Tekstweergave van TN_1928-12-29_004

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
Aanrang 8 nnr . Wilde Dieren : Speciaal adres voor MOOIE VISITEKAARTEN Boekhandel Firma D . MUS , Tiel . '®@ It Eengroote , zeere plok , zeerdiep , vol afscheiding . & en marteling overdag , ' s naohts geen rust . Dan . . een paar druppels slechts van de verzachtende en verkoelende vloeiatof , D.D.D genoemd . Prikkeling en pijn over . ' s Nachts weer een rustige en verfrisaohenda glaap Binnen niet te langen tijd volmaakt genezen ." öeproeft dit uitstekende middel . Ih ] alle apoth . en drog . ^^ '' '• N.V . TIELS CH BIOSCOOP - THEATER . ZATERDAG en ZONDAG JBareau 7 nnr . 29 en 30 DECEMBER . De nieuwste HARRY PIEL-film der U . F . A . Een groote Avonturen-Detective-Film . Peraonen : Mr . X Slrf^A'^ï """ ^"**"'* HARRY PIEL . Amlta DABRT HOI^III . 3 groote en 6 kleine L.eenwen ; 3 groote en 3 kleine TUgers ; 4 Ijsberen ; 4 Bruine Beren ; 1 Kraagbeer . VERDER UITGEBREID PROGRAMMA . Prijzen der plaatsen : f 0.90 , f 0.60 , f 0.40 , f 0.25 . Voorverkoop en plaatsbespreken ZATERDAG van 4—5 uur : ZONDAG van lli/g—121/2 uur . Toeganlceiijic boven 18-Jarigen leeftijd . Wijziging voorbehouden . tabletten bij Griep en Influenza Gevaite Koude RheumaHek Zenuwpijnen Hoofdpijn Kiespijn Koorts J.!AN(}ESSELJ.CZD . Westl . Straat 36 , TIEL . - Tel . 298 . Wynhaodel - Siytepy . Grossier in Gedistilleerd . Opgericht Ao . 1860 . OIZE ZOETE WIJNEII : SAMOS ( van ' t eiland ) . f 1 .— SAMOS SUPERIEUR . . f 1.30 Zoete SPAANSCHE WIJN f 1.20 staan In kwaliteit Ter boven alle andere soorten . Iste KLAS PIANO'S ORGELS vindt men hij C . KOOIJMAN , Waterstraat 29 — TIEL Nieuwe ORGELS vanat t 18S , —. mtraphoons Pathéphoons ¥lolen Mandolines Muziek Snaren , enz . De niéuwste Gramoplioonplaten stemmen Repareeren Verhuren Inruilen . GELÜERSCHE CREDIETVEREENIGING , Kantoor TIEL . HoogeindMclie straat . Credieten en Voorschotten voor Handel-industrie en Landbouw . Aan - en Verkoop Effecten . Open Bewaarneming-Safelolcetten . Binnen - en Buitenlandsche Reiscredietbrieven . NAPOLEON'S LEGER ... had nooit den ellendigen terugtocht uit Rusland behoeven te maken , wanneer bfl de uitrusting van iedere compagnie een PFAFF-MACHT geweest was . Wat de hevigste vuurregen niet vermocht , deed het gebrek , want het was het ge - brek aan goede kleeding en schoeisel , dat deze geharde veteranen deed bezwijken . Een PFAFF had dit gebrek ondervangen , want in de tropen of in het Poolijs , de PFAFF-MACHINE werkt altijd . Voorziet U daarom van deze machine . FrAFr-NAMCEINEimC Weerstraat 43 . W Betaling zooals het U uitRomt . Nieuwjaarskaarten Geheel nieuwe Collectie . Boekhandel Firma D . MUS - Tiel . Eerste klasse huis VOOR kleeding naar maat . CüAIDEffATER . TIEL . ME UBEL EN . Spiegels , Schilderden , Ledikanten, Kasten , Kapstokken , enz . G . G . SPILLNER , Westluideiische straat , TIKL . Grietje Nuyens ' Oudej aarsver telling . „ Een mensch-alleen is maar ' nmeascti - aJileen ", placht juffrouw Grietje Nuyens te zeggen . „ Maar daarom hoeft-ie nog niet alle dingen van zich af te gooien !" Deze gulden stelregel indachlig , kocht ze ieder jaar , tegen het laatst van De - cember een half fleschje punch — niet van de duursite soort — en twee appel - beagnets , benevens één oliebol . Ze stook - te dan op den avond van den 31en haar potkacheJilje lekker rood , en nes' - telde er aich knus vlak naast , in een poezige zelfvertroeteling , met een bedui - meld romannetje uit de leesbibliotheiek - uit-bet-steegje . ' t Water voor de punch stond op de kachel en werd heet . Wan - neer ten slotte het plechtig oogenblik : de volwording van den twaalfden ure des dags ging naderen , schonk zij haar glaasje — vooruit plechtig klaargezet naast de twee beignets en den éénen oliebol — vol en wachtte tot de klok - ken gingen . En klonk dan met zichzelf . Juffrouw Nuyens was in het dage - lijksch leven verstelnaaister , en ook in dit gewijde uur , herdacht ze haar pro - fessie en haar huizen . Ze dacht aan de oude , die er hf waren gegaan en de nieuwe , die er bij waren gèkonüen . Deze meditatie stemde haar gewoonlijk te - vreden . Ze dronk één glaasje