Tekstweergave van NBCO_1892-07-02_002
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
De heer Mees toonde verder aan, dat deze
afzonderlijke vermogensbelasting beter is dan
een algeheele, dat een bedrij fsbeïasting zeer goed
vóór het kiesrecht kan behandeld worden en dat
alle partijen moeten samenwerken ter verkrijging
\an een gezond realisme op belastinggebied,
daar de tegenpartij anders later zelf zou staan
tegenover haar gemis aan medewerking nu.
De heer Van der Borch bestreed verhooging
van accijns op het gedistilleerd, die een belang¬
rijke industrie belemmert.
De heer Hartoga betoogde d&t de progressie
onvoldoende geregeld en bf te hoog öf tg laag is.
De heer üorgeaius verdedigde in de Woens¬
dag middag voortgezette ziting der Tweede Ka¬
mer, kraclitig de ontwerpen, die in vele opzichten
beter waren dan zijue eigene plannen in 18U0
en bestreed de argumenten van de heeren Bee-
laerts, Hartogh en fioëll als overdreven en onjnist.
De heer Houwing zal uit zedelijk bewustzijn
onrecht te herstellen vcor de voorstellen, ook
ongewijzigd, stemmen.
De heer Virulv meent, dat de landbouw enkel
moet ontheven worden waar die onevenredig
zwaar wordt gedrukt en komt op tegen de stel¬
selmatige oppositie der overzijde.
De heer Kolkman deelt principieel de plan¬
nen van Jen Minister. Een zijuer hoofdbezwaren
is, dat de middenstand te veel wordt gedrukt.
Men kan niet alleen vermogen als maatstaf van
draagkracht doen gelden, maar moet ook letten
op de grootte van het gezin en op den vermin¬
derden rentestandaard, waardoor vele kleine
effectenbezitters zijn gedrukt. De progressie zou
hij anders geregeld willen zien. Niet door uit¬
breiding van vrijstellingen maar door vermogens
van f 13,000 tot 2 ton slechts voor de helft van
het bedrag, dat de Minister voorstelt, te treffen
en de vermogens boven de 2 ton oneindig krasser
te treffen. Gelukkig wil de Minister de pere¬
quatie van de grondbelasting verminderen. Met
genoegen heeft hij gezien het voorstel tot ver¬
mindering met 1/7 der grondbelasting. Kan de
heffing van 6 niet op 5 worden teruggebracht ?
Dan ware een stap tot den vrede gedaan, liet
millioen daarvoor is te vinden in een hoogere
successie in de ïijlinie. Verschillende bedenkingen
gelden tegen sommige artikelen, o. a. die van
den eed, wat voor hem een onoverkomelijke hin¬
derpaal oplevert. Voorts wil hij wettelijke maat¬
regelen tegen schenking onder de levenden.
(Zitting van Donderdag)
Ingekomen is een onteigenings wet voor een
nieuw beursgebouw te Amsterdam.
Bij de hervatting der discussie over de ver¬
mogensbelasting steuude de heer Ferf 's Ministers
plannen, hij wenichte algeheele afschaffing van
den zoutaccijns en sympathiseerde met de ver-
1 afging der/mutatierechten, daarbij aandringeude
op nadere regeling der rechten heffing bij open¬
baren verkoop van koopmaosgoederen.
De heer lïeelaerts, ua protest tegen de stelling
van den heer Van Houten, dat de?e belasting¬
voorstellen een uitvloeisel zijn van het uitgebreide
kiesrecht, critiseerde scherp de voorgestelde be-
een mensen, die, op het punt van een groote
reis te ondernemen, een laatsten blik werpt op
zijn geboorteland, op zijn huis. Toen de Pool
was gestorven, sprong Godomine in het zaeel
en zwom met zijn paard door de rivier. Een
troep Tartaren zette den vluchteling na en zond
hem eenige pijlen toe, maar Godomine werd
niet getroffen.
