Tekstweergave van GRAD_1915-11-17_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Interc. Telefoon 36. DIT BLAD IS GEDRUKT TER STOOMDRUKKERIJ VAN J. PEKELHARING, ZALT-BOMMEL. Interc. Telephoon 36. MUTSJES, HOEDJES EN SHAWLS. BEWAAR DEZE ADVERTENTIE. DAMES- EN LEES EN HERLEES ZE! Door onze buitengewone voorraad in alle soorten Manufacturen, Heeren- Dames- Kinderconfectie Dekens, Gekleurde en Zwarte Japonstoffen is het ons mogelijk onze klanten nog zeer langen tijd voor tegenwoordige prijzen te verkoopen. Laat ü door niemand hieromtrent schrik aanjagen. MOZES & HENDRIX Boschstraat. parapluiee | ONZE VOORRAAD IS L EN PELTERIJEN. REUSACHTIG! SERVETGOED EN BABURTIKEEEN Het mesten van rundvee. Het mesten van vee zal in den komen¬ den winter met groote moeilijkheden gepaard gaan, daar de voedermiddelen zeer dutir en de meest gebruikelijke dikwijls in het geheel niet te verkrijgen zullen zijn. Men zal daarom naar middelen moeten omzien, om deze bezwaren zooveel mogelijk te ondervangen. In de eerste plaats zal hetgewenscht zijn zich te beperken in het gebruik van dure krachtvoeders, en meer aan te wenden wat in eigen bedrijf wordt voort¬ gebracht. Vooral hebben wij hier het oog op voederbieten, suikerbieten en bietenbladeren, aardappelen enz. De waarde dezer voedermiddelen wordt reeds meer en meer ingezien, doch op sommige plaatsen nog steeds te gering geacht. Deze voedermiddelen worden aan mestvee dikwijls nog ongaarne ge¬ voederd en geeft men liever het jongvee deze producten, om vooral het eiwitrijke voer voor het mestvee te reserveeren, wat dikwijls op schade voor beide uit¬ loopt. - Het toenemen in gewicht toch van volwassen mestrunderen is grootendeels een gevolg van het aanzetten van VET, een stof, waarin geen eiwit voorkomt. Vleesch, voor een deel uit eiwit be¬ staande, wordt bij volwassen dieren weinig meer aangezet. Nu is volgens onderzoekingen gebleken, dat voor het vormen van vet alle voedingstoffen n.1. voedervet, voedereiwit, zetmeelachtige stoffen en ruwvezel kunnen dienen, doch dat vet en zetmeelachtige stoffen het meeste vet aanzetten en dit verreweg op de goedkoopste wijze doen. Eiwit zet daarentegen het minste vet aan en is overwegend duurder, daar ieder gaarne zal toegeven, dat erwten, boonen, lijn- koeken, enz. tegen hoogen prijs moeten worden aangekocht. Toch worden deze artikelen dikwijls nog in buitensporig groote hoeveelheden aan mestvee ver¬ strekt. Wie te veel eiwit geeft, voedert niet slecht, maar TE DUUR. Het kan beslist goedkooper. Voor stofverliesdoor ademhaling, voor de spljsverteriugssappen enz. is een be¬ paalde hoeveelheid eiwit echter noodig en men overdrljve dus niet naar den anderen kant. Men geve echter niet meer dan hiervoor noodig is. Een grootere eiwitgift is eiwit-en dus geldverspilling. Voor de eigenlijke vetaanzetting bezige men dus voedervet en zetmeelachtige stoffen. Daar te veel vet nadeelig werkt op de vertering der -andere voedings¬ stoffen mag maar weinig vet in het voeder voorkomen en is men dus aan¬ gewezen op de zetmeelachtige stoffen en wel op die, welke voortkomen uit het eigen bedrijf. Prof. Kellner heeft na vele proefne¬ mingen vastgesteld, dat voor volwassen mestrunderen ongeveer moet gegeven worden per 1000 K.O. levend gewicht en per dag: 24 — 32 K.G. droge stof, waarin 1,5 — 1,7 K.O. verteerbaar eiwit en verscheidene andere bestanddeelen, die wij hier niet zullen noemen, daar velen het niet zullen begrijpen en nadere ver¬ klaring te veel ruimte eisebt. Leerlingen en oud-leerlingen van een landbouw- cursus (we kunnen het bezoeken daar¬ van niet genoeg aan bevelen) zullen echter wel snappen wat we bedoelen. Gaarne gaven we over de veevoederleer een reeks van artikelen om duidelijker en vollediger te kunnen zijn. We moeten A. KRAAY.1 ZALT-BOMMEL gg| A G E N T U U R - E N g g jI AGENTUUR- EN ggj 8 C0MM1SS1EHANDEL IN Fjg | Landbouw= 1 j]P werktuigen. § besluiten met den raad: Tracht het zeer dure, eiwitrijke krachtvoer zooveel mo¬ gelijk te vervangen door goedkoopere producten uit eigen bedrijf en wendt U om adviezen en goeden raad tijdig tot de betrokken