Tekstweergave van DWB_1919-10-01_005

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No . eo4 . IPV^oensdagr 1 October 1919 . l^e ^ aarganig waarin opgenomen „ Ons ^ W'eekblad " Nieuws - en Advertentieblad voor TIEL , MAAS en WAAL , He der - en Over-Betuwe , Tieler ^ en Bommelerwaard ,.._ Courant verschijnt eiken Woüiisdag en Zaterdag . De abonnementsprijs 18 bij vooruitbetaling » a bedraagt f3 .-- per jaar . Abojinementeu worden sangenomen aan onze bureaux , door onze Agenten , door aJle Boekhande - laren en Postkantoren . Bureaux : Hoofdredactie , St . Walburgkerkpad F 66 , Tiel , Tel . 151 . Eedactie en Administratie Gasthuisstraat D 47 Tie ), Tel . No . 8 . Uitgave der N V . Drukkeiij en Boekhandel ,, 8t . Maarten " Tiel GASTHUISSTRAAT D 47 Advertentiën van 1 tot 6 pegels f 0.90 . Elke regel meer f 0.15 Ingezonden mededeelingen f 0,80 per rejelVoor den handel , bij abonnement van een groot aantal regel»,belangrijk rabat . --•■>: ■■'■■ it\t\i ' iiinl Tweede Blad . liet liegt Benige weken geleden is melding ge - aakt van de aanklacht van den Zeereerw . heer pastoor van Hoofddorp tegen den redacteur van het socialistische v/eekblad „ De Volksmeetbode ", den openbaren onderwijzer J . P , Kruyt te Hoofddorp . In genoemd weekblad kwam een ver - haal voor van een armen man , die naar den pastoor was gegaan om ondersteuning te vragen . Het blad merkte daaromtrent het volgende op : „ De Roomsche kerk gaf niets , maar iiij moest maar tegen de gemeente zeggen , dit hij f7.50 van de kerk kreeg , want dan kreeg hij die van de gemeente ook ." „ En zoo gebeurde dit dan ook ." „ Daar stond nu de arme te liegen uit eigen zak op bevel van meneer pastoor ." „ Zoo kan de Roomsche kerk haar armen wel onderhouden ." „' t Is fraai ." De Pastoor van Hoofddorp is er de man niet naar om het hierbij te laten zitten en diende een aanklacht wegens beieedigiag in bij den Officier van Justitie . Deze vond termen aanwezig om tot ver - volging over te gaan , zoodat de redacteur gedagvaard werd op 2 October a.s . voor de Haarlemsche rechtbank zich te ver antwoorden . Dat viel den rooden broeder niet mee , ' t was meer dan onverwacht . Hij had toch niets anders gedaan dan het voor - beeld van zijn Amsterdamsche hoofdor - gaan getrouwelijk nagevolgd : lieg maar raak ; ' t komt er zoo precies niet op aan als het tegen dis zwarte papen gaat . De roode arbeiders gelooven het wel en küiinen weer eens zien , hoe bij die room - sche pastoors de armen van de deur worden weggestooten en zelfs tot leugen en oplichting worden gedreven . Door de dagvaarding begon het roode schoolhoofd-journalist nattigheid te voe - len , In zijn jongste weekblad-nummer krabbelt hij terug . Thans heeft hij inlich tingen ingewonnen — waarom eerst thans ? — zoo luidt het , welke ons in staat stellen terug te komen op het artikel « Roomsche mildheid " in ons nummer van 16 Juli j,l ." Hij vervolgt daa : De pastoor te Hoofddorp zit niet in het Roomsch-Kath . Armbestuur en riyiLLiT De Voetreis . Door ELISE . Henri de Jonge stond met zijn hoofd t'gen da koele venaterriiit gedrnkt in diep gepeins verzonken ; de uitdrukking van ernst deed vreemdgaan op zijn ge - dicht , dat , jongenaachtig rond en blozend , meer gewend scheen aan vroolijkheid en iachtintelingen dan aan de zorgelijke plooitjes , vyaarin het nu getrokken was . Achter hem , naar hem kijkend in ' fffachting van wat hij zou zaggen , zaten ' ijn beide vrienden , die hij eveu tevoren schertsend zijn beide verïoekers had ge - noemd , ^ ij waren gekomen , om hem over te aaien tot het deeleemen aan een voet - ■■ sisje in Limburg , dat een dag of veer - tien zou duren en het kwam Henri de Jonge vcor , dat niets in zijn leven hem WO aanlokkelijk had toegeschenen als m ongedwongen rondtrekken mrt zijn " ieën door acbilderachtig Zuid-Ltmburg , '' aarvan hij veel gehoord had , maar " iets gezien . Zijn eerste opwelling was geweest , om "«' lelijk toe te slaan , voor een pretje of een uifgaagetje was hij altijd te vinden , ■" aar ... zijn examen en de kosten