Tekstweergave van ZACO_1940-12-12_004

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
CULEMBORG, 10 Dec. Veiling Culemborg en Omstreken. Goudretnetten A rijp 22, bellefleur 4—61;, ld. E 11, grauwe hoollaars 8, zoete schij- vers A 15. id. B S, campagnezoet A ï3^, ld. B 8, belle de Boskoop T^ —12, comtesse de paris 23, ld. extra 27, president Drouard 18%, stoof- peren 7%, beurré d' anjou Ie 3. 13, ld. 2e s. 7%, id. stek 4%, wortelen 3. alles in et, per kg.; boe¬ renkool 1%—2Y2 c. per scronk, sav. kool f 3.25 per 100 kg. TTEL. 9 Dec Graanmarkt. N. Tarwe f 11.80, N. Rogge f 10.80, Gerst (Winter) f 10.30, idem (Zomer) f 10.73. Ha.\er f 8.80. Duivenboonen f 1-1.30, Mais f 9.75. Kroon-Erwten f 12.80, Gele Erwten f 12 80, Walch. Erwten f 12.80, Capuc- Erwten f 16 30, alles per 100 kg. Eieren aam/oer 36000. Prijs f 1.07 per kilo. Veemarkt. Kalfkoeien f 300—100, hokkehngeD f 200—250. kalveren f 80—140. guiste koeien f 175—250 per stuk. Handel redelijk. Op de heden gehouden Varkensmarkt was de aanvoer 0 varkens en 14 biggen. De prijzen waren: biggen van f 15—25 p. st. UTRECHT, 7 Dec. Totaal aangevoerd 1705 stuks vee. w.o. 500 koeien. Vaarzen f 220—380, melkkoeien f 230—450, kalfkoeien f 250—470, varekoelen f 170—330 per stuk. Handel vlug, onveranderd hoog. 225 mage¬ re kalveren f 70—170 p. stuk, handel zeer rede¬ lijk, onveranderd; 150 nuchtere kalveren, 480 magere varkens en schrammen resp f 24—40 en f is—24, 350 biggen f 12—20, handel vlug, prij¬ zen iets hooger. UTRECHT. 9 Dec. (Ver. Groenten- en Vruch- tenveiling ,,Utrecht en Gmstr.") Wortels 4— 7.90 per 100 bos; knolselderie 4—9 per 100 kg.; sla 1 50—3.30 per 100 stuks; Stoofsla 23—15; andijvie f geel 1 2—11.30; bieten 1.40—2.50; id. gekcokt 6—9; boerenkool 1.60—4.90; kool, Chi- neesche 2.S0; ld. gele 3.50; ld. groene 3 50; id. roode 3—4; prei 1.50—5; spinazie winter 4—19; ld. zomer 4—18; spruiten 6—15; uien 2—4; waschpeen 3—10; witlof 15—23 p. 100 kg.; pe¬ terselie 10—44, selderie 10—18; tomaten 7—14; druiven, blauw 66—72; per pond; rammenas 1— 5.30 per 100 stuks. GORXNCHEM. 9 Dec. Veemarkt. Aangevoerd waren 719 runderen en varkens. Prijzen bij le- vendigen handel: zware kalfkoeien f 285—125, melkkoeien f 280—350, kalfvaarzen f 190—320, guiste koeien f 200—300, guiste vaarzen f 180— 250, pinken f 140—220, graskalveren f 90—120 fokkalveren f 24—50, drachtige varkens f 120— 150, natte zeugen f 90—120, overloopers f 30— 55, biggen f 15—21 per stuit. Door de regeering werd weer vee aangekocht tegen de volgende prijzen: A. 58—61 c, B. 54—58 c. C, 46—54 c, D, 36 —16 c_ per kg. levend gewicht. VOOR DE VROUW. ONS KNTPPATROON. gemaakt per postwissel, in postzegels of wel per giro no. 233125 of 7803. De lezeressen worden vriendelijk verzocht bij bestelling duidelijk op te geven het nummer en de maat van het gewenschte patroon en tevens :n en adres zoo volledig mogelijk te vermel¬ den. Men voorkomt daardoor onnoodige vertra¬ ging in de verzending. Gelieve verder uw bestel- brieven voldoende te frankeeren (7% cents) daar deze anders niet door ons geaccepteerd worden. OVER KACHELS EN STOREN. In vele gezinnen is de kachel een punt van on- nigheid. De heer des huizes geeft met voorliefde allerlei raadgevingen hoe er wel en hoe er niet gestookt moet worden; maar als het er op aan komt, deze in praktijk te brengen, beweert hij, dat stoken een onderdeel van de huishouding is en dus een taak der huisvrouw. Vele huisvrouwen zn'n ech- de meening toegedaan, dat' het stoken van. oudsher een mannenwerk is en dat de heer der schepping wat dit betreft wei eens een handje kan uitsteken. Het'gevolg hiervan is natuurlijk, dat de kachel in vele gezinnen als een stiefkind behandeld wordt. En toch is de kachel of de haard een or¬ ganisme, dat goed behandeld wil zijn, wil het goede diensten verrichten. Het is