Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-18980101-001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.

1898. Vijf en Vijftigste Jaargang. 4293. Abonnements-prijs : Per jaar f 2.GO. Franco per post ... - 3.— Advertentiën : Tan één tot zes regels RO Cents. Voor eiken regel meer 10 Cents. Zaterdag 1 Januari. De Uitgave: geschiedt eiken Dinsdag 172 en Vrijdag-Avond. Verkrijgbaar; bij den Uitgever; bij allo Boekhandelaren en postkantoren in dit Rijk, Eerste Blad. Buitenland. Eizgeland. Een gedeelte van Sir W. Lockhart’s leger ie het Baaar-dai doorgetrokken. China, een versterkt dorp in dat dal , is geslecht. De tegenstand , dien men ontmoette, was ge 172 ring ; toch leden de Britsch-Iudiërs weer verliezen aan dooden en gewonden. Na de tuchtiging van de Zakka-khels in het Bazar- dal, heeft het Engelsehe leger zich in den Khaiber-pas samengetrokken. Nu eerst, seint Reuter’s correspondent uit Peshawur, is het actieve gedeelte van den veldtocht ten einde. Alle dalen van de Afridi’s en Orakzai's zijn bezocht en overal, waar tegenstand geboden is, zijn de versterkte plaatsen geslecht. De verliezen van den vijand — zoo heet het verder — zijn veel aan zienlijker geweest dan men aanvankelijk dacht. Het telegram ein 172 digt met de mededeeüng: „Generaal Lord Methuen heeft den troep verlaten 1 . Zon dit de eerste mislukte officier zijn die van den opperbevelhebber zijn congé krijgt? Minder gunstig dan Reuter denkt de oor 172 logscorrespondent van de Daily News over het beloop van den veldtocht. Hij meent, dat althans in hot begin de vijanden wei 172 nig verliezen leden, terwijl aan Engel- sche zijde de dooden en gewonden in menigte vielen. Dit wordt verklaard door de wijze van vechten der Afridi’s. Van alle terreinverhoogingen maakten zij gebruik om zich te dekken en, onzichtbaar achter rotsen, schoten zij van verre met zeker schot. Dan hadden zij de gewoonte ’s nachts in het kamp te schieten, na overdag de tenten goed in het vizier te hebben genomen. Hot terug 172 schieten in de duisternis richtte natuurlijk weinig uit. De konvooien hadden het vooral erg te verduren en een rijken buit aan last 172 dieren , geld en patronen hebben de Afridi’s aldus vergaard. Later, in het Bara-dal, toen de vijand herhaaldelijk een achterhoede trachtte af te snijden en in de pan te hak 172 ken , leed hij zelf, met het zwaard op de gelederen der Britsch-Indiërs instormend, gevoelige verliezen. Herhaaldelijk is in de Eogelscbe Maden nagegaan, hoe do bergstammen aan hun grooto hoeveelheid geweren van het nieuwste model en aan patronen kwamen. Blijkbaar op verschillende manieren. Vooreerst werden ■ er geweren en munitie, uit Birmingham af 172 komstig, over de grenzen gesmokkeld of hun over Perzië en Afgauistan in handen ge 172 speeld. Dan worden er, sedert lang, onop 172 houdelijk geweren uit de magazijnen en ka 172 zernes gestolen, waarbij de Engelsche soldaat zelf, op den hoogen prijs, dien detusschen- personen boden , belust, niet zelden meehielp. Ook zijn die onbeschaafde bergbewoners meesters gebleken in het herstellen van oude gouvernementsgew.eren, die afgedankt en op verscheiden plaatsen gebroken werden. Men kocht de stukken dan als oud ijzer en fa 172 briceerde er opnieuw geweren van. Voorts hebben, gelijk aan de Daily News gemeld is, de Atridi’s herhaaldelijk konvooien met goed gevolg aangevallen. En eindelijk is uitgekomen, dat de forten in den Khaiber-pas kort voor den opstand ruimschoots van pa 172 tronen zijn voorzien , men zegt met een half millioen en dat niettegenstaande een aanvraag om de bezetting te versterken, afgewezen werd. Men herinnert zich, dat een fort eenigen weerstand aan den aanval der Afri 172 di’s geboden