I flij had zijn moeder beloofd , zöinig ]^ zijn en hard te werken , hij wist loamers , d«t het haar niet gemakkelijk kan dus in hef door ons geïnsinueerde geval onmogelijk die rol gespeeld heb - ben , welke onze correspondent aan hem heeft toegeschreven . Daar onze correspondent echter geheel trouw ge - bleven is aan de voorstelling , die zijn ( katholieke ) zegsman aan de zaak had gegeven , wilden wij eerst andere inlich - tingen hebben , voor wij er weer op konden terugkomen . Nu wij dan weten , dat de pastoor te Hoofddorp buiten deze zaak staat , betuigen wij wel onzen spijt , hem— - al was het dan te goeder trouw — door de plaatsing van het bewuste bericht in zijn goeden naam te hebben aangetast . Het heer betuigt zijn spijt voor het aantasten van den goeden naam , „ al was het dan ter goeder tronw ". Die goede trouw begint pas te werken als hij in angst zit . Als men den duivel op zijn staart trapt , kan men hem leelijke gezichten zien trekken . Rood of geen .... schoenen „ Rood of geen brood ", zouden wij haast hebben neergeschreven . Maar nu is het eens iets anders , n.l , „ Rood of geen schoenen ". ' 1 Heeft zich voorgedaan in Oostenrijk , waar de sociaal-democraten zooveel macht bezitten , dat zij ongestraft ten opzichte van hen , die anders denken als zij , dergelijke lugubre practijken in toepassing kunnen brengen , zooals hier - onder wordt medegedeeld . Onder het hoofd „ Wie goedkoope schoenen krijgt ", lezen wij in , Het Cen - trum ' het volgende : „ In de voorstad van Weenen.Margare - ten . werden onlangs schoenen in ' t openbaar verkocht , betrekkelijk goedkoop . Ze waren bij een handelaar in beslag genomen , waarschijnlijk wegens een distribuiie - overtfcding en zouden door den raad van arbeiders aan ' t publiek worden afgele - verd . Maar er moest natuurlijk voor een regelmatige verdeeh'ng worden gezorgd . Welnu , dat hebben wij ook beleefd dat men op een broodkaart thee of op een boterkaart visch kreeg . Zóó ging het echter niet : om die schoenen te mogen koopen , moest men meebrengen een afgestempeld bewijs van ... de sociaal - democratische organisatie . ' 1 Is wèl sociaal . En hoogst democratisch ." ' t Is voor onze leden een les , waaruit viei , haar jongen te laten etudeeren , dat zij hem wel gaarne alle zich voor - doende genoegens gunde , maar rekening houden moest met haar beperkte geld - middelen . De groute vacantia was nog maar nauwelijks voorbij ; zou hij nu al weer vrijaf nemen , zonder te denken aao het examen , dat vóór Kerstmis moest afge - legd worden ? Zijn geweten sprak een luid en beslist „ neen ", maar hij vond het hard , naar dia stem te moeten luisteren . Hij begon te schipperen , trachtend het met zijn geweten op een accoordje te gooien ; hij zou zich dit eene genoegen'nog gunnen en dan daarna dubbel hard werken en zich tot nieta meer laten verleiden door zijn rijkere vrienden , voor wie tijd en geld niet dezelfde waarde hadden als voor hem ; hij zou zuinig zijn , zich elke kleine weelde ontzeggen , totdat vreer dichtgestopt was de bres , die ontstaan zou in het hem boven zijn kamerhuur verstrekte zakgeld , waarmede hij tot Kerstmis rondkomen moest . Zóó zou nóch zijn studie , nóch zijn moeders portemonnaie lijden onder het uitstapje , waarvan hij zich onzegbaar veel genoegen voorstelde . Nog lichtjes weifelend , wendde hij zich om . „ En " vroegan de beide vrienden tegelijk . „ Ik nsoet aan mijn examen denken ," weerstreefde hij nog alt . niet weg te zij kunnen vernemen , wat voor practijken de roode broeders in toepassing brengen overal , wanr zij de meerderheid bezitten ; maar tevens is het een waarschuwing om zorg te dragen , dat dj in Nederland niet zooveel te vertellen krijgen , opdat zij op onze nienschen niet dezelfde prac - tijken in toepassing brengen , ' t Geeft al vast een aardigen kijk op hetgeen te wachten staat , wanneer de sociaal-demo - cratische heilstaat eenmaal zal zijn tot stand gekomen , als het zoover mocht komen . Bestrlüi MM - i öiizser , We lezen in de „ Vee - en Vleesch - handel " : Naar we vernemen , wordt thans van - wege het Veeartsenijkundig Staatstoezicht bij al de veehouders in Nederland eert opname gedaan van de schade , die het mond - en klauwzeer onder de veestapel heeft teweeggebracht . ( Natuurlijk wordt geleden schade niet vergoed ). De volgende vragen worden daarbij gesteld : Hoe groot was uw aantal stuks vee bij het uitbreken der ziekte ? En hoeveel dieren werden aangetast ? ( Afzonderlijke opgave tan : a . Stieren ; b . Melkgevende koeien ; c . Droogvee en pinken ; d . Kal - veren ; e . Schapen ; f . Varkens ). Voorts opgave van : Hoeveel moesten tengevolge van de ziekte voor de slacht - bank worden verkocht ? Hoeveel bleven kreupel ? Hoeveel werden kwijnend ziek ? waar - onder ook de dampigen ). Hoeveel zijn gestorven ? Hoe groot was uw melkverlies jn liters ? Voor iedere vraag afzonderlijk te notec - ren de sichaden , in guldens gegeven . Ook wordt verder geïnformeerd naar eventueele behandeling om de schade te beperken , als : opstallen , geneeskundige behandeling etc . Zeer zeker is het streven der staats - commissie in zake het mond - en klauw - zeer , op deze manier een betrouwbaar en juist overzicht te krijgen vau het ver - loop der ziekte . Inderdaad , het lijkt ons ook de eenige goede oplossing . Gebleken is reeds , dat de ziekte zich veel sneller heeft verbreid , dan het aanta ! aangegeven gevallen aanwijzen , daar het meerendeel der veehouders , die van het voorjaar en in de zomermaanden het mond - en klauwzeer onder het vee kregen , verzuimd hebben daarvan aangifte te doeii redeneereD plicbtfgevoel . „ Onzin I Wat is nu veertien dagen ? Die haal je wel weer iu !" „ Maar ....» „ Wat heb je nog meer te maren ?» „ Ik heb geen geld !" „ Dat leen ik je wel ," lachte Louis Telders , die altijd goed bij kas was . „ Neen , neen !" „ Waarom niet ?" „ Ik weet niet , of ik het je terug zou kunnen geven ! „ O , daar is geen haast bij !" „ Neen ," hield Henri vol , „ als ik meega ,..." Plotseling doorstroomde hem een ge - voel van overbruiseude levensblijheid , van overmoedig verlangen naar genot ; heel de vroolijke zorgeloosheid van zijn natuur dreef boven ; zijn ernst was weg - gevaagd , aan zijn zwaarwichtig gerede - neer was een einde gekomen . Zijn jon - gensgezicht straalde en lachte , zijn oogen tintelden , bij het heerlijke vooruitzicht , dat hij aanvaardde met de in triomftoon uitgeroepen woorden ; „ Ik ga mee I " „ Hoera ," juichten de beide vrienden luidruchtig toe . „ Ik wist wel , dat je geen spelbreker zou zijn ," voegde Louis Felders er aan toe , „ We zijn maar ééns jong ," oordeelde de ander . „ Leve » het mooie leven !" „ Maar daarnti " b-gon Henri . „ Wie denkt er nu aan daarna ?" „ Neen , hoor , ik meen het en ik wil bij den burgermeester , hoewel die ver - plichting wel bestond en nog steeds bestaat . Bij informatie blijkt ons , dat de ziekte in enkele streken nog al kwaadaardig is geweest , zoodat de schade zeer zeker vele millioenen zal bedragen . Het zal echter nog weleen tijdje duren , voor bovendoelde commissie met haar rapport gereed is ; we hopen dan een juist overzicht te kunnen geven . Vast staat echter thans reeds , dat de mond - en klauwzeer epidemie mede oor - zaak is van de hooge prijzen van vleesch en de schaarschte aan melk , boter en kaas . w l f , BruUerij en Boekbaniie „ 81 iaafififl " Gasthuisstraat D 47 ti,ï;i , mm M i'AALBOl " Levert : alle drukwerken alle boekwerken alle bindwerken Plaatst advertenties in alle dag -, week - en maandbladen zon - der prijsverhooging . Elk wat wils . Duren kleeren . „ Het dagboek van een Amsterdammer " het je vooruit zeggen . Ik ga mee , maar als we terug zijn , zal niets of niemand mij van mijn werk afhouden en ik geef ook geen cent meer uit , voordat ik weer de schade heb ingehaald !" „ Doe niet zdo zwaarwichtig , oude jongen ," schertste Louis . „ Dat komt allemaal terecht ! We denken nu alloen aan de heerlijke dagen , die ons wachten !" „ De schoone dagen in Aranjuea ", citeerde Henri uitgelaten . De drie vrienden begonnen