Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-18840405-001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

1884. Een en Veertigste Jaargang. 2867. VOOR DE STAD EN Abonnements-prljs: Per jaar f 2.60. Franco per post .... - 3.—. Advertentlën : Van één tot zes regels 60 Cents. Voor eiken regel meer 10 Cents. ^aturdag d April, HET ARRONDISSEMENT Jïe Uitgave : geschiedt eiken Dingsdag- en Vrijdag-Avoud. Verkrijgbaar: bij den Uitgever; bij alle Boekhandelaren en Postkantoren in dit Rijk. Busligtingen aan het Postkantoor te Tiel. De laatste ligting der bus zal plaats hebben voor de correspondentie met de Spoortreinen: 7.10, 7.50, 10.15 en 11.20 u. voormiddags, 1.20, 2.50, 5.30 , 6.30 , 8,30 en 9,30 u, namiddags. De correspondentie geschiedt met eiken trein. Ligting der Buitenbussen. 6.30 's morgens , 12.45 ’s namidd., 5 end's avonds. Vertrek van Tiel naar SPOORWEGEN. Winterdimst, 1 1883. Aankomst te Tiel van: NIJMEGEN en ARNHEM. 7.43 9.13 * loopt niet verder dan Nijmegen. 11.54 3.23 7.8 * loopt.niet verder dan Nijmegen. 10.9 GELDERMALSEN. GORING HEM' 8.22 10.49 * stopt niet te Wadeaoijen. 1.59 6.11 9.9 9.28 * stopt niet te Wadenoijen, 8.22 10.49 6.11 Vertrek van Cteldermalsen naar v. Crorlnchem ’s BOSCH. UTRECHT. GORINCHEM. naar TIEL. 8.54 * 7.20 7.15 6.30 9.15 9.13 9 10.10 11.28 * 11.8 * 11.40 * 5.30 * 2.56 2.29 7.10 8.30 6.45 * 6.42 * 9.47 7.28 9.51 * ARNHEM en NIJMEGEN. TSB. 8.22 9.13 7.43 10.49 * 11.54 11.54 uit Nijmegen alleen, 3,23 3.23 1.59 7.8 * 7.8 * 6.11 10.9 10.9 9.9 9.28 * nit Nijmegen alleen. De met een * geteekende zijn sneltreinen of treinen die niet overal stoppen. Eiken Woensdag en Vrijdag vertrekt van Tiel naar Geldermalsen een extratrein (drie klassen), aansluitende op den eersten trein naar Utrecht; Tiel v. 6,45 v.m.; Wadenoijen v. 6.55; Gelder mal sen a. 7.5. ’s BOSCH— UTRECHT— GELDERMALSEN.'GELDERMALSEN. Buitenland, Ei IX SO 1^123-cl. In de Arthurstreet-West in de Londen- sche City is Zaturdag II. een moord ge 172 pleegd op een klerk , den heer Perkins , ten kantore van den procureur Bartlett. Hij was des namiddags daar alleen gebleven en zijn lijk werd te zes ure met bijna geheel afgesneden hals in den steen kolen 172 kelder gevonden. Zijn horloge en ketting werden vermist, maar er bleek geene poging gedaan te zijn om iets op het kantoor te ontvreemden Over den geheimzinnigen moord in de City schrijft de Londensche correspondent van de N R. Ct. nog het volgende : De politie heeft eene belangrijke ontdek 172 king gedaan , en het is nu zeer wel moge 172 lijk , dat men er in slagen zal den moor 172 denaar of de moordenaars van den ongeluk 172 kige procureursklerk Perkins op te sporen. Woensdag kwam namelijk eene jonge vrouw, vergezeld door ettelijke personen, op het politiebureel in de Kennington-Lane. Zij deed het volgende verhaal aan den eerstaan- wezigen inspecteur aldaar. Zondag avond stond zij óp het punt haar huis in de (rriffinstreet, York-Road , Lambeth , binnen te gaan, toen zij een bundel zag liggen op den drempel, In huis stelde zij een onderzoek in naar den inhoud , en bevond toen dat er een jas in zat. In één der zakken was een horloge met ketting. Men verzekert dat nu gebleken is, dat dit uur 172 werk het aluminium-horloge van den ver 172 slagens was. In andere zakken der jas vond men photograph!