Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-18830117-001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

1883. Veertigste Jaargang. 2742. VOOR DE STAD EN Abonnements-prijs: Per jaar f 2.60. Franco per post .... - 3.—. Advertentiën: Van één tot zes regels 60 Cents. Voor eiken regel meer 10 Cents. HET ARRONDISSEMENT. De Uitgave: geschiedt eiken Dingsdag- en Vrijdag-Avond, Woensdag 17 Januarij. Verkrijgbaar: bij den Uitgever; bij alle Boekhandelaren en Postkantoren in dit Rijk. fflak- roor- land Igens lGE- ngen sden, arijf- ustig r aau n. crold en raclit esul- 1 ge- oflijk ifden verk- rdeel vaar- >rkeii rege- het ZÜ selen na of be- t en wak- •ijzen 1,85, B bo- i als- mden leve- 3 KG. f171, f3.50 3.—, a dito '3.90, roode 0.75, wordt Run- 2000, beste meren s 4 a aal. Mei. vaart, water 4 d. t 0- 1 d.8 38 M. Busligtingen aan het Postkantoor te Tiel. De laatste ligting der bus zal plaats hebben voor de correspondentie met de Spoortreinen: 7.10, 7.55, 9.10 en 9.55 u. voomiddags. 12.15, 1.25, 4.30, 6.—, 6.40 en 8.45 u. namiddags. De correspondentie geschiedt met eiken trein en dus tienmaal per dag. Voorts bestaat gelegenheid tot verzending: o. met den spoortrein: Te 7.45 u. naar Echteld , IJzendoorn, Dodewaard enz.; te 1.59 naar Wadenoijen; b. met postboden: te 6.15 'smorg. en te 4.15 nam naar Zoelen; te 6.20 ’s morg. naar Drumpt, Avezaath en Buren; te 6.20 ’smorg. naar Ophemert, Varik, Heesselt, Tuil enz.; te 6.30 u.’s morg. naar Wamel, Leeuwen, Dreumel, Rossum en Heerewaarden; te 11.20 nam. naar Wamel, Leeuwen, Druten, Alphen, Appeltern, Maasbommel en liorssen; te 5,45 u. naar Wamel, Dreumel, Leeuwen en Druten. SPOORWEGEN. Winterdienst, aangevangen 1 November 1885. Vertrek van Tiel naar Vertrek van Celdermalsen naar Aankomst te Tiel van: NIJMEGEN en ARNHEM. GELÜERMALSEN. ’s BOSCH. UTRECHT. ARNHEM en NIJMEGEN. UTRECHT— GELDERMALSEN. ’s BOSCH- GELDERMALSEN 8.34 7.43 10.35 * 9.5 7.20 8.29 9.46 * 7.40 9.49 * houdt niet op 9.29 * 9.8 10.32 * 12.53 9.46 * 12.58 te Wadenoijen, 12.32 * 10.58 * 1.54 4.58 12.53 5.5 1.59 2.51, 2.28 6.26 * 7.13 4.58 7.18 6.28 * 4.32 * 6.53 * 9.26 7.13 houdt niet op 6.49 * 7.37 Wadenoijen. 9.36 9.58 * 9.31 De met een * geteekende zijn sneltreinen. Onze polttteUe toestand. I. Al moge het afgeloopen jaar niet bepaald tot die jaren belmoren , waarvan een bom 172 bastisch Nederlandsch dichter , toen het ten einde was , zong : //Jaar, vol jammer, zink in t niet” — veel verblijdende heeft het, wat althans Nederland betreft, niet opgeleverd. Allerminst op parlementair ge 172 bied. Als zoodanig moet het ouder de onvruchtbare jaren gerekend worden — dank zij vooral der langgerekte ministe- rieele crisis. Deze heeft bovendien nog dit nadeel bewerkt, dat het niet slechts het Ministerie van Lijnden verzwakt, maar bovendien de Tweede Kamer nog meer in de schatting der natie heeft doen dalen. De verwerping toch van het haudels- traktaat met Frankrijk en wel ten tweeden male , die het kabinet noopte tot het vragen van ontslag, was — de Heer Noorman heeft het in zijn welgeschreven opstel: Nederlandsche Spraakverwarring (Tijdspiegel 1883, No. 1) in het licht gesteld — eene roekelooze, voor onzen handel schadelijke daad, zmene geschiedenis onze Tweede Ka 172 mer waard.” Opmerkelijk is het, dat aan het hoofd der oppositie stond de Heer Tak, //de adjudant van den ex-premier Kappeijne,” zooals de Heer Noorman hem noemt, en deze omstandigheid versterkt het vermoeden , dat het in de Tweede Kamer //minder te doen was om een onpartijdig onderzoek, wat bij den nieuwen oeconomischen toestand in Europa ten gevolge van den overal door de groote rijken gevolgden protectionistischen stroom geraden was , dan wel om het voeren van politieke oppositie.” Komt de ministerieele crisis met hare Feuilleton. De Zielverkoopers. Novelle naar het Duitsch van Friedrich Zimhermahn. 