Hij wendde slechts minachtend het hoofd om
en spuwde. Toen zijn paard den anderen oever
had bereikt, deed het beest, als deelde,
hij de vreugde van zijn heer, een vroolijk ge¬
hinnik liooren.
De Kozak deed zijn paard voortrennen, en
weldra lag het slagveld ver achter hem.
Het was nacht, toen Godomine zich in een
streek van uitgestrekte moerassen en waterplas¬
sen bevond, wier spiegel den zaehten glans der
sterren weerkaatste. En het was reeds ochtend
geworden, toen Godomine, in een ellendig dorp
genaderd, besloot wat rust te nemen.
Een hond blafte razend tegen hem, een jong
meisje kwam hem tegemoet: barrevoets, met
een korten pels van schapenvacht aan, en twee
kruiken op de schouders. De Kozak hielp haar,
ze mof water te vullen en zij gaf hem en zijn
paard, vol dankbaarheid, te drinken. Daarna liet
het meisje hare geiten grazen en Godomine vertelde
aan de verschrikte boeren al wat hij had gezien.
Spoedig vertrok hij weer, de weiden en velden
doorkruisend, dorpen doorrijdend.
En hij rende voort, dag en nacht, zijn paard
slechts ecne enkele maal rust gunnende. De dag
begon te gloren, toen hij de zandige steppe be¬
reikte, waar het land van Horgv was gelegen.
Het kasteel, in een gordel van grijze, bemoste
muren omsloten, verhief zich op een zachtglooien-
den heuvel. Beneden aan den weg verrees een
een kruis, met het beeld van den stervenden
Heiland er aan. De vensters van het kasteel
werden door de eerste zonnestralen beschenen,
toen Godomine in het voorhof kwam.
De Kozak werd dadelijk toegelaten.
Toen hij binnentrad, heerschte er diepe stilte
in het slaapvertrek.
Rustende op blanke kussens en zachte dieren¬
huiden, lag daar een schoone vrouw te slapen
De Kozak bleef "bij haar staan,_ en zag haar
met zwijgende bewondering aan.
Een der groote, blonde haarlokken lag~op
haar borst, als een gouden slang; haar sierlijk
lastingverwisBeling die wel schaadt, maar niemand
baat, terwijl de liberale regeering het privilegie
der doode hand bestendigt. De vermogensbe¬
lasting is zeer onbillijk tegenover de bedrijfsuit-
oefenenden.
De heer Heldt zag in de vermogensbelasting
een nieuw en rechtvaardig belastingobject, maar
vond, dat de grondeigendom daarbij nog
te veel wordt ontzien, overigens drong hij er
bij den Min. op aan de voorgenomen bedrijfs-
belasting toch niet te drukkend te maken voor
den kleinen burgerstand en evenmin de her¬
ziening der personeele belasting. Spr. was vooral
tegen verhooging van den accijns op jenever,
die door de arbeiders volstrekt niet vrijwillig
wordt opgebracht. Men belastte liever den wijn
hooger. Hij verwacht, dat kiesrechthervorming
spoedig zal worden voorgesteld, maar stelt, als
de voorstellen er eenmaal zijn, deze daarbij
niet achter.
De heer A. Van Dedem bestreed het betoog
dat de grondbezitters te veel bevoorrecht worden.
De Kamer heeft met 48 tegen 36 stemmen
besloten om Dinsdag en Woensdag niet te zitten
met het oog op de Statenvergaderingen,
Het voorstel A. Baron Mackav om den aan¬
staanden Zaterdag wel te zitten werd verworpen
met 52 tegen 35 stemmen.
Zitting van Vrijdag.
De heer G. van Dedem zou alleen kunnen
meegaan, wanneer de Minister de grondbelasting
in het belang van den landbouwer tot 4 percent
verlaagt.
De heer Oppedijk vond de verlaging van de
grondbelasting een te geringe vergoeding 70or
het opleggen der vermogensbelasting.
