Tekstweergave van nieuwe_tielsche_courant-19090102-001
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
TELEPH30N
INTERCOMMUNAAL
78.
Zes
en
zesligste
Jaargang.
MM.
1I1DW1
TIME
comm
Abonnements-priji:
Per
jear
ƒ
2.60.
France
per
poet
„
3.—.
Adverisïitiên:
Tan
één
tot
zns
regels
60
Cents.
Voor
eiken
regel
meer
10
Cents.
Zaterdag
2
Januari.
De
Uitgave:
geschiedt
eiken
Dinsdag
172
en
Yrijdag-Avond.
Verkrijgbaar:
bij
den
Uitgever,
bij
alle
Boekhandelaren
en
Postkantoren
in
dit
Rijk.
Eerste
Blad.
Bericht
aan
de
ahonnés,
Naar
aanleiding
van
meermalen
uit
172
gesproken
wenschen
om
de
Dames-
Abonnés
in
de
gelegenheid
te
stellen
een
goed
en
goedkoop
Modeblad
te
bezorgen,
bericht
de
Uitgever
van
dit
Blad
dat
hij
daarin
gestaagd
ia,
en
kan
hij,
van
nu
af,
een
geheel
nieuw
Modetijdschrift
aanbieden
onder,
den
titel
van
:
„DE
KONINGIN
DER
MODEBLADEN.'
Wat
dit
fraai
uitgevoerd
blad
be
172
oogt
,
wordt
aan
de
Abounds
door
middel
van
een
proapeetua
bekend
ge
172
maakt
,
terwijl
het
voor
belangstellen
172
den
steeds
aan
ons
Bureau
verkrijg
172
baar
zal
zijn.
Het
is
zijn
plan
aan
de
Abonnes
de
gelegenheid
open
te
stellen
op
dit
Mode-Album
te
kunnen
inteekenen
te
172
gen
den
lagen
prijs
van
60
Cts.
per
3
maanden,
en
tevens
maandelijks
bij
de
verschijning
een
bon
in
de
Cou
172
rant
af
te
drukken,
waarop
het
de
Abonnes
ook
mogelijk
zal
zijn
zich
enkele
nummers
aan
te
schaffen
,
die
buiten
abonnement
voor
den
prijs
van
22
1
/
2
Cts.
kunnen
afgehaald
worden.
Abounds
buiten
de
stad
kunnen
zich
het
Album
bij
3-maandelijks-abonne-
ment
als
drukwerk
per
post
laten
toe
172
zenden
tegen
verhoogden
prijs
van
2
1
/
3
Cts.
per
nummer
voor
de
verzending.
De
Uitgever
meent
door
dit
Mode
172
blad
aan
zijn
Courant
toe
te
voegen
,
de
Abonnéa
inderdaad
een
genoegen
te
doen.
^Su-ite^iEbiAd.-
TtalTE
We
aardbeving.
Een
in
do
geschiedenis
weergalooze
ramp,
welke
in
elk
geval
nog
erger
schijnt
dan
die
van
1905,
hoeft
Sicilië
en
Calabrië
Maandag
geteisterd.
De
Italiaanscha
kranten
hebben
alle
eitra-uitgaven
over
do
ramp,
Zjj
beves
172
tigen
de
totale
verwoesting
van
Reggio,
De
verwoesting
schijnt
daar
niet
minder
erg,
mogelijk
nóg
erger
te
zijn
dan
die
te
Messina.
Het
zijn
ontzaglijke
cijfers,
die
gemeld
worden
omtrent
het
aantal
slachtoffers.
Men
spreekt
van
meer
dan
honderdduizend
duoden
in
het
geheel.
In
Mossina
moeten
Feuilleton.
De
stille
begeleider.
Verhaal
van
LOUISE
WESTKIRCH.
1)
De
sneltrein
suisde
kuchend
en
ratelend
voort
door
de
landstreek.
Links
en
rechts
jaagden
de
kersen-
en
appel-
boomen
aan
den
rand
der
korenakkers
vuorbjj,
en
deze
zelf
draaiden
ouder
het
voorbijijlen
rond,
al
maar
in
het
rond,
^'
,5
stonden
ze
op
een
groote
schijf.
Blauwe
6r
geo
werden
donker,
zwartachtig,
ste
172
gen
onverhoeds
tot
in
de
wolken
en
vlo
172
gen
voorbij
rechts
en
links,
terwijl
de
trein
stampend
en
ratelend
zijn
weg
ver
172
volgde,
eu
zijQ
uitgeblazen
stoom
gelijk
■
F
“
L
m
,an
ee
“
rou6
'
n
witte
vlokken
bleet
hangen
in
do
kruinen
der
eiken
eu
berken
tegen
de
hellingen.
Eu
opende
zich
wijd
de
donkere
bergpuort.