5) Uit het smeeken van het meisje sprak zooveel wanhopige angst, dat Hart wood be 172 wogen hare hand greep en die innig aan zijne borst drukte. „Ik zal u redden, Annie; niet vergeefs zult gij mijne hulp in geroepen hebben. Laat mij bedenken, wat hier gedaan worden kan, gedaan worden moet; m ijzel ven heeft de onverwachte tijding het hoofd verward ge 172 maakt , ik ben thans niet in staat mijne ge 172 dachten te verzamelen.» Waar tref ik u weder P” „Niet hier in huis , wij zijn voor verras 172 singen niet zeker, men zal mij thans dubbel bewaken en wanneer onze verstandhouding ontdekt wordt —” „Dan zal ik u schrijven ?” „Neen, neen, mijn vader zou den brief openmaken.” „Geef mij dan eene plaats op, waar ik u ongehinderd spreken kan. Draal niet, ’tis de hoogste, de dringendste nood !” Een heftige strijd werd in Annie’s bin 172 nenste gestreden. Rood en bleek wisselden snel op haar gelaat. „Heden avond na het invallen der duister 172 nis stiet zij toen met vliegenden adem uit, „kom in onzen tuin , klop driemaal aan de achterpoort — ik zal voor je openmaken — ” Zij brak plotseling af en een flauwe kreet van schrik ontglipte haren lippen, te gelijker tijd liet zij de portière vallen en verdween in den gang. nadeelige gevolgen op rekening der Tweede Kamer, het Kabinet handelde evenwel ver 172 keerd met zoo abrupt de werkzaamheden te staken en niet vooraf de aanhangige wets 172 voorstellen, die geene politieke beteekenis hadden, af te doen , voor welken arbeid het later de Kamer toch weder heeft moeten oproepcn. Daardoor nam de spraakverwar 172 ring nog meer toe, al heeft '/ook de afge 172 loopen zomer het bewijs geleverd, dat men ook onder politieke verwarring goed kan leven.” De crisis is , zooals men weet, geëin 172 digd met de reconstructie van het Ministerie van Lijnden. Die uitkomst moge voor de liberale partij in de Tweede Kamer niet de geweuschte geweest zijn , toch was zij mis 172 schien nog de beste. Niet onjuist is de opmerking van den Heer Noorman omtrent dit punt. //Vestigt men” —■ zoo zegt hij — //nu ten slotte den blik op den algemeen en toe 172 stand , dan was er veel in de oplossing van de ministerieele crisis, om er in te berusten. De crisis heeft lang geduurd, maar dit was niet het gevolg van gebrek aan beleid bij de Eegeering, maar bovenal van den in- gewikkelden , zeer treurigen politieken toe 172 stand , die in de hoofdzaak op rekening moet worden gesteld van de verdeeldheid van de liberale partij ; dezelfde fractie, die sinds jaren het regeeren ónmogelijk maakte, volgde dezelfde taktiek , om zoo min mogelijk te laten tot stand komen door een Kabinet, dat niet bestond uit haar eigen leden ; kortzichtige kiezersvrees voegde die fractie nog eenige stemmen toe, en men had weer eene herhaling van ’t geen men zoo dikwijls in de laatste jaren heeft gezien. Hart wood keerde zich snel om. Eene deur, wier hoorbaar knarsen Annie schrik had aangejaagd, was in den hoofdgang geopend en Trevelyan kwam er uit. Hij moest nog de fladderende japon van het jonge meisje gezien , haren kreet gehoord hebben, want hij wierp Hartwood een blik van doode- Iijken haat toe, toen hij hem te gemoet ging. „Nu , wat blief je „Wat, Sir!” „Mij te ontwijken, of zal ik soms voor mijnheer Hartwood plaats maken, daar zijne aanwezigheid op deze plaats immers kennelijk