niet verantwoordelijk de kachel jaren lang te stoken, zonder ook maar eens de vuur- plaats, de zoogenaamde ,,pot". te laten nazien. De geringe kosten, die hieraan verbonden zijn, wor¬ den later driedubbel vergoed. Een gerepareerde of misschien eenigszins gemoderniseerde „pot" za.' —dankbaar als een levend wezen — brj een gerin¬ ger brandstof f en verbruik meer warmte geven. Om dit echter te bereiken is een weinig liefde en in¬ teresse noodig Dat de geheimen om goed te sto¬ ken daarbij goen boek met zeven sloten behoeven Le zijn, bewijzen de volgende gezichtspunten, die een zoo groot mogelijk gebruik van bruinkoolbri¬ ketten beoogen. Voor het aanmaken moeten rooster- en asch- bak. enz. goed asch-vrn' gemaakt worden. Op het rooster legt men papier en kleingehakt hout; daar op een paar briketten. Bij een openstaande onderdeur en smoorklep laat men de briketten snel doorbranden. Het minderen en kleiner wor¬ den der vlammen is het teeken om onderdeur en smoorklep dicht te doen. Nog vele uren lang en dat is het voordeel van briketten stoken — houdt men de gloed aan; dat wil zeggen, als men er niet in gaat porren. Lijkt het vuur niet levendig g> noeg te branden, dan is het zaak voorzichtig, dot schudden van het rooster, de asch te verwijderen en is dit rooster niet aanwezig dan doet men het met een pook. In geen geval echter mag men de briketten kapot maken. In een kachel moet men niet meer dan vijf of Vhaardzijndriezes briketten tegelijk stoken, in V haard zijn drie cf vier briketten al voldoende, om het geheele mid¬ dagmaal voor uit meer leden bestaand gezin te bereiden. Het zoogenaamde erop-los stoken in de mee¬ ning, dat de hoeveelheid de hoofdzaak is, moet men nalaten, ,.Minder is meer", deze paradoxaal klinkende v/oor den zou men diegenen toe kunnen roepen, die brj het stoken maar opladen en opladen; inplaats vo.., er voor te zorgen, dat de brandstof geheel opge¬ brand wordt. pf het stoken nu een taak van den man of van de vrouw is, daarin kunnen ook wij geen uit¬ spraak geven. De beste oplosing lijkt ons, dat man en vrouw er beiden voor zorgen, dat de kachel in goeden staat is. loften aan mevrouw de Wit vergeten. Hij maak¬ te de lijn, waaraan Bobby zat, aan een paaltje vast en toen was alle aandacht voor het voet¬ ballen. Bobby en mevrouw de Wit waren glad ergeten. Toen het schemerig was geworden, hielden de jongens op met voetballen en maakten aanstalten om naar huis te gaan. Pas toen dacht Frans weer aan Bobby. Maar o schrik, Bobby was weg! Hij had zeker het touw weten los te maken en was er van door gegaan. Frans wist zich geen raad. Hoe moest hij mevrouw de Wit onder de oogen komen? Wat zouden zijn ouders er van zeggen, dat ïuj zoo zijn plicht had ver¬ zaakt? Tenslotte had niemand hem gedwongen met Bobby te gaan wandelen. Hij had het zelf aangeboden en was dus dubbel verplicht geweest om goed op den hond te letten. Hij werd beurte¬ lings koud en warm. Ademloos rende hij alle om¬ liggende straten door; maar nergens zag ïüj Bobby Frans ging maar naar huis. Nu moest hij maar zien. dat hij zich er uit redde. Daar was het aL Langzaam klom luj de trap¬ pen op, om de slechte tijding aan mevrouw de Wit te gaan brengen. Aarzelend klopte hij aan en wilde al beginnen, toen...... toen er een vreemde heer de deur opende en riep: _.Daar is hfl. die flinke jongen. Aan hem heb ik het te danken, dat ik mijn hond weer terug heb." En tegelijkertijd sprong Bobby vroobjk blaffend te¬ gen hem op. Dat was ineens te veel voor Frans. Hij had zich al op een flink standje voorbereid en nu werd hij geprezen! Hij had willen vertellen, dat Bobby weg was, en die sprong al tegen hem op. Hoe kon dat allemaal 7 Hoe dat kon, vertelde mijnheer de Wacl hem m enkele zinnen: ,,Die hond van mij loopt, als hn' de kans maar krijgt, weg. Na een paar dagen krijgt hij dan