rijkslandbouwleeraren of landbouwonderwijzers inuweonigeving. Zij toch kunnen U onpartijdig inlichten en zullen U kunnen leeren met minder geld hetzelfde resultaat te bereiken. X. F.D.Ubens&Conrads HORLOGEMAKERS Waterstraat Jk. 118 Zalt-Bominel. Berichten de ontvangst van een ruime sorteering Horloges, Klokken, Pendules, Régulateurs, Wekkers, Naaimachines, Gouden en Zilveren Werken. GEMONTEERD CRISTALWERK. Barometers, Thermometers, Brillen enz. enz. L REPARATIES SOLIDE EN BILLIJK. Haarden, Kachels, Fornuizen. Nieuwe Huishoudkachel E. M, Jaarsma, Petroleumkachels, blanke Potkachels met toebehooren. Messen, Scharen, RUITER Schaatsen, HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN. A.P. VAN VOORDEN &C°. waterstr. ZALTBOMMEL ERKEL & Z ZALT-BOMMEL. INTERC. TELEFOON 37. IN GRANEN EN MEEL. V . I n d u s t . M ü v o o r h . N O U R Y & V A N D E R L A N D E ,Agenten voor de N. V. Indust. Mü voorh. NOURY & VAN DER LANDE, Fabrieken: Deventer en Emmerich, TARWEBLOEM EN LIJNKOEKEN. PiHUIS STÏÏ6SBBMT, 6BPM) MBDAG n HïfllDAG. Een hoofdanibtenaar was er zeer op gesteld dat men steeds in 't zwart ge¬ kleed was, wanneer men hem over welke zaak dan ook kwam spreken. Met die deftigheid niet geheel inge¬ nomen, waagde een jong advokaat het den heer ambtenaar in een fantaisie-cos- tuum te bezoeken Nadat de zaken waren afgehandeld vroeg de ambtenaar: „U draagt zeker gaarne fantaisie kleeding?" „Om U de waarheid te zeggen, het allerliefste." „Is grijs de mode?" „Ja, 't wordt veel gedragen." „Maar als men naar eenigszins nette lui gaat, dan kleedt men zich toch in het zwart?" „Zeer zeker!/ Waar koopt men bet beste zijn schoenen? In het van ouds bekende Schoenenmagazijn van voorheen P. SNOEK. A. BOUMAN Daar vindt men ruime keuze in prima Heeren-, Dames- en Kinderschoeisel van de beste fabrikaten. Fijne Heeren- en Dames-SLOBKOUSEN BEENKAPPEN in soorten. STEUNZOLEN. Ruime keuze Vilt-Pantotiels. OVERSCHOENEN. Voetballen en Voetbal-schoenen, en verder alle mogelijke Sport-Artikelen. b AANBEVELEND, A. BOUMAN. ^J V . \ F i r m a A . V A N D E R L I N D E N™'------™j N. V. \ Firma A. VAN DER LINDEN ZALTBOMMEL. BERICHT'DE ONTVANGST DER 1° Murwe Lijnkoeken van J. Prins Wormerveer. IC. BERENTSE j TAILLEUR | Zalt-Bommel. \ DRIE GOEDE ZAKEN. Boerhave onze meest beroemde ge¬ neesheer behield tot zijn laatste oogenblik zijn goed humeur. Toen zijn colega's en leerlingen terneergeslagen over het onherstelbare verhes dat hun dreigde om zijn sterfbed stonden, zeide de groote man lachende „Troost u mijn vrienden. Ik laat u immers drie artsen achter, die meer vermogen dan ik: Water, Dieet en Beweging.". Ja zeker IN BONT, PLUCHE en ASTRACAN STOLA'S VINDT U BIJ MIJ EEN GROOTE KEUZE. PRIJZEN ONDER IEDERS BEREIK. j. B. 1. Uitgebreidste Manufacturenhandel Zaltbommel. IMASCAGNII 6 CTS. SIGAAR. De groet van den baanwachter. Een poos geleden verkeerde ik ge¬ durende een spoorrit in het tijdperk der verveling. De reis was van langen duur, het aantal stations onnoemelijk: reisge¬ zelschap, waaraan ik iets hebben kon, bevond zich niet in mijne coupé, en lezen altijd door gaat ook niet, ofschoon Ht- het voorrecht heb met veel gemak mij in courant of boekwerk onderweg te kunnen verdiepen. Als vanzelf deed ik daarom niets anders, dan uitkijken. Er was niets bijzonders te aanschouwen, doch al starende nemen de gedachten haar vrijen loop. Geen stoornisverwekkende rijzende en dalende telegraafdraden, noch de in rechte lijnen zich omwendende slooten. Even onder¬ broken door een baanwachtershuis, waar¬ voor de waker zijn sein doet wapperen, of een idylisch tafereeltje bij eene boeren¬ woning, vluchtig gevat in de lijst van het spoorraampje, en wij peinzen voort, totdat op het onverwachtst aan de hersen- werking eene andere richting gegeven wordt. IZoo ging het mij althans. Het was ook I een wachtpost niet den baanwachter, die mijn gedachtenloop wijzigde en tevens de verveling verjoeg. Al ging het natuur¬ lijk eenigszins snel, ik had tijd genoeg hem te zien staan, vóór zijne deur, met de witte vlag in de ééne hand, terwijl IMTEANTOINETTE 5 CTS SIGAAR. de andere zijne pet van het hoofd lichtte, Drommels! dacht ik, die man heeft een uitstekend gezicht: hij erkent waarlijk iemand in den voorbijsnellenden trein en vindt gelegenheid hem te groeten. Zola heeft toch niets te wonderlijks in zijn spoorroman verhaald... 