Tekstweergave van TC_1920-12-27_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
No . 152 - TsistooH intere . No , 147 . Zeveju-en-zeveDtigsie jaargang . Ultstvs : GEBfis . CAMFAaNË . li)2Ö . ABONNEMENTSPRiJS . Dit blad verschijnt eiken iMAANDAG -, WOENSDAG - en VRIJDAG - MIDDAG . De prijs is voor drie maanden biimen en buiten de stad ƒ 1.37i/o Voor buiten de stad wordt 10 cent per halfjaar voor incassokosten berekend Niews " m Adyertenlieblad voor ïiel , Zalt-Eoriifliel , Tielef - eii Bommelêfwaard , iNeder - en Over-Betüwe en Maas , en Waal . ADVERTENTIEPRIJS . Van een tot zes regels ƒ 1.50 . Voor lederen regel daarboven ƒ 0.25 , Groote letters naar plaatsruimte Brieven franco . idag 27 December . geen trouwens al ettelijke malen isjficb elders ( aan de overzijde van het"ebieken . | kanaal ) een nieuw stadje verheft , Herhaaldelijk is ook gebleken , dat de residentie een gebouw mist voor groote vergaderingen en congressen . En juist Den Haag , dat er op uit moet zijn dergelijke congressen tot zich te trekken als middel om het vreemdelingenverkeer te bevorderen , diende ai tientallen jaren geleden tot stichting van zoodanig gebouw te zün overgegaan . Veol noodiger was dit dan bijv . een nieuw stadhuis . Wan - neer aan de stichting van een con - gresgebouw gepaard kon gaan de op - richting van een groot hotel , zou dat zeer goed zijn . Het is . afgezien van de nationale vergaderingen ( en misschien zelfs internationale ) ook voor Den Haag zelf een belang , dat aan den ka«t van Scheveningen een vereenigingsgebouw verrijst . Het gebrek aan zalen is daar zeer groot . Wanneer het gemeente - bestuur in dit opzicht eens wat meer • kaufmannisch''was en de gymnastiek - lokalen der scholen exploiteerde , was mén wellicht al iets verder , la dit opzicht moet Nederland met zijn ouderwetscbe en in vele opzichten benepen opvattingen nog heel wat I zou meenen , dat de monschen in die leereii van Amerika . Daar weet men I hofsteden en van het dorpje in bet Brieven uit de Hofstad . in onzen vorigen brie ! wijdden v?e eenige Vvoorden aan de openiag der ' overdekte töDnisbanen . Höc sportievt ; element , dat wij in het tennisspel zien , is niet zoo heelgroos en het belang - rijke daarvan —■ de oefening in de openlucht — gaat natuurlijk bij het spelen in een afgesloten ruimte wel eenigermate verloren . Dit ï>,eemt ectiter niet weg , dat in de zeer ruime hallen , waar slechts een luttel aantal personen aanwezig zijn , deze schade niet zoo groot is . Daartegenover staaf dan in elk geval het feit , dat de spier-oefeningen van het spel ge - durende de wintermaanden niet be - hoeven te worden stopgezet . De gere - gelde oefening is altijd een gewichtfge factor in de algemeéne sport-betrach - ting . Mits deze niet tot excessen leidt . IJe planren voor de oprichting van een fcporfpark hebben dan ook maar onze matige sympathie . Deze plannen houden Den Haag bezig , hetgeen van minder beteekeni; - zou - zijn indien daarbij niet esn ernstig gevaar dreigde . Esn groep personen , wier blik te beperkt 2ich richt op een sport - beiang en niet gevestigd is op het algemeéne belang van üen Haag en de badplaats Scheveningen , tracht het er heen te drijven om het prachtige terrein op Scheveningen , waar in 1913 de groote Landbouw - tentoonstellmg is gehouden en waar dezen zomer nog het Wegencongres zijn exposities hield , te misbruiken voor de inrichting van een sportpark . Gelukkig zijn B . en W . van üea Haag tegen het plan en wenschen ze dit park meer naar het Noorden te ver - plaatsen . Het zou dood-zonde zijn ais hei terrein bij de Nieuwe Parklaan wero prijsgegeven aan den bouw van een zoo minderwaardige instelling