Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-18860109-001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

ZICH AAN voor binnen- eisje, ligen voorzien, . iiiin ïS. vnn Ison. s : TAN ESZ, il ELD, Straat V, K.G, r Kilogr, Kilogr. Prijs-Courant verkrijgbaar. 7.50 f 8,— r,— „ 7,50 r ,- » 7,25 >,50 „ 7,25 1.50 , 6,— ,50 s 5,— ,25 „ 4,75 ',75 , 4,— ", n — » 7,50 I, , 12,— * 8 ,— ,— * — ', n ,— w —r- ", » ,90 , 1,20 >,— « 0 weder was mocht en het : aangebodene f. et ongunstige f en bestond. 1 3.25 a 9.50. . Tarwe in o stil ; puike iptant zonder Maart f202, , Maart f 126, ndel. rd, op leve- ‘li, Mei f 25, !‘ . tering vast; 214, 2P/ S , Maart/Mei :./Dec. f 22 ! /j. loco f 9% 51 f 8% E., umraer Jam- f 1.90 a —, wsehe spul- , dito Poo- ie f 2.— a 1.90, Gel- , Pruisische Tillegommer nons f 1.30 a .50 a i 2.25, a 1.40. Vlas. De tl blijft ge 172 let land als geheel ouge- erden aao- ers hoogere iel raoeielijk ng van de werden, rijn f 7.50 4.25. aangeveerd jzen waren . 68 c., 3de Kalikoeien f 18 a 40. 5 por stuk. ite Varkens. «markt zijn Ichapon en Varkens — ion en Lam- 9, Varkens ren Tarwo aop aange 172 denk L Ha- c Waai. m te Tiel. iheepvaart, d het water l v. 11 d. 9 n 11 n ^ .25 M. 19 n 13 * 05 „ 01 n 04 „ 25 „ r as 0.06 M, 1886. Drie en Veertigste Jaargang. 3649. VOOR DE STAD EN Abonncments-prll»: Per jaar f 2.6O. Franco per post .... - 3.—. AdvcrtentiSn t Van één tot zes regels 60 Cents. Voor eiken regel meer 10 Cents. HET ARRONDISSEMENT. De Uitgave: geschiedt eiken Dinsdag 172 en Vrijdag-Avond. Zaterdag 9 Januari. VerkrUgbaar t bij den Uitgever; bij alle Boekhandelaren en Postkantoren in dit Kijk. Buitenband, 3E3l3.Solcia3.caL. In Birmah geven de K dacoits /' in benden rondzwervende roevers, steeds meer last. Zelfs op niet meer dan 24 mijlen afstand van Mandalay hebben zij drie Europeanen omgebracht en één ge 172 vangengenomen. De inwoners van de naburige Shan-Staten schijnen de Engel- schen ook te bedreigen. Althans de officier, die te Bhwegyin bevel voert, heeft dringend versterkingen gevraagd, omdat hij door 800 man uit de bhan- Staten bedreigd werd. De „dacoits” zijn niet louter roovers , maar strijden , naar aan de Daily News gemeld wordt, wel degelijk voor verschillende pretendenten naar den Troon. Drie kolen nes, ieder 1200 man sterk, zullen tegen hen afge 172 zonden worden. Volgens sommige berichten , in buiten- landsche bladen voorkomende, zou het thans gebleken zijn, dat de steeds als een monster van dwingelandij afgeschilderde Koning Theebau eigenlijk sedert langen tijd in zijn eigen paleis bijna zoo goed als een gevangene was, terwijl het be 172 wind eigenlijk door zijne vrouw en zijne ministers gevoerd werd. De veelwijverij werd hem door deze beiden niet vergund; de gruwelen, die van tijd tot tijd zijn bedreven , zouden door hen bevolen zijn, en Koning Theebau zou in dezen verne 172 derenden toestand sedert lang en steeds meer zijn troost gezocht hebben in het overmatig gebruik van sterken drank. — De Times en de Daily Telegraph betoogen beiden op nieuw, dat een on 172 afhankelijk lersch Parlement eenvoudig ten gevolge zou hebben, dat onmiddellijk naast Engeland een klein vijandig Kijk gelegen was; op geheele afscheiding zon zulk een inwilligen van den „home-rule'" eisch uitloopen. Herovering van Ierland zou voor Engeland dan eene noodzakelijk- Feuilleton. heid worden. Beide bladen verzekeren voorts nogmaals , op goede gronden , naar zij meen en , dat de uitslag der verkiezin 172 gen in Ierland grootendeels is te wijten aan het terrorisme van de Land Liga. De Times betreurt het zeer, dat een aan 172 tal Britschc staatslieden in den laatsten tijd verklaard hebben, nooit meer voor eene lersche dwangwet te zullen zijn. Het bedwingen toch van dat terrorisme, dat moord , verminking en plundering als middelen gebruikt, zal wel noodig blijken te zijn. — In Zuid-Devonshire werd Dinsdag ochtend even na 10 uur een vrij