Tekstweergave van DWB_1923-02-10_001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No
.
0ÖQ
.
Zaterdag
lO
Februari
19J;ai3
löe
Jaargang
.
DB
^
W^AALBODB
wasii-iii
opg^enoineii
„
OI^S
TI^ISE:K:BLA.I
>'
NieuTv-s
-
en
A.dvertentieblad
voor
TIEIj
,
MA.-A.S
en
WA-AlLi
,
loeder
-
en
Over-Betuwe
,
Tieler
-
en
Bommelerwaard
.
k
»»
onveranderlijk
evenals
de
aard
der
dingen
waarop
ze
berust
.
Maar
de
wet
zegt
niet
,
dat
de
doode
niet
door
een
buitenstaande
oorzaak
ten
leven
kan
opgewekt
worden
.
Als
het
dus
gebeurt
,
dan
handelt
God
niet
tegen
de
natuurwet
of
natuurlijke
orde
,
maar
daar
buiten
om
.
Hiermede
hebben
we
tegelijk
de
moeilijkheid
beantwoord
,
welke
vooral
van
ongeloovige
zijde
tegen
de
m
o
-
g
e
l
ij
k
h
e
i
d
der
wonderen
gemaakt
wordt
.
Men
ontkent
namelijk
die
mo
-
gelijkheid
op
den
grond
,
dat
de
natuurwetten
noodzakelijk
en
onver
-
anderlijk
zijn
.
Uit
het
bovenstaande
blijkt
,
dat
wij
de
noodzakelijkheid
der
natuurwetten
ook
erkennen
,
maar
alleen
op
haar
eigen
terrein
.
Het
is
nood
-
zakelijk
dat
een
steen
,
in
vrije
ruimte
losgelaten
,
volgens
eigen
aard
en
wet
valt
.
En
even
onveranderlijk
en
nood
-
zakelijk
is
,
dat
een
doode
niet
uit
eigen
kracht
opstaat
.
In
zooverre
zijn
dus
de
natuurwetten
volstrekt
noodzakelijk
en
evenmin
als
Obd
den
aard
en
het
wezen
van
een
ding
kan
veranderen
,
evenmin
kan
Hij
in
dien
zin
tegen
de
wetten
der
natuur
haa
-
delen
.
Maar
zooals
wij
reeds
zeiden
,
deze
noodzakelijkheid
verhindert
niet
,
dat
God
buiten
deze
wetten
om
in
de
natuurlijke
orde
ingrijpt
.
Dit
kan
niet
alleen
God
,
maar
in
zekere
mate
ook
het
schepsel
,
zooals
uit
het
voorbeeld
met
den
steen
,
dien
men
in
zijn
val
tegenhoudt
,
reeds
duidelijk
blijkt
.
Het
verschil
tusschen
Goddelijke
en
men
-
schelijke
macht
ligt
hierin
,
dat
deze
laatste
zeer
beperkt
is
.
We
kunnen
bijv
.
aan
de
schepsels
het
leven
ont
-
nemen
en
in
de
natuurlijke
orde
der
dingen
ingrijpen
,
maar
aan
zelfs
een
mug
,
die
we
gedood
hebben
,
het
leven
terug
geven
kunnen
we
niet
,
maar
blijft
aan
den
Heer
van
leven
en
dood
voorbehouden
.
Maar
zooals
de
mensch
i
«
beperkte
mate
in
de
bestaande
orde
kan
ingrijpen
,
kan
God
het
zeker
in
onbeperkte
,
in
zooverre
alle
schepsels
Hem
dienstbaar
en
on
-
derworpen
zijn
.
Kan
de
mensch
bijv
.
door
het
opwerpen
van
dijken
den
watervloed
keeren
of
lichamen
tegen
vuur
beschermen
,
kan
dan
God
niet
voor
de
Joden
een
weg
banen
door
de
Roode
Zee
of
de
drie
jongelieden
in
den
vuuroven
beschermen
tegen
den
vuurgloed
.