ën van hem. Feuilleton. Zomerbloemen. Novelle naar het Duitsch van A. v. o. ELBE. T V r Ü*’ u '£ vau den arts reed door de Imden-allee en sloeg naast het perceel, waarop de bloemisterij, kweekerü en de zaad winkel van Michael Bredemann en Zoon was gevestigd , den smallen rijweg der voor 172 stad in. Hier hield het voor een bescheiden huis met ééne verdieping stil. De doctor steeg er uit en klom den trap op, boven op den kleinen gang kwam hem eene magere bejaarde dame tegemoet, wier goeie linten aan de muts in den luchttrek fladderden, toen zij voor hom hare deur openmaakte; zij begroette hem met een stroom van woor 172 den, alledttagsche praatjes: over het weder, het genoegen van hem te zien, en hare bezigheden en bemoeiingen. rGij vergeet de hoofdzaak, mevrouw," zei hij , haar met een zekere gestrengheid in de rede vallend , „onze zieke !’’ „Altoos hetzelfde, dokter,” antwoordde zij wrevelig. „Arm kind ,” mompelde hij, met warmer belangstelling, „arm kind!” Hij doorliep de voorkamer en trad in een zij kabinet, waar in een leunstoel aan het venster een bleek meisje zat; het scheen bij zijn binnenkomen uit eene halve sluimering op te rijzen , een schemering van rood vloog over het smalle gezicht en de blauwe oogeu , waaronder diepe schaduwen lagen, groetten hem vriéndelijk. „ Hoe gaat het vandaag, me juffer Melanie P" vroeg hij. Melanie glimlachte afgemat: „Niet veel beter, waarde dokter 1” Hij zette een stoel naast haar en voelde, Welligt kau deze ontdekking althans tot een paar aanhoudingen voeren. Men vermoedt meer en meer evenwel, dat de ware drijfveer tot dezen afschuwe- lijken moord iets anders was dan alledaag- sche roof. Perkins was een wees en had landerijen geërfd in Yorkshire. Zijn vader was eenmaal een zeekapitein , en voer veel op de Oostzee. Naar het schijnt, waren er moeilijkheden gerezen nopens de geërfde landerijen , moeilijkheden , die een huwelijk van den verslagene met een juffvrouw Westell, welke in Bermondsey, aan gene zijde der Theems , woont, tegenhielden. Op het kantoor en in de woning des over 172 ledenen heeft de politie beslag gelegd op eene uitgebreide correspondentie betreffende de gemelde landerijen , welke eene rol kun 172 nen hebben gespeeld in dit bloedige drama. Perkins was Vrijdag jl. pas 22 jaar ond geworden , en had bij die gelegenheid een aantal geschenken ontvangen, o. a. van zijne aanstaande vrouw. Jufvrouw Westell moest den volgenden avond (Zaturdag) op een iiefdadigheidsconcert zingen , en zij had met Perkins afgesproken, dat deze haar zou komen af halen. Op het vastgestelde uur verscheen hij echter niet, en jufvrouw Westell vertrok alleen naar de concertzaal, in de meening verkeerende, dat haar be 172 minde opgehouden was geworden, maar natuurlijk in de verste verte niet kunnende droom en welke afgrijselijke ramp hem en haar was overkomen. 3Z> txitsclxlttxxca.. De geruchten omtrent het bepaalde voor 172 haar pols. „Zwak, als altoos ; de genezing gaat niet vooruit. Maak het venster open , mevrouw. Wij hebben den heerlijksten Junidag, het mooiste weder ter wereld , de patiente moet frissebe lucht genieten." De zieke trok rillend van koude een doek dichter om hare schouders. „Als het je te koel wordt, kunt gij later het venster sluiten. Hebt gij goede melk gedronken ?” De oude dame knikte toestemmend en knoopte daaraan een lange redeneering vast over de moeielijkheden , onvervalschte melk te krijgen en Melanie tot het drinken daar 172 van te bewegen. „Het is hare artsenij en die moet ingeno- meuzei de oude heer met groote beslist 172 heid. Toen hg zijne patiente verliet, deed hij de verbindingsdeur tusschen kabinet en kamer zorvuldig dicht en ging, in plaats van als anders spoedig weg te gaan , aan het ven 172 ster der woonkamer