hevige aardschok gevoeld. De beving hield eenige minuten aan, doch richtte geen schade aan. — Engeland werd gisteren (Woens 172 dag) door een zwaren sneeuwstorm be 172 zocht. De meeste spoortreinen kwamen te laat aan en het verkeer in de straten van Londen werd door het storten van de paarden op het glibberig plaveisel zeer belemmerd. Op vele plaatsen werden de over straten en huizen loopende telegraaf- en telefoondraden afgerukt en op straat geslingerd, waardoor het verkeer nog meer gestoord werd. In vele voorsteden, die aan den oostenwind het meest zijn blootgesteld , ligt de sneeuw verscheiden voeten hoog. In 't noorden van Schotland is het verkeer door den sneeuwval nog erger gestremd. De berichten uit Athene over de Oos- tersche aangelegenheden geven den di- plomatieken Berlijnschen berichtgever der Külnische Zeitung aanleiding tot de opmer 172 king , dat de kalmte, waardoor zich de behandeling van die zaak den laatsten tijd onderscheidt, de bewegingspartij in Griekenland blijkbaar onaangenaam is. Vandaar de mededeelingen, dat Grieken 172 land zijne krijgstoerustingen voortzet; van 172 daar het dreigen met oorlog, indien Griekenland gecne uitbreiding van gebied verkrijgt voor het geval, dat Oost-Rou- melie en Bulgarije vereenigd worden. De circulaire der Grieksche Regeering, waarin de minister president, Delyannis, Griekenlands aanspraken op uitbreiding in herinnering brengt, beschouwt de berichtgever van het Keulsche blad als een handigen zet van die Regeering fen tegenover de bewegingspartij ïm tegenover de Porte. „De mogendheden — zegt hij — zullen ongetwijfeld die circulaire met krachtige vermaningen tot vrede beant 172 woorden en het Grieksche ministerie zal zich dan in de Kamer op die vermaningen kunnen beroepen. Ook heeft men ge 172 zegd , dat Turkije weleens ongeduldig kon worden over de mobilisatie kosten, waartoe Griekenlands krijgstoerustingen de Porte noodzaken , en Griekenland weleens kon opeischen, die toerustingen te staken. De heer Delyannis heeft in zijne circulaire dan eene zekere rechtvaar 172 diging tegenover zulk een ultimatum. „Het bericht van het Agentschap-Havas omtrent Duïtschlands en Engelands vra 172 gen , hoe de Porte over eene uitbreiding der Grieksche grenzen denkt, moet nog bevestigd worden. De Porte zou op zulke vragen zeker geantwoord hebben : „Dat nooit 1” en niemand gelooft aan eene zoo 172 danige oplossing van het Bnlgaarsche vraagstuk , die aan Griekenland ook maar een schijn van recht op zulk eene uitbrei 172 ding geven zou. iF’ir dia IsLrij 3x.. Het bouwen van een Engelsch fort op de rotsen van Ecrehou, noordoostelijk van het eiland Jersey, en op enkele mijlen afstands van de Fransche kust , wekt hier voortdurend verdrietige gevoe 172 lens jegens de overzeesche naburen op. Menigmaal is er oorlog gevoerd om eene mindere oorzaak dan deze. Het is op zichzelf reeds een onaangename toestand, Een Schaduw. — o— Novelle naar het Duitsch YAüT V. VON WOLFSHOFEE. III. 3) De oude abdij kreeg een nieuw aan 172 zien. Men hechtte guirlandes aan het ge 172 bouw , de wegen van het park werden met geel kiezel bestrooid en onder het dichte loof der beuken timmerde men zitbanken, voor wie hier wilde wandelen. En komen 172 de in het oude huis ontsloot de huishoud ster een aantal lang vergeten vertrekken. Zij veegde het stof van de kostbare fluwee- lon stoelen en liet de gulden zonnestralen binnenstroomen door de van nu af geopende vensters. Alles op het oude kasteel kondig 172 de leven en beweging aan. Want de eigenaar van Aberdeenkouso verwachtte dagelijks de aankomst zijner bloedverwanten, en hij wilde, dat zij verwelkomd zouden worden overeenkomstig zijn stand en de hartelijke genegenheid , die hij voor hen gevoelde. In die verwachting ontstond plotseling een schrille wanklank. Op zekeren dag kwam eene depeche in de abdij aan. Zoo- als Sir Francis vermoedde , was zij afkom 172 stig van een zijner