Tekstweergave van TC_1872-12-08_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
1872 . De Prijs der ADVEKTENTIEN is van EEN tot ZES Eegels 60 Cents en voor eiken Kegel daarboven yi/j Cents . Brieven en gelden franco . ' No . 98 . DEN Zondag 8 December . Dit Blad verschijnt eiken Woensdag - en Zaturdag-Avond . De prijs van hetzelve is voor drie maanden binnen en buiten de Stad f 1,00 . Brieven en gelden franco . iegen en Twintigste Jaargang . DILIGENCE-ONDERNEMING GELDERLAND EN ALGEMEENE EXPEDITIE-ONDERNEMING VAN GEND EN LOOS . Van TIEL naar GELDEEMALSEN , 7 ure O minuten voormiddags op den Trein van 8 ure 49 minuten naar ' s BOSCH en 9.83 naar UTEECHT via WADENOIJEN T II BUEEN . en 2,26 // ' s BOSCH II II en 9,06 // II II II // // // // 9 // 45 // // // // // // 11 // 48 ;./ , 1 UTEECHT ' // // // '/ 12 // O // // // // // ;/ 1 A - 57 /; \ i tl II II II 6 // O // // // // " II -^ I , 7 ,/ 59 I , II Van GELDEEMALSEN naar TIEL na aankomst der Treinen van 8.49 en 9.83 , 3.26 en 1.37 , 4.17 , 9.06 en 7.59 van UTEECHT en ' s BOSCH Kantoren : HóTEL ROESINK en HóTEL MEIJER . ?^ IEüWSTIJl»li\GE ^. BUITENLAND . Uit Londen schrijft men van 3 December : Eamp op Eamp ! Thans dreigt men ons in ' t donker te zullen laten . Bijna al de stokers aan de Londensche gasfabrieken , een 2500 man , heb - ben plotseling den arbeid gestaakt naar ' t heet , omdat een hunner , die zijn makkers tot weerspan - nigheid schijnt aangezet te hebben , door zijn patroons - - weggejaagd was . Verbeeld u Londen , in duisternis gehuld ! Gelukkig zal ' t zóó ver niet komen . De werk - stakers hebben , als gewoonlijk , zich misrekend , en de magt van hunne zamenspanning te groot gewaand . Want stoken is zoo'n heksenwerk niet . En toevallig zijn er op ' toogenblik in Londen duizenden leegloopers o . a . metselaars en sjou - werlieden , wier werk door den invallenden winter is afgebroken —, die met beide handen de gelegen - heid zullen aangrijpen om in de gasfabrieken hun kostje te verdienen . Voor absolute duisternis behoeven we dus niet beducht te zijn . Intusschen zou ' t kunnen gebeuren , dat voorloopig in enkele buitenwijken de toevoer van gas tekortschoot . Wijslijk hebben daarom de gasmaatschappijen hare verbruikers tot spaarzaam - heid aangemaand ; en heeft ook de politie hare posten in de bedreigde buurten al dadelijk ver - dubbeld . Verder , hopen we , zal de zaak nu wel losloopen . En ' t eind zal wel weer wezen , datde werkstakers die op hun meting in Trafalgar - square zulk een hoogen toon aansloegen , en zich door geen concessiën van de zijde der patroons hebben laten vermurwen voor de weelde van hun strike een duur gelag zullen moeten betalen , ' t Is met die strikes maar al te vaak , dat wie een kuil voor een ander graaft , er zelf in valt . Curieus leest de circulaire , waarin de gasmaat - schappijen een roerend beroep doen op // de sympathie en de medewerking van ' t publiek ." Wel —, aan medewerking zal ' t niet ontbreken : ' t Is ieders belang , en ieders gewoonte , zoo zuinig mogelijk met zijn gas om te gaan . Maar sympathie , dat is wat veel gevergd ! Waarlijk tot sym - pathie met onze gasmaatschappijen beslaat even - min aanleiding , als tot dankbare genegenheid JB - E U I ï_i L JE l "' O ISr . UOOC^DU DAJVDÊKËRH . ( Een legende .) Vervolg van No . 97 . En will ge mij trouw blijven . Marieken , tot ik mij en mijn kunst tot eer gebracht heb en lol ik als een rijk man om u komen kan ." Ja , Hans ! ik wil den voet niet uit vaders huis zeilen dan voor u , of in ' t klooster . En al.s ik sterf , voor gij komt , dan wil ik hier begraven worden , hier onder den keizersboom , waar we zoo gelukkig waren . En dan komt gij van uw vermoeienissen en uw werk hier uitrusten en ieder rozeblad , dat op u neervalt , zij u als een herinnering aan , als een kus van mij ." En zij zonk weenend aan de borsl des jongelings ; hun jonge , bedrukte harlen klopten in alscheids - smarl warm en innig , en in ' t merg des rozelaars vloeiden lenlevoorgevoel en lentekiemen . Ween met , Marieken ," zei Hans , terwijl hij zich vermande . « Alles zal nog goed komen , lit ga naar Durer , zooals ik den keizer beloofde en leer bij hem , tot ik wal goeds kan . Dan zoek ik den keizer op , waar hij ook zij , ik zeg hem mijn verlangen en vraag hem voorspraak bij uw vader ." O ja , de keizer ," nop Marieken , als die maar . neerkwam , die zou ons helpen ." .