beeft — als het niet maar schijn geweest is — de anderen gaven zich dade 172 lijk over en de Afridi's hadden weer een aan 172 tal geweren en overvloedigen schietvoorraad. — De oorzaken van de typhus-epidemie te Maidstone, waarover indertijd kolommen vol zijn geschreven, zullen het onderwerp uitmaken van een openbaar onderzoek voor den Local Government Board. Wanneer het onderzoek zal geopend worden, is nog niet bepaald. — Te Bombay heerscht nog altijd de pest. Er kwamen eergisteren 54 nieuwe gevallen bij, waarvan 37 met doodelijken afloop. De in 172 woners ontvluchten de stad. Er zijn tot dusver in Bombay 14,257 ziek 172 tegevallen voorgekomen, waarvan niet min 172 der dan 11,882 met den dood eindigden. Het ware te wenschen, dat de Engelschen in Britsch-Indië denzelfden weg insloegen, dien zij in de Britsch-Ohineesche stad Hong 172 kong bewandelden. Daar is de pest, die daar in 1894 en 1896 nogal erg heerschte, thans verjaagd. De ziekte kostte der kolonie bijua 1,200,000 dollars, maar heeft tot groote verbeteringen geleid. Een dichtbevolkt Chineesch kwartier is opgeruimd , voorschiften zijn gemaakt om overbevolking tegen te gaan, het rioolstelsel is verbeterd. De begroeting voor 1898 sluit met een deficit van ongeveer 140,000 dollars, voornamelijk wegens nieuwe openbare wer 172 ken , waarvan de kosten door eeue leeniug zullen gedekt worden, Om het jubilee van Koningin Victoria herdenken werd door de bevolking een bedrag van 89,000 dollars bijeengebracht, de Kolo 172 niale Regeering beloofde eene gelijke som, en het totaal zal besteed worden voor een hospitaal en voor den aanleg van een weg, die Victoria Road zal heeten. ErSbZïlCTijlZ. De heden ontvangen Parijsche bladen be 172 vatten een voor den gedeporteerden voorma- ligen kapitein Dreyfus vrij bedenkelijk bericht. Hot Parket dor Seine heelt namelijk een onder 172 zoek bevolen naar de beschuldiging van eene poging tot omkooperij van een ambtenaar, door mevr. de wed. Sandherr en den vriend van wijlen haar echtgenoot Penot tegen den heer Mathieu Dreylus ingébracht, van wien zij, zooals bekend is, beweren, dat hij inder 172 tijd kolonel Sandherr geld, „een geheel ver 172 mogen, 11 had aangeboden, opdat deze de zaak des kapiteins zoude smoren. Het beweren is door den heer Mathieu Dreyfns niet alleen bij herhaling openlijk met nadruk weerspro- Feuilleton. ken, maar dezer dagen is zelfs gemeld, dat hij een aanklacht wegens laster tegen mevr. Sandherr en den heer Penot had ingediend. Zonderling genoeg heeft men sedert van deze aanklacht niets meer vernomen. De eommandtyit Ravary, rapporteur van den eersten krijgsraad, met de instructie van de zaak tegen TSterhazy belast, was, zegt de Temps, genoopt geworden om zich met be 172 doelde omstandigheid in te laten. Hij deelde den officier van justitie de op dit bijzonder punt verkregen inlichtingen mede, en daarop werd den rechter van instructie Bertnlus een officieus onderzoek opgedragen. In den loop daarvan had deze herhaalde samensprekingen met den hoer Ravary, getuigen werden ge 172 hoord, stukken door een commissaris van politie geverifieerd en nu heelt gisteren de heer Bertnlus den heer Mathieu Dreyfus gehoord. Deze heeft den advocaat zijns broe 172 ders, Demange, zijne verdediging toever 172 trouwd. Het onderzoek geldt ook zijnen broeder Léon, maar deze is in den Elzas. Alsof het intusschen geschreven stond, dat er in dit drama met zijne twee „helden" de evenredigheid der deoien zoo volmaakt mo 172 gelijk zoude blijven, brengen de bovenbe 172 doelde bladen uog een tweede bericht, na 172 melijk, dat de heer Mathieu Dreyfus zijner 172 zijds een nieuwe aanklacht en wel rechtstreeks bij den minister van Justitie heeft