Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-18700115-001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
1870.
Zeven
en
Twintigste
Jaargang.
1386.
NIEUWE
TIBLSCHB
COURANT
f
11,50
'
8,75
"
7^0
»
6,50
'
4,50
'
8,75
,
7,75
#
8,—
.12,-
'11,—
.15,—
'—,—
VOOR
DE
STAD
EN
Almnnemcnts-pjri
js
:
Per
jaar
.
.
ƒ
2,60,
Franco
per
post
-
3,50.
Advertentiën
i
Van
één
tot
zeg
regels
60
Cents,
Voor
eiken
regel
meer
10
Cents.
HET
ARRONDISSEIENT.
De
Uitgave
:
geschiedt
eiken
Dingsdag-
en
Vrijdag-Avond.
Zaturdag
15
January.
Verkrijgbaar:
bij
den
Uitgever;
bij
alle
Boekhandelaren
en
Postkantoren
in
dit
Kijk.
Staalkundige
Vertoogen.
7
d.)
Een
blile
op
1S69.
(Ingezonden.)
De
geschiedschrijver,
die
de
gebeurtenissen
van
het
thans
vervlogen
jaar
zal
te
boek
stel
172
len,
zal
daarvan
niet
gewagen,
als
van
een
jaar
van
oorlogen
,
crisissen
of
groote
verwik
172
kelingen.
En
dit
is
inderdaad
een
gelukkig
verschijnsel
dat,
dunkt
ons,
wel
pleit
voor
den
voornitgang
der
menschheid.
Aan
de
overzijde
van
den
Oceaan
in
Zuid-
Amerika
bleef
wel
de
oorlog
voortwoeden,
maar
schijnt
thans
zijn
einde
nabij,
en
die
krijg,
hoe
langgerekt
en
verderfelijk
ook,
kan
toch
voor
Paraguay,
in
de
toekomst
gezegende
ge
172
volgen
opleveren.
In
Oostenrijk
en
Spanje
braken
bloedige
opstanden
uit,
maar
in
’t
eerst
172
genoemde
rijk
bepaalde
zich
die
tot
Dalmatie
en
was
een
gevolg
van
de
nieuwe
legerwet,
misschien
van
aanhitsing
van
naburige
volkeren.
Op
dit
oogenblik
echter
is
die
opstand
be
172
dwongen
en
Oostenrijk
zal
nu
van
zelf
wel
gedrongen
worden,
wat
meer
zorg
te
wijden
aan
dit
tot
nu
toe
stiefmoederlijk
behandelde
land.
In
Spanje,
dat
nog
geen
Koning
heeft
kunnen
vinden,
heeft
de
Carlistische
partij
de
oproervaan
ontrold:
mislukte
die
toeleg
al
spoedig,
van
meer
ernstigen
aart
waren
de
woelingen
der
republiekeinen,
die
hier
en
daar
aanleiding
gaven
tot
moorddadige
worstelingen
en
tot
strenge
maatregelen.
Toch
moet
men
erkennen
dat
de
rustverstoring
niet
zoo
uitge
172
breid
en
van
niet
zoo’n
langen
duur
was
dan
men
wel
had
gevreesd.
Twee
geschillen
dreig
172
den
voor
een
oogenblik
de
vrede
te
verstoren;
’t
was
het
Grieksch-Turksche
en
de
Luxem-
burgsche
spoorwegquaestie.
Het
eerste
werd
door
het
toegeven
van
Griekenland
spoedig
ver
172
effend
;
het
tweede
was
meer
van
oeconomischen
dan
wel
politieleen
aart
en
heeft
niet
verdiend,
dat
men
er
zooveel
gerucht
om
gemaakt
heeft.
Werd
de
vrede
in
Europa
over
’t
algemeen
niet
gestoord
,
de
zoogenaamde
gewapende
vrede
bleef
nogtans
voortduren,
't
Is
de
vraag
of
er
wel
zoo
spoedig
iets
kan
komen
van
de
zoo
alge
172
meen
gewenschte
ontwapening.
Rusland
is
toch
te
veel
omgeven
van
aan
zijne
regering
vijandige
volkeren,
om,
zoolang
zijn
spoorwegnet
niet
is
voltooid,
daartoe
te
kunnen
overgaan,
Krimpt
Rusland
zijne
krijgsmacht
niet
in,
dan
durft
Oostenrijk
dit
ook
niet
te
doen,
uit
vrees
voor
panslavische
woelingen
die
zijn
machtige
nabuur
liet
zou
kunnen
verwekken.
