Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-18780116-001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
EN GE- a fatsoen- (j LOON. ever dezer >way. »3- cr worden , dieper in- jken Toort- !e geaondfl indicg van ïenige do- Jie genaes- 'ijnen , en > uit. De de ontete- iders en de gemakkfl- i door de overmatige aten beb- an prik kelt. fitsela en aard ge- et die heil- wanneer , de rol- t alt votyt 1 I, tl.tiS, s bekomen in Hollo- brd Btreet ‘cs Tan d en i 9.14 naar 111.42 naar i T.66 naar Utrecht ijl tracht via tiecht via etter. > levering 179, Mei . Olie in pt.— Dec, 9»/ii lo, 4^/^ E, te ngevoerd: 2de qua!, f 8il2; eranderd, ïge. Ver- Amat. gen wor- x. Runderen eren 100. hapen en 1,8 , Yar- pril—Mei 10 00 ki- i April— r April— k 22,50 , jk 17.50, ijk 38,50, ie flaauw. Vaal. I Tiel. icepvaart. et water .6d.j > 6 d.) S v. 3 d.) 1878. Vijf en Dertigste Jaargang. 2221. mm CBINANT VOOR DB STAD EN Abonnemcnts-prljs: Per ja&r . . . f 2.60. Franco per post . n 3 —. Advcrtentlën: Van één tot zes regels 60 Cents, Voor eiken regel meer 10 Cents, HET ARRONDISSEMENT. De Uitgave: geschiedt eiken Dingsdag- en Yrijdug-Avond, Woensdag 16 Januarij. Verkrijgbaar: bij den Uitgever; bij alle Boekhandelaren en Postkantoren in dit Rijk, Agenten voor Frankrijk en België h. Daube Co. te Fsankfobt en te Pabus. Kennisgeving. Burgemeester en Wethouders der Gemeente Tiel; Gezien het beslnit van den heer Staatsraad , Commis 172 saris des Koninga, d.d. 30 November 18C1, No. 6148/14, Provinciaal blad No. 117. Gelet op art. 19 der wet van den 19den Augustus 1861 , Staatsblad No. 73. Brengen bij deze aan de ingezetenen in herinnering de verpligting tot het doen van aangifte ter inschrijving voor de nationale militie in de volgende maand Janu 172 ary. Deelen voorts mede : dat jaarlijks voor de militie moeten worden ingeschre 172 ven alle mannelijke ingezetenen, die op den laten Janu 172 arij van het jaar hun 19de jaar waren Ingetreden ; dat hij die eerst na het intreden van zijn ISde jaar, doch voor het volbrengen van zjjn 20ste ingezeteu wordt, verpligt ia, zoodra dit plaat» heelt, zich ter inschrijving aan te geven; dat voor ingezeten wordt gehouden: lo. hij, wiens vader, of, I» deze overleden, wiena moeder, ol zjjn beiden overleden, wiena voogd ingezeten i» volgens de wet van don 28ilen Julij 1860 (Staatsblad No. 4,4); 2o, hij , die, geen ouders ol voogd hebbende , gedu 172 rende de laatste achttien maanden in Nederland verblijf hield; 3o. hij, van wiena ouders de langstlevende ingezeten waa, at i» zijn voogd geen ingezeten, mits hij binnen het Ryk verblijf houdt. Wordendo voor ingezeten niet gebonden de vreemde 172 ling , beboerende tot eenen Staat, waar de Nederlander niet aan de verptigte krijgsdienst ia onderworpen , of waar ten aanzien der dienstpligtlgheid het beginsel van Viedeikeetigheld ia aangenomen. Dat voor de militie niet wordt ingeschreven: lo. de in een vreemd Rijk achtergebleven zoon van een Ingezeten , die geen Nederlander ia ; go. de in een vreemd Rijk verblijf houdende ouder- looze toon van een vreemdeling , al ia zijn voogd inge 172 zeten ; 3o. de zoon van een Nederlander, die ter zake van 's lande dienst in ’sRijka overzeesche bezittingen of kolo 172 niën woont. Dat de inschrijving geschiedt: lo. van een ongehuwde in de gemeente, waar de vader, of, ia deze overleden , de moeder, of, zijn heiden overleden , de voogd woont; 00. van "een gehuwde en van een weduwnaar in de gemeente waar hij woont; 3o. van hem, die geen vader, moeder of voogd heeft of door dezen ia achtergelaten, of wiena voogd buiten 'slands gevestigd ig, in de gemeente, waar hij woont; 4o. van den hutten 's landi wonenden zoon van een Feuilleton, De Bliiideu. Novelle van PAUL HEYSE (1352.) Vierde Hoofdstuk. 