Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-18500111-003

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

Joosting de Jeude heer /ƒ. secundus , , do hco- , prod, to 0 Bom mol; Tuil, ir. Ie Firien , woo no Tcr- ideil.iiidscli shoililelijko enoincn en is bepaald ten Maan- 1 is Levens . die zoudo iet te hou- t Februari] ig mu hot Lot ontvaii- i benoemd, Ire , thans in SsLcn do 172 den 1 Iden iok OTOige- gl van een iotie grooto nkleoderon i uitbraak* s liet gclal laatst ook i kwamen, van vallou- atl lleoi m- rpgonoine». i Irou wcus IIUIICII gis- au w keurige e zulk een d door ha- Toonde, en meuscllOii, ;leino win- oegenomen. hare komst : on uw toéval lijk zij ook hoeft ut loc 172 i' werkelijk üi't geleden, sii zoo dik- .dig zenuw- e wij zo in- sonigziiis to verwanten , s ecne nog ;tinnen uti- I 12 dagen o z'yu , op D. de Klein. e , geh. met . van Eikel, j. 8 m. H. Büf ALLEN ; BT, vna Opljuen , Graauw , Iweeliug Z. OvERLliDiiN t So J. Larners 9 j vaa de Croes , 61 j» Ié* - A, M. Boiufc, gcb, de C, van Batenburg, wedr. iLBenvtclinguiL {Fervolg en Slot van het vorig Nommer.) Terwijl deze menscli zijn o oelitigenis nflogdo , schenen allo loehooi'ders don adem Ie hebben ingebonden en loen hij nu geëindigd had, nas hel als ging ééne zucht, van de gelieele vergadering uil. Er volgde eeiio ijzingwekkende stille, terwijl aller ongen oji Malles gei igt waren. Tot 1111 toe had de jonge man het hoofd gebukt gehouden . alsof hij zich schaamde iemand aan te zien ; nu echter hief hij het trolicii in de hoogte, zag om en zei de langzaam en kiachtig : nMylord , deze geinige heeft een weelsel van leugens uilgesjuokon. Ik heb gezworen de schuldige niette verraden; ik beu het echter niet." «Gevangene” antwoordde de rcgler, ng ij mooi stil zijn, gij zijl in handen uws advocaats," Deze deed al hel mogel ij ko , om dezen geinige door strik 172 vragen lol wedersprekiny van zich zei ven te brengen , doch hij had zich te goed voorbereid en zijne getuigenis bleef onveratitic!lijk, Zoo kwam het ook den rcgler voor, bij zijne beschouwing over hel voorval, loon de Jury hierover zoude raadplegen. Eu deze scheen ook volstrek l niet Le twijfelen, want zij vei lieten niet ecus hunne zitplaatsen om lo gaan beraadslagen. Gedurende dien lijd hccrschto er cenc stille als of hel le 172 ven van een ieder op hel spel stond on men hoorde duide 172 lijk het gefluister der gezworenen onder elkander , terwijl zij ui cl diepen crnsl het noodlot van diie tncnschen overwo 172 gen , wier leven en dood aan Itiin oordeel en hunnen eed waren tocverlrouwd. Slechts eenmaal rammelde do ketting aan Malles been , hij was bleek als de dood ; doch hel was niet de bleekheid dor schuld die zijn gelaat bedekte, want zij no trekken waren vast cu onvcrniidei lijk. Eindelijk sprak de oscrslo der gezworenen den uitslag lilt: deze luidde , dat de beide Sliange’s niet aan de eeislo, maar aan de tweede , Malles echter aan beide aanklagteu schuldig bevonden waren. «Hij is niet schuldig I” riep do moeder op nieuw, lor wijl zij als wild van hare zitplaats opvloog, »0 , genade, gena 172 de , heer reyter, spaar hel leien van den zoon der weduwe — van haren onschuldigden , goeden zoon ; o genade , ge 172 nade." 51 eer kon zij niet itilbiengen ; zij verloor haar bewustzijn eu oumaglig werd zij builen het goregtshof ge 172 dragen. Mattes hoorde onverschrokken do beslissing. Slechts toen hij zijne moeder zag vallen , sprong hij voorwaarts om haar to ondersteunen , en scheen do ketens te vloeken , die hem lenig hielden. Toen men haar echter naar builen gedragen had, scheen hij weder te bedaren en verwachte de uitspraak van zijn vonnis. Ik zelf sprong op en elke formaliteit ver 172 getende , smeekte ik den reyter om genade voor den onge 172 luk kigen jongeling, voor wiers onschuld ik mijn leven wilde verpanden. De rcgler hoorde mij gelaten aan en ïcido dal ik dit alles in ecu smeek schrift aan den Vorst kon voordragen , hetwelk hij gaarne wilde bezorgen , ofschoon hij zelf niet inzag , op welken grond ecne kwijtschelding moge 172 lijk was; voor het tegenwoordige bleef hem niets overig, dan het vonnis uit le spieken , hel welk de wet over derge 172 lijke misdaden bepaalde. Dit zeido hij niet gewone deftig 172 heid en bepaalde , dal Zacharias Strange lot zeven ja ren en Eduard voor altoos verbannen werden, terwijl Malles den volgenden Woensdag zou worden opgehangeu. Dit lang uitstel had hij voor den ongclukkigen bepaald , opdat zijne vrienden tijd hadden Vyiit vaor hem rullig lo besteden. Terwijl alle aau wezenden van schrik als verstijfd waven , scheen Malles alleen iiicl aangedaan. jjMylord ,” zeide hij, »ik dank u voor uwen goeden wil, koesier echter gccne hoop , dat zij mij nuttig kan zijn , ja ik wenseh zulks nnauwelijks. Mijn goede naam is weg eu dezen mag ik niet overleven. Door eene