Tekstweergave van JDBR_1812-01-04_003
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
général Bacndch, après ayoir détruït les triagasinsdes
productions coloniales qui se trouvnient a Batavia.
Le 10, Tennemi atraqua, sur Ie chemin de Wei-te¬
vreden, nos avant postes, qui après quelque résistance,
furent forcés a se replier.
Le 22, a la P inte du jour, on découvrit des bat-
teries établies par Tennemi. Une trés-vive cauonnade,
commencée par nous pour détruire ces ouvrages. dura
toute la journée. Les notres furent considérablement
endommagés; plusieurs pièces furent démontécs, avec
une assez grande perte en hommes, surcout en artil¬
lerie. La nuk, le letidemain et la nuit d'après furent
employés de part er d'autre a réparer les ouviages.
Le 24, nous fimes une sortie, dans Tintention d'en-
clouer les pièces des batteries ennemies, et de détruire
leurs ouvrages. Des trois colonnes, celle dela gauche
ne put venir a tems sur Je flanc des ouvrages de Ten¬
nemi, a catise des obstacles qu'elle rencontra dans sa
marche. Celle qui sttivait la droite de la grande rivière
approcha a quinze pas des rerranchemens, et celle de
]a droite, destinée a tourner la gauche des Anglais,
tomba dans les tranchées ennemies, et s'empara de
deux batteries. Les autres colonnes n'ayant pil suivre
son mouvement, toutes les troupes rentrèrent au camp
avec une perce peu considérable, Une très-vtve canon-
Dace de part et d'autre en fut la suite, et conünua
jusqu'a la nuit; elle fut reprise le lendemain, sans dis-
coiuinuer, jusqu'au soir. On avait perdu beaucoup
de monde. Nos ouvrages avaient considérablement souf-
ferij mals surtout nos pièces, qui furent en gratfie
partie démontées.
Durant la nuit on répnrait les ouvrages; mais on
ne put reraettre que très-peu de pièces en état de servir,
fauie d'afFucs pour les unes et de boulets pour les autres,
Jusqu'ici les troupes, presque toutes indiennes, avai-
ent uiontré du courage et du sang-froid , particuliere-
IIétaitnatureldeprévoiruneattaquement ['artillerie, II était naturel de prévoir une attaque
générale. Les ordres furent donnés pour ne pas être
surpris, et être en mesure parrout. Je me rendis le
2Ó , une heure avant !e jour, sur le front de l'assaut,
et m'abouchai avec le général JumeU Qjelques instans
après, de grands erts et un f?u de mousquéterie sur
notre droite, annoncèrent que 1'attaque avait lieu. Le
feu de moujqnéterie devint assez général; mais Ten¬
ue mi pénécra de suite dans les rerranchemens. La con-
fusion se mit dans les troupes iiïtérieures; ellefut d'au-
raut plus grande qu'il ne faisait pas encore jour. Malgré
les èffnrts de In plupart des officiers, et une plus vive
-iiistance, le soldat battit totijours en retraite. Trois
fois je parvins a, en arrêter ui.e masse; une fois méme
en fatsant battre le pas de charge, ils avancèrent quel-
ques pas pour retourner. Presqu'aussitót Tanillerie
légere fit un elFort qu'elle paya bien cher. La cavalerie
qui recut ordre de charger, ne put exécuter ce raou-
vemenc, parce que 1'infanteriè s'avamjant en confusion,
tiran de tous cótés; c'était déjè une fuite lors que ia
retraite fut ordonnée.
Tandis que ceci avait lieu, Pennetni nous tournait
sur notre gauche , et attaqunit par Campony - Malayo.
Les batreries destinées i couvir notre retraite s'en ac-
quittèrent assez bien; mais n'empêchèrent par Tenne¬
mi de pénétrer. Dès-lors , les In diens f ui rent par trou¬
pes entières; jettant leurs armes et se dépomllant de
leurs uniformes, ils se répandirent partuut. Un grand
nombre fut pris, et le reste s'enfuk dans les bois et
les marais.
Le brigadier Vonhatzow, bon officier, fit un arran¬
gement a Buitenzorg, pour reformer ce que Ton pour-
rait réunir de troupes, et prendre position.
J'avais été sommé le 8 , par lord Minto , gouverneur-
général des Indes anglaises, d'accepter la protection de
S. M. Britannlque. Le refus fut une réponse naturel¬
le. Le i<5 nu soir, après la perte de notre armee, le
général-en-chcf Achmechy me fit demander verbalement
si je n'avais aucune proposirion a faire, vu que les mo-
yens de délens^ étaient enüèremenr épuisés ; ma répon¬
se fut de nouveau négative, er je résolus de merendre
a Samarang, pour chercher encore quelque ressource
par les Javans et les Madurïens. Je donnai ordre au
général Jumelde réunir les fuyards, et de me rejoin-
dre avec celérité.
Soyez persuadé, Monseigneur, que je me soutien-
drai dans Tile tanr qu'il me sera possible; mais je ne
V-E.queTonnepeutpass'atten-dois point cacher a V- E. que Ton ne peut pas s'atten-
kozen en aangelegd was,-na de magazijnen van koloniale voort*
bréngfelen, die zich te Batavia bevonden, vernield te hebben»
Den loden viel de vijand onze voorposten, op dttn Weg
naai VVel-ie Vreden aan, die, na eenigen tegenftand, genood¬
zaakt werden terug te wijken.
