Tekstweergave van DWB_1920-03-06_005

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
r^o . B4.S Zateraagr 6 IMaart 19ao « ISSe Ja.a.i*gfsiii |^. ^ AT waarin opgenomen „ OI ^^ ^ VEKKBLA^O " ISTieuws - en A.dvertentieblad voor TIEL , MAA.S en ^^ A.A.L , Neder - en Over-Betuwe , Tieler - en Sommelerwaard . er iets op zeggen en zoo ja , wat het zeggen zal .' Wat ook niet aan de aandacht ont - snappen mag is , dat de anarchist Bouw - man en de anarchist Kolthek beiden aan „ Ds Telegraaf ' verbonden zijn geweest , wat een allerbedenkelijkst licht op dat blad werpt . En dan te moeten denken , dat „ De • Telegraaf » door velen nog als een ernstig blad wordt beschouwd en zijn lezers telt in die kringen , die zich moesten schamen het blad in huis te willen . Lazers , die zich nog wat laten voorstaan op hun ontwikkeling . Ja , ook de „ geleerden " laten zich bij den neus nemen , ^ abonueeren zich op „ De Telegraaf " en ... worden door dit brave blad fijntjes uitgelachen ! Voor de Vrouwen . De moderne Vrouwenkleeding . Wij vonden in „ De Msb .» een hoogst belangrijk artikel over dit zoo actueele onderwerp , hetwelk wij in z'n geheel zullen afdrukken en waarvoor wij , dï speciale aandacht der Dames vragen . Verblijdend voorzeker is de tegenstand die allerwege al krachtiger zich uit tegen de schaamtelooze kleeding van vele vrouwen onzer dagen . Zelfs de vrouwen van het wufte Parijs scharen zich bij tienduizenden aaneen , om verzet te tee - kenen tegen het voortwoekeren van het kwaad . Een hoopvol verschijnsel , maar , helaas 1 niet minder teekenend voor den omvang van de kwaal . Ook onze HoUandsche Katholieke vrouwen verlevendigen in de laatste dagen haar actie , wijzend op het voor - beeld der Fransche zusteren , en vermoe - delijk nog krachtiger aangespoord , door het diep - ernstig vermaan onzer hoogwaar - dige Bisschoppen , die zich naast een kardinaal Mercier en een kardinaal Longue in hun laatste mandementen met aposto - lische vrijmoedigheid tegen het euvel der schaamtelooze vrouwenkleeding keerden . Vooral de Bisschoppen onzer Zuidelijke diocesen spraken een onheilspellend - duide-lijke en treffend-eenstemmige taal . Hoort den pasopgetreden Herder van het Bos - sche bisdom in zijn krachtig vermaan : „ zien wij niet dagelijks allerwegen ook Katholieke vrouwen en meisjes , als laffe slavinnen der zinnelijke mode , de heer - schappij , van den geest over de zinnen bij zich zelf en anderen ondermijnen ? Waar blijft haar vrouwelijke fierheid en eigenwaarde ?' Tot kerk en communie bank dringt de schaamtelooze ontkleedin'g door , zoo klaagt de Bisschop , en stelt de zorgvoUe vraag . „ Moeten wij dan , om dien gruwel te stuiten , even als weleer een H . Joannes Chrysostomus , onzen priesters hun strengen plicht gaan voor - houden , de woonsteden Gods van zulke besmetting te zuiveren ?' Scherp legt mgr . Diepen hier den vin ger op de pijnlijkste wondeplek : ook Katholieke vrouwen , brave KathoHeke vrouwen met de klinkendsfe Katholieke namen , zien geen kwaad meer in de stuitende ontkleeding , geven op dit punt een al'erverderfelijkst voorbeeld en laden esü ontzettende verantwoordelijkheid op zich . In de beste Katholieke familiën treft men tegenwoordig , vooraf op partijen een kleeding aan of liever een ontklee - ding , die ons wanhopig doet vragen : „ Hoe is zoo iets in dezen kring toch mogelijk ?" Zelfs de eerbied voor de priesterleden der familie schijnt zoek en de zekerheid , dat men aan een bruiloft den gepurperden prelaat naast den jongen theologant zal reifen , houdt van de stui - tendste kleeding niet terug . De tijd zal nog komen , dat een geestelijke zich van te voren dient te