krijgen. Want nu staat de groep het hoogst genoteerd die over het hele land verspreid een redelijk aantal klanten heeft, maar als men al die klanten op gaat tellen zou dat wel eens stukken minder op kunnen leveren dan de aantallen die er alleen beneden de rivieren al van groepen als bijvoorbeeld Shuffles en Clover Leaf verkocht worden. En daar zit de rest van Nederland dan nog niet bij. Er zouden zelfs groe¬ pen zijn die er nooit meer in kwa¬ men, en van de andere kant zouden er nu groepen in komen die nooit hebben kunnen begrijpen waarom ze niet in de hitparade staan, ter¬ wijl ze volgens de computer van de maatschappij uitstekende verkoop¬ resultaten hebben. Want zulke din¬ gen maak je mee. Het is onlangs gebeurd dat bij een maatschappij de verkoop met sprongen omhoog liep terwijl de desbetreffende single in de hitparade daalde. Een tweede probleem bij deze hele hernieuwde aanpak is dan nog hoe men gaat tellen. Gaat men iedere week de hele rits opnieuw tellen en komt zodoende de groep die heel lang¬ zaam aan iedere week net genoeg singles verkoopt om niet in de hitpuree te komen er nooit in, ter¬ wijl ze toch na pakweg drie maan¬ den evenveel verkocht hebben als een groep die in twee weken met datzelfde verkoopcijfer nummertje acht staat, of gaat men aan de andere kant de verkoopcijfers optel¬ len vanaf de release-datum. Maar dan krijg je op een gegeven mo¬ ment een hitparade met bovenaan een plaat (Corrie & Rekels bijvoor¬ beeld), die voor de komende vijf jaar wel nummertje een blijft, om¬ dat er voorlopig niet meer zulke verkoopcijfers gehaald worden. Maar hoe het ook zij, er zal altijd wel 't een of ander mankeren aan de objectiviteit en betrouwbaarheid van een hitparade, maar dat we er in het komende jaai op vnoruili'nrm wat dit betreft, is iets wat zonder meer vaststaat. En in het nog niet zo heel ver verwijderde verleden zijn daar zelfs in de Amerikaanse top honderd nog duidelijk sporen van te vinden. Doodsimpel van opzet en structuur, iets vernuftiger in de uitwerking en de arrangementen, maar met een haarfijn gevoel voor verhoudingen en een bijna profetisch hngevoel leveren deze twee Delftse knapen toch maar tophit na tophit. In die eenvoud ligt namelijk nog steeds de grootste kracht van het tweetal. En dat blijkt keer op keer. Hun laatste lp. „In the morning of my days" (Negram NQ Stereo 20.002) is ook deze keer weer voornamelijk ge¬ vuld met composities van dit ver¬ maarde duo. Met deze keer echter een uitzondering voor „Black Gipsy Tambourine Girl", een Ferry Lever compositie, Ferry Lever ja. Want in de gelederen van de Tee-Set heeft een zoveelste verandering plaatsge¬ grepen. En ze zijn er deze keer niet op achteruit geboerd, want een so¬ logitarist als Ferry Lever, die in zijn tijd bij After Tea al tot Neder¬ lands beste gitaristen gerekend werd, is beslist een aanwinst te noemen. Van de oude Tee-Set spe¬ len op deze plaat vanzelfsprekend Peter Tetteroo (zang-tekst), Hans van Eyck (piano-p rgel-akoestische gitaar-composities) en basgitarist Franklin Madjid. En behalve Ferry Lever is ook de drummer nieuw: Max Sprangenberg. Zo zijn ze op deze lp te horen. En die lp, nou, die mag er zijn. Men kan 't met een gerust hart de beste lp noemen die de Tee-Set tot nu toe afgeleverd heeft. Producer Peter Tetteroo kan met recht trots zijn. Behalve hun laatste hitsingle „She likes weeds" (luister nog eens extra goed naar die gitaren, oei, oei wat klinkt dat goed) staat op deze lp. ook nog een enigszins gewijzigde versie van de oude hit „If you do believe in love". De titelsong van deze lp. „In the morning of my days" toont ons misschien wel het best het veran¬ derde karakter van de Tee-Set sound; een nummer van beslist internationale klasse. Vooral de bij¬ zonder goed overkomende sfeer hierin, die voornamelijk teweeg ge¬ bracht wordt door de afwisseling van gevoelige maar uitstekende clo- se-harmony met. zeer snelle swin. gende loopjes op de Spaanse gitaar, en de voortreffelijke tekst maken dit tot een van de beste nieuwe nummers op deze lp. (De teksten van de songs zijn od de binnenkant van de hoes afgedrukt, dus wat'dat betreft kun je volop genieten). You turned my green light red", „A never ending melody", (met Delfts kinderkoor van Die Nicolaeszang- her), „Marie Claire" en de Van Eyck solo-compositie „A perfect way" borduren zonder