Tekstweergave van KTZO_1908-04-26_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
De Polenkwestie werd niet aangeroerd , even - min de kwestie der bezetting van den yacanten bisschopszetel in Posen . De parlementaire constellatie in Duitscliland werd even aangeroerd , zonder dat echter van een der zijden wenschen in verband hiermee werden geuit . Het gesprek liep lang oyer het Missiewezen . Paus en Rijkskanselier roemden beiden de zegen - rijke werkzaamheid der missionarissen , in het bijzonder verhief de Paus de vele verdiensten van den Duitschen bisschop Henninghaus . Prins Bülow bracht het gesprek ook op de Dormitio te Jerusalem , voor wier uitbreiding de Paus zich zeer scheen te interesseeren . De H . Vader prees de belangstelling van den keizer voor deze stichting . Ook werd nog gesproken over de vele verdiensten van den Duitschen pater Schmidt in Jerusalem , die eenige maanden geleden te Berlijn door een tramongeluk zoo droevig aan zijn einde kwam . Na de audiëntie bij den Paus bracht de Rijks - kanselier een bezoek aan kardinaal Merry del Val , den staatssecretaris van den H . Stoel . Deze be - antwoordde het bezoek aan den Rijkskanselier in het Pruisische gezantschapsgebouw bij het Vaticaan . Nederlandsche Bedevaart naar Lourdes - Het is verbazend , zoo talrijk als de deelneming dit jaar is aan den ofEcieelen Nederlandschen pelgrimstocht naar Lourdes . Gewoonlijk laten zich ongeveer 400 pelgrims bij de „ Vereeniging tot samenstelling van Nederl . bedevaarten " in - schrijven ; — ditmaal overtreft het cijfer de duizend . Of eigenlijk is ' t niet zoo verbazend . Immers , de bedevaart Lourdes viert dit jaar heur gouden jubelfeest , en bovendien herdenkt de Ned . ver - eeniging haar 25-jarig bestaan . Er zijn reeds drie pelgrimstreinen bezet , zoo - dat het bestuur nog slechts deelnemers kan aan - vaarden onder het uitdrukkelijk beding : „ als er plaats is ." Niet minder dan 90 priesters en even zoovele zieken gaan ditmaal met de bedevaart mee . Van de bestuursleden zijn er nog twee over , die vanaf de oprichting der Vereeniging deel van de leiding uitmaakten , n.l . de directeur , de heer Léon Hermans , te Antwerpen , en de secretaris , de heer Charles HoUman , te Maastricht , die dus mede hun zilveren jubilé als pelgrim vieren . FRANKRIJK . Priesterlijke toewijding . Abbé Durosoy , pastoor van Brassoc , eene kleine parochie in het dioces Mautauban , werd bij een stervende geroepen , om hem de laatste H.H . Sacramenten toe te dienen , De priester begaf zich er onmiddellijk heen , en daar de tijd drong , sloeg hij , ondanks den duisteren nacht , een slecht begaanbaar doch korter voetpad in . Maar in zijn ■ haast , gleed hij uit en brak eea been . Ondanks de heftige pijnen , welke hem het ge - broken been veroorzaakte , wilde abbé Durosoy zich , ondank alles , naar den stervende begeven , die naar hem vroeg . Hij zond den koster heen om de krukken van een gebrekkige in de buurt te leenen en slaagde er zoo in zich , niet zonder herhaaldelijk in bezwijming gevallen te zijn , tot aan het huis van den zieke voort te sleepen . Daar had hij nog de kracht hem de biecht te hooren en het H . Olieeel tce te dienen . De aan - wezigen waren tot tranen toe geroerd over den heldenmoed van den priester Eerst na zijne H . bediening tot het einde toe te hebben waargenomen , stemde hij er in toe , zich naar zijne pastorie te laten overbrengen . Het ziet er treurig uit in Frankrijk met de priesterlijke roepingen . „ Ben zeker aantal paro - chies ", klaagt de aartsbisschop van Tours „ zijn zonder herder , en van verschillende zijden vragen bedroefde geloovigen priesters om anderen , die ze verloren hebben , te vervangen ; tot.orts leed - wezen hebben wij er hun geen te geven ; wij kunnen hun slechts , om hun hoop in tespreken , wijzen op de jonge krachten , die hier en daar opgroeien in de schaduw van het Heiligdom ." Over de oorzaak van de onvoldoende priester - lijke roepingen zegt Mgr . ïoucault : „ Een eerste oorzaak is de progressieve ver - mindering van het geboortecijfer in Frankrijk . God kiest zijn uitverkorenen gaarne uit groote gezinnen , waar het kind minder vertroeteld wordt en , onderworpen aan een strengere tucht , leert dat werken eene levenswet is . Vervolgens heeft ook schuld de verzwakking van den