Tekstweergave van GRAD_1915-12-24_003
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
In Bommel en Omstreken moet Iedereen weten
Dat men weer OUEKOEKEN zal kunnen eten.
Die door VAN OEMERT gebakken zijn
O, toch zoo HEERLIJK, O, toch zoo FIJN.
Hiermede heb ik de eer U te berichten dat te beginnen met MAANDAG
27 DECEMBER 1915 tot DONDERDAG 6 JANUARI 1916 geregeld mijne zoo
gunstig bekende
OLIEBOLLEN
verkrligbaar-zijnïten'huize van A. SLOSSER, Markt, ZALTBOMMEL.
Ruim 25 jaar mocht ik de gunst van de inwoners van Zaltbommcl en daar¬
buiten genieten ookTthans beveel ik mij daarvoor ten.zeerste aan.
L. VAN GEMERT, van Tilburg.
De'man TAL VAN JAREN In Bommel bekend.
Is "met zijn OLIEBOLLEN weder present.
HU durft met vol VERTROUWEN hoopen
Er KOLOSSAAL veel te verkoopen.
Een OLIEBOL, zoo lekker warm,
Is LEKKERNIJ voor rijk en arm.
I
.
H
.
B
A
K
K
E
R
S
S
c
h
o
e
n
e
n
m
a
g
a
z
i
j
nIn I. H. BAKKERS Schoenenmagazijn
Gasthuisstraat 130 Zalt-Bommei,
vMt men alles, wat maar eenipzis tot het val behoort.
Van de meest bekende fabrieken, steeds de
NIEUWSTE MODELLEN AANWEZIG
van de goedkoopste tot de duurste soorten.
REPARATIE-INRICHTING.
Beleefd aanbevelend,
J. H. BAKKER.
TH. L BURGEMEESTER"
BOSCHSTRAAT 48
ZALT-BOMMEL.
Dames- Heeren- en Kinderkleeding naar maat
Een uitgebreide sorteering, vele jaren van
practische ervaring geven mij het recht aanspraak
te maken op het vertrouwen der clientèle.
Prima Coupe, Kwaliteit en Bewerking wordt gewaarborgd.
BELEEFD AANBEVELEND.
J.vanOosterom
Zalt-Bommel.
Spek 471
Carbonade 521
ReUZel ongesmolten 55
Lappen en stukken 55
Haasje m been 60
D. van HEMMEN
ROSSUM.
BONDSRNWIELHERSTELLER.
LEVERING VAN
HEEREN-.DAMESRIJWIELEN
Rijwiellantaarns, -Olie, Carbid.
Vulkachels, -Haarden,
Ledikanten, Wiegen enz.
Prijscourant en tcekening op aanvraag
HUISHOUDELIJKE ARTIKELEN.
Ledersmeer, Hoefsmeer
Wagensmeervet (bussen)
Collingh's Patentasolie.
H. A. Huender.
H.H. Landbouwers.
Zij die zich een beste PLOEG
wenschen aan te schaffen vervoege zich
3an het beste adres daarvoor, dat is bij
H. VAN MAREN,
Mr. Smid, Oliestraat, Zalt-Bommel.
1.1. E. KAASJAGER
SCHILDER en BEHANGER.
Kerkplein, Zaltbonimel.
Voor den Hoest.
Theimontablellen. Anga Bonbons.
Salaminoniak pastilles.
Voor Winterhanden.
WINTERHANDENZALF.
GLYCERINE. VASELINE.
H. A. Huender.
J. TROOST, Z.-Bommel
BOSCHSTRAAT.
Glans- en Strijk.nrichting
houdt zich bij voortduring beleefdelijk
1 aanbevolen.
ONTVANGEN
"(Abrikozen,
§ Perziken,
2 'Blauwe Rozijnen,
L BROEKMAN Gz.
PEKELHARING - Zalt-Bommel.
c No. 36.
Visitetaartjes.
Tclef. Interc. No. 36.
Brrna M. UDO
Heerewaarden.
HANDEL IN
ICofüe, Thee,
Koloniale Waren.
.,j^Ë£** Wilt gij prima kwaliteit
Üjr^^P goed tot billijken prijs.
koopt dan aan bovenstaand adres en
gij zult tevreden zijn.
Wordt in de dorpen
Hurwenen en Rossum
iedere week Iranco aan buis bezorgd.
Vraagt prijsopgave!
M Beleefd aanbevelend.