De
natuurlijke
zwaar
-
tekracht
van
het
water
wordt
dan
evenmin
te
niet
gedaan
als
het
vuur
van
zijn
kracht
wordt
beroofd
.
Beide
blijven
intact
,
maar
worden
enkel
in
hun
werking
naar
buiten
verhinderd
,
juist
zooals
met
den
steen
,
dien
ik
tegenhoud
,
het
geval
is
.
Maar
het
groote
punt
waarop
men
tenslotte
stuit
en
aan
God
betwist
,
wat
men
analoog
aan
den
mensch
toekent
,
is
jonge
Kuteurs
geia3;an
te
hebben
.
Nu
ia
het
tien
uur
,
Wanneer
de
redacteur
zonder
opont
*
houd
gelaEen
beaft
,
kan
hij
n
«
klaar
zijn
.
Misschien
is
«
ija
antwoord
al
ge
-
rend
.
Vandaag
is
'
t
Woensdag
,
Vrijdasr
verschijnt
het
bkd
,
de
schets
kan
dus
nog
in
dat
nummer
geplaatst
worden
.
„
Als
hij
dadelijk
antwoordt
,
kaa
ik
om
drie
uur
reeds
aatwoord
habbeD
."
Oageduldig
stapt
Haaa
deksmerheen
en
weer
.
Wat
houdt
een
redacteur
toch
alles
stevig
in
zijn
hand
t
Als
ean
hearscher
,
neen
,
als
een
God
bealist
hij
over
geluk
en
ongeluk
,
over
lachen
en
over
weenen
.
....
Maar
die
schets
moet
naar
zijn
smaak
zijn
;
zij
is
in
droefheid
gesehre
-
ven
;
hij
heeft
er
lang
op
gewerkt
zon
de
redacteur
hem
als
medewerker
willen
T
....
Dat
zou
heerlijk
zijn
....
Schrij
-
ven
zonale
zijn
ziel
dat
vraagt
....
zonder
acht
te
slaan
op
het
publiek
.
•..
Hat
diner
smaakt
hem
niet
.
Hijkeaft
slechts
één
gedachte
:
,
0m
drieuur
kan
ik
antwoord
hebben
."
Maar
hetdarde
uur
gaat
voorbij
zonder
dat
debrievenbesteller
komt
.
Dat
ie
te
veelvoor
den
jongen
man
;
hij
gaat
de■traat
op
.
1
Nn
....
het
h»rt
klopt
hem
in
de
keel
,
|
k
leepen
eepen
-
-
eepen
eepeii
eepen
9
ins
^
lat
-
Tiel
w
u
sia
ïu
§
■«
auB
{
iBiraMwnialimii
"
EN
in
har
oor
Qkzakeï
eotl€5
;
ISK9eXXX9
an
uit
Tiet
.
8
.!
♦
1.52
2.00
2.11
2.58
4.36
5.06
4.221
5.45
5.54
4.36
6.05
5.12
6.18
6.36
7.07
7.51 8.07
*
2.48
»
2.53
»
8.02
4.64
6.13
6.50
6.59
7.08
9J
7,31
7.45
8.06
D9.0710
.
8.67
D9.5712
,
m
-
pn
Feestdagen
.
Zon
-
en
Feestdagen
Maas
en
Waal
,
,
11.00
,
4.50
,
g6.80»9
.:
eden
)
V
.
28.05
,
11.1
iO
.
ven
)
V
.
ê8.15
,
11.2
)
0
.
10
,
*
7.20
,
§
8.45
,
*
9
.
7.05
,
»
7.15
»
10.
-
6.45,*7.27,§8.50*9.0
,
»
7.20
»
7.3o
,
18.66
,
*
9.1
5
,
«
7.02
.—,
*
7.45
,
19.05
,
*
9.2
5
,
*
7.36
LO
,
*
7.66
,
19.15
,
*
9.S
5
,
*
7.45
V
.
{
7.20
,
*
8.05
,
J9.2
25
,
6.26
,
*/.
56
O
,
*
8.16
,
J9.85
,
*
9.6
),
•
8.05
;.)