te beraad - slagen over de beste wijze van uitvoe - ring geven aan hun plannen en na veel gehaspel en heen-en-weer-geprarit werden dag en aur van vertrek bepaald eu de te volgen route vastgesteld ; da trein moest hen naar Maastricht brengen en vandaar uit zou de eigenlijke tocht aan - vangen ; loopend , met geen andere bagage dan een bui.deltje op den rug , zonden ze het wondermooie Gauldal doorkruisen en daarna Zuidelijker gaan , langs de Belgische grens van dorp tot dorp trek - kend . Voor een oogenblikje betrok Henri's vroolijk gezicht opnieuw ; hij had er niet aangedacht , dat zij natuurlijk in hotels zouden moeten overnachten , wat , ook al kozen ze goedkoope gelegenheden , een aardig bedrag zou eisehen , het loo - pen zou ken hongerig en dorstig maken , zoodat zij ook aan eten en drinken veel geld zouden uitgeven , maar bij had nu eenmaal toegestemd en wilde zijn pleizier niet laten bederven door zwaar - in de Tel . is op 22 ' Sept . met onder - staande aangevuld : Aangezien de fcleederen die mijn gè*vulde , doch slanke gestalte bedekkenjbedenkelijk beginnen te verzakken , scheldeik dezer dagen den heer op die de eeren het genoegen heeft mijn romp c«ledematen fe onthullen met kostbare ge - waden . • ,; Ik deelde hem mijn voottiwiMSij tiïedg en vroeg argeloos ; ^ PSÈlpll^^^f 5 ; r „ En wat kost tegenwcKJfdfg « sen pak P " „ Honderd tachtig gulden ", klonk het liefelijk doch koelbloedig . .; Ik zei toen een goed Hollandsch wéörfl van zes letters en hing de telefoon Op . Daarop schelde ik een concurrent op en deelde hem mijn voornemen medo . Ba ik vroeg hem : :. uïa ^ i^it „ Wat kost bij u een pak ?* -" t?1r : , iv:f „ Honderd tachtig gulden ," klonk bet frjsch en vroolijk . Ik mompelde een Hollandsch woord van vijf letters en hing de telefoon op . Een derde riep ik aan het toestel . „ Honderd tachtig gulden "^ klonk het fipr en welgemoed . Ik sprak een goed Hollandsch woord van vier letters . Ten slotte had ik nog een letter over en vroeg den heer aan het andere ^ jinde van den draad : » Is dit werkelijk de naaste prijst " « De allernaaste ", zei hij . „ Mag ik hot u eens voorrekenen ?" Hij rekende . Stof f 30 . _ Arbeidsloon - 30 .— Garen . •,_ Knoopen . 10 . Voering . | 5 ."_ Alg . onkosten - 15 . Winstmarge . 25 . Benzine . 5 , „ Voor de vlekken ?" vroeg ik , maar hij ging door : Chauffeur f 25 . Garage . 5 '._ Port , bier , enz . onderweg - 15 .—- Totaal honderd tachtig gulden . „ Het klopt ," 2d ik . „ Brengt u met dien auto de colberts . en de jacquets weg ? vroeg ik opnieuw argeloos . „ Nee , daar rijd ik's Zondags mee over d « teenen van mijn klanten " zei hij Toen zei ik heelemaa ! niels meer . .'' Aaar wie begint er met mij een coöperatief kleermakerijtje ? wichtig gereken ; hij zou daarna langen tijd uiterst zuinig rnoeten zijn , maar dut had hij voor dit mooie , heerlijke wel over ! Hij was immers jong , gesond en vroo - lijk I Waarom nu zooveel hoofdbrekena over een dood-onschuldig uitstapje I De mogelijke schadelijke gevolgen zou hij gemakkelijk weer in ' t reine brengen ! Dan avond vóór het vertrek deelde hij zijn moeder per briefkaart met wei - nige , haastig neergeschreven woorden zijn kortstondig afwezig-zijn mee en den volgendan morgen yoor dag en voor dauw zijn beide vrienden in de vestibule ^ van het station aantreffend , bleek hij de vroolijkste , de meeat uitgejateae van.hat kleine groepje . Gedurende de treinreie werden de verdere plannen nauwkeuriger uitge - werkt , Louis Telders , die meermalen met zijn ouders den zomer in het Ghuldal had doorgebracht , nam daarbij de lei - ding op zich . „ Wij moeten de beroemde grotten gaan zien ," eisehte Henri de Jonge , die een tintje van schaamte gevoelde , om - dat hij nog niets iu z^n leven gezien had en nergens over meepraten kon , „ Zeker , die gaan we zien , maar alles op zijn tijd ! Eerst . .." „ Eerst blijven we minstens een dag in Maastricht ," viel de derde reiige - noot in . „ In en óm Maastricht ," verbetgya ^ Louis . „ Er zijn prachtige wandelwedie " ■■ V-^^IW^KV ^