't Kan óók wezen, dat het eene onwillekeurige be¬ weging was. .. . Neen, bepaald niet; ik zag hem duidelijk zijne pet afzetten... Nu, is dat zoo iets bijzonders? Hij kan 't wel warm hebben gehad, of... Ja — en onwillekeurig glimlachte ik. Ziedaar nu de gevolgen van het tijdperk der ver¬ veling. Dan ga je belangstellen in dingen, die niet belangrijk zijn. Maar waarom niet belangrijk? En nu soesde en philosopheerde ik op mijne wijze voort, totdat ik het eind¬ station was genaderd. Waarschijnlijk omdat ik niets anders te doen had gehad, was de groetende baanwachter zoo juist op het netvlies mijner oogen afgeteekend, dat mijne hersenen den duidelijken indruk behiel¬ den. Toen ik eenige dagen later den- zelfden weg reed, lette ik onwillekeurig op m ij n baanwachter, zooals ik hem reeds noemde, en jawel wederom zag ik hem groeten. Op de terugreis evenzoo. Ik kon niet nalaten een mijner reisge- nooten deelgenoot te maken van mijne opmerkingen, en zie! hij had hetzelfde verschijnsel eveneens waargenomen. De memento! 4 CTS SIGAAR. | goede man kortte ons, zonder het te vermoeden, door onze gissingen en zelfs romantische schetsen, aanmerkelijk den weg. Het einde onzer gesprekken was evenwel; „Nu, wij zullen er ons maar verder niet om bekommeren. Als u er Iets naders van verneemt, schrijf het mij dan!" Lachende antwoordde ik: „Afge¬ sproken!" en groette mijn onbekenden reiscompagnon. Er zou wel niets achter zitten: althans ik zou 't wel niet vernemen. Toch heb ik er later meer van gehoord. Het was wel niet erg bijzonder, en volstrekt niet romantisch, maar iets was het toch. Dat moet ik dus mijn reismakker mee¬ deden. Maar zijn naam, zijn woonplaats zijn mij geheel onbekend; wie maakt daarvan anderen nog deelgenoot inden snellen trein, die aan het eerstvolgend station de reizigers misschien voor hun leven scheidt? Toch: belofte maakt schuld en ik houd gaarne mijn woord. Ik zal het daarom opschrijven en laten drukken. Een blad als dit leest hij na¬ tuurlijk, als ieder beschaafd mensch. En het bevat bovendien uitnemende reis¬ lectuur. Welnu dan: ik was voor eenigen tijd in eene stad, niet zeer ver van genoem¬ den baanwachter. Waar en waarom en wanneer dat was kan natuurlijk niemand schelen. Dat ik in zijne buurt vertoefde wist ik zelf ternauwernood. Het kwam mij eerst tot helderheid op eene wande- WITKUIFJES 3 CTS SIGAAR. ling naar een naburig dorp, waarheen mijn pad dicht langs den spoorweg leid¬ de. Het aanschouwen van de rails en den eersten wachtpost deed me aan m Ij n baanwachter denken. Hij moest langs dezen lijn wonen. Het geluk dien¬ de mijne herinnering en belangstelling. Toen ik een eind verder had geloopen, zag ik nabij een baanwachtershuisje twee mannen een stukje land bewerken. Mijn groet werd beleefd beantwoord, maar noodzaakte hen even op te zien. Ja wel, hij was het; aanstonds had ik dat gebruinde gelaat niet den donkeren ring- baard en de heldere blauwe oogen her¬ kend. Ik kon nu onmogelijk zonder nader onderhoud voorbijgaan. „Mag ik even een sigaar aansteken?" vroeg ik, bij wijze van inleiding. „Het waait zoo op weg; mag ik 't in uw huisje doen?" „Zeker, mijnheer! kom maar hier!" Ik volgde hem binnen de kleine ruimte, die weldra half vol rook stond. Hij had de verleiding niet kunnen weerstaan zijn neuswarmertje op te steken; dat hem onder het werken hinderde en in dienst verboden was. De hem aangeboden si¬ gaar zou bewaard blijven tot Zondag. Zondag was het zijn vrije dag; dan had hij ten minste eenige uren vrij, als er namelijk niets tusschenbeide kwam, hetgeen nog al eens gebeurde. Een kleine zucht vergezelde dit woord, en ik, warm vriend en voorstander van de SUCCES MERKEN VAN H.J. VAN DIGGELEN ZALTBOMMEL Zondagsrust, begreep hem volkomen. Hij vertelde een en ander van zijn dienst. Ik luisterde, totdat ik begreep, als ik niet met geheel onbevredigde nieuws-