Lachend
in
den
helderen
zonneschijn
bracht
de
hebt
golvende
vlakte
met
hare
wijngaar
172
den
en
hare
uitgestrekte
korenvelden
deinend
als
de
golven
dor
zee,
waartua-
schen
bouquetten
van
roode
papavers,
als
het
ware
een
groet
en
vertoonde
talrijke
dorpjes,
hier
een,
daar
eeu,
zoo
diehi
gezaaid
als
de
halmen
op
de
akkers.
Sedert
uren
had
hij
niet
uit
het
coupé
172
raampje
gekeken
;
hij
staarde
voortdurend
strak
voor
zich
uit.
Do
mooi
aangekleede
juffer,
die
tegenover
hem
zat,
kou
wel
bang
worden
voor
zijn
gefronste
wenk
172
brauwen
en
op
elkaar
geperste
lippen.
70.000
(volgens
andere
opgaven
00.000),
in
Calabrië
30.000
dooden
zijn.
Hot
aan
172
tal
gewonden
ia
nog
niet
te
schatten
eu
tal
ïuu
menseheu
worden
nog
vermist.
Messina
is
weggevaagd.
Wat
de
aard
172
beving
had
overgelaten
is
door
het
water
meegesleurd.
De
vloedgolf
stortte
zich
met
ontzettend
geweld
over
het
land.
Te
Catania
zijn
door
eon
paar
stoombooten
de
eerste
gewonden
aangebracht.
Zij
waren
van
alles
ontbloot
en
waren
in
half
verhongerden,
deernis
waardigen
toestand.
Eeu
vrouwelijke
ooggetuige
die
de
ramp
ontkomen
is,
vertelde
het
volgende:
„Wij
sliepen
nog
en
werden
plotseling
gewekt
door
een
hevig
geraas.
Het
was
alsof
alle
helsche
machten
waren
losge
172
broken.
De
muren
wankelden,
de
vloer
spleet
open
eu
wo
vielen
met
onze
bedden
eu
al
een
verdieping
naar
beneden.
Hoe
we
uit
buis
zijn
gekomen,
weten
we
zelf
niet.
Het
was
buiten
pikdonker.
Een
vreesdijko
storm
gierde
ons
legen.
De
regen
viel
in
stroomeu,
We
hoorden
aan
alle
kanten
gejammer.
Mat
mijn
twee
dochters
holde
ik
door
do
straten;
we
trachtten
weg
te
komen
uit
de
huizeuzee,
die
ons
dreigde
te
verpletteren.
Onderweg
kwamen
we
scharen
andere
vluchtelingen
tegen.
We
moesten
ons
dikwijls
een
pad
banen
over
steenmassa’s
van
meters
hoog.
Eeergestorie
balkons,
vensters,
balken,
stukken
ijzer,
alles
wild
dooreengoworpen,
versperden
de
straten.
Hoe
we
door
die
hel
zijn
heengekomen,
weet
ik
nóg
niet.
We
wisten
eigenlijk
niet
recht
wat
we
deden
en
wisten
niet
dat
we
de
redding
tegeinoetliepeu.
Bg
de
haven
gekomen,
grepen
ons
sterke
armen
—
we
waren
in
een
schommelende
sloep
gelild
en
werden
vervolgens
naar
een
schip
gebracht.
Het
spook
van
den
dood
heeft
ons
losgelaten,
om
anderen
na
te
jagen.
Mijn
God,
wat
een
ongeluk,
wat
een
ontzettende
ramp!
11
De
eerste
schok
in
Messina
was
er
een
van
kolossale
kracht.
De
volgende
schok
172
ken
kwamen
snel
op
elkander.
Het
was
weldra
de
eene
schok
na
den
anderen.
Doodsangst
maakte
zich
van
de
bevolking
meester.
Velen
waren
als
verlamd
van
schrik.
Het
aan
zee'
gelegen
deel
heeft
het
allermeest
geleden.
De
schoonste
paleizen
en
kerken
stortten
in
en
onbe
172
schrijfelijk
wa»
het
gejammer,
dat
van
alle
kanten
opsteeg,
Neervallende
muren
be
172
dolven
ieder
die
niet
gauw
zijn
weg
naar
buiten
wist
te
vinden.
Alles
vluchtte
door
elkaar;
het
was
eon
weergalooze
verwarring.
Onder
donderend
goraas
ont
172
plofte
de
gasleiding,
waardoor
overal
brand
ontstond.
De
storm
wakkerde
de
vlammen
aan.
Toch
waren
er
enkelen,
die
het
hoofd
niet
verloren;
een
aantal
moedige
kereln
vormde
een
reddingsbrigade
en
trachtte
te
redden
wat
te
redden
viel,
maar
het
mocht
niet
veel
meer
baten.