ongelukkige harts 172 loot ben ik misleid en door val seh e vrienden verraden geworden. Do man die do daad begaan heeft, staal hier ,” zijne hand op Eduard Strange’s schouder leggende, terwijl deze onder die aanraking zigtbaar ineen kromp, »En gene,” op Thomas wijzende , »hielp hom. Deze wond aan mijne baad It reeg ik door de woede van den cenen broeder , Ier wijl ik den ongelukkige , dien de andere liud nedergeslagen , beschot men wilde ; en wat het mes aangaat , dat men bij den verslagend gevonden heeft, zoo is dit waarlijk het mijne: wij hadden op zee geruild on ziehier dat , voor hetwelk ik hot mijuu heb afgestaan. Maar dit is nu het 172 zelfde , ik moet sterven en zoo waarlijk ik hoop Gods ver 172 giffenis to krijgen . als ik voor zijn troou sta, zoo waarlijk vergeef ik mijn o moordenaren.’' Ónmogelijk is hel do uitwerking te beschrijven, die deze laai eu liet gezigt van het malrozeu-mes in des gevangenen hand , op welks hecht do letters E. St, waren gesneden , te weeg bragl. »Hij is onschuldig riepen eenstemmig alle advocaten ; Jidezo mensch is opgeoti’erd.” «Stilte , ui ijiio boeren I" riep do regler, terwijl hij beval dat men den gevangene zoudo verwijderen; hetgeen ook oogeii blik kei ijk geschiedde, ik verloor geen lijd en zocht met behulp eons advocaats alles op, wat eeniy licht over de zaak van onzen client kon verspreiden en ons smeekschrift voor den troon kracht kon bij zeilen ; doch al onze beiuoeijingeu waren vruchteloos en er bleef ons niets anders overig dan do verklaring van den jongen man zei ven, eu ouzo eigene overtuiging. Iiitusschen verliepen er uren en dagen en naderde de verschrikkelijke Woensdag al meer cu meer. Mu eeus be 172 zocht ik de moeder, dan weder den zoon. Doze was met cenen geloovigcn moed op zij u’ dood vooi bereid eu jammerde slechts over de smaad en ellende, welke hij over zijne moeder brengen moest. Gene had zich door een misverstand o verreed , dal haar zoon slechts lot verbanning was veroor 172 deeld geworden en daar wij haar in deze dwaling lielen en zij vermeende hom te kunnen vergezellen , zoo verzamelde zij voldoende krachten out hem in de gevangenis te bezoe 172 ken, meeneiido slechts voor korleu lijd afscheid van hom le nemen , terwijl hij, gelijk ook wij allen , geloofden , dat hij haar voor het laatst in zijne armen sloot. Dit geschied 172 de des avonds voor den ter reglsplcying bestemden dag , en loen de moeder ons verluien had, liet ik mij met den jon 172 geling opsluiten eu bragl den nacht in ernstige gesprekken en gebeden met hem door. Tegen den ochtend legden wij ons beiden ter ruste neder , eu lol mijne vreugde onlwaaide ik dat Malles sliep , als vorens ik zelf de oogeu sluiten kon. Een gerammel aan de deur wekte ons beide. Malles ver 172 wachtte de boriglgever le zien binnentreden en op zijn ge 172 laat zag ik duidelijk dat moed eu zwakheid hevig in hem streden. Maar do binnenkomende was de Sherif en wol met een gelaat , waarmede men gewoonlijk geen doodberigt aan kondigt. Hij meldde, dat op koninklijk bevel do regls- pleging was nitgesleld en toen Malles eouigzins van zijue onverwachte vreugde weder bedaard was, dat zijue onschuld erkend en hij genade verworven had. Van hel oogeu blik af aan, dat Maltes zij no hand op Eduard Strange’s schouder gelegd had, had deze de koorts gekregen eu bij zijnen terugkecr naar de gevangenis moeten onder 172 steund wo: den, Gedurende do eerste twee dagen had hij zijue ziekte mol een hardnekkig stilzwijgen verdragen : loen hij echter den dood voelde naderen , ontwaakte zijn geweten on in den ochtend van den dag ter roglspleging bestemd , liet hij na een' hevigeu strijd een’ geestelijke ko 172 men en legde hem eene volkomeue bekentenis af, welke Matle's onschuld ten duidelijkste bewees en diens verklaring in dit opzigt bevestigde. Hierop moest de begenadiging des jongen mans natuurlijk volgen. Hij verliet onmiddelijk de gevangenis eu begaf zich naar zijne bovenmate gelukkige moeder , die hij tot haren dood , welke door dit ongelukkig voorval helaas te vroegtijdig daar was, steeds vreugde verschafte. Hij verkreeg het be 172 velhebberschap over hetzelfde schip, hetwelk voor hem gebouwd was on is nn sedert meerdere jaren in den handel op de Middelandscho zee, terwijl hij , die zich van alle ondeugden, welke hem vroeger aau Harriet on hare broe 172 ders kluisterde , heeft vrijgemaakt, steeds een we) komen e gast in mijii huis is. Van de Strange’s blijft mij niet veel overig to zeggen. Eduard stierf cenige uren nadat hij zijne bekentenis ouder- leekeud had : Zacharias werd ingevolge zijn vonnis, naar Botany-Bay gevoerd , maar van den vader eu do dochter , als 172 mede do schurken , die zich als getuigen hadden opgeworpen heeft men in onze streek nimmer weder iels gehoord. Zitting van dc Spaarbank , Woensdag den 16 Jan narij des namiddags ten 5 ure. X