A
.
17.45
,
»
8.80
§
9.5
.
60
,
6.50
,
*
8.20
!
n
naar
Waniel
tat
.)
V
.
8.40
,
10.3
(
•
8.86
55
,
10.45
,
2.16
,
4.4
!
9.06,10.65
2.25
,
4.6
^
11,05
,
2.86
,
6,05
,
8.01
.
25
,
11.16
,
2.45
,
5,1
!
L1.26
,
2.55
,
6.26
,
8.2
!
9.43,11.80,8.08
,
5.3
(
iO
,
10.00
,
11.85
,
8.2
(
•
8.46
,
*
9.40
V
.)
V
.
17.06
,
10.1
-
'
0
-
eden
)
V
.
J7.15
,
10.2
'
ö
.
80
,
10.40
,
4.00
,
i6.2f
en
Feestdagen
,
a
-
euFeestdagen
.
Tweede
Blad
.
St
.
Dominicus-Parocbie
te
Tiel
.
ZONDAG
11
Februari
1923
.
Zondag
Qiiaqaagdaima
.
DeH.H.Mia
-
860
om
6
,
ö
aa
10
uur
.
Kwart
voor
12
eatechismus
.
üaa
avoada
om
6
uar
Lof
ea
Rosflahoedje
met
pradicatie
over
dea
AbaRrwachS
.
DINSDAG
,
feestdag
van
da
fl
.
Catha
-
rine
da
Rieei
,
masgd
üüier
H
.
Ords
,
mal
vollen
aflaat
voor
la
Darde
Orde
.
Om
7
uur
gasoagen
H
.
Mia
en
de
»
svoada
om
7
uur
Lof
ter
«
ara
van
dan
H
.
Vadar
Djmin
eu3
.
Van
6
tot
7Va
aur
biéchihooren
.
WOENSDAG
.
Aach'Woen»
-
dag
,
bagia
van
den
Vastentijd
,
die
door
gabad
en
boetvaardigheid
behoort
gaheiligd
te
wordaa
;
Sda
Wuaaüdag
ter
sera
van
dea
H
.
Joseph
.
Om
7
uur
gajoagan
H
.
Mis
en
des
avonds
om
7
aar
Lof
ter
aera
v^n
dan
H
.
Joseph
en
de
H
.
B»rbara
.
Ns
isdera
H
.
Mis
wordt
,
aa
het
uitreiken
dar
fl
.
Communie
,
de
gewijd
'^
«
sch
uitgedssld
,
VRIJDAG-avond
om
7
uur
Kruisweg
.
ZATERDAG-»70fld
om
7
uur
Lof
!*
r
e^re
van
de
allarhailigste
Maagd
MarÏA
.
Ma'iQdag
sa
aohooltijd
biaahthooran
7oor
d
.
s
öda
en
6de
klas
van
alle
«
cholea
.
Dinsdagmorgen
half
8
gasamaniijke
H
,
Communie
.
A.9
.
Zaterdag
bieehthooren
voor
de
joBg'eus
der
U
.
L
.
O.-kUegea
aa
van
het
Vervolgonderwijs
.
Mji
s
«
»
n
f
»
ij
s
i
n
g
.
Zoadag
11
Fabr
V^randerande
Misge^Jsden
pag
.
123
.
agenda's
Vergaderingen
.
St
.
J
oaeph-bibliothsek
geopaud
Zondags
van
12—1
uur
.
R.K
..
Joagsnipaifon»ftt
.
Zon
dag
gewoae
bijaankomst
u
»
het
Lof
.
R
.
K
.
Laesbibliothaek
„
Utile
Dulci
"
lederen
werkdag
geopend
.
Zon
-
dags
gealotan
.
E
.
5
..
Spaarkas
St
.
Joseph
.
Zitting
Z»t«rdag8midd»gi
van
2V
»
tot
S'/g
uur
.
Maisjeaboad
.
Vergadering
Zon
-
dag
S.S
.,
om
half
4
,
in
het
Patronaats
-
uw
.