De heer Van Houten trad andermaal in een
uitvoerige verdediging en protesteerde vooral
tegen de zorg voor de rijken aan den dag gelegd.
Minister Pierson, zijn ontwerpen verdedigende,
bleef verklaren, dat als de vermogensbelasting
werd aangenomen, hij onmiddelijk de percentage
uerpera|uatie up 6 zou brengen. Hij stelde nog¬
maals in het licht het groot belang der afschaffing
van zeepaccijns, de verlaging van den zoataccijns
en vooral de verlaging der mutatierechten, waar¬
door de verkoop van grond even vrij wordt
als de verkoop van effecten. Door verlaging der
mutatierechten zal het klein-grondbezit toenemen.
GEMENGD NIEUWS.
— Te Wvjk-Maastricht is een gezin, bestaande
uit acht personen, vergiftigd, naar wordt gegist
door het gebruik van soep, die met het afschei¬
dend email van den ketel vermengd was. Reeds
in een kind van 6 jaar aan de gevolgen over¬
leden, terwijl de overigen en vooral de moeder
m bedenkelijken toestand verkeeren.
■—■ Terwijl haar meesteres waa uitgeguan.
poogde, eenige dagen geleden, een veertienjarig
kindermeisje te Luueck om het aan haar toe¬
vertrouwde kindje van zestien weken, door ver¬
stikking van het leven te berooven. Zij stopte
het kind een steentje, een koperen schelletje
en vlier in de keel. Gelukkig kon het wurm
kopje, met halfgeopende lippen, rustte op een
der armen ; zij ademde kalm. regelmatig, als een
slapend kind.
Hij had medelijden met haar, die daar rustte,
en het was Godomine alsof er iets onbewusts,
iets van liefde of hartstocht, in het diepst van
zijne ziel ontwaakte.
Maar, zijn eed! Hij had gezworen de vrouw
denzelfden weg te doen volgen, dien haar echt¬
genoot reeds was gegaan.
Zou hij haar in den slaap dooden ?
Zou hij 't kunnen, wanneer zij de oogen opende?
Moest Bij dan den dood ingaan, zelfs zonder
een gebed?
Neen.
Hij naderde haar, langzaam, en deed haar
ontwaken door haar naam krachtig uit te spreken.
Zij ademde diep en wendde zich om op haar
rustbed.
I»«Genadige Vrouwe I»
Zij bewoog zich opnieuw en, op haar rug lig-
gbiide, opende zij hare blauwe oogen, langzaam,
— steeds grooter, steeds schitterender. Godomine
voelde, hoe zijn hart geweldig bonsde
«Zijt gij het?» mompelde zij, en, zich haastg
in de dekens wikkelend :
«Wat is er ? Wat is er gebeurd ? Vanwaar
komt ge ?»
«Van het slagveld, mevrouw».
«Waar is de starost, mijn echtgenoot?»
((Dood ! me7rouw, dood ; maar God zij geloofd,
hij is als een held gevallen».
Zij zag den ongeluksbode scherp aan, maar
zij weende niet.
«Dood!» mompelde zij.
»Wij hebben verloren», ging de Kozak voort,
en de ongeloovigen, de overwinnaars zetten ons
achterna. Gij kunt, gij moogt hun prooi niet
worden».
«Welnu, wij zullen vluchten !» riep de eohoone
weduwe uit.
«De laatste wil van mijn meester was», ver¬
volgde Godomine, „m van do schande te redden,
en hij heeft mij bevolen ...»
»Mij te vergezellen ?»
«Neen, mevrouw, neen...»
»Wat dan P»
»U te dooden»-
Zij keek Godomine verschrikt, aan. — daarna
wretf zij zich over de oogen.