van ’t grootste belang is,” zei Trevelyan met boosaardige, van woede sidderende stem. Hartwood verwaardigde den fat geen ant 172 woord , maar draaide hem kortweg den rug toe en klom de trap af. De twist tussehen hen kon niet met woorden uitgevochten worden. Trevelyan zond hem een onder 172 drukten vloek achterna. „Wacht, schoft t” mompelde hij tusschen de tanden , „ben ik eindelijk achter je streken gekomen f Deze minuut is voldoende ge 172 weest , om je den nek te breken ! Gij hebt mij den langsten tijd in den weg gestaan!” Reeds op het punt naar Hamilton terug te keeren en hem zijne ontdekking mcê te deelen, bleef hij nog eens peinzend in den gang staan. Hij had lang het vermoeden gekoesterd, dat Hartwood zijn gevaarlijkste mededinger in Annie’s gunst was; sedert geruimen tijd al had hij met brandende jaloezie het gedrag van beiden gade geslagen, nu geloofde hij de zekerheid te hebben, dat zijne vrees maar al te gerechtvaardigd was geweest. Maar was dit ook voldoende voor eene aanklacht bij den vader , die den boek 172 houder bijzonder hoogschatte on zijne dochter Men kan zoo matig zijn in zijn sym 172 pathie voor hef Ministerie van Lijnden, dat men een ander Kabinet wenschelijk acht, maar niemand weet zulk een ander Ministerie aan te wijzen, en waar zelfs de schijn ontbreekt van eenige verbetering in den zieken toestand der liberale partij, — een samenraapsel van allerlei mannen , waarvan slechts zeer enkelen op politiek talent kunnen aanspraak maken , een partij zonder hoofd , zonder organisatie — daar legde men zich gaarne neder bij het her 172 boren Ministerie van Lijnden, omdat dit te vele goede elementen bevat, dan dat men niet zou kunnen vertrouwen dat het bij eenigen goeden wil :vin den kant der Volks vertegenwoordiging niet veel goeds in den lande zou kunnen tot stand brengen.” Wat hier gezegd wordt van de liberale partij door een liberaal publicist, is hard voor haar, die indertijd zooveel voor de natie gedaan heeft, maar het is niet on 172 verdiend. Noorman staat in zijn streng oordeel niet alleen ook de liberale dag 172 bladpers laat zich even scherp en ongunstig over haar uit. Zij heeft, wat erger is, zooals door daden blijkt, de sympathie en het vertrouwen der natie verbeurd. De vervreemding neemt zelfs overal en gelijk 172 matig toe. //Dit treurig verschijnsel is” — zooals een ander liberaal publicist, de geestige schrijver der Brieven uit de hofstad in de Arnhemsche Courant, meent — //niet geheel en uitsluitend aan het marktgeschreeuw van cleiicaal-antirevolutionaire leidslieden te wij 172 ten, maar een natuurlijk gevolg van de ontaar 172 ding van de liberale partij zelve. In haar tijd 172 perk van strijd en bloei, van 1848 tot 1857 , — zoo betoogt de schrijver ver- on v oor waard el ijk vertrouwde ? Neen, hij moest betere bewijzen kunnen bij brengen. Daar viel zijn blik op een der talrijke bedienden van Hamilton, die juist de trap op kwam. Het was een Ier, een doortrapte kerel, die zich voor een goede fooi voor alles gebruiken liet. Bliksemsnel doorliep de gedachte om zich van dezen vent als spion te bedienen, het brein van den bedrogen bruigom. Hij wenkte den Ier en drukte hem eene kroon in de hand. „Kunt ge trouw zijn en den mond hou 172 den , Patrick ?” „Als mijn doode grootmoeder, Mis ter Trevelyan,” grijnsde de Ier vrijpostig, ter 172 wijl hij het geldstuk in den zak schoof. „Ik heb een commissie voor je, waarvoor een geslepen en vertrouwd man noodig ie,” „Dan zijt ge bij den rechten gekomen, Sir 1” „Dat hoop ik , Patrick. Ga Mejuffrouw Annie en dien . Hartwood nauwkeurig na, hij