Tekstweergave van JDBR_1812-01-04_003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
général Bacndch, après ayoir détruït les triagasinsdes productions coloniales qui se trouvnient a Batavia. Le 10, Tennemi atraqua, sur Ie chemin de Wei-te¬ vreden, nos avant postes, qui après quelque résistance, furent forcés a se replier. Le 22, a la P inte du jour, on découvrit des bat- teries établies par Tennemi. Une trés-vive cauonnade, commencée par nous pour détruire ces ouvrages. dura toute la journée. Les notres furent considérablement endommagés; plusieurs pièces furent démontécs, avec une assez grande perte en hommes, surcout en artil¬ lerie. La nuk, le letidemain et la nuit d'après furent employés de part er d'autre a réparer les ouviages. Le 24, nous fimes une sortie, dans Tintention d'en- clouer les pièces des batteries ennemies, et de détruire leurs ouvrages. Des trois colonnes, celle dela gauche ne put venir a tems sur Je flanc des ouvrages de Ten¬ nemi, a catise des obstacles qu'elle rencontra dans sa marche. Celle qui sttivait la droite de la grande rivière approcha a quinze pas des rerranchemens, et celle de ]a droite, destinée a tourner la gauche des Anglais, tomba dans les tranchées ennemies, et s'empara de deux batteries. Les autres colonnes n'ayant pil suivre son mouvement, toutes les troupes rentrèrent au camp avec une perce peu considérable, Une très-vtve canon- Dace de part et d'autre en fut la suite, et conünua jusqu'a la nuit; elle fut reprise le lendemain, sans dis- coiuinuer, jusqu'au soir. On avait perdu beaucoup de monde. Nos ouvrages avaient considérablement souf- ferij mals surtout nos pièces, qui furent en gratfie partie démontées. Durant la nuit on répnrait les ouvrages; mais on ne put reraettre que très-peu de pièces en état de servir, fauie d'afFucs pour les unes et de boulets pour les autres, Jusqu'ici les troupes, presque toutes indiennes, avai- ent uiontré du courage et du sang-froid , particuliere- IIétaitnatureldeprévoiruneattaquement ['artillerie, II était naturel de prévoir une attaque générale. Les ordres furent donnés pour ne pas être surpris, et être en mesure parrout. Je me rendis le 2Ó , une heure avant !e jour, sur le front de l'assaut, et m'abouchai avec le général JumeU Qjelques instans après, de grands erts et un f?u de mousquéterie sur notre droite, annoncèrent que 1'attaque avait lieu. Le feu de moujqnéterie devint assez général; mais Ten¬ ue mi pénécra de suite dans les rerranchemens. La con- fusion se mit dans les troupes iiïtérieures; ellefut d'au- raut plus grande qu'il ne faisait pas encore jour. Malgré les èffnrts de In plupart des officiers, et une plus vive -iiistance, le soldat battit totijours en retraite. Trois fois je parvins a, en arrêter ui.e masse; une fois méme en fatsant battre le pas de charge, ils avancèrent quel- ques pas pour retourner. Presqu'aussitót Tanillerie légere fit un elFort qu'elle paya bien cher. La cavalerie qui recut ordre de charger, ne put exécuter ce raou- vemenc, parce que 1'infanteriè s'avamjant en confusion, tiran de tous cótés; c'était déjè une fuite lors que ia retraite fut ordonnée. Tandis que ceci avait lieu, Pennetni nous tournait sur notre gauche , et attaqunit par Campony - Malayo. Les batreries destinées i couvir notre retraite s'en ac- quittèrent assez bien; mais n'empêchèrent par Tenne¬ mi de pénétrer. Dès-lors , les In diens f ui rent par trou¬ pes entières; jettant leurs armes et se dépomllant de leurs uniformes, ils se répandirent partuut. Un grand nombre fut pris, et le reste s'enfuk dans les bois et les marais. Le brigadier Vonhatzow, bon officier, fit un arran¬ gement a Buitenzorg, pour reformer ce que Ton pour- rait réunir de troupes, et prendre position. J'avais été sommé le 8 , par lord Minto , gouverneur- général des Indes anglaises, d'accepter la protection de S. M. Britannlque. Le refus fut une réponse naturel¬ le. Le i<5 nu soir, après la perte de notre armee, le général-en-chcf Achmechy me fit demander verbalement si je n'avais aucune proposirion a faire, vu que les mo- yens de délens^ étaient enüèremenr épuisés ; ma répon¬ se fut de nouveau négative, er je résolus de merendre a Samarang, pour chercher encore quelque ressource par les Javans et les Madurïens. Je donnai ordre au général Jumelde réunir les fuyards, et de me rejoin- dre avec celérité. Soyez persuadé, Monseigneur, que je me soutien- drai dans Tile tanr qu'il me sera possible; mais je ne V-E.queTonnepeutpass'atten-dois point cacher a V- E. que Ton ne peut pas s'atten- kozen en aangelegd was,-na de magazijnen van koloniale voort* bréngfelen, die zich te Batavia bevonden, vernield te hebben» Den loden viel de vijand onze