Tekstweergave van ZACO_1940-12-12_004
Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
CULEMBORG, 10 Dec. Veiling Culemborg en
Omstreken. Goudretnetten A rijp 22, bellefleur
4—61;, ld. E 11, grauwe hoollaars 8, zoete schij-
vers A 15. id. B S, campagnezoet A ï3^, ld. B
8, belle de Boskoop T^ —12, comtesse de paris
23, ld. extra 27, president Drouard 18%, stoof-
peren 7%, beurré d' anjou Ie 3. 13, ld. 2e s. 7%,
id. stek 4%, wortelen 3. alles in et, per kg.; boe¬
renkool 1%—2Y2 c. per scronk, sav. kool f 3.25
per 100 kg.
TTEL. 9 Dec Graanmarkt. N. Tarwe f 11.80,
N. Rogge f 10.80, Gerst (Winter) f 10.30, idem
(Zomer) f 10.73. Ha.\er f 8.80. Duivenboonen
f 1-1.30, Mais f 9.75. Kroon-Erwten f 12.80, Gele
Erwten f 12 80, Walch. Erwten f 12.80, Capuc-
Erwten f 16 30, alles per 100 kg.
Eieren aam/oer 36000. Prijs f 1.07 per kilo.
Veemarkt. Kalfkoeien f 300—100, hokkehngeD
f 200—250. kalveren f 80—140. guiste koeien
f 175—250 per stuk. Handel redelijk.
Op de heden gehouden Varkensmarkt was de
aanvoer 0 varkens en 14 biggen.
De prijzen waren: biggen van f 15—25 p. st.
UTRECHT, 7 Dec. Totaal aangevoerd 1705
stuks vee. w.o. 500 koeien. Vaarzen f 220—380,
melkkoeien f 230—450, kalfkoeien f 250—470,
varekoelen f 170—330 per stuk.
Handel vlug, onveranderd hoog. 225 mage¬
re kalveren f 70—170 p. stuk, handel zeer rede¬
lijk, onveranderd; 150 nuchtere kalveren, 480
magere varkens en schrammen resp f 24—40 en
f is—24, 350 biggen f 12—20, handel vlug, prij¬
zen iets hooger.
UTRECHT. 9 Dec. (Ver. Groenten- en Vruch-
tenveiling ,,Utrecht en Gmstr.") Wortels 4—
7.90 per 100 bos; knolselderie 4—9 per 100 kg.;
sla 1 50—3.30 per 100 stuks; Stoofsla 23—15;
andijvie f geel 1 2—11.30; bieten 1.40—2.50; id.
gekcokt 6—9; boerenkool 1.60—4.90; kool, Chi-
neesche 2.S0; ld. gele 3.50; ld. groene 3 50; id.
roode 3—4; prei 1.50—5; spinazie winter 4—19;
ld. zomer 4—18; spruiten 6—15; uien 2—4;
waschpeen 3—10; witlof 15—23 p. 100 kg.; pe¬
terselie 10—44, selderie 10—18; tomaten 7—14;
druiven, blauw 66—72; per pond; rammenas 1—
5.30 per 100 stuks.
GORXNCHEM. 9 Dec. Veemarkt. Aangevoerd
waren 719 runderen en varkens. Prijzen bij le-
vendigen handel: zware kalfkoeien f 285—125,
melkkoeien f 280—350, kalfvaarzen f 190—320,
guiste koeien f 200—300, guiste vaarzen f 180—
250, pinken f 140—220, graskalveren f 90—120
fokkalveren f 24—50, drachtige varkens f 120—
150, natte zeugen f 90—120, overloopers f 30—
55, biggen f 15—21 per stuit.
Door de regeering werd weer vee aangekocht
tegen de volgende prijzen:
A. 58—61 c, B. 54—58 c. C, 46—54 c, D, 36
—16 c_ per kg. levend gewicht.
VOOR DE VROUW.
ONS KNTPPATROON.
gemaakt per postwissel, in postzegels of wel per
giro no. 233125 of 7803.