iagediend tegen Esterhazy, wegens een en brief, den 24en October ontvangen door den schoonvader zijns gedeporteerden broeders, den heer Ha- damard, en waarin deze en hij zelf met niets meer of minder dan deu dood werden be 172 dreigd. De Siècle weet daarvan eigenaardige bijzonderheden mede te deelen. In de „passage de VOpcra" bestaat, zegt zij, een geheim agentschap, waar men uit alle oorden der wereld brieven geadresseerd kan krijgen naar Parijs. Esterhazy’s brief uit Londen, kort na Mathieu Dreyfus' aan 172 klacht door mevrouw Esterhazy vertoond, was door tussoheukomst van dat agentschap verzonden : hy zetr aa toen in not getieeï „ift v— t V'crsd.'iï^ wetten nu vóór het optreden van den heer Scheurer- Kestner ontving de heer Hadamard een met enkel hoofdletters geschreven brief uitLyon, waarin hij en de heer Mathieu Dreyfus ge 172 dreigd werden, dat, indien zij zich ten gun 172 ste van den veroordeelde moeite bleven geven, de dood hen wachtte: „leur affaire était faite, Ia mort était sur enx." Die brief, als gezegd is, werd ontvangen op den 24en Oc 172 tober, d. w. z. toen de na am van Esterhazy nog in het geheel niet genoemd was. Of al de getuigen in dezen door den heer Ravary gehoord zijn, weet de Siècle niet te zeggen. Maar dit is zeker, vervolgt zij, dat Esterhazy vóór alle getuigenverhoor de lucht er van kreeg. „Met een revolver in den zak, zooals altijd, ging hij naar het agentschap en bedreigde de bedienden, voor het geval zij hem durfden herkennen. Ben dor chefs sleepte den verbol 172 gen commandant haastig naar buiten, hem aan ’t verstand pogende te brengen hoe on 172 voorzichtig zijne handelwijze was. Maar spoe 172 dig raakten de tongen los, het verhaal ging van mond tot mond, het verwekte groote opschudding in de inrichting en in de passage en verspreidde zich van daar in de gansche wijk. Het geheime postkantoor had zijn ge 172 heim kwalijk bewaard en de heer Esterhazy had het zijne verraden. — De leider van de radicalen, Léon Bour 172 geois , gebruikt de korte parlementaire va 172 cant! e tot een rondreis in 't Zuiden van Frank 172 rijk. Overal behandelt hij het thema, dat het Kabinet-Méline een Ministerie van rallies is, dat een nieuwe „Seize Mai" beproeft (aldus wordt naar deu datum de onder het President 172 schap van Mac-Mahun beproefde poging ge 172 noemd om de reactie te doen zegevieren), en dat slechts de vereenigiug van alle goede republi 172 keinen,radicalen en gematigden met uitsluiting van da arglistige rallies, de Republiek kan be- . hoeden voor het lot, eene kerkelijke Monar 172 chie voorloopig zonder Monarch te zijn. — In de Libre Parole maakt Albert Hon- niot, onder den titel „Hanotaux de Schand 172 vlek", er den Minister van Buitenlandsche Zaken en den Franschen gezant in den Haag een verwijt van , dat er geen verzet is aan- geteekend tegen de vertooning in Amsterdam van het drama „ Dreyfus, de Martelaar van het Duivelseiland". De heer Monniot wijst er op, dat hierin zeer duidelijk een Fransch officier, Esterhazy, als een verrader wordt gebrandmerkt. Oosten.rljl£. De Burgemeester van de voorstad van Praag Vee zovec, de Czech Jauda, is in hechtenis genomen wegens het helen van gestolen goederen. Bij hem in huis zijn goe 172 deren gevonden die met medeplichtigheid van spoorwegbeambten gestolen waren aan het station van de Staatsspoorwegen te Praag. Janda wordt ook verdacht van medeplichtig 172 heid aan den aanval op de Duitsche school in zijn gemeente. De Klompenmakers van het Zwarte Woud. Uit het Fransch. xm. DE KAMER VAK MARQaRETHA. 