Tekstweergave van NBCO_1896-07-01_002

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
diefstal. Zij had de gewoonte iederen avond de juweelen in twee kistjes achter de toon¬ bank te plaatsen, dan te gaan eten en daarna de juweelen weg te sluiten in een brandkast. Op zekeren avond maakte een dief van haar afwezig¬ heid gebruik om door den winkel binnen te dringen en, om niet gezien te worden, op den buik naar de toonbank te schuiven, waar hij zich het grootste der beide kistjes toeëigende. De vrouw des huizes hoorde gerucht en haastte zich naar den winkel, waar zij den dief zag staan. Deze maakte zich ijlings uit de voeten en gaf bui¬ ten gekomen, de kist aan een ander, die er mee in een steeg verdween. Op het hulpgeroep van de bestolene liepen eenige mannen onder het schreeuwen van „houdt den dief' den inbreker na, maar vermoedelijk waren ze allen in de zaak betrokken en was het hun doel om de aandacht af te leiden van dengene, die in het bezit was van de kist, waarin voor een waarde van ongeveer 50,000 gulden aan juweelen was. Tot nu toe heeft men geen spoor van de dieven ontdekt. — Een treurig ongeluk had Zaterdagavond omstreeks elf uur in het Hotel Daenen te Sittard plaats. De 33jarige dochter des huizes, zich met een petroleumlampje naar hare slaapkamer be¬ gevende, liet dit lampje op den trap uit hare handen vallen. Hare kleederen kwamen onge¬ lukkiger wijze met het vlammetje in aanraking en in een oogwenk stond het meisje in lichte laaie! Eer haar genoegzame hulp kon worden verleend, waren hare kleeren alle geheel ver¬ brand en haar lichaam zoodanig met brandwon¬ den, dat haar toestand hopeloos is. Een jongere zuster, die H eerst ter hulp was gesneld, bekwam mede ernsige brandwonden aan beide armen. — Het waren vrienden, handels vrienden en beiden woonden te Rotterdam. De „zaken"1 rie¬ pen hen natuurlijk meermalen op reis en dan gebeurde het dikwijls dat zij elkander — natuur¬ lijk heel toevallig — in dezelfde plaatsen ont¬ moetten, b.v. Maastricht, VGravenhage en tweemaal te Breda en natuurlijk ook weer toe¬ vallig, in eenen sigarenwinkel. En of het toeval nu altijd in het spel moest komen, de eene had dan altijd een stuk laken bij zich, dat hij wilde verkoopen aan de juffrouw, die sigaren verkocht. Steeds werd er door een hunner — het ging om beurten —onder tranen gesproken over ontrouw van een meisje, naar Indië gaan en dergelijke roerende verhalen meer. Niet altijd lukte het doel, dat geen ander was, dan na voorafgaande afspraak door opbod een stuk laken, dat bijv. een waarde had van f 3.50, voor f 20 kwijt te raken. Doch te 's Gravenhage en te Breda lukte de truc helaas wel en liepen goedgeloevige liii erin, re¬ spectievelijk voor f 20 en f 40. Doch die overal ingrijpende justitie kon zich met die handelingen niet vereenigen, zij Het de handelsvrienden inrekenen en dientengevolge voor de arrondissements-rechtbank te Breda. Deze was wel zoo beleefd er voor te zorgen, dat de handelsvriunden voor een-paar jaar in elkan¬ ders nabijheid zullen kunnen blijven, doch — zonder in vereeniging handel te drijven. — Een goede raad. Een jong architect had de opdracht gekregen, veel!.... Ziet ge, als ik er aan denk, dat een andere man u in bezit heeft gehad, is om dol te worden ... En dat ge u aan hem hebt fegeven, zonder voorwaarde, in een hartstocht, rankzinnig genoeg om . .. Ach! Vergiffenis .. Het is niet om u smart te veroorzaken .... Ik moet u dat wel uitleggen.. . Vooral de gedachte, dat hij u heeft onteerd, vernederd!.. Dat hij de macht heeft bezeten, onze liefde reeds vooraf te doen verwelken!" „Horace,'" riep Helene zich opheffende met een kreet