als een wielerbaan , die geen sport vertegen - wooTWgt en tot niets nut is . Slechts als publieke vermakelijkheid van zeer laag allooi kan zoodanige baan gelden . In het algemeen is het nut van een sportpark zeer tvnjfelachtig . Er zijn instelüngen , die Den Haag veelmeer noodig heeft . Het tentoonstellingster - rein is naar onze meenirsg uitstekend geschikt voor een geheel andere in - stelling , die vóór alles in de residentie noodig is , n.l een congr3Sgebouw met daaraan verbonden eenige ruime lokaliteiten voor het houden van ten - toonstellingen ,. Voor dit doei zou het . terrein uitermate gesclnkt , zijn , het araiïïfïïiLiLii^a ' Uit defl doode herrezen . Een epiüode uit den Oostenriiksch-Italiaanschen oorlog dooï - JULES VERBEÏÏKE . 19 Maar wat zijn je plannen ?• vroeg Eugenie nu zeer dringend . Dat weet ik nog niet , gaf Jules ontwijkend ten antwoord . Ge weet ' t wel ,.. Maar kindlief , dat komt later wel ... Neen !,.. neen ... ik ken je te goed , Mes , dan dat gij mij iets kunt zeggen ... Bovendien — zij veranderde ineens van 8tem en toon — ik heb toch na ' t gebeurde Wel eenig recht , dunkt me , om je plannen * e weten ! zijn « i-bouwenteexploiteeren . Wijzen wij eens op de , bioscoop-tbeaters , die voor tal van andere doeleinden zeet geschikt ?, ijn . In één van d-^e verga - d^«'?n Zondagsrr:orgens de Christian Scientisten . Aan de devotie van den dienst doet het milieu niets af . Het klinkt natuujlijk velen Hollanders gruwelijk in de ooren wanneer zij vernemen , dat in Amerika in bijna aile bioscopen Zondagsmorgens kerk wordt gehouden . Zou het nu zoo vreeselijk zijn wanneer men dat in Holland ook aandurfde ? Wij zagen dezer dagen een circu - iaire van de R-jmoastrantsche ge - meente , waarin een beroep wórdt gedaan op de leden om mf er steun . Óver 19^0 werd bijna S5 mille uitge - geven , over 1921 wordt drie mille meer noodig geacht . Welk groot bedrag zal daarvan niet heengaan aan onderhoud van het gebouw , dat slechts luttele uren per week wordt gebruikt ? In de afgeloopen week is op Zorg - vliet een nieuwe kerk geopend . Na - tuurlijk met een zwaar zilveren dak er op , 7.ÓÓ zelfs , dat bij de opening moest verklaard worden , dat men niit wist hoe mea er mee aan moet ' Ware het nu niet tienmaal beter geweest om gemeenschappsiijk met hulp van andere instellingen een gebouw te stichten , dat voor allerlei doeleinden geschikt v/as ; waarin ' s avonds concerten en lezingen ge - houden konden worden en dat Zon - dags voor godsdienstoefening geschikt was ? WeiKB stemming kan in zoo'n gebouw wórden bedorven-door goede muziek of door wetenschappelijke voordrachten ? Gelijk wii reeds zeiden , in dit opzicht is Nederland nog miserabel achterlijk ea kleinzielig ; de grootheid van de ziel tracht men daar nog steeds door uiterlijken schijn te ver - hoogen of zelfs dezen laatsten voor de eerste in da-plaats te stellen . ware het punt in die richting wel - licht beter geweest , HAGENAAR . Rechten en Plichten .. Gisteren daaide de avond zoo vredig over de aarde , in wiatergewaad . Htt westen glansde zoo schoon met de kleur vaa rozen en violen . Da don - kerte hing ai tusschen ' t struikgewas en onder de kale boomen , die hun naakte kruinen in de lucht ver - hieven ; een gewemel van takken en twijgen tegen den lichtenden hemel - koépel . In den gloed van ' t westeiri stond stil de avondster te schijnen , als een vlammende edelsteen in goud gevat . Ver voor ons doezelde een dorpje weg in den schemer . Alleen het vriendelijk kerktoren'sj « zag men als - - ^ en scherp omlijnd silhouet . De omtrekken van eünjge hoeven ver - vaagden op den acbtergroftd van boschparlyen . . Hier eo daar straalde een