«Neen, ik droom niet .... ik ben wakker
. . . , maar gij ... . gij zijt krankzinnig!»
de voorwerpen doorslikken en werd daardoor'.de
afschuwelijke poging verijdeld. Het meisje be¬
kende dat zij het kind had willen dooden. Toen
men haar naar de redenen vroeg zeide zij ge¬
meend te hebben dat als het kind dood was,
haar dienst er veel gemakkelijker door zot» worden.
De jeugdige misdadigster werd naar de gevan¬
genis overgebracht.
— Uit Umuiden meldt men :
Er heeft Woensdag middag eene aanvaring
plaats gehad in het kanaal tusschen een sleep
zandbakken en het stoomschip ^Zaandam", ten
gevolge waarvan vijf zandbakken zijn gezonken.
De //Zaandam/' kreeg geen schade en zette de
reis voort. De passage is niet belemmerd.
I.eenebij¬— Te Wolvega heeft Zondag 1 I. eene bij¬
eenkomst plaats gehad, die door zeer vele boeren
werd bijgewoond. Het doel was het bespreken
der belangen van den boerenstand.
Een der aanwezigen toonde met voorbeelden
aan, hoe treurig het over het algemeen gesteld
ïb met den fiuancieelen toestand der boeren, en
vooral door de oprichting van vele boterfabrieken
meende hij dat die toestand nog treuriger dreigde
te worden. De schuld daarvan meende hij in de
eerste plaats te moeten zoeken bij de boeren
Xlven. Dezen tcch, in plaats van zich, zooals
dat behoorde, bij elkander aan te sluiten ter
behartiging van hunne gemeenschappelijke be¬
langen, doen elkander de onzinnigste concur¬
rentie aan. Ten slotte werd de volgende motie
aangenomen :
De vergadering van boeren, gehouden den
26en Juni 1892, te Wolvega,
gehoord de beantwoording van de volgende
vragen:
1°. is het noodig, dat de boerenstand wordt
opgeheven uit achteruitgang en verval?
2°, op welke wijze zal de opheffing moeten
worden tot stand gebracht ?
overwegende, dat het hoog tijd is, dat er
middelen worden beraamd, om den landbouw-
stand uit zijn kwijnenden toestand op te heffen,
is van oordeel, dat alle landbouwers zich moe¬
ten vereenigen ten einde de herleving van den
boerenstand te kun: en bewerkstelligen.
In den geest dezer motie werd er staande
de vergadering eene commissie benoemd, om de
oprichting te bevorderen van eene boerenveree- ;
Iniging te Wolvega en omstreken. I
—/ Het ,/Leidsch Dagblad* meldt:
Een verschrikkelijk ongeluk had Woensdag
namiddag omstreeks drie uren te Leiden plaats.
Notaris mr. Th, W. van der Schalk, van
Noordwijk Binnen, had met zijne dochter per
rijtuig een bezoek gebracht aan een familie lid
en kwam nu door de Morschpoort de stad weer
binnen om zich langs de Beestenmarkt naar
; ie woonplaats terug te begeven.
Terwijl de koetsier, die achter in het open
rijtuig was gezeteu, zich even zou verwijderen,
mende de heer Van der Schalk het paard;
doch — door welke omstandigheid dan ook —
opeens schrikte het ros. Het nam een zijsprong
en geraakte met rijtuig en al te water, zonder
«Neen, mevrouw, maar ik moet gehoorzamen,
gelijk eenen trouwen dienaar betaamt».
»Ge zult dat bevel nooit volvoeren».
■ »Ik heb het den starost plechtig gezworen.
Bid, mevrouw, de dood wacht u».
I...,01....»Zijrichttezich«Sterven I . . . , 01....» Zij richtte zich
op, en, haar schoon hoofd her verheffend, riep
z j uit:
«Maar ben ik dan zóó verlaten ? Ga heen,
of ik . . .o
Zij wilde schellen, hulp roepen, maar Godomine
Uok woest zijn dolk uit den gordel en sneed
het schelkoord door.