heeft iets kwaads met de dochter van je heer voor. Bovendien, hij is een puritein, dien gij evenzeer haat, en die onheil in de stad wil stichten. Geef nauwkeurig acht op juffer Annie’s schreden en meld mij alles , wat er voorvalt. Wanneer gij je boodschap goed verricht, kunt ge een aardig sommetje verdienen, ik beu niet karig.” De Ier knipte met de kleine oogen listig zijn lastgever toe. „Terlaat u op mij, Mister Trevelyan, geen voetstap zal Miss Hamilton uit hare kamer doen, waarvan ik niets weet. En Mister Hartwood — zal ik kern wellicht —" Hij maakte de beweging van slaan. „Neen neen , er moet in geen geval ophef gemaakt worden. Gij hebt niets te doen, dan toe te zien en te berichten. Het overige zij mijne dev — heeft ze de belangen des lands uitstekend gediend, eene voortreffelijke organisatie van de staatshuishouding tot stand gebragt, orde in de financiën in ge 172 leid , de vaan van vrijheid op het gebied van handel en industrie hoog gehouden, en veel voor de redelijke en verstandelijke ontwikkeling gedaan. Maar later, toen zij voor goed eene meerderheid in het Parle 172 ment had , sedert de schitterende overwin 172 ning bij de verkiezingen van 1869 , is diezelfde partij achteruitgegaan ; door inwen 172 dige verdeeldheid on derm ij nd , heeft ze de belangen des lands uit het oog verloren ; haar wetgevend vermogen , haar scheppend genie is schrikbarend afgenomen en tot een Tlli III LIJ U-Ui godaalti , Oit iou olvtLc lö <3 parlementaire kracht geslonken tot het treurig werk van ministeries afmaken en den arbeid beletten. Aan ophouwen en hervormen wordt niet meer gedacht, hoe 172 wel er nog heel wat om regeling en ver 172 betering vraagt, in de eerste plaats onze financiën en belastingstelsel. Is het niet ongehoord dat wij Nederlanders, vroeger beroemd om de orde in ons geldelijk be 172 heer , voortsukkelen met een verbazend cijfer van vlottende schuld, welhaast hon 172 derd mill i oen groot, en bestemd om van jaar tot jaar te vermeerderen. Want dat er van //de” geldleening iets tot stand zal komen, begin ik te betwijfelen. Daarvoor is immers een millioen of vijf, zes voor rente en amortisatie noodig: waar willen die van daan komen ? Nieuwe belastingen ? Wie durft een dubbeltje tegen een goud tientje wedden , dat de helft plus een van de Tweede Kamer het over eene belasting zal kunnen eens worden ? De struisvogel- plolitiek van de vlottende schuld is heel Meteen knikte hij den Ier minzaam toe, ging de trap af, wenkte den op hem wachtenden knecht en ging trotsch, met opgericht hoofd en huppelenden gang heen. III. Ofschoon het in William Hartwood’s bin 172 nenste stormde en hem de wilde gedachten bijna het hoofd zouden doen barsten, gelukte het hem toch, de uitwendige rust in zoover te bewaren, om met gewone nauwgezetheid zijne beroepsplichten te kunnen nakomen. Eene streng godsdienstige en harde opvoe 172 ding in de jeugd had hem geleerd, in alle levensomstandigheden bezonnen en kalm te blijven, zelfs in de oogenblikken van opge 172 wondenheid niet zijn plicht te vergeten, on 172 bekommerd om zijn eigen wel en wee naar beste willen en weten de Goddelijke geboden op te volgen en zelfs in dagen van wanhoop troost, vertrouwen en hoop uit de heilige schrift te putten. Zoo had het hem zijn vader", een streng Schotsch presbyteriaan, geleerd, zoo gebood het hem zijne over 172 tuiging. Met geheel zijn hart stond hij daarom aan de zijde van hen , die den kampstrijd voor het geloof en de vrijheid zelfs tegen de macht des konings hadden aanvaard. Al lang reeds zou hij als medestrijder in het heilig werk in de rijen