Godsdienstkennis
,
HET
WONDER
.
II
.
Laten
we
,
voordat
we
verder
gaan
,
even
ons
geheugen
opfrisschen
.
Een
wonder
,
hebben
we
gezegd
,
behoort
aan
drie
voorwaarden
te
voldoen
.
Vooreerst
moet
het
zinnelijk
waarneem
-
baar
zijn
:
we
moeten
het
kunnen
zien
of
hooren
of
betasten
.
Ten
tweede
is
een
eigenlijk
wonder
boven
de
krach
-
ten
van
de
natuur
,
'
""
'
'""
in
den
ruimsten
riyiLLiToii
.
ZIJN
EERSTE
.
Hans
Emer
stond
aan
het
venster
en
keek
da
straat
op
.
Hij
was
eanige
maan
-
den
geleden
met
«
ijn
ouders
in
da
hoofd
-
stad
gekomaG
,
w»ar
hij
da
univareiteit
ging
baïoakea
.
Nu
jsg
hij
voor
het
eerst
het
woelige
laven
aeaer
stad
en
ïijn
fantasieën
werden
ïco
hoog
opgestuwd
ea
hij
werd
ar
too
door
bagaesterd
,
dat
hij
bijna
dscht
dat
r.ij
warkalijkhe
'
'
w»ren
.
flij
»
ag
in
lija
geest
da
ach
male
vïrtrakkan
der
armen
;
hij
«
ag
da
salens
der
Rriatocratea
,
der
high-life
;
hij
*»
g
da
slagaocfl
op
da
straten
en
don
voortj»göa<58n
strijd
om
bat
bestaaa
.
Ba
wat
hij
aag
,
vormde
ïioh
in
hem
en
leefde
in
ham
,
vervulde
eijn
sial
..
.
En
nu
had
hij
gistaran
ïijn
earsta
kleine
schets
waggeioadsn
.
„
Nu
",
«
ei
hij
tot
liohself
,
„
nu
b»1
do
bastallar
misschien
aankloppen
,
de
ba
-
dianda
«
al
de
deur
openen
,
de
jongen
lal
ham
dan
brief
uit
de
hand
namen
en
lal
'
m
dea
radaetaur
brsagen
.
Die
tal
«
ans
naar
het
adres
kijken
,
missehien
zin
genomen
.
Bijgevolg
kan
alleen
dat
de
dooden
volgens
eigen
aard
en
God
een
eigenlijk
wonder
verrichten
;
dus
uit
eigen
krachten
niet
zullen
op
-
een
mensch
of
elk
ander
schepsel
is
staan
.
En
deze
wet
is
noodzakelijk
en
daarbij
niet
meer
dan
een
werktuig
van
God
.
De
derde
voorwaarde
is
,
dat
een
wonder
buiten
den
gewonen
loop
der
natuur
plaats
heeft
.
Er
zijn
namelijk
werkingen
,
die
uitsluitend
aan
God
toekomen
,
zooals
bijv
.
de
schep
-
ping
en
instandhouding
der
wereld
.
Toch
zijn
deze
werkingen
,
ofschoon
zooals
blijkt
boven
de
krachten
der
natuur
,
toch
geen
wonder
,
omdat
het
niet
tegen
,
maar
geheel
volgens
de
orde
der
dingen
is
,
dat
ze
door
God
gemaakt
en
in
stand
gehouden
worden
.
Een
doode
opwekken
echter
valt
ge
-
heel
buiten
die
orde
en
is
daarom
een
mirakel
.
Men
moet
hieruit
niet
afleiden
,
dat
een
wonder
noodzakelijk
zeldzaam
moet
gebeuren
.
Al
is
de
komeet
van
Halley
slechts
eenmaal
in
de
75
jaar
te
zien
,
dan
vvordt
dat
daarom
nog
geen
wonder
,
terwijl
een
opwekking
uit
den
dood
,
al
zou
ze
ook
dagelijks
voorkomen
,
steeds
een
eigenlijk
wonder
is
en
blijft
.