heimwee en komt naar ons terug; Ik zet maar niet eens meer een advertentie, want luj komt altijd uit zichzelf terug Dit keer is hij echter erg lang weggebleven en we waren al ongerust. Maar toen Ik van middag van mijn werk kwam, hoorde ik opeens welbekend geblaf naast me, en da:Lr was hij weer, een lijntje aan zijn halsband. Maar hij was niet te bewegen om naar huis te gaan. Hy trok me namelijk eerst mee hier naar toe. zeker orn eventjes zijn goede pleegmoeder te bedanken. En hier heeft mevrouw¬ de Wit verteld, dat ik het eigenlijk aan jou te danken heb. dat hij weer bij me terug kwarr Bij die woorden greep mnnheer de Wael in zijn zak en stopte Frans een gulden in de hand. Me¬ vrouw de Wit kreeg later een prachtig boiiquet bloemen thuisgestuurd als belooning voor goede verzorging en Bobby kwam zijn pleeg-moe¬ der nog geregeld opzoeken, maar dan onder de hoede van mijnheer de Wael. drenkeling te redden, hetgeen evenwel niet mocht baten. Het slachtoffer laat een vrouw en twee kinderen achter. — Toen de landbouwer W. Rooyakker, te Gemert, werkzaamheden verrichte op een hooi- schelf, had hij het ongeluk uit te glijden, waar¬ door luj naar beneden stortte. De ongelukkige werd met zwaar inwendig letsel opgenomen en de boerderij binnengedragen, waai- een dokter eerste hulp verleende. Dit mocht echter niet meer baten, want kort daarna is het slachtoffer gestorven. Rooyakker, die 34 jaar oud was, was gehuwd en vader van een gezin. — De schildersknecht H. uit Wemeldinge is, toen hij bezig was een huis te Goes te schilderen, n de ladder gevallen en op zyn hoofd terecht komen. Hij is overgebracht naar het Gasthuis en daar aan zijn verwondingen overleden. INTERESSANTE LECTUUR. KLELNE GESCHIEDENISSEN OVER GROOTE MANNEN. MARK TWAIN. Mark Twain werd eens bij zijn buurvrouw, de echtgenoote van den rechtsgeleerde Wynne, uit- genoodigd. Het meisje bracht t>ö het dessert een groot stuk kaas ibinnen en mevrouw Wynne vroeg den eeregast, haar het genoegen te doen, de kaas aan te snijden. „Blijft hot u hetzelfde ,waar ik de kaas aan¬ snijd?", vroeg Mark Twain hoffelijk. „Zeker", antwoordde de vrouw des huizes „Dan zal ik dat bh' mij thuis doen", zei Mark Twain kalm. wikkelde het stuk kaas in een ser¬ vet en stond op. IV.FRIEDRICH WILHELM IV. Bi) een hoffeest stond koning Friedrich Wil¬ helm TV eens in een interessant gesprek gewik¬ keld met een vreemden gezant, In de deur van de balzaal. Plotseling bemerkte hij, dat hij een mooie jonge barones den weg versperde. Hoffelijk trad hij te7-zijde en sprak de woorden beauté!" (Ga voorby schoonheid!). GEMENGD NIEUWS. Dit jeugdige modelletje heeft door de plooien van voren een gemakkelijke ruime rok verkre¬ gen. Voor de ganieering nemen we stof in een afsteken le tint of wit. Dit patroon is verkrijg¬ baar in maat 40: bovenw. 90 cm., taillew. 74 c.m.. heupw. 98 cm.; maat 42; bovenw. 98 cm., taillew. 82 cm., heupw. 104 cm. Door het al of niet aanknippen van naden kan men het patroon passend maken voor het eigen figuur. Benoodlgd materiaal: 2 90 meter van 130 cen¬ timeter breedte voor maat 40 1 aantal punten 37); 3.00 meter van 130 centimeter breedte voor maat 42 (aantal punten 421. Dit knippatroon is te verkrijgen bh" de Redac¬ trice van „De Vrouwenrubriek", Postbus 2, Leer¬ dam of btf de Geros Vereenigde Bedrijven, Sin¬ gel 93 of Postbox 581. .Amsterdam C, De prijs bedraagt 40 cent per patroon, incl. porto- en ad¬ ministratiekosten. Toezending' zal geschieden na ontvangst van het bedrag, dat kan worden over- VOOR JONGENS EN MEISJES, EIND GOED, AL GOED. Op een dag klopte mevrouw de Wit, de buur¬ vrouw van de familie van Houten aan de deur en zei: „Kijk eens, mevrouw van Houten, wat een al¬ leraardigste hond ik hier heb. Het dier is me na- geloopen uit het park. Hij is zeker kwijt en loopt misschien al ee:i paar ; rond. Hij lit t zijn tong uit zijn bek handen; het 1 dorst keiijk: naaj v, Lt stond pra> h- tige, ruwharige foxterrler, Ue zn'n nieuwe om¬ geving eens nieuwsgierig opnam. De eerste maaltijd, die mevrouw de Wit hem gaf, scheen hem goed te doen. Hij at tenminste alles op en likte het schoteltje heeiemaal schoon. Toen zocht de hond een gemakkelijk plaatsje, ging daar liggen en maakte de bewonderaars, die om hem heen stonden op die manier duidelijk, dat het hem best beviel en dat luj maar dacht te blijven. Maar dat ging zoo maar niet. Want me¬ vrouw de Wit mocht het dier niet houden. Het was een waardevolle rashond en de rechtmatige eigenaar zou het dier zeker laten opsporen. Dus gaf mevrouw de Wit haar nieuwen huisgenoot b\j de politie aan, keek lederen dag- i/d- advertenties na of Iemand hem opeischte en wachtte af. Ver¬ der werd Bobby, zooals de hond op voorstel van Frans van Houten genoemd werd, door de bewo¬ ners van het huis verwond en vertroeteld en het scheen wel, dat hij zijn vroegeren meester geheel vergeten had. Frans wilde dolgraag wandelen met het leuke dier. Maar mevrouw de Wit be¬ waarde hnar oogappel zorgvuldig en ze ver¬ trouwde het niemand toe, het hondje mee uit wandelen te nemen. Dat deed ze zelf wel. Maar het lot meende het goed met Frans, Op zekeren dag klopte mevrouw de Wit weer aan de deur en zei: „Och Frans, ik ben plotseling zoo verkou¬ den en heesch geworden, dat ik van den doktei niet op straat mag. Wil jij nu met Bobby gaan wandelen"" „Na'tuurlijk, mevrouw," sprak Frans bereid willig en nam trotsch zijn beschermeling in ont¬ vangst. „Pas goed op Bobby." zei mevrouw de Wit nog. „Je weet, dat 't mijn hond niet is en dat ik dus heel goea op hem moet letten. Houd hem dus aan de lijn en laat hem niet los." Frans ging op stap; luj hoopte maar, dat hij een heeleboel vriendjes tegen zou komen; want hij wilde ieder¬ een zijn nieuwe bezit toonen. Zoo slenterde luj naar het park en ging daar op een bank zitten. Maar alles gaat op den duur vervelen. Na een kwartiertje vond Frans het al heeiemaal niet meer prettig met Bobby aan een lintje op die bank te moeten biyven zitten en na een half uur verveelde hij zich gruwelijk, En toen even later ztjnvriendjeJaapvoorbijkwamenhemvroeg,I ztjn vriendje Jaap voorbij kwam en hem vroeg, 'of hÜ met hem wijde vnetbsUen, war^n gjjg bp- ONGELUKKEN. - In de Hoogovenhaven te Llmuiden Is een stig ongeluk gebeurd, dat aan den drie en dertig-jarigen schipper Jan Boere het leven heeft gekost. Deze was bezig met het dichtmaken der luiken, toen hij door een krachtigen rukwind over boord werd geslagen. Zijn dertien-jarige knecht deed nog krachtige pogingen om den — Er Is zeker 'n vergissing in 't spel? Ik heb maar twaalf fleschjes bier besteld! (London Opinion). AVONTUREN VAN DE FAMILIE DINGES. Tekst en illustratie van H. KANNEG1ETER. 1. Mijnheer Dinges had juist de krant ont¬ vangen en zat deze uit te lezen. Vrouwlief zat recht tegenover hem. Maar opeens schrok mevrouw op, want haar man sloeg zich he¬ vig op de knie en zei: „Vrouw, hier staat: een fordje te koop. Zoo goed als nieuw. Daar ga ik op af!'" 2. Den anderen ochtend zat mijnheer Din¬ ges al in de auto, die nu zijn eigendom was geworden. Hoewel hij weinig verstmid had van chauffeeren, legde hij toch vol trotsch de handen om het stuurwiel en reed weg. 8. Hortend en stootend ging het de straat uit en bij den hoek gekomen, nam htf daar de zware shellpomp mee. Daarop sloeg hij z'n wenker uit naar links en ging toen rechts den weg op, waar tot zijn groot geluk geen mennen te bekennen w&S. ■■ 4. Mijnheer Dinges vond, dat hij beat kalm- pjes aan kon r^den. Waarvoor zoo'n haast? Toen luj aldus kwam aangehobbeld In z'n fcj| oude Ford en het stadsplein zou passeeren, — werd het een ware verkeersopstopping. Do egent hij den ftoppaal werd woedend.