38). De huishoudster, die niet vermoedde .at Frits in huis verborgen was, g i U g naar haar kijkgat. Zij zag twee geweerloopen in de stralen - der opkomende zon flikkeren. „Ah, weer een onderzoek," riep zij uit 0 p 1 den toon eener vrouw , die een rein gewe- ten heeft; „men denkt dus , dat de woning van Gaspard alle boosdoeners van het Zwarte Woud eene schuilplaats verleent". Zij schoof den grendel van do deur, en de burgemeester met vader Kurthil en vier gendarmen traden binnen. Margarelha stond zoo bleek als een doode achter Catharine. Was zij alleen ge 172 weest, dan zou hare houding haar verraden hebben, maar de goede huishoudster redde „ haar. De burgemeester was een goed man en alle bewoners van Nordstetten mochten hem goed lijden. Hij was houtkooper en heette Jozef Melchior Stauffer. „Mejuffrouw", zeide hij , het jonge meisje groetend , „breng mij terstond bij mijn ouden vriend Melzer." mijn vader," hernam Margaretha, terwijl zij Catharïna angstig aanzag, „hij is nn Juist na een onrustigen nacht een weinig ingeslapen." ik" 1 *- S ZOO ’“ * lernam de huishoudster, „en T d niet, dat mijn meester onder eenig ütji, voorStêT" van Rusland om den Grieksclien Prins George , tweeden zoon van den Koning , tot Gouverneur van Kreta te benoemen, schijnt door de gezanten te Kon- ' atantinopel koel te zijn ontvangen. Dat de Montenegrin Petrovies nog niet ia benoemd , schijnt de schuld te zijn van den Vorst, wiens rechterhand Petrovies is in het bestuur van het land. Olxinei- Een Engelsch eskader van twintig oor 172 logsschepen is voor het eiland Port Hamilton verschenen en heeft daar bet anker uitge 172 worpen. De Figaro ontvangt, in verband hiermede, van zijn Londenschen correspondent het be 172 richt : „De bezetting van Port Hamilton door een Engelsche vloot van twintig schepen, is een antwoord op de handelingen van Duitschland en Rusland in China. „Reeds vroeger was Port Hamilton door de Engelscben bezet van 1885 tot 1887. „Tijdens die bezetting werd de kabel ge 172 voorwendeel gewekt wordt. Indien gij wat te vragen hebt, mijnheer de burgemeester, wend u dan tot mij of tot deze juffrouw. Dat is ’t zelfde, want de goede man is buiten staat u te antwoorden, en wij niet. Zonder twijfel, indien Mijnh. Jozef Stauffer . . . .“ „Melchior, mijn kind, ik heet Melchior en op dit oogonblik zondt gij mij beter burge 172 meester kunnen noemen , want in deze hoe 172 danigheid kom ik hier." Margaretha sidderde. „Welnu, indien Mijnheer de burgemeester zoo goed wilde zijn, mij de reden van zijn bezoek te zeggen." „Margaretha ,“ hernam de burgemeester : „Dezen nacht is een onbekende in uw tuin gekomen." „In onzen tuin," riep de huishoudster ver 172 schrikt uit. De burgemeester hernam, zeer voldaan over den indruk , dien zijne woorden teweegge 172 bracht hadden : „Jochel, uw buurman, is mij heden morgen komen vertellen, dat. hij van nacht om één uur, toen hij naar den hoef 172 smid ging voor een zijner paarden, een man den muur had zien overklimmen. Dat kan de schurk wei zijn, die de boerderij in brand gestoken heeft. Ik ben persoonlijk gekomen, om uw huis te doorzoeken," „Hartelijk dank hiervoor, Melchior," her 172 nam bet meisje op ouvasten toon, „maar ik denk, dat onze buurman zich vergist zal hebben , want wij zijn den heelen nacht op 172 geweest eu hebben niets gehoord." „Maar ik heb een paar uur geslapen," hernam Catharïna eu iu mijn droom meen ik, den hond te hebben hooren huilen," „Goede hemel," ging zij na een oogen- blik voort, „als Joekel eens gelijk gehad had ! Mijnheer de burgemeester, verlaat ons toch niet, voor het heele huis doorzocht te heb 172 ben," „Ik geloof; dat gij u zonder reden be 172 zorgd maakt, Catharïnahernam hot meis 172 je , „de hond zou niemand ongestraft in den tuin toelaten." „Of het moesteen van zijne vrienden zijn," bracht vader Kurthil in ’t midden. Margaretha