Tekstweergave van NBCO_1892-07-02_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
De heer Mees toonde verder aan, dat deze afzonderlijke vermogensbelasting beter is dan een algeheele, dat een bedrij fsbeïasting zeer goed vóór het kiesrecht kan behandeld worden en dat alle partijen moeten samenwerken ter verkrijging \an een gezond realisme op belastinggebied, daar de tegenpartij anders later zelf zou staan tegenover haar gemis aan medewerking nu. De heer Van der Borch bestreed verhooging van accijns op het gedistilleerd, die een belang¬ rijke industrie belemmert. De heer Hartoga betoogde d&t de progressie onvoldoende geregeld en bf te hoog öf tg laag is. De heer üorgeaius verdedigde in de Woens¬ dag middag voortgezette ziting der Tweede Ka¬ mer, kraclitig de ontwerpen, die in vele opzichten beter waren dan zijue eigene plannen in 18U0 en bestreed de argumenten van de heeren Bee- laerts, Hartogh en fioëll als overdreven en onjnist. De heer Houwing zal uit zedelijk bewustzijn onrecht te herstellen vcor de voorstellen, ook ongewijzigd, stemmen. De heer Virulv meent, dat de landbouw enkel moet ontheven worden waar die onevenredig zwaar wordt gedrukt en komt op tegen de stel¬ selmatige oppositie der overzijde. De heer Kolkman deelt principieel de plan¬ nen van Jen Minister. Een zijuer hoofdbezwaren is, dat de middenstand te veel wordt gedrukt. Men kan niet alleen vermogen als maatstaf van draagkracht doen gelden, maar moet ook letten op de grootte van het gezin en op den vermin¬ derden rentestandaard, waardoor vele kleine effectenbezitters zijn gedrukt. De progressie zou hij anders geregeld willen zien. Niet door uit¬ breiding van vrijstellingen maar door vermogens van f 13,000 tot 2 ton slechts voor de helft van het bedrag, dat de Minister voorstelt, te treffen en de vermogens boven de 2 ton oneindig krasser te treffen. Gelukkig wil de Minister de pere¬ quatie van de grondbelasting verminderen. Met genoegen heeft hij gezien het voorstel tot ver¬ mindering met 1/7 der grondbelasting. Kan de heffing van 6 niet op 5 worden teruggebracht ? Dan ware een stap tot den vrede gedaan, liet millioen daarvoor is te vinden in een hoogere successie in de ïijlinie. Verschillende bedenkingen gelden tegen sommige artikelen, o. a. die van den eed, wat voor hem een onoverkomelijke hin¬ derpaal oplevert. Voorts wil hij wettelijke maat¬ regelen tegen schenking onder de levenden. (Zitting van Donderdag) Ingekomen is een onteigenings wet voor een nieuw beursgebouw te Amsterdam. Bij de hervatting der discussie over de ver¬ mogensbelasting steuude de heer Ferf 's Ministers plannen, hij wenichte algeheele afschaffing van den zoutaccijns en sympathiseerde met de ver- 1 afging der/mutatierechten, daarbij aandringeude op nadere regeling der rechten heffing bij open¬ baren verkoop van koopmaosgoederen. De heer lïeelaerts, ua protest tegen de stelling van den heer Van Houten, dat de?e belasting¬ voorstellen een uitvloeisel zijn van het uitgebreide kiesrecht, critiseerde scherp de voorgestelde be- een mensen, die, op het punt van een groote reis te ondernemen, een laatsten blik werpt op zijn geboorteland, op zijn huis. Toen de Pool was gestorven, sprong Godomine in het zaeel en zwom met zijn paard door de rivier. Een troep Tartaren zette den vluchteling na en zond hem eenige pijlen toe, maar Godomine werd niet getroffen. Hij wendde slechts minachtend het hoofd om en spuwde. Toen zijn paard den anderen oever had bereikt, deed het beest, als deelde, hij de vreugde van zijn heer, een vroolijk ge¬ hinnik liooren. De Kozak deed zijn paard voortrennen, en weldra lag het slagveld ver achter hem. Het was nacht, toen Godomine zich in een streek van uitgestrekte moerassen en waterplas¬ sen bevond, wier spiegel den zaehten glans der sterren weerkaatste. En het was reeds ochtend geworden, toen Godomine, in