Pruissen,
de
militairstaat
bij
uitnemendheid,
zal
voor
172
zeker
daartoe
niet
besluiten,
als
niet
Oostenrijk
en
Erankrijk
het
voorbeeld
geven.
Zoo
houden
onderlinge
naijver
en
vrees
de
groote
mogend
172
heden
van
top
tot
teen
gewapend
en
worden
de
edelste
krachten
der
natie
verspild
en
aan
han
172
del,
industrie,
kortom
aan
de
algemeene
wel
172
vaart
onttrokken.
Maar
ook
aan
dien
toestand
kan
wellicht
in
de
toekomst
een
einde
komen.
De
algemeene
opinie
begint
zich
met
kracht
tegen
dien
gees-
sel
te
verheffen
en
aan
dien
aandrang
zullen
de
regeeringen
wel
moeten
gehoor
geven.
Er
heeft
ook
in
1869
eene
merkwaardige
gebeur
172
tenis,
eene
revolutie
in
vreedzamen
zin
plaats
gegrepen,
die
tot
eene
algemeene
ontwapening
kan
medewerken.
In
Frankrijk
bezweek
het
//personeel
gouver
172
nement"
in
spijt
van
17jarige
machtsoefening,
jn
spijt
van
eene
volgzame
kamer,
in
spijt
van
strenge
drukpersdelicten
,
in
spijt
van
800,000
bajonetten,
in
spijt
van
Mazas
en
Guijenne
voor
den
overstelpenden
stroom
der
volksdriften
en
is
gedoemd
in
het
herstel
van
een
jaren
lang
gesmoord
parlementarismus
zijn
laatsten
steun
te
zoeken
tegen
revolutie
en
anarchie.
(Visse
172
ring).
Die
verandering,
op
zich
zelve
reeds
merkwaardig,
is
het
nog
meer
door
de
wijze
waarop
zij
is
tot
stand
gekomen.
Zij
ging
toch
niet
vergezeld
van
oproeren
of
opschuddingen,
in
weerwil
van
de
onbeperkte
vrijheid
van
spre
172
ken
en
van
schrijven.
Dit
verschijnsel
ge
172
tuigt,
dat
het
Fransche
volk
wijzer
en
bezadig
172
der
is
geworden
en
niet
minder,
dat
de
re-
geering,
door
zich
omzichtig
en
gematigd
te
betoo-
nen,
de
klippen,
heeft
weten
te
vermijden,
waarop
vroeger
het
schip
van
staat
is
gestrand,
’t
Is
te
hopen
dat
die
verandering
van
zaken
zich
verder
vreedzaam
in
Frankrijk
zal
ontwik
172
kelen
en
dat
zij
niet,
bij
de
bekende
zucht
der
Franschen,
om
alles
het
onderste
boven
te
kee-
ren,
moge
uitloopen
in
burgertwist
en
bloedige
revolutie.
In
Frankrijk
toch
■—
dit
is
niet
te
ontkennen
—
ligt
nog
altijd
de
knoop
van
het
lot
dat
Europa
wacht,
en
wat
da
Costa
in
1840
van
Frankrijk
zong,
blijft
ook
thans,
nog
in
1870
toepasselijk:
te
Parijs
?
Werd
reeds
de
droom
gestoord
«-Des
Vredes?
Is
de
Krijg,
van
al
zijn
Razermjen
OmstBivd,
of
die
nog
veel
vernielendcr
Harpijen
Van
oproer,
burgertwist,
onttrooning,
klnbsgeweld,
Reeds
ingespannen
?
—
Werd
het
vonnis
reeda
geveld
Dier
niet
meer
vreemde
straf,
eerst
van
Regeringloosheid
En
straks
van
Tiranoy,
elkaêr
gelijk
in
boosheid,
Waarmee
de
horizon
bewolkt
is?
Of
blijft
rust.
Blijft:
«Vrede!