deed , of zij ’t niet hoorde, en zweeg. De huishoudster , die geen reden had om te zwijgen, zeide: „De eenige vriend van den hond is Frits Wende!, maar gij denkt toch niet, dat die nn eerst de misdaad be 172 gaan te hebben , zoo onbeschaamd geweest zou zijn, om nog in den tuin te komen. Maar wijl Jochel een man gezien heeft, moet het heele huis doorzocht worden." „Wees gerust, Catharina," zeide Melchior, „de schurk zal ons niet ontsnappen. Sluit de deur, vader Kurthil, dat er niemand uit kan en steek den sleutel iu den zak." Toen, zich tot zijne manschappen wendende, voeg 172 de hij er bij : „Ik geef u recht, op ieder te schieten , die beproeven zal te ontvluchten , door den muur over te klimmen." De gendarmen laadden hunne geweren en Grietje vroeg bevende : „Catharina , gij hebt alle sleutels ?" „Ja, Grietje,“ hernam de huishoudster, terwijl zij trots met haar sleutelbos rammelde. „Ga dan met de heeren mee on leid hen rond, ik ga naar mijn vader, dien wij al 172 leen gelaten hebben." Zij groette Mijnheer Stauffer en verwijderde zich, Catharina plaatste zich aan ’t hoofd van den stoet en sprak : „Zoekt, mijne vrienden, maar zorgt, dat ik buiten gevaar blijf." „Geleid ons zonder vrees, goede vrouw", hernam de burgemeester. „Als u iets óver 172 kwam, zoudt gij aanstonds gewroken worden." De troep ging nu den tuin in en onder 172 zocht nauwkeurig alle schuilhoeken, tot de burgemeester eindelijk bjj den muur een legd tusschon het eiland en Hongkong. Doch reeds toen verklaarden de Engelsche officieren, dat een permanente bezetting voor Engeland kostbaar zou wezen in vredestijd en niet de minste kracht zou geven in oorlogstijd." Over de beteekenis van Port Hamilton zegt de Toss. Ktg.: „Voor de Russische kust strekt zich in een grooten kring het Japausche eilandenrijk uit en sluit het zuidelijk deel van Siberië af van den Stillen Oceaan. Slechts enkele zeeëngten geven tot den Stillen Oceaan toegang; de meesten beboeren tot de J apauscho wateren en zijn gemakkelijk te sluiten. De belang 172 rijkste echter of de zuidelijke doorgang tus- schen Korea en Japan, en hier ligt Port Hamilton, als sluitstuk. Van dit eiland uit, kunnen de Engelsehe troepen niet alleen de zeeëngten tussehen Korea en Japan steeds in het oog honden, maar kunnen bovendien alle andere zuidelijke doorgangen uitmuntend wor 172 den bewaakt". Thans hoeft Port Hamilton nog een bijzon 172 dere strategische beteekenis, omdat het de verbinding tussehen Wladiwoetoek en Port Arthur verbreekt. .Niet alleen Engeland wil actief deelnemen aan de gebeurtenissen in Oost-Azië, ook Japan meent, dat het „er bij moet zijn", als er wat te halen valt. De Japausche regeering verkeert opnieuw in binnenlandsche moeilijkheden; markies Mat-Sukata, door zijn aanhangers verlaten, heeft in een ontbinding van het Parlement kracht trachten te vinden, om den strijd voort te zetten. Doch ook dit is hem mislukt. Zijn ontbindingsbesluit heeft zoo groote ver 172 ontwaardiging gewekt, dat hij met zijn kabinet moest aftreden. Markies Ito en graaf Okuma zullen thans trachten een coalitie-kabinet te vormen. Zij zullen daarbij echter rekening moeten houden met de militaire partij, die nog altoos niet verzoend is met de wijze, waarop in 1896 de vrede tussehen .Tanar. rui— Deze zeer sterke militaire partij is tuk op daden. Op haar aandringen is verleden week een eskader uit Nagasaki naar de Chineesche wateren vertrokken; en thans wordt een tweede eskader gereed gemaakt. Door krachtig op te treden wil thans mar 172 kies Ito, de minister die den oorlog met China heeft gevoerd, trachten de Japansche partijen weer bijeen te brengen en der oppositie een wapen tegen de regeering uit de hand te slaan. De