Tekstweergave van TC_1898-12-30_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No . 150 . ^ bonnementisprijs : üxt blad verschiint eiken MAANDi ^. pONDE^-Aa - en maanden binnen en buiten de slad tl . oneven ir*i 1UWJW1I1S1NSCHEN . Zij , die met liet aanstaand 9[ieuw|aar , boven het omslach - tige vereenden van kaartles , — wat aan de post zeer veel last bezorgt , terwijl zij onmogelijb alle op tijd bezorgd S'««"e"X ,« den . — de voorbeur wenschen fe geven aan het P>f«*^«"J »" een Advertentie als Sieuwjaars - we^sth ! wordt daartoe een nit - TtXnde gelegenheid aangebo - den . Voor den prijs van 30 cents toij voornitbetaling , wordt een dergeliihe Advertentie van 1 tot © " eglls , in het No ., dat Katerdag avond verschijnt , geplaatst . Sleer - dere regels worden tegen den gewonen prijs berefeend . Het is zeer gewenscht d *- Adver - tentie tijdig , liefst vóór of niterst op ï' - aterdag 31 «> ecember a . s ., vóór des middags 13 nnr , in te zenden . Ongéluh , _ Een verschrikkelijk ongeluk trof Zaterdag - avond het huisgezin v . d . L ., wonende in eenpoort aan de Havenmarkt te Breds . _ _ _ Ongeveer tien ure keerde de ruim veertigjarige echtgenoot huiswaarts en zette hij zich aan tatel . De vrouw verwijderde zich even tot het doen van een boodschap . Weldra overmeesterde de gaap den man zoodanig , dat hij met het hoofd optafel insluimerde en niet bemerkte , dat hij in aanraking kwam met een staande petroleumlamp . Op een gegeven oogenblik kantelde deze omen deelde het vuur zich mede aan de kleederenen het hoofdhaar van den slapende . Toch ont - waakte deze eerst , toen de vlammen hoog op - sloegen . . 1 ^ Verbijsterd van schrik en ten prooi aan dehevigste smarten , deed de man een gebrul hoorendat huizen ver doordrong . Helaas ! Hg was metin staat zich van zgne kleederen te ° ntdoen . Od dat oogenblik keerde de vrouw huiswaarts , terwul ook eenige buren reeds trachttea de wonmg binnen te dringen . Inmiddels had zich daar zoo - veel rook verzameld , dat men er toe overging een ruit te verbrijzelen , waardoor de rook een vrijen ''' Ba^rhanden rukten den ongelukkige de klee - deren van het lijt . Dermate had het vuur hemaangetast , dat op meerdere plaatsen heele stukkenhuid mede werden atgesoheurd . • Geheel ontkleed legde men hem op een hoop krullen . In aller^l werd een priester en een dok - ter gew««90huwd . DeJaatate ^ genademiddelen _ der H Kerk werden toegediend en daarna werd de man overgebracht naar het gaathuis , w»»rliq,nog '■ steeds bij kennis zijnde , ten volle werd bedwnd . Trst de » morgens half vijf verloste de dood MÈ/AKa rampzalige uit zijn naamloos lyden . Wat te Parij * gebruikt Kordt . — Een verslaggever te Parijs heeft na Kerst - nacht een onderzoek ingesteld bg de versehilleiide handelaars in delicatessen en comestibles te ïanjs . Hü kwam tot de volgende eetverhoudingen..Parijs heett in twee dagen opgegeten een worst van vüftie KM . lengte , dat is honderd zes en zestig maal de hoogte van den Eiff.ltoren . Er zyn hon - derd vijftig duizend dozijn oesters opgegeten . Zdts Mevrouw Toü Salten . ll ) Evenals Waldenburg , had zij fluisterend ge - sproken , maar haar laatste woorden sprak zij afgebroken uit , alsof zij bijna stikte . Niet in staat om verder te spreken , beduidde sü den graaf mat een gebiedend gebaar , dat hij voor haar den doorgang zou openen . Hg gehoor - zaamde echter niet , hij bleef haar den weg ver - sperren . sKatharina !" , Dat woord trof haar als een doodeliijke belee - '^/ ylfu een welopgevoed man ?" stamelde zij . ' » Durft u mij dat aan te doen ?" — En daarbij o , zij had wel in den groud willen wegzinken