vergewissen of hij het met zijn priesterlijke waardigheid overeen kan brengen , op de feesten zijner eigen familie te verschijnen . Wil ik hiermede zeggen , dat er in onze goede Katholieke familiën vaak een kleeding wordt gedragen , die op zich zelf als ernstig kwaad dient te worden ge - brandmerkt ? In de verste verte niet ; maar wel , dat daar dikwijls een kleeding wordt vertoond , die een absoluut gemis verraadt aan verantwoordelijkheidsgevoel , die een dreigend gevaar vormt voor de grootste ergernis en daarom als ernstig zondig dient gebrandmerkt . Vooral nu het euvel der schaamtelooze vrouwenkleeding zoo'n schrikbarenden omvang heeft aangenomen , dat naast de Katholieken , met de geestelijkheid aan het hoofd , ook zoovele welmeenende anders - denkenken er krachtig tegen optreden , dient ' net ernst de vraag gesteld ; nemen de Katholieke families , vooral de draagsters van de eersteklas Katholieke namen , de houding aan , die haar past , wanneer zij op dit punt toonen gaarne zoover moge - lijk te gaan , zonder direct groot kwaad te doen , zoodat men eigenlijk , uit geheel haar houding moet besluiten , dat zij le - vendig betreuren met goed fatsoen niet verder te kunnen gaan ? Neen , de hou - ding van de Katholieke families moet beslisten zonder den minsten t w ij f e 1 te kennen geven , dat men zich vierkant tegen den modernen , hoogst verderfelijken wansmaak keert . Anders loopt men groot gevaar ergernis te geven in den striksten zin , en anderen te bren - gen tot practijken , waartoe zij zonder dit voorbeeld , door een Kaiho Heken naam ge d e k t , uooit zou - den gekomen zijn . Het coquetteeren met de ondeugd is op dit terrein dubbel ge vaarlijk . De ideale echtgenoot . Het Japansche tijdschrift „ Schukowe Qohano ", wat zeggen wil „ De Deugd - zame Vrouw ", heeft bij zijn lezeressen een enquête ingesteld om te weten te komen wat de eigenschappen moeten zijn van een ideaal echtgenoot . De eischen , die ' t meest door de vrouwen uit het rijk van den Mikado gesteld worden , zijn de volgende : „ Hij mag niet gierig zijn ." „ Hij mag zich niet te veel metzijn kleeding en zijn uiterlijk aanzienbezig houden ." „ Hij moet een innemelp uiterlijkhebben ." „ Hij moet niet te veel met vrou - wen vertrouwd zijn ." „ Hij moet zich altijd klaar enduidelijk uitspreken ." „ Hij moet wel kunnen beslissen ." „ Hij moet een ideaal hebben ." „ Hij mag zich nooit in de keukenvertoonen ." „ Hij mag neoit het kapsel enhet toilet eener vrouw aan critiekonderwerpen ." „ Hij moet nooit aan vrouwenvertellen waar hij ' t meest van houdt ." „ Hij mag niet drinken ." „ Hij mag niet te dik zijn ." „ Hij mag niet jaloersch zijn .» Om lang te Iepen . Voor een jaar of wat overleed Dr . Edgar Jonas , de oudste geneesheer van Engeland ; hij vi^as 102 jaar geworden , een , voor dokters vooral , zeer hooge ouderdom . Toen hij zijn honderdsten verjaardag vierde , werd hij natuurlijk door allerhande dagbladschrijvers on - dervraagd over zijn levenswijze . Aan een hunner vertrouwde hij het volgende recept toe : „ Als ook gij uw honderd - sten verjaardig wilt meemaken , wees dan steeds opgeruimd , zorg bij tijd en mate voor lichaamsbeweging , rook weinig of niet , en drinkt nooit alcohol - houdende dranken \ — Aan dienzelfden journalist deelde hij mede , dat hij maar eens in zijn leven een glas bier had gedonken , n.i . in 1862 te Weenen , Nog andere middelen worden door oud-geworden aan degenen , die hen hierin na willen volgen , voorgeschreven . Zoo beweerde de scheikundige Natha - niel Wels , die den ouderdom van 107 jaar bereikte , dat het beste middel om lang te leven , bestaat in de drie vol - gende dingen : een