Tekstweergave van ZBCO_1908-01-04_001

Deze tekst is automatisch getranscribeerd en kan fouten bevatten.
23,te Jaargang. Zaterdag 4 Januari 1908. N°. 2 ZALT-B0M1HELSCBE COURANT, P NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD /oor Zalt-Bommel, Bommeler- en Tielerwaard. «t ;t voorheen: NIEUWE BOMMELSCHE COURANT. - ' -• Dit Blad rei-schijnt iederen WOENSDAG en ZATERDAG. = Prijs der Advertentiön voor inwoners van Bommeler- en Tielerwaard 1—6 regels f 0.50. Elke regel meer ff 0.071,. Advertentiën driemaal geplaatst wor¬ den slechte tweemaal berekend. Voor Adverteerders elders per regel f 0.15. Uitgevers: H. J. VAN DE GARDE & Co. ZALT-BOMMBL. Intercomm.-Telefoon No. 18. V .Abonnement per jaar......' V . Abonnement met Zondagsblad per post „ „ „ voor Zalt-Bommel . ff 2.— | p. post ff 2.25. 4.10. 3.50. Tot plaatsing van Adverteatiëa, ai et herkomstig uit Zalt-Bommel, Bommeler- ea Tielerwaard, is aitsluitead gerechtigd het Algemeea Bianea- ea Baitenlaadsch Adverteatie-Bureau D. Y. ALTA, Warmoesstraat 76/78, AMSTERDAM, Telefooa-Iatercommunaal No. 6229, en te Rotterdam: Hariagvliet 85. BUITENLAND. ÜllTSUUNB. :*- De Kölmsche Zeitung heeft oaii brief ge- lezen, dien een fabriek in het noorden van het Rijnland van een klant in Lemburg ontvangen had. De klant weigert daarin een bestelling te aanvaarden, aangezien hem de ontvangst van Duitsche waren, terwijl de stemming in Gali- < ie, 'wegens de Poolsche politiek van P r u i 5 e n 200 vijandig tegen de Duitschers is, groote schade zou berokkenen. Dé Kolmschc Zeitung zegt, dat wanneer dit geen geval op zich zelf is, maar er onder Oos- tenrijksche en Russische Polen zich een alge- meenbnycott tegen Duitsche waren openbaart, Duitschland met leer om leer zal antwoorden. En dan zal blijken waar de grootste koopkracht schuilt. — Een „hofschandaal". — Bij de rechtbank te Münchên is thans een rechtszaak in behandeling, welke, om zoo te zeggen, haar weerga niet vindt. Aangeklaagd zijn wegens herhaalde oplichtingen de gewaande Oostsn- rijksche trooiiopvolger „graaf Karolus von Ba- ruiri1' en zijn broer graaf Armm von Barum met hun gezamelijken hofstoet van kamerheeren, adjudanten, secretarissen, lakeien en anderen, gezamenlijk ten getale Van acht. De 35-jarige stucadoor Johann Will werd in 1902 uit het tuchthuis ontslagen, waar hij ve¬ le jaren voor oplichterijen had moeten boeten. Zijn broeder, een even gevaarlijke kwant, wachtte hem op aan de gevangenispoort. Zij beraamden toen broederlijk een snoodelijk plan. Enkele weken tater doken ergens in Beie¬ ren drie onbekende keurig gekleede hebren op, die ontzettend geheimzinnig deden. De knecht van 't wonderlijk drietal vertelde aan elkeen, dat zijn „heeren" van hoogen adel waren, ja meer nog, dat een van hen de Oostenrijksche troonopvolger was, maar door onverkwikkelij¬ ke familieaangelegenheden, evenals zijn broe¬ der, van t hof verstóoten was. De aartshertog heette,voorts een kranig hypnotiseur, magneti¬ seur, toovenaar en geestenbezweerder te zijn. Hij kende geheime gangen onder den aard¬ bodem, waarin goud èn edelgesteenten opge¬ hoopt lagen, Aan deze zotte vertellingen werd door velen waarde gehecht. Vandaar, dat een enorm aantal menschen er bedrogen bij uitkwa¬ men. Ongelooflijk hooge sommen wisten de sluwe oplichters door mooie praatjes in han¬ den 'te krijgen. Verschillende schatrijke vrou¬ wen werden zelfs verliefd op de inderdaad knap uitziende graven en gaven hun daarom over¬ dreven geldsommen ten geschenke. 