Chineesche regeering ia bij dit alles merkwaardig kalm. Zij wacht met gelaten 172 heid de dingen af die komen zullen. Een besef, dat zij haar noodlot toch niet kan ont 172 gaan, schijnt haar daden te besturen. Stads- en Arrondissements-Nieuws, TIEL , 31 Dec. Ter algemeene vergade 172 ring van de Coöperatieve Vereeniging voor fruit- en groentenhandel „Gelria" , gisteren morgen in het Spaarbankgebouw, waren een 40-tal leden aanwezig , onder wie ook een lid van het hoofdbestuur der Ned. Maatsch. spoor ontdekte door de worsteling van Frits met den hond achtergelaten. „Ziet gij, Catharina, dat ik gelijk had f 11 „Goede hemel, men is dus niet meer vei 172 lig in zijn eigen huis. Dan kan men even goed midden in het bosch gaan wonen," sprak Catharina. „En dan zegt men nog, dat de hond zoo'n waakzaam dier is," merkte vader Kurthil op. „Gij hebt gelijk, Kurthil," hernam de bur 172 gemeester, „maar de zaak moet opgehelderd worden. Zeg mij, waar zich iemand in het huis van Gaspard verborgen kan hebben." „Hoe zou ik dat kunnen, deuren en ven 172 sters zijn altijd gesloten." Na een oogenblik nagedacht te hebben voegde zij er bij : „Maar indien ik den sleutel nu eens op de deur had laten steken, en de booswicht zich in mijne kamer verborgen had. Komt, mijne vrienden, komt I" „Laat ons eerst het benedenhuis doorzoe 172 ken," hernam de burgemeester, en „indien het noodig is, zullen wij dan aan de eerste verdieping beginnen." „Ik zal u alle deuren openen," hernam de huishoudster ongeduldig. Het eerst ging zij naar de serre. De houd volgde den burgemeester op de hielen, steeds brommende. „Vader Kurthil," zeide Melchior Stauffer, „ik geloof, dat het voorzichtig zou zijn, dien hond eerst vast te leggen." In plaats van aan dit bevel te voldoen, keek de veldwach 172 ter zijn chef aan, alsof hij zeggen wou: „Ik heb een prachtigen inval." „Als Frits Wendol de schuldige is, zal de hond ons tot gids en spion dienen, begrijpt gij," sprak de veldwachter. „Het denkbeeld is goed, en ik begrijp niet, dat u dat niet eerder ingevallen is. Maar die hond met zijne scherpe tanden boezemt mij angst in." „Wees niet bang," sprak vader Kurthil, „als hij ons den schuldige in handen speelt, zou er niet veel bij verloren zijn, zoo hij iemand van ons beet." „Vooruit dan, en onzen plicht gedaan." Kurthil ging eu toen de burgemeester hem wilde volgen, voelde hij eene kleine hand hem by den arm grijpen, ’t Was Margaretha Melzer, „Mijnheer," zeide zij met eene ontroerde stem, „ik wachtte met ongeduld het oogen 172 blik, om u alleen te spreken. De burge 172 meester zag, dat het jonge meisje sidderde en beurtelings rood en bleek werd, terwijl de tranen haar in de oogen kwamen. „Welnu, beste meid," zei de goede man, „spreek op, wat scheelt er aan. Ik heb u als kind zien opgroeien en meermalen hebt gij op mijn knie gezeten, vertrouw uw ver 172 driet dus gerust aan mij toe." „O, wat zijt gij goed, mijnheer Stauffer, ik heb dan ook in niemand vertrouwen, dan in u alleen en ik zal tot u spreken, als tot een biechtvader." „Maar, Grietje," hernam de burgemeester, ongerust over de wending, die het gesprek nam, „bedenk, dat ik eene belangrijke taak heb te vervullen, en vertrouw mij niets, dat mij van mijn plicht zou kunnen afbrengen." „Gij moet naar eene openbaring luisteren, die ik ónmogelijk langer verzwijgen kan. Ik ken uwe vriendschap voor mij en ik weet, dat gij een geheim, dat aan uwe eer toever 172 trouwd wordt, niet zult schenden. Gij hebt nooit een onschuldige veroordeeld, gij hebt nooit iemand verstoeten, die u op de knieën smeekte, welnu, verstoot mij, uwe kleine Grietje, dan ook niet, als zij genade en ver 172 giffenis komt vragen." (Wordt vervolgd). jfÊBÊÊtJ