naaste bloedverwanten. In Gibraltar was zij afgegeven geworden, toen het schip, dat de reizigers vervoerde, daar voor eenige uren aanlegde. Haar inbond kondig 172 de met korte woorden den dood aan van den jongen kapitein, die de echtgenoot der oudste nicht van Sir Francis Aberdeen ge 172 weest was. Dit was eene harde slag voor den grijsaard. Het trotsch ge wimpelde schip zijner hoop werd daardoor opeens oen wrak. Zonder hem persoonlijk te kennen, had hij den jongen man zoo lief gehad. Hij be 172 loofde hem, den zwak en vermolmd go 172 als de eene natie eilanden bezit, liggende in de territoriale wateren van eene andere natie. Maar die toestand wordt zorg 172 wekkender , als daarop verdedigingswer 172 ken worden aangelegd , die zoo gemakke 172 lijk aanvalswerken zonden kunnen wor 172 den. De Fransche kust vormt daar ter plaatse een schiereiland , Gotentin gehee- ten , waarop de oorlogshoren Cherbourg gelegen is. Dit schiereiland Cotentin is sinds eeuwen het slagveld geweest, waar 172 op En gelachen en Franschen elkaar be 172 vochten hebben. Ook de Nederlanders hebben daarin hun aandeel gehad, toen in den zeeslag bij la Hogue, op de kust van Cotentin , de Fransche vloot verbrand werd door de Engelschen en de Neder 172 landers , deze laatsten onder bevel van den vice-admiraal Almonte. Die zeeslag bij la Hogue in 1692 had gevolgd moeten worden door eene landing op de Fransche kust. De landing had echter niet plaats, omdat de Engelsche admiraal Hussel! — verklaard is het nooit waarom •— de zaak in den steek liet. Dit was eene strate 172 gische tout, waarvoor men hem zijn post van vlootvoogd ontnam. Omdat nu de Fransche vloot destijds geen plaats van heenkomen kon vinden aan de kust, heeft men in latere jaren de oorlogshaven en het tuighuis te Cher 172 bourg aangelegd. Cherbourg ligt in eene kom , om welke zich amphitheatersgewijs de heuvelen ver 172 heffen die met forten bezet zijn. Nu is het punt van de kust, gelegen tegenover het fort, dat de Engelschen te Ecrehou bouwen, ongeveer zes uren gaans van Cherbourg. Onderstel dus dat de Engel 172 schen zonden willen landen onder bevei 172 liging van het geschut van Ecrehou , dan zouden zij Cherbourg van de landzijde kunnen aanvallen, en zoo zou het kun 172 nen gebeuren , dat die Fransche oorlogs haven in hunne macht kwam. Zoo iets nu is altijd een gevaar, en men zal Cherbourg van de landzijde worden steun zijns ouderdoms — den eigen zoon — te zullen vervangen. Zijne brieven hadden immers zulk een hartelijkheid gea 172 demd , als Sir Francis geen enkelen keer bij dengenen gevonden had , die toch zijn vleesch en bloed was. Dit voorval verstoorde natuurlijk de fees 172 telijke stemming , die onder Aberdcenhouse’s bewoners was ontstaan. De guirlandes, die zij van post tot post hadden gestrengeld , werden weggenomen, en al de zinrijke verrassingen, waarmede de eigenaar der abdij zijne gasten voorne 172 mens was te ontvangen , moesten wel, als niet te pas komend voor zulk een treurig voorval, vervallen. Bij slot van rekening zei Sir Francis tot zich zelven, dat het noodlot hem nog ge 172 noeg vreugde in 't vooruitzicht stelde. Waren niot de beide dochters zijns broeders in ’t leven gespaard ? En de jonge zoon van don pas overledene, de toekomstige erfge naam van Aberdeenhouse, kon toch wel als eene vergoeding beschouwd worden voor hot verlies, dat hij had geleden. Sir Francis kende het leven. Hij wist dat het weinig meer beteekent dan een spel, waarin de sterveling in een onheilspellende lotingbus grijpt, om al naar de grillen van het lot een premie of een niet voor den dag te halen. Hij wist echter ook dat de laatstgenoemde het grootste getal uit 172 maken , zoo dat de mensch blij kan zijn , als er eens eene premie uitkomt. Deze overweging bracht weder rust in zijne eerst zoo droevige gedachten: zij effen 172 de van lieverlede de rimpels , die zich op zijn mot zilveren haren omlijst voorhoofd