Het
ver
-
schil
tusschen
beide
gevallen
ligt
hierin
,
dat
het
eerste
juist
volgens
de
vaste
wetten
en
orde
der
natuur
gebeurt
,
terwijl
het
tweede
daar
geheel
buiten
om
gaat
.
Volgens
de
orde
im
-
mers
der
natuur
worden
geen
dooden
opgewekt
of
zieken
plotseling
genezen
en
hoe
vaak
nu
ook
op
wonderbare
wqze
het
tegendeel
zou
gebeuren
,
die
natuurlijke
orde
,
die
op
de
aard
der
dingen
berust
,
wordt
er
niet
door
ver
-
anderd
.
Stel
dus
dat
bijv
.
alle
zieken
,
die
Lourde
»
bezoeken
,
daar
genezing
vinden
,
dan
zijn
en
blijven
die
ge
-
nezingen
steeds
een
even
groot
en
eigenlijk
wonder
,
in
zooverre
ze
na
-
melijk
volgens
de
natuurlijke
orde
niet
genezen
worden
.
Ter
vollediger
begrip
en
duidelijk
-
heid
moeten
wij
nog
opmerken
,
dat
een
wonder
wel
buiten
maar
niet
tegen
de
orde
der
natuur
is
.
De
natuurlijke
orde
berust
op
den
aard
der
dingen
en
wordt
overeenkomstig
door
vaste
wetten
bepaald
.
Maar
deze
wetten
bepalen
enkel
hoe
de
dingen
in
zooverre
men
ze
naar
hun
eigen
aard
beschouwt
,
zullen
handelen
,
maar
zeggen
ons
niets
omtrent
hetgeen
daar
buiten
om
met
de
dingen
kan
gebeuren
.
Een
steen
bijv
.
in
de
vrije
ruimte
los
-
gelaten
,
lal
volgens
eigen
aard
en
vaste
wet
met
die
bepaalde
snelheid
vallen
,
maar
diezelfde
wet
zegt
niet
,
dat
die
steen
door
een
of
andere
oor
-
zaak
niet
in
zijn
val
kan
worden
tegengehouden
.
Zoo
iemand
dat
doet
,
handelt
hij
niet
tegen
de
wet
der
zwaartekracht
,
maar
geheel
daar
buiten
om
.
Hetzelfde
nu
heeft
plaats
bq
een
mirakel
,
het
eenige
verschil
is
,
dat
dan
niet
een
natuurlijke
,
maar
boven
-
natuurlqke
oorzaak
tusschen
beide
treedt
.
Nemen
wij
bijv
.
de
opwekking
van
een
doode
.
De
natuurwet
zegt
.
is
hij
aan
grapholoog
en
zal
hij
reeds
uit
mijn
schrift
kunnen
lien
wie
en
wat
en
hoe
ik
ben
.,..
Ea
als
hij
uit
die
paar
velletjes
wat
goeds
leest
,
dan
tal
hij
het
werk
goedkeuren
,
daa
....
Kan
m«a
dan
uit
mijn
handeohrift
iets
slechts
le«en
?»
Hij
ging
alles
in
gedachten
na
.
D
^
letters
waren
wat
onregelmatig
Ech?rp
;
teera
rondingen
waren
vrij
xaldzaam
,...
Aeh
,
wat
een
indruk
lal
dat
op
den
redacteur
maken
1
Onregelmatig
,
ja
,
on
regelmatig
,
maar
toch
goed
.
Hij
lal
het
schetsje
lesan
.
Dadelijk
!
Reeds
de
titel
zal
hem
boeien
:
„
Als'k
denk
aan
jon
...."
Dan
zal
hij
even
zijn
lezen
staken
en
aan
zijn
jangd
danken
;
want
oud
is
hij
zeker
de
redacteur
.
Hij
zal
nog
eens
die
oude
hsrinneriagan
bij
zich
opwek
-
ken
,
die
bij
den
titel
van
zijn
werk
hoortn
;
eigen
klei&e
gebeurtenissen
,
lanka
vertellingen
,,..