een ellendig dorp genaderd, besloot wat rust te nemen. Een hond blafte razend tegen hem, een jong meisje kwam hem tegemoet: barrevoets, met een korten pels van schapenvacht aan, en twee kruiken op de schouders. De Kozak hielp haar, ze mof water te vullen en zij gaf hem en zijn paard, vol dankbaarheid, te drinken. Daarna liet het meisje hare geiten grazen en Godomine vertelde aan de verschrikte boeren al wat hij had gezien. Spoedig vertrok hij weer, de weiden en velden doorkruisend, dorpen doorrijdend. En hij rende voort, dag en nacht, zijn paard slechts ecne enkele maal rust gunnende. De dag begon te gloren, toen hij de zandige steppe be¬ reikte, waar het land van Horgv was gelegen. Het kasteel, in een gordel van grijze, bemoste muren omsloten, verhief zich op een zachtglooien- den heuvel. Beneden aan den weg verrees een een kruis, met het beeld van den stervenden Heiland er aan. De vensters van het kasteel werden door de eerste zonnestralen beschenen, toen Godomine in het voorhof kwam. De Kozak werd dadelijk toegelaten. Toen hij binnentrad, heerschte er diepe stilte in het slaapvertrek. Rustende op blanke kussens en zachte dieren¬ huiden, lag daar een schoone vrouw te slapen De Kozak bleef "bij haar staan,_ en zag haar met zwijgende bewondering aan. Een der groote, blonde haarlokken lag~op haar borst, als een gouden slang; haar sierlijk lastingverwisBeling die wel schaadt, maar niemand baat, terwijl de liberale regeering het privilegie der doode hand bestendigt. De vermogensbe¬ lasting is zeer onbillijk tegenover de bedrijfsuit- oefenenden. De heer Heldt zag in de vermogensbelasting een nieuw en rechtvaardig belastingobject, maar vond, dat de grondeigendom daarbij nog te veel wordt ontzien, overigens drong hij er bij den Min. op aan de voorgenomen bedrijfs- belasting toch niet te drukkend te maken voor den kleinen burgerstand en evenmin de her¬ ziening der personeele belasting. Spr. was vooral tegen verhooging van den accijns op jenever, die door de arbeiders volstrekt niet vrijwillig wordt opgebracht. Men belastte liever den wijn hooger. Hij verwacht, dat kiesrechthervorming spoedig zal worden voorgesteld, maar stelt, als de voorstellen er eenmaal zijn, deze daarbij niet achter. De heer A. Van Dedem bestreed het betoog dat de grondbezitters te veel bevoorrecht worden. De Kamer heeft met 48 tegen 36 stemmen besloten om Dinsdag en Woensdag niet te zitten met het oog op de Statenvergaderingen, Het voorstel A. Baron Mackav om den aan¬ staanden Zaterdag wel te zitten werd verworpen met 52 tegen 35 stemmen. Zitting van Vrijdag. De heer G. van Dedem zou alleen kunnen meegaan, wanneer de Minister de grondbelasting in het belang van den landbouwer tot 4 percent verlaagt. De heer Oppedijk vond de verlaging van de grondbelasting een te geringe vergoeding 70or het opleggen der vermogensbelasting. De heer Van Houten trad andermaal in een uitvoerige verdediging en protesteerde vooral tegen de zorg voor de rijken aan den dag gelegd. Minister Pierson, zijn ontwerpen verdedigende, bleef verklaren, dat als de vermogensbelasting werd aangenomen, hij onmiddelijk de percentage uerpera|uatie up 6 zou brengen. Hij stelde nog¬ maals in het licht het groot belang der afschaffing van zeepaccijns, de verlaging van den zoataccijns en vooral de verlaging der mutatierechten, waar¬ door de verkoop van grond even vrij wordt als de verkoop van effecten. Door verlaging der mutatierechten zal het klein-grondbezit toenemen. GEMENGD NIEUWS. — Te Wvjk-Maastricht is een gezin, bestaande uit acht personen, vergiftigd, naar wordt gegist door het gebruik van soep, die met het afschei¬ dend email van den ketel vermengd was. Reeds in een kind van 6 jaar aan de gevolgen over¬ leden, terwijl de overigen en vooral de moeder m bedenkelijken toestand verkeeren. ■—■ Terwijl haar meesteres waa uitgeguan. poogde, eenige