gegroefd hadden. Sir Francis Aberdeen had een wijsgeerig karakter. Het leven had hem zoo vele slagen toegebracht, dat hij nu niet opeens plotse 172 ling op louter liefkozingen kon voorbereid zijn. Hij was bovendien sterk van gestel, een eik in wier takken en twijgen de storm wel menige verwoesting kon aan richten, maar de stam bleef vastgeworteld in de aarde. Die verroerde zich niet. Om dien te moeten wapenen , als de Engelsche regee 172 ring niet van haar voorgenomen vesting 172 bouw terugkomt. Het is waar, thans reeds is dikwijls verzekerd , dat Cherbourg ook zonder landing uit zee zou kunnen worden platgeschoten , als er geen eskader voor ligt om het te beveiligen. Maar dit is geen reden om rustig toe te zien, dat de Engelschen op een kanonschot van de kust vestingwerken aanleggen, die eene voortdurende bedreiging kunnen worden voor de goede verstandhouding tusschen beide natiën. — La France libre meldt dat er reeds in 1794 eene lijkverbranding in Frankrijk heeft plaats gehad. Het was het lijk van Fontaine , een lid der Conventie , en op het Champ de Mars deed men het tot asch overgaan. De asch werd aan de Conventie ter bewaring toevertrouwd , en deze gelastte het overschot te plaatsen bij het nationale archief. — Het aantal door dolle honden ge 172 beten personen neemt dagelijks toe en de Académie de Médecine heeft gemeend de aandacht der Regeering daarop te moeten vestigen. Sedert de heer Pasteur zijn merkwaardig stelsel ingevoerd heeft hebben reeds 120 personen hem bezocht en dit aantal groeit steeds aan. Onze Minister van Landbouw heeft zich de zaak aan 172 getrokken en aan de prefecten een cir 172 culaire gericht, waarin hij bepalingen voorschrijft om de hondsdolheid in de kiem te smoren. De Minister meent terecht het brand 172 punt der ziekte te moeten zoeken in de menigte verwaarloosde en schurftige hon 172 den , die in den ochtendstond de vuiinis- hoopen doorsnuffelen en verdwijnen als de vuilnisman dat verpeste goedje heeft weggevoerd. Wat de stad Parijs en het Seme-dcpar- tement over het algemeen betreft, heeft de Minister bijzondere maatregelen geno 172 men. In het Sein e-depar tement toch is het vijfde gedeelte der in hei geheele vellen, was er een bijl noodig, als er zoo gemakkelijk niet een gesmeed wordt, een blik 172 semstraal , die sneller dan de gedachte in 172 slaat on van boven tot beneden verwoesting aanbrengt. Weder verliep eenigon tijd, gedurende welken Sir Francis de uren telde — neen, de minuten, volgens welke zijne gasten moesten aankomen. Terwijl hij zoo de tijd ontleedde, kreeg hij een dagblad in handen, waarin eene tele- graphische tijding hem terstond in het oog viel. Terwijl zijn bloed in de aderen stolde, zijn hart dreigde te breken, las hij het volgende: „Een ontzettende gebeurtenis heeft te Dover plaats gevonden. In het Hotel de Galais logeerde eene familie, die juist uit Indio komende, haren eenigen bloedverwant in Engeland, Sir Francis Aberdeen op Aber- deenhonse bezoeken wilde. Zij bestond uit twee zusters, van welke de oudste, de we 172 duwe van een kapitein der Indische garde , haren jongen zoon bij zich had. De reizigers , die van de verre reis zichtbaar vermoeid waren, hielden zich buiten alle verkeer met de overige gasten van het hotel. Zij zoch 172 ten reeds vroegtijdig de beide naast elkaar liggende kamers op , die men hun had aan 172 gewezen en gaven te kennen , dat zij reeds den volgenden morgen hunne reis wilden vervolgen ” Sir Francis gevoelde dat hem eene dui 172 zeling óverkwam. Hij moest alle krachten verzamelen, om dit bericht tot hot einde toe te kunnen lezen. „Het kleinste vertrek was ingenomen door do jongste zuster Miss Ellen Aberdeen, terwijl de oudste, de weduwe van den ka 172 pitein, in het grootste met haar kind logeerde. Toen nu de meid uit bet hotel volgens af 172 spraak daar vroeg in den morgen binnen 172 kwam , werd zij door een vreeselijk gezicht verrast. Mis