't Bedrog kwam echter uit en 't edele drietal werd toen oogenblikkelijk gearresteerd. Met spanning zien de bij het bedrog betrokken per¬ soon den uitslag van deze strafzaak tegemoet. RUSLAND. — Samenzwering'. — Een ernstige sa¬ menzwering is te Kief ontdekt oncur een vijf¬ tigtal revolutionnaire mannen en vrouwen. Het complot had ten doel tezelfdertijd den gouver¬ neur-generaal, den bevelhebber der vesting, het hoofd van politie en den rector der hooge- school om het leven te brengen. Een groote voorraad bommen, wapens en vergiftige kogels is gevonden. MfiELAN». — Men weet, dat de Engelsche kies¬ rechtvrouwen besloten hebben het beta¬ len van belasting weigeren. Het voorbeeld in dezen is reeds gegeven door mevrouw Despard, de zuster van generaal French. Deze dame heeft haar belastingbiljet teruggezonden met de volgende kanttekening: „ Daar belasting zonder vertegenwoordiging in het partement een vorm van tirannie is, weiger ik, als niet vertegenwoordigd in het parlement, belasting te betalen.'' PERZ1E. — Het Berliner Tageblatt verneemt uit T e- heran dd. Dinsdag: Men heeft het hier druk over een omzend- telegram van het Engelsche gezantschap aan handelshuizen en plaatselijke overheden aan de Golf van Perzie, naar luid waarvan de sjah tegenover den Engelschen en den Russischen gezant verzekerd heeft, dat hij de grondwet van Perzië zou eerbiedigen en het E11- gelsch-R ussische verdrag als den ee- nigen waarborg voor Perzië's toekomst be¬ schouwde. Hier is van die laatste verzekering niets bekend. Dat moet dan weer een zet in het belang van de politiek voor Engelands ge¬ zag zijn. BINNENLAND. — De Kabinetscrisis — Het Centrum schrijft. Dat Mr. Heemskerk door H. M. de Konin¬ gin ontvangen is, beteekent natuurlijk nog niet, dat nu ook een rechtsch ministerie zal optre¬ den. Ook tijdens de Staal-crisïs werden „hervor- ragende" leden der rechterzijde door de Kroon geconsulteerd, zonder dat du tot een positief resultaat voerde. Thans zijn de vooruitzichten ecnigszins an¬ ders, wijl op de herroeping van het ontslag door het demissionaire Kabinet weinig of geen kans meer bestaat. In de Tweede Kamer zijn rechter- en linker¬ zij nagenoeg even sterk, maar de samenstelling der Eerste Kamer en de algemeenc strooming in het land zijn veel meer ten gunste van rechts dan van links. De mogelijkheid van een rechtsch Kabinet lijkt daarom iets grooter dan in het voorjaar. Maar hoeveel o.nzfcKcrs er nog'in den toe¬ stand moge zijn, één din*, mcenen wij wel als vaststaand te mogen aannemen dat" de leiden¬ de persoonlijkheden van rechts zoomin als in Maart bereid zullen worden gevonden, in een gemengd of zakenministerie zitting te nemen. Komt het tot een cabinet d'affaires, dan zal de rechterzijde als zoodanig daar ongetwijfeld buiten staan. — Politiken geeft verslag van een gesprek met den heer Holger Jantzen, een Deen die op Java bij suikerfabrieken belang heeft en nu te Kopenhagen woont. Uit het verslag dsze aanhaling: Is er op Java vooruitzicht voor Deensche po- lytechnici ? Stellig. Maar, let well als het flinke kerels zijn, en liefst met wat geld. Liefst ook men¬ schen, die vlug Maleisen en Javaansch kun¬ nen leeren, en die van te voren al Hollandsen kennen. Maar wie aan al die voorwaarden vol¬ doet, zal het in een land als Java gemakkelijk ver brengen. Zoo heeft men er. om iets te noemen, behoefte aan papierfabrieken en zwa¬ velzuur-fabrieken Arbeidskrachten zijn er ge¬ noeg. Er is alleen ondernemingsgeest noodig. — Het paleis 't Loo. — Het paleis 't Loo zal een aanmerkelijke verandering onder¬ gaan. De vleugel van. 