Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-18860106-001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

'i is verschenen . Schrijf- m §86 , pier. ien Op- on On- de Kermissen, esten- en an 172 der posten, het varen nde Tarie- nlijst der maren in Ierland MTS. or zijne geniak- en van de voor- on in ons land ement, volgons lor het DAGfE- en ondergangen bijzonderheden , oor- en Sohnjf- n , zich gunstig evens bijzonder m!! Hoopt e nieuwe DON, este der parfu- 3ü om het grijze zijne natuur- kleur terug te i. . en 1 1,50 per iUKGER , coif- IANS in mauu- en Pillen. VERKOÜD- ÜIJEM. kunnen afgcge- te bewijzen die n gevallen van en alle kwalen De zalf goed op wreven , dringt :ogen en onmid- -acht, waar zij, met het omloo- ' MZKvek&ieü rdrijft, die de asthma , bron- kwalen der lon- jk genezen. De ling bij mistig, t wordt, wordt Ion vrij gemaakt 'on en tering- ook het zware vergezeld gaat. zifn de prysm ff 0,80, f 1,85, 10,50. contant te be- in Holland als- mont te Londen 14 Strand. iS- >*+ 4 ber. Tarwe in co hooger ; Ta- 3er korting. Maart i 200. oig veranderd , 1886 f 128, 127. levering traag , i 1886 f 25 V, , 25 3 ,V levering lager , !. 1886 f 21‘L , f 2L^,21\ ' ï'ja, Sept./Dec. it, loco f 10';, mijnen onveran- ikkummor Jam- er f 1.90 a 2.—, leeuwscho spui- ï.60, dito Poo- esche f 2.— a 0 a 1.90, Gel- .80, Pruisische I, Hillegommer ipignons f 1.40, ) a f 2.20. )utwijn f 7,50, f 14.25. ladingen Tarwe verkoop aange 172 il. Haver vaster. ;r de Waal. Haven te Tiel. .d.Scheepvaart. stond het water stadl2 V. 7 d. ver 10," , 6 , F M. Val 0.11 M. Loon. 1886. Drie en Veertigste Jaargang. 3048. mm VOOR DE STAD EN Aboimemcnis-prljs s Per jaar ...... f 2.60. Franco per post .... - 3.—, Advcrtentiën : Van één tot zes regels 60 Cents. Voor eiken regel meer 10 Cents, HET ARRONDISSEMENT. De Uitgave: geschiedt eiken Dinsdag 172 en Yrijdag-Avond, Woensdag 6 Januari. Verkrijgbaar: bij den Uitgever; bij alle Boekhandelaren en Postkantoren in dit Rijk. Buitenland. Oostoni'ij 15L De Europeeaehc diplomatie wordt in haar streven , om den vrede in het Oosten te bewaren, dooreen krachtïgen bondge 172 noot ondersteund, en wel door het gebrek aan geld, dat in alle kassen van de be 172 trokken staten keerscht. Servië heeft met de demobilisatie reeds een aanvang gemaakt en alle troepen, behalve die welke tot bet staande leger beboeren, naar huis gezonden. Turkije heeft, door denzelfden nood gedreven, de mogend 172 heden verzocht om toch zoo spoedig mo 172 gelijk de quaeslie van Oost-Éumelië te regelen, daar het zich niet in staat acht om nog verder de onkosten voor zijn leger te dragen. Men berekent te Kon- stantinopel dat deze groot er zijn dan de schatting van Bulgarije en Oost-Rumeliö, al werden die zelfs gedurende 10 jaren tot den laatsten penning uitbetaald , wat natuurlijk niet het geval zal wezen. Om echter voor eene verloren zaak een paar honderdduizend man op de been te hon 172 den , zou zelfs voor andere mogendheden dan het uitgeputte Turkije een te zware last zijn. Ook Griekenland, dat sinds half September zijn leger onder de wape 172 nen heeft, gaat onder dien geldelijken last diep gebukt en heett eene gedwongen vaderlandsche leening uitgeschreven om in den geldnood te voorzien. Te Sofia gelooft men echter niet aan den vrede, en een bevel om de man 172 schappen naar hunne haardsteden terug te zenden, is daar nog niet verschenen. Als een gevolg dier opvatting dient ge 172 constateerd te worden, dat de Russische militaire attaché , baron Kaulbara, die deelnam aan de internationale commissie, welke den wapenstilstand aan de beide oorlogvoerende partijen heeft opgelegd, met een brief van prins Alexander naar St. Petersburg is vertrokken , waarin de Vorst van Bulgarije zich bereid verklaart, zich aan den wil van den Czaar te onder 172 werpen , en dezen verzoekt, de terugge 172 roepen Russische officieren weer naar Bulgarije te zenden, daar hij overtuigd is dat Servië in het voorjaar opnieuw den oorlog zal verklaren, en hij