daarbij stroomden haar de tranen langs de wangen . , Datzelfde oogenblik greep Waldenburg baar . handen en fluisterde : * l8 hst mogelijk , Katharina ? Is het mogel^k ï ^■" jent ge om mg ?" '■ ^ Geheel buiten zich zelve rukte z ^ zich los . "'■ wZijt ge waanzinnig ?" vroeg zij ruw . » Moet ik u dan eerst zeggen hoezeer ik u haat en ver - acht ? la er in u geen vonkje eergevoel over - gebleven ? Uit den weg , zeg ik , of ik roep om hulpl" Ditmaal trad hij terv ^ en zjj vloog hem voorbij ï Uiimaai trau n ^ lerv ^ en zij vioog nem vuuiuy h^"cu m . ""— 5,7 ."---■ als een opgejaagde ree . In de aangrenzende karoet | het vreugd over BÏja triomf . 1898 . Vi]f-en-viiftigstelaargaTig . ï»in.iB der A-dvovtep-M *^* f n ( Vj Van een tot zes regels . ......••■• „'( j-j Voor lederen regel daarboven . . • ' GÏoote letters naar plaatsruimte . Brieven franco lURAN Yrijdag 30 December . ten laatste in een tuinhuisje onderkomen zocht . Eerst den volgenden dag gelukte het haar weer mhms '' zioairmen begrijpen zal , heeft het geval veel opzien gewekt en zal het waarschijnlijk binnen - kort tot eeu treurige rechtzaak leiden . fabelen over de verblyfplaats van Zola zijn bekend . Hij werd tegelijk gezien te Gev eve . Bergen , Amsterdam en op nog eenige plaatsen . In werkelijkheid had Zjla het station van Cha - ring Cross bij het aanbreken van den dag bereikt , en hij had zich , als iedere Ersnschman , die te Londen komt , tot een politieagent gewend , die hem met de gewone koele beleefdheid in een handsom had gezet , den koetsier het station , waar - heen gereden moest worden , opgevend , en Zola beduidend , dat hij zich daar tot een anderen « gent moest wenden . Het reepje papier voortdurend xa zijn hand houdend , kwam Zola aldus m het dorp en in het hotel , waar hij wezen moest ; Clémen - ceau had Zola voor den hotelhouder een briet van aanbeveling meegegeven . Deze riep zijn twaalfjarige dochter , die wat Er^nsch kende , maar die den volgenden da - , het gelaat van den vreemdeling vergelijkend met het portret van Zola , dat zg in | een Ulustratie gezien had , verschrikt nsar haar vader liep . zeggende : „ Weet u , wie die man is 1 Het is Zolal " De hotelhouder , die hem reeds heikend had , antwoordde ; „ Je moet je vergissen , Kate , maar al w.is hij het , nu hij zijn naam met op - gegeven heeft , moet je doen , alsof je mets weel . Het meisje zeide niets , totdat Zola naar een plaatsje in Middlesex vertrok , want hij heeft op viif ver - schillende plaatsen in Engeland gewoond . Den dag na zijn aankomst kwam echter de predikant , zonder Zola's naam te noemen , dezen opzoeken , noodig.le hem uit , hem te bezoeken , en ontving hem met een vriendelijkheid en een bescheidenheid , waardoor Zola diep getroffen was . De predikant stX hem ook eenige noodzaVelijke aanwijzingen over inkoopeu . Geen week was er verloopen of alle bewoners van het plaatsje wisten , wie hij was , en toeh verklapte niemand het gehsim in de zes weken dat hij daar bleef , en nu vijf maanden later , spreekt de pers nog van zijn verblijf te Londen , waar hij zich toch niet heeft opgehouden . Zola spreekt met bewonderins ; over de trouw waarmede zijn geheim bewaard is — voegt de correspondent er bij — en over de vriendelijke bejegening , die hij overal ondervonden heeft , en als hij na zijn terugkomst de indrukkea van zijn verblijf in Engeland te boek stelt , dan zal daaruit zeker zijn dankbaarheid blijken jegens die goede mensohen , die hem de verveling en de bitterheid van zijn ballingschap verzacht hebben . Hij leest nu de Bngelsche kranten zeer vlot en bestudeert de wetten en gebruiken van het land . Een duel