In
Catania
schijnt
zich
alles
opeen
te
hoepen
wat
levend
uit
Messina
gekomen
is.
lu
Messi
ca
brandt
het
nog
en
daar
het
natuurlijk
niet
overal
mogelijk
is
de
lijken
tijdig
te
bergeu,
bestaat
er
groot
gevaar
voor
het
uitbreken
van
een
epi
172
demie.
Het
bergings-
en
reddingswerk
wordt
een
gevaarlijke
onderneming.
De
uitdrukking
van
zijn
gezicht
uitge
172
zonderd,
was
er
verder
nieta
vreesaan
172
jagends
aan
hem.
Zijne
kleediug
was
netjes,
een
burger
kon
haar
Zondags
dra
172
gon
;
ook
zijne
handen
waren
schoon
en
«iet
verwaarloosd.
Hij
bekeek
ze
:
daar
was
geen
keentje
moor
aan
te
zien,
zelfs
geen
droppel
bloed
langs
de
randen
der
nagels.
Waarvoor
was
zij
dan
bang,
dat
domme
ding
'?
Ja,
vroeger,
wanneer
hij,
terugkeerend
van
zijn
werk,
het
gezicht
rood
en
bezweet
van
het
sjouwen
met
steenou
op
het
bouwwerk,
het
boezeroen
wijd
open
over
de
roode
borst,
den
met
stof
bedekten
hord
achterover
op
het
hoofd,
waarvan
zweetdroppels
afbiggeiden,
dan
weken
de
dames
eon
heel
eind
voor
hom
uit.
Hij
had
pret
over
haar
afschuw
eu
schoof
dan
den
hoed
nog
trotscher
verder
achterover,
deed
het
hemd
nog
wijda'
open
op
zijn
borst
en
keek
ieder
172
een
driest
aan.
„Als
ik
op
guminiwielcn
kou
rij
don,
mevrouw,
zon
ik
ook
geen
steeneu
sjouwen.
Wat
blief
K"
—
Eu
dan
trachtte
hg
rakelings
langs
ben
heen
of
beu
tegen
het
lijf
te
loepen,
eu
lachte
hoonend,
wanneer
zijne
met
rood
steen
172
stol
overdekte
ellebogen
en
kleuren
vlek
172
ken
achterlieten
op
de
nette
japonnen.
Haar
vandaag!
—
Waarom
was
die
M*"*
r
^
ee
“
mooie
jas
ifpÉ!
ren
indruk
op
hunne
medemeimchen
ma
172
ken.
Was
het
toch
met
volkomen
het-
Nndere
berichten
heeft
de
kapitein
van
de
Mouttibelle,
die
uit
Messina
vijfhonderd
vluchtelingen
naar
Catania
bracht,
naar
Rome
geseind.
Hij
schildert
uiv
eigen
aanschouwing
en
op
grond
van
hetgeen
de
geredden
hem
verteld
hebben,
de
ramp
als
een
toppunt
van
verschrikking.
De
Montebello
lag
op
de
roode
van
Messina,
toon
's
morgens
vroeg
drie
geweldige
schokken
met
zulk
een
kracht
op
elkaar
volgden
dat
het
schip
op
angstwekkende
manier
heen
en
weer
geslingerd
werd.
Toon
de
bemanning
verschrikt
naar
boord
spelde,
zag
zo
hoe
een
vrceseiijke
vloed
172
golf
over
Messina
stortte
en
hoe
de
stad
reeds
één
reusachtige
puinhoop
vormde
waaruit
hier
en
daar
de
vlammen
opste
172
gen.
Aan
de
haven
stonden
de
vluchte
172
lingen
zich
te
verdringen
en
ze
liepen
het
water
in
om
bij
de
booten
te
komen.
Slechts
weinigen
gelukte
het
eeu
paar
groote
booten
te
bereiken.
Behalve
de
Montebello
namen
nog
andere
schepen
vluchtelingen
aan
boord.
Alle
menachen
waren
zoo
ontdaan,
dat
ze
slechts
één
verlangen
hadden:
zou
gauw
mogelijk
weg
van
de
plaats
des
on
hei
Is
!
Wat
do
mannen
en
vrouwen
en
kinderen,
die
ge
172
red
werden,
vertelden
van
hetgeen
Z“
beleefd
en
gezien
hadden,
deed
denkeu
aan
de
schriktooneeleu
uit
de
hel
van
Dante,
zegt
een
berichtgever.
En
de
algomeene
duisternis
verhoogde
het
angst
wekkende
van
de
losgebroken
natuur
172
krachten.
Do
kapitein
van
de
Montebello
zegt,
dat
het
donderend
geraas
van
de
zee
nog
sterker
was
dan
het
oorverdoovend
gekraak
van
de
instortende
huizen
en
het
noerploffend
puin.
Hij
gelooft,
dat
ook
teer
vele
schepen
met
man
en
muis
zijn
vergaan.