De lezeressen worden vriendelijk verzocht bij
bestelling duidelijk op te geven het nummer en
de maat van het gewenschte patroon en tevens
:n en adres zoo volledig mogelijk te vermel¬
den. Men voorkomt daardoor onnoodige vertra¬
ging in de verzending. Gelieve verder uw bestel-
brieven voldoende te frankeeren (7% cents)
daar deze anders niet door ons geaccepteerd
worden.
OVER KACHELS EN STOREN.
In vele gezinnen is de kachel een punt van on-
nigheid.
De heer des huizes geeft met voorliefde allerlei
raadgevingen hoe er wel en hoe er niet gestookt
moet worden; maar als het er op aan komt, deze
in praktijk te brengen, beweert hij, dat stoken
een onderdeel van de huishouding is en dus een
taak der huisvrouw. Vele huisvrouwen zn'n ech-
de meening toegedaan, dat' het stoken van.
oudsher een mannenwerk is en dat de heer der
schepping wat dit betreft wei eens een handje kan
uitsteken.
Het'gevolg hiervan is natuurlijk, dat de kachel
in vele gezinnen als een stiefkind behandeld
wordt. En toch is de kachel of de haard een or¬
ganisme, dat goed behandeld wil zijn, wil het
goede diensten verrichten.
Het is niet verantwoordelijk de kachel jaren
lang te stoken, zonder ook maar eens de vuur-
plaats, de zoogenaamde ,,pot". te laten nazien. De
geringe kosten, die hieraan verbonden zijn, wor¬
den later driedubbel vergoed. Een gerepareerde of
misschien eenigszins gemoderniseerde „pot" za.'
—dankbaar als een levend wezen — brj een gerin¬
ger brandstof f en verbruik meer warmte geven. Om
dit echter te bereiken is een weinig liefde en in¬
teresse noodig Dat de geheimen om goed te sto¬
ken daarbij goen boek met zeven sloten behoeven
Le zijn, bewijzen de volgende gezichtspunten, die
een zoo groot mogelijk gebruik van bruinkoolbri¬
ketten beoogen.
Voor het aanmaken moeten rooster- en asch-
bak. enz. goed asch-vrn' gemaakt worden. Op
het rooster legt men papier en kleingehakt hout;
daar op een paar briketten. Bij een openstaande
onderdeur en smoorklep laat men de briketten
snel doorbranden. Het minderen en kleiner wor¬
den der vlammen is het teeken om onderdeur en
smoorklep dicht te doen. Nog vele uren lang en
dat is het voordeel van briketten stoken — houdt
men de gloed aan; dat wil zeggen, als men er niet
in gaat porren. Lijkt het vuur niet levendig g>
noeg te branden, dan is het zaak voorzichtig, dot
schudden van het rooster, de asch te verwijderen
en is dit rooster niet aanwezig dan doet men het
met een pook. In geen geval echter mag men de
briketten kapot maken.
In een kachel moet men niet meer dan vijf of
Vhaardzijndriezes briketten tegelijk stoken, in V haard zijn drie
cf vier briketten al voldoende, om het geheele mid¬
dagmaal voor uit meer leden bestaand gezin te
bereiden.
Het zoogenaamde erop-los stoken in de mee¬
ning, dat de hoeveelheid de hoofdzaak is, moet
men nalaten,
,.Minder is meer", deze paradoxaal klinkende v/oor
den zou men diegenen toe kunnen roepen, die brj
het stoken maar opladen en opladen; inplaats vo..,
er voor te zorgen, dat de brandstof geheel opge¬
brand wordt.
pf het stoken nu een taak van den man of van
de vrouw is, daarin kunnen ook wij geen uit¬
spraak geven. De beste oplosing lijkt ons, dat man
en vrouw er beiden voor zorgen, dat de kachel in
goeden staat is.