staan, vanwaar hij in den bloeienden tuin der bloemisterij kon zien. Toen wendde hij zich met de vraag: „Gij hebt hierbij 't huis geen tuin ?" tot de achter hem staande moedor der zieke, „Helaas ! neen ! Eene uiteenlegging over de woning, waarom deze gekozen was, de voor- en nadoelen, volgde. De arts nam een stoel, wenkte de dame tegenover hem op de canapé plaats te ne 172 men en vroeg met meer gedempte stem: „Uwe dochter kwam juist uit eene betrek 172 king, toen de zenuwkoorts uitbrak?" „Zij was gouvernante op het buitengoed van graaf Hoe dieim; het meisje heeft van 172 ouds eene enorme ambitie voor de weten 172 schappen gehad; gestudeerd heeft zij veel grondiger dan mijne zonen, ik kon haar in 't geheel niet weerhouden! Op haar acht 172 tiende jaar deed zij een prachtig examen, iedereen feliciteerde mij met haar goede nemen van den Duitsch en Rijkskanselier j, om zich van het bestuur over Pruisen los te maken , houden aan en krijgen zelfs een meer concreten vorm. De Köln. Ztg. ver 172 neemt uit Berlijn , dat Bismarck in den iaatsten Ministerraad zijn plan om uit het Pruisische Ministerie te treden heeft mede 172 gedeeld , en dat hij over deze zaak ook reeds een langdurig onderhoud met den Keizer en den Kroonprins gehad heeft. Als reden wordt alleen aangegeven de ge 172 zondheidstoestand van den 69-jarigen Rijks 172 kanselier , die zich niet meer in staat ge 172 voelde , aan het veelvuldig verschil van zienswijze tusschen hem en de overige Prui 172 sische Ministers het hoofd te bieden. Voor Pruisen is het evenwel van meer belang, te weten , dat al mogt Bismarck aan zijrt voornemen gevolg geven , zijn invloed op de aangelegenheden des Lands , die dikwijls met de belangen van het Duitsche Rijk naauw za men hangen, zeer groot blijven zal. Daarom zal de loop der zaken in Pruisen door de uitvoering van dit besluit geene schade lijden , terwijl het Duitsche Rijk er slechts voordeel van zal trekken , wanneer de Rijkskanselier van een gedeelte van zijn arbeid wordt bevrijd. Feitelijk zou hier 172 door worden verkregen wat zoowel de vrienden als de vijanden van den Rijkskan 172 selier wenschen. Hij zou in alle opzigten zijn invloed op den loop der zaken blijven behouden , maar zich minder met de détails van de binnenlandsche wetgeving behoeven in te laten en daardoor zich des te meer met de leiding van de buitenlandsche betrek 172 kingen kunnen bezig houden. vooruitzichten. En daarbij zoo fijn, zoo aanvallig, geheel voor eeu grafelijk huis! De institutrice had ook terstond eene plaats voor haar klaar en Melleke beviel uitstekend. Zij kreeg le kostelijkste geschenken en schreef altoos tevreden—” „En om hare ziekte ging zij heeu ?’’ „Die ziekte kwam eerst later. Zij is in volleu ijver door de gesmolten sneeuw naar het station goloopen en buiten ziohzelve zoo- als zij was , met natte voeten en kleederen hierheen gereisd en moet daarbij kou gevat hebben.” „En wat verdreef haar uit het slot Hooh- heim ?’* De moeder bleef voor ’t eerst in haar gladden woordenvloed steken. De arts be 172 moedigde haar. „Ik moet weten,” zei hij op vertrouwenwekkenden toon , „welke ziels- beweegredenen zoo ongeveer de ziekte ver 172 oorzaakt hebben of het herstel tegenhouden." Gestreeld door zijne belangstelling ging de oude dame op haren zelfbehaaglijken trant voort: „Gij moet niet denken dat Melanie een kind is, dat geen vertrouwen in hare moeder heeft. O integendeel! En het is ook eigenlijk niet uoodig er een ge 172 heim vau te mpken, dat zij alle mannen het hoofd op hol maakt. Mooie