- Hij koml zeker terug , ' u eende Hans vol ver - trouwen , ' Wij zullen goed bidden , dat God hem tot ons ot mij tot hem voere ." En zij knielden beiden in ' ivochte , koude gras neer en ' twas hun , als moesl Goii een wonder doen en den keizersboora voor hun oogen in den keizer zelfs veranderen . Maar , wat was dat daar sloeg de groote klok jegens onze spoorwegmaatschappijen . Wij toch heb - ben bijna geleerd te wenschen dat de gasverlich - ting nooit ware uitgevonden : zóó slecht is ze tegenwoordig . Er was een tijd dat de Londensche straten goed verlicht waren . Maar langzamerhand zijn de vlammen onzer lantaarns kleiner en kleiner geworden —, zoodat we thans , waar geen winkels hun licht verspreiden , ronddolen in een ïvoestijn van duisternis , waarin ons onwillekeurig de vrees bekruipt voor dieven , garotters en plotselingen dood . In onze huizen is ' t niet veel beter ge - steld . Welzalig , wie trouw bleven aan waskaarsen ! Want niet alleen dat de gaskroon onze kamers in in een naargeestige schemering Iaat , niet ongelijk aan de sombere schaduw , waarin de wereld moet gezweefd hebben alvorens ' t licht , van de duisternis gescheiden was —, maar de giftige verbrandings - producten van ' t kolengas werken even noodlotti" - op onze longen als op onze meubelen . Moesten dan onze gazometers voortaan geheel gesloten blijven —, we zouden ons troosten met de hoop , dat wellig't een betere wijzs van verlichting niet tot de onmogelijkheden zou behooren . Maar een andere vraag is ' t , of onze burgerij langer behoort te dulden , dat de gasmaatschap - pijen , die enorme dividenten uitkeeren , haar voor goed en veel gsld een schandelijk slecht artikel blijven leveren . . A.lle lijdzaamheid heeft grenzen . Velen zijn er tegen , dat de Eegering zich in de , plaats di - inge van de particuliere nijverheid ; en in theorie hebben die lieden misschien gelijk . Doch wanneer de particuliere nijverheid van haar monopolie misbruik maakt , en liare verpligtingen vergeet , terwijl ' t bewezen is ( als met postwezen en telegraphic ) dat eene Eegerings-onderneming de meest bevredigende resultaten , èn voor ' t pu - èn voor de schatkist , kan afwerpen . bliek dan , dunkt ons , houdt alle theorie op , en moet er slechts gedacht worden aan ' tpractisch alge - meen belang . De Staat zal voor ' t minst een eerlijke ondernemer zijn . Wat deze werkstaking betreft , ook tegen - over haar zouden we den Staat niet geheel willen zien stilzitten , ' t Is waar , de Engelsche wetten veroorloven niet , dat de Eegering zich meuge in éénigen twist tusschen kapitaal en arbeid . Maar er kon verschil gemaakt worden tusschen werk - stakingen die slechts een deel van ' t publiek be - aan langzaam , plechtig , diep . der hoofdkerk treurig . De minnenden keken op . Wal is'l is er brand komen er vijanden ? Zij haddon een voorgevoel van een zwaar ongeluk . Nu kwam er volk den berg op , dal naar de kerk wilde . Hans ijlde hen tegemoet om Ie hooren , wat er gaande was , terwijl Marieken zich in den kruis - gang verborg . Waar zit je dan , dat ge niets weel ," zeiden de menschen . . Op de markt is toch afgelezen , dal de keizer dood is .'' De keizer is dood ! Daar . stond d ' arme Hans als van ' t weer geslagen , al zijn hoop eensklaps vernietigd . Toen ' t weer stiï en eenzaam was , ging hij op de bank zitten en leunde bedroefd met zijn Jioofd tegen den slanken stam des rozelaars en zuchtte luid ; - O mijn keizer mijn lieve , goede keizer , waarom zijl gij gestorven !"' Daar legde zich zacht een hand op zijn schouder , Marie stond naast hem . ' t Werd donker en alleen van den waterspiegel des Rijns schemerde nog een matte lichlschijn omhoog . ' t Luidde niet meer ; d ' ijzeren doodsklacht was verstomd en ' t was zoo stil en doodscli in de natuur , als kon ' t nooit lente meer worden . O , Marieken !" klaagde Hans hopeloos . . De keizer - komt niet weer !" Maar God is er nog en Hij verlaat ons niet ,'' zei Marie en