IA. KRAAY.i
ga ZALT-BOMMEL. M
g§ AGENTUUR. EN gg
É COMMISSIEHANDEL IN É
1 Landbouw= 1
| werktuigen. |
^J. Fierant & Zonen^
fè Coiffeur en ■$£
<& Pedicure. M
$ Zalt-Bommel. {
Wollen
Sokken
J. B. J. ZOETMULDER.
0. A. VAN MAREN, v. i,. d. a. makkink.
BEHANOERIJ — STOFFEERDERIJ.
Levert de BEROEMDE DEVENTER en andere TAPIJTEN.
THONETS MEUBELEN.
VLOERZEILEN, MEUBEL- EN GORDIJNSTOFFEN.
AÜHNGS GezonilIieiuSiiiatrassea. Kapot ea Spnirarenaiatrassen,
EIGEN FABRIKAAT,
KORTOM ALLES WAT TOT HET VAK BEHOORT.
Voorbanden de „Perfect" stofzuiger a f 12.—, aan buis Ie ontbieden.
REPARATIËN SPOEDIG NET EN BILLIJK-
Voor de Feestdagen
Brandewijn
Jenever .
Getrokken Citroen
Fladderak
Oranjebitter
p. L. f 1.23 p. fl. 1.00
1.18 „ „ 0.97
1.18 „ „ 0.97
1.18 „ „ 0.97
1.18 „ „ 0.97
» »? J>
yy )* jj
JJ »» »
yy j» yj
L. VAN ACHTERBERG.
Arnhemsche Verzekering Maatschappij.
Directeur ANDRÉ DE LA PORTE, Arnhem.
Kapitaal TWEE MILLIOEN GULDEN.
BRANDVERZEKERING
Af(|, INBRAAKVERZEKERING
NERING of BEDRIJFVERZEKERING.
Premieopgaaf en inlichtingen worden verstrekt den Agent
voor ZALT-BOMMEL
MATTH. VAN DER VEGTE.
Oneerlijke Concurrentie
(Wet AALBERSE)
"T^PJJB^ stelt strafbaar hem, die door leugens of op
Éj^^ andere wijze, zelfs tegen beter weten in, de
KWALITEIT der GOEDEREN, die door concurrenten geleverd
worden, als minderwaardig bestempelt of verdacht maakt.
ZEGT HET VOORT!
^ÖËkbTnderij
J. PEKELHARING
Interc. Telef. 36.
ZALTBOMMEL.
DE GEBROEDERS STADLHOFER.
Peter Rosegger naverteld.
Op zekeren dag tegen het einde van Mei
kreeg Joliann Stadlhofer, student te Graz, een
brief van zijn broeder, dat moeder erg ziek
was en dat hij dadelijk moest thuis komen.
Aanstonds begaf hij zich op weg, eerst per
rijtuig, verder te voet. Vijf dagen later kwam
hij terug, geheel veranderd. Een hartelijke
zoon was hij altijd geweest, al scheen hij zich
voor zijn gevoel te schamen. Maar dat hij
zich den dood zijner moeder zóó zou aan¬
trekken, kon geen zijner vrienden begrijpen.
Laat hij zelf eens vertellen, wat er was voor¬
gevallen.
Mijn vader is lang geleden gestorven, mijn
broer, die vijf jaar ouder is dan ik, beheert
de boerderij. Wij hebben het altijd goed met
elkaar kunnen vinden, en hij heeft nooit aan¬
merkingen gemaakt op de groote uitgaven
voor den student. Toen ik nu onlangs naar
huis ben gegaan, kwam mijn broer mij al
een eind tegemoet, en onder het toesteken
van zijne hand zeide hij: „Wij zullen moeder
niet lang meer houden'', en bracht mij op
de hoogte van den loop der ziekte. Haar bed
stond in de groote kamer tegen den muur.
Het leek mij, of haar gezicht veel witter was
dan anders, en het haar donkerder. Toen zij
mÜ zag. glimlachte ze even en stak mij hare
hand toe. Ik schrok ervan, zoo mager en
koud als deze was. Op zachten toon sprak
zij, vroeg naar mijn reis, en wees op mijn
jas, waar links een knoop ontbrak; de keuken¬
meid moest er dien dadelijk aanzetten. Om
mij eene houding te geven speelde ik wat
met ons hondje, dat altijd zoo graag bij haar
was en nu aan het voeteneinde van het bed
lag. „Maar", ging moeder voort, „je ziet er
niet best uit, Hans. Heb je weer zooveel
moeten leeren ?" Die vraag herinnerde mij,
want ik leerde eigenlijk niets, al sinds maanden.
Je eerste jaar rechten, wat is er dan te leeren ?
„Neen moeder'', stelde ik haar gerust, „ik
pas er wel op, mijne gezondheid niet met
leeren te verknoeien. Als u nu maar eerst
beter is!"