Den 22Hen , met het aanbreken van den dag, ontdekte men
de door den vijand aangelegde batterijen. Eene zeer heftige
kanonnade, van onzen kant begonnen, om deze werken ie
vefnïeleri, duurde den ganfehen dag. Onze batterijen werden
aanmerkelijk befchadigd, onderflheiden fiukken gedemonteerd,
met een groot verlies van manfehap , vooral van de artillerie.
De nacht, de volgende dag en nacht werden van beiden kan¬
ten met het heifteilen der werken doorgebragt.
Den fliiften deden wij een' uitval, met voornemen, om de
vijandelijke ftuk\en der batterijen te vernagelen en zijne wer¬
ken te vernielen. Van de drie kolommen kon die van den
linier-vleugel niet in tijds op de flank des vijands aankomen,
uithoofde der verhinderingen, welke zij op haren weg ont¬
moette. Die , welke langs de regrerzijde van de groöte
rivier trok, naderde tot op vijftien ichreden de verfchanfin-
gen, en die van den regter-vlsugel, betterad , om den linker¬
vleugel def Engelfchen te omfing^len, viel in de vijandelijke
vérfchahfhigen en maakte zich van twee batterijen meester.
De andere "kolommen derzelver beweging niet kunnende vol¬
gen, kwamen alle de troepen met een klem verlies in Jiec
kamp terug. Eene zeer heftige kanonnade van beide zijden
was er het gevolg van, Welke tot aan den nachr voortduurde;
des anderendaags werd dezelve, zond;r msfeheupozmg , tot
aan den avond hervat. Men had veel volk verloren. Onze
werken hadden aanmerkelijk geleden, maar vooral onze (tuk¬
ken, die grootendeels gedemonteerd werden.
Gedurende den nacht herfhlde men de werkerl, doch men
kon weinig ft ukken tot d„n dienst bezigen, uithoofde van
gebrek aan afuiten voor de eene, en van kogels voor de
anderen. ... r u
Tot hier toe hadden de troepen, meest alle indiaanlcne,
voornamelijk de artillerie, moed en koelbloedigheid aan den
dag gelegd. Het was natuurlijk, een' generalen aanval ja
voorzien. De bevelen werden gegeven, om niet overrompeld
te worden, en van alle kanten op zijne hoede te zijn. Ik jc-
gaf mü, den aóften, een uur voor het aanbreken vaniJkjj
dag, mar het punt des aanvals, en hield een mondgemrek
met den generaal JumcU Eenige minuten daarna verkondig¬
de een groot gefchreeuw en een rausketvuur op onzen regier-
vleugel , dat de aanval begonnen was. Het vuur Werd vrrj
algemeen; doch 'de vijand drong fpoedig in de vêrfcrjanfin-
gen. Er OBftond verwarring bij de troepen, die zich 111 het
bïnnenfte derzelve bevonden,; deze was des te grooter, diarliet
nog geen dag was. In weerwil der pogingen van hei grootst
gedeelte der officieren en een nog heviger aandrang, retireerde
de foldaten. Tot drie malen gelukte het mij, een hoop ttand
te houden; zelfs eenmaal dat ik den ftorromarsch deed (laan,
trokken zij eenige voeillappen voorwaarts, doch om we«,er
terug te keeren. ,Bijna te gelijker tijd deed de ligte artlHeni
eene poging welke zij duur genoeg betaalde. De kavalkrie,
die bevel kreeg, aan te vallen, kon deze beweging met ten
uitvoer brengen, daar deinfanterie, die in verwarringvoonvaarts
trok, van all* kanten vuurde; men was reeds op de vlugt,
toen den terugtogt werd bevolen.
, Terwijl dit plaats had , omfiugelde ons de vijand aan onzen
linkervleugel en viel ons langs Campony-Malayo aan. De
batterijen, bellemd, om onzen terugtogt te dekken, kweten
zich vrij wel, doch beletteden den vijand niet, door te drin¬
gen. Van toen af vlugtteden de Indianen met geheele boopjn,-
buniie wapenen weg werpende, en zich van hunne tnontering
onidoenenöe, verfpreulden zij zich overal. Een groot geial
werd gevangen gemaakt en het overfchoi vlugttu in deb'jsfclKfi
en moerasftn.
De brigadier Vouhatzow, een goed officier, nam zijnemaat-
regelen ie Buitenzorg, om zoo vele troepen bijeen te brengen
als men kon, en eene fteiling te nemen.
Ik was den 8fl:en door lord Minto j gouverneur-generaal der
engelfcbe Indien, gefommeerd geworden , om de befcherrning
Z. Br. M. aantenemen. De weigering was een natuurlijk ant¬
woord. Den 16 des avonds, naar het verlies van onze arsnee,
deed mj den opperbevelhebber slchmechy mondelings afvragen,
of ik g;ene voordellen te doen had, daar de middelen van ver¬
dediging geheel uitgeput waren; mijn antwoord was op nieuw
weigerend, en ik b':floot mij naar Samerang te begeven, om
aldaar nog eenige hulp bij de Javanen en Maduriens te zoeken*
Ik gaf aan den generaal jumel order om de vlugtelingen bijeen
te brengen , en met fpoed zich bij mij te voegen.
Zijt verzekerd Monfeigneur dat ik mij zoo lang mogelijk op
het eiland zal handhaven, doch ik moet aan U E nier ver¬
bergen s dac men niet verwachten kan , met de Indianen aau re =