haar blauwe oogen glinsterden als een paar van den hemel gebannen sterren , die weer naar hun geboorteland verlangden . Toen Hans haar zoo zag , hoe zij voor hem stond met over de horst geslagen armen in haar maagdelijke reinheid en ootmoed , loen werd hij weer vroolijk en vol geestdrift vouwde liij de handen . Marie !' fluisterde hij , ja . God verlaat ons niel . Hij loont mij Zijn Hemelskoningin op dezen oogen - blik » n wanneer ik dal , wat ik nu voor mij zie , nadeelen , ea andere , die feitelijk een nationale ramp na zich slepen . In elk geval moest de ge - ringste poging tot intimidatie met onverbiddelijke strengheid onderdrukt en gestraft worden . Laat luijercn en oproer kraaijen , wie wil . Doch de goedgezinde werkman , die aan den arbeid wil blijven , heeft aanspraak op bescherming tegen onwettige pressie of woest geweld . De krijgsraad heeft weder drie chefs der com - mune , Camey , die den kruidtoren van de applicatie - school heeft doen springen op 25 Mei ; Mégy , oud-gouverneur van een fort , en het lid der com - mune Oudet , bij verstek ter dood veroordeeld . De drie mannen zitten hoog en droog te Londen . Voor eenige dagen hebben tien officieren , onder - officieren en manschappen van de francs-tireurs der Aube voor den 2den krijgsraad te Parijs te regt gestaan , omdat zij een uit zes personen be - staand duilsch gezin , dat door hen in November 1870 bij Sézanne , departement Marne , was in hechtenis genomen , hadden gedood . De beschul - digden hadden zich allen in den jongsten oorlog dapper gekweten , en verklaarden dat zij tot de daad waren overgegaan , omdat hunne arrestanten spionnen waren . Zoowel op dien grond , als om - dat de beschuldigden of zelven in duitsche gevan - genschap hard bejegend waren , of door toedoen der Duitschers bloedverwanten hadden verloren , en daardoor met nationalen haat tegen de vreemde overheerschers vervuld waren , heeft de raad hen vrijgesproken . Dingsdag is te Luik op eenvoudige wijze be - graven Henri Soeur , die als deurwachter bij het station aldaar was geplaatst . Eens was de naam van dezen man in veler mond : in 1830 was hij do held van het voorval uit den oorlog tusschen België en Nederland , dat nog in vele huizen te Maastricht door eene plaat in herinnering wordt gebragt . Vóór de affaire van Oreye , waaraan Henri Soeur deel nam , had hij een adjudant en twaalf hollandsche soldaten de wijk zien nemen in eene boerenhoeve . Aanstonds snelde hij er met een aantal makkers heen en maakte hen krijgso - evan-gen . Deze daad bezorgde hem later eene decoratie , maar eerst was zij oorzaak , dat de Hollanders volvoer , dan ben ik een kunstenaar , die de hulp eens keizers niet meer noodig heeft ." Den volgenden morgen bij " t aanbreken van dendag trad Hans de deur uil ;> iet een randsel op denrug en het beursje mei de rest van keizer Maximi - haans dukaten op zijn borst . Hij sloot hel kleine huis , stak den sleutel in den zak en slapte langzaam wen -' Luid en duidelijk klonk zijn volle , zachte stem noS eenmaal : ° Aan rozenhout , aan rozenhout , Daar bleef mijn harte hangen ." Zacht ging in Rappacher's huis een der lage venster - tjes mei ronde , in lood gevalle ruilen open en een wille doek wuifde een stommen afscheidsgroet door de schemering . Toen was ' t , als of de slem in tranen brak en nog slechts sidderend en onvast klonk ' t omhoog : Veel vruchten draagt een « ppelboom , Ze mogen u behagen ; Maar wis en zeker zulke vrucht Nu verstomde het lied , de . smart had den schei - denden overmand en alleen zijn vasten tred en ' l kletteren van zijn wandelstok weerklonken door de straat . 