't paleis, die nu als paar- denstal dienst doet, zal worden afgebroken en weder opgebouwd, wat uiterlijk betreft in den¬ zelfden stijl als 't overige deel van 't gebouw en ingericht worden voor salon- en logeerka¬ mers, waaraan groote behoefte is, aangezien bij een eventueel vorstelijk bezoek, voor een dik¬ wijls groot gevolg nu m 't paleis geen ruimte is. Het complex stecnen en houten gebouwtjes. waarin nu gevestigd zijn de koetshuizen, rij- stallen, manége, timmermanswerkplaats, maga¬ zijn, hoefsmederij en woning van den mr. tim¬ merman, zullen als de nieuwe stallen gereed zijn, worden geamoveerd en deels een andere plaats vinden, het vrijkomende terrein wordt dan bij 't park getrokken. Arnh. Ct. GEMENGD NIEUWS. — Een vierling! — Uit Dintcloord meldt men aan de N. R. Ct.: Alhier is ter secretarie aangifte gedaan door den daglooner B. van de bevalling zijner vrouw van vier welgeschapen kinderen. 2 jongens en 2 meisjes. — Treurig. — Een lief meisje van vijf jaar te Alfen werd door een baldadige hand met zand geworpen. Hoewel zoo niet bedoeld, kwam het zand in haar oogen, met het droevig gevolg dat zij zeker één, misschien beide oogen zal moeten missen. Het kind wordt in het zie¬ kenhuis te Leiden verpleegd. — Bittere armoede. — Op het bericht [ dat een bewoner ui de Hemsterhuisstraat te 's-Gravenhage uit armoede zijn hond had op¬ gegeten, heeft hei Burgerlijk Armbestuur on¬ middellijk een onderzoek ingesteld, met het ge¬ volg dat het gezin — de man is gehuwd, heeft inwonende kinderen en is zonder werk — on- middellijk geholpen is en voorloopig voor verder gebrek gevrijwaard. Bij het onderzoek is gebleken, dat de man bij zijn pogingen om zich bij het Armbestuur aan te melden, niet den juisten weg had inge- slagen. — De strijd tegen de speelholen. — Het was de politie ter oore gekomen, dat achter den sigarenwinkel hoek Amstelstraat en Amstel te Amsterdam het „Jeu National" ge¬ speeld werd. Voor dezen winkel werden dan ook eenige politieposten geplaatst, die de op¬ dracht hadden eiken bezoeker naar het bureau Singel te verwijzen, ten einde naam en woon¬ plaats op te geven, waardoor menigeen afge¬ schrikt werd binnen te gaan. De eigenaar van de zaak nam dat van den vroolijken kant op en bevestigde aan het raam een papier, waar¬ op: „Hier bewaart men geld en effecten, vrij voor inbraak, extra posten zijn hiervoor ge¬ plaatst." Toen daarna politieagenten den win¬ kel binnengingen, werden zij door de exploitan¬ ten verwijderd. Een en ander verwekte Zon¬ dag den geheelen middag een toeloop, zoodat het tegen zes uur zwart van de menschen zag en de vier politie-agenten versterking moesten vragen. Niettegenstaande bereden politie de i' menigte uiteenjoeg. bleef het den geheelen avond zeer rumoerig. — De oude zilveren stuivers. — Al w i e d e k l e i n e z i l v e r e n m u n t s t u k j e s n i e t a l s c u -I wie de kleine zilveren muntstukjes niet als cu- l riosa wil bewaren, zij er aan herinnerd, dat he- , den de zilveren vijfcent-stukken buiten omloop : worden gesteld. J Natuurlijk blijven ze nog eenigen tijd inwis- J selbaar, doch niemand behoeft ze meer in be¬ taling te nemen. — Zeven man door het ijs gezakt. — Dinsdag had het ijs in het Vondelpark bij¬ na slachtoffers gemaakt, want de waaghalzen, die nu reeds op het nog onbetrouwbare ijs aan 't schaatsenrijden zijn, dan op hun geweten