gezichten waren er van ouds in onze familie! Zij stelt zich echter heel dwaas aan, als ik haar van hare geschiedenissen een woord zeg, en spreekt er zelve niet gaarne over. Maar zij moest er mee voor den dag komen. Gij kunt wel deuken dat ik de gekkin, die uit zulk eene betrekking wegloopt, waarnaar honderden alle tien vingers uitstéken, geducht uit 172 scheld , toen zij opeens tehuis kwam. Zij zei echter heel beslist: „Moeder, ik kon niet blijven," onvertelde toen in 't kort wat gebeurd was. Een neef der familie, de ver 172 moedelijke majoraat-erfgenaam , half en half met hare oudste leerlinge verloofd — had OostcxirijlzL De politie heeft een uitvoerig verslag bekend gemaakt over de handelingen der anarchisten te Ween en en over de rol, welke zij bij de jongste moordaanslagen ge 172 speeld hebben. Aan dit resumé ontleent men het volgende : Den 4en Julij 1882 traden des namiddags 2 personen bij den schoenmaker Merstal- liuger binnen, dien zij overvielen, met chloroform verdoofden en vervolgens besta 172 len. Men kreeg op die wijze f900 bij elkaar, welke, volgens het besluit der ge 172 heime comités, tot het maken van propa 172 ganda voor anarchistische doeleinden bestemd werden. Men nam later de daders in hech 172 tenis. Zij werden in Maart 1883 tot 15 jaren tuchthuisstraf veroordeeld. Na dit proces bleef het tot Augustus rustig, In die maand hadden er echter herhaaldelijk opstootjes voor het hoofdcom 172 missariaat van politie plaats. De arbeiders trokken , tot drie keeren toe , bij honderden naar bedoeld gebouw op, ten einde er de ramen in te gooijen en den president van politie ketelmuziek te brengen. Het gelukte echter der politie , die vooruit gewaarschuwd was, hen met behulp der militaire magt uit elkaar te jagen. Een zekere John Ste 172 vens , die zich met het colporteeren van de Freiheit van Most bezig hield, werd over de grenzen gezet, terwijl uit de in beslag genomen papieren bleek, dat eene zekere groep onder de arbeiders besloten had, om, zooals zij zeiden , de gewelddadigheden der politie met de gewelddadigheden der proleta 172 riërs te keer te gaan. haar op onbetamelijke en indringende wij zo het hof gemaakt. Zij was met klachten naar de gravin gegaan. Deze antwoordde haar: „help je zelve, ontwijk den jongen heer: zulk een gast kan niet op zijn plaats gezpt, evenmin weggestuurd worden. Melanie sluit zich bijna op, verbergt zich meer dan noodig is, de jonge graaf evenwel komt in hare kamer , toen de kinderen naar bed zijn , zij verschrikt — is altoos een angstig ding geweest — rent den korridor op , waar haar vriend , de huisonderwijzer , haar tegen komt. „Help mij, mijnheer !” zegt zij. Hij treedt tegen den graaf op, er heelt een vreesdij k tooneel plaats. Den anderen morgen schrijft Melanie der gravin een afscheidsbrief, pakt hare koffers en vertrekt. De huisonderwijzer vergezelt haar naar het station, om een rijtuig heeft zij niet willen vragen. Daar hebt gij de heele dwaze geschiedenis !" „En de indruk op het hart uwer doch 172 ter ? Heeft zij een der beide jongemannen lief?” De moeder antwoordde met schouderopha 172 len. „Zijn er brieven van het kasteel gekomen terwijl zij ziek lag?" „Een brief der Gravin, waarin Melanie’s vertrek beleefd betreurd en het achterstallige salaris gezonden werd en eenige regels van den Heer Schmidt, den huisonderwijzer , om te vernemen naar den afloop der reis en de gezondheid.” „Heeft uwe dochter u verzocht te ant 172 woorden ?” „Ja, ik heb op beide brieven eenige woor 172 den moeten schrijven, die Melanie mij ge 172 dicteerd heeft." De arts stond op : eene uitdrukking van ernstig, deelnemend gepeins lag op zijn verstandig gelaat; hij zei: „dat hij bij zich zelven overleggen wilde, wat gebeuren moest, om de herstelling van het jonge meisje te bevorderen, en verliet de knikkende vrouw. Den 15en December had de moord op den politie-commissaris Hlubek plaats, en eenige dagen later gebeurde er eeu groot schandaal in de St.