punch en nóg één . Dan ging het fleschje dicht . Morgen zou de rest verhuizen één étage lager , naar de familie Laarom . Juffrouw Nuyens zelf woonde twee-hoog maar was met haar benedenburen goede maat - jes . Op ' overgebleven punch konden ze altijd vast rekenen . Tien , twaalf jaar achtereen was het zoo toegegaan en het leek er niets op of er dit jaar verandering in het pro - gram zou komen , ' t Halve fleschje punch was den 29en al gekocht , een nieuw romannietje den 30en gehuurd en den 31en kwamen de beignets en , de oliebol . In den namiddag van den Sten kwam juffrouw Grietje haar benedenbuurvrouw op de trap t^en . l „ Toe , komt u nou vanavond beneden ", zeï juffrouw Laarom . „ Laten we samen het ouwe en het nieuwe vieren , toch veel gezelliger , me lieve mensch !" Ieder jaar werd ongeveer een gelijke rede ge - houden , maar ' t resultaat was steeds — en ook thans — negatief . „ Neen , neen ," zei Grietje beslist . „ Jullie bennen on - der mekaar en juUie b 1 ij v e n onder mekaar . Geen vreemden er bij . ' t Is een familiefeest . Zoo denk ik er over . Laat Marietje morgenochtend om de punch komen ." Juffrouw Laarom schudde — als ie - der jaar — ook ditmaal het hoofd . „ U bent me er eentje . Maar om iets anders te zeggen , m'n man vertelt me daar juist dat-ie vandaag voor ons 7,00'n kindje uit Oostenrijk besteld heeft . De goeierd , als - of we het al niet zwaar genoeg hebben met onze eigen drie . Affijn , u begrijpt , ik kan er toch niet boos om zijn .... Het komt over een dag of drie ." „ Wel , wel ." Daar keek Grietje van op . „' n Heele zorg weer , mensch . Dure tij - den , ja . Maar je moet toch wel wat doen voor die stakkers . Kom , kom , een Ooslerijksch kind . Kijk-es-an ." „ Nou mensch , een zalig uiteinde , hoor ." „ Insgelijks ", zei Grietje en ging haar trap op . ' t Was tijd , want haar wor - teltjes begonnen net aan te zetteil . In den schemer ging ze , als lederen avond , nog een poosje voor * het raam feitten soezen in het licht van de lantaarn - aan - den-overkant . Maar vanavond kwam niets van indommelen . Ze had ook wel | n de kranten gelezen van den feilen nood die er moest zijn in dat verre Oosten - rijk , maar och ja , hoe ging het , je voel - de je eigen zorgjes toch méér . En nou namen de Laaroms zoo'n kind in huis ... Toch èng , bepeinsde Grietje . Je kon nooit weten wat dat voor soort men - schen waren , en dan zoo'n vreemd schaapje bij je eigen kinderen , ' t Was wel mooi , maar of het voorzichtig was ...? En ze schudde wijs en zorge - lijk bet hoofd . Om acht uur maakte ze licht en zette den theeboel klaar . Toch altijd heel an - ders dan een gewone avond , die van Oudt^aar , vond ze , al redderend . Zoo , alles klaar . En ze dook in haar stoel , naast de kachel , den roman uit - lokkend opengeslagen vóór zich . De klok tikte vredig . Leefde moe nog maar , dacht Griet - je , vóór ze met lezen begon . Ze voelde zich een beetje zielig-alleen , dat over - kwam haar een enkele maal wel meer . Moe was al zestien jaar dood . Ja , zoo ging het . Ze zuchtte en begon langzaam - aandachtig te lezen . Toen de klok negen sloeg , schonk ze zich nog eens thee in en zuchtte weer . De roman was niet erg boeiend en ' t al - leenige gevoel nog niet wieggezakt . Ze tuurde in het spiritusvlammetje van het theeldchtje en dacht aan oude tijden , toein moe er nog was . Moe was haar eenige familie geweest . Goeie moe . En Griet - je zuchtte voor de derde maal . Lieve Heer-in-denrhemel , waar kwam ineens dat kabaal vandaan ? Alle weemoe - dig-teedere overpeinzing werd er op een - maal door weggevaagd . Een luid gebel ^ een slaan met deuren , geloop op de trap - pen , drukke stemmen met booze op - laaiingen ,.. Daar moest Grietje het hare van hebben . Resoluut schoof ze haar stoel achteruiit en wandelde naar de deur . „' t Is bij de Laaroms ", zei ze beslist . „ Misschien iets gebeurd . ' kGa eens hoo - ren , allicht kan ik helpen ." En ze ging in het donker de welbeken ^ de trap af . „ Ik zeg je : het is een groot schandaal ", zei hiid verontwaardigd juffrouw Laarom's stem . „ En dat zou iedereen zeggen , In de eerste plaats had ik er nog heelemaal niet op gerekend , en dan liefst twee tegelijk ...." „ Mensch , wees bedaard . Morgen zien we verder " Dat was Jan Laarom zelf . „' k Wist er toch ook niks van . Natuurtijkzal ik er werk van maken , maar voordit oogenblik " „ Wat is er aan de hand ?" vroeg dol - nieuwsgierig Grietje Nuyens . Juffrouw Laarom pakte haar bij den arm en voerde haar zonder één woord te spreken de huiskamer binnen , plant - te haar voor de kanapé en wees met breed handgebaar iets aan . „ Alsjeblieft , éérst u en dan ik....l " Op de kanapé zaten , in elkaar gedo - ken als twee heel-schuwe vogeltjes , twee kleine meisjes , met versleten wollen doekjes om het hoofd gebonden . Uit de bleeke snoetjes keken angstige kinder - loogen rond . Ze durfden niet eens te hui - len . „ Ja , dat is nou de Oudejaarsverras - sing ", barstte opnieuw juffrouw Laar - om uit . „ Komen ze me ineens zonderwaarschuwing vooraf , met twee van dieOostenrijksche schaapjes hier . Waaromgeen zes , waarom geen geheel weeshuis?En zoo'n man staat er bij en zegt niksen neemt aan . ' t Is om ik - weet-niet-watte krijgen van nijd . ' kHeb niks in orde,geen ' bed , geen kleertjes " De twee stumpcrdjes op de kanapé hadden eikaars handje vast . „ Mutter ..." fluisterde een . En nummer - tje twee snikte al . Juffrouw Laarom's hart was al on - middellijk verteederd . Ze knielde voor de kanapé en probeerde te sussen . „ Nou ja , stil maar hoor , stil maar . Ik meen het toch ook zoo boos niet . Lekkere mellekie hebben , ja ? Zal je dan zoet zijn ...?" Grietje stond bij de tafel en schonk al een kopje vol . En terwijl ze dat deed , kreeg ze een raar ongewoon gevoel , ' t Was haar of Moe haar van uit een verre verte met haar zachte oogen aan - keek . En alsof ze haar iets hoorde zeg - gen . „ Wees hulpvaardig . Griet . Je kunt een goed werk doen ...." Laarom keek verteederd naar zijn vrouw , die de kinderen zoet had ge - kregen en voorzichtig kleine slokjes melk voerde . „ Ik ga er morgen dalijk op af ", zei hij . „ We kunnen er natuurlijk geen twee houden . Maar de menschen van het comité , die hier aan de deur waren , vertelden me , dal het transport veel groo - ter was dan ze dachten . En de schapen moeten toch een onderkomen hebben . Maar morgen moet er één terug ." Daar deed eensklaps Grietje Nuyeins een stap naar voren . „ Neen , Laarom ", zei ze , „ dat hoeft niet . Jullie houden één kind , maar het tweede neem ik mee naar boven ." Het duizelde haar zelf ter - wijl ze het zei — stel je voor , zij , Griet - je , een kind van oen jaar of vijf ! — maar ze voelde dat ze het moest en in de wazige verte zag ze Moe's hoofd al - maar goedkeurend knikken . „ Da's braaf van u , juffrouw Nuyens'\zei Laarom warm . . Da's mooi voor eenmensch - alleen ." ; Toen wilde ze ook maar inééns dea hummel mee naar boven hebben , met koortsigen ijver en drang . En toen ze een minuut of wat later met haar vrachtje op de trap liep , kon ze warempel haast niet gelooven dat ze het zélf was . Ze dribbelde in haar kamers heen en weer om © en kerinisbedje te maken van twee stoelen — morgen zou ze wel verder zien —, en ze zocht in haar linnenkastje naar wat oud goed uit den tijd van haar eigen jeugd . Gelukkig dat moe zoo zuinig was .... Om elf uur lag één van de kleine schu - we vogeltjes schoon-gewasschen , in een veel te wijd nachtponnetje in het witte stoelenbedje en sliep als een roos . Grietje zat naast de kachel en keek er naar . Ze had zich nog nooit zoo rijk gevoeld . Het kleine leventje , dat daar nu sliep zou dus in het vervolg gaan en staan in haar stille kamer » Er zou iemand zijn die den heelen dag met haar babbelde en haar tante noemen zou . Iemand voor wie ze goed kon zijn , van wie ze kon houden als voor zestien jaar , van Moe .... Grietje voelde iets warms onder haaroogleden . Wat een genot te kunnen luis - teren naar dat rustige ademhalinkje Toen de klok twaalf ging spelen , hief ze plechtig haar glaasje punch op en dronk op haar pleegkindje . „ Dat we saampjes maar heel gelukkig en tevre - den mogen zijn ." En ze at den oliebol op en één beignet . De tweede ging in hel kastje , tusschen twee schoteltjes . Be - waren , voor het kleintje ! JET VAN STRIEN . Vad .