van smart, met doodsbleek gelaat, sid¬ derende door deze marteling. „Het is de eenige maal, dat ik onbewimpeld tot u zal spreken," hernam hij. „Maar ge zijt nu ook verplicht, naar mij te luisteren. Er mag geen misverstand tusschen ons blijven bestaan, daar gij mijne vrouw zult worden, Vooreerst moet ge mij den naam zeggen van dien man. Anders zal ik hem, zoo wij getrouwd zijn, zien in ieder, die ons nadert. Daarenboven," voegde hij er bij, drukkende op de woorden, alsof er ernstige rede¬ nen voor bestonden, „ik moet dien naam weten." „Waarom dan toch? Waarom toch alles in uwe gedachten te halen," vroeg zij met bevende stem. „Ik moet u en uw' zoon tegenover hem be¬ schermen ..." hij aarzelde — „ik moet u be¬ schermen tegenover u zelf. O ! .. . Mijn vriend¬ in, wanneer een dergelijke band bestaat tus¬ schen cenc vrouw en haren eersten minnaar, dan kan de braafste, de oprechtste zich niet verant¬ woordelijk stellen voor wat zij eens doen zal." „Horace, ik bemin u krankzinnig genoeg, om dergelijke redeneerïngen te verdragen, liever dan uw woord terug te geven. Maar denk eens na .. Is dit rechtvaardig ? Waarom bestaat de noodzakelijkheid mij zoo te martelen, als gij het doet ?" „De naam van dien man, Helene ?" Er ontstond een oogenblik van stilte. Zij wachtte of hij zou aanhouden. De heer Portier herhaalde zijn vraag niet. Maar hij sloeg een strakken gebiedenden blik op Helene, strenger dan eene bedreiging. Zij kon hem niet langer weerstand bieden en sloeg de oogen neer, en fluisterde Eduard Vallery." Hij sprong verschrikt op en riep uit: „Val- lerry, de bankier ? ... De man van den Tunnel onder het kanaal ? .. " Zij boog het hoofd. Een afschuwelijke lach deed haar bijna in onmacht vallen. de binnenruimte van een kerk op te meten. De juiste maat veroorzaakte hem veel moeite. Er waren plaatsen waar hij geen schietlood gebrui¬ ken en evenmin een andere wijze van meten in practijk kon biengen. Terwijl hij dus aan het tobben was om toch zoo goed mogelijk zijn taak ten uitvoer te brengen, kwam er een eenvoudig man naast hem staan en vroeg hem, wat hij ei¬ genlijk zocht. De architect deelde hem mee in welke moeilijkheid hij zich bevond. „Wel mijnheer", sprak de ander, „dat zou ik veel eenvoudiger aanleggen. Ik zou een lucht¬ ballonnetje nemen, zooals mijn zoontje er juist een van zijne tante cadeau heeft gekregen. Met een dunnen, maar sterken draad, gaat dat zoo hoog als maar noodig is. Dat laat u op en als u den draad dan vooraf op bepaalde afstanden meet, heeft u in een oogenblik de maat van ie¬ dere hoogte die u verlangt." De architect volgde den raad en bevond zich er goed bij. Op zeer eenvoudige manier bereikte hij zijn doel. — De Transvaalsche afgevaardigden waren Maandag de gasten van de vereeniging van oud- leerlingen der Handelsschool „Houw en Trouw". Een diner werd hun aangeboden in een der zalen van restaurant „Riche", waar ongeveer 30 leden aanzaten, o. a. de eere-voorzitter der vereeni¬ ging, de heer Hülsmann. Het spreekt van zelf, dat het aan hartelijke woorden van vriendschap van beide zijden niet ontbrak. Even opgewekt was de bijeenkomst in Kras- napolsky, die daarna gehouden werd en waarbij een groot aantal leden tegenwoordig waren. Het samenzijn begon met het zingen der transvaal¬ sche en hollandsche volksliederen, waarna de heer Ch. E. H. Boissevain het openingswoord hield met er op te wijzen, dat beide volkeren van dezelfde afstamming zijn en dat evenals Neder¬ land zich van vreemde tyrannie heeft vrijge¬ vochten, .ook Transvaal zich met het zwaard in de hand zijne vrijheid heeft verworven. Spreker wilde de republiek eeren en huldigen in haren president, Paul