Misschien
ia
hij
ook
niet
oud
;
misschien
is
hij
nog
jong
,
nog
niet
lang
getroun^d
,
en
denkt
hij
8«i
zijn
jonge
^
frouw
en
aan
den
tijd
,
dat
zij
blij
en
vroolijk
in
den
kring
der
ouders
,
zustere
en
broers
schertsten
en
damdea
,
schaakten
,
musiceerden
,
en
wat
al
maer
I
Misschien
noodigt
hij
hem
uit
.
De
joage
man
herinnert
zich
wel
aaas
van
vriendschap
tusaohen
redacteurs
enl
dit
,
dat
de
natuurlpe
oorzaken
kunnen
nagespeurd
worden
en
dus
'
s
menschen
ingrijpen
voor
iedereen
duidelijk
waar
-
neembaar
is
,
terwql
de
wijze
,
waarop
God
op
den
gang
en
den
loop
der
wereld
inwerkt
,
voor
ons
een
geheim
blijft
.
Maar
dit
mag
zeker
geen
reden
zijn
,
om
de
mogelijkheid
van
het
feit
zelve
te
loochenen
.
Dit
is
niet
met
het
geloof
,
maar
ook
met
de
gezonde
rede
en
de
wetenschap
zelve
in
strijd
.
Zw
.
A
.
V
.
O
.
Nog
R
.
K
.
De
eens
:
Volkspariij
.
op
de
vergadering
De
bespreking
der
R
.
K
.
Volkspartij
te
Amsterdam
,
waar
door
afgevaardigden
uit
vijf
af
-
deelingen
het
program
der
nieuwe
partij
definitief
werd
vastgesteld
,
heeft
nog
eens
overduidelp
aangetoond
,
dat
het
geven
van
politieke
leiding
niet
ieders
werk
is
.
Men
vraagt
zich
af
,
waarom
degenen
,
die
de
hoofdlijnen
van
het
ontwerp-program
hebben
vastgesteld
,
niet
ter
vergadering
waren
verschenen
,
om
hun
geesteskind
in
het
openbaar
te
verdedigen
.
In
dit
concepttoch
vindt
men
enkele
punten
,
waarvoor
sommige
ter
zake
kundigen
een
belangwekkende
toelich
-
ting
zouden
kunnen
leveren
.
Hebben
zij
dit
niet
aangedurft
?
-
En
zoo
ja
,
waarom
niet
?
Voor
het
goede
,
wat
dit
politiek
program
bevat
,
kan
men
natuurlijk
ook
in
de
R
.
K
.
Staatspartij
ijveren
.
Zelfs
met
kans
op
méér
succes
.
Want
een
partij
met
ruim
dertig
ver
-
tegenwoordigers
in
de
Tweede
Kamer
,
zal
voor
de
practische
verwezenlijking
van
bepaalde
wenschen
allicht
meer
kunnen
doen
dan
een
klein
partijtje
,
dat
zijn
eerste
stappen
op
het
glibberig
terrein
der
staatkunde
nog
moet
zetten
.
Hebben
de
knapste
bestrijders
van
het
vigeerend
rehtestelsel
dit
ingezien
?
Zullen
zij
er
openlijk
voor
uitkomen
,
dat
de
oprichters
der
nieuwe
partij
de
zaak
onhandig
hebben
aangepakt
en
op
den
verkeerden
weg
zijn
?
Of
blijven
zij
veilig
achter
de
schermen
,
om
de
kat
uit
den
boom
te
kijken
?
Wat
er
ook
van
zij
,
dit
bleek
uit
de
toelichtingen
van
den
voorzitter
en
de
bespreking
der
afgevaardigden
wel
zeer
duidelijk
:
de
op
deze
vergadering
aanwezige
leiders
hebben
de
politieke
wijsheid
,
welke
in
het
concept
program
wordt
verkondigd
,
niet
zelf
gevonden
en
,
op
een
enkele
uitzondering
na
,
mr
.