flikkarend lampje uit eeo , venster ; ean aardsche ster . Alles ademde rust en vrede . Alen Uit een artistiek oogpunt is het nieuwe kerkje op Zorgvliet niet bijzonder . Het is in den ouden trant van de boerenschuur gebouwd , met kracht noch heerlijkheid van lijnen of versieringen . Ais ingang staat een ouderwetsche hoefslag , die in tijd van nood ook als palingkraampje zou te gebruiken zijn . Een sieraad voor het villa-park Zorgvliet is het stellig niet . Of deze keuze van de plaats , mede in verband met de financiën , als de beste is te beschou - wen , zullen anderen beobrdeelen . Nu Haar spanning maakte haar zenuwachtig e a ze zeide misschien de dingen niet juist genoeg . Jules zag haar aan . Hij vroeg p.nnzend : M^at bedoelt ge ? Ik bedoel , hernam zij , dat ik gaarne vernemen zou wat ge , nu ge weer gehee ! genezen zijt , doen zult . Blijf je V(?or!oopig hier ? Ga je mee naar Calais ... Zul je — hier trilde Eugenie's stem — weer opnieuw beginnen met je in gevaar te begeven en je beroep weer op te nemen ? Maar waarom moet ik daar nu al iets van zeggen ? Ik moet er zelf over nadenken . Maar als je denkt , doe je ' t al , Jules , — voegde Eugenie hem " op een verwijtenden toon toe . Ach kom !... Neen , Jules , ' t is zoo . Bedenk maar eens even . Zoo zonder dat ik afscheid van je had kunnen nemen zijt ge naar bier gegaan . Een klein briefje meldde me dat . Meer niet ... Je verongelukte ... En als verschiet zich recht tevreden en ge - lukkig moesten gevoelen . Wanneer de nacht zijn vale vleu - gels over de aarde uitspreidt , var - hult hij aliep , lief en leed . Maar onie verbeelding toovert ons mooie tafc - raelftü voor den geest . Ja , onze ver - beelding heeft vrij spel , als de scherpe omtrekken der werkelijkheid wordon opgelost in de duisternis . De volgende morgen , met de , rijzer:dö zon , brengt de nuchtere ' waarheid . De weraid ligt weer klaar en duidelijk in den nieuwen dag . Mst onvermoeiden ijver , met onveïfhuwde kracht begmt v^eer die eeuwigdijrend ^ strijd om ' t bestaan , üe schijn var : vrede verdwijnt . Opnieuw ontwaken weer de hartstochten , de zorgen , de ergernissen . — Het is er nog verre van , dat ieder weigemoed en blij met den nieuwen dag zijn taak opvat , dat ieder den nieuwen ddg als een kos - telijke gave met dankbaarheid aan - vaardt — Strijd . Oorlog ] Overal oorlog ! Ia de landen waar voor ' n wijle de kanonnen tot zwijgen zijn gebracht , willen nochtans de wiidt . strijdkreten niet verstommen . Vol haat en verbittering werpt men zich ia den kamp om ' t bestaan . Heftiger dan ooit wordt die strijd gestreden . Revolutie ! Staking ! Sabotage ! Mat razende snelheid werken de drukpersen en braken eiken morgen een vloed vau kranten uit , die vol staan met jammerklachten , wanhoops - kreten , waarschuwingen , bedreigin - gen , verwonschingen , beschuldigingen , strijdleuzen ; hier scherp en hatelijk , daar meer in bedekte termen geuit . Regeering en volk , werkgever en werknecjer , kapitaal en arbeid , pro - ducent en consument , —- ze staan tegenover eikaar in slagorde . Men zet zich schrap , men neemt zich voor pal te blijven staan tot het uiterste . Elke groep sluit zich vast aaneen , organi - seert zich , wetende dat eendracht . rnacht.maakt M.en Jromt op voor eigen rechten en zal den legenstander dwingen tot plichtsbetrachting . Rechten eu plichten . Hoevslen heb - ben er den mond voi van ! Denken we niet vaak aan en waken we niet trouw over de rechten van ons zelf en de plichten van anderen ? Recht en plicht . Moeten ze niet in volkomen harmonie naast elkaar be - staan ? Zijn het dan niet twee planten , die uit één wortel ontsproten zijn , die groeien moeten