Kruger, denman, die met zooveel eenvoud, wijsheid en tact de zaken weet te besturen. Een driewerf hoera volgde op deze woorden. Luitenant Eloff, de kleinzoon van president Kruger, bracht dank voor deze woorden en voor de hartelijke ontvangst in Amsterdam. Nadat de heer Mesdag met cijfers aangetoond had, dat het Hollandsche ras zich in Transvaal sterk en geleidelijk ontwikkelt, verhaalde luite¬ nant Torrei in Afrikaansch op zeer geestige wijze, hoe de inval had plaats gehad. Hij zeide, dat de Hollandsche jongens in zijn land welkom zouden zijn, maar dat ze wel moesten weten wat ze deden, daar er hard gewerkt moet worden. Met uitbundige toejuichingen werden ook deze woorden begroet. Dinsdag wordt de Haarlemmermeer door de Transvaalsche heeren te paard bezocht, terwijl Dinsdagavond een bezoek gebracht wordt aan de Fraseati-Schouwburg. Met het Transvaalsche volkslied zullen onze stamverwanten worden verwelkomd. ______—"^&$fiisb$$&™----______ „Ach! riep hij uit, „men zou onmogelijk ie¬ mand kunnen verlangen, die meer bekend is en die meer van zich doet spreken. Dat is er een, dien wij niet kunnen vergeten!" Helene gevoelde afschuw voor zichzelve. Zij boog zich en liet haar hoofd glijden op de naar beneden hangende hand van haar vriend. „Gij ziet wel," riep zij uit, „dat ik moet sterven." 1 Hij hief haar op, drukte haar tegen zijn borst, { omhelsde haar met wilde geestdrift, zonder een i woord. Daarna stootte hij haar eensklaps terug : en verborg zijn gelaat in zijn handen. En zij bleef ! voor hem staan, meer getroffen nog door zijn stilzwijgen dan door den strengen toon zijner | stem en zij meende een schitterenden droppel Ite zien vallen tusschen de vingers van den jon- I gen man door, en te bemerken hoe hij sidderde en zich bedwong, alsof hij een snik weerhield. Was het mogelijk, dat hij weende? Dat deed haar aan en deed haar zijn karakter in een geheel ander licht zien. Maar de aandoening duurde niet lang, en de beweging, waarmede Horace, als om zijn ontroering te verbergen, de tranen afwischte, die zijn oogleden bevochtigden, was barsch, — hij zou het niet hebben geduld, dat Helene hem er een verklaring vroeg. Zij waagde er zich ook niet aan. Beiden wer¬ den kalmer. Alsof er niets gebeurd was, begon¬ nen zij weer te spreken over hun aanstaand hu¬ welijk. A^oordat zij echter in Clermont terugkwa¬ men, verkreeg Horace van Helene eene belofte, Hij eischte van haar, dat zij nooit er in zou toestemmen, dat René's vader eenige rechten kreeg op den knaap en zij beloofde dit gaarne. Zij beloofde zelfs onder eede, dat vaderschap te ontkennen. Zij was al te gelukkig door eene der¬ gelijke gehoorzaamheid de edelmoedigheid te erkennen, die Horace haar toonde, om haar te huwen. ZEVENDE HOOFDSTUK. Horace en Helene kwamen overeen in de groote vacantie te trouwen. Zij zouden dan naar Lyon vertrekken, waar de heer Fortier een betrekking had aangenomen. Weliswaar had hij eene plaats kunnen krijgen aan de hoogeschool in Parijs, maar hij weigerde die. Helene begreep zeer goed, waarom. Hij was bang, dat zelfs in het grooto Parijs zij den De nieuwe Kïes-vret- — Nu de Kieswet van Houten is aange¬ nomen, stellen zeker velen de vraag, wie is nu, als de Eerste Kamer met haar taak gereed is, kiezer. Het antwoord op die vraag luidt: 1. Zij, die in de vermogensbelasting of bedrijfsbelasting zijn aangeslagen, of in de grondbelasting voor minstens één gulden. 2. Die van 1 Aug. tot 31 Januari een woning in huur hebben gehad van f 0.80.— f 2.50 per week (naar gelang van de gemeen¬ te) ea niet meer dan eenmaal in dien tijd zijn verhuisd. 