loften aan mevrouw de Wit vergeten. Hij maak¬
te de lijn, waaraan Bobby zat, aan een paaltje
vast en toen was alle aandacht voor het voet¬
ballen. Bobby en mevrouw de Wit waren glad
ergeten. Toen het schemerig was geworden,
hielden de jongens op met voetballen en maakten
aanstalten om naar huis te gaan. Pas toen dacht
Frans weer aan Bobby. Maar o schrik, Bobby
was weg! Hij had zeker het touw weten los te
maken en was er van door gegaan. Frans wist
zich geen raad. Hoe moest hij mevrouw de Wit
onder de oogen komen? Wat zouden zijn ouders
er van zeggen, dat ïuj zoo zijn plicht had ver¬
zaakt? Tenslotte had niemand hem gedwongen
met Bobby te gaan wandelen. Hij had het zelf
aangeboden en was dus dubbel verplicht geweest
om goed op den hond te letten. Hij werd beurte¬
lings koud en warm. Ademloos rende hij alle om¬
liggende straten door; maar nergens zag ïüj
Bobby Frans ging maar naar huis. Nu moest
hij maar zien. dat hij zich er uit redde.
Daar was het aL Langzaam klom luj de trap¬
pen op, om de slechte tijding aan mevrouw de
Wit te gaan brengen. Aarzelend klopte hij aan
en wilde al beginnen, toen...... toen er een
vreemde heer de deur opende en riep: _.Daar is
hfl. die flinke jongen. Aan hem heb ik het te
danken, dat ik mijn hond weer terug heb." En
tegelijkertijd sprong Bobby vroobjk blaffend te¬
gen hem op. Dat was ineens te veel voor Frans.
Hij had zich al op een flink standje voorbereid
en nu werd hij geprezen! Hij had willen vertellen,
dat Bobby weg was, en die sprong al tegen hem
op. Hoe kon dat allemaal 7
Hoe dat kon, vertelde mijnheer de Wacl hem
m enkele zinnen: ,,Die hond van mij loopt, als
hn' de kans maar krijgt, weg. Na een paar dagen
krijgt hij dan heimwee en komt naar ons terug;
Ik zet maar niet eens meer een advertentie,
want luj komt altijd uit zichzelf terug Dit keer
is hij echter erg lang weggebleven en we waren
al ongerust. Maar toen Ik van middag van mijn
werk kwam, hoorde ik opeens welbekend geblaf
naast me, en da:Lr was hij weer, een lijntje aan
zijn halsband. Maar hij was niet te bewegen om
naar huis te gaan. Hy trok me namelijk eerst
mee hier naar toe. zeker orn eventjes zijn goede
pleegmoeder te bedanken. En hier heeft mevrouw¬
de Wit verteld, dat ik het eigenlijk aan jou te
danken heb. dat hij weer bij me terug kwarr
Bij die woorden greep mnnheer de Wael in zijn
zak en stopte Frans een gulden in de hand. Me¬
vrouw de Wit kreeg later een prachtig boiiquet
bloemen thuisgestuurd als belooning voor
goede verzorging en Bobby kwam zijn pleeg-moe¬
der nog geregeld opzoeken, maar dan onder de
hoede van mijnheer de Wael.
drenkeling te redden, hetgeen evenwel niet mocht
baten. Het slachtoffer laat een vrouw en twee
kinderen achter.
— Toen de landbouwer W. Rooyakker, te
Gemert, werkzaamheden verrichte op een hooi-
schelf, had hij het ongeluk uit te glijden, waar¬
door luj naar beneden stortte. De ongelukkige
werd met zwaar inwendig letsel opgenomen en de
boerderij binnengedragen, waai- een dokter eerste
hulp verleende. Dit mocht echter niet meer baten,
want kort daarna is het slachtoffer gestorven.
Rooyakker, die 34 jaar oud was, was gehuwd en
vader van een gezin.
— De schildersknecht H. uit Wemeldinge is,
toen hij bezig was een huis te Goes te schilderen,
n de ladder gevallen en op zyn hoofd terecht
komen. Hij is overgebracht naar het Gasthuis
en daar aan zijn verwondingen overleden.