van dezelfde levenssappen ? En zien we dan niet , hoe de eene de andere v/il over - schaduwen , verdrukken en verdringen , zoodat de laatste wel moet verdorren en verschrompelen ? Zou het slechter worden op de wereld , als alle groepen van menschen , alle vereenigingen , vakorganisaties een kleine wijziging in hun streven brachten ? Hoe zou het worden als za wilden strijden voor de plichten van hen zelf en voor de rechten vari hun tegenstanders . Is zulks niet moge - lijk ? Is dat een dwaze eisch ? Die ontzettende , vermoeiende strijd voor eigen recht en anderer plicht belet menigeen zijn dagen in vrede te slijten , vergalt het levensgeluk , verbittert het gemoed , maakt het hoofd heet en het hart koud . En die strijd zou al vanzelf eindigen , als iedereen wel genegen was een klein beetje meer dan zgn plicht te doon eu een klein beetje minder dan zijn recht te eischen . Het is imgaers nog heter onrecht te lijden dan onrecht fe doen . En roi.h trachten we zoo vaak onzen plicht te besïioeien en ons recht te vergrooten . In dezen hopeloos verwarden tijd komt het zeer duidelijk aan ' t licht , dat de mensch bij brood alleen niet leven kan , dat hy ia ds stofïeiiike dingen zijn levensgeluk niet vinden jidit wonder niet gebeurd was , als ge niel l d;,)or Quifïa en later door Cari Caro gevonden waart , dan was je reeds lang docxl ... Even was er stilte fusschen die beide menschen ... Daarna vervolgde Eugenio : Uren , dagen en nachten iieb ik in ang.5t doorgebracht ... Ik was doodop ... ' t ma.:kte me krank - zinnig ... en toen je eindelijk weergevon - den was , toen ik je weer zag ... toen was ik ziek van vreugde ... Later , wanneer ik za ^ en hoorde hoe je sterker en sterker werd ... toen ik je weer als van ouds in enthousiasme hoorde spreken over je werk ais oorlogsspion .., soms reeds over plan - nen ... dan kromp ik ineen ... dan was het mij alsof ik sterven ging ... Je weer opnieuw te moeten afstaan ... je weer te zien heen gaan , zie je , dat zou mij ' doodmaken . En daarom , vóór je weer iets beginnen gaat , . wilde ik ' t je vragen ... ii \. Het voortdarenil getwist en gekyf om seid en goed bréngi immers steeds meer zorgen en ergernissen , afgunst , haat , verdriet en ellende Wanneer de mensch al te zeer op zi,1n eigen belangen let en zich om die van den naaste niet bekommert , ka,n er van een genoeglijk en vreed - zaam ^.- - estaan geen sprake z.yn , dan blijft het leven een worstelin ?.', een vermoeiende , verbitterende strijd . » De een zijn dood is den ander syn brood ", '.— en das moet de tegenstander ten onder gebracht v,forden . Wij stellen er dit tegesover : » de een zijn dood is ook den ander zijn dood ". In een ■ schoolboeivje lazen we als kind een graï.pig verhaaltje van twee vechtende honden . Met eiken beet ging oor of poot er af . Een toeschouwer vloog op de woedende beesten aan , om ze te scheiden . Hij kwam net te laat ; hij " vond de'treurige resten , k » op mijn eer .. .. ' de staarten en niets meer ". ; Het arme Euroi)a bewijst , dat iets " dergelijks mogelijk is , dat zoo'n wonder gebeuren kan . ' Twes vechtenden kun " üen eikaar wederkeerig verslinden . Twee groepen van menschen kunnen ^ elkaar wederkeerig vernietigen . — ,) a , de een zjjn dood zal ook den ander iijn dood zijn . Men moet niet alleen leven , men moet ook laten leven . Als het den boer goed gaat , dan gaat hat iedereen goed , zegt men terecht . Wanneer de boer veel verbouwt kan de stedeling veel eten . En als de stedeling veel geld verdient verlangt hij een heerlijk maal en betaalt een goeden prijs voor de producten van den boer . Met veel geschreeuw , met groot rumoer worden er vaak tegen - stellingen