voorposten, op dttn Weg naai VVel-ie Vreden aan, die, na eenigen tegenftand, genood¬ zaakt werden terug te wijken. Den 22Hen , met het aanbreken van den dag, ontdekte men de door den vijand aangelegde batterijen. Eene zeer heftige kanonnade, van onzen kant begonnen, om deze werken ie vefnïeleri, duurde den ganfehen dag. Onze batterijen werden aanmerkelijk befchadigd, onderflheiden fiukken gedemonteerd, met een groot verlies van manfehap , vooral van de artillerie. De nacht, de volgende dag en nacht werden van beiden kan¬ ten met het heifteilen der werken doorgebragt. Den fliiften deden wij een' uitval, met voornemen, om de vijandelijke ftuk\en der batterijen te vernagelen en zijne wer¬ ken te vernielen. Van de drie kolommen kon die van den linier-vleugel niet in tijds op de flank des vijands aankomen, uithoofde der verhinderingen, welke zij op haren weg ont¬ moette. Die , welke langs de regrerzijde van de groöte rivier trok, naderde tot op vijftien ichreden de verfchanfin- gen, en die van den regter-vlsugel, betterad , om den linker¬ vleugel def Engelfchen te omfing^len, viel in de vijandelijke vérfchahfhigen en maakte zich van twee batterijen meester. De andere "kolommen derzelver beweging niet kunnende vol¬ gen, kwamen alle de troepen met een klem verlies in Jiec kamp terug. Eene zeer heftige kanonnade van beide zijden was er het gevolg van, Welke tot aan den nachr voortduurde; des anderendaags werd dezelve, zond;r msfeheupozmg , tot aan den avond hervat. Men had veel volk verloren. Onze werken hadden aanmerkelijk geleden, maar vooral onze (tuk¬ ken, die grootendeels gedemonteerd werden. Gedurende den nacht herfhlde men de werkerl, doch men kon weinig ft ukken tot d„n dienst bezigen, uithoofde van gebrek aan afuiten voor de eene, en van kogels voor de anderen. ... r u Tot hier toe hadden de troepen, meest alle indiaanlcne, voornamelijk de artillerie, moed en koelbloedigheid aan den dag gelegd. Het was natuurlijk, een' generalen aanval ja voorzien. De bevelen werden gegeven, om niet overrompeld te worden, en van alle kanten op zijne hoede te zijn. Ik jc- gaf mü, den aóften, een uur voor het aanbreken vaniJkjj dag, mar het punt des aanvals, en hield een mondgemrek met den generaal JumcU Eenige minuten daarna verkondig¬ de een groot gefchreeuw en een rausketvuur op onzen regier- vleugel , dat de aanval begonnen was. Het vuur Werd vrrj algemeen; doch 'de vijand drong fpoedig in de vêrfcrjanfin- gen. Er OBftond verwarring bij de troepen, die zich 111 het bïnnenfte derzelve bevonden,; deze was des te grooter, diarliet nog geen dag was. In weerwil der pogingen van hei grootst gedeelte der officieren en een nog heviger aandrang, retireerde de foldaten. Tot drie malen gelukte het mij, een hoop ttand te houden; zelfs eenmaal dat ik den ftorromarsch deed (laan, trokken zij eenige voeillappen voorwaarts, doch om we«,er terug te keeren. ,Bijna te gelijker tijd deed de ligte artlHeni eene poging welke zij duur genoeg betaalde. De kavalkrie, die bevel kreeg, aan te vallen, kon deze beweging met ten uitvoer brengen, daar deinfanterie, die in verwarringvoonvaarts trok, van all* kanten vuurde; men was reeds op de vlugt, toen den terugtogt werd bevolen. , Terwijl dit plaats had , omfiugelde ons de vijand aan onzen linkervleugel en viel ons langs Campony-Malayo aan. De batterijen, bellemd, om onzen terugtogt te dekken, kweten zich vrij wel, doch beletteden den vijand niet, door te drin¬ gen. Van toen af vlugtteden de Indianen met geheele boopjn,- buniie wapenen weg werpende, en zich van hunne tnontering onidoenenöe, verfpreulden zij zich overal. Een groot geial werd gevangen gemaakt en het overfchoi vlugttu in deb'jsfclKfi en moerasftn. De brigadier Vouhatzow, een goed officier, nam zijnemaat- regelen ie Buitenzorg, om zoo vele troepen bijeen te brengen als men kon, en eene fteiling te nemen. Ik was den 8fl:en door lord Minto j gouverneur-generaal der engelfcbe Indien, gefommeerd geworden , om de befcherrning Z. Br. M. aantenemen. De weigering was een natuurlijk ant¬ woord. Den 16 des avonds, naar het verlies van onze arsnee, deed mj den opperbevelhebber slchmechy mondelings afvragen, of ik g;ene voordellen te doen had, daar de middelen van ver¬ dediging geheel uitgeput waren; mijn antwoord was op nieuw weigerend, en ik b':floot mij naar Samerang te begeven, om aldaar nog eenige hulp bij de Javanen en Maduriens te zoeken* Ik gaf aan den generaal jumel order om de vlugtelingen bijeen te brengen , en met fpoed zich bij mij te voegen. Zijt verzekerd Monfeigneur dat ik mij zoo lang mogelijk op het eiland zal handhaven, doch ik moet aan U E nier ver¬ bergen s dac men niet verwachten kan , met de Indianen aau re =