INTERESSANTE LECTUUR.
KLELNE GESCHIEDENISSEN OVER
GROOTE MANNEN.
MARK TWAIN.
Mark Twain werd eens bij zijn buurvrouw, de
echtgenoote van den rechtsgeleerde Wynne, uit-
genoodigd. Het meisje bracht t>ö het dessert een
groot stuk kaas ibinnen en mevrouw Wynne
vroeg den eeregast, haar het genoegen te doen,
de kaas aan te snijden.
„Blijft hot u hetzelfde ,waar ik de kaas aan¬
snijd?", vroeg Mark Twain hoffelijk.
„Zeker", antwoordde de vrouw des huizes
„Dan zal ik dat bh' mij thuis doen", zei Mark
Twain kalm. wikkelde het stuk kaas in een ser¬
vet en stond op.
IV.FRIEDRICH WILHELM IV.
Bi) een hoffeest stond koning Friedrich Wil¬
helm TV eens in een interessant gesprek gewik¬
keld met een vreemden gezant, In de deur van
de balzaal. Plotseling bemerkte hij, dat hij een
mooie jonge barones den weg versperde. Hoffelijk
trad hij te7-zijde en sprak de woorden
beauté!" (Ga voorby schoonheid!).
GEMENGD NIEUWS.
Dit jeugdige modelletje heeft door de plooien
van voren een gemakkelijke ruime rok verkre¬
gen. Voor de ganieering nemen we stof in een
afsteken le tint of wit. Dit patroon is verkrijg¬
baar in maat 40: bovenw. 90 cm., taillew. 74
c.m.. heupw. 98 cm.; maat 42; bovenw. 98 cm.,
taillew. 82 cm., heupw. 104 cm.
Door het al of niet aanknippen van naden kan
men het patroon passend maken voor het eigen
figuur.
Benoodlgd materiaal: 2 90 meter van 130 cen¬
timeter breedte voor maat 40 1 aantal punten
37); 3.00 meter van 130 centimeter breedte voor
maat 42 (aantal punten 421.
Dit knippatroon is te verkrijgen bh" de Redac¬
trice van „De Vrouwenrubriek", Postbus 2, Leer¬
dam of btf de Geros Vereenigde Bedrijven, Sin¬
gel 93 of Postbox 581. .Amsterdam C, De prijs
bedraagt 40 cent per patroon, incl. porto- en ad¬
ministratiekosten. Toezending' zal geschieden na
ontvangst van het bedrag, dat kan worden over-
VOOR JONGENS EN MEISJES,
EIND GOED, AL GOED.
Op een dag klopte mevrouw de Wit, de buur¬
vrouw van de familie van Houten aan de deur
en zei:
„Kijk eens, mevrouw van Houten, wat een al¬
leraardigste hond ik hier heb. Het dier is me na-
geloopen uit het park. Hij is zeker
kwijt en loopt misschien al ee:i paar ;
rond. Hij lit t zijn tong uit zijn bek handen; het
1 dorst
keiijk: naaj v, Lt stond pra> h-
tige, ruwharige foxterrler, Ue zn'n nieuwe om¬
geving eens nieuwsgierig opnam. De eerste
maaltijd, die mevrouw de Wit hem gaf, scheen
hem goed te doen. Hij at tenminste alles op en
likte het schoteltje heeiemaal schoon. Toen
zocht de hond een gemakkelijk plaatsje, ging
daar liggen en maakte de bewonderaars, die om
hem heen stonden op die manier duidelijk, dat
het hem best beviel en dat luj maar dacht te
blijven. Maar dat ging zoo maar niet. Want me¬
vrouw de Wit mocht het dier niet houden. Het
was een waardevolle rashond en de rechtmatige
eigenaar zou het dier zeker laten opsporen. Dus
gaf mevrouw de Wit haar nieuwen huisgenoot b\j
de politie aan, keek lederen dag- i/d- advertenties
na of Iemand hem opeischte en wachtte af. Ver¬
der werd Bobby, zooals de hond op voorstel van
Frans van Houten genoemd werd, door de bewo¬
ners van het huis verwond en vertroeteld en het
scheen wel, dat hij zijn vroegeren meester geheel
vergeten had. Frans wilde dolgraag wandelen
met het leuke dier. Maar mevrouw de Wit be¬
waarde hnar oogappel zorgvuldig en ze ver¬
trouwde het niemand toe, het hondje mee uit
wandelen te nemen. Dat deed ze zelf wel. Maar
het lot meende het goed met Frans, Op zekeren
dag klopte mevrouw de Wit weer aan de deur
en zei: „Och Frans, ik ben plotseling zoo verkou¬
den en heesch geworden, dat ik van den doktei
niet op straat mag. Wil jij nu met Bobby gaan
wandelen""
„Na'tuurlijk, mevrouw," sprak Frans bereid
willig en nam trotsch zijn beschermeling in ont¬
vangst.