geschapen , die slechts schijnbaar bestaan . Niemand behoeft zich bf ind te houden voor misstanden ia de samenleving , maar niemand moet zich ook laten verbHnden door den schijn . De maatschappij-is niet ait tegenstxijdigiiöden . opgebouwd , moet niet worden een verzameling van vijandige , elkaar verslindende elementen . De samenleving is een geheel , bestaande uit verschillende organismen , die even goed van elkaar afhankelijk zijn als de organen van een plant en die van ons eigeo lichaam . De eene mensch heelt den ander noodig ; beiden moeten door en voor eikaar bestaan . En ook de verschillende groepen van menschen kunnen elkander niet missen . Daarom rnoet men voor eikaai-s rechten waken en daarom dient ieder zich van zijn eigen plichten goed bewust te zijn . Ieder op zijn post , niet om zijn mede - mensch te bestrijden en te verderven , maar om te arbeiden in dienst van de geheele menschheid . G , l M . )) Ned . Werkman ''. isxaassnfmR Buitenlandscfj Overzicht » Mo3t Oostenrijk omkomen ?" Dit is het opschrift boven een hoofd - artikel in de «^ Jaily Telegraph ", die opmerkt , dat , zooals de zaken op ' t oogenblik staan , Oostenrijk binnen enkele maanden alle?i politieken en socialen samenhang zal hebben ver - ioreri en dat de zes milhoen ziele », die het telt , wellicht zuilen omkomen , ' ds een uitgeputte , wanhopige , gedes - organiseerde menigte paupers . Een dergelijke ramp , vindt het blad , dien ' te worden afgewend , zoowel uit utili - teitsoverwegmgen als uit esn oogpunt van humaoiteit . Als den Oostearijker: - n^ets anders meer overblijft , zulle z '}, ten einde raad , zich ongetwijfeld o'/ergeven aan een revolutie in zij^i meest rooden vorm . De « jJaily Tele - graph " cov„'istat^30rt , dat er i.u de l \ kan ' t zoo niet langer'dragen ... Ik word gek van zenuwen ... Telken.i weer /. ie ik je voor mij , xooals ik mij voor stelde , hoe je liggen zoudt in dien afgrond . Toe Jules , vervolgde zij , de hand op zijn schouder leggend , ga met mij mede naar papa , wordt arts in ' t hospit-aal of ga mee niet eene ambulance , maar laat het ver - kenners - en spionnagewerk aan anderen over !... Jules had zich niet verroerd en keek Eugenie voortdurend aan . Het streed daar binnen bij hem . Vol beheersching sprak hij toen : Veel van wat je zegt is waar , Eugenie , masr toch ben ik het niet met je eens . Ver - onderstel nu eens — ik verzocht je dit al meermalen — dat al . e vrouwen zoo redeneerden . Wat zou er van het leger overblijven ? Wat kondeft de generaals beginnen , wanneer de vrouwen eens allen zoo redeneerden , als jij .., ' t Werd een buurtstaten voldoende quanta licht ontvlambaar materiaal ligt opgehoopt om dit uitzicht verontrustend te maken . Er moet daarom , en snel , iets worden gedaan om het sociale organisme in stand en het volk in leven te houden . Maar veel keus , wordt _ opgemerkt , is er niet . Een der oplossingen zou zijn de vereeniging met Duitschland , maar een dergelijke wijziging van het vredesverdrag wordt ontoelaatbaar geacht . Frankrijk heeft niet zoo fel om de overwinning gestreden teneinde Duitschland een nieuw wervingsgebied van soldaten te bezorgen en evenmin Italië om aan haar nieuwe noordelijke grens den ouden vijand in een nieuwen en nog meer te duchten vorm te zien herrijzen . Weenen is zelfs in zijn ondergang een der groole economische en stra - tegische middelpunten der wereld . Evenals Constanftnopel zou het beter ,, totdat rustiger omstandigheden ge - schapen zijn , onder internationale hoede geplaatst kunnen worden . Dit wordt dan ook voorgesteld door de commissie van herstel , die echter verder vdl gaan en heel Oostenrijk ia dien maatregel wil