De
haven
van
Messina
lag
juist
vol
schepen,
In
Calabrië
zijn
de
verwoestingen
niet
zoo
groot
als
op
Sicilië,
maar
toch,
dat
reeds
zoo
dikwijls
bezochte
gewest
heeft
ook
ontzettend
geleden.
Het
gemolde
cijfer
30,000
omtrent
het
aantal
slachtoffers
wordt
door
het
ministerie
van
binneu-
landeche
zaken
medegedeeld
en
dat
zal
wel
geen
sensatie-berichten
in
de
wereld
sturen.
Eon
extra-uitgave
van
de
Agen-
zia
Italians
had
trouwens
reeds
te
voren
het
publiek
op
de
somberste
berichten
uit
de
omgeving
van
Reggio
voorbereid.
Deze
thans
verwoeste
plaats
is
het
centrum
van
de
ramp
in
Calabrië.
Reggio
was
niet
een
stad
van
de
heteekenis
van
Messina.
Het
telde
niet
meer
dan
45,000
inwoners.
Het
was
de
zetel
van
oen
prefect
en
een
aartsbisschop.
Reizigers
,
die
de
straat
van
Messina
gepasseerd
hebben,
zeggen
dat
niet
alleen
Reggio
,
maar
Villa
San
Hiovanni,
Giola
,
Canitello
en
alle
kust
172
plaatsen
aan
de
straat
van
Messina
on
172
geveer
in
puin
liggen
en
het
is
voors
172
hands
oudoenlijk
de
honderden,
die
onder
het
puin
begraven
liggen,
te
hulp
te
komen.
Yelen
hebben
daar
zonder
hulp
een
jammerlijk
sterfbed.
Bag
na
ra
is
voor
de
helft
verwoest.
We
doen
hier
en
daar
nog
eeu
paar
grepen
uit
het
vele
treurige
nieuws.
Een
gewonde
soldaat,
uit
Messina
te
zelfde,
waar
dat
alles
vandaan
kwam
?
Wat
een
dom
idee
!
Dat
was
het
toch!
11
ij
was
dom
geweest,
zijn
teven
lang.
En
daarom
hadden
zij
hem
als
een
vod
behandeld
en
zijn
-eduldigen
rug
bezwaard.
Van
zijn
jeugd
af
was
dat
het
geval
ge
172
weest;
eerst
deed
het
zijn
oom,
die
het
vermogen
van
het
weeskind
zoo
mooi
beheerde,
dat
or
opeens
niets
meer
van
over
was
naar
hij
beweerd
,
de
rijkaard,
die
bovendien
nog
in
bezit
nam
voor
oude
schuld
de
enkele
stukken
huisraad
en
lijfgoed.
Toon
was
hij
op
kosten
van
de
gemeente
uitbesteed
iu
een
schoenma-
kersgeziii,
waar
men
hem
eerst
recht
had
geëxploiteerd.
De
scnijnheilige
baas
in
zijn
dronkenschap
ransel
je
hem
eu
zijne
vrouw
spaarde
duor
zijn
hulp
een
meid
uit.
W.mt
hij
was
dom
;
maar
hij
werd
verstandiger,
hij
leerde
iu
het
opvoedings
gesticht
waarheen
men
hem
gezonden
had
toen
hij
zijne
pleegmoeder
eens
een
pak
slaag
had
gegeven
omdat
hij
door
haar
tot
het
uiterste
was
gebracht.
Daar
eerst
had
hij
geleerd!
Zijn
mond
houden
over
de
grootelui,
die
de
wereld
konden,
zijn
toorn
opkroppen,
zijn
lijd
afpassen
en
hoiiderdoiei
streken.
Eazijue
bevestiging
bezorgde
de
inrichting
hem
een
plaats
als
loopjongen,
in
welke
betrekking
hij
eeu
kleiu
ioou
en,
zouals
hij"
hoonend
opmerkte,
veei
godzaligheid
kroeg—bij
172
belteksten
met
drogo
aardappels.
Hg
liep
weg.
En
gisteren
eindelijk
was
hij
eens
ver
172
standig
geweest.
Maar
hij
was
geen
be
172
leid
gewend,
het
lag
hem‘nog
in
de
leden.
Dat
was
het
begin.
Later
kwam
men
dat
te
boven,
natuurlijk
!
—
Later
!
—
—
Datania
aangekomen
,
hangt
eon
ijselijk
tafereel
op
van
de
fooneelen,
die
hij
aan
172
schouwd
heeft.
Overal
ziet
men
geheel
of
bijna
geheel
ontkleede
lijken
,
ontzet
172
tend
verminkt,
brokstukken
van
men-
scheiijke
lichamen,
hier
een
afgeschenrden
arm
,
daar
eon
been
,
ginds
een
hoofd.
Men
hoort
hartverscheurende
kroten,
ge
kerm,
klagende
smeekbeden
om
hulp.
De
Kontng
is
Woensdagavond
te
Napels
naar
Messina
scheep
gegaan.