dagen geleden, een veertienjarig kindermeisje te Luueck om het aan haar toe¬ vertrouwde kindje van zestien weken, door ver¬ stikking van het leven te berooven. Zij stopte het kind een steentje, een koperen schelletje en vlier in de keel. Gelukkig kon het wurm kopje, met halfgeopende lippen, rustte op een der armen ; zij ademde kalm. regelmatig, als een slapend kind. Hij had medelijden met haar, die daar rustte, en het was Godomine alsof er iets onbewusts, iets van liefde of hartstocht, in het diepst van zijne ziel ontwaakte. Maar, zijn eed! Hij had gezworen de vrouw denzelfden weg te doen volgen, dien haar echt¬ genoot reeds was gegaan. Zou hij haar in den slaap dooden ? Zou hij 't kunnen, wanneer zij de oogen opende? Moest Bij dan den dood ingaan, zelfs zonder een gebed? Neen. Hij naderde haar, langzaam, en deed haar ontwaken door haar naam krachtig uit te spreken. Zij ademde diep en wendde zich om op haar rustbed. I»«Genadige Vrouwe I» Zij bewoog zich opnieuw en, op haar rug lig- gbiide, opende zij hare blauwe oogen, langzaam, — steeds grooter, steeds schitterender. Godomine voelde, hoe zijn hart geweldig bonsde «Zijt gij het?» mompelde zij, en, zich haastg in de dekens wikkelend : «Wat is er ? Wat is er gebeurd ? Vanwaar komt ge ?» «Van het slagveld, mevrouw». «Waar is de starost, mijn echtgenoot?» ((Dood ! me7rouw, dood ; maar God zij geloofd, hij is als een held gevallen». Zij zag den ongeluksbode scherp aan, maar zij weende niet. «Dood!» mompelde zij. »Wij hebben verloren», ging de Kozak voort, en de ongeloovigen, de overwinnaars zetten ons achterna. Gij kunt, gij moogt hun prooi niet worden». «Welnu, wij zullen vluchten !» riep de eohoone weduwe uit. «De laatste wil van mijn meester was», ver¬ volgde Godomine, „m van do schande te redden, en hij heeft mij bevolen ...» »Mij te vergezellen ?» «Neen, mevrouw, neen...» »Wat dan P» »U te dooden»- Zij keek Godomine verschrikt, aan. — daarna wretf zij zich over de oogen. «Neen, ik droom niet .... ik ben wakker . . . , maar gij ... . gij zijt krankzinnig!» de voorwerpen doorslikken en werd daardoor'.de afschuwelijke poging verijdeld. Het meisje be¬ kende dat zij het kind had willen dooden. Toen men haar naar de redenen vroeg zeide zij ge¬ meend te hebben dat als het kind dood was, haar dienst er veel gemakkelijker door zot» worden. De jeugdige misdadigster werd naar de gevan¬ genis overgebracht. — Uit Umuiden meldt men : Er heeft Woensdag middag eene aanvaring plaats gehad in het kanaal tusschen een sleep zandbakken en het stoomschip ^Zaandam", ten gevolge waarvan vijf zandbakken zijn gezonken. De //Zaandam/' kreeg geen schade en zette de reis voort. De passage is niet belemmerd. I.eenebij¬— Te Wolvega heeft Zondag 1 I. eene bij¬ eenkomst plaats gehad, die door zeer vele boeren werd bijgewoond. Het doel was het bespreken der belangen van den boerenstand. Een der aanwezigen toonde met voorbeelden aan, hoe treurig het over het algemeen gesteld ïb met den fiuancieelen toestand der boeren, en vooral door de oprichting van vele boterfabrieken meende hij dat die toestand nog treuriger dreigde te worden. De schuld daarvan meende hij in de eerste plaats te moeten zoeken bij de boeren Xlven. Dezen tcch, in plaats van zich, zooals dat behoorde, bij elkander aan te sluiten ter behartiging van hunne gemeenschappelijke be¬ langen, doen elkander de onzinnigste concur¬ rentie aan. Ten slotte werd de volgende motie aangenomen : De vergadering van boeren, gehouden den 26en Juni 1892, te Wolvega, gehoord de beantwoording van de volgende vragen: 1°. is het noodig, dat de boerenstand wordt opgeheven uit achteruitgang en verval? 