5). De herfst staakte voor eenigen tijd de «tndieën van den knaap. De predikant had be 172 sloten, nog vóór deb winter tiju *oon naar het naastbij gelegen gebergte mee te nemen , om hem berg en dal en verder de wereld te laten zien, die hem steeds in de schrale dorpsvlakte zoo schoon had toegeschenen. Toen men het den knaap zei, vroeg hijen wij nemen immers Mar 172 iene mede? Men beproefde het hem uit het hoofd te praten. Maar hij wilde zonder haar niet reizen. Ai ziet sjj ook niets, de berglucht moet gezond zijn, en zy ia sedert lang bleek en mat en zal grillig zijn zonder mij. Men deed, zoo als hij begeerde. Het meisje werd met hem en zijne ouders in ’t rijtuig gebeurd en een korte dagreis bracht baar aan den voet van ’t bergland, Nu begon de voetwandeling. Geduldig leidde de knaap zijn blinde vriendin, die stiller was dan ooit. Dikwijls zou hij nog gaarne op dezen of genen eenzamen rotstop geklauterd zijn, die een nieuw vergezicht beloofde. Maar hij steunde haar, waar zij ging , en gaf zijn ambt niet op, hoe dikwyli de ouders hem ook daartoe aan zochten, Slechts als zij eene hoogte bereikt hadden en op eeue schaduwryke plaats uitrustten, verwijderde hij zich van 't meisje en zocht door de gevaar- lykste klippen eigen wegen op, zeldzame steenen Verzamelend, of bloemen, die in de vlakte niet Nederlander, die ter zake’ van '«lands dienst in een vreemd land woont, In de gemeente, waar zijn vader ol voogd hel laatst in Nederland gewoond heelt ; dat de aangifte ter inschrijving moet geschieden ter Gemeenlo-Secretarie hij Burgemeester en Wethouders , Lusschen den laten en Sisten Januarij ; dat bij ongesteldheid, afwezigheid of onstenten is de vader, of, is deze overleden, de moeder, of zijn heiden overleden, de voogd tot het doen der aangifte la verpligt. Dat eindelijk op het niet nakomen van vorena taande voorschriften , de gestrenge «tralhepalingen zullen worden toegepaat. En zal deze ten minste tweemalen worden afgekondigd en aangeptakt waar zulks te doen gebruikelijk la. Tiel, den 8 December 1877. Burgemeester en Wethouders vooruoemd , (Gel.) B. HASSEU1AN. De Secretaris , (Get.) J. RINK. Buitenland, Het etoomichip Atacama, eigendom ven de Paciy Boyal Steamship Company, is den 8Sn November bjj Caldcra, op de zuid-oostkust van Amerika, vergaan. Al de passagier* en de offi 172 cieren zijn omgekomen , doch eenigc personen van de bemanning zijn gered. — Nabij St, David's Head, in het kanaal van Bristol, heeft in den nacht van Dingsdag op Woensdag jl., een aanvaring plaats gehad tusgcheii de van Cork naar Bristol varende stoomboot Xenia en de Italiaansche bark Peneiero, met het ongelukkig gevolg, dat laatstgenoemde bark ter 172 stond zonk. Van de uit 11 man bestaande equi 172 page is er slechte één gered, de anderen vonden hun dood in de golven, lx.. Te Pont-Evêque , in Frsnkryk , zijn twee werk 172 lieden in de papierfabriek der gebroeders Cattail- lier gedood ten gevolge van het springen van den stop van een met stoom gevulden loogbak. De oneelukkigen werden tegen de muren der werk 172 plaats verpletterd, terwijl een derde zoo ernstig werd verwond, dat men aan het behoud van zijn groeiden. Als hij dan tot de rustende terug 172 kwam, bad bij altijd iets voor Mariene, bessen of eene sterk riekende bloem, of het wet-ke neet van een vogel, dat dc wind van den boom ge 172 waaid bad. Zij nam dat alles vriendelijk op en scheen ver- genoegder te zijn, dan tehuis. En zij was het ook, omdat zy toch over dag eene en dezelfde lucht met hem inademde. Daarbij echter verliet huur hare dwaze jaloezie niet, eu zij was vertoornd op ’t gebergte, waarvan de najaarspracht, zooals zij vermoedde, hem de wereld slechts liever deed hebben en hem van haar zelve slechts meer ver 172 vreemdde. De predikantsvrouw ontging haar zon 172 derling wezen niet. Zij sprak met haren man nu en dan over *t kind, dat hun beiden, als het eigen .lief was. En beiden gaven de schuld van hare hardnekkige droefgeestigheid aan de teleurgestelde hoop. En toch ontbrak 't meisje niets, wat haar beloofd, en hare hoop voorgespiegeld was gewor 172 den, — alleen slechts, wat zij gekend en beze 172 ten had. Op den tweeden dag der reis zou men in een eernaam huis overnachten , dat om zijn ligging dicht by een hoogen waterval beroemd was. Zij hadden cene verre wandeling gemaakt, en de vrouwen waren vermoeid Toen zij bet huis be 172 reikten , geleidde de predikant zijne vrouw naar binnen, zonder vooraf den weg naar de kloof verder op te wandelen, van waar men den val hoorde bruischen. Ook Mariene was heel afge 172 mat ; maar zij wilde Clemens volgen, die nog niet naar met verlangde. Zoo klommen zij de trappen verder op naar omhoog, en altoos duidelijker klonk het razende water hun te gemoet. Midden op het smalste pad begaf Mariene de kracht. Ik wil hier blyven zitten, zei zij. Ga gij geheel naar boven en haal mij af, als gij volop gezien leveu twijfelt. De hevige ontploffing deed de zoldering der bovenverdieping zigtbaar omhoog rijzen, zoodat ook een vrouw, die zich aldaar bevond, vrij ernstig gekwetst werd. Gehecle ramen werden uit de kozijnen geligt en tot op 30 meter afstand» weggeslingerd. iOolgglö. Te Houthulst is dezer dagen een ontaarde zoon aangehouden, die met een mes in de hand zyne moeder vervolgde om haar te vermoorden. De vrouw slaagde er in een naburig huis binnen te vlugten. De zoon heelt torn om zyne woede te koeien, zijns ouders huis in brand gestoken; hij was voornemens ook nog twee andere woningen in brand te steken, doch dit gelukte hem niet. Hij bemerkte weldra, dat men hem op de hielen zat, en sprong van schrik in eenen waterput, waaruit hij echter spoedig, druipnat, boven kwam. Toen hebben de gendarmen hem aangehouden, waarna zij hem geboeid en geketend naar de ge 172 vangenis geleid hebben, ’t Schijnt dat de oorzaak van die gruwelijke misdaad was, dat zijne moeder hem geen geld genoeg gaf om te drinken. Xtxusla.nta.-Tux’lxJj o. De loop der onderhandelingen over den te slui 172 ten wapenstilstand is eenigzius raadselachtig, ook in verbaad met het berigt, dat de vijandelijk 172 heden voorloopig geschorst zouden worden. Im 172 mers uit Azië ontvangt men de tijding, dat er bij Erzeroum nog gevochten wordt, en uit Rou- melie, dat de russische troepen , die den Schip- kapas veroverd hebben, hunnen marsch van Ke- sanlyk naar Adrianopel hebben voortgezet. Uit KoüStantinopel wordt van den lldeu dezer door Reuter aan de Engelscho bladen het volgende gemeld: *Nasr men hier uit oihciele kringen verneemt, heeft de ambassadeur Layard aan de Porte op grond van lord Derby's berigten ver 172 klaard , dat Grootvorst Nicolaas in zijn antwoord op Heoufs telegram, waarin een wapenstilstand gevraagd werd, niet meer dan zijn persoonlijk gevoelen kan hebben uitgedrukt, toen hij ver 172 klaarde , dat de wapenstilstand de vredesvoor 172 waarden ten grondslag hebben moest. De heer hebt. Hij bood haar aan, haar eerst naar huis te brengen, maar zij zat al, en zoo verliet hij haar en ging 't geschal te gemoet , als in zalige verrukking over de eenzaamheid en majesteit van de plaats. Het meisje zat op een steen en wachtte zijne terugkomst. Het kwam haar voor, dat hij in ’t oneindige talmde. Een rilling ging haar over 't lijf, en de dofie verre donder van den waterval deed haar huiveren. Waarom komt hij niet? dacht zij bij zich zelve. Hij zal mij vergeten te midden zijner vreugde, als altijd. Kon ik maar deu weg naar ’t huis vinden, opdat ik warm worde ! -— Zoo zat zij angstig en luisterde in de verte. Plotseling was het haar, als onderscheidde zij zijne stem , die haar toeriep. Sidderend rees zij omhoog. Wat zou zij doen ? Zij poogde onwillekeurig een schrede verder te gaan, maar zij gleed uit, aij tuimelde en viel. Tot haar ge 172 luk waren de steenen naast den weg met mos overgroeid. Maar toch deed de va! haar schrik 172 ken , eo zij riep buiten zich zelve om hulp. Te vergeefs! Hare stem drong niet naar omhoog tot Clemens, die dicht aan de kloot van geraas omgeven stond, en het huis was te verwijderd. Een snijdende pijn ging haar door ’t harte, toen zij daar lag tusschen de steenen, verlaten en hulpeloos, met tranen van wanhoop in f t oog, richtte zij zich met moeite op. Wat haar het liefste was, scheen haar op het oogenblik hatelijk toe , en de bitterheid ia haar binnenste deed de ge 172 dachte aan den Alomtegenwoordige niet bij haar opkomen. Zoo vond haar Clemens, die zich om harent 172 wil met geweld van de