Pius
Arts
,
hebben
deze
welmeenende
,
eenvoudige
menschen
geen
flauw
idee
van
de
ingewikkelde
politieke
vraag
-
stukken
,
die
hier
in
een
handomdraaien
worden
„
opgelost
".
Bij
de
behandeling
van
het
program
-
punt
betreffende
„
de
bevordering
van
maatregelen
,
welke
leiden
tot
algeheele
afschaffing
van
rente
voor
het
uitleenen
van
geld
of
goed
",
kwam
een
afge
-
hij
k»n
niet
verdar
;
hij
atrekt
slechts
de
hand
uit
.
Da
briavenbestellar
ziet
hem
vreemd
aan
.
„
Ia
u
?"....
vraagt
hij
langzaam
.
„
Haoi
Bm^r
,"
stoot
de
gevraagde
uit
.
Vandaag
ktat
da
brievenbesteller
hem
nog
niet
,
vandaag
kent
ham
nog
nie
-
mand
,
maar
over
enkele
dagen
,
waa
-
neer
de
schets
in
„
De
Lsasiaal
"
zal
veriehenen
zijn
.,..
Neen
,
hij
ie
niettrotsch
;
maar
hst
zal
hein
toch
varhengen
....
Dat
mag
toch
welf
Terwijl
dia
gedachten
vliegensvlug
door
Emars
brein
sohiaten
,
heeft
de
be
-
steller
in
zijn
tasch
gegrepen
.
„
Voor
uw
vader
,"
zegt
hij
nu
en
overhandigt
den
jongen
man
een
prijscourant
van
sigaren
.
Hij
schrikt
;
de
telearatelling
was
te
groot
.
Doch
spoedig
heeft
hij
zich
hersteld
,
richt
hij
zich
weder
op
.
Zeker
zal
de
redacteur
hem
een
langen
brief
achrijveni
dus
vóór
morgen
vroeg
kan
er
onmo
lijk
een
antwoord
s^n
.
Hans
slaapt
slecht
.
De
komende
morgen
slet
hem
reeds
op
ds
been
.
Hij
gaat
de
straat
op
,
dan
brievenbeeteller
tegemoet
.
,
Heb
ja
wat
?•
-
Voor
wie
?"
vaardigde
met
een
stalen
gezicht
ver
-
kondigen
,
dat
een
huiseigenaar
,
wan
-
neer
hij
volgens
de
strikte
rechtvaar
-
digheid
wil
handelen
,
alleen
de
slijtage
van
de
woning
door
den
huurder
mag
laten
betalen
.
Zelfs
aan
de
belasting
,
welke
de
huiseigenaar
dan
toch
ook
heeft
fe
betalen
,
scheen
de
geachte
afgevaardigde
niet
te
denken
.
Alle
rente
is
uit
den
booze
.
Wie
geld
of
goed
aan
anderen
uitleent
,
en
daarvoor
ook
maar
een
matige
rente
eischt
,
handelt
—
volgens
de
leiders
van
de
nieuwe
partij
—
in
strijd
niet
alleen
met
de
Christelijke
naastenliefde
,
doch
ook
met
de
strikte
rechtvaardigheid
.
Mr
.
Arts
en
de
voorzitter
voelden
wel
,
dat
dit
niet
geheel
in
den
haak
is
,
maar
bij
slot
van
rekening
werd
hetprogrampunt
ongewijzigd
aan
-
genomen
.
De
leiders
gaan
dus
met
de
simplistische
opvatting
van
den
ge
-
achten
afgevaardigde
accoord
1
De
grappigste
uitlatingen
,
die
in
een
vergadering
van
ter
zake
kundigen
op
onbedaarlijk
gelach
zouden
worden
onthaald
,
hebben
hoofdbestuur
en
af
-
gevaardigden
als
hoogen
ernst
goed
-
moedig
geslikt
.
Alleen
de
afgevaardigden
van
Tilburg
lieten
af
en
toe
een
nuchter
geluid
hooren
.
Mr
.