uit dien hoofde behoefte aan goede officieren heeft. Men kan dubbel nieuwsgierig naar de gevolgen van dien stap zijn, omdat tot Feuilleton. Een Schaduw. — o— Novelle naar het Duitsch VAN V. VON WOLFSHOFER. II. dusverre uit St. Petersburg nog niet de minste aanduiding is vernomen , dat Kei 172 zer Alexander aan zijn prinselijken naam 172 genoot de verzoenende hand zou willen reiken. Vele Eugelsche diladen houden het, op grond hunner information, voorzoo goed als zeker dat Servië in het voorjaar de kans nog eens wagen zal, Nisch wordt versterkt en voortdurend komen er ka 172 nonnen uit Frankrijk. De Koning zegt aan ieder, die het maar hooren wil, dat de nederlagen een gevolg van toevallige omstandigheden zijn, zooals het gebrek aan artillerie, aan patronen en aan levens 172 middelen. Het is trouwens een bekend feit, dat, na 5 dagen vechtens, het Servische leger zoodanig gebrek aan ammunitie begon te lijden , dat het bijna weerloos tegenover den vijand stond en de Koning de Oostenrijksche interventie moest inroepen, om zijn leger van den ondergang te redden. Na de veldslagen bij Pirot was de toestand van het Servi 172 sche leger zeer hachelijk. Sterke posi 172 tion moesten ontruimd worden, omdat het den soldaten aan patronen ontbrak , cu dat zoo iets neerdrukkend op den geest der manschappen werkt, ligt voor de hand. Met ongeduld wachtte men op de in het buitenland bestelde ammunitie, want de tuighuizen waren ledig. Men was in het Bulgaarsche leger met die omstandigheid bekend, on men geloofde daarom in staat te zijn , Nisch zonder al te grooten strijd te kunnen veroveren. Bedenkt men dat het met den aanvoer van levensmiddelen niet beter gesteld was, en de Servische soldaten, onder de bit 172 terste koude en de hevigste gevechten, honger moesten lijden , dan ziet men daar 172 uit met welke lichtzinnigheid die oorlog ondernomen is. Koning Milan schrijft zijn nederlagen uitsluitend aan die gebreken toe, en zal nu wel zorg dragen, dat in een volgenden veldtocht niet dezelfde fouten gemaakt worden. Het is echter te hopen dat de mogendheden eene nieuwe uitbarsting van zulk een doelloozen oorlog zullen weten te voorkomen. 3Z>ia.±tQola.3.fii3.ca.. Het vijf-en-twintigjarig jubilé des Kei 172 zers als Koning van Pruisen is Zondag den 3den dezer , met groote plechtigheid te Berlijn gevierd. De 2de Januari was de dag, waarop de Keizer vóór 25 ja ven de Regeering aanvaardde; hij was toen reeds meer dan twee jaren Regent van Pruisen geweest, daar zijn broeder, Ko 172 ning Friedrich Wilhelm IV, de laatste jaren zijns levens in zijne geestvermogens gekrenkt was. Z. M. echter wilde het jubilé zijner 25jarige regeering niet vieren op den sterfdag zijns broeders; daarom is de Zaterdag ten klove in alle stilte voor- bijgegaan. Zondag echter was de dag des te luisterrijker. Geheel Berlijn was 'feestelijk versierd en onafzienbaar was de menigte, die zich op den weg van het koninklijk paleis naar het Slot verzameld had om getuige te zijn van de komst der vorstelijke personen , ambassadeurs , buiten 172 gewone gezanten der buitenlandsehe Vor 172 sten, ministers enz., die zich in de Witte Zaal van het Slot vercenigden om den Keizer en de Keizerin geluk te wenachen. HH. MM. werden op den weg daarheen met onbeschrijfelijk gejuich begroet. In de kapel van het Slot was des mid 172 dags eene bijzondere godsdienstoefening gehouden , gelijk in alle kerken van Ber 172 lijn dezen dag het geval was. Na den afloop daarvan vond de groote cour in de Witte Zaal plaats. Van de leden der keizerlijke familie ontbraken Prinses Wil 172 helm (die na het verplegen Van haren gemaal zelve door de m.den is aange 172 tast,) en de Erfgroothertogin van Baden (Prinses Hilda van Nassau), die mede door ongesteldheid verhinderd was gewor 172 den naar Berlijn te gaan. Onverwacht was de komst des Konings van Saksen, die in persoon zijne gelukwenschen te Berlijn kwam aanbieden. Bij de ontvangst der ministers en generaals onderscheidde de Keizer de twee mannen, die hem