goed humeur , flinke eetlust en ^ alle dagen een bad . Het eerste en tweede zou men nog al grif kunnen toegeven . Het spreekwoord zegt immers : „ geen heilzamer kruid dan de vroolijkheid ", en „ wie het langst eet , het langst leeft ." Maar het derde middel ■ lijkt wel wat gek . Zeker , zindelijkheid is een vereischte voor een goede ge - zondheid ; doch men kan zindelijk zijn , ook zonder gelijk eenden en kikvorschen dagelijks in ' t , water te gaan plassen . Volgens een Turksch sprookje heeft ieder mensch het in zijn macht oud te worden ; bij onze geboorte zou God voor elk onzer een bepaalde hoeveel - heid spijs en drank bestemmen . Is die voorraad op , dan valt er voor deii mensch niets meer over dan zijn pakje te maken : hij moet sterven . Wie zuinig is met zijn voorraad , zal lang leven ; wie er roekeloos mee omsprin_,t , zal vroeg „ zijn matjes moeten rollen ." Inderdaad , de matigheid in eten en onrecht goed te maken , Ik heb de opdracht , haar uit te noodigen , in het paleis te komen ." Nebridius verschrok . „ Ik betwijfel , of Nysa aan dit verzoek gevolg zal geven ," antwoordde hij kort . „ Daarover moet zij toch zeker zelfs beslissen . Ik wensch haar te zien .' De heer des huizes overlegde bij zich zelf . Hij vond het niet raadzaam , Maximus at te wijzen ; ook was hij ervan over - tuigd , dat het meisje nooit vrijwillig het keizerlijk paleis zou betreden , en dus liet hij Nyia roepen . Zij verscheen in eenvoudig gewaad , maakte echter , naar het scheen , daardoor slechts des te grooteren indruk op den wijsgeer . Verrast zag hij het meisje een poos zwijgend aan , vervolgens boog hij en zeide : „ Gij zijt Nysa , de dochter van Ursulus 1 " „ Ja .' „ Ik heb een boodschap voor u . De keizer laat u verzoeken , voor hem te verschijnen . Met smart gedenkt hij het uur , waarop een onzalig noodlot het hem onmogelijk maakte , u het leven van uw vader te schenken , daarom zou hij gaarne nu uwe wenschen kennen en voor uw totkomst zorgen ." Nysa was eerst bleek geworden bij de woorden van den wijsgeer ; vervolgens bedekte vlammend rood hare wangen . „ Ik dank den keizer voor zijn goedheid ," antwoordde zij , „ maar ik heb zijn hulp niet noodig . Ik sta onder de hoede van trouwe vrienden ." Nebridius verheugde zich over dit met vaste stem gegeven antwoord , ón zijn oogen schitterden . „ Bedenk ," jeide Maximus , „ dat de keizer macht heeft , uw leven gelukkig te maken en uwe stoutste wenschen te vervullen ." „ De vervulling mijner wenschen ver - wacht ik van God en niet van den keizer ," antwoordde Nysa . De wijsgeer beet zich op de lippen . Hier trad hem een wil tegemoet , dien hij niet verwacht had . „ Uw jeugd weet nog niet ie beseffen ," antwoordde hij , „ wat de keizerlijke hulde en genade beteeken t ; Later zou het u kunnen berouwen , haar zoo lichtzinnig te hebben prijsgegeven ." „ Dat zal nooit geschieden ." „ Vervul dan tenminste den eenen wensch des keizers , om u te zien en met a zelf te spreken ." „ Ik zal het paleis nooit weer betreden ." Maximus fronsde het voorhoofd . „ Is dat uw laatste woord ?" De docÉr ifaii den sclialifleesler . 17)Theodoor liep intusschen door de straten der stad en gaf acht op de soldaten , die hij tegenkwam . Hij onderhield zich met hen en het werd hem steeds duidelijker , dat de meesten hunner geen denkbeeld hadden van de beteekenis van het wierook - Ten slotte ging hij een herberg binnen , waar een groot getal krijgers bijeen was . Hij zag , hoazij volgens christelijk gebruik over de spijzen en dranken , die zij nut - tigden , het kruisteeken maakten en naderde een tafel , waaraan eenige jonge Boldaten hadden plaats genomen . „ Denkt gij , dat gij nog christenen zijt ?