tusschen vader en dochter . — Uit Dublin wordt het volgende verteld : Miss Lily Mc . Gregor , het 16-jarig dochtertje van een boekhouder in een der tot de regeermg Ibii benadering is niet op te geven , hoeveel KG . bLenleverpaftei , ganzen en ^ P°5°-^f ^°'« ginnen gekerkt . Wat-den wijn , de koffie en de Ukeuien aangaat , de wijnhandelaars wenschten leen mededeelingen te doen . Alleen weet men dat heT gebrek aan water zich te Parus duchtig Jfeft doL voelen , zoodat de wijnleveranciers drukke dagen moeten gehad hebben . Zolas vlucM . , „ , , _ In den vroegen ochtend van den 17en begaf Zola zich , in gezelschap van Desmoalins naar een van zijn oudste en beste vrienden , die in den omtrek van de Are de Triomphe woont , om daar te ontbijten , alvorens naar Versailles te gaan Toen de behandeling van zijn zaak , voor het , Iol te Versailles afgeloopen was . en voordat de gnffier klaar was met schrijven , gmg Labori naar Zola toe , die kalm met eenige vrienden stond te praten e ° fluisterde hem in . dat hij onmiddellyk m zgn rütuig moest stappen , hij - Labori - zou met hÏÏ meegaan . Men zou den koetsier het adres Médan opgeven , maar naar Parys rijden . Aldus geschiedde . Labori zeide by het mstappen van het r|tuig hardop tegen den koetsier :_ „ Naar Médanl " — hij had de voldoening te zien dat eenige reporters het hoorden - maar gaf onderweg den man tege bevel , en men stapte uit bij de Porie Dauphine , dicht bij de woning van een van Zola's vrienden . In een rijtuig kwamen zy daar aan , en Georges Clémenceau en zgn broeder kwa - men daar volgens afspraak , evenzoo mevrouw Zola Toen betoogden Labori en de Clémenceau s dat Zola niet alleen uit Frankrijk vertrekken moest maar dat hij spoorloos moest verdwijaen . Het Tuurde eeoigen tijd voordat Zola , nadat zgn vrouw met de anderen ingestemd had , zich hel overhalen . Mevrouw Zola keerde nu naar huis terug om het noodige bijeen te zoeken voor de reis . De Koede vrouw was echter zoo overstuur . _ dat zg onmogelijk de zaken kon vinden , die zij zocht , vooral omdat zij de dienstboden met m het gehem wilde nemen , en toen zq in het huis van haar vriend terugkwam , barstten allen , m weerwil van den ernst van het oogenblik , m Inid gelach uii ^ want bij het openen van het pak , dat mevrouw Zola meebracht , kwam daar mets anders uit dan | een nachthemd . _ ^ . i i n i „ Men bracht dus allereerst eemge toiletartikelen voor Zola bijeen en vervolgens zooveel gereed « eld . als men kon krijgen , want de balling moest zoo min mogelijk een beroep op een b.nnkier be - boeten te doen . Daarop ging men eten , want het werd tijd . Nadat eenige bankbiljetten m Zola a kleeren genaaid waren en deze een groote hoe - veelheid goudgeld bij zich had gestoken , ging de heer des huizes tegen negen uur in een rijtuig naar de Gare du Nord en nam daar een kaartje naar Londen . Zola en zijn vrouw kwamen naet een ander rijtuig en bleven daarin zitten , totdat de trein - zou vertrekken . Daar Zola geen woord Engelsch kende , had Clémenceau op een reepje papier Charing Cross Station geschreven en dien van het station , waar hij den trein moest nemen om naar eea dorp aan de Birmingham-lijn te komen . Zola liet zijn vrouw in het rijtuig achter , snelde het station door en vond zijn vrienden reeds op het perron bij de deur van een ledigen ipoupéiM^kaürtje werd hem in de hand geduwd en de trein vertrok . Intussohen was mevrouw Zola volgens afspraak naar huis teroggekeerd , waar zij zich , zeer ge - heimzinnig , in haar kamer opsloot , de dienst - boden verbiedend daar binnen te gaan . Den vol - genden dag begaf zq zich , nog even geheimzinnig doende , naar Médan , keerde naar Parijs terug , reed veel heen en weer door Parijs en wist op die wijze de rechercheurs en de reporters binnen de omwalling van Parijs bezig te houden . De Sprinkhanen . — Uit Colesberg , Kaapkolonie , werd den aSn November gemeld : j . u !,:„, De grootste zwerm sprinkhanen , die ooit hier ^. zien is . trekt op het oogenblik van Oost naar West en vreet al het groen op den weg op . We - lukki - is het gewas op de meeste plaatsen reeds Sp en zijn de boeren bezig met het iannenha en . Langs di Zeekoeriviet is echter alles opgevreten . Ook uit Hanover en Philipstown ^ komt bericht , dat de geheele oogst aldaar vernield is , hoewel men alles iu het werk stelde om de sprinkhanen * te verjagen . De dieren zijn ïoo gulzig , dat ze de zweepen , waarmede men hen slaat , verslinden . In de Kaapsche wetgevende vergadering ^ vroeg een der afgevaardigden of de regeering met he sprinkhanenvergif ( toxine of sprinkhaan zwam ) onder de bevolking zou uitdeelen . Minister Schreiner las daarop de inlichting voor , welke in zijne handen geplaatst was . Daaruit bleek , dat men eene hoe - veelheid van het vergif heeft ontboden voor uü - deeling in districten , waar de sprinkhanen zijn . De voorraad kon vergroot worden . Een buisje van het vergif , goed gebruikt , was voldoende voor een boer op z|n plaats . Het vergif heeft goed werk gedaan . De regeering was van plan voorziemng te maken het vergif gratis te leveren . Meisjesroof . _ In Prokuplje in Servië vestigden zioh eemgen tijd geleden twee gezinnen , die de hulp inriepen van de Servische regeering tot het terugbekomen hunner dochters , die hun uit het dorp waar ze zich vroeger ophielden , het Oud-ServiBche Istok , door de Arnauten ontroofd waren . Stamslava , Kosa Peric en Magda Djurie waren de schoonste meisjes van het dorp . Con Sokol , aaayoardec van een troep Arnauten , zag haar en beval zijn ; nan - nen zich van haar meester te maken Dit ge - schiedde en zij vluchtten er mee uit het dorp , de schreiende slachtoffers op de zadels hunner paarden vasthoudend . De vaders Peric en Djurio vervolgden de roo - vers , doch het gelukte niet hun dochters terug te krijgen , , , Con Sokol riep den vervolgers toe , dat ze de meisjes tegen 35,000 piasters konden terugkoopen , anders zouden ze Turkschen worden , door ze nl . aan rijke Turken voor 100,000 piasters te ver - handeling , die de manie had de meest vreemd - soortige zken als voedsel te beschouwen en op te eten . Het was een 16-jarig meisje bij wie zioh de ziekte — als men het een ziekte noemen mag , _ het eerst vertoonde in de gewoonte om de hoeken af te bijten van de bladen der romans , welke zij las . Weldra begon zij zelfs geheele bladen fijn te kauwen en te verorberen en ten laatste verslond ze . in den meest letterlijken zin van het woord , elk boek , dat ze in handen kreeg , behalve den band . Couranten giagen denzelfdea weg op . Het ongelukkige kind werkte op een schoenen - fabriek en daar bestond haar grootste genoegen in het opeten van geheele stukken pek ! Tbuis at ze al de stijfsel op met handenvol tegelijk , ja eenmaal verorberde ze zelfs een geheel pond kot - fieboonen . Doch dit laatste gerecht was toch blijk - - - baar te sterk voor een menschenmaag , want nu werd het kind ziek en moest geneeskundige hulp voor haar worden ingeroepen . Aanvankelijk meende men , dat haar geestvermogens waren gestoord , doch dit bleek niet het geval te zijn , daar zij zicli zelf volkomen bewust toonde van de schadelijkheid van het zonderlinge voedsel . Sedert zij evenwel ziek is , heeft zij voortdurend oogenblikken van zinneloosheid , en men vreest