2°, op welke wijze zal de opheffing moeten worden tot stand gebracht ? overwegende, dat het hoog tijd is, dat er middelen worden beraamd, om den landbouw- stand uit zijn kwijnenden toestand op te heffen, is van oordeel, dat alle landbouwers zich moe¬ ten vereenigen ten einde de herleving van den boerenstand te kun: en bewerkstelligen. In den geest dezer motie werd er staande de vergadering eene commissie benoemd, om de oprichting te bevorderen van eene boerenveree- ; Iniging te Wolvega en omstreken. I —/ Het ,/Leidsch Dagblad* meldt: Een verschrikkelijk ongeluk had Woensdag namiddag omstreeks drie uren te Leiden plaats. Notaris mr. Th, W. van der Schalk, van Noordwijk Binnen, had met zijne dochter per rijtuig een bezoek gebracht aan een familie lid en kwam nu door de Morschpoort de stad weer binnen om zich langs de Beestenmarkt naar ; ie woonplaats terug te begeven. Terwijl de koetsier, die achter in het open rijtuig was gezeteu, zich even zou verwijderen, mende de heer Van der Schalk het paard; doch — door welke omstandigheid dan ook — opeens schrikte het ros. Het nam een zijsprong en geraakte met rijtuig en al te water, zonder «Neen, mevrouw, maar ik moet gehoorzamen, gelijk eenen trouwen dienaar betaamt». »Ge zult dat bevel nooit volvoeren». ■ »Ik heb het den starost plechtig gezworen. Bid, mevrouw, de dood wacht u». I...,01....»Zijrichttezich«Sterven I . . . , 01....» Zij richtte zich op, en, haar schoon hoofd her verheffend, riep z j uit: «Maar ben ik dan zóó verlaten ? Ga heen, of ik . . .o Zij wilde schellen, hulp roepen, maar Godomine Uok woest zijn dolk uit den gordel en sneed het schelkoord door. »Bid, voordat het te laat is» antwoordde de Kozak. «Maar ik wil niet sterven !» schreeuwde zij. »Bid!« «Ik wil niet 1» «Dat God het mij dan vergeve 1» En Godomine greep de jonge weduwe aan, die rilde over haar gausche lichaam en dreigde haar met zijne oogen ; in den rechterhand van t'en dienaar schitterde het staal van den dolk. «Genade 1» smeekte zij, De Kozak hield op. «Vergeef mij, wat ik daar straks in doods¬ angst heb gezegd», giag zij voort, «ik was krank¬ zinnig. Gij zijt niet boosaardig, uw hart is goed, ' gij zult medelijden hebben». I»»Bid, mevrouw I» IMijnGodIMoetdanzulkeen«Mijn God I Mijn God I Moet dan zulk een bevel worden volvoerd» ! ?» Zij begon te bidden en te weenen. Een bran¬ dende traan viel op de bronzen hand van den kozak. Hij sidderde en liet zijn slachtoffer los. «Neem al wat ik bezit», zeide zij eensklaps. «Neem die parure . . .» «U zijt wel edelmoedig, mevrouw», antwoordde Godomine, «maar ik zal mijn meester niet ver¬ raden, voor welken schat ook ; ik ben niet van het geslacht der verraders . . .» «Maar wat wilt gij dan ?» stamelde zij, «ja ... ^e wilt mijn bloed, waarom ? Neem mij liever IIkwiluwegadezijn,utoebehoorèn,levend I Ik wil uwe gade zijn, u toebehoorèn, naar lichaam en ziel, ik wil met u huwen...» «Vrees God, mevrouw !» riep de Kozak ont¬ zet uit. «Maar zij strekt de armen smeekend naar hem uit. Godomine viel op de knieën en ver¬ borg zijn gelaat in de handen. «Gij zijt echooner dan mijn man», mompelde dat de heer Van der Schalk en zijne dochter blijkbaar nog den tijd hadden uit het voertuig te springen. Van verschillende zijden kwam hulp aanruk¬ ken, doch het mocht niet gelukken, de dren¬ kelingen spoedig boven te krijgen. Een jonge¬ ling begaf zich zelfs met eene dregge te water. Eindelijk Blaagde men er in den heer Van der Schalk, dien men — naar men zegt — eerst nog de handen boven water had zien steken, in de diepte te ontdekken. Men legde hem op eene schuit en paste de voorschriften tot redding van drenkelingen da- delijk op hem toe. Inmiddels toegeschoten ge¬ neeskundigen boden daarbij de behulpzame hand. Men meende eindelijk nog eenig teeken van leven bij hem te ontdekken. Vijf minuten na hem was men er in geslaagd zijne dochter onder water te vinden. Ook op haar werd hetzelfde middel toegepast; doch, helaas, spoedig moest men bij haar den dood constateeren. Geene hulp kon hier meer baten. Haar lijk werd met een schuitje