»Bid, voordat het te laat is» antwoordde de
Kozak.
«Maar ik wil niet sterven !» schreeuwde zij.
»Bid!«
«Ik wil niet 1»
«Dat God het mij dan vergeve 1»
En Godomine greep de jonge weduwe aan,
die rilde over haar gausche lichaam en dreigde
haar met zijne oogen ; in den rechterhand van
t'en dienaar schitterde het staal van den dolk.
«Genade 1» smeekte zij,
De Kozak hield op.
«Vergeef mij, wat ik daar straks in doods¬
angst heb gezegd», giag zij voort, «ik was krank¬
zinnig. Gij zijt niet boosaardig, uw hart is goed, '
gij zult medelijden hebben».
I»»Bid, mevrouw I»
IMijnGodIMoetdanzulkeen«Mijn God I Mijn God I Moet dan zulk een
bevel worden volvoerd» ! ?»
Zij begon te bidden en te weenen. Een bran¬
dende traan viel op de bronzen hand van den
kozak.
Hij sidderde en liet zijn slachtoffer los.
«Neem al wat ik bezit», zeide zij eensklaps.
«Neem die parure . . .»
«U zijt wel edelmoedig, mevrouw», antwoordde
Godomine, «maar ik zal mijn meester niet ver¬
raden, voor welken schat ook ; ik ben niet van
het geslacht der verraders . . .»
«Maar wat wilt gij dan ?» stamelde zij, «ja ...
^e wilt mijn bloed, waarom ? Neem mij liever
IIkwiluwegadezijn,utoebehoorèn,levend I Ik wil uwe gade zijn, u toebehoorèn,
naar lichaam en ziel, ik wil met u huwen...»
«Vrees God, mevrouw !» riep de Kozak ont¬
zet uit.
«Maar zij strekt de armen smeekend naar
hem uit. Godomine viel op de knieën en ver¬
borg zijn gelaat in de handen.
«Gij zijt echooner dan mijn man», mompelde
dat de heer Van der Schalk en zijne dochter
blijkbaar nog den tijd hadden uit het voertuig
te springen.
Van verschillende zijden kwam hulp aanruk¬
ken, doch het mocht niet gelukken, de dren¬
kelingen spoedig boven te krijgen. Een jonge¬
ling begaf zich zelfs met eene dregge te water.
Eindelijk Blaagde men er in den heer Van der
Schalk, dien men — naar men zegt — eerst
nog de handen boven water had zien steken,
in de diepte te ontdekken.
Men legde hem op eene schuit en paste de
voorschriften tot redding van drenkelingen da-
delijk op hem toe. Inmiddels toegeschoten ge¬
neeskundigen boden daarbij de behulpzame hand.
Men meende eindelijk nog eenig teeken van
leven bij hem te ontdekken.
Vijf minuten na hem was men er in geslaagd
zijne dochter onder water te vinden. Ook op
haar werd hetzelfde middel toegepast; doch,
helaas, spoedig moest men bij haar den dood
constateeren. Geene hulp kon hier meer baten.
Haar lijk werd met een schuitje onder toezicht
der politie naar het academisch ziekenhuis over¬
gebracht.
Daarheen werd vervolgens ook te water haar
vader vervoerd, terwijl men onophoudelijk voort
bleef gaan om te trachten het leven weder op
to wekken en dit in het ziekenhuis voort te
zetten. Ook deze pogingen mochten niet baten.
De heer Van der Schalk is eveneens overleden.
Gelijk vanzelf spreekt was in den omtrek der
Beestenmarkt eene ontzaglijke mensGhenmassa
aanwezig. De deelneming was groot. Het onheil
maakte een diepen indruk.