zou¬ den hebben. Eerst gingen er een drietal jongens door en later zakte voor het Paviljoen Vondelpark nog een jongen door het ijs. Bij de pogingen om jongmensch te redden, waren er op een oogen- blik zeven menschen in het kille vijvernat. Ge¬ lukkig kwamen allen weer behouden op het droge. — Nauwkeurige balansen. — Men meldt uit Maastricht aan de N. R. Ct.: Een voor apothekers en apotheekhoudende geneeskundigen belangrijke zaak heeft voor het kantongerecht te Maastricht gediend. Door den inspecteur van de Volksgezondheid, Dr. Rorneijn ;e 's-Bosch, was procesverbaal < p- gemaakt tegen Dr. C. te M., wegfns het in zijne apotheek schouwbaar voorhanden hebben eener milligram balans, die minder gevoelig was dan de Nederlandsche Pharmacopee ver¬ langt. Door den ambtenaar van het O.M. werd de verbruikbaarheid der Pharmacopee met be¬ trekking tot de door haar gestelde eischen ten opzichte van de balansen ontkend, daar deze aangelegenheid geregeld wordt door art. 4 der wet op de artsenijbereidkunst, waarin van het voorhanden hebben van (nauwkeurige) balan¬ sen sprake is. Aan den als deskundigen geraadpleegde^ ijker, chef van dienst, den heer Hijmans, werd de vraag gesteld, of de door dr. R. onderzoen te balans op grond van verbalisants waarne¬ ming was eene nauwkeurige balans in den zin der wet. Genoemde deskundige verklaarde, dat het arrest van den Hoogen Raad van No¬ vember 1903, de bepalingen van het Konink¬ lijk besluit van 4 September 1873, omtrent de weegwerktuigen nog steeds van kracht do 1 zijn en dat naar aanleiding van die bepalingen en in verband met de bevindingen van dr. R. de balans nauwkeurig moet genoemd worden. Naar aanleiding van die verklaring eischte de ambtenaar van het O.M. vrijspraak, met welk requisitoir de kantonrechter zich heeft vereenigd. — Op den spoorweg over den Bren- n e r is er tusschen de stations Brixen en Klau- sen een stuk rots gevallen, dat de sporen be¬ schadigde. Een trein met reizigers, die 's nachts daaar aan kwam rijden, ontspoorde, maar dt menschen liepen alleen lichte kwetsuren op, — Een dievenbende op de grens. Men meldt ons van de Belgische grens; Een dievenbende, die zich op Hollandsen grondgebied verborgen houdt, doet geregeld 'n nachts strooptochten in België, schrik te¬ weeg brengende in alle Belgische grensgemeen¬ ten. Een paar nachten geleden hebben de die ven verscheidene huizen geplunderd te Meir en Op een zeker oogenblik, toen zij door de dorps¬ bewoners verrast werden, verweerden zij zich met revolverschoten. Niemand werd gelukkig gewond. Thans trekken 's nachts in die Bel¬ gische gemeenten patrouilles gendarmes rond. — Een spoorweg-diefje. — De stati- onchef te Haarlem heeft, op telegrafisch be¬ richt van den stationschef te Leiden, in een goederenwagen van een uit Leiden aangeko- komen trein aangehouden den 16 jarigen knaap L. R.. woonachtig te Rotterdam, die te Lei¬ den, toen de trein reeds in beweging was, in den goederenwagen was gesprongen. Hij bleek in het bezit te zijn van een uit den wagen ge FEUILLETON, MARY ADAMS. 