ter zijde stonden in zijn werk om aan Prui 172 sen de plaats te geven, die het nu in Duitschland en Europa verworven heeft: prins Bismarck en graaf Moltke. Toen zij naderden ging de Keizer hun tege 172 moet en omhelsde hen tweemaal. De voorzitters en ondervoorzitters van den Rijksdag en van de twee Huizen van den Pruisischen Landdag hadden eene bijzondere uitnoodiging ontvangen om bij deze plechtigheid tegenwoordig te zijn. Daar het nieuw gekozen Pruisische Huis van Afgevaardigden zich nog niet ge 172 constitueerd heeft, was die uitnoodiging aan de herkozen Afgevaardigden ge 172 richt , welke verleden jaar het presidium vormden. HuLöl^vncS.. De weersgesteldheid alhier is zoo ver 172 anderlijk mogelijk. Den eenen dag strenge vorst, den anderen sterke dooi, een en ander gepaard gaande met hevige wind 172 vlagen. Zondag vroor het hier 21 gra 172 den , Maandag stond de thermometer 5 graden boven het vriespunt Het op 172 merkelijkst is , dat in het binnenland voortdurend strenge koude keerscht. In de Krim was gisteren de thermometer gedaald tot 15<> onder het vriespunt, te Kasan tot 3G°. Zondag vroor het te Moskou SOo, . te Archangel 38o en te Wiatka 41o. — Te Petersburg schijnt men eene gruwelijke misdaad op het spoor te zijn gekomen. De Russische bladen melden daarover ‘t volgende : Vóór ongeveer vier jaren leefde te St.-Petersburg een schatrijk weduwnaar, die zijn eenigen zoon, toen ongeveer 12 jaren oud , op een instituut deed daar ter plaatse. De vader hield dol veel van zijn kind en had hem bij testament zijn geheele vermogen toegewe 172 zen. Plotseling kwam het hem in do gedachte een tweede huwelijk aan te gaan en trouwde hij met een zeer jong , aller 172 liefst meisje, dat in zeer korten tijd er volkomen in slaagde den ouden man ge 172 heel onder den duim te krijgen. Zij bracht het zelfs zóó ver, dat haar echt 172 genoot het eerste testament vernietigde en haar erfgename maakte, ingeval de eenige zoon stierf. Kort na het opmaken van dit tweede testament stierf de rijke man en de jonge weduwe huwde eenige maanden later een vriend barer jeugd en bekommerde zich gedurende een vol jaar volstrekt niet over haren stiefzoon, die op de kostschool den dood zijns vaders be 172 treurde. De jongen was dan ook niet weinig verbaasd, toen een livreiknecht hem op zekeren dag kwam afhalen naar zijn stiefouders, door wie hij allervriende 172 lijkst ontvangen en met verwijten over 172 stelpt werd , omdat hij zich nog niet had laten zien. Hij moest beloven lederen feestdag terug te komen, en deed dat ook. Wel is waar had hij na zulk een bezoek altijd erge hoofd- en maagpijn, maar hij schreef dat toe aan de ongewone spijzen en levenswijze. Zoo gingen eenige maanden voorbij, tot hij zijn laatste bezoek bracht. Bij zijne terugkomst op school werd hij zoo ernstig ziek, dat hij den volgenden och 172 tend stierf, De dokters verklaarden, dat hij moest gestorven zijn aan eene chole 172 rine , tengevolge eener koude op de maag of tengevolge van de eene of andere zeer schadelijke spijs, en het stoffelijk overschot van den rijken erfgenaam werd naar zijne laatste rustplaats gebracht. Toevallig werd het bekend , dat de stiefmoeder voor haar stiefzoon altijd zelve ’t eten klaar maakte, dat niemand anders daarvan ge 172 geten had, en dat de overblijfselen steeds weggegooid werden. Dit alles en de om 172 standigheid , dat het testament zeer spoe 172 dig ter uitvoering werd overgelegd na zijn dood , deden natuurlijk de ' verdenking ontstaan, dat de dood van den knaap geen natuurlijke was geweest , maar dat vergif hierin eene rol gespeeld bad. Men heeft nu bevolen , dat het lijk opgegraven en scheikundig onderzocht zal worden. Binnenland, 2) De sneeuw was weggesmolten. Waar hij gelegen had, gluurden viooltjes en sleu 172 telbloemen uit het aardrijk. De wereld was als met één’ slag ouders geworden , niet slechts op de weilanden en akkers, die bij Aber 172 deen behoorden, maar in de Abdij zelve. Sir Francis zou eindelijk het geluk genie 172 ten , waarnaar bij zoo lang had gesmacht: hij zou, der eenzaamheid ontrukt, van wezens omringd zijn, die door de banden des bloeds hem toebehoorden. De zaak droeg zich zoo eenvoudig toe als slechts mogelijk was. Sir Francis Aber- deen had een eenigen broeder bezeten, j deze waren het, welken Sir die reeds in zijn jeugd door een stouten, avontuurlijken geest naar Indie gedreven was geworden. In het gewoel van gesta 172 dige gevechten , die daar plaats vonden, omgeven door personen en verhoudingen , waaraan men van lieverlede gewoon geraakt, had hij de betrekking met zijn vaderland hoe langer hoe meer verloren. Bovendien leefde hij bijna in het hartje van Indie, geheel los van alle gemeenschap met de engelsehe elementen en was bij deswegens, zelfs bij betrekking met zijne engelsehe landslui te blgven. "Van hot een en ander was dan ook het natuurlijk gevolg geweest, dat hij den omgang met de zijnen in Engeland op dezelfde wijs opgaf, als hij zelf in zijne eigenaardige , nieuwe woonplaats vasten voet kroeg en zich inburgerde. In Aberdeenhouse ging hij eindelijk door voor gestorven. Men nam aan , dat hij in de gevechten met de inboorlingen van Indie otn het leven gekomen, of ergens aan een van die verraderlijke cpidemiën bezweken was , door welke de europeesche volkplanters in dit ongewoon klimaat plegen gedecimeerd te worden. Bit was al zoo lang geleden, dat Sir Francis reeds bijna opgehouden had, hem te betreuren. Des te begrijpelijker was zijne verbazing , toen hij plotseling de uitvoerigste berichten aangaande het wedervaren van zijn broeder ontving. Deze was wel is waar niet meer in leven. De gloeiende zon van Indie bescheen reeds eenige jaren zijn grafheuvel. Maar er wa 172 ren wezens , die hem na hadden bestaan en Francis Aber den besten wil, buiten staat in geregelde Zooals men weet, is door den Minister van Financiën de hand geslagen aan do homoning der wet op de personeele be 172 lasting. Naar wij vernemen, wordt dit vrij om 172 vangrijk werk o. a. op de volgende hoofd- beginselen voorbereid : De belastbaarheid zon eerst aauvangon bij een huurwaarde van f 100 , in plaats van do belastbare opbrengst van f 67 , thans aangenomen. De deuren on vensters zouden als grond 172 slag van belasting vervallen. Daarentegen zou voor het meubilair eon hoogor tarief vau belasting voorgestold worden en zou 172 den de klassen van dienst- en werkboden of paarden , thans onbelastbaar of lager be 172 lastbaar, in de belasting begrepen worden. Hoofddoel is den druk voor deu middelstand zooveel mogelijk te verlichten en meer ge 172 lijkmatig te vordeeleu. deen de langgewensehte tijding te danken had. Zij deed zich wondervreemd voor — ge 172 heel als een sprookje uit de loo ver wereld, waaruit zij werkelijk ook afstamde. De brieven kwamen van een jongen kapi 172 tein der indische garde, die hem het vol 172 gende mededeelde: Bij eene verplaatsing van zijn regiment was hij in eene stad in het centrum van Hindustan gekomen. De plaats droeg nog volkomen haren ooraproitkelijken stem 172 pel , zij liet volstrekt geen spoor eener ver 172 standhouding met Europeanen ontdekken. Des te meer verbaasd was hij geweest, toen hij evenwel na eenigen tijd er zulk een aantrof. Men vertelde hem namelijk, dat voor ongeveer twintig jaren een Engelsch- man hierheen verzeild was geraakt. Men mocht hem gaarne lijden, en hij bewees, dat hij zulk een tegemoetkoming wel ver 172 diende. Spoedig raakte hij daar meer en meer thuis en ten slotte koos hij de dochter van ten voornaam Brahmaan tot zijne vrouw — een stap, waardoor hij in zekeren zin de schepen achter zich verbrandde, om daarvoor echter door de Hindoes als geheel tot hen beboerende beschouwd te worden. De belangstelling van den eigenaar van Aberdeenhouse nam toe naar mate hij verder las. De jonge kapitein schetste hem nu, hoe hij twee jonge meisjes had leeren kennen. Zij waren de dochters vau dien volkplanter uit Engeland, die iniussehen evenals zijne gemalin gestorven was. De oudste der beide meisjes