onder toezicht der politie naar het academisch ziekenhuis over¬ gebracht. Daarheen werd vervolgens ook te water haar vader vervoerd, terwijl men onophoudelijk voort bleef gaan om te trachten het leven weder op to wekken en dit in het ziekenhuis voort te zetten. Ook deze pogingen mochten niet baten. De heer Van der Schalk is eveneens overleden. Gelijk vanzelf spreekt was in den omtrek der Beestenmarkt eene ontzaglijke mensGhenmassa aanwezig. De deelneming was groot. Het onheil maakte een diepen indruk. — De mededeeling in de Ned Staatscourant van Woensdagavond, dat blijkens bericht van den Nederlandschen gezant te Brussel het ver¬ bod van in en doorvoer van vee uit Nederland ingetrokken is ffvoor zooveel betreft schapen, bokken en geiten," stemt niet overeen met het Woensdag namiddag door de N. K. Ct. opgenomen Reutertelegram en evenmin meteen bericht in het Handelsblad van Antwerpen. In het telegram werd gezegd: ,/animaux de race bovine et caprine//, terwijl het -Vntwerpsche blad zeer be¬ slist mededeelt : ffHet ministerieel verbod op den in- en doorvoer van runderen, schapen en geiten uit Nederland, is opgeheven .* Is dus dit of de mededeeling in de Staatscourant niet juist ? I— Het genoegen van afgevaardigde te zijn I — Een telegram uit Brisbane (Australië-) bevat, dat men een komplot heeft ontdekt, ten doel hebbende de voornaamste leden van het wetge¬ vend college in Queensland te vermoorden. De eerste minister heeft een brief ontvangen, waarin hij met den dood wordt bedreigd, indien hij zekere verkiezingsbill niet intrekt. — Bij een feest te Londen in het ,/Crystal Palace''', voor zevenduizend kinderen van Zon¬ dagscholen, barstte een luchtballon op honderd voet hoogte De bekende luchtreiziger, kapitein Dale, werd gedood in tegeuwooruigbeid van zijne echtgenoote en zijne dochter, en twee andere luchtreizigers werden doodelijk gewond. zij, «wilt gij mij dan niet tot uwe gade?...» En zij lachte hem bekoorlijk toe, »Heb medelijden», mompelde de ongelukkige dienaar. Maar tot eenig antwoord sloeg zij haar blan¬ ken arm vleiend om zijn hals. «Laat mij, vrouw», riep Godomine uit, «laat I»mij. Ik heb geen Judasbloed in de aderen I» «Het leven ligt vddr ons», vervolgde de we¬ duwe, «wij zullen gelukkig zijn en de dood ia zoo afschuwelijk ! Is het dan niet schoon, om te leven en lief te hebben ?» «Ik wil niet", zei de Kozak, „ik hebgezw.ren". ,/Wat is een eed 1 ?.... Wat is trouw ?* spotte zij lachend. Maar in Godomine steeg de verontwaardiging met dubbele felheid op en zij gaf hem weer kracht. z/Laat, mij, vrouw", riep hij uit, //breng mij niet in verzoeking, demon !" En, terwijl hij de gouden haartressen om zijn hand wikkelde, duwde hij zijn dolk in het hart der weduwe. Zij uitte een kreet, en viel reute¬ lend neer. De Kozak was voor haar rustbed neergeknield en bad stil. Toen hij het teeken des kruises had gemaakt stond Godomine op . . . De wensen van den Pool was volbracht, zijne gade was gestorven. O, zij was schoon, zelfs in den dood, liggende op het met bloed gedrenkte bont. De Kozak verliet snel de kamer, rende de trappen af, sprong in het zadel, terwijl hij de bedienden, die hem omringdeu, toeriep : //Onze meester is dood 1 De ongeloovigen naderen 1 Bedt ui" Er ontstond onmiddellijk eene onbeschrijfelijke verwarring. Maar de Kozak vloog intusschen voort over velden en heide, over stroomen en beekjes. Men zou, hem ziende voortrennen, gezegd hebbeu, dat de schoone vrouw achter hem zat op het schuimende paard, ruiter en ros aanzweepend met hare gouden haartres?en. In de steppe aangekomen, temidden van den oceaan van groen, waar de zonnestralen op tin¬ telden, met azuur van den hemel boven zijn hoofd, steeg de Kozak van zijn paard. Toen zuchtte hij en, het hoofd opheffend, aanschouwde hij het uitspansel, als zag hij, zonder vrees of blaam, in God's eigen oogen, EINDE.