daarom , dat men haar slechts in ' t leven zal kunnen houden ten koste van haar verstand . Brand te Botterdam . — Te Eotterdam eischte het vuur gisternachtslachtoffers . Het was omstreeks 2 uur toen deonderinspectcur van politie Valk , met een agentden Hofdijk passeerende , brand ontdekte m pand 36 , waarvan het benedeng^deelte wordt ingenomendoor een handel in drogerijen , uitgeoefend doorden heer J . C . Halmans de Jong , die er echterniet woont , terwijl van de bovenverdiepingen deeerste verhuurd is aan S . S . de Bok , spoorweg - beambte , en de tweede aan J . Horsten , nacht - stoker aan een fabriek met vrouw en drie kinderen.In verband met zijn betrekking was Horsten metaanwezig . Ongeveer gelijk met den onderinspeoteurontdekte De Bok brand en sprong aan de achter - zijde uit het raam om hulp te halen , daarbijbewerende zijn vrouw reeds brandende te hebben gezien , ,. . , . T '" k I koopen . De ongelukkige ouders hadden met meer behoorende fabrieken aan de kust v^n LongU 1 ^^^^^^^ . ^^^ ^^ j ^^ ^ jj ^ ^„ trou^^end op zijn SwiUy was verliefd op een korporaal , die haar t " . a - a .„ n.r^,.nh reeds sedert eenigen tyd het hof maakte . Niet - tegenstaande het verbod haars vaders zich nog langer met den zoon van Mars in Ie laten , gmg zij nog steeds vertrouwelijk m«t hem om , zoodat Gregor haar op een avond eens geducht ond.r handen nam . Doch daar zij blijkbaar met op haar mondje gevallen was , kwam het van het eene woord op het andere , zoodat de vader ten laatste zóó kwaad werd , dat hij een voorwerp uit zyn Eak haalde , d.t later bleek een revolver te zyn , en daarmede op zijn dochter afging . Deze echter , de bewegingen haar » vaders ziende , greep een ge - laden geweer van de wand , en onder den uitroep : )) Ha , als het opschieten aankomt , ben ik er ook bij 1 ' g.f zij vuur . Tegelijkertijd knalde ook het schot van den revolver . Beiden waren licht ge - wond , en nu zou men meenen , dat na de eerste opwelling van drift , een verzoeniDg zou gevolgd zün tuBschen vader en kind , doch dit was met het geval ; de eerste joeg zijn dochter trots regen en wind naar buiten , waar zij nat en verkleumd Onmiddellijk werd alarm gemaakt en spoedig waren een spuit en een reddingsladder ter plaatse . De vuurzee , gevoed door de groote hoeveelheid brand oare stoffen , was echter van dien aard , dat binnendringen onmogelijk was . Uit alle ramen drongen dikke rookwolken ea de trap stond ook reeds in de brand . Zelfs het boveneind der brand - iadder was aangetast . Desniettemin waagde de spuitgast Kroegman die te bestijgen , het pand binnen te dringen en de reeds bewustelooze vrouw Horsten in veiligheid te brengen . UaU '±\ jyjy / uianvtiD , VVV /*»." " tj ■ -- - TA • L menschelijk gevoel , aan een Arnaut , den Derwisch Alila , gaven , opdat deze het aan Sokol zou ter hand stellen , met de belofte dat d « ontbrekende som op een zeker tijdstip zou betaald worden . Dsgeu verliepen , doch noch van AUla , noch van het geld , noch van de meisjes kreeg men iets te zien . De ouders hopen nu . dat de Servische over - heid de uitlevering der geroofde meisjes zal weten te bewerkstelligen . Schatkistbiyetteti en - promemn . — Bij kon . besluit van 22 Dec . U . wordt de minister van financiën gemachtigd tot de uitgifte van schatkistbiljetten en schatkistpromessea tot een gezamenlijk bedrag van f5,000,000 . De rente der uit te geven schatkistbiljetten wordt , zoolang daar - omtrent niet nader is beschikt , bepaald op ÖVj pOt . in het jaar . Zonderlinge manie . — Eenige dokters te Lynn ( Vereenigde Staten ) kregen onlangs een zonderlingen patiënt in be - Toen eerst verscheen de