boeide hem zoo machtig, dat hij hare hand begeerde. Zoo werd zij zijne vrouw — eene verrukkelijke, lieve vrouw die hem reeds een .zoon ge 172 schonken had. Met de jongste zuster, die juist van kind tot jonkvrouw opgegroeid was, maakten zij nu één gezin uit. Van dit geluk, dat hij zoo ongehoopt gevonden had, gevoelde hij zich toch verplicht, Sir Francis Aberdeen kennis te geven en wel dat in een ver werelddeel wezens bestonden, die door de heiligste en nauwste banden tot hem behoorden, want die vreemdeling was niemand anders geweest, dan zijn broeder. Sir Francis staarde altoos opnieuw op deze brieven., Zoo ongehoopt deze tijding ook tot hem gekomen was, zoo vreemd hem deze verwantschap bij de eerste vermelding leek — aan de juistheid der daadzaken bestond geen twijfel. Sir Francis Aberdeen beantwoordde daar 172 om de brieven met de hartelijkheid met welke zij geschreven waren geworden. Over en weer volgde nu antwoord op antwoord. De innigheid der betrekkingen nam toe met iederen brief, dien men verzond en ontving. Spoedig betrapte zich Sir Francis op eene werkelijke genegenheid voor die in de verte aanwezige bloedverwanten, te meer toen de post hunne photographiën bracht en hij nu gelegenheid had, uit de trekken der beide zusters eene duidelijke gelijkenis met zijn broeder te lezen. Maar gelukkig was Sir Francis nu eerst recht niet. Het bewustzijn, van de wezens die hem zoo na stonden, zoo verre geschei 172 den te zijn, verstoorde zijn rust. Op zekeren dag maakte hij kort geding. Hij schreef den jongen kapitein, die de oudste dochter zijns broeders getrouwd had, dat hij diens jongen zoon tot eenigen en volstrekten erfgenaam van Aberdeenhouse stelde, onder voorwaarde natuurlijk, dat de vader Indie zou verlaten en besluiten mocht, een oud man de laatste levensdagen door een écht gezellig familieleven te veraan 172 genamen. Het antwoord, dat Sir Francis ontving , overtrof zijne verwachtingen. De jonge kapitein deelde hem mede, dat hij ook zon 172 der dit edelmoedig besluit reeds lang eene reis naar Aberdeenhouse beraamd had. Hij en de zijnen koesterden het levendigst ver- Vergadering van den Gemeenteraad. 2 Januari 1886. Voorzitter: de Burgemeester. Tegenwoordig alle leden. De notulen der vorige vergadering worden voorgelezen en na eenige rectificatie gear 172 resteerd. De Voorzitter richt tot de leden een ge- lukwensch met den aan vang van het nieuwe jaar. il Aan de orde is de benoeming van een onderwijzer aan de school voor gewoon en meer uitgebreid lager onderwijs, waarvoor de voordracht van B. en W. luidt: 1. J. v. d. Broek, te Puttershoek; 2. W. J. van Mourik, te Tiel; 3. C. H. Otter, te Amers- langen, Sir Francis te omhelzen. Zoodra hij derhalve op zijne aangelegenheden in Indie orde zou hebben gesteld, zou hij onverwijld de reis naar Europa aanvaarden' Sir Francis Aberdeen’s hart dreigde te bersten, zoo luide en blijde klopte het. Weinige dagen daarop ontving hij de tij 172 ding , dat zijne bloedverwanten zich binnen eenige weken op een nader op te geven stoomboot naar Engeland zouden inschepen. Hij van zijn kant draalde nu ook niet langer met de uitvoering van zijn voornemen. Met voorbijgang van zijn zoon , dien hij bo 172 vendien , wat hem betrof, al lang onder de dooden rekende, stelde hij den jeugdigen kleinzoon zijns broeders als eenigen erfgenaam en eigenaar van Aberdeenhouse in. Hij wachtte met deze akte niet eens, tot 172 dat zijne familie was aangekomen. Eene inwendige stem, omtrent welke hij zich geene rekenschap wist te geven, dreef hem tot den groots ten spoed aan. Zijne rust herkreeg hij eerst, toen ook de laatste wet 172 telijke formaliteiten in dit opzicht vervuld waren. „Aan het testament is derhalve niets te veranderen ?” vroeg hij den notaris. „Neen, Sir. Gij zijt meester over uw doen en laten en bezit voor alles het recht, een zoon , die zich eerloos gedragen heeft, bij de verdeeling vau uw vermogen voorbij to gaan.” Sir Francis gaf het document in zekere bewaring. (Wordt vervolgd.) i