28). .... ik gaf geen antwoord. „Zult u dat doen, Mevrouw Herwin?" „Neen, Dr. Hazelton." „Waarom niet, Mama?" ,,Ik kan die deur niet grendelen, Robert." ,.,Zeer goed," zeide de dokter, dan zal ik iemand sturen om hier te slapen — een mij¬ ner verplegers. Ik kan juist nu Eliot best mis¬ sen'. Hij is volkomen vertrouwbaar en beschei¬ den genoeg, om nie,t naar de reden te vragen. Laat het sofa-bed in de bibliotheek voor hem in orde maken, als 't je blieft. Hij zal mor¬ genavond om tien uur komen." Ik maakte geen tegenwerping — inderdaad kwam het niet bij me op, dan pas heden dat ik 't had kunnen doen — en de, dokter ver¬ trok, zonder verder iets te zeggen. Toen hij de voordeur opende, blies de wind het kaarslicht uit en liet mij onthutst staan. Ik dacht over alles nu terwijl ik in donker de trap op naar boven kroop. Eliot kwam vanavond om tien uur en ver¬ dween in het sofa-bed der bibliotheek. Ik sloop naar beneden en ontgrendelde de huis¬ deur als gewoonlijk, en sliep als ik in weken niet gedaan had — niet luisterend, noch hui¬ verend, Eliot is zoo gewend te waken dat hij wakker zal worden bij elk geluid. 17 November. Dokter vond mij vandaag tobbende in de I I k w i s tscheepsberichten — zwakke illusie I Ik wist vmeger niet eens dat ze bestonden en ik ben er evenmin van op de hoogte als van de prijs- noteering van effecten. Hij nam de krant uit de hand. In zijn oogen las ik een onpeilbare meewarigheid. „Ik zal daar wel nauwkeurig op letten," zei hij. ..En ingeval van schipbreuk"'" fluisterde ik.. „Er is geen schipbreuk geweest. De Ma- rion heeft veilig de haven bereikt." „Hoe lang heb je dit al geweten?" vroeg ik terwijl 't eensklaps in mijn hoofd helder werd. „Ongeveer twee weken." „Waarom vertelde je mij dat niet ?" ,„Zou het van eenig nut geweest zijn? Iets gemakkelijker voor je? Ik trachtte je zooveel mogelijk leed te besparen." Er viel niets meer te zeggen. Ik voelde dat al mijn ellende weerklank vond bij hem, Ik wendde mijn gezicht af. 20 November. Tolstoi zegt dat menschen zouden moeten trouwen op dezelfde manier als zij sterven, n.1. als een onafwendbaar kwaad. Is er in de lioofdconditie van gewoon menschelijk geluk een ontzettende fundamentale fout ? Ligt het euvel in de inrichting van het huwelijk zelf ? Of wel in het individu ? Waarom vond Dana het onmogelijk gelukkig te zijn met het huwelijksleven? Andere man¬ nen zijn 't___Maar zij n ze 't wel ? hebben wij hier ook weder met maskerspel te doen, waar een snik of grijns zich verbergt achter het wit satijnen masker? Is mijn lot ruwer of armzaliger dan dat van zooveel anderen ? Dana had mij eens lief — krankzinnig hef, toen teeder lief. Waarom bleef de tcederheid niet toen de krankzinnigheid ver¬ dween? Moet een man ophouden zijn bezit naar waarde te schatten omdat hij gewonnen heeft? Is dit een kenmerk van het ras? Of slechts Dana's ? Treft mij een persoonlijk leed of valt het lot mijner sekse mij ten deel ? Waarom, terwijl ik zooveel verdroeg, kon hij zoo weinig verdragen? Hoe, terwijl ik liefkoosde, kon hy vcrwaarloozen ? Waarom, terwijl mijn tceder¬ heid zich hechtte, kon de zijne zich loswin- d'en? Eens was ik een meisje vol trots. In mijn natuur lag het niet ooit cen liefhebbende vrouw te worden. Als 't geen mij overkomen is, werd veroor¬ zaakt door den „Man" en niet door Dana, dan zou een vrouw onder ons de stem moeten verheffen en alle hare zusteren waarschuwen dat onheil wacht bij de illusie der liefde. Thans herinner ik mij' mijn droom — hoe ik bij die toon eel ver tooning zat en mijzelf en Dana zag op het tooneel, en mijzelf laakte om de buitensporige rol die ik in mijn tragedie speelde, terwijl 't heele publiek, meest uit vrou¬ wen bestaande, tegen mij opstond, zeggende: ,,,Gij zijn ons, eene der onzen en voor altijd"; en ik tot haar riep: „Dan voeren mannen en vrouwen onderling een burgerkrijg." Waarom stelt een vrouw vertrouwen in haar liefde of in hem die haar lieft ? Vriendschap is veiliger en eenvoudiger. Als het „Man" is en niet Dana, wat dan, vroeg ik? Best mogelijk dat de tijd eens komen zal dat de Woordvoerster aller vrouwen luide verkon¬ digt : „Wij gevzn u — zulks leerde ons ds on¬ dervinding — datgene, waarin gij vertrouwen verdient — onze vriendschap, mijne heeren. 