betoovering van het in 172 drukwekkend land schap had losgerukt. Ik kom, riep hij haar reeds van ver te gemoet. Goed, dat gij niet mcégegaan zijt! De plaats Layard vond die meaning bevestigd door het ant 172 woord van Grootvorst Michael, die verklaard had zonder instruction te zijn, De heer Layard zou daarbjj gevoegd hebben, dat lord Loltns, de Britsche ambassadeur te Petersburg, van lord Derby last ontving om prins Gortschakofl zijne verwondering te betuigen over het niet vervullen van ’s prinsen belofte, volgens welke de Russische bevelhebbers orders zouden ontvangen om over een wapenstilstand te onderhandelen. Lord Lottus moest prins Gortschakoff tevens in herinnering brengen, dat er geene bepaling was gemaakt, volgens welke de wapenstilstand van vredesvoor 172 waarden afhankelijk zou tijn. IntusBChen rukken de Russische troepen steeds verder voort. Zij tijn te regter tijd de Balkan overgetrokken , ten noorden van den Balkan was de nood tot het uiterste gestegen en leed het leger aan alles gebrek. Het alle verwachtingen over 172 treffend succes, dat zy hebben behaald, is het gevolg van een waagstuk onder den dwang van den dringenden nood ondernomen. Thans is het blijkbaar het streven de Russische troepen zou ver mogelijk in Rumelië te doen doordringen, voordat de wapenstilstand hen tot staan brengt. De Schipka-pas is ongeveer 80 mijlen van Adria 172 nopel verwijderd, een afstand in een marsch van vyf dagen af te leggen. Tusschen den Schipka- pas en Adrianopel hebben de Turken geen ver 172 sterkte plaats, die hun bij de verdediging een steun kan bieden. Daarentegen hebben de Tur 172 ken, die by Ichtiman waren gelegerd, 120 mijlen af te leggen, vóór zy Adrianopel bereiken. Of zij voor het afleggen van dit traject gebruik kun 172 nen maken van den spoorweg hangt at van de voortvarendheid der Russische bevelhebbers. En de berigten, die de telegraaf ons bragt over de bewegingen der Russische troepen ten zuiden van den Balkan getuigen niet van werkeloosheid, lehtiman , door de voorhoede van generaal Gourkho bezet, ligt ongeveer halfweg Sofia en Philippopel en is- slechts een betrekkelijk geringe afstand verwijderd van Tatar Bazardhik, het eindstation van den spoorweg naar Adrianopel. Generaal Kurzow uit het noorden aanrukkende , waar hij uit het dal, door de rivier Geopiu dooretroomd ■sees boven is smal en de kleinste misstap kost het leven. Hoe dat eindeloos diep naar beneden stort en rnischt en in wolken opspet, dat u alle zintuigen vergaan 1 Voel een», hoe het mij bestoven heeft met zijn waterdamp. Maar wat scheelt u P Gij zijt ijskoud en uw mond beeft. Kom, ’t was verkeerd, dat gy u ziek hebt gemaakt 1 Zij zweeg eigenzinnig en liet zich naar het huis terugbrengen. De predikantsvrouw verschrikte. Da fijne lieve trekken van het meisje waren droe 172 vig verwrongen. Men zorgde met spoed voor een verwarmenden drank en bracht baar nsar bed, zonder meer van baar te vernemen, dan dat zij niet wel was. En inderdaad zij gevoelde zich ziek, en zoo zwaar, dat zij naar haar einde verlangde. Zij haatte het leven, dat zich zoo vijandig jegens haar betoonde. In bittere, verlaten gedachten lag zij, en de laatste draden, die haar aan de mensehen hechtten, verbrak zij eigenmachtig. Ik wil morgen naar boven, sprak zij somber bij zich zelve. Hij meet mij maar zelf naar de diepte geleiden, waar een misstap het leven kost. En het zijne zal hem mijn dood niet kosten Waar 172 om zal hij nog verder den last van mij hebben, dien hij uit meêlyden tot nu toe gedragen beeft ? Altoos vaster vestigde zich het noodlottig voor 172 nemen in haar hart. Wat was uit het opgewekt, hefdevol gemoed in die weinige maanden van zielelijdeu geworden ? Zij dacht zelfs aan de ge 172 volgen van haar wrevel zonder schroom en zei Lrotsch voor ziek zelve: zij zullen er zich in schik 172 ken , even als zij het verdragen hebben, dat ik blind gebleven ben. En hem aal het droevig beeld niet meer voor oogen staan, dat hem de vreugde aan zijn schoono wereld bederft, — Dat was altoos de laatste gedachte, die by haar op 172 en Loon.