reddingsbrigade , door verzuim te laat gewaarschuwd . Twee brandwachten , J . de Ligt en L . Schonenberg , ondernamen andermaal een tocht en slaagden er in een twee - jarig meisje , dat bewusteloos voor het raam lag , te redden . \- a a - De toestand van de vrouw en het kina , die naar het ziekenhuis werden overgebracht , is thans vrij bevredigend . Inmiddels waren er meerdere spuiten op het terrein versohenen en toen een vijttal het vuur zoo in bedwang kreeg , dat biunen - dringen niet meer levensgevaarlijk was , ging men dadelijk daartoe over , daar beweerd werd dat nog meer personen in het perceel moesten zijn . Spoedig werd dit dan ook , helaas , bevestigd . Op de eerste verdieping achter vond men het reeds verkoolde lijk van de SOjarige vrouw De Bok . terwijl men in een bedstede op de tweede ver - dieping twee knaapjes zag liggen . Hun trekken duidden geen doodsangst aan , zoodat beiden waar - schijnlijk door den dood in hun slaap ziju verrast . Alleen hun voeten waren eenigszins verüraad . speelde eeu spottende glimlach om haar mond . Dus was er toch één , die deu dood verkoos bo7en een leven zonder haar . O Charlotte ! Zou jij toch gelijk hebben ? Jam - mer echter , dat men moeilijk kon uitmaken , of prins Iserstein door de liefde dan wel door zijn schulden tot zelfmoord zou gekomen zijn . Bah ! Zij zag in hem een geschikt werktuigvoor haar bedoelingen ; kon zij meer van hemverlangen ? _ . Zij reikte hem de hand , toen hy eindelijk zweeg , iïtioe zou ik zoo wreed kunnen zyn u den dood te gemoet te voeren ?" zei ze eenigszins spottend . « Daar u mij wil bezitten om gelukkig te zijn — welnu , voor mijn part — wees ge - lukkig ." Hij bracht haar hand aan zijn lippen en wildehaar met vurige woorden danken , doch zij voor - kwam hem . , , , 1 u i.sWees nu tevreden ," zei ze koel . » Ge kentmijn zwak , ik ben nu eenmaal een volslagenvijandin van alles , wat sentimenteel is , en hoemeer ge mij daarvan verschoont , hoe beter w^jhet met elkander zullen vinden . Laten wij nunaar de zaal terugkeeren 1 " Zij stond op en juist bood Iserstein haar dan arm , toen aan de zijde tegenover de b.akaal Wal - denbur <' en de prinses de kamer binnentraden , gevolgd " door prins Leopold en eenige andere heeren en dames . Met hoeveel overleg was die comedie gespeeld I Natuurlijk — de hulpvaardige vriend mocht niet ontbreken 1 Uit de oogen der prinses was te lezen , dat zii gelukkig , zeer gelukkig was . Het arme kind 1 Zij vertrouwde hem , zij gaf hem haar on - Bchuldig hart , en voor hem was deze verbintenis dachte werd haar trots tot het uiterste geprik - keld Zij overlegde niet meer , wat zij deed ; zijdacht niet meer aan de vreeselijke toekomst , diezii nu door eigen schuld te gemoet ,! 0u gaan Inonberedeneerde haast luisterde zij naar de stemvan het oogenblik . . , , .. . , , „ sAls ik mij niet vergis , had u mij iets te zeggen , sorak zij tot Iserstein , terwijl zij bleef staan . Van vreugde wist de prins bijna geen woorden te vit'den . . i . v j # Ja , mevrouw ," stamelde hij , // ik had . . . ik wilde ■ • •', .. ^ , , ,... „ jjsfa __ zeg het mij dan dadelijk . Zii nam plaats in een fauteuil en wenkte hem bii haar te komea zitten . En dat deed zij zoo koel en onverschillig , als betrof het hier de be - spreking eener droge quaestie . Doch haar wangen ijloeiden , haar lippen waren samengeperst en zij speelde zenuwachtig met haar waaier . De kamer , waarin zij zich bevonden , bevatte verscheidene groepen , die gezellig stonden of zaten te praten en verscheidene nieuwsgierige blikken werden op baar en Iserstein gericht — maar wat bekreunde zij zich daarom ? Alles was