grote afwij¬ kingen of vernieuwingen voort op de oude welbekende Tee-Set sound. Op de tweede plaatkant idem dito. Maar in ,my whole life in his hands" herkennen we plotseling een onver¬ valste gospel in de zo onderhand wel overbekende stijl van de Les Humphries Singers. Bijzonder uitge¬ kiend van die Tee-Set. Maar busi¬ ness is business nietwaar. En de Tee-Set mikt nu eenmaal op de hitpuree, daar komen ze rustig voor uit. De rest van de lp. levert op de bijzonder gave Ferry Lever compo¬ sitie na niet veel nieuws meer op. Al met al een gave lp. voor de liefhebbers van het genre, en voor de trouwe Tee-Set fans natuurlijk Strange Feeling in Kerkwijk KERKWIJK. — Zaterdag 9 janua¬ ri is er weer een soosavond in de sociëteit te Kerkwijk. De avond wordt verzorgd door de beatgroup Strange Feeling. Deze nieuwe for¬ matie is een cominatie ontstaan uit de groepen Sekmet en Manmaid. Strange Feeling bestaat uit vijf mu¬ sici: Flip van Bruchem drums en zang, Gijs Voorsluys zang diversen, Hans de Waal sologitaar, Stieno van Santen basgitaar, Coert Coehoorn, orgel, zang. Het bestuur rekent er¬ op, dat de jeugd uit Kerkwijk en omgeving er een succesvolle avond van zal maken. Aanvang 19.30 uur. (10) (7) (17) 20. (19) (4) (12) (12) (8) (S) (5) (5) (20) (6) (14) (14) (—) (19) (-) (-) My sweet Lord „ . George Harrison — Apple................................................... 1'** Pm- She likes weeds . . Tee-Set — Negram ............................................................ 1D1 *""■ Lonely Days Eee Gees — Polydor............................................................ 8Z Pm' Where have I been wrong Cats — Imperial ............................................................ e8 Pm' Tears in the morning Beach Boys — Stateside ...................................................... bU Pni- Yesterday when I was young Ch. Aznavour — Barclay...................................................... ** Pm- See me, feel me The Who — Track ............................................................ 44 Pnt' Love is all around Sandra & Andress — Philips................................................ 4* Pnt- Voodoo Chile Jimmy Hendrix — Track ................................................... 4d Pm' Over and over George Baker Selection — Negram ................................. 38 pnt. I hear knocking Dave Edmunds — MAM ................................................... 36 Pnt- Comme j'ai toujours Mare Hamilton — Carrere .......:..................................... 33 pnt. Memo Mick Jagger — Phonogram................................................ 25 Pnt- Chestnut mare The Byrds — CBS ............................................................ 22 pnt. Teardrop on teardrop The Shuffles ~- CBS ......................................................... 21 pnt. The Witch Rattles — Fontana ............................................................ 18 pnt. Hello Darkness Shocking Blue — Pink Elephant .......................................... 16 pnt. Geef mij de liefde De twee Pinten — Phonogram ............................................. 12 pnt Wang Dang Doodle Living Blues — Phonogram ................................................ 11 pnt. Both sides now Euson — Polydor ............................................................ 11 pnt. Deze JOP TWINTIG wordt samengesteld uit de gegevens van de volgende platenhandelaren: Crusio, Schutte —Bergen op Zoom; Janssen — Etten Leur; Jongenelen — Roosendaal; Spronk, Actief, Van Boxtel — Breda; Dankers, Rossmeisl — Tilburg: Van Leest, New Sound, Van Boxtel — Eindhoven; Goosen & Swagerman, Van Mackelenbergh — Den Bosch; Postma ■ Van Wijlen — Zaltbommel; Sommer — Gorinchem; en Sure Shot — Uden. Oss; Crescendo — Waalwijk; THEPEDDLERS Mooie hoes met kortgeknipte kostschoolkoppen erin In een prachtig mooie hoes — een groenige hard afgedrukte foto van een mooie blote vrouw — brengen de Peddlers een soort muziek dat je nou niet direct in zo'n soort hoes verwacht. Velen zullen dan ook door deze hoes misleid, met een kat in de zak thuis komen. Want er is nog steeds een vrij groot aantal mensen dat een plaat koopt afgaan¬ de op de kwaliteit, illustraties en foto's op de hoes. En afgaande op de hoes zou je van deze groep vrij progressieve pop verwachten. Als je dan evenwel de koppen van de heren Peddlers zelf aan de binnen¬ kant ziet begin je al een vlaag van achterdocht tê krijgen omtrent de soort en kwaliteit van de veronder¬ stelde inhoud van deze hoes. Want die -kortgeknipte kostschoolkoppen zien er nu niet direct naar uit dat ze borg staan voor kwaliteitspop van het welbekende betere soort. En dit, beste lieden, is een enorm groot en helaas maar al te vaak gehan¬ teerd vooroordeel. Maar het wordt dikwijls gewoon als maatstaf ge¬ bruikt. Mensen met lange haren maken muziek. „Beat", of Under¬ ground of hoe dat tegenwoordig ook mag heten. En hoe langer de haren van de muzikanten, des te beter de muziek die ze maken. Dit vooroor¬ deel is ergens wel te begrijpen, want het is een feit dat 99 procent van de goede popmuziek vandaag de dag gemaakt wordt door mensen met een behoorlijke haardos — stu¬ dio-muzikanten daargelaten van¬ zelfsprekend, ofschoon ook hieron¬ der steeds meer haar te constateren valt. Tot zover is er dus nog geen vuiltje aan de lucht. Maar de ande¬ re kant van de zaak, die in feitelijk¬ heid niets onder doet voor de eerst¬ genoemde, is dat er duizenden en duizenden figuren rondlopen met minstens evenveel haar als de goe¬ de muzikanten voornoemd die even¬ wel abominabel slechte en middel¬ matige muziek maken, of zelfs hele¬ maal niets met muziek uit te staan hebben. Een ander vooroordeel dat hier ook zijdelings mee te maken heeft is dat men ook iedereen met een baard of lange haren voor een schilder of muzikant verslijt, terwijl zo iemand net zo goed gewoon op school, kantoor of fabriek kan wer¬ ken, maar het normale wordt bij voorbaat uitgesloten in zulke zaken. Maar terug naar the Peddlers. Deze jongens hebben inderdaad de kop¬ pen die passen bij de muziek die ze maken en omgekeerd maken ze ook net het soort muziek wat je van zulke koppen verwacht: ongecom¬ pliceerde, ietwat gemoderniseerde en aan zijn tijd aangepaste ever¬ greens op een basis van rock and roll, wat dixieland, Jimmy Smith toeren en toestanden, een handvol soul en hier en daar wat blues, een vleugje klassiek en een flinke kwak Andy Williams/Frank Sinatra c.s. Een typisch produkt van een stelletje muzikanten van de zoge¬ naamde vergeten generatie. Men¬ sen die muzikaal gezien het bij de Beatles niet meer zo zagen zitten en op zijn hoogst Sergeant Peppers nog net in de platenkast hebben liggen. En het vreemde is dat ze even oud zijn als bijv. — ik noem maar iets, The Who. — En toch liggen die mensen een hele generatie voor (of achter, 't is maar net hoe je 't bekijkt), qua levenswijze, denkbeel¬ den etc. En dit alles komt ook in hun muziek tot uiting. Veel oude nummers van Pete Seegers, Willie Dixon etc. die net zonder voldoende begrip en enthousiasme gespeeld zijn, om bij de jeugd van deze tijd nog over te komen. De oude begrip¬ pen: muziek moet of swingen of gruwelijk mooi zijn, vieren nog hoogtij op deze lp. Een vrij steriele gladde produktie, met af en toe een stevige uitschieter de goede kant op, maar van de andere kant ook vrij lange stukken „beschaafd amu¬ sement" waar de gladheid van af druipt. De Boemel Zaltbommel ZALTBOMMEL. — Zaterag j.1. had in De Boemel het optreden plaats van Jacky Hardin met zijn begelei¬ dingsgroep. Het is niet het succes geworden, wat men ervan verwacht had. De zanger zelf had totaal geen goede zangsem, waar hij niet veel aan kan doen, maar waar hij wel wat aan zou kunnen doen, is het vergroter van zijn zelfvertrouwen en de presentatie van de liedjes, die steeds op dezelfde monotone treurige wijze werden aangekondigd. Zijn houding was erg passief. De gitarist kende te weinig akkoorden om ais musicus een voldoende te halen. Hij viel dan ook niet op. Het enige licht¬ punt was dit keer de fluitist van de groep. Bij hem bleek het muzikale zwaartepunt te liggen van de groep. Wanneer deze de kans kreeg om een flinke solo weg te geven ge¬ bruikte hij hem ook. He$ zou het beste zijn, dat deze groep zo snel mogelijk uit elkaar gaat. De fluitist zal dan gemakkelijk bij een beat- groep kunnen gaan spelen, waar hij meer tot zijn recht zou komen. Desondanks was het een zeer gezel¬ lige avond. De zondagavond ver¬ maakten de leden zich met het bespelen van allerlei meegebrachte instrumenten. Zaterdag en zondag is er weer dansen op muziek van d« dtsk-jockeys Little Frenk, Heavy John en Jos, terwijl er ook twee vrouwelijke disk-jockeys zijn aange¬ steld.