3 . Geen profeet in eigen land . Jaren verliepen . Hans Liefrink was verdwenen . Men dacht nog slechts aan hem , als men voorbij ' t ge - sloten huisje met de gesloten vensters ging , waarvan men niet wist , wie er wel recht op zou hebben . Maar iemand dacht immer aan hem en hoopte en wachtte met zielsverlangen . Geen smeeken , geen dreigen , geen schelden des vaders kon Marie bewegen één vrijer gehoor te schenken . Nooit ging zij uit dan naar de kerk ; eiken avond na den Angelus begoot zij den keizersboom , opdat hij welig groeien en den irouw-geliefde ver - heugen zou , als hij terugkwam . De boom was immers hem overal opspoorden ; eindelijk ontdekten zij hem ; hij werd gevangen genomen , naar Maastricht gebragt en ter dood veroordeeld , tenzij de Belgen de dertien krijgsgevangenen , die hij gemaakt had , wilden uitleveren . Dit voorstel werd niet spoedig aangenomen en Soeur werd naar het terrein ge - bragt om te worden gefusilleerd . De Hollanders , die achting voor zijne dapperheid hadden , boden hem evenwel genade aan , wanneer hij // Leve Holland !" wilde roepen . Soeur antwoordde met den kreet : // Leve België !" Zijn lot was dus beslist ; de geweren werden reeds geladen , toen spoorslags een generaal kwam aanrennen , die hem genade schonk en f 10 bo - vendien voor reiskosten , omdat de Belgen den adjudant met de twaalf soldaten hadden losgelaten . Toen de generaal vernam , dat Soeur zijne gratie geweigerd had , die hij had kunnen verwerven door // Leve Holland !" te roepen wensohte hij hem hartelijk daarmede geluk . Een groot aantal ingezetenen van Maastricht , die do toebereidselen tot de executie bijwoonden , wa - ren door de ontknooping zeer getroffen en het portret van Soeur werd bij honderden verkocht . Op sommige sporen in België loopen tegen - woordig rijtuigen van Zwitsersch model . Deze hebben geen eigenlijk portier ; men gaat er in langs een platform , waarop zich een vestibuul opent , dat te midden van alle compartimenten gemaakt is en door middel van een bruggetje van het eene rijtuig in het andere gaat . Om de kaartjes af _ te halen , behoeven de conducteurs niet meer buiten de rijtuigen te loopen en de reizigers blijven gespaard van het ongerief telkens op den togt der geopende deuren te zitten . Prof . Klinkerfues en prof . Galle , ' oowel als onze landgenoot dr . H . van de Stadt , zijn tot de ontdekking gekomen dat de meteoren , die in den avond van 37 November in overvloed zigtbaar zijn geweest , deelen zijn van de komeet van Biela , waarmede de aarde in botsing geweest is . De heer E ...., grondeigenaar in den omtrek van Montgéron , verraste , ongeveer een maand geleden , zijn vrouw in meer dan verdachte ver - standhouding met haar vollen neef . Hij joeg den minnaar zijn huis uit en bragt ' s avonds zijn ' teenigst , wat met hera in verband . stond ; hij had hem met haar geplant , hem met haar bemind zij verpleegde ' t boomken met dubbele zorg , even als een moeder den verren gade ' t kind verpleegt , dat hij haar liet , opdat hij ' t recht groot en sterk zal vinden bij de tehuiskomst . ' t Boomken groeide en gedijde . Reeds was ' t zoo hoog als do nis en ' t wilde boven over heen groeien , maar zij boog liet de nis in en bond hel aan den muurvast , zoodal de bloeiende top zich onder de welving buigen moesl . Dit stil werk was haar eenige vreugd , haar eenige uitspanning . Onder arbeid en gebed gingen haar dagen voorbij en haar frissche wangen begonnen bleek te worden . Meedoogeloos zag de vader , hoe zijn schoon kind altijd stiller en treuriger werd en hoe zij langzaam kwijnde , ' l Was een geluk voor haar , dat de beginnende hervormingskrijg , die ook Breisach bedreigde , Rappacher dikwijls in den raad riep en hem niet toeliet zijn plan . Marie met geweld te doen huwen , uit te voeren . De storm trok dichter om Breisach . De hoeren onder den keizersstoel kwamen onder de wapenen voor de nieuwe leer en gedurig stroomde hun meer aanhang toe . De . stad sidderde voor haar oud geloof en terwijl zij zich naar huilen bQvesligde , ried haar Aartshertog Ferdinand , keizerMaximiliaans kleinzoon , om ook inwendig alles te doen , wat hel oude geloof zou kunnen bevestigen . Met vrome bereidwilligbeid deed ieder ' t zijne ; stichtingen en . schenkmgen lot verhooging van ' t aanzien der geestelijken , tot ver - meerdering en verbetering van kerkelijke ambten en eindelijk lol verheerlijking der idealen van ' l katho - liek geloof door schilderij en beeld . Reeds lang miste men een waardig hoogaltaar ; juist in dezen lijd moesl dat gemis verholpen werden en men besloot een werk te laten maken , dat den wankelenden ge - moederen de gelicele hemelsche glorie voor oogen zou stellen . Een prijsvraag werd aan de DuiLsche kunste -