Arts
waarschuwde
tegen
het
uitsluitend
dwepen
metutopistische
wenschen
.
Hij
begreep
,
dat
een
partq
met
idealen
alleen
niet
in
'
t
leven
blijft
.
De
„
zieltjesvangst
"
—
'
t
woord
werd
herhaaldelijk
gebruikt
—
mocht
niet
geheel
worden
verwaarloosd
.
Er
moest
op
het
program
,
naast
de
af
-
schaffing
van
het
banderollenstelsel
,
nog
een
en
ander
komen
,
om
de
mid
-
denstanders
te
lijmen
.
De
heer
Arts
wist
dan
ook
gedaan
te
krijgen
,
dat
de
principieele
verklaring
,
waarin
„
de
handel
beneden
den
productieven
ar
-
beid
''
was
gesteld
,
er
uit
gelicht
werd
en
vervangen
door
het
...
tegendeel
.
De
volkspartij
wil
nu
om
wille
van
de
„
zieltjesvangst
"
den
handeldrijvenden
middenstand
tegen
de
nadeelen
van
oneerlijke
concurrentie
beschermen
.
Met
de
plannen
tot
verkoop
van
de
Indische
eilanden
gaat
dus
ook
de
strijd
tegen
den
handel
als
„
oude
plunje
"
over
boord
.
Dit
gesol
met
„
politieke
beginselen
"
behoeft
niemand
te
verwonderen
.
De
Initiatiefnemers
z^n
het
ook
na
de
discussie
van
jl
.
Zondag
nog
niet
met
zich
zelf
eens
en
wij
achten
het
der
-
halve
waarschijnlijk
,
dat
het
verlang
-
lijstje
op
elke
nieuwe
vergadering
meermalen
zal
worden
gewijzigd
.
Een
onzer
weekbladen
heeft
de
hoop
uitgesproken
,
dat
de
commissie-Barge
het
middel
zal
aan
de
hand
doen
om
de
oprichters
der
nieuwe
partij
naar
de
R
.
K
.
Staatspartij
te
doen
terug
-
keeren
.
Het
laat
zich
echter
aanzien
,
dat
dit
niet
mogelijk
is
.
Immers
,
de
R
.
K
.
Volkspartij
is
,
blijkens
haar
be
-
ginselverklaring
~
welke
zonder
Da
besteller
kende
ham
dus
nog
niet
.
„
HtBB
Emer
,"
„
Maaeer
er
komen
niat
alle
dagen
prijseonranten
,"
legt
de
besteller
lachend
ea
gatt
verder
.
Haaa
gaat
naar
haia
en
set
zich
neer
voor
het
raam
.
De
besteller
heeft
hem
den
brief
niet
willen
geven
;
nog
enkele
minuten
,
dan
sal
hij
er
moeten
zijo
.
„
Nu
I
"
Waarachtig
,
hij
komt
desa
richting
uit
.
Haaa
ijlt
aaar
de
deur
.
Ir
wordt
gebeld
.
Haas
rukt
de
dear
opeu.j
„
Hasft
u
aoma
potloodaa
aoodigf
"
vleemt
eea
atem
.
De
besteller
gaat
op
hetselfda
oogea
-
blik
voorbij
;
eea
huia
verder
werpt
hij
wat
in
de
bna
,
Hans
Emer
overlegt
:
„
Da
redaetear
sal
de
vertelling
aan
zijn
vrouw
voor
-
lezen
;
bij
sal
zijn
arm
om
haar
naiddel
leggen
en
aacht
vragen
:
„
Weet
je
nog
."
Ea
zij
:
„
Ach
,
man
,
ik
begrij
p
niet
,
dat
er
mensohea
zijn
,
die
zóó
mooi
kannen
schrijven
."
Da
eerste
lof
!
De
dag
was
heen
.
De
volgende
morgen
bracht
ookgeaa
brief
.
Zou
„
De
Leeszaal
"
da
ceheta
sia
-
atoada
gaset
habbaa
om
gaaa
t^d
ta