begrijpen . Oos - tenrijk moet dadelijk aan geld ge - holpen worden , niet aan een aalmoes , rr«aar aan een bedrag van beteekénis . Laten , zegt het blad , de Entente - mogendheden het dit bedrag toestaao en in ruil daarvoor het toezicht over de openbare financiën eischen . Als dit toezicht vaststond en door Frank - lijk e.n Engeland zou worden uitge - oefend , zou Oostenrijk een interna - tionale leening kunnen uitschrijven en belangrijke concessies verleenen aan buitenlandse he kapitalisten , haar waterkrachten , haar rijkdom aan delf - stoflen en haar industr.ëele hulpbron -, nen ontwikkelen . Zijn geallieerde beschermers zouden verantwoordelijk zijn voor het ver - strekken der noodzakelijke minimum - voorraden steenkool en cokes en toe - zien op een verhoogde opbrengst van melk , graan en aardappelen . In ruil zouden zij nauwlettend toezicht hou - den op de verrichtingen van een onpartijdigebegrootingscommissie,die het land en de gemeenten tot zuinig - heid zou dwingen en de regeerings - en militaire uitgaven krachtig zou besnoeien . Wanneer dit plan onge - wijzigd werd aangenomen en uitge - voerd , zou de Oostenrijksche repu - bliek gered kunnen worden en ge - leidelijk weer soiveat worden en tot betrekkelijkea welstand kunnen wor - den gebracht . , Menf^chelijk gevoel en politiek in - zicht , aldus de süaüy Telegraph ", waarschuwen ons beide , dat Oos - tenrijk , of wat er van over is , niet geheel ten onder mag gaan en het is duidelijk , dat alleen onmiddellijke tusschenkomst der jgntentelanden — nu Amerika , helaas , weigert iets te doen — in staat zal zijn om het te redden . De hongersnood in Chinas Onvoldoend gekleeda vluchte - lingen trekken noordwaarts — zoo wordt uit Paking aan de « Times " geseind —■ naar Sjansi , Mongolië en Mandsjoerije , waar een poolwinter heerscht , uit honderden verlaten l.;rpe.n in de provincies Sjantoeng , Sjili en Honan - Oeze vluchtelingen reizen gezamenlijk om te pogen de provincies te bereiken , waar voedsel beschikbaar is en vele tragedies spelen zich onderweg af . Vrouwen bezw,ijken en kinderen worden verkocht of ster - ven . Tienduizenden zijn op weg naar Noord-Mand*joerije , waar overvloed v m graan is . Zij echter , die Sjansi en Centraal Mongolië bereiken , vinden d.!.ar een ongunstig onthaal , zoodat ]■ ger van weinigen . .. ledere vrouw ,, die v.-:,iarachtig lief heeft , Eugecie , zal zich met alle kracht verzetten tegen den oorlog . Dere ontneemt haar alles . Alle liefde verandert in haat . Masr toch , Eugenie , i'oven dit alles is erbij ra.ülioenen vrouwen toch ook de zekerheid , dat hunne geliefden mee moeten strijden wanneer het vaderland in gevaar is . ' t Is immers een plicht , dat de mannen gaan ten oorlog ? ... En al zal dit altijd wel iets vreeselijks blijven , toch is het zoo mooi , zoo groot wanneer een vrouw niet belfnnnert , maar baar smart verbergende , den man aanspoort mede te gaan ... Ik kan mij voorstellen dat i - . et voor jou ellendig is te denken , dat ik in gevaar ben . Doch daartegenover stait , dat ik , als ik eens gewoon soldaat was , ik toch ook gevaar liep gedood te worden . En al zou ik nu eens dokter worden bij de een of andere ambulance , son dit jou meer gerustheid geven ?.... velen genoodzaakt worden terug te keeren , meestal als viuchtelingen , wien het verboden is in de treinen te reizen ; velen werden gewond bij pogingen om in rijdende treinen te klauteren . Men hoort de afgrijselijkste ver - halen . Zoo bleef de moeder van een klein ' gezin langs den weg achter . Toen haar man bemerlcte , dat zijn vrouw zoek was , keerde hij op zijn schreden terug en vond haar aan een boom hangen . Daar hij niet bij machte