Maarzij gaf het gesprek over haren toestand
eene andere wending en streelde mijne wang.
„Morgen moet je je laten scheren". Alsof
het morgen een feesdag was! Of dacht zij
er aan, dat geestelijken geen baard mogen
dragen? Zij wist er zeker nog niets van. Ik
had er tegen opgezien, wat zij zou zeggen.
Opeens sprak zij: „Voor Paschen moet je je
erg netjes maken, Hans".
„Voor Paschen? Da's al voorbij, moeder".
„Zei ik Paschen?" vroeg zij droomerig.
„Hoe gek, dat ik nu aan Paschen denk. Zie
maar gauw, dat je wat te eten krijgt".
Er moest koffie worden gezet en ommelet
gebakken.
Onder het eten was ik volkomen gerust¬
gesteld. Erg leek moeder mij niet. Zij had
geen pijn, geen koorts.
Mijn broer zat over mij aan tafel en keek
mij aan. „Dacht je, dat ze geen koorts heeft?
Nu is die af, maar een paar uur geleden
was zij vreeselijk benauwd; niet om aan tezien' .
Tegen donker ging ik nog eens naar moeder.
Zij sliep rustig. Zacht ging ik naar de kamer,
waar mijn bed stond. Ik hoopte na de lange
wandeling spoedig te zullen inslapen. Maar
dat was mis. De volle maan legde door de
vensters twee witte lakens op den grond.
Duidelijk kon ik alle voorwerpen in de kamer
onderscheiden. Alles had eene herinnering
uit mijne jeugd, en te midden daarvan stond
moeder. Ik werd onrustig, gejaagd, ik moest
er uit. ik kleedde mij aan en wilde naar buiten.
Voorzichtiggingikde bekendetrapaf, zachtjes
de kamer in om mijn hoed te halen; daar
slaat de deur achter mij hard dicht. Buiten
komt mijn broer mij tegen; hij had zijn ge¬
wonen rondgang gedaan.
„Als je het uitgaan 's nachts niet laten
kunt", zeide hij, „sla dan althans niet zoo
met de deur".
„Ik dacht er niet aan, dat die zoo zwaar is",
verontschuldigde ik mij.
„Je denkt aan zooveel niet. Weet je wel,
dat ik het niet over mijn hart heb kunnen
krijgen aan moeder je schande te vertellen,
en dat je de heele familie te schande maakt!"
„Gidi!" Alles kwam in mij in opstand.
Doch ik bedwong mij. Moeder slaapt binnen.
Kalm sprak ik: „Bedoel je, omdat ik geen
geestelijke word?"
„Liever word je advocaat en vil je de
boeren!"
„Daar zullen wij later wel eens over praten.
Ik ben je heel dankbaar, dat je het voor moeder
hebt verzwegen".
Een oogenblik Weef hij kalm staan, toen
zeide hij: „Wat had je eigenlijk zoo meteen
in de kamer te doen?
„Dat kun je wel begrijpen, nu moeder
daar ziek ligt; natuurlijk om van de erfenis
te halen wat er te halen is''.
Het was er uit eer ik er om dacht. Het
kon niet teruggenomen worden. Maar mijn
broer stoof niet op, zooals ik bij zijn karakter
had verwacht. Het was of hij er niets in vond.
Langzaam ging hij naar de deur. Ik had
een gevoel of ik de ergste ruziemaker van
het dorp was. Ik liep mijn broer achterna
en zeide: „Ik moest alleen mijn hoed uit de
kamer halen". Daarop liep ik het veld in.
Het was heerlijk buiten. Maar in mij stormde
het. Moest dat mi gebeuren, den eersten dag
dat ik thuiskwam na langen tijd! 't Was zoo
niet bedoeld. Nu verlies ik moeder en broeder
en mijn thuis, alles!
Eindelijk keerde ik naar huis terug. Ik wilde
Oidi excuus vragen. Ik wilde hem zeggen,
dat ik reeds veel van het eigendom onzer
ouders had gehad en verdei niets meer noodig
had; en dat hij mijne woorden moest vergeven.
Dat voornemen alleen was in staat mijne
gewetenskwelling te verlichten; anders was
ïk gek geworden. Nu was ik zooveel opge¬
ruimder geworden, dat ik kon merken hoe
nat mijne laarzen waren. Morgen zal moeder
mij beknorren, omdat de lichtzinnige jongen
verkouden is.
In de groote kamer brandde licht. Natuurlijk.
Hij is nog 's nacht naar de dood zieke vrouw
gegaan om wraak te nemen; om haar te vragen,