Hat
vertrek
des
Rowings
naar
de
plaats
des
onheils
wekt
algemeen
in
den
lande
voldoening.
De
minister
van
binnenlandsche
zaken
hooft
do
allerstrengste
orders
gegeven
om
verdere
plunderingen
in
het
verwoeste
gebied
te
voorkomen.
De
commandant
van
hot
smaldeel,
dat
voor
Messina
ligt,
moet
naar
Catania
ge
172
seind
hebben
,
of
men
daar
het
gespaard
gebleven
deel
der
bevolking
van
Messina,
dat
geheel
verwoest
is,
onder
dak
kan
brengen.
Het
Engelscbo
on
het
Russische
eska
172
der
hebben
te
Messina
manschappen
aan
wal
gezet,
die
wonderen
van
heldenmoed
verrichten
bij
het
reddingswerk.
De
schapen
zijn
in
hospitalen
veranderd.
De
Romemsohe
correspondent
van
de
Tem
pa
van
Dinsdagavond
seint:
Onder
de
plunderaars
te
Mossina
waven
er
240
los-
gebroken
gevangenen.
Wat
er
van
de
cipiers
en
directeuren
dor
gevangenis
is
geworden,
weet
men
niet..
Men
gelooft,
dat
de
gevangenen
ze
vermoord
hebben.
Een
paar
deftige
voorsteden
van
Messina,
aan
de
kust,
zijn
volslagen
verdwenen.
Geen
steen
is
er
van
terug
te
vinden.
Yan
een
ooggetuige
heb
ik
een
telegram
gekregen,
zeggende
dat
de
aardbeving
verschrikkelijk
was,
In
de
Straat
hief
de
zee
zich
op
in
zuilen,
heuvelenhoog,
die
instortende
heels
huizen
wegsleurden.
Aan
het
in
hoofdzaak
reeds
bekende
verhaal
van
den
gezagvoerder
van
de
Washington,
die
dicht
bij
de
Straat
van
Messina
zijn
schip
voelde
schokken,
onlleeuen
wij
nog
de
bizonderheid,
dat
er
tegelijk
een
dikke
nevel
hot
schip
omgaf.
Onder
de
wrakstukken,
die
de
kaptein
aan
den
ingang
van
de
Straat
van
Messina
zag
drjjven,
waren
vele
stukken
van
zeil-
vaartuigen,
waaruit
blijkt,
dat
er
van
de
barken
op
de
kust
vele
verongelukt
zijn.
De
Washington
ontmoette
op
haar
weg
verscheiden
barken,
waarin
menachen
schreeuwende
om
brood
en
dokters.
In
een
telegram
van
Fournieu’s
Agent
172
schap
lezen
wij
nog,
dat
in
Reggio
en
Messina
beide,
alle
geestelijken,
do
twee
bisschoppen,
de
kanunnikken,
de
priesters,
do
monniken
en
nonnen
—
er
waren
vele
kloosters
in
de
twee
steden
—
omgekomen
zijn.
Maar
niet
alleen
de
dienaren
van
het
Ilemelsche
Gerecht,
ook
die
van
het
wereldlijke
hebben
er
het
leven
gelaten,
want,
volgens
hetzelfde
bericht
zijn
alle
leden
vau
de
hoven
van
appèl
in
beide
steden
verdwenen.
De
correspondent
van
de
Temps
seinde
Dinsdag
verder:
De
regeering
neemt
tot
aller
voldoening
snel
en
krachtig
haar
maatregelen.
De
radiografische
gemeen
172
schap
tusschen
Messina
en
Rome,
en
de
telegrafische
tusschen
Messina,
Oatauia
en
Wat
had
die
kerel
schrikkelijk
geschreeuwd,
net
als
eeu
varken
dat
wordt
geslacht!
Door
het
stampen
en
rollen
van
den
voortijlenden
trein
heen
hoorde
hij
voort
172
durend
dat
akelig
geschreeuw.
Dat
er
172
gerde
hem.
Een
armzalige
gierigaard,
die
ziehzelveu
nauwelijks
eten
gunde!
Wat
had
die
aan
zijn
leven,
wat
aan
zijne
schatten,
dat
hij
zoo
dwaas
er
aan
hechtte
?
Een
wonder
dat
niemand
was
kometi
toeschieten
op
dat
geroep
om
hulp.
Later
word
hij
toch
stil.
Toen
zou
alles
gemakkelijk
ie
doorzoeken
zijn
geweest;
tvio
weet
wat
er
nog
was
gevonden.
Maar
de
oude
stommiteit
had
hem
weer
be
172
vangen,
de
handen
beidden
tem
en
hij
haastte,
hij
overhaastte
zich.
Stellig
zou
tig
viermaal
zoo
rijk
zijn,
wanneer
hij
zich
behoorlijk
tijd
bad
gegund.