Argyle — zoo heet de jonge dame — lag flauw, geheel met bloed be 172 dekt , voor het bed, waarin haar kind ge 172 rust had. Dit was dood. De steek van een dolk had zijn jong hart doorboord. Men maakte natuurlijk leven : men deed de be 172 zwijmde ontwaken en ondervroeg haar over het gebeurde in den nacht. De arme , die eerst op de reis op zee. haren man had ver 172 loren , weet, wat te betreuren is, geene opgaven te doen, die van eenig belang zijn. Zij herinnert zich maar alleen bij het roche 172 len van haar kind ontwaakt te zijn. Maar zij viel terstond flauw, toen zij het bloed van haar lieveling zag stroomen. Nadere ophelderingen zijn van de onge lukkige vrouw niet te krijgen, De smart over dat, wat zij geleden had , wat zij bijna moest aanschouwen, zonder het te kunnen verhinderen, heeft haar wanhopig, ja zelfs bijna krankzinnig doen worden. Men zou zonder aanwijzing omtrent den moordenaar geweest zijn, wanneer niet het toéval, ge 172 steund door de scherpzinnigheid der politie, eene vingerwijzing aan 't licht gebracht had! Yoorloopig is uit licht verklaarbare rede 172 nen verdere openbaarmaking ongeoorloofd; maar dit staat vast: naar deze aanwijzin 172 gen valt de verdenking, dien moord begaan te hebben, geheel op het jonge meisje, dat in het nevenvertrek heeft gelogeerd — op Ellen Aberdeen, de zuster der beklagens 172 waardige moeder, de tante van het ver 172 moorde kind. Zij is dan ook, in weerwil van hare ontken te nis , terstond in hechtenis genomen en naar de gevangenis overgebra cht geworden.” Het dagblad dat deze jobstijding inhield, ontviel don bevenden handen des grijsaards. Voor zijne oogen schemerde het, toen viel hij met een doffen kreet op den grond. Zoo vond hem Will Sideler , de oude hof 172 meester van Aberdeenhouse, toen hij eenige oogenblikken later kwam , om eenige orders voor het huishouden te halen. Een blik op het dagblad, dat gekreukeld op den vloer lag, deed W ill Sideler de oorzaak dezer catastrofe kennen. Ook hij , de oude man, die het leven in al zijne diepten en afgronden had leeren kennen, huiverde toen hij dit bericht had gelezen. „’t Zal voor mijn armen heer de dood zijn.” mompelde hij somber. „Dat geluk dat hij zich met zulke schitterende kleuren had af 172 geschilderd , kon hij niet te boven komen, ’t Was het laatste anker, waaraan zich zijn bo 172 vendien zoo droevig leven had vast geklampt.” Intusschen had men Sir Francis zoo zorgvuldig mogelijk verpleegd, maar hij herstelde niet. Zijn lichaam was verlamd, zijn geest omfloorsd. De sterke eik was ge 172 spleten. De arts kwam en schudde bedenkelijk het hoofd. Hij gaf vluchtig de noodige aanwij 172 zingen en verliet daarop de abdij. Zoo naderde de nacht. Over het oude gebouw lag een sombere geheimzinnige rust. De oude hofmeester waakte aan de leger 172 stede van zijn heer en ging soms aan het open venster staan, waardoor de zomerlucht in warme , geurige golven binnen stroomde. Plotseling hoorde hij zijn naam, Hij snel 172 de naar het bed. „Kom,” fluisterde hij heesch : Kom spoe 172 dig , ik moet je iets meêdeelen , voor dat ik sterf. Gij zult het voor de rechters zeggen, als het hun mocht invallen, de arme Ellen veroordeelen. Will Sideler boog zijn oor omlaag naai 172 den zieke. Deze fluisterde er eenige woor 172 den in. „Barmhartigheid Sir,” hernam de hofmees 172 ter. „Gij vergist ut ’t Is niet mogelijk!” „Geloof mij , ik vergis mij niet. Halt aan de poorten des doods moest ik nog eens in ’t leven terugkeeren, om je deze mede- deeling te doen. Handel daarnaar! ’t Is de vaste overtuiging eens stervenden.” Sir Francis zonk uitgeput achterover in de kussens, om eenige oogenblikken later zijn laatsten adem uit te blazen. Wil] Sideler stond nog geruimen tijd naast het bed van den doode. Hem was het, als moest deze nog eens de oogen openslaan, om die woorden te herhalen , waarin hij zoo even zijn laatsten wil had in 172 gekleed. {Wordt vervolgd,)