geest des geloofs in de gezinnen . En eindelijk is het ver - minderen der roepingen te wijten aan den tegen - woordigen toestand der Kerk van Frankrijk , aan de wankelbare positie der bedienaren van den eeredienst ", Mgr . Bougnet heeft , na zijn terug - keer uit Rome , de geloovigen van zijn bisdom herinnerd aan de levendige aansporing , die de H . Vader hem gaf , in zijn bisdom het werk der priesterlijke roepingen en der aanwerving van geestelijken aan te bevelen . SPANJE . De plechtigheden van Goeden Vrijdag worden telkenjare met veel ceremonieel gevierd . De koning en de koningin woonden dit jaar de aanbidding van het kruis bij en de vereering der relieken van het H . Kruis en van een der nagels . De koning heeft op Goeden Vrijdag aan acht terdoodveroordeelden gratie verleend . Van Huis en School . HET SPAREN DOOR DE GROOTE JEUGD . HL Is het gemakkelijk , — vooral als men zelf spaarzaam is en door zijn voorbeeld al zooveel kan doen — om de kleinen tot sparen te brengen , het wordt moeilijker , als men met onze grootere meisjes en jongens te doen heeft , die sparen nog niet geleerd hebben . Maar toch ! met taaie volharding en vriende - lijkheid en beleid moet men er ook kunnen komen , vooral daar met onze jongelui te rede - neeren valt . Zij weten , dat een kwartje vijf - en-twintig heele centen is , waarvoor uren soms is gewerkt geworden . Zij begrijpen en weten het soms bij ondervinding , dat voor een kwartje meer spijs ' s middags op tafel , voor het gezin heel wat beteekent . Zij kennen de waarde van geld , tenminste reeds velen . Het bewustzijn , dat het brood zooveel kost ; aan huur zooveel dient opgebracht te worden ; dat voor kleeding zooveel guldens noodig zijn , enz ., dat weten doet ze het geld waardeeren en ... . doet ze tevens inzien , wat zooal noodig is om zichzelf te helpen bij het beginnen van een levenstaat . Zij moeten er een eer in stellen om aan hun ouders te kunnen zeggen , wanneer ze het ouder - lijk huis gaan verlaten : „ zie zoo lieve Ouders , ik ben klaar ; ik heb genoeg bespaard om mijn huishoudentje in te richten ; U hoeft voor geen uitzet te zorgen ". Zoo hoort het ! Zoo kan ieder zeggen , die spaarzaam is ! Die geest moet in onze jongens en meisjes worden opgewekt , maar daarvoor is niets beter dan het voorbeeld . Het voorbeeld is meer waard dan honderd zedenpreken . Waar vader en moeder leven van de hand in den tand ; waar ze niet denken aan den dag van morgen ; waar het Zaterdag en Zondag pannetje-vet is en dubbel-op en waar de andere dagen van de week schraal - hans keukenmeester is ; waar in één woord geen overleg is en van sparen geen sprake is , noch kan zijn op die manier , daar zullende kinderen , met dat voorbeeld voor oogen nooit leeren sparen ; daar zullen ook de kinderen toèèeró'zijn en blijven . Het voorbeeld van Vader en Moeder is van over - wegeuden invloed op het kind , het heele leven door . Zijn de ouders zuinig ; weten ze de kleintjes bij elkaar te houden ; weten ze met het weinigje dat ze hebbén en verdienen wonderen te doen , dan zuilen de kinderen ook spaarzaam zijn . Ook zij zullen tien keer een dubbeltje omkeeren , eer ze het uitgeven ; zij zullen wegleggen , wat ze maar eenigszins kunnen overhouden en later . . . j man en vrouw geworden , zijn ze in staat , zonder de hulp der ouders , een net huisje te betrekken , knapjes te wonen ; een winkel te beginnen enz . Zij worden nuttige leden der maatschappij , waar de ouders trotsch op kunnen zijn en waaraan Kerk en Staat behoefte heeft . Geen spaarpot beteekent dadelijk armoe . i Dat onze jongens en meisjes dit toch eens ! mochten bedenken ! Laten ze eens rondzien en hun voorbeelden kiezen ! Daarom moeten we onze jongens en meisjes invoeren in onze vereenigin - gen , waar ze tot sparen worden aangezet . ( Denkt aan patronaten —• ( hierover later ) Maria - Vereeni-gingen — enz enz .). Wie het wél meent met onze jeugd , leere ze sparen ! Dan kunnen ze later zich zelf helpen . Wat ieder couraiitenlezer weten moet . L De staatkundige partijen in ons vaderland kunnen , volgens de hoofdbeginselen beschouwd , verdeeld woorden in een Christelijke en een niet - Ohrislelijke groep . Tot de eerste behuoren allen , die willen , dat in het staatkundig leven , dus in het bestuur van den Staat , rekening worde gehouden met