• vroeg hij met ernstige stem . Verwonderd « agen de soldaten den kapitein aan . „ Waarom zouden wij het niet ineer ïijn ?' zeiden zij . „ Wel , gij hebt immers heden aan de « fgoden geofferd 1 " „ Aan de afgoden geofferd ? Hoe kunt gij ons zoo ieta schandolijks verwijten 1 " „ Bij de openbare gelduitdeeling hebt gij wierook in de offervlam geworpen , die Q«agt den keizer brandde .' Tweede Blad . Een leelijke insinuatie . De sterk geprononceerde pro - Entente-gezindheid van het dagblad „ De Tele - graaf ' tijdens den oorlog , heeft het ver - moeden doen rijzen , d&t „ er wel iets meer achter zou zitten ', alhoewel dat vermoeden nooit is kunnen bewezen worden . Wie zon nu hebben gedacht , dat de thans uitgebroken Havenarbeidorsstaking mogelijk daarover meer licht zou ont - steken ? Elk wat wils . Naar aanleiding van de bekende ont - hullingen over de geheime communis - tisten-vargadering te Amat-rdam , heeft „ De Telegraaf " beschouwingen geleverd , Wfllke niet erg in den smaak schijnen gevallen te zijn van den voorzitter der Nederl . Federatie van Transportarbeiders , den heer Bouwman , van wien men de laatste dagen meer heeft gehoord . In het orgaan van zijn bond „ Het Transportbedrijf » van 21 Febr . j.l . richt de heer Bouwman een dreigement tot „ Da Telegraaf ', waarinwdeze wordt ge - sommeerd haar mond te houden , anders zal de heer Bouwman met onthullingen over „ De Telegraaf ', waaraan hij ais redacteur verbonden is geweest , voor den dag komen . De heer Bouwman schrijft o . m . het volgende : „ Wij gaan niet in op velerlei leu - gens , die over ons blad worden gede - buteerd . Het zou bsteekenen hot werpen van parelen voor de zwijnen . Wij willen echter één blad , „ De Telegraaf ', waaraan wij persoonlijk verbonden zijn geweest , aanmanen tot een beetje voor - zichtigheid . De redactie van dat orgaan moet niet zoo'n hoogen toon aanslaan over onze politieke oogmerken in dezefi strijd , anders zouden wij er wel eens toe kunnen komen op onze beurt „ ont - hullingen * te doen „ over de politieke agitatie ', welke dat blad tijdens den oorlog in overleg met zekere gezaat - schappen heeft gevoerd en te vertelleo , welke voorstellen door de hoofdredactie aan ons werden gedaan , om politieke beroeringen onder het volk te ontke - tenen , Wie in een glazen huis woont moet niet met steenen gooien . Begrepen , „ Telegraaf'-redactie*. Hoe nu ? I Hier wordt niets meer of minder be - weerd , dan dat ^ De Telegraaf ' in over - leg met zekere buitenlandsche gezantschappen aan de bolsjewis - tisch aangelegde Transportarbeidersfede - ratie voorstellen heeft gedaan , om poli - tieke beroeringen onder het volk te ver - wekken . Tot nu toe heeft „ De Telegraaf ' op deze zware insinuatie nog niets geant - woord .. Wij iijn benieuwd , of het brave blad FiyiLLÊT „ En was dat een teeken , dat wij de afgodea huldigden ?' „ Zeker , want wij christenen brengen toch zulke offers niet ," De soldaten zagen elkander verlegen aan . Plotseling sprong een van hen op en riep ; „ Wij willen geen heidenen zijn ? De keizer heeft ons bedrogen , wij zijn en blijven christenen I ' Een algemeene beweging ontstond onder de soldaten ; eindelijk riep een stem van hen : „ Voorwaarts , wij willen naar het paleis gaan , en den keizer de goudstukken teruggeven , teneinde ens te reinigen van de verdenking van afgoderij ," „ Ja , ja ,' klonk hot van alle kanten , en eenige oogenblikken later begaf zich een groote schaar soldaten naar het paleis . Ongeduldig eischten zij , voor den keizer gebracht te worden . Juliaan verscheen , „ Wij brengen het geld terug ," spraken zij , „ wat wij heden ontvangen hebben , het is zondegeld . Toen wij den wierook strooiden , wisten wij niet , dat wij daardoor heidenen zouden worden . Wij zijn chri - stenen en verafsdbuwen de afgoden !' Daarmede wierpen zij de goudstukken ter aarde . drinken is een hoofdvereischte voor een goede gezondheid . Ik heb eens het boekje van een Italiaan gelezen , die zoo ongeveer 110 jaar oud was geworden en per dag slechts een half ei en wat jongen wijn nam . Hij beweerde dat , hoe minder iemand eet , hoe gezonder hij wordt , ' t Is niet onmogelijk ; maar ik heb het op mezelf niet proefonder - vindelijk durven nagaan . Toch zit er een kern van waarheid in die gedachte ; „ door gulzigheid gaan er meer ver - loren dan door het zwaard ." — Men verhaalt van een hofdokter , dat hij bij ieder bezoek naar de keuken ging om den kok te omhelzen : „ zonder u ", placht hij dan te zeggen , „ zou ik hier niets te doen krijgen !" — Van een ander dokter wordt verteld dat hij , alvorens zich in een plaats te vestigen , naar de levenswijze der inwoners vroeg : „ We eten als we honger hebben , drinken maar alleen tegen den dorst , en gaan rusten en staan op met de zon ". —• „ Dan ben ik hier niet noodig ," zei de dokter , en ging elders fortuin zoeken . Niet alleen de natuurlijke deugden , maar ook en vooral de vroomheid helpt ons om blij en tevreden , en dus ook , om lang te leven . Zelfs al mocht een godsdienstig mensch vroeg sterven , dan nog mag men zeggen , dat hij lang geleefd heeft ; „ want niet het getal der jaren , maar de wijsheid dientden mensch voor grijze haren , en een onbesmet leven geldt voor hoogen ouderdom ". ( Wijsh . 4 , 8 ). De maand Maart . Maart is het „ wilde beest " onder de twaalf maanden , dat steeds z'n staart roerf en regen en onweer verwekt . Van dit laatste moeten de boeren in het voorjaar evenwel niets hebben . „ Vroege donder , late honger " is een spreekwoord , ontstaan uit jaren lange ondervinding , hoe na vroege onweders vaak weer koud , onvruchtbaar weer ' volgt. En in Drente hoort men dan ook : Donder op de kale toeg ( twijg ) ' t Heele jaar regen genoeg . Maart heeft venijn in z'n staart luidt het , doelend op de ongezonde Maartsche buien . Brengt dezl " maand echter zonne - schijn , dan zijn de boeren in hun nopjes . Stof ( droogte ) in Maart Is goud waard , of , zooals de Achterhoeksche peëzie vermeldt : Een vlooi in Maart Is een daalder waard . Volksspreekwijzen. Vandaag den heeien dag visite ge - had . M'n kop loopt er van over . Lus jij , ' n bordje soep ? Merci , ik ben geen soep-man . Heeft-ie dat proces verloren ? Ja , maar Wj laat ' t er niet bij . Hij gooit ' t voor Arnhem . Juliaan waa over dit optreden zeo verbitterd , dat hij de raddraaiers , zooals hij hen noemde , allen ter dood veroor - deelde . Maximus echter waarschuwde hem dringend voor zulke maatregelen , en daarom trok hij het vonnis in ; hij zond de soldaten echter naar de uiterste grenzen des rijks . De aanstoker van dit oproer bleef hem , tot geluk van Theodoor , onbekend . VIII . Tot groote verbazing van Nebridius verscheen een paar dagen later plotseling Maximus in diens woning . Kalm ontving hij den vertrouweling van Juliaan , wien hij naar zijne wenschen vroeg . „ Woont niet de dochter van Ursulus in uw huis ?» vroeg de wijsgeer op innemenden toon . „ Zeker ," antwoordde Nebridius . „ Na den wreeden dood van haar edelen vader heb ik de verlatene onder mijn bescher - ming genomen ." Maximus voelde alles , wat er in deze woorden opgesloten la ^, maar hij hield zich , alsof hij de toespelling niet begreep . „ De keizer betreurt den dood van den schatmeester ," zeide hij , „ dien hij niet wilde , en wenscht aan zijn dochter het