haar onverschillig — De prins had intussohen tyd gehad om zich de mooie woorden te herinneren , die hij zich had voorgenomen bij deze gelegenheid te zegi;en . Zoo prak hij dan van zijn innige liefde . Hij bezwoer hsar , dat zij hem moest toebehooren , hij verze - kerde da - het leven hem niets waard was , wan - neer iiij baar niet mocbt bezitten en dat hij be - sloten had te sterven , als zij weigerde de zijne te worden . , ,, , j Onbeweeglijk als een steenen beeld , hoorde Katharina hem aan j alleen bij die laatste woorden ontmoette zij den prins , die buiten adem met den gevraagden bornoe kwam aansnellen . Hij was te zeer onaangenaam verrast door haar reeds hier aan te treffen , dm dat hij veel acht kon slaan op haar bleek verstoord gelaat . « Vergeving , mevrouw ," stotterde hij . * ik beb mij gehaast zoovtel ik kon . Mag ik u verzoeken ?' Hij wilde haar den bornoe om de schouders slaan , doch zij schudde ongeduldig het hoofd . » Neen , neen , ik dank u ,''^ zei ze . « Laten wij naar de balzaal terugkeeren ." Iserstein voelde zich terneergeslagen en zijn voorkomen was daardoor alles behalve geestig . Van ter zijde keek zij hem eens aan en daarbij speelde een bittere glimlach om haar mond . // Mijn aanstaande echtgenoot ", dacht ze . Slechts een spoedige verloving kon haar vrij - waren tegen zichzelve en tegen den verrader , dien zij haatte en verafschuwde , maar die toch de macht besat haar bart tot in het diepst te be - roeren . » Katharina — weent ge om mij ? Nog hoorde zij die WO rden en den toon , waarop ze uitge - sproken wer^'en ; — dienzelfden toon , waarop hij haar eenmaal geknield zjjm-hartstöohtelijke liefde had bekend . Hij had het gewaagd zóó tot haar te spreSsen na het tooneel , waarvan zij getuige was geweest en terwijl sdlc andere ", met wie hij spoedig in het openbaar verloofd zou zijn , in de onmiddellijKe nabijheid was . , .. , „ „,„ MisechicT was door haar tranen bij hem zijn oude liefde een oogenblik opgevlamd . Misschien zelf » dat niet — missohien was het slechts meae - 4jden met haar geweest - of • • ^^ tr/e - De drie slachtoffers zijn iu vangzeilea gewikkeld onmiddellijk naar de begraafplaats Crooswijk ge - bracht , na door den politie-geneesUeer geaoliouwd te zijn . Men schrijft den omvang van het vuur toe aan I een ontploffing in den drogistwinkel . Niet alleen dat de buren een knal gehoord meenen te hebaen , maar ook de toestand der binnenmuren wijst daarop . toch slechts een mariage de convenance , zooals er dagelijks in de groote wereld worden gesloten . De prinses riep Katharina bij zioh , terwijl Waldenburg zioh bij Iserstein voegde . Katharina's bart was vol van wrok en verbit - tering . Daar speelde zij nu weer haar rol in de comedie ; daar was zij nu weer het werktuig , dat den dubbelhartigeu man zijn verraderlijke handelingen gemakkelijker maakte . De muziek was weer begonnen ; aan den arm van Iserstein zweefde Katharina door de zaal . Onder het dansen werd zij aangegrepen door ean soort van duizeling ; toen de wals mt was , leunde zij zwaar op Iserstein's arm . De zaal scheen nog te draaien en de vloer scheen te golven als een bruisende zee . Slechts door inspanning van al haar wilskracht bleef zij op de been . Zij het zich door den prins uit de balzaal naar de garde - robe-kamer voeren om daar haar kloppend hoofd met eau - de cologne af te koelen . Die kamer was niet ledig , zooals zij gehoopt had . Op een der sofa's lag Else von Staschmethet hoofd iu eea kussen gedrukt en toen zij bij Katha - rina's binnentreden verschrikt opkeek , zag deze , dat zij hevig geschreid had . Bij deze laatste ge - ( Wordt vervolgd ,;