3. Die als werkman 13 maanden aaneen in denzelfden dienst zijn geweest en van f 275—f550 hebben verdiend per jaar, (naar golang van de gemeente), 4. Die f 100 op het Grootboek of f 50 op de Rijkspostspaarbank hebben. 5. Die een of ander wettelijk vastgesteld examen hebben afgelegd. In de wijze van verkiezing worden belang¬ rijke veranderingen gebracht. Thans is elk stembriefje, met een daarop geschreven naam, ten geldige stem, dit zal voortaan zoo niet zijn. Wanneer een verkiezing is uitgeschreven, moet op een bepaalden dag bij den burge¬ meester van de hoofdplaats van het district een door minstens 40 kiezers, onderteekend stuk ingeleverd worden, dat den naam van den can- didaat bevat. Na dezen dag worden geen candi- daten meer aangenomen. Is slechts één candidaat opgegeven, dan verklaart de burgemeester de¬ zen, zonder stemming benoemd tot lid der Tweede Kamer. Is er meer dan een candidaat opgegeven, dan moet over dezen gestemd worden. Ieder kiezer ontvangt daarvan kennis door een kaart, welke de namen der candidaten bevat. De stembus is geopend van 8 tot 5 uur. Aan werklieden moet minstens 2 achtereenvolgende uren' vrij af gegeven worden door patroons, om hun in de gelegenheid te stellen om te stemmen. Ieder kiezer, die zich op het bureau aanmeldt, krijgt daar zijn stembiljet. Thuis kan het dtis niet meer ingevuld worden. Met dit biljet,! dat alweer de namen der candidaten bevat,' begeeft hij zich naar een afzonderlijk staandfcn lessenaar en wijst op het biljet den man zijner keuze aan, door met potlood een wit stipje zwart te maken, dat voordenamen der candidaten is geplaatst. Gesteld dat voor het district Z.-Bommel stem¬ ming gehouden moet worden en twee partijen candidaten hebben opgegeven, de heeren A. en B., dan zal het stembiljet er uitzien als volgt: IVMoe-Toekoe Oemar heeft het hoofd der IV Moe- kims gevangen genomen. Zondagavond zijn vijf bataljons uitgerukt voor eene verkenning van Kasdejd Baid over Anak- galoeng, Sibreh en Glieng. Een later telegram uit Batavia luidt: Gewond bij Senelop de kapiteins Graafland en De Lannoy, de luitenants Dijkstra, Wagener en Rijnen en31 minderen. Gedood 6 minderen. De stand van zaken, wat de militaire politiek betreft, is ongunstig. — Anakgaloeng stormenderhand genomen. 130 lijken van Atjehers werden daar gevonden. Fh&tssüjkd terichtsn. Gisteren werden tochten gemaakt naar Se¬ nelop en Biloel, waarbij 3 minderen gewond werden. man zou ontmoeten, wien zij eens haar liefde had geschonken. Zij hadden ondertusschen aan den heer en mevrouw Geraudet hun verloving bekendge¬ maakt, maar een zekere terughouding, voort¬ komende uit den zonderlingen toestand, waarin zij geplaatst waren, weerhield hen, dit ook nog aan anderen te doen. Zelfs aan René. — den twaalfjarigen knaap, maar die reeds veertien jaar geleek, zoo groot was hij —, vertelde Helene niets van hun voornemens. Later zou het tijd genoeg zijn, en de knaap zou in den leeraar, dien hij reeds liefhad, gaarne den vader willen erkennen. Op zekeren avond, na het middagmaal, kwam Fortier haar bezoeken. Ofschoon het nog volle dag was, was het toch een uur, dat hij gewoonlijk niet voor zijne visites koos. Helene zat te lezen in haar kleinen tuin voor het huis, met René naast zich, die op een tuintafel zijne lessen leerde. Zij maakte een gebaar van verwondering. Zij ontdekte ter¬ stond eene treurige uitdrukking op Horace's gelaat. De leeraar begon over allerlei zaken te spreken, hield zich met René bezig en wees hem zijne fouten aan. En zelfs toen de kleine jongen was heengegaan om een bloemperk te begieten, bleef het gesprek loopen over onbe¬ duidende onderwerpen. Maar Helene voelde dat er iets moest komen. Eensklaps nam de blik van Horace die wreede, ironische uitdruk¬ king aan, die Helene zooveel vreeselijker vond dan een vurige woede. Op den man af vroeg de jonge man : Waart ge er al lang van verwittigd, dat de heer Val¬ lery te Clermont moest komen?" Zij stamelde verschrikt: „Meneer Vallery ?... te Clermont?..." „Gij wist het dus niet?..." „Hoe kunt ge zoo iets denken ?" (Wordt vervolgd). ••••••••••••••••••••£ i wmmnmnmmm $ w is a ƒ 0,30 compleet bij ons ver- W 0 kiijgbaar. 