van het parlements- leger getreden zijn , wanneer hem niet andere omstandigheden bewogen hadden voorloopig nog op zijn post te blijven. Zijne overtui 172 ging zei hem, dat hij, zoolang Bristol nog in de handen der koninklijken was , in zijne vaderstad de -zaak van het Puritanisme gewichtiger diensten kon bewijzen door zijn woord on zijn hoofd, dan wanneer hij het wat gemakkelijker, De boel raakt er wel meer door in 't honderd , maar ... de zond 172 vloed kome! Geen zorgen voor den tijd. Buitenland. ZOn-Kolzwacl.. De politie te Dublin heeft Zaturdag een goede vangst gedaan. Eenige verdachte in 172 dividuen werden gearresteerd en in hun woningen wapenen en ammunitie in beslag genomen. De slag werd geslagen naar aan 172 leiding van een in de vorige week gehouden bijeenkomst van een Geheim Genootschap, waarvan de toeleg, eenige der actiefste leden rau Jo I.o jinlitie te vermoorden, ruchtbaar was geworden. Onder de 17 ge 172 arresteerden behoort een lid van den Ge 172 meenteraad , Mr. Carrey, van beroep metse 172 laar , die als zeer ijverig lid der zg. nationale partij bekend is en reeds vroeger gevangen heeft gezeten onder de werking van Forster’s dwaiigacte. De aangevers waren twee leden van den Geheimen Bond , die nu als getuigen van de Kroon tegen hun mede-zaamgezworenen zullen optreden. — Vrijdag heeft men te Limerick het postkantoor in de lucht trachten te doen vliegen. Bij het stempelen vond de beambte een pakket zonder adres. Hij legde het ter zijde en later vond men er een vrij aanzien 172 lijke hoeveelheid dynamiet in. — De „recorder” (griffier) van Dublin opende de werkzaamheden van de regtbank te Dublin met te wijzen op het steeds toe 172 nemend aantal misdaden. Dwangarbeid is geen middel tot afschrikking meer. Het verdient derhalve ernstige overweging _— meent de recorder — om als krachtiger mid 172 del het toedienen van zweepslagen in toepas 172 sing te brengen. in het veld zijn arm leende. Onvermoeid arbeidde hij onder de geloofsgenooten, onder 172 steunde de bedrukten, vuurde de tragen aan en trachtte de verstrooide broeders tot een vasten bond te vereen!gen om, wanneer het tijdstip van handelen gekomen zou zijn, de in Bristol en omstreken wonende Puriteinen in gesloten rij ten strijd te kunnen voeren. Aan den gloeiend en ijver voor de geloofs 172 zaak had zich in den laatsten tijd nog een ander, niet minder sterk gevoel gepaard, dat hem aan de stad en het huis zijns koop- mans boeide — de liefde voor Hamilton’s dochter. Met eene gewaarwording, die aan aanbidding grensde, zag hij tot het reine, jonkvrouwelijke meisje op , welks bezit hem zoo onbereikbaar scheen, dat hij zulk eene gedachte in ’t geheel niet waagde te koesteren. Dienen wilde hij haar, haar beschutten en behouden voor alle leed, allo ongemak, zelfs met opoffering zijns levens. Het maakte hem hoogst gelukkig, dat hij haar mocht naderen , dat het hem gelukken mocht, haar gevoelig hart voor de waarheden van het geloof der schrift te bezielen, en dat hij in haar oog las , hoezeer zij hem hoogschatte, hem ver 172 trouwde als een vriend, op wien zij zich verlaten kon. En thans — vandaag ? De doodsangst had bij haar de banden van meisjesachtige schaamte verbroken — zij had hem ook lief, anders zou zij zich niet zoo zonder omwegen aan zijne bescherming heb 172 ben overgegeven. Nog kampten vrees en hoop in zijne ziel, het geluk overweldigde hem. Maar heden avond moest immers alles tot beslissing komen. En dan? _ „ Hij was niet in staat verder te denken. Hij was een onbemiddeld boekhouder, zij de dochter van zijn patroon, de verloofde eens