— De mededeeling in de Ned Staatscourant
van Woensdagavond, dat blijkens bericht van
den Nederlandschen gezant te Brussel het ver¬
bod van in en doorvoer van vee uit Nederland
ingetrokken is ffvoor zooveel betreft schapen,
bokken en geiten," stemt niet overeen met het
Woensdag namiddag door de N. K. Ct. opgenomen
Reutertelegram en evenmin meteen bericht in het
Handelsblad van Antwerpen. In het telegram
werd gezegd: ,/animaux de race bovine et
caprine//, terwijl het -Vntwerpsche blad zeer be¬
slist mededeelt : ffHet ministerieel verbod op
den in- en doorvoer van runderen, schapen en
geiten uit Nederland, is opgeheven .* Is dus dit
of de mededeeling in de Staatscourant niet juist ?
I— Het genoegen van afgevaardigde te zijn I
— Een telegram uit Brisbane (Australië-) bevat,
dat men een komplot heeft ontdekt, ten doel
hebbende de voornaamste leden van het wetge¬
vend college in Queensland te vermoorden.
De eerste minister heeft een brief ontvangen,
waarin hij met den dood wordt bedreigd, indien
hij zekere verkiezingsbill niet intrekt.
— Bij een feest te Londen in het ,/Crystal
Palace''', voor zevenduizend kinderen van Zon¬
dagscholen, barstte een luchtballon op honderd
voet hoogte De bekende luchtreiziger, kapitein
Dale, werd gedood in tegeuwooruigbeid van zijne
echtgenoote en zijne dochter, en twee andere
luchtreizigers werden doodelijk gewond.
zij, «wilt gij mij dan niet tot uwe gade?...»
En zij lachte hem bekoorlijk toe,
»Heb medelijden», mompelde de ongelukkige
dienaar.
Maar tot eenig antwoord sloeg zij haar blan¬
ken arm vleiend om zijn hals.
«Laat mij, vrouw», riep Godomine uit, «laat
I»mij. Ik heb geen Judasbloed in de aderen I»
«Het leven ligt vddr ons», vervolgde de we¬
duwe, «wij zullen gelukkig zijn en de dood ia
zoo afschuwelijk ! Is het dan niet schoon, om
te leven en lief te hebben ?»
«Ik wil niet", zei de Kozak, „ik hebgezw.ren".
,/Wat is een eed 1 ?.... Wat is trouw ?* spotte
zij lachend.
Maar in Godomine steeg de verontwaardiging
met dubbele felheid op en zij gaf hem weer
kracht.
z/Laat, mij, vrouw", riep hij uit, //breng mij
niet in verzoeking, demon !"
En, terwijl hij de gouden haartressen om zijn
hand wikkelde, duwde hij zijn dolk in het hart
der weduwe. Zij uitte een kreet, en viel reute¬
lend neer.
De Kozak was voor haar rustbed neergeknield
en bad stil.
Toen hij het teeken des kruises had gemaakt
stond Godomine op . . . De wensen van den
Pool was volbracht, zijne gade was gestorven.
O, zij was schoon, zelfs in den dood, liggende
op het met bloed gedrenkte bont.
De Kozak verliet snel de kamer, rende de
trappen af, sprong in het zadel, terwijl hij de
bedienden, die hem omringdeu, toeriep : //Onze
meester is dood 1 De ongeloovigen naderen 1
Bedt ui"
Er ontstond onmiddellijk eene onbeschrijfelijke
verwarring.
Maar de Kozak vloog intusschen voort over
velden en heide, over stroomen en beekjes.
Men zou, hem ziende voortrennen, gezegd hebbeu,
dat de schoone vrouw achter hem zat op het
schuimende paard, ruiter en ros aanzweepend
met hare gouden haartres?en.
In de steppe aangekomen, temidden van den
oceaan van groen, waar de zonnestralen op tin¬
telden, met azuur van den hemel boven zijn
hoofd, steeg de Kozak van zijn paard.
Toen zuchtte hij en, het hoofd opheffend,
aanschouwde hij het uitspansel, als zag hij, zonder
vrees of blaam, in God's eigen oogen,
EINDE.