„Pas goed op Bobby." zei mevrouw de Wit
nog. „Je weet, dat 't mijn hond niet is en dat ik
dus heel goea op hem moet letten. Houd hem
dus aan de lijn en laat hem niet los." Frans ging
op stap; luj hoopte maar, dat hij een heeleboel
vriendjes tegen zou komen; want hij wilde ieder¬
een zijn nieuwe bezit toonen. Zoo slenterde luj
naar het park en ging daar op een bank zitten.
Maar alles gaat op den duur vervelen. Na een
kwartiertje vond Frans het al heeiemaal niet
meer prettig met Bobby aan een lintje op die
bank te moeten biyven zitten en na een half uur
verveelde hij zich gruwelijk, En toen even later
ztjnvriendjeJaapvoorbijkwamenhemvroeg,I ztjn vriendje Jaap voorbij kwam en hem vroeg,
'of hÜ met hem wijde vnetbsUen, war^n gjjg bp-
ONGELUKKEN.
- In de Hoogovenhaven te Llmuiden Is een
stig ongeluk gebeurd, dat aan den drie en
dertig-jarigen schipper Jan Boere het leven heeft
gekost. Deze was bezig met het dichtmaken der
luiken, toen hij door een krachtigen rukwind
over boord werd geslagen. Zijn dertien-jarige
knecht deed nog krachtige pogingen om den
— Er Is zeker 'n vergissing
in 't spel? Ik heb maar twaalf
fleschjes bier besteld!
(London Opinion).
AVONTUREN VAN DE FAMILIE DINGES.
Tekst en illustratie van H. KANNEG1ETER.
1. Mijnheer Dinges had juist de krant ont¬
vangen en zat deze uit te lezen. Vrouwlief
zat recht tegenover hem. Maar opeens schrok
mevrouw op, want haar man sloeg zich he¬
vig op de knie en zei: „Vrouw, hier staat:
een fordje te koop. Zoo goed als nieuw. Daar
ga ik op af!'"
2. Den anderen ochtend zat mijnheer Din¬
ges al in de auto, die nu zijn eigendom was
geworden. Hoewel hij weinig verstmid had
van chauffeeren, legde hij toch vol trotsch de
handen om het stuurwiel en reed weg.
8. Hortend en stootend ging het de straat
uit en bij den hoek gekomen, nam htf daar de
zware shellpomp mee. Daarop sloeg hij z'n
wenker uit naar links en ging toen rechts
den weg op, waar tot zijn groot geluk geen
mennen te bekennen w&S.
■■
4. Mijnheer Dinges vond, dat hij beat kalm-
pjes aan kon r^den. Waarvoor zoo'n haast?
Toen luj aldus kwam aangehobbeld In z'n fcj|
oude Ford en het stadsplein zou passeeren, —
werd het een ware verkeersopstopping. Do
egent hij den ftoppaal werd woedend.