9 m VAN DE GARDE & C°. @ •••••••••^•••••••©«fc ZALTBOMMEL, 1 Juli 1896. De heer J. A. Pool, student der Polytech¬ nische school, is tot zijne practische vorming gedurende de Zomermaanden door den minister van Waterstaat als buitengewoon opzichter aangesteld bij den bouw van het post- en tele- graafgebouw te Tiel. — Mr. Th. Thooft, kantonrechter te Har¬ derwijk, is mede geplaatst op de voordracht voor Rechter in de arr. Rechtbank te Alkmaar. — Bij Koninklijk besluit is benoemd tot ont¬ vanger der belastingen en accijnsen te Honte- nisse,deHeerG.Kleber,thansteVlodrop.I nisse, de Heer G. Kleber, thans te Vlodrop. — Voor het groot ambtenaars-examen voor den Indischen dienst is geslaagd, de Heer G. A. van Drunen. NEDERHEMERT, 23 Juni. Als eene bijzonderheid kan worden gemeld dat de Heer J. Straver alhier, die den 25 Mei j.1., zijnen lOOn verjaardag herdacht, heden deelnam aan aan de herstemming voor een lid van de Pro¬ vinciale Staten. HURWENEW. In een vischfuik op de uiterwaarden te Hurwenen werd dezer dagen een patrijs met een 6-tal jongen gevonden. De dieren, die bijna verhongerd waren, worden na goed verzorgd te zijn weder vrijgelaten. BURGERLIJKE STAND. ROSSUM. Gedurende de maand Juni 1896. GEBOREN: Adrianus, zoon van W. van ', der Zalm en J. G. Lam. — Aagtje Adriana | en Johanna Willemina, dochters van G. de Lang en J. Struijk. — Jan Hendrik, zoon van i H. C. Cretier en J. de Lang. — Arie, zoon ; van J. H. de Leeuw en F. van de Wetering. GEHUWD:MarinusvanHeelenAdrianaI GEHUWD: Marinus van Heel en Adriana l Frederika de Wit. i OVERLEDEN: Reintje van Ringelestijn, [ oud 44 jaar. — Gerdina Adriana Firant, echtgenoote van Peter Firant, oud 33 jaar. — Johanna van Hardeveld, oud 53 jaar. BEKENDMAKING. De Burgemeester der gemeente Zalt-Bommel, noodigt hiermede allen uit, die gedurende dit jaar ten behoeve der gemeente werkzaam¬ heden of leveringen hebben gedaan en daar¬ voor nog geene betaling hebben ontvangen hunne rekening intezenden ter Gemeente-Secre¬ tarie, voor den 10 Juli e. k. Zalt-Bommel, 29 Juni 1896. De Burgemeester voornoemd, LENSHOEK. KERKNIEUWS ■ — Zestal bij de Ned. Herv. Kerk. Te Kam¬ pen: ds. F. J. Los, Bruchem; ds. J. H. Wensinck, Nijkerk; ds. G. H. Bleeker, Weis¬ V.Roos,Vollenhove;ds.J.Hoogen-rijp ; ds. V. Roos, Vollenhove; ds. J. Hoogen- raad, Wageningen; ds. J. Draaisma, Steenwijk. advertentienT Tl iermede betuig ik mijn dank aan de On- -*-*- derlinge Veeverzekering MaaUchippij „Almeloo", voor de vlugge en prompte uitbetaling van de volle waarde van een gestorven pluk, bij deze maatschappij verzekerd. M. VAN LOON. Del wijnen. Met Gods steun hopen wij tot Lid van den Gemeenteraad te kiezen den Heer II. J. Poldermeester, Diaken enz. __________VELE KIEZERS. Ondergeteekende heeft de eer, de inwoners van Z.-Bommel en omstreken te berichten, dat hij zich alhier heeft gevestigd als Mr. Smid ön Hoofsmid, op de Nonnenstraat, in de vroegere sme¬ derij van S?K E&OOS. . Gedurende 8 jaren was hij als hoefsmid en smid werkzaam bij den heer VAKjHEN* BCRO. Op de hoogte van het vak, beveelt bij zich bij een ieder aan, eene nette, jwumpü en billijke bediening belovende. H. VAN MAKEN, Zaltbomjiel, 1 Juli 1896.