Hij
had
niet
eens
het
gaslicht
naar
beneden
ge
172
draaid,
en
wanneer
de
man
op
den
grond
even
do
oogen
bad
opengedaan,
zou
deze
hem
tot
in
de
kleinste
inzonderheden
hebben
kunnen
beschrijven.
—•
—
Wel
is
waar
hij
zou
hem
gemakkelijk
het
hoofd
naar
beneden
hebben
kunnen
druk
172
ken
on
inderdaad
had
hij
al
de
zware
kaehelpook
opgehevon
om
den
ter
neder
liggende
den
schedel
te
verpletteren,
doch
kg
is
een
domoor
en
zal
dat
blijven
tot
zijn
lautsten
dag
;
verstand
krggt
hij
nooit.
De
oude
man
is
zelfs
te
stil.
Vecht
hij
maar
met
hem,
schreeuwde
hij
maar,
beurde
hij
de
hand
maar
tegen
hem
op,
ei,
dat
zou
niets
beduiden
1
Maar
zoo'n
strak
bleek
gezicht,
waarin
do
wenkbrau
172
wen
zelfs
niet
vertrokken,
waarop
niets
zich
beweegt,
niets
dan
het
langzaam
loopende
bloed
De
jonge
man
kan
Palermo
is
hersteld.
Het
moeitijkst
ia
het
de
spoorwegverbinding
te
herstellen.
Tus-
echen
Bagnara
op
de
Tyrrheensehe
kust
en
Bianeonovo
op
de
Ionische
is
de
lijn
onbruikbaar.
Tunnels
en
bruggen
zijn
vernield,
de
grond
is
ingevallen.
Men
behelpt
zich
nu
met
do
scheepvaart.
Van
alle
kanten
stroomen
Calabriërs
en
Sieïli-
anen
naar
het
geteisterde
land.
Men
zal
den
dienst
der
mail
booten
van
Napels
naar
Reggio
en
Messina
uitbreiden.
Waar
172
schijnlijk
zal
men
Bagnara,
’t
uiterste
einde
nu
van
den
spoorweg,
over
zee
met
Reggio
en
Messina
trachten
te
verbinden.
(Maar
wat
is
er
van
Bagnara
over
ï)
Men
denkt,
dat
Italiaansche
en
vreemde
tor-
pedobooten
veel
dienst
kunnen
bewijzen.
Een
telegram
van
den
Romeinschen
correspondent
van
de
Frankfurter
Zeitung,
van
Dinsdagavond:
Het
Gdornale
d’Italja
verneemt
uit
Palmi
(ten
N.
van
Bagnara),
dat
de
aardstooten
voortduren.
Een
plas
172
regen
verergert
den
toestand.
Tweehon
172
derd
aan
voetvolk
onder
generaal
Marazzi
zijn
daar
aangekomen.
Zij
begroeven
300
lijken
;
500
liggen
er
nog
onder
de
puin-
hoopen.
Gen.
Marazzi
gaat
te
voet
naar
Reggio,
want
niet
alleen
de
spoorweg,
ook
de
rijweg
er
heen
is
verwoest.
Het
wordt
bevestigd,
dat
Santa
Eufemia,
8e-
minara
en
Santa
Procopio
Litizzano
niets
dan
puinhoopen
zijn.
De
correspondent
deelt
verder
mede,
dat
er
to
Rome
groote
vertraging
in
den
telegraafdienst
is,
aangezien
er
gebrek
is
aan
telegrafisten,
van
wie
er
een
groot
aantal
naar
het
Zuiden
zijn
gezonden.
De
krauten
te
Rome
brachten
nog
weinig
nieuws.
Men
had
den
indruk,
dat
de
regeering
meer
weet,
maar
de
mensehen
het
ergste
wil
besparen.
Volgens
een
bericht
van
Wolff’s
Bureau
uit
Catanzaro
is
door
de
zeebeving
de
spoorweg
Lazzaro—Reggio
vernield.
Nu
komen
er
echter
bladen
met
meer
nieuws.
De
Lokal-Anzeiger
verneemt
van
zijn
correspondent
te
Rome:
Men
172
schee
van
het
stoomschip
Safib,
dat
tij
172
dens
dit
onheil
op
de
ree
van
Messina
aankwam
en
nu
met
vele
vluchtelingen
in
Catania
is
aangekomen,
vertellen
:
Wij
hoorden
een
vreeslijk
bruisen,
de
zee
kwam
in
oproer,
maar
wij
hadden
geen
vermoeden,
wat
zich
niet
ver
van
ons
had
afgespeeld.
Eerst
toen
de
och
172
tendschemering
aanbrak
kon
men
er
zich
een
beeld
van
vormen,
wat
er
in
de
herinnering
leeft
van
vroegere
rampen
in
deze
rampzalige
streek.
Het
is
on
172
mogelijk
de
verschrikking
in
haar
heele
tragische
grootheid
te
schilderen.