de door God geopenbaarde Waarheid . De niet-Ohristelijke groep omvat allen —• ge - doopt of niet-gedoopt ^- die in het Staatsbestuur elk bovennatuurlijk beginsel uitsluiten . De eerste groep aanvaardt dus het feit der Goddelijke Openbaring ; de tweede doet alsof dit feit niet bestaat . Deze beide hoofdgroepen vertegenwoordigen dus op staatkundig gebied de twee hoofdstroomingen , die heel de Geschiedenis doorloopen , de geloovige en de niet-geloovige levensbeschouwing . Daaruit volgt reeds dadelijk hoe onwaar de bewering is , die zegt , dat er in de staatkunde geen antithese of tegenstelling ( geloof en ongeloof ) bestaat . De Christelijke groep wordt ten onzent verdeeld in drie partijen , die , onafhankelijk van elkander , hun eigen program hebben . Deze partijen zijn : de Katholieke , de Anti-Revolutionaire en de Ghriste - lijhSistorische partij . De Katholieke Staatspartij is pas na 1848 begonnen zich te ontwikkelen tot geheel zelf - standige partij , zooals wij die thans kennen . Dankbaar voor den steun bij het herstel der hiërarchie in 1853 genoten van de liberalen , waren de Katholieken tot 1864 veelal geneigd de liberalen te steunen . Sedert dien tijd echter begon de kentering . De veroordeeling van de liberale beginselen door Paus Pius IX in zijn Syllabus en Encycliek van 1864 bracht aan de ' liberaal-katholieke partij den doodslag toe . Daarbij ' kwam nog in het bijzonder de ook voor Katho - lieken zoo krenkende toepassing der Schoolwetten , en de schreeuwende onrechtvaardigheid van het liberalisme tegenover de godsdienstige bijzondere scholen . Zoo begonnen de Katholieken allengskens meer te naderen tot de Anti-Revolutionairen , met wie zij gemeenschappelijke belangen te ver - dedigen hadden . Lange jaren hebben de Katholieken hun politiek gevoerd zonder een eigenlijk program , te hebben . Berst den 20 *^^™ October Ï896 werd te Utrecht het Katholiek program samengesteld , dat door de Katholieke Kamerleden in 1901 werd gehand - haafd en op eenige punten nader toegelicht . Op sociaal gebied aanvaarden zij de Encycliek van Leo XIII „ Rerum novarum " als grondwet en richtsnoer . De Anti-Revolutionaire Partij is gesticht door Mr . Willem Groen van Prinsterer , geboren 1801 , overleden 1876 , eertijds secretaris van Koning Willem I . Dr . A . Kuyper is zijn opvolger . De kieswet-Tak , die in 1894 in alle partijen ver - deeldheid bracht , was vooral voor de Anti - Revo-lutionaire partij noodlottig , die in twee groepen werd gesplitst , elk onder een eigen leider , Kuyper en Lohman . De Anti-Revolutionairen onder Kuyper volgen het program van 1878 ; de volgelingen van Lohman , ook Vrij-Antirevolutionairen ge - noemd , hebben in September 1898 een program van beginselen opgesteld . Met de Katholieken hebben de Anti-Revolu - tionairen dit gemeen , dat zij op wetgeving en staatsbestuur het stempel der Christelijke begin - selen willen drukken . De Christelijk-Historische Partij ontstond in 1903 uit de samensmelting der Vrij - A^ntirevolu-tionairen met den Christelijk-Historischen Kiezers - bond , die in 1897 te Utrecht was opgericht . De verschilpunten tusschen x\nti-Revolutionairen en Christelijk-Historischen zijn , behalve vele kleinere , voornamelijk deze : de Christelijk-Historischen willen handhaving van artikel 171 der Grondwet en van de Staatskerk in Ked.-Indië ; de Anti - Revolutionairen niet . Voor de Christelijk-Histo - rischen is de kerkelijke achtergrond op de eerste plaats de Nederlandsch Hervormde kerk ; voor de Anti - Revolutionairen de Gereformeerde kerk . Toch telt men onder de Anti-Revolutionairen vele Hervormden , en omgekeerd onder de Christelijk - Historischen ook Gereformeerden , Lutherschen , enz . IVentraal ! Dat de arbeidersorganisatie , die onder zooge - naamd neutrale vlag vaart , onvermijdelijk moet terecht komen in het kielzog der sociaal-democra - tie , is nooit duidelijker bewezen dan door het feit , dat dezer dagen plaats greep . De nationale organisatie van de zoogenaamde neutrale vakvereenigingen heeft zich n.l . met groote meerderheid verklaard voor algemeen kiesrecht , en besloten zich , wat de kiesrechtactie betrett , onder de leiding der S . D . A . P . te stellen . Dat had men tien jaar geleden niet gedacht , zegt „ Het Volk ". Want de organisatie is toch o zoo neutraal