Vrede
1
en
geen
gevaar!"
de
lens,
de
Inat
Der
Eeuw
?
en
is
een
reeks
van
Slaatsverwikkeimgen
Waaruit
de
kracht
ontbreekt
zich
weder
los
te
wringen
,
Op
nieuw
voor
luttel
tijde
op
handen
7
Terwijl
de
Oude
Wereld
in
on
zekeren
,
zelfa
gistenden
toestand
verkeert,
gaat
de
Meuwe
Wereld
met
kracht
vooruit
Welk
een
schoon
tafereel
levert
niet
de
Rupubliek
der
Vereenigde
Staten
van
Amerika
op
,
met
zijne
40
millioenen
inwoners,
en
zijn
wijd
uitgestrekt,
vruchtbaar
gebied
!
Schijnt
het
niet
of
het
Amerikaansehe
volk
voorbestemd
is
om
het
eerste
volk
der
wereld
te
worden,
om
aan
andere
volkeren
den
weg
van
vooruitgang
aan
te
wijzen?
Amerika
heeft
daarbij
het
geluk
in
Grant
een
President
te
bezitten,
die
blijkens
zijne
handelingen
al
zijne
voorgangers
in
staatsmanswijsheid
overtreft.
Zijn
streven
is,
om
de
door
den
burgeroorlog
geslagen
wonden
te
beelen,
geenszins
om
te
schitteren
door
uitwendig
machtsbetoon.
En
zijn
de
belastingen
in
Amerika
hoog,
ze
dienen
niet,
om
even
als
in
Europa
kostbare
legers
te
onderhouden,
maar
om
de
schuld
te
verminderen
die,
als
de
amortisatie
op
denzelfden
voet
voortgaat,
binnen
weinige
jaren
zal
gedelgd
zijn.
_
Niet
door
krijgsbedrijven,
maar
door
wer
172
ken
des
vredes
heeft
zich
het
jaar
1869
gun
172
stig
onderscheiden.
De
Stille
Zuidzee
werd
met
den
Atlantischen
Oceaan
vereenigd
door
een
reusachtigen
spoorweg:
het
kanaal
van
Suez
waardoor
de
wateren
der
Middellandsche
en
Roode
Zee
ineen
zijn
gevloeid,
werd
geopend,
en
onvermoeid
werd
gearbeid
aan
den
tunnel,
die
de
Alpen
doorboort
en
Frankrijk
met
Italië
zal
verbinden.
Die
drie
werken
alleen
maken,
dat
het
jaar
1869
steeds
met
roem
zal
worden
vermeld
als
een
jaar
dat
uitnemend
getuigt
van
de
vindingrijkheid
van
het
menschelijk
genie,
waarin
de
band
naauwer
werd
toegehaald
die
de
volkeren
verbindt
,
waarin
de
grondslag
werd
gelegd
tot
hunne
verbroedering.
Gaat
men
de
vorderingen
der
wetenschap
in
onzen
tijd
na,
hoe
zingt
da
Costa
daarvan
niet
met
waarheid:
De
Wetenschap
Verstout
zich
niet
alleen
een’
steeds
verwijden
stap
Maar
paart
en
huwt
zich,
de
eene
aan
de
andre,
en
geeft
zich
spruiten,
Vertalrijkt
dag
aan
dag.
Dan
breekt
zij,
fier,
naar
buiten.
In
't
leven,
en
verlaat
het
stulfig
boekvertrek,
Voor
ruimer
dampkring
en
voor
schitterender
bestek
;
En
streeft
al
verder
van
ontdekking
tot
ontdekking,
Tot
telkens
dieper
kracht
—
cn
levenslusl-verwekking,
En
richt
verbonden
met
den
Wereldhandel
op.
En
voert
de
wonderen
der
Nijverheid
ten
lop.
Een
nieuwe
loopkring
is
voor
heel
deze
aard
begonnen
!
Uit
kool-
en
ijzermijn
ontsprongen
haar
de
bronnen
Van
snelheid
,
macht
en
licht.
Het
helle
koolvuurgaz.
Vervangt
de
tinteling
van
't
maagdelijke
wasck.
Bet
zeegevaarte
voelt
zijn
ingewanden
leven,
En
roept
geen
drijfkracht
meer
van
buiten,
om
te
zweven
,
Ja,
meer!
de
vrije
zee,
waarin
de
stoomboot
zwemt,
En
’s
aardrijks
vaste
korst
in
ijzren
band
geklemd,
Waarop
de
spoortrein
gonst,
wedijvren
met
elkander.