Bijna
de
geheele
groote,
bloeiende
stad
was,
gelijk
wij
van
boord
af
zagen,
in
een
puinhoop
veranderd,
en
midden
in
dien
bouwval
verheffen
zich
als
reusachtige
griezelige
geraamten
de
gebarsten
muren
van
het
raadhuis
en
het
Hotel
Trinacria.
Al
de
andere
schitterende
paleizen
langs
de
haven
en
het
Corso
Garibaldi
zijn
verdwenen.
De
wegon
liggen
vol
puin,
op
verscheiden
punten
der
verwoeste
stad
flikkeren
bloedroode
vlammen
op;
elders
stijgt
er
een
dichte,
zwarte
rook
op.
het
niet
langer
honden,
hij
Iaat
de
ka-
chclpook
vallen
en
stort
gejaagd
de
deur
uit.
Natuurlijk
heeft
de
vent
komedie
ge
172
speeld,
en
nu
zullen
zij
heoi
najagen
als
een
haas.
Laten
zij
hun
gang
gaan
1
Hij
zou
niet
de
eerste
haas
zijn
die
den
ja
172
gers
een
poets
bakt.
Verstandig
maar,
verstandig
1
Nu
heeft
hij
wat
hij
noodig
heeft!
Hij
draagt
het
in
zijn
zak.
Thans
zullen
hem
de
mensehen
weldra
achten
en
waardeeren
gelijk
zij
het
alle
lieden
doen
die
geld
hebben.
Een
paar
jaren
nog
slechts
verstandig
en
voorzichtig
1
De
tijd
dat
hij
als
een
schooier
werd
be
172
handeld
ligt
achter
hem.
Zijn
oom
de
voogd
had
hem
het
eerst
getoond
wat
alleen
heteekenis
en
waarde
heeft
op
deze
aarde;
na
dien
vele
anderen
nog.
Hij
zou
niet
alleen
van
allen
de
domme
zijn
!
Als
er
in
plaats
van
schaduwen
van
bergen
heldere
zonneschijn
door
de
ramen
der
coupé
valt,
beurt
hij
eindelijk
het
hoofd
op.
Zijne
bauge
overbuurvrouw
heeft
het
compartiment
reeds
lang
ver
172
laten
;
hij
heeft
niet
opgemerkt
dat
er
afwisselend
reizigers
zijn
in-
en
uitgestapt.
Zijn
bewustzijn
was
niet
daar
waar
zijn
lichaam
was,
hij
zag
niet
wat
zijne
oogen
zagen.
Hij
zag
een
onzindelijk,
smal
winkeltje,
hel
belicht
door
eeu
gaspit
boven
de
toonbank,
als
uitgestorven
ten
172
gevolge
der
voor
deur
en
winkelraam
neergelaten
gordijnen
;
hjj
zag
een
bleek,
vertrokken
gezicht
in
een
kleine
plas
bloed
en
hoorde
een
gil,
onveranderlijk,
onontkoombaar,
altrjddoor.
Nu
evenwel
was
het
hem
als
kwam
er
een
sluier
voor
zijne
oogen.
Opmerkzaam
De
eerste
machinist
van
Saffo
ging
met
acht
man
naar
wal.
Het
kostte
moeite
want
de
golven
waren
woest.
Zij
wilden
helpen.
Het
gejammer
*
onder
de
puin
172
hoopen
vandaan
was
hartverscheurend.
Tijdens
de
verbijstering
plunderden
de
losgebroken
gevangenen
de
stad,
met
na
172
me
de
Bank
van
Sicilië
en
andere
ver
172
woeste
instellingen.
Een
groot
deel
der
ingezetenen
zit
opgesloten
in
hun
huizen
of
onder
het
puin.
Deze
gelande
matro
172
zen
boden
de
eerste
hulp.
Do
soldaten
zaten
allen
onder
de
puinhoopen.
Een
ander
telegram
zegt
nog
eens,
dat
torpedobooten,
die
in
de
Straat
van
Mes
172
sina
kruisen,
hebben
gemeld,
dat
de
bo
172
dem
geheel
is
veranderd
en
de
scheep
172
vaart
er
gevaarlijk
is,
ook
omdat
alle
vuurtorens
vernield
zijn.
Een
bericht
over
de
verwoesting
van
Reggio
houdt
in,
dat
de
zeebeving
werd
voorafgegaan
door
een
vreeslijken
donder,
waarop
een
lang,
sterk
bruisen
volgde.
Van
de
puinhoopen
van
Reggio
zag
men
het
ondergegane
Messina
in
vlammen
staan.
Vergeefs
trachten
blijkbaar
allerwegen
waar
vluchtelingen
aankomen
berichtge
172
vers
een
samenhangend
verhaal
uit
ze
te
krijgen.
Die
uit
Messina
zeggen
maar:
De
stad
is
verwoest!