't Overige behouden wij voor ons zelf." Er is taal noch teeken van Dana. Ieder heeft opgehouden mij te spreken over mijn echtge- 24 November. Gisteren nacht is er iets vreemds gebeurd. Het was vrij laat, ongeveer half twaalf; Eliot was binnen gekomen en sliep (volgens zijn be¬ weren) op het sofa-bed. Ik had in 't geheel niet geslapen. De telefoonschel ging luid over — ongeveer vijf-cn-twintig minuten voor twaalf, want door de kompaskandelaar kon ik op mijn horloge zien toen ik opsprong. Ik wierp mij in mijn oude roode peignoir en vloog. Eliot in zijn verplegerspak. stond in de vestibule. Hij had de telefoonontvanger aan zijn oor. Terwijl ik naar beneden stoof, hoor¬ de ik hem zeggen: „26—6 Ja — 't is 26—6." Van Mevrouw Herwin? Ja. Dit is Mevrouw Herwins huis. Ja, zij is thuis — ja. Ik zal haar . roepen. Ja, Mevrouw Herwin komt. „Breek de com- ' municatie niet af." Ik nam de buis uit zijn hand, terwijl hij te¬ rugtrad. Ik wenkte hem naar de bibliotheek te¬ rug te gaan. Hij deed zulks en ik meen dat hij de deur sloot. Ik zeide: „Wie roept Mevrouw Herwin?" Er kwam geen antwoord. Ik herhaalde mijn vraag, luider en heel duidelijk; maar er kwam geen antwoord. In een soort zenuwachtig en angst, helde ik het Centraal-bureau met na¬ druk op. De nachtbeambte, dronken van slaap, scheen mijn oproepen als een persoonlijke be- leediging op te nemen. I " r i e p i k . „ G e e f m i j,,U heeft mij afgesloten I" riep ik. „Geef mij mijn bericht." De nachtbcambte gaf een onsamenhangend antwoord. „Als 't u blieft, geef mij mijn bericht 1" drong ik aan, „Het kan heel belangrijk 2ijn. Ik moet dat bericht hebben. O, geef mij toch mijn bericht." Onverstaanbare woorden van den beambte en daarna was het stil. De nacht was winde¬ rig en koud en in de telefoon snorde het wild dooreen. Terwijl ik stond te wachten, zwol het geluid aan, het was alsof de electnsche krach¬ ten tegen mij samenspanden dat ik 't bericht niet krijgen zou. Met volle uitzetting mijner stem riep ik: ,„Wie heeft Mevrouw Herwin opgeroepe::5 Hier is zij. Ik ben hier," herhaalde ik dui¬ delijk. Zwak, ver, oneindig ver, trillend en gebro¬ ken als een kreet uit een vallende ster, was het mij alsof een stem antwoordde. Maar wat die zeide, kon ik niet verstaan. Het woeste gegons nam toe. Ik riep tot ik niet meer kon. Het electrische protest, als uit een machtige keel gebruld, groeide aan tot een gehuil. Nu was 't zelfs onmogelijk met het communaal bureau te spreken. Het klamme zweet brak mij uit — ik weet niet waarom. Ik voelde iets van een bovennatuurlij ken angst. De bibliotheek-deur ging open en de verple¬ ger kwam naar buiten. „Komt u mee, Mevrouw Herwin", zei Eliot ineens. „Het geeft niets. Ik zal den dokter roepen." „Je zult 't niet kunnen — wierp tegen — de draden zullen niet werken. Hoor dat gehuil eens. Verschrikkelijk 1" Ik zette de spreekbuis aan zijn oor. „Het klinkt leelijk", gaf Eliot toe. Hij was nu gekleed en zette zijn hoed op om naar den dokter te gaan. „Ga naar bed," zei ik gebiedend. Niets ter wereld kan de dokter hier doen. Waarom zoudl gij dien vermoeiden man wekken ? Zeg het hem morgenochtend. (Wordt vervolgd).