Zie
langs
zijn
tweeiingsiijn
dien
feilen
Salamander
I
Vuurt
sist
hel
uit
zijn
buik
,
die
rammelt
over
de
aard
,
Bij
voert
bevolkingen
co
legers
in
zijn
staart,
Metalen
feuten
,
die
met
bliksemende
wielen
Wat
stand
houdt,
waar
hij
schreeuwt,
verplellren
en
vernielen.
Hij
runt,
hij
vliegt,
hij
rukt,
verwaten
en
verwoed
,
Afgronden
in
't
gezicht,
en
bergen
te
gemoet,
Die
wijken
,
of,
doorboord
,
een
open
heirbaan
laten
De
steden
naadren
tot
elkander:
Volken
,
Staten
Doorkruisen
,
mengen
zich.
Eén
zelfde
stoomkrachtvaart
Sleept
heet
ons
mensckdom
voort
en
effent
heel
onze
aard.
Maar
die
machtige
vooruitgang
heeft
eene
vergadering
in
't
leven
geroepen,
die
onder
den
naam
van
Concilie
in
de
Heilige
Stad,
den
zetel
der
Christenheid,
te
Rome
op
’t
eind
van
1869
is
bijeengekomen,
om
te
protesteeren
tegen
de
vorderingen
der
Hedendaagsche
Wetenschap!
Wat
zal
dat
concilie
uitwerken
?
zeker
even
weinig,
als
de
uitspraak
van
het
Gerechtshof
der
inquisitie,
die
Galilei
(20
Junij
1633)
dwong,
om
de
groote
waarheden
welke
hij
geleeraard
had
op
zijne
knieën
met
de
hand
op
het
evan
172
gelie
te
herroepen:
toch
riep
de
groote
man
opstaande
E
pur
si
muove
(en
toch
beweegt
hij
zich).
Zoo
zullen
de
mannen
der
weten
172
schap,
in
spijt
der
uitspraken
van
het
concilie,
blijven
zeggen:
En
toch
gaat
de
wereld
vooruit!
Het
jaar
1869
was
rijk
aan
congressen.
Te
Lausanne
vergaderde
in
September
het
interna
172
tionale
Vredes-congres:
daar
werd
besloten
tot
het
oprichten
van
een
Enropeesch
Statenver-
bond,
maar
om
daartoe
te
geraken,
moest
de
oorlog
worden
aangewend
en
dan,
zou
het
dan
duurzame
vrede
zijn
?
Van
niet
beter
gehalte
■was
de
Internationale
arbeiders-vereenigiug
te
Bazel,
insgelijks
in
Sept.
geopend.
Daar
wer
172
den
onzinnige
besluiten
omtrent
den
eigendom
genomen,
die
de
zaak
der
arbeiders
meer
kwaad
dan
goed
deden.
De
arbeiders-quaestie,
zij
is
zeker
de
question
Irulante
van
onzen
tijd:
zij
verwekt
bij
velen
vrees
voor
de
toekomst:
zij
zien
vooral
naar
aanleiding
van
de
vele
werk
172
stakingen
,
ook
in
1869,
die
soms
bloedig
eindigden,
het
voorspook
eener
sociale
revolutie,
-—
wij
voor
ons
houden
ze
niet
voor
gevaarlijk,
mits
slechts
de
arbeidgevers
de
arbeiders,
die
eerbiedwaardige
stand,
billijk
behandelen,
het
loon
hun
geven
wat
hun
toekomt
en
ook
de
Regeeringen
medewerken
om
hen
zooveel
moge
172
lijk
te
ontlasten
en
hun
vrijheid
van
ver-
eeniging
verleenen.
Vooral
worde
gezorgd
voor
onderwijs,
voor
meerdere
ontwikkeling
der
arbeiders,
dan
zullen
zij
zelve
hunne
belangen
leeren
begrijpen,
niet
licht
tot
dwangmaatrege
172
len
hunne
toevlucht
nemen
en
vooral
ware
vrienden
van
valsche
leeren
onderscheiden.
Niet
zij
die
hen
tot
oproer
aanhitsen,
zijn
hunne
oprechte
vrienden,
maar
zij
die
voort
172
durend
werkzaam
zijn
tot
verbetering
van
hun
lot,
meenen
het
wel
met
hen.
En
zoo
mogen