De
stad
is
ver
172
woest:
Twee
man,
die
te
Mouteteone
aankwamen,
zeiden
nog,
dat
de
schokken
zoo
hevig
waren,
dat
Messina
in
enkele
oogen
blikken
tegen
den
grond
lag.
Met
de
gevangenen
mee
plundert
te
Messina
het
grauw,
of
de
gevangenen
met
het
grauw,
De
soldaten
hebben
bevel
te
schieten
op
al
wie
zij
er
mee
bezig
zien.
Dinsdagavond
seinde
de
correspondent
van
de
Lokal-Anzeiger
uit
Rome,
dat
voor
zoover
toen
bekend,
noch
de
Itali
172
aansche
oorlogsvloot,
noch
de
Italiaansche
handelsvloot,
bij
de
ramp
teloor
zijn
gegaan.
Admiraal
Aubry,
on
dors
taatssecretaris
van
marine,
deelde
nog
mede
:
De
matrozenka
172
zerne
is
onbeschadigd
gebleven.
Er
ont
172
breken
alle
middelen
om
de
velen,
dio
onder
de
puinhoopen
begraven
zijn,
te
hulp
te
komen.
En
nu
voltooien
de
vlam
172
men
het
werk
der
vernieling.
Het
Berliner
Tagebatt
verneemt
uit
Rome,
datin
Messina
voornamelijk
de
staddeelen
ingestort
zijn,
die
in
de
nabijheid
van
de
zee
lagen,
waarbij
verscheiden
kerken
en
schouwburgen.
Hieruit
zou
op
te
maken
zijn,
dat
er
nog
wijken
gespaard
zijn
ge
172
bleven.
Maar
een
ander
telegram,
evenals
het
eerste
van
Dinsdag,
zegt,
dat
er
in
Messina
slechts
enkele
gebouwen
behou
172
den
zijn
gebleven.
In
dat
eerste
telegram
staat
nog
,
dat
bij
de
wilde
vlucht
der
bevolking,
door
de
aardbeving
uit
hun
huizon
gejaagd,
wie
er
op
straat
viel
verloren
was.'
Die
achter
hem
kwamen
vertraden
hem
of
straks
verpletterden
hem
de
instortende
daken
en
muren.
En
aldoor
—
zoo
ver
172
tellen
vluchtelingen
—
brulde
de
zee
als
duizenden
losgelaten
roofdieren.
Op
straal
liep
men
tot
de
knie
in
het
water,
en
het
was
pikdonker;
alleen
de
brand
gaf
licht
hier
en
daar.
Geheel
Italië
is
in
rouw
gedompeld
keek
hij
naar
buiten,
naar
het
landschep
:
helder
,
vriendelijk
,
kalmeerond
werkend
door
zijn
rijkdom
van
korenvelden
en
wijngaarden,
lag
het
daar
voor
hom.
Als
hij
hier
eens
bleef
f
—
Hier
F
Hij
moest
toch
ergens
zijn
!
Waar,
kwam
er
niet
op
aan.
Hij
had
geen
kaartje
genomen
naar
een
havenplaats,
ei,
zoo
dom
was
hij
toch
niet!
Hij
reist
juist
de
andere
richting
uit,
niet
noord-
maar
zuidwaarts,
altijd
maar
naar
het
zuiden.
Toch
zal
hij
zoo
dom
niet
zijn
Ie
reizen
zoover
zijn
kaartje
aangeeft.
Het
zou
hier
een
ge
172
schikt
punt.
zijn
om
uit
te
etappen,
om
te
verdwijnen,
om
verloren
te
gaan
onder
de
honderdduizenden',
die
hot
Duitsche
rijk
bevolken.
Een
onbekend
landstadje;
vrouwen
met
voor
de
markt
bestemde
koopwaren
in
manden
staan
op
het
per
172
ron,
dringen
de
wagens
binnen.
In
de
drukte
zou
hij
onopgemerkt
den
trein
kunnen
verlaten.
Er
over
denkende
is
hij
al
er
uitgesprongen,
schuift
door
den
menschenhoop
de
wachtkamer
in
on
de
andere
deur
naar
de
stad
weer
uit.
Hij
ziet
den
trein
in
do
verte
voortrollen,
neemt
zijn
pakje
goed
op
den
rug
en
loopt,
dwars
door
de
stad
en
de
huizen
achter
zich
latend,
naar
buiten.
Waar
172
heen
hij
ging,
wist
hij
niet;
hij
vroeg
er
ook
niet
naar.
Het
was
hem
aangenaam,
te
wandelen
in
de
zonnige
lentelucht,
welke
hem
omringde
en
vervulde
met
de
kracht
der
jeugd,
—
niet
als
de
andere,
de
stille,
die
bloedend
ligt
op
den
grond
van
het
enge
winkeltje!
(Wordt
vervolgd,)