was zijn kinderen eten te geven , doodde hij ze . Toen hij teragkwam op de plaats , waar hij zijn weinige bezittingen neergelegd nad ", bemerkte hij , dat deze gestolen waren . Hij maakte daarna eveneens een einde aan zijn leven . Vele gezinnen geven er de voor - keur aan te sterven in stede van om iets te vragen , behalve dan misschien voor een galgenmaai . Een uit 9 por - . sonen bestaand gezin verkocht zijn dieren , land , boerderij , meubilair en ten laatste zelfs al het - beddegoed . Van de opbrengst kochten ze een vergiftige pap , aten die en stierven . De 7 leden van een ander gezin bon - den zich aan elkaar vast en maakten , door zoo in een rivier te springen , een einde aan hun beklagenswaardig bestaan . De zendelingen doen hun uiterste best om den nood te lenigen . Zonder hun hulp zou de ellende neg veel grooter zijn . Öe ( iieii ^ Barricaden te Pary $, — De woningnood heeft te Parijs in de wijk La Villette tot merkwaar - dige tooneelen geleid . Den Uden Sep - tember reeds hadden de autoriteiten bsvel gegeven tot ontruiming van tv^'ee groote blokken huurwoningen bekend als de blokken B . en C ), aau den boulevard van La viüette , omdat zij ernstig gevaar opleverden wegens huu bouwvalligen staat . De huurders kregen onlangs be - richt , dat zij er allen vóór den 15en Januari uit moesten zijn . Hun zou een onderdak worden verschaft in eenige barakken in een andere wijk , maar uit e3n of andere duistere bron kwam ' t gerucht dat bewoners van blok C , niet minder dan 16 gezinnen , waar - van sommige met zes , acht en tien kinderen , er onmiddellijk uitmüasten . De bewoners hielden onmiddellijk krijgsraad en een commissie van ver - weer , bestaande uit de meest weer - bare huiu - ders , werd aangewezen . Een barricade werd opgericht in de poort , die toegang tot de woningen van het blok geeft , bestaande uit een omge - worpen wagen , groote boomen , een steiger en verscheidene ladders , ter - wijl eenige mannen , die in het leger hadden gediend , voor prikkeldraad - versperringen zorgden . De ouden van dagen en kinderen kregen de opdracht lijdelgk verzet toe te passen , door in bed te blijven liggen en te vertikken om op te staan . üe plotselinge verschijning van den commissaris van politie voor deze wijk scheen het gerucht te bevestigen en werd met een luid gejoel begroet . Weldra zag men echter , dat hij alleen was , en zoodra hij zich ver - sïaanbaar kon maken , bracht hij den menschen aan het verstand , dat hij niet met gewelddadige bedoelingen kwam , maar alJo-n om eens te zien , hoeveel van de gezinnen in aanmer - king zouden kunnen komen om in blok D . te worden ondergebracht , waar eenige woningen waren leeg gekomen . Hij voegde er aan toe , dat , hoewel de huurders zich er thans op moesten voorbereiden om te verhuizen , zij er Tdlde er bij jou niet een oatza.ijgelijke vreugde , toen ik liet eerekruis kreeg ? Ik weet wel , dat een dergelijke beloon ing meer eer geeft dan misse ien wel noodig is , terwijl aan de . mdere zijde sommige d.'.den niet te beloonen zijn , . . Masrtoch , jij vondt het heerlijk 1 En ik ben er trots op . Zou jij nu willen , dat ik me terugtrok ? Jij weet niet , vervolgde hij nu driftiger , wat je van me verlangt ... Ik moet /- oo handelen , ' t Is mij onmogelijk om maar küm toe te zien . Ik voel , als ik al die ambulance-ellende / ie , een haat opkoinen tegen al wat vee ' t . . . Vergeet dat niet . .. En als ik dan die arme kerels zie , met vernielde beenen , armen en oogen , soms gansche stukken romp , of ik loop tusschen de dooden te zoeken naar wie nog hulp noodig hebben ... zie Eugenie , dan trilt het in mij !.., dan moet ik iets doen . Slot volgt