-üanskerk, alwaar het geroep van brand en de beleediging van den geestelijke een groot gedrang ten ge 172 volge had , waardoor vele personen gekwetst werden. Den 10 Januarij werd de kassier Eisert benevens zijne twee kinderen ver 172 moord , en den 25 Januarij werd de poli 172 tiedienaar Bloch doodgeschoten. De moor 172 den op twee politieagenten waren door zen 172 delingen van Most geschied, in wiens blad de misdaad reeds vroeger aangekondigd was. Het is thans bewezen dat Stellmacher en Karamerer de moordenaars der familie Eisert geweest zijn. Niet alleen dat Kam merer de effecten , uit Eisert’s kantoor afkomstig, in Pesth heeft getracht in te wisselen , maar bij Stellmacher heeft men koperen knoppen gevonden , gelijkende op die, welke in het kantoor verspreid lagen. Die knoppen dienden om dynamietbussen te doen ont 172 ploffen , welke de boosdoeners hadden mee 172 genomen , met het doel om die ingeval zij in hun moordwerk gestoord werden , te laten ontploffen. De politie beweert te kunnen bewijzen, dat Stellmacher en Kammerer door het revolutionaire comité te Zurich met het doen dier misdaden belast zijn ge 172 worden , en te dien einde naar Oostenrijk gezonden zijn. Er bestaat tevens groote waarschijnlijkheid , dat de bedoelde personen de moorden te Straatsburg en Stuttgart hebben gepleegd. Den 21 en November werd de bankier Heilbronner in zijn kan 172 toor te Stuttgart met hamers en houweel en om het leven gebragt. Deze misdaad en der Beneden beval hij zijn koetsier , maar even den hoek om te rijden en bij den bloemist Bredemann stil te houden , die ook lange jaren zijn patient was. Het ging den wel- willenden arts aan ’t hart, dat voor het lij 172 dende meisje onder de hoede eener bekrom 172 pen en baatzuchtige moeder zichtbaar te weinig gebeurde. Wel is waar wist hij ook, dat de omstandigheden dezer vrouw, hoe gaarne zij ook hare armoede verbergen wilde , haar nauwelijks eeu kostbare;verpleging der dochter veroorloofden. Hij kende de wel 172 varendheid en tevens goedhartigheid oude vrouw Bredemann, het toereikend, degelijk huishouden en hoopte, in den heer 172 lijken tuin voor zijne zieke dat te vinden, wat zij noodig had : goede lucht, versche melk en aangename indrukken. Toen de arts het huis van den bloemist binnentrad , wendde hij zich rechts en ging naar het als kantoor aangeduide lokaal: het was een groot vertrek met rekken aan de muren, die zandkusten droegen: gedroogde planten, voorraden van draden , verfpotten en andere voor de zaak noodige voorwerpen vulden alle hoeken. Rechtuit keek men door eene voor de helft uit kleine glasruiten ge 172 vormde deur in het lokaal voor binderijen en verzendingen. Aan den lessenaar voor de opgeslagen kantoorboeken zat de oude heer Bredemann; hij keek over zijn bril heen naar de deur en kwam, een kruk opnemend, den geach- ten arts tegemoet. _ „Hoe goed dat gij eens naar mij komt zien, waarde doctor, mijne oogen zijn weer miserabel.” De arts besprak het noodige met zijn patient, toen ging hij, in plaats van heen te gaan, nog eens zitten op den stoel tegen 172 over hem. (Wordt vervolgd.)